Biglang humarap si Vincent at tiningnan ng maingat ang lalaking nakasuot ng unipormeng bilanggo sa harap niya: "Sino ka?""Sa Black Hawk Hall." Ipinakilala ng lalaki ang sarili niya."Ano ang gusto mong gawin?" Puno ng pag-iingat ang mga mata ni Vincent.Minsan, tapat siyang nagtangkang magtiwala sa kanyang kapatid na babae nang walang kondisyon.Sa huli, nalaman niya bago siya mamatay na ang kanyang minamahal na kapatid na babae ang nagtulak sa kanya patungo sa kailaliman ng krimen, paunti unti.Ngayon, kapag iniisip, maraming mga salitang sinabi ni Monica na naggabay sa kanya.Sayang, nagsisi siya nang huli na.Malapit na siyang ipapatay!Naisip ito, hawak ni Vincent ang mga bakal ng kulungan gamit ang dalawang kamay at tiningnan ang lalaking galing sa Black Hawk Hall sa harap niya: "Tulungan mo ako, kahit isang oras lang, hayaan mo akong makita ang aking ama, hayaan mo akong patayin si Monica, ang babaeng iyon, gamit ang sarili kong mga kamay!""O sige. Pero mas mabuti kung gawin m
Naglabas sina Marcus at Gilbert ng maraming meryenda at inilapag ang mga ito sa mesa.Nandoon ang mga pistachio, macadamia nuts, cashews, pasas, cranberries, at egg tarts.At si Gilbert, tinanggal pa ang pakete ng instant noodle seasoning at nagluto ng instant noodles. Kumalat ang amoy nito sa buong shareholder meeting room.Monica : ...Lahat: ...Tahimik na binuksan ni Marcus ang pistachios at pinakain ito sa asawa niya, tapos lumingon siya sa pinakamalapit na shareholder at nagsabi, "Pasensya na, buntis ang asawa ko. Hindi pwedeng magutom ang mga buntis, at kailangan nila ng iba't ibang klase ng nuts araw-araw. Puwede ba kayong kumuha ng isang hawakan din?"Magalang na tinanggihan ng shareholder: "Hindi, salamat, Boss."Binasag ni Gilbert ang macadamia nuts at iniabot ito kay Bryan.Hindi napigilan ni Conrad na magsalita, "Mr. Gilbert, ganito ba kahina ang aking master?"Si Bryan, na abot na ang kamay para kunin ang nuts, ay nagsabi: ...Mukhang medyo hindi ako kasundo ng magnetic
Pumasok si Mrs. Martinez, na nangangailangan ng pera para sa money laundering, at mabilis na tumingin kay Mrs. Cristobal: "Ayon sa presyo ng stock ngayon, bibilhin ko ang lahat ng hawak mo at binibigyan ko ng awtoridad si Miss Monica na tumakbo para sa pagka-chairman sa aking ngalan."Nagmumukhang matulis ang mga mata ni Monica at tumayo siya nang excited: "Salamat, Mrs. Martinez."Tumingin si Mrs. Cristobal sa kanya ng naguguluhan: "Ikaw? Balak mong bilhin ang lahat?""Oo, ilipat agad ang pera." Sabi niya, sabay lingon sa mga naroroon na may yabang, "Naniniwala akong wala ni isa sa inyo na makakagawa ng tulad ko at magbayad ng buo, tama ba?"Tahimik ang lahat ng mga shareholder.Samantalang sina Marcus, Bryan at Gilbert na kaya -kayang lunukin ang lahat, tahimik lang at nagpatuloy sa pagkain ng meryenda.Snap, snap~Isa-isa nilang binabasag ang mga mani parang wala nang iba at masarap na kinakain.Sa huli, pinapabayaan na lang nila ang isang kumpanya tulad ng Cristobal's na puno ng k
Binuksan ni Monica ang live camera at lumapit sa pinagmulan ng alitan."Mga mahal kong netizens, nandito ako ngayon sa Country's Love Foundation.Hulaan niyo kung ano ang nakita ko?Binubugbog ng mga volunteer ng foundation ang mga tao!Kahit na mahirap ang pamilyang ito, pangit ang anak, at nasunog ang mukha dahil sa apoy, hindi ba’t hindi pwedeng mang-bully ng ganito?Sobra naman para magtama ng tao, di ba? O baka naman ang Love Foundation ay puro palabas lang, at bulok na sa loob?"Sa puntong ito, maraming mga tao, kasama na ang mga nagdedeliver ng pagkain at mga part-time na consultant, ang sumunod at nagbukas ng kanilang mga mobile phone, nag-live stream, at nanood lang ng palabas.Hindi nagtagal, maraming tao ang nagtipon sa live stream ni Monica.Ngunit, maraming netizens ang nainis sa mga komentaryo ni Monica."Masama namang magbigay ng konklusyon nang hindi alam ang buong sitwasyon, di ba?""Tama! Anong karapatan mong sabihin na bulok ang foundation nila? Hindi ako naniniwala
Humarap si Beatrice sa kamera at nagsalita ng matatag: "Naniniwala ako kay Nikki, naniniwala ako sa foundation na itinatag ko, at mas lalo kong pinaniniwalaan ang bawat isa sa mga tao sa aking foundation!"Sa puntong ito, maraming empleyado ng foundation ang lumapit upang aliwin si Nikki."Tama, naniniwala rin kami kay Nikki!""Nikki, kung mayroon kang sama ng loob, sabihin mo sa amin, lahat kami ay sumusuporta sa iyo!""Tama, ang aming foundation ay tapat at maliwanag! Wala kaming itinatagong anuman."Si Nikki ay labis ding nagalit, huminga ng malalim at nagsalita: "Talaga namang may mabuting layunin ako ngunit hindi ito naisip nang tama. Tanungin mo ang iyong ina kung ako ang nagpunas ng katawan niya nitong mga araw na ito!Hindi ako miyembro ng foundation, ni volunteer, nakikipagtulungan lang ako sa aking madam.Dumadayo ako dito upang tumulong kapag may oras ako. Hindi ko kayang sabihin kung gaano ako kagaling, pero hindi ko kayang gawin ang mga bagay tulad ng pambu-bully sa mata
Marahas na nanginig ang katawan ni Monica. Dahil sa sobrang pagkabigla, hindi pa nagre-react ang buong tao. Nakatayo lang siya doon na blangko, na ang telepono ay nakaharap sa Nikki para sa live broadcast. Sa video, itinuro ni Nikki ang camera na nagngangalit ang mga ngipin at umungol sa galit."Si Monica Cristobal! Pinagsamantalahan ng halimaw niyang kapatid ang kapatid ko. Sinuportahan ng buong pamilya namin ang kapatid ko sa pagdemanda sa kanya."Ngunit si Monica Cristobal, ang masamang babaeng ito, ang nag-hire ng mga tao para itali ang kapatid ko, hubaran siya, kuhanan siya ng mga litrato, itinapon siya mula sa kotse sa gitna ng syudad, at tinakot siya na huwag tatawag ng pulis, kung hindi ay ipapakalat niya ang mga litrato.Pagkatapos ng karanasang iyon, ang kapatid ko ay nagkaroon ng kalituhan sa isip at madalas natatakot na ma-leak ang mga litrato.Ang mas nakakagalit pa ay, kahit kami ang inaapi, pinapalakas pa ni Monica ang mga netizens upang ibuyangyang kami online, sin
Nagtaka si Nikki saglit, ngunit mabilis siyang nakapag-react. Pinitik niya ang mga kamay ni Kristoff sa likod ng kanyang katawan at sinipa siya ng malakas, kaya't napaluhod siya sa sahig.Ang ina ni Kristoff ay agad na napalaya. Tumagilid siya sa kama, nakatingin ng blanko sa eksenang nasa harap niya, at tahimik na umiiyak.Tumingin si Nikki kay Beatrice: "Madam, bakit mo sinabi na siya si Kristian?""Kanina, sinabi ng kanyang ina na ang isa sa mga anak ay ipinanganak na may likas na kakulangan. Humihingal siya kapag naglalakad at hindi makapasok sa paaralan.Paano mangyayari na ang ganitong tao ay maglalagay ng sleeping pills sa inyong pool at mag-apoy sa inyong pamilya?Kaya, ang tanging paliwanag ay ang mamamatay-tao ay si Kristian. Pero pagkatapos lumabas ang insidente, at malapit na dumating ang mga pulis, nakaramdam si Kristoff, ang anak ng kambal, na wala siyang silbi at nagpasya na magpakamatay at aminin ang kanyang kasalanan, samantalang si Kristian, na nasa mabuting kalusuga
Matapos ayusin ang mga bagay ni Kristian, medyo napagod si Monica at humiga sa recliner upang magpahinga.Narinig ni Marcus ang nangyari sa taas at dali-daling pumunta pagkatapos ng meeting.Habang sakay ng elevator, muling nagpasalamat si Marcus na ang opisina ng kanyang asawa ay nasa itaas na palapag lamang.Kung may mangyaring anuman, maaari siyang makarating agad sa lugar.Pagdating sa opisina, nakita ni Marcus na natutulog na si Beatrice. Tumayo siya sa tabi nito na may kalungkutan at inutusan si Carlos na pumunta sa istasyon ng pulis upang tulungan si Nikki sa mga susunod na hakbang.Nang halos gumabi na, nag-aalangan pa si Marcus kung dapat bang gisingin ang asawa para kumain nang mag-ring ang kanyang cellphone.Nagising si Beatrice sa tunog ng telepono. Nangyaring kinuha niya ito nang magulo, sinagot, at narinig ang magaspang, malakas na tinig ni Monica."Le Le... Le Le ay..."Nahihirapan si Beatrice na makinig: "Monica, anong gusto mong sabihin?"Matapos maghintay ng matagal,
Isang stretched Rolls-Royce ang dumating sa dinner.Bumaba ang Johnson brothers, at kasama nila si Mae na naka-red dress.Naka-heavy makeup siya at suot ang isang sexy strapless dress, ang kanyang katawan ay halos magbukang sobrang laki, at mukhang may kalaswaan at may pagka-flirty sa unang tingin, hindi gaya ng isang college student.Pagbaba pa lang niya ng kotse, naka-lean siya sa stretched Rolls-Royce para mag-selfie, at kumuha pa ng isa pang selfie sa entrance ng dinner at ipinost ito sa Social Moments.Matapos gawin ang lahat ng ito, kinuha niya ang braso ni Jack at sinabi, "Salamat, mahal, hindi ko pa naranasan makapunta sa ganitong klase ng lugar sa buong buhay ko."Si Jack ay isang playboy at madalas magpalit ng babae, pero si Mae ay nanatili, dahil sweet siya at siya ang pinakamagaling mag-aliw kay Jack.Ang dalawang magkapatid ay pumasok sa dinner.Hindi nakatiis si Jack at nagsabi: "Kuya, sa tingin mo ba kikita itong OCT Zhenpin? Ang layo-layo ng lokasyon. Sino ba naman sa
Malapit nang mag-roll ng mata si Beatrice nang kumilos ang bata sa kanyang tiyan.Matapos ito, tinapik niya si Marcus sa balikat nang masaya: "Kumilos...kumilos! Siya...siya...sumupa lang sa akin.""Ano ba iyon?" Tanong ni Marcus habang nakakunot ang noo."Ang bata! Ang bata, sumupa lang sa akin." Puno ng kasiyahan ang mukha ni Beatrice.Tiningnan ni Marcus ang namamagang tiyan ng may konting pagka-disdain: "Ang batang ito, naglakas-loob pang sumipa sa'yo."Bago pa natapos ang sinabi ni Marcus, ini-twist ni Beatrice ang braso niya at itinutuwid siya: "Fetal movement! Isang normal na reaksyon sa pagbubuntis. Hindi mo ba nabasa ang mga libro tungkol sa pagbubuntis?"Sumimangot si Marcus: "Mas focus ako sa mga bahagi tungkol sa mga buntis."Iniiwasan ang ibang mga detalye.Ipinatong ni Beatrice ang kanyang kamay sa tiyan at naghintay ng mahinahon.Tulad ng inaasahan, gumalaw ang bata at dahan-dahang tumama sa kanyang palad.Bata pa ang fetus, kaya ang galaw ay karaniwang "swimming".Pero
Nabigla si Bryan.Kakabili lang niya ng dry pot at hindi pa siya bumili ng inumin. Buti na lang at alisto si Uncle Philip.Si Uncle Philip ay ngumiti ng may kaunting lungkot: "Boss, Miss Jennifer, aalis na ako.""Sige." Hinaplos ni Bryan ang kanyang ilong, "Papasuweldo ko na lang ng dagdag sa finance department mamaya.""Sige po." Mabilis na bumaba si Uncle Philip sa iron ladder.Tumingin si Jennifer sa lahat ng nasa harapan niya na parang wala sa sarili, at labis na naantig na hindi makapagsalita.Hinaplos ni Bryan ang ulo ni Jennifer, hinila siya para umupo sa picnic mat, at isa-isa niyang binuksan ang mga takip ng mga takeout box: "Ito ay fresh shrimp dry pot, ito ay spicy beef dry pot, ito ay frog dry pot, ito ay beef short rib dry pot, ito ay chicken wing dry pot, at ito ay five-spice crayfish dry pot. Anong lasa ang gusto mo?"Nalito si Jennifer "Ang dami? Sayang naman. Hindi natin kayang ubusin ng dalawa lang tayo.""Kung gusto mo, masaya ka. Mayaman ang boyfriend mo, hindi mo
"Ano ang sinabi mo?" Si Arturo ay hindi kailanman inisip na ang kanyang masunurin at matulunging asawa ay magsasabi ng ganitong bagay, at hindi siya nakapag-react agad."Naisip ko nang mabuti. Hindi na natin kayang mamuhay ng ganito. Mamaya, pupunta tayo sa Civil Affairs Bureau para mag-divorce."Sa wakas, nasabi ni Ara ang matagal na niyang gustong sabihin sa asawa, at nakaramdam siya ng kaluwagan.Tahimik siyang naglakad patungo sa kusina, kumuha ng isang mangkok ng kanin, umupo sa dining table, at nagsabi habang kumakain."Lumaki na si Jennifer, hindi mo na siya kailangang alagaan. Malapit na siyang magtapos at magiging independyente na.Tungkol sa akin, may sweldo at pensiyon ako, hindi na kita kailangan para suportahan kami. Ang bahay na ito, hati tayo, dalawang kwarto, ikaw ay mananatili sa iyong orihinal na kwarto, at ako'y makikihati muna kay Jennifer.Pagkaraan ng ilang panahon, kung makakakita ako ng angkop na bahay na pwedeng rentahan, lilipat ako. Sa hinaharap, ikaw na ang
"Nasaan si Jennifer? Tinawagan ko siya, pero naka-off ang phone niya." Hindi nakita ni Bryan si Jennifer, at ang mga mata niya ay mabilis na dumaan sa mukha ng ama nito at tumutok sa ina nito ng may kasamang pagkabahala sa mga mata.Itinuro ni Ara ang pinto nang malabo: "Nasa kwarto si Jennifer hindi pa siya lumalabas.""Hindi. Tiningnan ko kanina sa labas ng bintana. Wala sa kwarto niya! Nasa mesa ang phone niya."Pagkabanggit ni Bryan ng mga salitang iyon, mabilis na pinunasan ni Ara ang hawakan ng kanyang apron, kinuha ang susi mula sa TV cabinet, binuksan ang pinto, at tiyak nga, wala ni isa mang tao sa loob."Jennifer... Saan kaya siya pupunta?"Kinuha ni Bryan ang phone mula sa mesa, at ang mga kilay at mata niya ay nagiging seryoso.Si Arturo naman ay nag-aalala rin sa puntong ito, at tinuro si Bryan ng galit: "Kasalanan mo 'to! Kung hindi dahil sa'yo, hindi sana ganyan ang nangyari sa internet! Dahil sa'yo, nasaktan ang anak ko..."Bago pa makumpleto ang mga salita ni Arturi,
"Tay, kagabi pinakiusapan mo akong makipag-date kay Gemrey, tapos ngayon tinitingnan mo siya? Hindi ba't ikaw ang pinakamataas?" Tiningnan ni Jennifer ang kanyang ama ng walang emosyon. Sa mga sandaling iyon, siya'y kalmado at labis na nadismaya sa kanyang ama."Kayo——!" Galit na galit ang ama ni Jennifer at binangga ang mesa habang tumayo, "Kung hindi ka naman walang hiya na pumunta sa kwarto kasama siya, hindi sana nakuha yung larawan na yun! Sa huli, siya ang may kasalanan, kaya siya ang dapat managot!""Walang hiya ako? Ganyan mo ba i-evaluate ang anak mong babae? Ang pinsan ko nga, nasa twenties na, tambay buong araw, at hindi mo siya ni minsan pinagsabihan ng masama.""Sa kabilang banda, ako ang sinasabi mong walang hiya, anak mong tumutulong magbayad ng utang mo. Tanungin kita, binebenta ko ba ang sarili ko para magbayad ng utang mo, o ano?""Ikaw——" Nahirapan magsalita ang kanyang ama.Ang liwanag sa mata ni Jennifer ay unti-unting nawala.Ang desperadong tingin sa isang tao a
Nanikip ang puso ni Jennifer, nag-pale agad ang kanyang mga labi, at pakiramdam niya'y nanghihina ang kanyang katawan.Napansin ng dean ang pagbabago sa mukha ni Jennifer at agad siyang kumuha ng upuan upang paupuin siya."Jennifer, huwag kang masyadong mag-alala. Hindi pa tapos ang isyung ito. Gusto ko lang na maiparating sa iyo para maging handa ka mentally."Nagbigay ng isang tasa ng mainit na tubig ang dean kay Jennifer, at nang makita niyang kumalma na ito, nagsalita siya ng may kaba."Gayunpaman, ang insidenteng ito ay nagdulot ng masamang epekto sa Internet, na nagdulot ng pinsala sa iyong personal na imahe. Ang MV ay kumakatawan sa imahe ng paaralan, kaya ang paaralan ay nagplano na maghanap ng angkop na tao upang palitan ang iyong papel.""Pero kung talagang matutuloy ang planong ito, ibabalik ang iyong bonus."Tumingin si Jennifer sa singaw mula sa tasa, nananakit ang mga mata, at sagot niya ng mahina: "Director, nauunawaan ko.""Jennifer, huwag kang mag-alala, gagawin ko a
Tumawa si Uncle Philip: "Mas swerte ako kaysa sa iba. Pumunta ako sa Wushu Association para humingi ng tulong, pero tinanggihan ako. Sa pagkakataong iyon, nakilala ko si Sir Marcus na naghahanap ng mga bodyguard.""Hinarangan ko siya at ikinuwento ang sitwasyon ko. Sabi ko, kung matutulungan mo akong mailigtas ang buhay ng asawa ko, ibibigay ko ang lahat sa iyo.""Pinayuhan ni Sir Marcus, si Carlos na samahan ako sa ospital para tiyakin ang kalagayan ng asawa ko. Nang matiyak nilang hindi ako nagsisinungaling, tinulungan nila akong makahanap ng pinakamagaling na doktor para sa asawa ko at nagbigay pa sila ng pera... Nakatawid kami sa mga pagsubok."Huminto sandali si Uncle Philip at tinitigan ang ina ni Jennifer ng taos-pusong mata."Ngayon na nakilala mo si Sir Bryan, parang nangyari rin sa akin noong nakilala ko si boss Marcus. Ito ay tadhana na nagsara ng isang pinto para sa iyo at nagbukas ng bintana.""Hindi natin pwedeng maging kasing-bait at sabihin na hindi natin nais umasa s
Naka-on pa rin ang mga ilaw ng operasyon.Hindi pa tiyak kung buhay o patay ang mga tao sa loob.Galit na itinulak si Jennifer NG kanyang ina."Umalis ka! Umalis ka na dito ngayon din! Ayoko nang makita ka. Wala akong anak na kasing walang hiya mo."Ang maliit na katawan ni Jennifer ay naitulak pabalik at napunta siya sa hagdanan."Inay~" Hindi naiwasan ni Jennifer na tumulo ang mga luha nang mabuksan ang kanyang bibig."Huwag mo akong tawaging 'inay'! Umalis ka na! Kung ayaw mong magpasabog ako at mamatay sa galit, umalis ka na!"Matibay ang posisyon ng kanyang ina, at wala nang magawa si Jennifer kundi umalis pansamantala.Pumunta si Uncle Philip upang asikasuhin ang bagay na may kinalaman sa doktor. Nang dumating si Bryan sa ospital, sumama siya sa kanya ng mahigit isang oras. Nang maglaon, bumalik siya dahil may mga kailangang asikasuhin sa kumpanya.Sa mga sandaling iyon, si Jennifer ay naglalakad malapit sa flower bed sa ospital, ang mga mata ay malabo, at nararamdaman niyang so