"Pedophobia." Mahinang sagot ni Marcus."Ano?" kunot-noong tanong ni Beatrice.Narinig niya ito, pero hindi sigurado."Pedophobia?"Tumango si Marcus nang awkward."Ang galing mo, Marcus Villamor. Ang iba natatakot sa kasal, pero ikaw natatakot sa mga bata?""Oo. Walang lunas."Beatrice: ...Lumiko si Marcus, may hindi natural na itsura, at nag-explain: "Matagal ko nang hindi gusto ang mga bata, at alam ko talaga na hindi ko sila gusto. Naiinis ako kapag nasa parehong espasyo kami ng mga bata. Mahilig ka sa mga bata, at nag-aalala ako na baka hindi mo ako gusto at magkaroon ka ng diskriminasyon sa akin, kaya hindi ko sinabi sa'yo..."Nakarinig si Carlos at nagtangkang magtaas ng kamay tulad ng isang estudyante na gustong magsalita."Madam, magpapatotoo ako. May isang bata na minsang sumakay sa kotse ni boss. Hindi na po sumakay si boss sa kotse na iyon mula noon."Beatrice: ......"May nursery ang kumpanya para sa mga empleyado na mag-aalaga ng mga bata. Pero ang nursery na iyon ay n
Si Abby, na nasa parehong tindahan, ay tinakpan ang kanyang bibig sa gulat nang marinig ito.Tinutok ni Chona ang kanyang mata kay Monica at ngumisi: "Nakakatawa, bakit ko naman kailangan makinig sa'yo!"Bumulong si Monica sa kanyang tainga, at agad nagbago ang ekspresyon ng kanyang mukha!"Anong masasabi mo? Mag-usap tayo?" itinaas ni Monica ang kanyang baba, itinuro ang fire exit sa gilid ng counter, at unang lumakad papunta doon.Nanigas ang mukha ni Chona at sumunod nang may katiting na pag aalinlangan.Nakita ito ni Abby at tahimik na sumunod at nakinig mula sa pintuan ng fire exit.Sa loob ng fire exit, direktang sinabi ni Chona: "Matutulungan kita sa paghibiganti kay Beatrice, pero hindi sa engagement party ko.""Hindi yun maaari, marami kasing mga media reporters sa engagement party mo. Ito ang pinakamagandang pagkakataon. Si Beatrice ay dating kasintahan ni Albert. Kung itutulak ka niya pababa sa harapan ng publiko, tingnan natin kung paano siya magiging vise chairman ko!" An
Medyo nalilito si Beatrice.Bakit kaya mas matagal siyang natutulog ngayon?Sobrang tamad siya na natulog na hanggang oras ng hapunan.Ang nakakahiya.Hindi siya makatingin kay Mrs. Salazar, at nagmamaktol na ipinaliwanag: "Hindi naman ako ganito dati. Hindi ko alam kung ang mga kama ba dito ay sobrang komportable."Tiningnan siya ni Mrs. Salazar ng may mapanuksong tingin: "Beatrice, dinatnan ka na ba ngayong buwan?"Nag-isip saglit si Beatrice: "Dalawang araw pa."Nag-suggest si Mrs. Salazar: "Magpa-pregnancy test tayo. Para kang ako noong buntis ako. Hindi natutulog buong araw."Nag-isip si Beatrice at nakaramdam ng kaunting hindi normal: "Pero ako...""Mag-test ka na. Mabilis lang naman yun." Kumuha si Mrs. Salazar ng pregnancy test kit mula sa kanyang kwarto, "Galing pa ito sa foundation. Hindi ko pa ito nadala, kaya't ibibigay ko na lang muna sa'yo."Kinuha ni Beatrice ang pregnancy test kit at nakaramdam ng kaunting kaba.Nagbigay si Mrs. Salazar ng isang nakaka-encourage na tin
Nang marinig ni Mr. Salazar ang sinabi ng kanyang bunso, tumango siya: "Hmm, kung mas madalas siyang makasama ng bata, baka magustuhan niya ang mga bata." Agad na kinuha ni Justin ang isang mangkok ng kalabasa na sopas bilang complementary food.Nakita ng batang lalaki ang pamilyar na mangkok ng complementary food at nagtatalon “ahhhmmm papapa yum yum yum"Tiningnan ni Beatrice si Marcus na may matinding mata: "Gusto niyang pakainin mo siya. Subukan mo."Hindi matiis ni Marcus ang kalungkutan ng kanyang asawa, kaya't stiff na kinuha niya ang mangkok ng complementary food at lumapit.Inabot niya ang kutsara mula sa malayo na parang pinapakain ang isang tigre.Bago pa man siya makakain, sinabi ni Beatrice: "Masyadong marami yan, subuan mo sya Ng kaunti lang."Nagdalawang isip si Marcus na bawasan ang laman ng kutsara at sinubuan Ang bata ng may pag aalinglangan at sinabi: "Kain!"Beatrice: ...Nag-rebelde ang bata, pinaghahampas ang mesa at ayaw kumain.Matiyaga itong ginabayan ni Beatr
Matapos marinig ang sinabi ni Marcus tumango si Mrs. Salazar na may kasiyahan.Tunay pa rin siyang lalake.Binaba ni Beatrice ang kanyang eyelids at pinisil ang kanyang labi: "Sige lang, wala akong pakialam.Matagal ko nang pinatawad ang nangyari kay Albert.Bilang Tiyahin nya na, nararapat lang na dumalo ako."Nang marinig ni Marcus ang "matagal ko nang pinatawad", hindi niya napigilang ngumiti."Ninong, ninang, pati na rin ang mga magulang ko ay nag-request na imbitahan kayo sa event." Huminto si Marcus saglit, at nagpatuloy, "Dahil urgent, at hindi ito isang pormal na engagement party, kaya hindi ako nakapagpadala ng imbitasyon, pero nag-imbita kami ng ilang pinagkakatiwalaang kamag-anak at kaibigan."Kaagad na nagpakita ng suporta si Mrs. Salazar: "Pumunta tayo! Kailangan ko protektahan ang aking inaanak!"Tumango rin si Mr. Salazar.Itinaas ni Justin ang kamay: "Pupunta rin ako! Gusto kong protektahan ang aking ate. Kung lapitan siya ng walang kwentang tao, papatayin ko siya!"Me
Ang kapatid ni Chona ay may hawak na baso ng alak at nagpapaka-makulay sa harap ng mga tao. Pumili siya ng mga magagandang babae para makipag-usal. "Hello, ako ang kapatid ng ikakasal ngayon." Habang sinasabi ito, iniangat ng Kapatid ni Chona ang kanyang dibdib at tinanghal ang baso ng alak sa kanyang kamay, iniisip na siya'y may estilo. Ang kausap niya ay isang sosyalistang babae sa kanilang circle. Iniismid nito ang labi, tumango, at tumalikod na para umalis. Hinadlangan ng Kapatid ni Chona ang daraanan ng babae: "Excuse me, anong pangalan mo, Miss? Sa totoo lang, nahulog agad ang loob ko sayo nang makita kita." "Oh. Ako nga pala si Leo Mendoza." Pagkatapos niyang sabihin ito, mabilis na lumakad ang sosyalista na may apelyidong Villamor, para bang may gusto siyang idikit na "baliw" sa noo ng lalaki. Naghanap pa si Leo ng isa pang magandang sosyalita upang kausapin: "Magandang binibini, add kita sa socials. Pareho tayo ng circle, baka magtagpo tayo lagi." Habang sinasabi ito, n
Dahil Sa ingay ng Kapatid ni Chona, napansin sya ng maraming tao, kayat nagsimula silang panuorin Ang komosyon na ginagawa Ng Kapatid ni Chona.Nakita ng mga magulang ni Chona na hindi maganda ang sitwasyon, kaya't sinundan nila siya.Hinila ni Mrs. Mendoza ang manggas ng anak: "Ngayong gabi ay isang magandang araw para sa iyong kapatid na babae. Huwag mong gawing magulo!"Tumingin sya sa kanyang ina: "Anong alam mo? Nais kong itatag ang aking awtoridad! Hayaan mong malaman ng mga tao kung sino ang pamilya Mendoza!"Tumango si Mr. Mendoza nang marinig ito at bumulong Sa kanyang asawa : "Tama ang sinabi ng anak natin. Kailangan lang natin itatag ang ating awtoridad, para makilala tayo ng lahat.Kung gusto nating magtayo ng maliit na negosyo sa hinaharap, makikipagtulungan sa atin ang lahat."Narinig ito ng mga tao sa paligid at hindi nakapagpigil na matawa.Lalo pang nagalit ang pamilya Mendoza.Nakita nilang hindi sila binibigyan ng galang ng mga tao, kaya't pakiramdam ng Kapatid ni
Bago pa man makalapit ang kapatid ni Chona kay Beatrice, agad na nahawakan ni Justin ang kanyang kamay at siya ay itinapon nang malakas at tinadyakan.Lumipad siya ng kalahating metro palayo."Ah~" Tumayo Ang kapatid ni Chona ng nagmamadali, "Ikaw... sino ka? Paano mo magagawa ito...""Justin Salazar." Bago pa matapos magsalita si Kapatid ni Chona, nagpakilala si Justin, "Kung gusto mong maglaro ng laro ng mga mayamang pamilya, sasamahan kita hanggang dulo. Ako ang bunson anak Ng pamilya Salazar, Justin Salazar. Huwag kang mangangahas na kalabanin ako."Pagkatapos magsalita, ngumiti si Justin ng walang kayabangan at ipinakita ang bahagyang dimples.Ang mga anak na babae ng mayayamang pamilya sa paligid niya ay hindi nakapigil at napangiti.Ang cute!Gusto ko talagang magkaroon ng ganoong tapat na nakbabatang kapatid!Kilalang-kilala ni Chona ang taong ito, kaya hindi niya napigilang hilahin ang manggas ng kanyang kapatid: "Wag na, anak yan ni Chairman Salazar."Hindi alam ng kapatid
"Talikod ka talagang walang kahihiyan, parang kakaibang estilo ng larawan."Nag-aral si Gilbert ng mga kursong pang-sining sa ibang bansa, at mayroon siyang magandang temperament. Sa mga batang mayayaman, ang kanyang personalidad ay talagang kahanga-hanga.Kapag nagsasalita siya, siya ay magaan at pino, ngunit ang mga salita niya ay kayang magpatahimik sa isang tao."Ang lakas ng kahihiyan mo, anong masama kung kalmutin ka ng girlfriend ko ng ilang beses? After all, wala kang pakialam sa mukha mo.Ang kung ang photo ay na-photoshop o hindi ay maaaring matukoy sa pamamagitan ng teknikal na pagsusuri.Kung ang mga damit sa closet ay sa asawa ni Isabella ay matutukoy rin gamit ang teknikal na pagsusuri sa dandruff ng buhok.Ang bata sa tiyan ay maaari ring matukoy sa pamamagitan ng amniocentesis.Kaya, itong walang kahihiyang babaeng ito, mababa ba ang IQ mo, o iniisip mong lahat ay kasing dali mong lokohin?"Pagkatapos nito, tumingin si Gilbert sa abogado at sinabi, "Gusto kong magsampa
"Kailangan ko pa bang magtanong?" galit na galit na tanong ni Shaira, "Dapat ay makipaghiwalay na siya sa walang kwentang iyon! Hindi siya magpapatawad! Ang saya ko, isang araw na naman ng takot sa kasal at panganganak!"Uminom ng kaunting tsaa si Beatrice at bahagyang ngumiti: "Kung ako, hihingi ako ng tulong, pupunta ako sa address na ito, magre-record ng video sa loob ng bahay, itago ang mga ebidensya, sasampahan ko siya ng kaso ng bigami, at pagkatapos ay magdedivorce. Kasi ang bigami ay may parusang pagkakabilanggo."Ngumiti rin si Isabella: "Maganda 'yan. Gawin natin yan!""Tama, bakit hindi ko naisip yun!" Tinapik tapik ni Shaira ang kanyang hita, "Pinsan, sasama na ako ngayon!"Tumingin si Beatrice kay Nikki: "Samahan mo sila para protektahan sina Shaira at Isabella. Buntis ako, kaya hindi ako sasama.""Okay." Ngumiti si Shaira, "Kung sasama ka, hindi na namin kayang hilingin sa'yo! Hindi ka ba natatakot mapatay ni Marcus?"Habang nagsasalita sila, tatlo na silang naglalakad p
Nagmaneho si Erica ng sports car at tumigil sa pantalan.Hinaplos ng hangin mula sa dagat ang kanyang magulong mahahabang buhok.Kinuha niya ang kanyang cellphone, umistambay sa gilid ng sports car, na may dagat sa likod, at kumuha ng larawan ng kanyang magulong buhok at ipinost ito sa social Moments: Paalam, Mundo~ By the way, mayroon bang sinuman sa mundo na maaaring mag-alaga sa isang mahirap na maliit na nilalang tulad ko?Pagkatapos mailagay ang larawan, maraming tao ang nag-like.Dahil maganda ang larawan, ang magulong buhok ay nagpapakita ng isang sobrang stylish na kagandahan.Ang kagandahan ni Erica ay hindi yung klaseng delikadong kagandahan, at ang kanyang mukha ay madaling makilala, yung klaseng kagandahan ng isang international supermodel.Mayroon siyang mataas na cheekbones, tatlong-dimensional na mga tampok sa mukha, matangkad na katawan, at laging nagpapalabas ng masiglang enerhiya. Siya ay isang kilalang "chosen darling" sa mga circle ng mga mayamang babae. Lahat ng t
Habang sumasagot si Marcus sa mga netizens, hindi niya gaanong pinakinggan, kaya tumingin siya at muling nagtanong."Asawa ko, anong sabi mo kanina?"Nararamdaman ni Beatrice na maganda ang mood ni Marcus, kaya lumapit siya nang kalmado, umupo sa kanyang kandungan, at tiningnan ang kanyang cellphone: "Asawa ko, anong ginagawa mo?""Sumasagot sa mga netizens." Maikli ang sagot ni Marcus, at may pagka-arogante ang tono, "Asawa ko, ngayon hindi naniniwala ang mga netizens na nag-divorce tayo!"Nagningning ang mga mata ni Beatrice ng gulat: "So hindi ka galit?""Hindi ako galit." Sagot ni Marcus ng magaan.Pero palaging nakakaramdam ng hindi pagkaka-kontento si Beatrice, kaya mabilis niyang hinawakan ang kamay ni Marcus at umamin ng kanyang pagkakamali."Asawa ko, wala kaming intensyon ni Erica na gawin 'yan.Hindi inasahan ni Eruca na maipasa niya ito sa Weibo.Siyempre, mali rin ako.Nung humingi si Erica ng mga private photos, hindi ko siya dapat binigyan.Sinabi kasi niya na gagamitin
Kahit na dinelete ni Erica ang post pagkatapos, may mga netizens na mabilis kumilos at kumuha pa ng screenshots.[Mas malakas pa ang larawan kaysa sa salita! Ipinost ng pamangkin ni Boss Marcus ang larawan! Ang estado ng pamilya ng big boss ay sobrang baba, pangalawa lang sa mga aso.]Tumingin si Marcus sa larawan at agad na lumubog ang kanyang magandang mukha.Binuksan niya ang mga komento sa ilalim ng Weibo.[OMG, hindi ko kakayaning maniwala na magdi-divorce na ulit ang big boss.] [Tama, tiyak na wala siyang lakas ng loob na makipagdivorce~ Feather duster, balat ng durian, warning na nakaharap sa pader~][Hahahaha, nilagay ng aso ang mga kamay sa pader, ibig bang sabihin nito na pareho din dapat gawin ng big boss?][Bagaman hindi nakatayo ang big boss na parang aso, ang side profile niya na nakaharap sa pader ay mukhang sobrang naagrabyado... Hahaha, bakit ako natawa bigla?][Sa bahay, talagang kontrolado ng asawa ang big boss.]Maya-maya, maraming mga executive ang lumabas para m
Pagkatapos ni Marcus na tapusin ang tawag, pumasok siya sa kwarto at nagulat sa nakita niya si Erica. Medyo nagkunot ang kanyang noo."Bakit ang ingay-ingay mo? Paano kung matakot ang tita mo?"Nilunok ni Erica ang kanyang laway, bahagyang namutla ang mukha, at nalimutan na niyang i-delete ang Weibo.Lumapit siya sa pinto at ikinaway ang kanyang maliit na kamay: "Paalam, Ate Bea, paalam, Tito Marcus, ako... ako… Aalis na ako sa Earth!"Pagkatapos nun, mabilis na kinuha ni Erica ang kanyang bag at tumakbo palabas.Napakunot ang noo ni Marcus at litong-lito: "Nagsasalita ka ng kalokohan."Pagkatapos ay lumapit siya at niyakap ang kanyang asawa mula sa likod, at isinubsob ang kanyang ilong sa kanyang leeg.Napatawa si Beatrice sa ginawa ni Marcus: "Mr. Villamor, nanghihigop ka ba ng pusa ngayon?""Shh, huwag kang magsalita, hayaang yakapin kita saglit. Malungkot ako." Inilibing ni Marcus ang kanyang ilong sa balikat ni Beatrice at nagsalita sa malambing na tinig.Napansin ni Beatrice n
“Erica, anong ibig mong sabihin?" Tanong ni Beatrice habang puno ng mga tanong ang mukha niya."Ate, huwag mo akong gawing tanga!" Mahigpit na hinawakan ni Erica ang kamay ni Beatrice, "Alam ko na hindi maganda ang trato sa iyo ng Tito ko. Ang mga tao sa labas ay nagsasabing matagal na kayong hiwalay at hindi ka binigyan ng kahit sentimo ni tito! Bukod pa riyan, ikinalat ng mga katulong sa lumang bahay ang balita.""Anong balita ang ikinalat nila?" Naguguluhan si Beatrice."Sabi nila, inaabuso ka raw ni tito gabi-gabi. Ang lakas ng mga sigaw mo, narinig pa raw ng mga katulong sa lumang bahay."Puff~ Halos mabulunan si Bratrice at naging pula ang mukha niya. Bakit nakikinig ang mga katulong?Nakakita ng pagkakataon si Erica at agad nagpakita ng screenshot ng isang pag-uusap. "Ate, hindi ako yung tipo ng tao na basta-basta naniniwala sa mga tsismis. Pinag-aralan ko rin ang pag-uusap na ito. At saka, yung avatar na ito, talagang avatar ng isang katulong sa lumang bahay namin!"Beatrice
“Uncle, Auntie,” nagsalita na si Bryan sa wakas, “hindi ako nakabati kanina, hindi dahil bastos ako o masama ang ugali, kundi dahil nagsasalita si Jennifer at ayokong putulin ang sinasabi niya.”Pagkatapos ng saglit na katahimikan, nagdagdag pa si Bryan: “Tungkol naman sa sinasabi n’yong pag-uugali at kabutihang-asal, sa totoo lang, matapos n’yong gawin ‘yon sa anak n’yo, hindi kayo karapat-dapat hangaan. Anong karapatan n’yong hingin ang respeto at pagpipigil sa galit mula sa akin, kung kayo mismo, bilang magulang, ay hindi marunong rumespeto?”“Bilang ama, puwede ka bang basta na lang kumuha ng pera nang hindi kinukunsulta ang anak mo? Anong pinagkaiba n’yon sa pagnanakaw?”“Ikaw… Anong sinasabi mo! Hindi ‘yan pagnanakaw! Pamilya tayo—” galit na tugon ni Arturo, habang mariing hinawakan ang kamay ng kanyang asawa, “Pakinggan mo nga, anong klaseng mga salita ‘yan…”Tahimik lang ang ina ni Jennifer. Kahit na naiintindihan niya ang punto ng anak, hindi pa rin siya sang-ayon na natulo
Nang marinig ni Jennifer ang sinabi ng tagapamahala, bigla na lang nanginig nang matindi ang kanyang katawan at agad siyang napaupo ng tuwid, parang huminto ang tibok ng kanyang puso.Hinawakan ni Bryan ang maliit na kamay niya at pinayapa siya sa banayad na tinig: “Huwag kang kabahan, nandito ako.”Tahimik na tumango si Jennifer, parang robot, saka nagbihis, naghilamos nang mabilis, at bumaba agad ng bahay.Mabilis ang kanyang mga hakbang, hindi na niya hinintay si Bryan.Napilitan si Bryan na magpalit muna ng pormal na damit bago siya sumunod pababa.Tumakbo si Jennifer papunta sa sala, hinihingal, nakayuko at mahina ang boses na bumati: “Tatay, Inay…”“Ikaw… ikaw talaga…” Itinuro ng kanyang ama ang ilong ng anak, “Nagpunta ka talaga sa bahay ng lalaking ‘yan at dito natulog?!”“Alam mo bang hindi kami nakatulog ng nanay mo buong gabi kagabi? Tinawagan pa namin halos lahat ng kaklase mo. Tawag kami nang tawag hanggang wala na kaming magawa kundi pumunta rito.”“Kung sa bahay ka man