Nangingilid ang luha sa mga mata ni Mrs. Salazar habang tinatanaw si Beatrice, at unti-unti siyang nakakaramdam ng higit pang awa para sa kanya.Paano ba naman, paano naging ganito ang isang ina—ganito kabagsik at kasuklam-suklam?Si Beatrice ay hindi nagulat, at bahagyang umangat ang mga labi niya habang muling binanggit ang pangalan ng isang lalaki."Kevin Baltazar."Nang marinig ito, nanginginig si Lucy at labis na nagulat: "Wala akong kinalaman sa kanya! Huwag mo akong gawing salarin! Walang anumang namamagitan sa amin ni Kevin Baltazar! Huwag mong gawing gamit ang bagay na ito para takutin ako!""Oo, siguro nga wala kayong ginagawang masama ni Kevin Baltazar sa katawan, pero paano naman ang isipan?"Lumingon si Lucy, at nag-iba ang kulay ng kanyang mukha, naging maputla. "Anong ibig mong sabihin?""Oh Kevin, ikaw ang nagbigay liwanag sa aking buhay.""Kevin, mas masaya akong kasama ka kaysa sa asawa ko.""Kevin, sana nakilala kita noon pa..."Binasa ni Beatrice ang ilang messages
"Imposible... hindi..." Napayuko si Beatrice , sinusubukang magtago ng pag-aalala. "Okay naman siya dati."Sinabi ni Mrs. Salazar, gamit ang boses ng isang tao na nakaranas na ng ganito: "Dati na yun.Sabihin ko sa'yo, ang mga lalaki parang mga pusa, at ang mga babae ay parang mga isda. Wala namang pusa na ayaw kumain ng isda, maliban na lang kung gusto, pero hindi kayang gawin."Sinang-ayunan naman ito ni Genna, halos hindi makapaniwala: "Tama, paano niya hindi ginawa 'yun hanggang sa huli matapos makita ang maid costume!"Tumango si Mrs. Salazar, at tila eksperto sa bagay na ito: "Minsan kasi, may malaki siyang pressure sa trabaho at bigla na lang hindi kaya.Meron din namang ibang klase, tulad ng kay Marcus, na may malubhang aksidente sa sasakyan dati at naapektuhan na talaga.Bukod pa diyan, hindi siya kumain ng karne dati, tapos nang natikman niya, hindi na niya nakontrol ang sarili, kaya ubos na siya agad!""At saka si ba nalason nga siya dati!"Parang hindi pa rin kumbinsido si
"Oo, kasal kami." Tahimik ang ekspresyon ni Marcus, ngunit bahagyang tumaas ang kanyang mga kilay, nagpapakita ng konting pagmamalaki.Ang curious na supervisor ay lumaki ang mga mata sa gulat: "Kasal na talaga kayo! Narinig ko na ang tsismis dati, pero akala ko peke lang yun. Mr. Villamor, wala ka pang wedding ring!"Medyo naguluhan su Marcus at saka niya naalala nyang nabilhan nya ng singsing si Beatrice ngunit nakalimutan nyang bumili para sa sarili niya.Binigyan siya ng manufacturer ng ka match na singsing noon, pero hindi niya ito sinuot dahil hindi sakto ang sukat sa kanya, kaya tinanggal niya ito."Carlos, maghanap ka ng mga sample book ng men's wedding ring at ipadala mo sa asawa ko, hayaan mo siyang pumili, tapos ipadala para maipagawa.""Opo masusunod po boss," sagot ni Carlos.Ang ilang mga supervisor ay nagsimula siyang purihin."Congrats, Boss""Congrats, Mr. Villamor.""Siguradong maasikaso at mabait ang asawa mo Mr. Villamor!""Malaking suwerte ang makasunod kay Mr. Vi
Hindi kailanman naisip ni Beatrice na ang kanyang fiancé na si Albert ay aalis para sa isang business trip, at ang kanyang magiging biyenan na si Minda ay ipapahamak sya at ipagkakanulo upang magamit ng ibang lalaki Hindi! Hinding-hindi nya hahayaan na magtagumpay ang kasamaan ng babaeng iyon! Nagpupuyos ang mga kamao at nanggigil habang itinatayo ang kanyang mahina at pagod na katawan sa malambot at hindi pamilyar na kama na kanyang kinalalagyan, pilit na pinipigilan ang kanyang galit na kanina pa gusto kumawala. Ngunit bago pa man siya makatayo, narinig niya ang galit na boses ng isang lalaki sa madilim na silid."Sino ang nagsabi sa'yo na pumunta rito?"Bahagyang umawang ang kanyang mga labi, hindi maisip kung ano ang nais nitong sabihin, ngunit bago pa man siya makapagpaliwanag, mahigpit na hinawakan ng galit na lalaki ang kanyang pulso at marahas siyang hinila pababa mula sa kama. Sa isang malakas nitong hila ay agad na bumagsak si Beatrice sa carpet. Isang malamig at malakas
Napatigil si Beatrice sa isang sulok at tila nanigas na parang isang yelo. Ramdam nyang umakyat ang dugo sa kanyang ulo dahil sa labis na kahihiyan. Ngunit si Minda ay walang balak na sisihin o kagalitan sya. Tuloy tuloy ito ng walang imik at tuluyang humagulgol ng makita si Marcus. “ Marcus sobra ka na, napakahayop mo. Alam mo bang ang babaeng yan ay ang mapapangasawa ng iyong pamangkin? Hindi ka na nahiya sa amin na pamilya mo”Ng napatigil na si Minda sa pag iyak, agad nitong tiningnan si Beatrice na noon ay sobrang namumutla “ Huwag kang mag alala ako ang bahala seo” wika ng matandang babae kay Beatrice.Hindi tumugon si Beatrice. Tiningnan nya lang ang matandang babae ng maingat, lalo syang nalito sa mga pangyayari. Sa kabilang dako naman, si Marcus na noon ay nakaupo pa sa kanyang wheelchair at napahagikgik ng mahina “Hipag, tila napaaga ata ang iyong pagdating? Parte ba yan ng plano nyo? Baka mamaya may kasunod ka pa dyan” pang aasar naman ni MarcusNapakunot naman ang noo ni M
Isang malalim na buntong hininga ang pinakawalan ng matandang Villamor. Bahagyang nagkaroon ng liwanang ang mukha nito at pagdakay nasambit nito “ Kung pumapayag kang pakasalan ang aking anak, hindi mo na ako dapat pang tawaging lolo, Papa na ang dapat na iyong itawag sa akin sapagkat kung tatawagin mo pa akong lolo baka magkaroon ng pagkalito sa ating pamilya”Ang nakaluhod na si Marcus ay bahagyang napangiti sa mga pangyayari. Ngunit ng bahagya syang gumalaw, naramdaman nya ang matinding sakit ng kanyang katawan dahilan upang bahagyang mamutla ang kanyang mukha. Agad naman itong napansin ng kanilang mayordomo. Agad nitong tinawag ang pansin ni Beatrice. “ Binibining Beatrice, ikaw na po ang bahalang umalalay sa senyorito” Mabilis namang kumilos si Beatrice, kinuha ang wheelchair nito at inalalayan si Marcus paupo dito. Ng nakaupo na ang binata sa kanyang upuang de gulong, bigla itong naubo, ubong tumagal din na tila ilang segundo. Labis itong nakapagpabahala sa kanya, ngunit naalala
“ Ano iyon sabihin mo. Normal lang naman sa mga ikakasal ang may requirements”Huminga nang malalim si Marcus. Nagulat si Beatrice. Hindi niya akalain na ang lalaking kinatatakutan ng lahat sa Ka Maynilaan ay napakadaling kausap?! Huminga nang malalim si Beatrice at ipinaliwanag: “Gusto ko ng isang maliit na bahay. Hindi kailangang malaki ang lugar, kahit maliit na apartment lang ay ayos na. Dapat nakasulat ang pangalan ko sa titulo ng ari-arian. Pagkatapos ng kasal, ayaw kong tumira sa lumang bahay; gusto ko lang tumira sa maliit na apartment. Kung maghihiwalay tayo sa hinaharap… ang bahay ay dapat mapasakin.”Gusto niyang tiyakin na magkakaroon siya ng seguridad para sa hinaharap. Nang marinig ni Marcus ang salitang “hiwalay,” parang may tumusok sa puso niya at tinanong: “Ano naman ang pangalawang kundisyon?”“Kapag nagpakasal tayo, gusto kong ilipat ang aking pangalan sa household registration.”Talagang ayaw na niyang magkaroon ng masyadong maraming kaugnayan sa kanyang pamilya, k
Noon pa man ay sobrang hinahangaan ni Beatrice ang asul at puting porselana na antigong ito. Ito ang pinaka-mahalagang antigong nabili ni Oscar. Noong una, tumingin siya ng dalawang beses dito, at pinagbawalan siya ni Oscar na hawakan ito. Sinabi niyang malas siya, at natatakot siya na kapag hinawakan niya ito, baka mabagsak ang antigong iyon. Tiyak nga, sumunod si Oscar sa titig ni Beatriceat naramdaman niyang parang kumakabog ang puso niya. Nang ibuka nya ang kanyang bibig, narinig niyang tinuturo ni Beatrice ang kanyang pinakamahal na yaman at sinabi, "Sa tingin ko maganda 'yang isa."Bahagyang kumunot ang noo ni Marcus, parang hindi nasisiyahan, pero ipinag-utos pa rin kay Carlos na dalhin ang antigong ito kay Beatrice at tinanong, "May gusto ka pa bang iba?"Tumingin si Beatrice sa mukha ng kanyang ama na puno ng sakit at nagpatuloy na tumuro ng ilan pang mga antigong bagay upang mapagaan ang galit nito. Ipinag-utos ni Marcus, "Hindi maganda ang iyong panlasa. Kailangan mong mat
"Oo, kasal kami." Tahimik ang ekspresyon ni Marcus, ngunit bahagyang tumaas ang kanyang mga kilay, nagpapakita ng konting pagmamalaki.Ang curious na supervisor ay lumaki ang mga mata sa gulat: "Kasal na talaga kayo! Narinig ko na ang tsismis dati, pero akala ko peke lang yun. Mr. Villamor, wala ka pang wedding ring!"Medyo naguluhan su Marcus at saka niya naalala nyang nabilhan nya ng singsing si Beatrice ngunit nakalimutan nyang bumili para sa sarili niya.Binigyan siya ng manufacturer ng ka match na singsing noon, pero hindi niya ito sinuot dahil hindi sakto ang sukat sa kanya, kaya tinanggal niya ito."Carlos, maghanap ka ng mga sample book ng men's wedding ring at ipadala mo sa asawa ko, hayaan mo siyang pumili, tapos ipadala para maipagawa.""Opo masusunod po boss," sagot ni Carlos.Ang ilang mga supervisor ay nagsimula siyang purihin."Congrats, Boss""Congrats, Mr. Villamor.""Siguradong maasikaso at mabait ang asawa mo Mr. Villamor!""Malaking suwerte ang makasunod kay Mr. Vi
"Imposible... hindi..." Napayuko si Beatrice , sinusubukang magtago ng pag-aalala. "Okay naman siya dati."Sinabi ni Mrs. Salazar, gamit ang boses ng isang tao na nakaranas na ng ganito: "Dati na yun.Sabihin ko sa'yo, ang mga lalaki parang mga pusa, at ang mga babae ay parang mga isda. Wala namang pusa na ayaw kumain ng isda, maliban na lang kung gusto, pero hindi kayang gawin."Sinang-ayunan naman ito ni Genna, halos hindi makapaniwala: "Tama, paano niya hindi ginawa 'yun hanggang sa huli matapos makita ang maid costume!"Tumango si Mrs. Salazar, at tila eksperto sa bagay na ito: "Minsan kasi, may malaki siyang pressure sa trabaho at bigla na lang hindi kaya.Meron din namang ibang klase, tulad ng kay Marcus, na may malubhang aksidente sa sasakyan dati at naapektuhan na talaga.Bukod pa diyan, hindi siya kumain ng karne dati, tapos nang natikman niya, hindi na niya nakontrol ang sarili, kaya ubos na siya agad!""At saka si ba nalason nga siya dati!"Parang hindi pa rin kumbinsido si
Nangingilid ang luha sa mga mata ni Mrs. Salazar habang tinatanaw si Beatrice, at unti-unti siyang nakakaramdam ng higit pang awa para sa kanya.Paano ba naman, paano naging ganito ang isang ina—ganito kabagsik at kasuklam-suklam?Si Beatrice ay hindi nagulat, at bahagyang umangat ang mga labi niya habang muling binanggit ang pangalan ng isang lalaki."Kevin Baltazar."Nang marinig ito, nanginginig si Lucy at labis na nagulat: "Wala akong kinalaman sa kanya! Huwag mo akong gawing salarin! Walang anumang namamagitan sa amin ni Kevin Baltazar! Huwag mong gawing gamit ang bagay na ito para takutin ako!""Oo, siguro nga wala kayong ginagawang masama ni Kevin Baltazar sa katawan, pero paano naman ang isipan?"Lumingon si Lucy, at nag-iba ang kulay ng kanyang mukha, naging maputla. "Anong ibig mong sabihin?""Oh Kevin, ikaw ang nagbigay liwanag sa aking buhay.""Kevin, mas masaya akong kasama ka kaysa sa asawa ko.""Kevin, sana nakilala kita noon pa..."Binasa ni Beatrice ang ilang messages
"Mama——"Itinaas ni Beatrice ang kanyang palda, itinulak ang pinto ng sasakyan at lumabas.Pinili niya ang isang mahabang damit na may burdang disenyo, tinerno ng isang maikling jacket na may balahibo ng tupa, na nagbigay sa kanya ng isang eleganteng at magarbong hitsura.Nang makita siya ng mga reporter, napatigil ang lahat dahil sa kakaibang karisma at aura na taglay niya.Matapos lumabas si Beatrice mula sa sasakyan, sumunod din sina Mrs. Salazar at Genna na parehong lumabas ng sasakyan.Lumalapit si Beatrice at niyakap si Lucy sa harap ng mga reporter: "Mama! Nandiyan ka na! Kumusta ka? May nararamdaman ka bang hindi maganda? Nakakatakot naman."Habang nagsasalita, kumaway siya sa abogado: "Ito po ang abogado ng pamilya Villamor. Pinili ko po siyang tawagin para matulungan kayo, kung maaari po ba niyang mapababaan ang inyong parusa, pero hindi ko po inaaasahan na makakalabas na kayo."Sa oras na iyon, iniabot ni Genna ang isang bouquet, kinuha ito ni beatrice at ipinasok sa mga ka
Hinawakan ni Beatrice ang batok ni Marcus at hinila ito pabalik. "Asawa ko, huwag mo siyang pansinin!"Gusto ni Marcus ang pagiging masigasig ni Beatrice, ngunit mas mahalaga ang sitwasyon sa ngayon, kaya't ngumiti siya nang may paghingi ng paumanhin. "Mahal ko, hindi pwede."Habang sinasabi iyon, tumingin siya sa screen ng kanyang telepono at agad na nag-alerto ang kanyang katawan. "Si Carlos!"Walang pag-aalinlangan, sinagot ni Marcus ang tawag.Makalipas ang ilang segundo, muling dumilim ang kanyang mukha. "Pupunta na ako agad. Manatili ka lang kalmado."Sa sandaling natapos ang usapan, mabilis na tumayo si Marcus at nagbihis. Habang isinusuot ang kanyang damit, hindi niya nakalimutang ipaliwanag kay Beatrice. "Mahal ko, matulog ka na muna. Kailangan kong mag-overtime ngayong gabi."Bahagyang tumayo si Beatrice, tinakpan ang sarili ng kumot, at nagtanong. "Malala ba?"Narinig niya ang seryosong tono ni Marcus kanina, kaya hindi maiwasang makaramdam ng kaba.Hinaplos ni Marcus ang k
Napatalon si Chona sa takot, nanginginig ang kanyang katawan. "Hi-hindi... wala akong ginawa...""Wala? Kung wala kang ginawa, anong ginagawa mo sa silid-aklatan ng asawa ko?" Lumapit si Beatrice, ang tingin niya ay matalim at nanunuot.Halos lumabas ang puso ni Chona sa kaba.Alam niya kung gaano kabigat ang salita ni Marcus sa pamilyang ito."Shh, ate Bea, hinaan mo ang boses mo. Ginagawa ko ito para sa ikabubuti mo." Hinila ni Chona si Beatrice palabas ng koridor upang magkausap sila nang pribado.Napangisi si Beatrice. "Ikabubuti ko? Talaga?""Oo! Ate Bea, iniligtas mo ang buhay ng dalawa kong anak ngayon, kaya gusto kitang suklian." Sambit ni Chona nang may buong sinseridad.Tiningnan siya ni Beatrice na tila inaaral ang kanyang bawat kilos. "Pero hindi mo pa sinasabi kung ano ang ginawa mo sa silid-aklatan?"Bahagyang bumuka ang labi ni Chona.Sa totoo lang, ang pakay niya ay palitan ang kontraseptibong gamot ni Marcus.Inutusan sya ni Albert upang alamin kung ano ang ginagawa
Dagliang lumapit si Monica kay Beatrice, pilit na hinablot ang bag mula sa kamay ni Beatrice, at binuksan ito. Nang makita ang laman, nanlaki ang kanyang mga mata sa pagkagulat!"Ano ‘to?!""Damit?" sagot ni Beatrice na may ngiti."Alam kong damit ‘yan! Ang tinatanong ko, anong klaseng damit ‘yan?!" sigaw ni Monica habang halos mapatalon sa inis.Nananatili pa ring kalmado si Beatrice, nakatingin kay Monica na parang sinasadyang asarin ito."Anong klaseng damit? Hindi mo ba nakita? Miss Cristobal, kung hindi mo yan ibabalik, maari akong tumawag ng pulis at kasuhan ka sa salang pagnanakaw."Hindi pinansin ni Monica ang sinabi ni Beatrice at patuloy siyang tinanong nang may matinding emosyon:"Itatanong ko ulit, para saan ito, at bakit mo ito binili? Maid outfit?! Ang kapal ng mukha mo!""Paano naman naging makapal ang mukha ko ro’n? Konting pampasaya lang sa pagitan naming mag asawa. Miss Cristobal, single ka pa rin yata, kaya mukhang hindi mo naiintindihan ‘to." Ngumiti si Beatrice at
Namutla ang mukha ni Albert, parang tinusok siya nang direkta sa puso.Hindi napigilan ng bagong intern nurse ang sarili at bumulong sa tenga ni Beatrice: "Ate, ano’ng relasyon mo sa ama ng bata?"Ngumiti si Beatrice at sumagot, "Ex-relationship."Nanlaki ang mata ng nurse sa gulat: "Pucha, parang eksena sa drama!"Habang sinasabi ito, tinitigan niya si Albert na parang isang "walang kwentang lalaki" at napailing nang may pang-aasar.Si Albert, na isang iskolar na may matibay na moralidad, ay biglang namula sa kahihiyan. Napayuko siya at hindi naglakas-loob na tumingin sa nurse at doktor.Hinila ng babaeng doktor pababa ang damit ni Chona upang simulan ang B-ultrasound. Agad na umiwas ng tingin si Albert.Ngumiti nang mapanukso ang nurse at bumulong muli kay Beatrice: "Hmp, Ate, huwag kang paloloko. Nagpapaka-inosente lang ‘yan sa harap mo! Hindi ako naniniwalang hindi pa niya nakita ‘yan. Aba, kung hindi pa niya nakita, paano siya nakabuntis?"Albert: …Napaka-laking pagkaka-inosente
Pagkasara pa lang ng pinto ng elevator, nakatanggap ng tawag si Beatrice mula kay Chona."Ate Bea, tulungan mo ako... Nakikiusap ako, iligtas mo ang anak ko."Nang marinig ang tungkol sa bata, walang malay na nagtanong si Beatrice, "Bakit anong nangyari?""Gusto ni Abert na ipalaglag ang anak ko. Ate Bea, pwede ka bang pumunta sa ospital? Tulungan mo akong makiusap kay Albert ko. Ikaw lang ang pinakikinggan niya..."Pagkarinig sa dahilan, matigas na tumanggi si Beatrice, "Pasensya na, pero ito ay isang bagay sa pagitan ninyo ni Albert. Kung gusto mo talagang ituloy ang pagbubuntis, wala siyang karapatan na pilitin kang salungatin ang nais mo. Kung pinipilit ka niya, pwede kang tumawag sa pulis imbes na tawagan ako."Matapos magsalita, ibinaba ni Beatrice ang telepono at lumabas ng elevator.Ilang hakbang pa lang ang nalalakad niya nang muling tumunog ang telepono.Huminto si Beatrice sa harap ng isang malaking Christmas tree at sinagot ang tawag na may inis na tono."Chona, tapos ka n