Walang pakialam kung nasa listahan sila o hindi, lahat ng mga babae ay nakadamit ng maayos para dumalo.Sa wakas, ang mga ganitong okasyon ay siguradong puno ng mga kabataang lalaki na dumadating para manghunting ng kagandahan.Kung hindi ka mag-iingat, baka magtapos ka sa isang kasal.Hindi pa rin sarado ang voting channel.Inayos ng mga event planners na bilangin ang mga boto sa loob ng isang oras upang mapadali ang mga babae sa pangangampanya para sa mga boto sa mismong lugar.Sa katunayan, isa lang itong gimmick.Ang bilang ng mga botong maaaring makuha sa lugar ay napakaliit, pero isa lang itong pagkakataon para makipag-ugnayan ang mga babae sa mga lalaki.Si Lilibeth Israel, na kasalukuyang nangunguna, ay hawak ang kanyang cellphone at nakikipag-chat sa mga gwapong lalaki na may status sa pamilya."Pakiboto po ako, Mr. Algos.""Pakilagay po ng konting puso, Mr. Salazar~"Si Lilibeth ay parang isang paru-paro na naglalakad-lakad sa handaan, na parang sa sarili niyang court.Nagla
"Beatrice, Pa..."Bago pa natapos ni Oscar ang kanyang mga salita, pinutol siya ni Beatrice nang may distansyang tono."Siguro nakalimutan na ni Mr. Aragon. Ako po ang pumirma sa severance agreement. Wala na akong ama."Lumaki ang mata ni Shaira, tinitigan ang dalawa ng may konting gulat, at masayang kinakain ang melon.Masakit na binanggit ni Oscar: "Beatrice, alam ko na nasaktan ka ng insidenteng iyon, pero hindi talaga iyon ang intensyon ni Papa. Nasa ospital ako nang hindi ako nakakalabas noon..."Bago siya matapos, umiwas si Beatrice at tumalikod ng malamig: "Mr. Aragon, hindi ako interesado sa mga bagay na iyon."“Beatrice!" Tawag ni Oscar nang may kaba, "Kahit may galit ka sa puso mo at hindi mo ako ituring na ama, bilang isang estranghero, pwede pa rin kitang kausapin.""Beatrice, nandiyan ang iyong pagkakakilanlan... at buntis ka, hindi tama na dumalo ka dito sa pagiging unang sosyalita. Kung malaman ito, baka ikaw pa ang mapahiya. Pakinggan mo ako, anak..."Bago siya matapos
Naglaho ang liwanag sa mga mata ni Monica at ipinasa niya ang mensahe kay Lilibeth, sabay sabing, "Magkaibigan tayo, hindi ko kayang makita na mawala sa'yo ang titulong iyon dahil sa isang ganitong tao."Nakasaad sa mensahe ang listahan at mga larawan, at si Lilibeth ay labis na natuwa.Hanggang sa puntong iyon, siya ang pangalawa sa ranggo, at si Beatrice ang nangunguna.Kapag inilahad niya ang pagiging buntis ni Beatrice sa publiko, tiyak na magiging kanya ang titulong First Socialite.Hawak ang telepono, nilapitan ni Lilibeth ang projection staff ng conference at bumulong ng ilang salita sa kanyang tenga.Nag-atubili ang staff sandali, ngunit sa huli, tinanggap ang pera ni Lilibeth at pumayag na tumulong.Sa puntong iyon, umakyat na ang host ng dinner sa entablado."Ngayon, ipapatawag natin si Miss Beatrice, na kasalukuyang nangunguna sa bilang ng mga boto, upang magsalita at sabihin ang ilang bagay sa lahat..."Maginhawang naglakad si Beatrice patungo sa entablado, at pagkuha niya
Si Carlos, na nakatayo sa likod ni Marcus, ay hindi makapagbukas ng mata, kaya't agad siyang sumigaw kay Gilbert sa control room sa ikalawang palapag."Mr. Gilbert, sobrang lakas ng ilaw, hindi ko mabuksan ang mata ko!""Oh. Naiintindihan!" sagot ni Gilbert, at mabilis na pinababa ang ilaw.Sa oras na iyon, nagsimulang magbulungan ang mga tao sa paligid."Sino kaya ito? Ang show na ito, si Mr. Gilbert Lopez pa ang nag-aayos ng ilaw.""Who knew!"Sa susunod na sandali, isang sigaw ang narinig mula sa isa sa mga tao."Siya ang big boss!""Holy crap, sa dinner ng foundation kanina, may nagsabi na may relasyon daw sina Mr. Marcus Villamor at sMs. Beatrice. Mukhang totoo!""Pfft, sino nga ba yung nagsabi na ang big boss ay wild man?""Yung tao na yun, tiyak nangangalay na ang mga paa."Habang pinaguusapan ito ng mga tao, pumasok si Marcus sa venue na may matatag na postura at mabilis na hakbang.Punong-puno siya ng aura. Ibinangon niya ang kamay upang pisilin ang gold-rimmed glasses sa ka
May isang landas na na-clear sa crowd.Isang 180 pounds, bulldog na may mga maliliit na heart-shaped balloons na nakakabit dito, ang lumitaw na may natatanging aura ng kayabangan.Ang mga tao sa paligid niya ay tila nagtatawanan.Ngunit siya ay nalulubog sa isang uri ng self-confidence na parang matamis na pulot, at naglakad papunta sa entablado ng hakbang-hakbang, hindi tumitingin sa mga kamag-anak, na may dalang rosas sa kanyang likod.Natawa si Beatrice at hindi napigilang tumawa nang malakas.Inalis ni Marcus ang strap sa likod ng heneral at kinuha ang rosas.Sa puntong ito, maraming maliliit na heart-shaped balloons ang nahulog mula sa langit, makulay, romantiko, at maganda.Kinutya ni Beatrice ang kanyang labi, at dalawang mahinhin na pamumula ang lumitaw sa kanyang mukha, na nagpaganda at nagpasexy sa kanya. Pati si Marcus ay napatigil sandali.Doon, narinig ang boses ni Gilbert mula sa ikalawang palapag."Marcus, piliin mo ang pinakamalaking puso, at nasa loob nito ang iyong e
Napansin ni Shaira ang kakaibang amoy sa alak at agad itong nilunok.Ngunit hindi niya inasahan na kahit kaunti lang ang nandoon sa bibig niya, pakiramdam niya ay hindi siya komportable.Agad siyang naghahanap ng dahilan para umalis sa venue. Nang makita niyang papasok na si Gilbert sa kotse, mabilis siyang sumunod at pumasok din: "Shh, Mr. Gilbert Lopez, tulungan mo ako, dalhin mo ako palayo."Ngunit pagkatapos niyang magsalita, napansin niyang may mali kay Gilbert.Mainit ang katawan nito at ang boses niya ay magaspang.Tap, tap.Narinig ang tunog ng takong na papalapit mula sa malayo.Agad na nahulaan ni Shaira na isang babae ang tiyak na umatake kay Gilbert at sinundan siya dito.Pagkatapos ng lahat, sa estado ni Gilbert Lopez, marami ang nagnanais sa kanya.Iniabot ni Shaira at hinila si Gilbert, sinusubukang itulak ang ulo nito pababa upang hindi makita ng babae.Ngunit hindi inaasahan, pagkatapos niyang hilahin, nahulog si Gilbert sa kanya at ang upuan ay tumagilid."Sino ka?
Si Gilbert ay patuloy na humihiyaw, na naging dahilan upang maguluhan si Marcus, at hindi niya maiwasang sumulyap kay Bryan.Si Bryan, na nakaupo sa Italian sofa, ay pinapaliguan ang baso ng alak sa kanyang kamay at tinignan siya ng may pagkalito."Ano'ng nangyari?" tanong ni Marcus habang tinitingnan si Gilbert na nakakapit sa kanya, hinila siya palayo, at inihagis siya diretso sa sofa.Kahit na gusto pa niyang saktan siya, matagal na silang magkaibigan. Kung may problema si Gilbert, hindi niya ito hahayaan.Umuupo si Marcus sa tabi ni Gilbert.Nais muling sumunod ni Gilbert sa kanya, ngunit pinipigilan siya ng mga mata ni Marcus.Si Gilbert, na may lungkot na mukha, ay nag-umpisa, "Marcus, gusto ko sanang tanungin ka... yung... yun..."Tiningnan siya ni Marcus nang hindi na makapaghintay, "Kung hindi mo sasabihin, huwag mong sabihin."Si Gilbert ay kumikindat, "Huwag naman ganyan, malungkot na nga ako."Habang nagsasalita siya, nagbukas siya ng pistachio at inilagay sa bibig.Oh~Yu
Kumatok ang bodyguard at binuksan ang pinto."Sir Bryan, may kaguluhan sa ibaba.""Sino'ng maglakas-loob maghasik ng gulo?" Hindi kuntento ang mga kilay ni Bryan.Bagamat hindi ipinapahayag na ang Huangchao Club ay isang joint venture nila nina Marcus at Gilbert, halos lahat sa bansa ay alam ito, kaya't walang naglakas-loob magdulot ng gulo.Dahil dito, ang Huangchao ay naging pinakapopular na lugar sa mga makapangyarihan at mayayaman.Dahil ito ay ligtas at may magandang proteksyon sa privacy.Nag-atubili ang bodyguard: "Sir Bryan, mula sa Caloocan... Si Mr. Julius Sarmiento, nagustuhan nya yung isang bagong dancer at at pinipilt nyang isama sa inuman. Tumanggi ang babae..."Habang nagsasalita siya, nakalabas na si Bryan mula sa kwarto, tumayo sa ikalawang palapag, at sumulyap sa mga tao sa ibaba. Sa isang tingin, nakita niya ang isang babae na nakasuot ng suspender dress.Siya yung babae na nagtago sa bus station nung umuulan.Nung nakita niya ang gangster, hinawakan niya ang braso
Nabigla si Bryan.Kakabili lang niya ng dry pot at hindi pa siya bumili ng inumin. Buti na lang at alisto si Uncle Philip.Si Uncle Philip ay ngumiti ng may kaunting lungkot: "Boss, Miss Jennifer, aalis na ako.""Sige." Hinaplos ni Bryan ang kanyang ilong, "Papasuweldo ko na lang ng dagdag sa finance department mamaya.""Sige po." Mabilis na bumaba si Uncle Philip sa iron ladder.Tumingin si Jennifer sa lahat ng nasa harapan niya na parang wala sa sarili, at labis na naantig na hindi makapagsalita.Hinaplos ni Bryan ang ulo ni Jennifer, hinila siya para umupo sa picnic mat, at isa-isa niyang binuksan ang mga takip ng mga takeout box: "Ito ay fresh shrimp dry pot, ito ay spicy beef dry pot, ito ay frog dry pot, ito ay beef short rib dry pot, ito ay chicken wing dry pot, at ito ay five-spice crayfish dry pot. Anong lasa ang gusto mo?"Nalito si Jennifer "Ang dami? Sayang naman. Hindi natin kayang ubusin ng dalawa lang tayo.""Kung gusto mo, masaya ka. Mayaman ang boyfriend mo, hindi mo
"Ano ang sinabi mo?" Si Arturo ay hindi kailanman inisip na ang kanyang masunurin at matulunging asawa ay magsasabi ng ganitong bagay, at hindi siya nakapag-react agad."Naisip ko nang mabuti. Hindi na natin kayang mamuhay ng ganito. Mamaya, pupunta tayo sa Civil Affairs Bureau para mag-divorce."Sa wakas, nasabi ni Ara ang matagal na niyang gustong sabihin sa asawa, at nakaramdam siya ng kaluwagan.Tahimik siyang naglakad patungo sa kusina, kumuha ng isang mangkok ng kanin, umupo sa dining table, at nagsabi habang kumakain."Lumaki na si Jennifer, hindi mo na siya kailangang alagaan. Malapit na siyang magtapos at magiging independyente na.Tungkol sa akin, may sweldo at pensiyon ako, hindi na kita kailangan para suportahan kami. Ang bahay na ito, hati tayo, dalawang kwarto, ikaw ay mananatili sa iyong orihinal na kwarto, at ako'y makikihati muna kay Jennifer.Pagkaraan ng ilang panahon, kung makakakita ako ng angkop na bahay na pwedeng rentahan, lilipat ako. Sa hinaharap, ikaw na ang
"Nasaan si Jennifer? Tinawagan ko siya, pero naka-off ang phone niya." Hindi nakita ni Bryan si Jennifer, at ang mga mata niya ay mabilis na dumaan sa mukha ng ama nito at tumutok sa ina nito ng may kasamang pagkabahala sa mga mata.Itinuro ni Ara ang pinto nang malabo: "Nasa kwarto si Jennifer hindi pa siya lumalabas.""Hindi. Tiningnan ko kanina sa labas ng bintana. Wala sa kwarto niya! Nasa mesa ang phone niya."Pagkabanggit ni Bryan ng mga salitang iyon, mabilis na pinunasan ni Ara ang hawakan ng kanyang apron, kinuha ang susi mula sa TV cabinet, binuksan ang pinto, at tiyak nga, wala ni isa mang tao sa loob."Jennifer... Saan kaya siya pupunta?"Kinuha ni Bryan ang phone mula sa mesa, at ang mga kilay at mata niya ay nagiging seryoso.Si Arturo naman ay nag-aalala rin sa puntong ito, at tinuro si Bryan ng galit: "Kasalanan mo 'to! Kung hindi dahil sa'yo, hindi sana ganyan ang nangyari sa internet! Dahil sa'yo, nasaktan ang anak ko..."Bago pa makumpleto ang mga salita ni Arturi,
"Tay, kagabi pinakiusapan mo akong makipag-date kay Gemrey, tapos ngayon tinitingnan mo siya? Hindi ba't ikaw ang pinakamataas?" Tiningnan ni Jennifer ang kanyang ama ng walang emosyon. Sa mga sandaling iyon, siya'y kalmado at labis na nadismaya sa kanyang ama."Kayo——!" Galit na galit ang ama ni Jennifer at binangga ang mesa habang tumayo, "Kung hindi ka naman walang hiya na pumunta sa kwarto kasama siya, hindi sana nakuha yung larawan na yun! Sa huli, siya ang may kasalanan, kaya siya ang dapat managot!""Walang hiya ako? Ganyan mo ba i-evaluate ang anak mong babae? Ang pinsan ko nga, nasa twenties na, tambay buong araw, at hindi mo siya ni minsan pinagsabihan ng masama.""Sa kabilang banda, ako ang sinasabi mong walang hiya, anak mong tumutulong magbayad ng utang mo. Tanungin kita, binebenta ko ba ang sarili ko para magbayad ng utang mo, o ano?""Ikaw——" Nahirapan magsalita ang kanyang ama.Ang liwanag sa mata ni Jennifer ay unti-unting nawala.Ang desperadong tingin sa isang tao a
Nanikip ang puso ni Jennifer, nag-pale agad ang kanyang mga labi, at pakiramdam niya'y nanghihina ang kanyang katawan.Napansin ng dean ang pagbabago sa mukha ni Jennifer at agad siyang kumuha ng upuan upang paupuin siya."Jennifer, huwag kang masyadong mag-alala. Hindi pa tapos ang isyung ito. Gusto ko lang na maiparating sa iyo para maging handa ka mentally."Nagbigay ng isang tasa ng mainit na tubig ang dean kay Jennifer, at nang makita niyang kumalma na ito, nagsalita siya ng may kaba."Gayunpaman, ang insidenteng ito ay nagdulot ng masamang epekto sa Internet, na nagdulot ng pinsala sa iyong personal na imahe. Ang MV ay kumakatawan sa imahe ng paaralan, kaya ang paaralan ay nagplano na maghanap ng angkop na tao upang palitan ang iyong papel.""Pero kung talagang matutuloy ang planong ito, ibabalik ang iyong bonus."Tumingin si Jennifer sa singaw mula sa tasa, nananakit ang mga mata, at sagot niya ng mahina: "Director, nauunawaan ko.""Jennifer, huwag kang mag-alala, gagawin ko a
Tumawa si Uncle Philip: "Mas swerte ako kaysa sa iba. Pumunta ako sa Wushu Association para humingi ng tulong, pero tinanggihan ako. Sa pagkakataong iyon, nakilala ko si Sir Marcus na naghahanap ng mga bodyguard.""Hinarangan ko siya at ikinuwento ang sitwasyon ko. Sabi ko, kung matutulungan mo akong mailigtas ang buhay ng asawa ko, ibibigay ko ang lahat sa iyo.""Pinayuhan ni Sir Marcus, si Carlos na samahan ako sa ospital para tiyakin ang kalagayan ng asawa ko. Nang matiyak nilang hindi ako nagsisinungaling, tinulungan nila akong makahanap ng pinakamagaling na doktor para sa asawa ko at nagbigay pa sila ng pera... Nakatawid kami sa mga pagsubok."Huminto sandali si Uncle Philip at tinitigan ang ina ni Jennifer ng taos-pusong mata."Ngayon na nakilala mo si Sir Bryan, parang nangyari rin sa akin noong nakilala ko si boss Marcus. Ito ay tadhana na nagsara ng isang pinto para sa iyo at nagbukas ng bintana.""Hindi natin pwedeng maging kasing-bait at sabihin na hindi natin nais umasa s
Naka-on pa rin ang mga ilaw ng operasyon.Hindi pa tiyak kung buhay o patay ang mga tao sa loob.Galit na itinulak si Jennifer NG kanyang ina."Umalis ka! Umalis ka na dito ngayon din! Ayoko nang makita ka. Wala akong anak na kasing walang hiya mo."Ang maliit na katawan ni Jennifer ay naitulak pabalik at napunta siya sa hagdanan."Inay~" Hindi naiwasan ni Jennifer na tumulo ang mga luha nang mabuksan ang kanyang bibig."Huwag mo akong tawaging 'inay'! Umalis ka na! Kung ayaw mong magpasabog ako at mamatay sa galit, umalis ka na!"Matibay ang posisyon ng kanyang ina, at wala nang magawa si Jennifer kundi umalis pansamantala.Pumunta si Uncle Philip upang asikasuhin ang bagay na may kinalaman sa doktor. Nang dumating si Bryan sa ospital, sumama siya sa kanya ng mahigit isang oras. Nang maglaon, bumalik siya dahil may mga kailangang asikasuhin sa kumpanya.Sa mga sandaling iyon, si Jennifer ay naglalakad malapit sa flower bed sa ospital, ang mga mata ay malabo, at nararamdaman niyang so
Ngumiti si Beatrice, ang mga gilid ng kanyang bibig ay kumurba: "Makikiusap ako sa lahat ng mga tita. Kung ikinalat ni Direktor Sara ang maling balita na hindi maganda ang aking kasal at ako ay diborsiyada, pakisuyo na lang po na mag-record kayo ng aking pahayag nang tapat sa istasyon ng pulis.""Dahil gusto ko syang kasuhan, nais kong malaman niya na bukod sa internet, ang mga usap-usapan ay maaaring panagutin nang legal. Gusto kong ipaalam sa mga nagkalat ng tsismis na wala silang ligtas sa labas ng batas."Matapos magsalita, ngumiti si Beatrice na may mga matang kumikislap at may magaan na ngiti: "Sa mga makikipagtulungan, bibigyan ko ng tig-10 litrong bote ng Golden Arowana.""Puwede ba akong makahingi ng mantika ng mani?" tanong ng isang tita."Opo." Tumango si Beatrice.Agad na nagpromise ang tita: "Pupunta ako para i-record ang pahayag niya. Marami siyang sinabi, at marami sa amin ang nakarinig. Pero sabi ng anak ko, gusto ko yung pinakamalaking bote ng mantika ng mani.""Sige.
Ang ilang mga tita ay nagtinginan kay Beatrice nang may kaba: "Ikaw... bakit mo tinatanong ito?""Wala lang. Mga tita, huwag kayong mag-alala." Yumuko si Beatrice at ngumiti, nagpapakita ng mabuting pakikisalamuha, "Gusto ko lang sanang sabihin na palagi ngang sinasabi ng direktor ng ugnayang panlabas ng inyong klase ng moralidad ng mga babae na ang pagkakaroon ng anak na babae ay isang bagay na magdudulot ng kalugihan.""Pero, paano naman siya? Paano naman tayo?""Ayon sa ganitong lohika, hindi ba’t tayo lahat dito ay isang kalugihan?"Pinabagal ni Beatrice ang tono ng kanyang boses: "Hindi madali maging babae. Maraming masamang pananaw laban sa mga babae sa mundong ito.Ang ilang mga posisyon sa trabaho ay may diskriminasyon sa kasarian. Ang ilang mga maruruming tao ay magbibigay ng mga hindi nakasulat na mga patakaran sa trabaho para sa mga babae. Hindi madaling mag-settle ng isang babae. Pagkatapos mag-asawa, kailangan mong alagaan ang mga biyenan, at pagkatapos manganak, kailanga