SophiaAgad kong binalot ang hubad na katawan ko ng kumot while my tears are endlessly falling from my eyes. Paulit ulit akong ginamit ni Hendrix. Ramdam ko ang sakit sa buong katawan ko pero mas ang sakit na nararamdaman ng puso ko.Inangkin niya ako ng walang pag iingat. Daig ko pa ang p**a sa paraan ng pag angkin niya sa akin. Dumaing ako dahil masakit pero lalo siyang nagalit at sinampal ako.Nasapo ko ang mukha ko at tuluyang inilabas ang sama ng loob. My face hurts ng dahil sa sampal niya. Masakit ang leeg ko dahil sa sakal niya. Ang braso ko at binti ay masakit dahil sa mahinang suntok na inabot ko kay Hendrix. Gusto kong manlaban pero hindi ko magawa dahil sa lakas niya. Panay ang mura niya. Panay ang tawag niya sa akin ng basura. I’m a slut! I’m filthy! Nakakadiri!Napasiksik ako sa headboard ng marinig ko ang pagbukas ng pinto ng banyo. Nakaligo na si Hendrix at hindi ko magawang tignan siya kahit alam ko na nasa akin ang mga mata niya.“You’re still here? Bakit hindi ka p
HendrixI was sitting in my office this afternoon dahil kakatapos lang ng meeting namin ni Coleen para sa gaganaping party mamaya. Darating ang ka sosyo ng Bella International, ang Dolcezza Fashion, which is a big name in the Fashion industry in Milan. Naging mas malakas ang Bella International ng pumasok ang Dolcezza Fashion kaya naman pumayag na ang weboard ng Bella Philippines na papasukin din ang Dolcezza sa kumpanya namin.The door opened at iniluwa noon si Marcus. He smiled at me and I smiled back eventhough pareho kami na mabigat ang pinagdadaanan.“How did it go?” he asked ng makaupo siya sa couch so I followed him there and sat in front of him“It’s settled,eveything’s ready for tomorrow's event.” “That’s good! I can’t wait to meet our partner. Malaki ang maitutulong nila para lalong lumakas ang Bella Philippines.” Marcus said and I totally agree“Nasan yung tatlo? Mag-isa ka yata?” It was funny kasi kulang kami ngayon at bihirang mangyari iyon“May lovelife na yung tatlo,
SophiaI checked myself in the mirror as soon as I finished wearing my evening gown for tonight.Sinipat ko ang sarili and I was satisfied with the outcome. Sariling design ko ang suot ko ngayong gabi and I made it just for myself. Well, lahat naman ng designs ko sa Dolcezza ay hindi for mass production. Exclusive ang mga ito para sa mga clients namin. Usually mga kilalang celebrities dito sa Milan ang nagpapa customize ng damit sa akin.Pero kahit ganun, never akong humarap sa kanila. This will be the first time na haharap ako sa publiko bilang si Sophia Angeles-Conti. Ang heiress ng Dolcezza Empire at ang magiging mukha ng Dolcezza Fashion.“Grabe! Ang ganda!” Hindi naitago ni Rachel ang paghanga niya. I smiled at her at tinanong kung ready na ba sila Kuya“Oo ikaw nalang po ang inaantay kamahalan!” biro nito sa akin kaya naman nagmadali na ako.I took my clutch bag at saka ako naglakad palabas ng kwarto kasunod si Rachel. “Bellisima!” nakangiting sabi ni Kuya as I walked down th
HendrixNakita ko si Sophia na nasa labas ng hall. She was talking to somebody on the phone kaya naman naglakas na ako ng loob na makausap siya. Alam kong huli na since nakita ko na parang may namamagitan sa kanila ng kasama nilang abogado pero gusto ko pa rin siyang makausap.I want to ask for forgiveness. Alam ko na hindi katanggap tanggap ang ginawa ko but I still want to try to say sorry. At least I want her to hear my side. Kung gaano ako nagsisi sa mga desisyon ko kaya siya nawala sa buhay ko.“Sophia..” I called her name at pakiramdam ko sinasaksak ang puso ko sa twing hindi niya ako tinitignan. When she acts that as if I don’t exist.I can’t blame her though. I know I caused her too much pain.But I am happy for her. Sino ba ang mag aakala na siya pala ang anak ng mga Conti. Matagal na siyang napapabalita sa Fashion Industry pero hindi siya lumilitaw sa publiko. I saw how she changed. At alam ko na isa ako sa dahilan ng pagbabago na iyon. I can see anger and resentment in h
SophiaUnang araw ng pasok ko ngayon at excited ako dahil unti unti ko ng sisimulan ang plano ko sa mga taong nagkasala sa akin.Masaya akong binati ng mga empleyado na nadadaanan ko habang papasok ako ng kumpanya. “Ma’am!” masayang bati ko ng makita ko si Ma’am Andrada na naghihintay sa akin sa labas ng opisina ko. “Ma’am Sophia!” agad itong lumapit sa akin kaya niyakap ko naman siya“Kamusta po kayo? Akala ko po wala na kayo dito kasi wala kayo sa party kagabi?” isa talaga si Ma’am Andrada sa hinanap ng mata ko kagabi at dahil hindi ko naman siya nakita ay pinagpalagay ko na lang na baka wala na ito kay Hendrix“Masama ang pakiramdam ko kahapon, Ma’am kaya nagpahinga na lang ako. Although I’m excited to see you! Grabe hindi ako makapaniwala na ikaw pala yung matagal ng pinag uusapan na mukha ng Dolcezza.” mahabang pahayag niya sa akin“Ma’am wag mo na akong tawagin ng Ma’am. Sophia na lang po!” sabi ko at saka ako kumapit sa braso niya“Hindi naman puwede yun. Boss ka na dito kay
SophiaThe days went smoothly lalo at hindi ko nakikita si Hendrix dito sa kumpanya. One week na ako dito and it’s a surprise na hindi man lang kami nagkakasalubong. Hindi kaya ito pumapasok?Well okay nadin naman iyon dahil hindi ko talaga gusto na nakikita siya. Naaalala ko lang ang anak ko at ang masakit na pinagdaanan ko kaya it’s better if I don’t see him.“Tumawag na yung contact natin sa kabila, bru. Kumikilos na agad ang ahas!” nakangiting balita ni Rachel sa akinShe was talking about Laura, ang espiya ng Dream Fashion and Style sa bakuran ng Bella. “Did she give out my designs?” tanong ko dito dahil sigurado akong iyon ang gagawin niya“Yes bru. Ang sabi lima daw ang pinadala sa kanila ni Laura.” Natawa ako sa ginawa niya. Wrong move! Last week we gave her a copy of the designs na gusto kong i launch sa Bella.Actually, iba ang binigay ko sa kanya. Mga designs iyon ng kaibigan kong fashion designer sa Milan at ang napunta kay Marcus at Hendrix ay ang mga original designs
SophiaAgad akong tumakbo papunta sa kotse para masundan si Marcus. Hindi ko na nga nagawang magpaalam kina Tito Hil at Tita Cherry sa kagustuhan kong mahabol si Marcus.“Sundan niyo ang kotseng yun!” utos ko sa driver ng makasakay na kaming lahat sa kotse.Mabilis ang takbo ni Marcus kaya hindi ko mapigilang mangamba. ‘ipanalangin mong walang mangyaring masama sa kaibigan ko’Those words continue to echo in my mind kaya lalong lumakas ang tibok ng puso ko.Sa sobrang bilis namin ay gumewang ang sasakyan kaya agad naman akong inalalayan ni Mark, ang bodyguard na nasa tabi ko.“Anong nangyari!” sigaw niya sa driver na pilit kinokontrol ang manibela“Mukhang sumabog ang gulong natin!” he annouced at saka itinabi ang kotse. Bumaba sila at nanatili naman ako sa loob.“Ma’am, sumabog po ang gulong!” Mark said kaya napapikit ako“May reserba ba?” Edgar asked the driver and he said yes kaya agad nilang inayos ang gulong habang nasa labas ako If ever kasi na may dumaang taxi ay paparahin k
SophiaHindi ako mapakali buong araw dahil sa pag iisip kung kamusta na si Hendrix. Bago ako umalis kagabi sa ospital after naming mag usap ni Marcus ay nalaman ko na unconscious pa rin ito.Naglaslas siya ng pulso at saka nag overdose ng gamot. It’s a good thing na mabilis siyang napuntahan ni Marcus kaya naagapan ito at nadala agad sa ospital.Masyadong mataas ang dosage ng nainom niyang gamot idagdag pa ang nawalang dugo sa kanya kaya naman hindi ko mapigilang mag alala pa rin para sa kanya.Bago ako umalis ay sinilip ko siya sa kuwarto niya. Ayaw pumayag ni Drake pero pinigil ito ni Marcus kaya nakapasok ako at nakita sandali si Hendrix.Hindi rin ako nagtagal dahil hindi ko kaya na makita siya sa ganitong kalagayan. I just wished that he will be fine at saka ako lumabas ng kuwarto.Kalmado na si Drake so I thought maybe Marcus told him everything. Nagpaalam na ako sa kanila and maybe this will be the last time na makikita ko siya.“Okay ka lang ba?” tanong sa akin ni Luke dahil