Pagpasok ni Beatrice at Amanda sa kwarto, tumayo si Marcus ibinigay ang upuan, at malumanay na nagsabi."Naayos na ang lahat."Kinuha ni Beatrice ang upuan, naupo, at nagulat: "Naayos na? Ano ang napag-usapan ninyo?"Tiningnan ni Marcus ang abogado at kinuha ang dokumento mula sa kanya: "Limang milyon, upang bilhin ang karapatan sa pangangalaga kay Amanda.""Limang milyon?" Nagulat si Amanda. Medyo nabigla pa siya sa ideya na magkakaroon siya ng utang na limang milyon sa murang edad.Ipinaliwanag ni Marcus ng malumanay: "Akala ng mga magulang mo, ang halaga ng pagpapalaki sa'yo ay isang milyon!Pagkatapos ay magtatrabaho ka, kikita, at makakapagbigay ka sa kanila ng limang libong piso bawat buwan para suportahan sila. Binibilang ang perang ito.Idagdag mo pa ang dowry at ang bahay na binili mo para sa kapatid mo, at ang kabuuan ay limang milyon."Napuno ng galit at pagtawa si Amanda at kinuskos ang mga palad sa buhok dahil sa galit."Talaga kayong matitipid!Dahil lang sa nagpalaki
Nang marinig ito, halos mawalan ng lakas si Marcus at napatalon, tumama ang kanyang cellphone sa sahig.Mula sa teleponong nahulog, narinig ang malalim na boses ng kanyang ama: "Bastos, nasaan ka? Bumalik ka agad sa lumang bahay."Kinuha ni Marcus ang telepono: "Papa - kasama ko si Beatrice!""Wala akong pakialam kung sino ang kasama mo! Kahit kasama mo pa ang emperador, kailangan mong umuwi! Bumalik ka agad at tingnan kung ano'ng ginawa mo kay Alana!""Papa, hindi ko kayang umuwi..."Bago pa siya makapagpatuloy, tinakpan ng kanyang ama ang kanyang dibdib at nagsabi: "Ay... ang puso ko, ang blood pressure ko... Tumataas, halos aabot na sa tuktok! Ikaw na bastos ka, kung ayaw mong kunin ang katawan ko, hindi mo na kailangang umuwi."Pagkatapos magsalita, agad na ibinaba ni Mr. Lu ang telepono.Biglang nakaramdam ng lamig si Marcus sa kanyang tabi. Dahan-dahan siyang lumingon at nakita si Beatrice na nakatingin sa kanya, may ngiting kasing banayad ng simoy ng hangin sa tagsibol."Kuya?
Nagulat ang mga mata ni Beatrice, at nakaramdam siya ng isang hindi maipaliwanag na discomfort sa buong katawan niya.Kahit na madilim ang mga ilaw sa bakuran, malinaw pa rin niyang nakita ang mukha ni Alana... Mukhang 70% katulad niya!So ano sya?Sya ba nais ipalit ni Marcus upang ipaalala ang isang tao?Labis ang galit ni Beatrice, kaya't tumalikod siya at gusto nang umalis.Nanginginig ang puso ni Marcus, at natakot siya kaya mabilis siyang humawak upang pigilan siya: "Beatrice, hindi ito tulad ng iniisip mo..."Habang nagsasalita, niyakap ni Alana ang kanyang bunny doll at tumalon mula sa mga hagdan, nagsabi sa isang boses bata: "Kuya, miss na kita. Bakit hindi ka pumunta para makita ako? Miss na miss kita nung ikaw ay nasa ibang bansa."Habang sinasabi ito, iniabot ni Alana ang mga kamay at gusto sanang yakapin si Marcus.Iniwasan sya ni Marcus ng hindi halata, at sa isang madaling galaw, iniiwasan niya si Carlos na nakaharap sa kanya.Direktang napayakap si Alana kay Carlos,
"Sa ugali ng bunso, natatakot akong hindi niya nais na ikwento sa iyo si Alana."Nagmumuni ang matandang babae at nagbuntong-hininga: "Sa totoo lang, hindi ko rin gaanong gusto ang batang iyon.Pero mabait siya sa pamilya namin.Ang ama ni Alana ay isang eksperto sa pananaliksik sa biokimika, kilala bilang Ghost Hand.Noong panahon na iyon, kaunti lang ang mga tao sa larangang ito at hindi masyadong edukado ang mga tao.Nung nagplano ang aking asawa at ang pangalawang anak ko na pumasok sa larangan ng mga biyolohikal na gamot, labis nilang ikinagalak nang makilala si Ginoo Monteverde.Si Ginoo Monteverde ay naging kaibigan ng aming pamilya at agad silang nag-umpisang magtulungan.Si Ginoo Monteverde rin ang guro ni Marcus, tinuruan siya ng maraming bagay araw-araw.Pagkatapos, habang naglalakbay sila, tinangka ng mga tao mula sa Black Hawk Hall na atakihin ang aking asawa, at si Ginoo Monteverde ay tumayo sa harap niya, tinulungan siyang harangin ang bala, at namatay."Naging maitim a
"Oh? Asawa ko, bakit ganyan ka ka-formal?" Kinuha ni Beatrice ang susi ng kotse at tumayo upang tulungan si Marcus na tumayo, "Kuya, bakit hindi tayo matulog kasama si Tutu?"Nais sanang tumayo ni Marcus, pero muling lumuhod."Asawa ko, mas mabuti pang lumuhod na lang ako. Mas komportable kapag lumuhod."Umupo si Beatrice sa kama at sinulyapan si Marcus.Nag-salita si Marcus nang may kalungkutan: "Asawa ko, mali ako, talagang mali ako."Itinaas ni Beatrice ang kilay: "Kaya sabihin mo sa akin nang detalyado, ano ang mali mong ginawa?"Agad na nag-alarm ang utak ni Marcus at ngumiti siya ng malumanay: "Ang pagpapalungkot kay Mrs. Villamor ang pinakamalaking pagkakamali ko."Paano nga naman hindi makikita ni Beatrice na ito ay isang pagtatangkang magpalit ng konsepto, kaya't tumawa siya: "Sige, huwag ka nang lumuhod, magmasahe ka na lang ng mga paa ko, medyo masakit ang mga paa ko."Nang marinig ni Marcus na binigyan siya ng pagkakataon ng asawa nya, agad siyang tumayo ng may ngiti at
Maingat na pinagmamasdan ni Beatrice ang mga micro-expression ni Alana at napansin niyang inosente ang kanyang kilos at hindi nagpapakita ng pagkainggit. Talaga namang parang syang may sakit sa pag iisip..Sa kanyang pagkamangha, kumilos si Alana ng walang pakialam at matigas ang ulo.Ang ganitong klase ng ugali ay hindi dapat magustuhan ng mga lalaki.Kung siya ay nagpapanggap lang, bakit siya nagpapanggap na nakakainis?Hindi ba’t dapat niyang subukang magpasaya kay Marcus?Inusod ni Beatrice ang gilid ng kanyang bibig at kinuha ang kutsara: "Kung may sakit si Alana, bakit hindi ko na lang siya pakainin?""Hindi ko gusto, gusto ko ang kuya ko." Galit na sabi ni Alana habang namumuo ang kanyang mga pisngi, "Kung hindi ako susubuan ng kuya ko, hindi ako kakain."Pagkatapos niyang magsalita, bumaba si Ginoong Villamor na may saklay at medyo masakit ang ulo.Lumabas din si Ginang Villamor mula sa kuwarto at nagmura: "Bakit hindi mo hayaan ang lolo mo na pakainin ka?"Si Ginoong Villamor
"Hindi pwede!" Si Marcus ay natakot at ang puso niya ay nanginig. Bumulong siya ng mura, hinipan ang bird's nest muli, at ipinakain sa kanyang asawa.Nakita na medyo galit ang kanyang asawa, iniabot ni Beatrice ang kamay at hinaplos ang buhok nito: "Bibibiro ko lang si Alana!""Huwag mong gawing biro 'yan!" Seryoso ang itsura ni Marcus, pero mas taimtim ang kanyang mga galaw kaysa sa kanyang mukha. Ipinakain niya kay Beatrice ang isang sub pa.Si Ginang Villamor ay maingat ding nagmamasid sa mga pagkakamali ni Alana at napansin niyang mukhang inosente pa rin ito at hindi alam ang nangyayari."Ate, hindi mo na kailangang magdiborsyo kay Kuya. Hindi naman alintana ni Alana na mag-asawa si Kuya. Masaya si Alana basta’t kasama siya ng kuya ko."Ayos!Isa na namang pambihirang pabebe quote!Ginagamit ang pinaka-innocent na ekspresyon, habang sinasabi ang pinaka-walang kahihiyang mga salita!Medyo nabigla si Beatrice sa loob ng kanyang dibdib, ngunit ang mga kanto ng kanyang bibig ay mas t
"Lolo, anong nangyari sa'yo?"Maingat na tinapik tapik ni Alana ang likod ni Ginoong Villamor. Nang makita niyang hindi nais kainin ni Beatrice ang hotdog sa bowl, inabot niya ang tinidor para kunin ito."Ate, kung ayaw mong kainin, ako na lang."Pumait ang mukha ni Beatrice, at mas mabilis siyang kumilos. Kinuha niya ang hotdog at inihagis ito. Nangyayari na ang bulldog na alaga ni Marcus ay pumasok ng dahan-dahan mula sa yard.Katatapos lang nitong kumain ng Kobe beef na dinala ni Carlos. Busog na ito, kaya lumabas para maglakad at tinatawag ang may-ari para pakilusin siya.Sino'ng mag-aakala na pagkapasok ng aso sa pinto, isang hotdog ang nahulog mula sa langit?General: ?Nakita ni Beatrice ang reaksyon ni Alana, kaya tanong nito ng may luha sa mga mata: "Ate, anong nangyari? Bakit hindi mo ibinigay kay Alana ang pagkain?"Iniisip ni Beatrice, kinuha na lang ng asawa ko ang hotdog, kahit hindi ko kainin, ibibigay ko na lang sa aso at hindi sa iyo, pero ngumiti siya ng mahinahon: "
Si Ivy ay medyo naantig at lumapit sa kanyang bilas.Bigla niyang sinabi, "Sige na, sige na, ayoko nang magdulot ng abala. Bilas, nagpapasalamat ako sa kabutihang loob mo."Pagkatapos nito, nagpatuloy si Ivy sa pagtutok sa mga gawaing bahay.Nang bumaba si Robert, napansin niyang medyo iba ang pakiramdam ng kanyang asawa ngayon, at tinanong, "Ivy, anong nangyari? Hindi ka ba sanay matulog kagabi?""Hindi, sanay na ako." Sumagot si Ivy habang nakayuko at pinapahid ang mga antigong gamit.Sa oras na iyon, ang hipag na si Menchie, na umiinom ng tsaa sa sala, ay ibinaba ang tasa ng tsaa at tiningnan si Robert na para bang hindi siya nagmamalasakit sa gulo."Bayaw, si Ivy ay malambot ang puso at nais maging mapagpakumbaba. Pero ang ibang tao... ginagamit lang ang kanyang pagbubuntis at tinatrato siya bilang isang aliping walang kaibahan sa mataas at mababang uri."Pagkarinig ng "pagbubuntis", agad na naintindihan ni Robert.Nagkataon naman na pababa si Beatrice na nakayakap kay Marcus at n
Nahulog sa kahihiyan si Arturo.Isang libong piso!"Ito ang aking pribadong pera." Si Pepito ay nagmamadaling tumingin sa balkonahe, "Kung kailangan mo agad, kunin mo muna ito, huwag mo lang ipaalam sa babaeng iyon."Nahulog sa kamay ni Arturo ang isang libong piso, at pakiramdam niya'y mainit ito. Hindi niya alam kung tama ba o mali ang tanggapin ito: "Ito..."Napahinga ng malalim si Pepito: "Huwag mong isipin na maliit lang ito. Nakita mo na rin naman ang bahay namin. Ang bahay na bagong bili namin ay may utang pa. Bago pa mag-renovate at mag-abroad si Gemrey, nagpahiram kami ng maraming pera mula sa mga kamag-anak." Habang nagsasalita siya, kinuha ni Pepito ang ilang sulat-kamay na IOU mula sa kahon na bakal: "Tingnan mo, ito lahat ang mga IOU para sa pagpunta ni Gemrey sa abroad. Pumutang kami sa mga kamag-anak, at hindi pa namin nababayaran!"Ibinalik ni Arturo ang isang libong piso: "Pepito, pare hindi rin madali sa'yo. Hindi ko kayang tanggapin ang isang libong piso na ito."Ha
Nag-init ang ulo niya at nagbitiw ng ilang hindi kaaya-ayang salita: "Kung ayaw niyo magpahiram, edi huwag. Bakit kayo nagsasabi ng kawalan ng pera! Sino ba ang walang sampung libong piso na ipon ngayon?"Dahil dito, natawa ang isa niyang kasamahan nang may pang-iinsulto: "Wala ka ba niyan? Kung wala, bakit ka pa pumunta upang manghiram mula sa amin?"Nabulunan ang ama ni Jennifer, at sa huli ay bumili na lang siya ng regalo at nagpunta sa bahay ng pamilya Arce.Nang makita ng ama ni Gemrey ang kanyang matandang kapitbahay na ama ni Jennifer sinalubong siya nito ng mainit na pag-welcome: "Arturo, bakit ka pa nagdadala ng regalo? Masyado ka pang magalang."Nakita niyang papalalim na ang gabi, ngumiti si Arturo nang awkward at agad na tinanong: “Ahm Pepito pare, alam mo naman ang tungkol sa dalawang anak natin. Magiging in-laws na ang dalawang pamilya namin..."Bago pa siya makapagtapos ng salita, lumapit ang ina ni Gemrey na may hawak na mga hiniwang mansanas: "Arturo, hindi ka naman s
Matapos sagutin ang tawag, lihim na umakyat si Alana mula sa bintana, naglakad sa lihim na daanan sa likod ng hardin upang umalis mula sa pamilya Villamor, at dumaan sa isang maliit na apartment.Nagmamadali siyang binuksan ang pinto at nakita ang isang batang babae na nakahiga sa kama sa isang magandang kwarto na parang kwarto ng prinsesa.Nakatanim ang pawis sa buong katawan ng bata at mukhang hindi komportable.Nasa harap ng kama sina Jerome na kanyang kapatid at ang kanyang assistant nya na si Diego, at pinapahiran nila ang katawan ng batang babae upang pababain ang lagnat nito."Le Le!" Umupo si Alana sa kama na may malungkot na mata, iniabot ang kamay at hinipo ang mainit na noo ng bata, at tiningnan si Jerome ng may pag-aalala, "Bakit bigla syang nagka-lagnat?""Siguro kasi pumunta siya sa playground at nahawa ng Influenza A mula sa ibang mga bata. Ate, huwag kang mag-alala, normal lang na magkasakit at magka-lagnat ang mga bata.Kami ni Diego ang nagdala kay Le Le sa ospital u
Tahimik si Ivy at hindi pa siya ganoon kakilala sa pamilya, kaya hindi siya naglakas-loob na magsabi ng totoo: "Naghirap si Beatrice habang nagdadalang-tao. Normal lang na magbigay si mama ng mas marami.""Tama, naghirap si Beatrice." Sa mga salitang iyon, sinama ni Menchie si Ivy at pinuntahan si Beatrice upang ibalik siya sa kwarto.Pagkapasok nila sa kwarto at pagsara ng pinto, nagbago ang mukha ni Menchie.Pumunta ng ilang hakbang si Menchie, tumingin kay Ivy ng may pagsisisi, "Ang dali-dali mong apihin. Minsan magsalita ka rin, pero huwag mong kalimutan na ikaw ang nakatatanda. Ano mang sabihin niya, kailangan ka niyang tawaging ate. Tingnan mo siya, ngayon umaasa na sa pag-alaga ni Marcus at naging chairman ng isang foundation. Parang wala nang batas."Tiningnan ni Ivy si Alana sa kanto ng may pag-iingat, umiling, at ipinakita kay Menchie na tigilan na ito."Ano'ng kinatatakutan mo?" Lumapit si Menchie at hinaplos ang ulo ni Alana, tiningnan si Ivy ng may pagka-biro, "Hindi ba't
Nakatatandang Kapatid: Magaling!Pangalawang Kapatid: Bigyan si Carlos ng dagdag na pakpak na manok!!!Marcus: Dagdagan ng quarterly bonus!!!Carlos: Salamat, big boss! Salamat sa lahat ng papuri!Ginang Villamor: Kaya't magmadali na kayong kumain, huwag hayaan na malaman ni Alana na hindi siya ang gumawa ng mga dumplings.Menchie: Sige, makikinig ako sa iyo.Ivy: Kakain na rin ako.Sa mesa, lahat ay nakatingin sa kanilang mga cellphone, at ang mga tunog ng abiso ay patuloy.Si Ginoo Villamor, Alana, at Albert, na hindi kasama sa grupo, ay naramdaman ang hayagang pagka-iisa at pag-kaka-exclude!Puwede ba kayong magpakita ng kaunting pagpapanggap?At kailangan ba natin mag-meeting sa private group para lang kumain ng dumplings ngayon?Ibinaba ng lahat ang kanilang mga cellphone at nagkagulo upang kumuha ng dumplings.Bigla, naubos ang lahat ng dumplings sa plato.Alana: ...Ganun ba kasikat ang mga dumplings na ginawa niya?Tumango si Ginang Villamor nang seryoso: "Oo, masarap. Talagan
Nakita ng nakatatandang kapatid na hindi kumikilos si Marcus, kaya't kinuha niya ang mga panghinang chopstick, kumuha ng isang dumpling, at ngumingiti habang inilalagay ito sa bowl ni Marcus."Kainin mo, subukan mo, okay? Ipakita mo muna sa lahat."Si Marcus: ...Si Beatrice: ...Nang nakita ito, tumingin si Alana kay Marcus ng may kasabikan at sweet na sinabi: "Oo, Kuya Marcus, subukan mo, masarap ba?"Kinuha ni Marcus ang chopsticks, at sa ilalim ng mata ni Alana, kinuha ang dumplings at inilagay sa bowl ng pangalawang kapatid, at mahinang sinabi: "Nagtrabaho ka sa laboratoryo nitong mga nakaraang araw, dapat kumain ka pa."Tinutok ni Robert ang mata sa dumpling sa bowl, at tahimik na nag-isip: May isang klase ng pagmamahal na tinatawag na "baka mamiss ka ng iyong kapatid na parang mamamatay na siya."Tahimik niyang inilagay ang dumpling sa bowl ng nakatatandang kapatid: "Kasalukuyan pa kaming nag-uusap ng misis ko kung magbabalak kami magbuntis... Sa ngayon, hindi ko muna kakainin
Nang marinig ito ni Alana, para siyang tinamaan ng malupit na hampas, at ang katawan niya ay nanginginig.Ang akala nya, si Marcus ay nahulog sa kanyang kagandahan, at nang makita niyang mas maganda si Beatrice kaysa sa kanya, nakalimutan na siya ni Marcus.Hindi niya alam na ito pala ang totoong dahilan.Noong panahon na iyon, nakita niyang wala ni isa mang miyembro ng pamilya Villamor ang dumaan para dalawin si Marcus, parang iniwan na siya ng buo nyang pamilya, at natakot siya sa hitsura ni Marcus, na parang isang mabagsik na tao, kaya hindi na siya dumaan upang makita siya.Hindi niya alam na naaalala ito lahat ni Marcus sa kanyang puso!Lele, nagkamali pala ang mommy mo!Nagalit si daddy at nagmahal ng iba dahil mahal na mahal niya si mommy.Nagpapasalamat siya kay Beatrice, hindi dahil sa pag-ibig.Habang naaalala ni Alana ito, tinadyakan niya ang basag na paso sa tabi niya.Napansin ito agad ni Marcus at mariing sumigaw: "Sino yan?""Ako ito, Kuya Marcus." Lumabas si Alana mula
Sa puntong iyon, tumingala si Gilbert at tiningnan si Beatrice na may lungkot na expression: "Sis, Beatrice, iligtas mo ako~ Ang pinakamaganda kong kaibgang babae sa buong mundo, iligtas mo ako..."Tumawa si Beatrice at bahagyang gumalaw ang mga labi, at agad na binago ni Marcus ang usapan."Gusto mo bang makita ang lumang maliit na bahay?"Tumango si Beatrice. Magkahawak kamay silang naglakad patungo sa likurang bundok.Samantala, si Alana, na nagtatago sa dilim, ay lihim na sumunod sa kanila.""Kumain ka ng mga dumpling na inihanda ni Alana para sa iyo.Sina Beatrice at Marcus ay bumalik sa lumang lugar, parehong emosyonal.Habang tinitingnan ang mga paltos na gasgas sa dingding, hinawakan ni Beatrice ang mga kamay ni Marcus na may halong sakit sa puso."Hirap na hirap ka talaga noon."Hinaplos siya ni Marcus: "Wala yun, lahat ng 'yan ay nasa nakaraan na. Mayroon na akong ikaw ngayon. Ito na ang pinakamaligayang panahon ng buhay ko."Itinagilid ni Beatrice ang ulo mula sa mga bisig