TheaMasaya kaming sinablubong ng mga taga-looban nang makababa kami ng kotse ni Lucian. Everyone was happy when they saw us at talaga namang nakakataba ng puso na naghanda sila ng ganito para kay Lucian.“Thea!!!!” matinis na tili ni Karen nang makita niya ako kaya naman agad din akong tumakbo papalapit sa kanya“Diyos ko na-miss kita!” sabi pa niya habang pinapahiran ang luha niya“Na-miss din kita Karen!” naiiyak ding sabi ko dito. She was my sister na palaging nandyan noon kapag kailangan ko ng karamay kaya naman malaking adjustment din sa akin na hindi ko siya nakikita araw-araw dahil sanay na ako na halos everyday kaming magkasama“Tata Kardo, bakit naman may paganito pa!” sabi ni Lucian na inililibot ang tingin sa hinanda ng mga taga-loobanAlam naman kasi ni Lucian na ngayon palang bumabawi ang mga taga-dito dahil sa sunog pero nakuha nilang maghanda ng ganito para pasalamatan si Lucian“Walang kaso ito Sir Lucian. Nag-ambagan kami sa loob ng dalawang buwan para makaipon dahi
LucianPapunta ako ngayon sa presinto ni General Santorin dahil sa wakas, the wait is over. Nahuli na ang dalawang gunman sa nangyaring barilan kina Thea at Mayor Santillan.Tinawagan niya ako at sinabi ang magandang balita so I hurriedly drove my car para mapuntahan sila at makibalita sa interrogation na naganap.“Hon, may biglaang lakad ka yata?” Thea asked habang inaayos niya ang mga papeles na napirmahan ko na“Tumawag si General Santorin Hon. Nahuli na yung mga suspects.” nakita ko ang pagbabago sa mukha ni Thea. Alam ko it triggered some thoughts in her mind kaya agad ko naman siyang nilapitan at niyakap. Naramdaman ko ang bahagyang panginginig ng katawan niya kaya naman pinakalma ko siya.“Nahuli na sila Hon. Huwag ka ng mag-alala!” sabi ko sa kanya. When she relaxed ay nagpaalam na ako dahil gusto ko ng makarating agad doon. I told her na babalik ako agad.“Good afternoon, Mr. Segovia!” nakipagkamay sa akin si General Santorin at nandito na din si Mayor Daniel since involve
TheaMatagal bago natanggap ng utak ko ang balita na inilahad sa akin ni Lucian. It took a while bago ko maproseso ang katotohanang ako ang target ng mga taong iyon at hindi si Mayor Daniel. Si Bettina! Ang babaeng iyon ang nag-utos para ipapatay ako nang hindi siya magtagumpay sa maitim na balak niya dahil nakaligtas pa rin ako sa sunog.Pati mga taong walang malay ay nadamay ng dahil sa kagagawan niya. Paano pa ako haharap sa mga kapitbahay ko kapag nalaman nila ang totoo.“Kanina ka pa walang kibo.” yumakap si Lucian sa likod ko habang ako ay nanatiling nakatingin sa labas kung saan matatanaw mo ang makulay na mga ilaw sa siyudad.Napahinga ako ng malalim pero nanatili ang tingin ko sa labas mula dito sa balkonahe ng unit ni Lucian.“Iniisip ko lang, paano kung hindi lang si Butchoy ang nasaktan noong araw ng sunog? Paano kung may namatay? Paano ko tatanggapin yon Lucian?” “Shh…Hon tapos na yon! Wala na tayong magagawa dyan okay. Ang mahalaga maayos na ang lahat ng mga taga-loo
TheaExcited ako ngayon dahil dumating na ang araw na pinakahihintay namin ni Lucian. Ngayong araw ay magtatapos na si Arvie sa kolehiyo!Hindi ko mapigilang mapaiyak nang makita ko na nakabihis na si Arvie habang hawak ko ang toga niya sa aking kamay.“Hon, kanina ka pa umiiyak! You will ruin your make-up!” biro sa akin ni Lucian matapos niya akong akbayan“Sorry Hon! Sobrang saya ko lang talaga kasi. Finally, nakatapos na si Arvie!” masayang sabi koLumapit naman si Arvie sa akin at saka ako niyakap. “Salamat ate! Hindi ko ito maabot kung hindi dahil sa pagsisikap mo! Kuya, salamat din sayo!” Niyakap din siya ni Lucian at tinapik sa balikat“I’m happy for you Arvie! Pagkatapos nito, review naman ang aasiksuhin mo so dapat ready ka parin!” Tumango naman ang kapatid ko at sinabing nakahanda na siya.“Let’s take a picture first!” sabi ni Lucian at game naman dito ang kapatid ko.“Let’s go!” sabi naman ni Lucian at saka kami tumulak papunta sa PICC kung saan gaganapin ang pagtatapos
TheaWala si Lucian ngayon dahil nagkaroon ng problema ang Shipping Lines at kailangan niya itong puntahan.Maaga siyang umalis kaya naman sinabihan na lang niya ako na mag-stay na lang sa bahay at magpahinga.Kahapon kasi ay galing kami ni Trish sa mansion at personal kong inasikaso ang mga muwebles na dumating. Since sinimulan itong ayusin ni Trish ay naging hands on din ako kaya nakita ko kung paano magtrabaho ang babaeng ito.She is really good at masasabi kong may taste siya pagdating sa mga furnitures na babagay sa bahay. Nagkasundo kami ni Trish when it comes to the interior designs of the house pati na sa mga furnitures.In less than a month ay natapos na namin itong ayusin ang Lucian loved it. Pinalagay din niya sa isang panig ng mansion ang mga pictures naming dalawa while leaving big a space for our wedding picture.Handa na ang lahat at susunod naman naming asikasuhin ang mga gamit namin na dadalhin sa mansion.Even Arvie is excited too lalo pa at makakasama na namin ang
TheaExcited ako dahil out of the blue ay nag-aya si Lucian sa Baguio. Pagkagaling kasi namin sa simbahan ay tumawag si Marcus kay Lucian at sinabi na susundan namin si Sophia at Hendrix sa Baguio.Nagtataka ako kaya naman ipinaliwanag ni Lucian sa akin ang sitwasyon nila Hendrix at Sophia habang naghahanda ako ng gamit namin. Namangha ako sa love story nila dahil madami din pala talaga silang pinagdaanan. Sa La Union kami huminto dahil nandoon daw sila Hendrix at bago kami pumasok ay nakilala ko si Maxine ang girlfriend ni Xavier. Maganda siya and I guess mas bata siya sa akin ng isa o dalawang taon. She has a pretty face too dahil may lahi siyang American pero ang talagang nakadagdag sa ganda niya ay ang asul niyang mata.We entered the restaurant at halata naman kay Hendrix na hindi siya masaya sa pagdating namin. Nakilala ko din si Sophia sa wakas and she deserves her title as the Face of Dolcezza Fashion. She is really beautiful idagdag pa ang Italian features niya na lalong
LucianMasaya ang naging bakasyon naming magkakaibigan sa Baguio and although it was short, it was fun and memorable. Napuntahan namin halos lahat ng tourist spots doon and it was also nice to see kung paano naging close ang mga babaeng kasama namin.I’m sure they will be close friends gaya ng samahan namin ng apat na itlog.Nandito ako sa office ko ngayon at kakatapos lang ng meeting ko with my clients. Nagpahatid si Thea sa kumpanya ni Hendrix dahil may final fitting daw sila sa wedding gown na dinisenyo ni Sophia kaya wala siya dito ngayon.I can’t wait to see it dahil ayaw ni Thea na makita ko iyon dahil surprise daw! But nevertheless I know it will be perfect on her lalo at si Sophia ang gumawa ng design. It was actually her gift to Thea kaya naman lalo iyon naging special.Tumunog ang intercom and my secretary announced na nasa labas ang kapatid ko na si Liam. “Kuya!” nagtaka pa ako dahil medyo bothered ang dating ni Liam pagpasok niya sa opisina “What’s up?” tanong ko naman
TheaHindi ko pa rin maiwasang kabahan kahit pa sabihin ni Lucian na tanggap na ng daddy niya ang relasyon namin. Sa hindi ko maipaliwanag na dahilan ay kanina ko pa ito nararamdaman.Huminga ako ng malalim bago ako tuluyang lumabas ng kwarto. Nasa labas si Lucian at may kausap ito sa telepono and I can’t help but really admire his physique. Ni hindi mo aakalain na thirty-two years old na siya dahil ang ganda talaga ng hubog ng katawan niya.Lumapit siya sa akin pagkababa niya ng phone and kissed me on my cheeks.“Napakaganda talaga ng mapapangasawa ko!” puri niya sa akin habang hinahagod niya ng tingin ang kabuuan koSimple lang naman ang suot kong dress dahil family dinner lang naman iyon so hindi naman kailangang bongga ang suot.Lucian is wearing his shirt and jeans at talaga naman hunk na hunk ang dating niya kapag ganito ang porma niya.“You look good too, Mr. Segovia!” balik-puri ko naman sa kanya kaya napangiti na naman ito.Busy si Arvie na kasalukuyang nagre-review para sa
Thea “Are you ready?” tanong sa akin ni Lucian bago kami bumaba ng kotse He held my hand at kumapit naman ako sa kanya ng mahigpit. I smiled at him and I nodded. “Yes Hon! I’m ready at palagi akong magiging handa sa kahit na ako kasi nandyan ka!” Binigyan ako ni Lucian ng magaan na halik sa aking labi. Kahit na nadagdagan ang edad namin, hindi nabawasan ang pagiging sweet namin sa isa’t-isa. Nandito kami ngayon sa hotel kung saan gaganapin ang 20th anniversary ng Tanya Marie Vergara Foundation. Ito ang foundation na itinayo namin ni Lucian para matulungan ang mga batang deserving mag-aral ng college pero kapos naman sa budget. Naalala ko na sa Malibu nabuo ang konsepto nito during our honeymoon. Pagbalik namin ng Pilipinas ay naging busy na ako lalo ng maipanganak ko si Hyacinth at hindi ko alam na ongoing na pala ang processing nito at nang mabigyan ito ng approval sa SEC ay saka lang ito sinabi ni Lucian sa akin. It was my birthday ng pormal itong buksan ni Lucian at
LucianHindi na ako mapakali the moment na ipasok si Thea sa labor room. Si Nancy ang nakasama ko dito sa ospital dahil hindi naman pwedeng si Nurse Joy since walang maiiwan kay Inay.I called my parents at agad naman silang nagpunta dito sa ospital kasama si Margarette. They are all excited to see their first-born apo.“Kuya please, relax okay!” narinig kong sabi ni Margarette kaya naman napalingon ako dito“Paano naman ako magre-relax? Hanggang ngayon nasa loob pa si Thea at wala akong balita kung ano na ang nangyayari sa kanya!” sagot ko sa kapatid ko na prenteng nakaupo sa tabi ni Mommy“I’m sure the doctor’s are doing their job, iho. At kung may problema naman for sure malalaman natin yun!” sabi naman ng Mommy ko“Eh bakit nga ba ang tagal-tagal!” sabi naman ni Daddy na napatayo na din tulad ko“Tony utang na loob ha, huwag ka ng makisali kay Lucian!” suway naman ni Mommy kay Daddy na halatang kinakabahan din gaya ko“Jane, unang apo ko iyon! Natural kabahan ako!” katwiram namn
TheaSa mansion na kami dumiretso when we arrived at the Philippines at muli na naman akong sinorpresa ni Lucian. Pag-uwi namin sa bahay ay nandoon na si Arvie pero ang labis na nagpaluha sa akin ay nang makita ko ang inay.Nakaupo siya sa wheelchair habang nasa likod naman niya si nurse Joy. “Inay?” Agad ko siyang nilapitan at saka ko kinuha ang kamay niyaHindi naman nag-react si Inay pero ayos lang naman sa akin iyon. Ang mahalaga sa ngayon ay kasama na namin siya. Hindi pa rin ako mapapagod na magdasal na sana dumating ang araw na gumaling na siya.Makalipas ang isang buwan ay nagkaroon naman kami ng housewarming party. Invited lahat ng mga taong malapit sa buhay namin at masaya sila para sa amin ni Lucian at sa bagong tahanan namin.Nakita din ng mga taga-looban si Inay at hindi mapigil ni Aling Toyang at Tita Beth ang sarili nila na mapaiyak nang muli nilang makita ang kaibigang nawalay sa kanila.Maayos naman ang lahat pwera lang talaga ang paglilihi ko dahil noong tatlong
TheaSunundo ulit kami ng service para sa isa na namang tour na pina-book ni Lucian. Halos maghapon ang tour na ito and the guide reminded us to bring water and snacks just in case gutumin kami habang na sa sasakyan.Lucian made sure that we will have our breakfast first bago kami umalis ng hotel. Nagdala din siya ng tubig sa dalawang flask and snacks too.“Let’s go hon!” sabi niya saka niya inilahad ang kamay sa akinI can’t help but admire my husband kasi kahit anong isuot nito ay kayang-kaya niyang dalhin. He was just wearing short-sleeved polo and cargo shorts. May shades na nakasabit sa polo niya and topsider shoes. Nakasuot lang naman ako ng maong shorts since maliit pa naman ang tiyan ko. Naka sando lang ako at may shades din with my white rubber shoes.“Ang seksi naman ni buntis!” pang-aasar sa akin ni Lucian kaya natawa ako kasi minsan iyon ang itinatawag niya sa akin.Magkahawak kamay kaming lumabas ng hotel at nasa baba naman na ang service namin.Unang destinasyon ng tou
TheaSa private plane ni Drake kami sumakay papunta sa Malibu para sa honeymoon namin. Bago mananghali ay nakarating na kami dito at mabuti na lang nakisama ang katawan ko sa biyahe. Hindi naman ako nahilo or nagsuka man lang. Mukhang excited din ang anak ko sa trip na ito.Nagcheck-in kami ni Lucian sa Hilton Garden Inn and when we got into our room ay nagpahinga muna kami. “Okay ka lang Hon?” tanong niya saka niya hinipo ang tyan ko“Yeah I’m fine. Gusto ko lang muna magpahinga.” sagot ko sa kanya after kissing my tummy“May gusto ka bang kainin Hon? Any cravings?” tanong niya uli sa akinNag-isip muna ako pero wala naman akong nagugustuhang kainin ngayon kaya umiling ako kay Lucian.“Basta pag may gusto ka, always tell me. Huwag mong titiisin okay?” Tumango ako sa kanya saka ko tinapik ang kaliwang bahagi ng kama. Naintindihan naman ni Lucian yun at agad siyang tumabi sa akin. Yumakap ako sa kanya saka ko siya inamoy. Iyon ang gusto ko at yun ang nagpapakalma sa akin.Hinalika
Thea Magkahawak-kamay kaming pumasok ni Lucian sa malaking pavillion kung saan gaganapin ang reception ng kasal namin. Bago kami makarating sa venue ay magkayakap lang kami sa kotse habang hindi namin mapigil ni Lucian ang mga emosyon namin. Magkayakap kami habang pareho kaming umiiyak. Pero ngayon sigurado ako na luha ito ng labis na kaligayahan. “Thank you, Hon! Thank you so much!” yun ang paulit-ulit na ibinubulong sa akin ni Lucian Masigabong palakpakan ang sumalubong sa amin as we entered the place. Lahat ay masaya para sa amin ni Lucian at makikita mo iyon sa mga mukha nila. Nagsimula ang kainan at picture taking namin with the guests. Mabuti na lamang at na-accomodate lahat ng mga bisita namin dahil na din sa laki ng venue na ito. May program din at hiningan ng mga messages ang mga taong malapit sa amin kaya walang pagsidlan ang kaligayahan ko lalo pa at nandito lahat ng mga taong mahalaga sa amin. Malungkot lang dahil hindi pinayagan ng hospital na makapunta si in
Third person’s POVIto na ang araw na tuluyan ng palalayain ni Lucian si Thea. Pagkatapos ng lahat ng ito, they will just be parents for their baby. Nothing more, nothing less.Naligo na si Lucian at nagbihis matapos siyang kuhaan ng video at pictures ng mga taong magco-cover ng kasal. Nakakatawa lang pero hinayaan na niya since ayaw niyang magkaroon ng idea ang mga tao na wala naman talagang kasalang magaganap.Alas-diyes ang kasal nila ni Thea kaya pagkatapos niyang mag-ayos ay dumiretso na siya sa simbahan. Tumawag na din sa kanya ang kapatid niyang si Liam at sinabing nandoon na siya pati na si Margarette at ang magulang niya.Huminga siya ng malalim bago siya sumakay ng kotse at ihatid ng driver papunta sa simbahan. Marami ng naka park na sasakyan doon at mukhang siya na lang ang iniintay.He went inside the church at marami ang lumapit sa kanya at kumamay. He just said thank you and smiled at them kahit pa durog na durog ang kanyang puso. Nanatili naman sa upuan ang pamilya
Thea(One day before the wedding)Hindi ko mapigilang umiyak the moment I saw the wedding gown that Sophia Conti has designed for me. Dumating ito kahapon kasama ng gown ni Karen at ang amerikana ni Arvie. Naninikip ang dibdib ko habang inaalala ang nakaraan namin ni Lucian. Kung paano namin inayos ang mga detalye ng kasal. Kung gaano kami kasaya habang pinaghahandaan ang araw na ito.We already made plans para sa pamilyang bubuuin namin. Our honeymoon too is already set at hindi ko alam kung pati yon ay hindi kinansel ni Lucian.Alam ko na nasaktan ko si Lucian and I’m at fault kung nagkakagulo man ang mga tao sa paligid namin ngayon. Lalo pa at sinabi niya ang plano niya para bukas.Maghihintay siya sa harap ng altar kahit pa alam niyang hindi ako darating dahil yun lang daw ang nakikita niyang paraan para matanggap niya ang katotohanang hindi na kami mabubuo.Ano kaya ang reaksyon ng magulang ni Lucian? Will they hate me? Maari, lalo na ang Daddy ni Lucian.Si Mommy Jane kaya? G
Lucian(Three days before the wedding)I immediately knocked as soon as I arrived at Thea’s door. Hindi ko mapigilan ang sayang bumalot sa akin nang tawagan niya ako at pabalikin.When the door opened nakita ko ang mata ni Thea na puno ng luha kaya agad ko siyang ikinulong sa mga bisig ko. “Shhh..tahan na! Nandito na ako!” sinubsob ni Thea ang mukha niya sa leeg ko “Sorry Lucian. Hindi ko mapigilan! Hindi talaga ako makatulog!” bulong niya kaya inaya ko na siyang pumasok sa kwarto niya“Matulog ka na. Dito lang ako.” sabi ko and she immediately lied down to bedTinanggal ko ang sapatos ko at saka ako nahiga sa tabi niya matapos kong ipatong sa side table ang susi ng kotse at phone ko.Umunan siya agad sa braso ko at niyakap ako habang ramdam ko kung paano niya amuyin ang dibdib ko kaya napapangiti na lang ako.Suddenly I had this hope in my heart that we can work this out. Na pwede pa naming ayusin ang lahat. Kailangan ko lang sigurong magtiyaga at maghintay.Hinalikan ko ang ulo n