Lucian It’s already midnight and I was looking at Thea habang natutulog siya dahil hindi ako makatulog upon remembering what happened to her a while ago. Kanina pagkatapos ng meeting ko ay nakatanggap ako ng message from Jake regarding the shooting incident kaya naman tinawagan ko siya agad. According to him, he has been calling me for an hour pero hindi daw niya macontact ang phone ko. Nanlamig ang buong katawan ko sa sobrang takot when Jake told me what happened. It’s a good thing na nandoon si Mayor Daniel dahil kung hindi, Thea might be shot in a close range, lalo kung siya talaga ang target ng mga salarin. Masyado daw mabilis ang pangyayari at dinala agad ni Mayor Daniel si Thea sa bahay nila dahil nawalan ito ng malay. Lalo akong nakaramdam ng paghihimagsik upon hearing that. Just thinking of how my Thea got scared is really driving me nuts! And the worse part? Wala ako sa tabi niya! Dammit! Agad akong bumyahe papunta sa bahay ni Mayor Daniel and I saw fear in The
TheaMabilis na lumipas ang mga araw at masasabi ko na nakakasanayan ko na ang bagong mundo ko with Lucian.After resigning from work na agad namang napagbigyan sa kadahilanang may threat sa buhay ko, ay nagsimula naman akong pumasok sa office ni Lucian as his assistant.Madali ko namang nakabisado ang pasikot-sikot dito and very thankful ang secretary ni Lucian dahil kahit papano daw ay nabawasan ang workload niya.Mabait si Cherry at nakasundo ko siya agad. Siya ang nagtuturo sa akin for the past two months ng mga dapat kong gawin at madali ko namang naunawaan ang lahat.Siya rin ang ka-chikahan ko everytime na wala si Lucian. Tulad ngayon, wala si Lucian dahil may pinuntahan silang conference abroad ng mga kaibigan niya.Three days sila doon at katakot-takot na bilin ang inabot ko sa kanya bago siya umalis.Tahimik naman ang buhay namin eversince nangyari ang barilan pero hanggang ngayon ay hindi pa nahuhuli ang mga taong nasa likod nito. Na-identify na ang dalawang riding in tand
TheaI am busy preparing dinner dahil ngayon ang dating ni Lucian galing sa conference. Nandito din si Arvie at katulong ko siya sa pagluluto ng hapunan namin.Nagluto ako ng beef nilaga dahil medyo makulimlim ang panahon ngayon. I checked the rice cooker and I guess it’s already cooked.Inaayos na ni Arvie ang mesa kaya naman nagpaalam muna ako na magbibihis lang ako.I was about to open the door para bumalik sa kusina ng bumukas ito and I saw Lucian standing with a bouquet of white roses in his hands.“Hon, I’m home!” masayang sabi niya at hindi ko napigilan ang sarili kong mapaiyakI miss him so much! Agad ko siyang niyakap ng mahigpit at hindi ko mapigilang amuyin ang lalaking ito. “You miss me that much, hmmm?” natatawa niyang sabi kaya tumango na lang ako sa kanya“I miss you too, Hon! The next time na aalis ako isasama na talaga kita! Hirap na hirap akong matulog!” sabi pa niya. Inilapit niya ang mukha niya sa tenga ko sabay bulong.“Bitin ang phone s*x, Hon!” Namilog ang
TheaMasaya kaming sinablubong ng mga taga-looban nang makababa kami ng kotse ni Lucian. Everyone was happy when they saw us at talaga namang nakakataba ng puso na naghanda sila ng ganito para kay Lucian.“Thea!!!!” matinis na tili ni Karen nang makita niya ako kaya naman agad din akong tumakbo papalapit sa kanya“Diyos ko na-miss kita!” sabi pa niya habang pinapahiran ang luha niya“Na-miss din kita Karen!” naiiyak ding sabi ko dito. She was my sister na palaging nandyan noon kapag kailangan ko ng karamay kaya naman malaking adjustment din sa akin na hindi ko siya nakikita araw-araw dahil sanay na ako na halos everyday kaming magkasama“Tata Kardo, bakit naman may paganito pa!” sabi ni Lucian na inililibot ang tingin sa hinanda ng mga taga-loobanAlam naman kasi ni Lucian na ngayon palang bumabawi ang mga taga-dito dahil sa sunog pero nakuha nilang maghanda ng ganito para pasalamatan si Lucian“Walang kaso ito Sir Lucian. Nag-ambagan kami sa loob ng dalawang buwan para makaipon dahi
LucianPapunta ako ngayon sa presinto ni General Santorin dahil sa wakas, the wait is over. Nahuli na ang dalawang gunman sa nangyaring barilan kina Thea at Mayor Santillan.Tinawagan niya ako at sinabi ang magandang balita so I hurriedly drove my car para mapuntahan sila at makibalita sa interrogation na naganap.“Hon, may biglaang lakad ka yata?” Thea asked habang inaayos niya ang mga papeles na napirmahan ko na“Tumawag si General Santorin Hon. Nahuli na yung mga suspects.” nakita ko ang pagbabago sa mukha ni Thea. Alam ko it triggered some thoughts in her mind kaya agad ko naman siyang nilapitan at niyakap. Naramdaman ko ang bahagyang panginginig ng katawan niya kaya naman pinakalma ko siya.“Nahuli na sila Hon. Huwag ka ng mag-alala!” sabi ko sa kanya. When she relaxed ay nagpaalam na ako dahil gusto ko ng makarating agad doon. I told her na babalik ako agad.“Good afternoon, Mr. Segovia!” nakipagkamay sa akin si General Santorin at nandito na din si Mayor Daniel since involve
TheaMatagal bago natanggap ng utak ko ang balita na inilahad sa akin ni Lucian. It took a while bago ko maproseso ang katotohanang ako ang target ng mga taong iyon at hindi si Mayor Daniel. Si Bettina! Ang babaeng iyon ang nag-utos para ipapatay ako nang hindi siya magtagumpay sa maitim na balak niya dahil nakaligtas pa rin ako sa sunog.Pati mga taong walang malay ay nadamay ng dahil sa kagagawan niya. Paano pa ako haharap sa mga kapitbahay ko kapag nalaman nila ang totoo.“Kanina ka pa walang kibo.” yumakap si Lucian sa likod ko habang ako ay nanatiling nakatingin sa labas kung saan matatanaw mo ang makulay na mga ilaw sa siyudad.Napahinga ako ng malalim pero nanatili ang tingin ko sa labas mula dito sa balkonahe ng unit ni Lucian.“Iniisip ko lang, paano kung hindi lang si Butchoy ang nasaktan noong araw ng sunog? Paano kung may namatay? Paano ko tatanggapin yon Lucian?” “Shh…Hon tapos na yon! Wala na tayong magagawa dyan okay. Ang mahalaga maayos na ang lahat ng mga taga-loo
TheaExcited ako ngayon dahil dumating na ang araw na pinakahihintay namin ni Lucian. Ngayong araw ay magtatapos na si Arvie sa kolehiyo!Hindi ko mapigilang mapaiyak nang makita ko na nakabihis na si Arvie habang hawak ko ang toga niya sa aking kamay.“Hon, kanina ka pa umiiyak! You will ruin your make-up!” biro sa akin ni Lucian matapos niya akong akbayan“Sorry Hon! Sobrang saya ko lang talaga kasi. Finally, nakatapos na si Arvie!” masayang sabi koLumapit naman si Arvie sa akin at saka ako niyakap. “Salamat ate! Hindi ko ito maabot kung hindi dahil sa pagsisikap mo! Kuya, salamat din sayo!” Niyakap din siya ni Lucian at tinapik sa balikat“I’m happy for you Arvie! Pagkatapos nito, review naman ang aasiksuhin mo so dapat ready ka parin!” Tumango naman ang kapatid ko at sinabing nakahanda na siya.“Let’s take a picture first!” sabi ni Lucian at game naman dito ang kapatid ko.“Let’s go!” sabi naman ni Lucian at saka kami tumulak papunta sa PICC kung saan gaganapin ang pagtatapos
TheaWala si Lucian ngayon dahil nagkaroon ng problema ang Shipping Lines at kailangan niya itong puntahan.Maaga siyang umalis kaya naman sinabihan na lang niya ako na mag-stay na lang sa bahay at magpahinga.Kahapon kasi ay galing kami ni Trish sa mansion at personal kong inasikaso ang mga muwebles na dumating. Since sinimulan itong ayusin ni Trish ay naging hands on din ako kaya nakita ko kung paano magtrabaho ang babaeng ito.She is really good at masasabi kong may taste siya pagdating sa mga furnitures na babagay sa bahay. Nagkasundo kami ni Trish when it comes to the interior designs of the house pati na sa mga furnitures.In less than a month ay natapos na namin itong ayusin ang Lucian loved it. Pinalagay din niya sa isang panig ng mansion ang mga pictures naming dalawa while leaving big a space for our wedding picture.Handa na ang lahat at susunod naman naming asikasuhin ang mga gamit namin na dadalhin sa mansion.Even Arvie is excited too lalo pa at makakasama na namin ang