Medyo nagbago ang mukha ni Oscar nang marinig ito, at mabilis niyang hinawakan ang kamay ni Abby, senyales na huwag gumawa ng gulo."Ganoon kasi. Si Marcus Villamor ay low-key..." Sinubukang linisin ni Oscar ang sitwasyon.Ngunit bago pa siya makapagsalita nang buo, sumagot si Marcus ng may malumanay na ngiti: "Ang regalo mula sa akin, ay syempre isang hindi-mabilang na regalong walang kapantay. Maghintay lang kayo, ipapakita ko ang regalo sa pinakamagandang bahagi, at mamaya ay sabay-sabay nating lahat makikita."Ang mukha ni Oscar ay nagbago at ngumiti.Dahil sinabi ng Marcus tiyak na ang regalong ito ay napaka-luxury!Si Beatrice ay hindi talaga alam kung ano ang tinatawag na regalo. Dahil magulo si Marcus, naging sobrang curious din siya kung ano iyon.Nang makita ng lahat si Marcus, nagsimula silang magsiksikan upang magbigay puri at gamitin ang pagkakataong makalapit sa kanya.Sa araw-araw, hindi sila makapunta sa mga mataas na antas ng salo-salo. Ngayon na may pagkakataon silan
Pumihit si Beatrice at tiningnan si Abby, at nakita niyang patuloy na nagmamalaki at nag iinarte si Abby, na may mga matang pulang-pula, at nagtanong."Ate, kahit na asawa mo si Marcus Villamor at magkaroon ng kayamanan at karangyaan, hindi mo ba ako titingnan nang mabuti bilang kapatid?Ano nga ba ang sinabi ni Freddie... Tapat siya sa akin, pero ikaw... Ikaw pa talagang nagsabi na peke ang diamond ring na ito.Ngayon, magtatanong na ako, may eksperto ba sa pagtukoy ng diamond! Hayaan niyo akong suriin, gusto kong makita ngayon kung ang diamond na ibinigay sa akin ni Mr. Marquez ay mas mahalaga, o ang diamond na ibinigay sa'yo ni Marcus Villamor."Nakita ito ni Oscar at mabilis na lumapit, at bago pa siya makapagsalita, tinapik ni Abby ang kanyang mga paa at umasta ng parang batang nagmamagaling."Hindi, Wala akong pakialam, Dad. Anuman ang sabihin mo ngayon, makikipagkumpitensya ako sa ate ko. Sino ba kasi ang nang-api sa'kin at nagmamataas sa aki !"Pabulong na pinagsabihan ni Osc
Pagkatapos nun, siguradong magiging isang magandang kwento siya sa bansa!"Hindi na hindi ko kayang magkumpara, at walang saysay. Ang dalawang singsing na ito ay hindi mo at hindi ko binili.Hindi ko nakikita na may saysay na dalawang babae ang tumayo dito at magkumpara ng halaga ng diamond rings na binili ng mga kalalakihan para sa kanilang mga sarili.Kung gusto mong magkumpara, magkumpara tayo sa pagiging propesyonal at iba pang mga kakayahan. Masaya akong makipagkumpitensya sa iyo.Ang pagpapahayag mo ng walang kwentang bagay ay nakakabagot at mababang uri."Pagkatapos ng sinabi niyang iyon, lumabas si Mrs. Marquez mula sa crowd."Maaari kong patunayan! Si Miss Abby kanina ay gumawa ng kwento mula sa wala. Si Miss Abby ang unang nagsalita at ipinagmayabang ang kanyang diamond ring sa harap ni Miss Beatrice.Ayaw magsalita ni Miss Beautiful at lumabas na. Si Miss Abby ay sumigaw sa kanyang likuran at siniraan siya, na nagsabing hindi niya pinaniniwalaan na totoo ang diamond ring na
Si Mrs. Marquez ay hindi talaga nag-alala nang tawagin siyang "chismosa". Sa halip, siya ay nakaramdam ng magaan at natuwa na hindi na kailangang pag-usapan ang kasal sa isang babae tulad ni Abby Aragon.Ngumiti siya at nagsalita, "Gusto ko lang ipaalam sa inyo na kahit ang ari-arian ng pamilya Villamor ay mahati sa napakaraming bahagi, pati na ang mga apo’t apo sa tuhod ay makakakuha ng bahagi. Isa sa kanila ay malamang na tatalo sa pamilya Marquez. Kahit na ang maliit na bahagi na iyon ay maaaring sampung beses o isang daang beses pa ang kabuuan ng ari-arian ng pamilya Marquez.""Tulad ng sabi ko, mga kabataan, kung wala kayong sapat na kaalaman, huwag magsalita ng wala sa lugar, dahil baka magmukha lang kayong katawa-tawa."Nang marinig ito ni Mrs. Marquez, may mga tao na nakakakilala sa pamilya Villamor na tumango nang may pasasalamat."Ay, mukhang ang sinabi ng ginang ay isang mababang pagpapahayag lang.""Ang pamilya Villamor ay may kayamanang kasing laki ng isang bansa, hindi l
"Ano?"Sa puntong ito, lubos na naguluhan ang isipan ni Abby."Sino ka? Mrs. Marquez ? Alin... alin na Mrs. Marquez?"Narinig ni Abby ang pagkatalon ng kanyang tinig sa huling tanong."Aling Mrs. Marquez, ang iyong magiging biyenan, si Mrs. Marquez!" May nagsimula nang mag-ingay mula sa crowd. Si Mrs. Marquez ay may dalang mamahaling bag at ngumiti habang nagbibiro ng maayos: "Huwag niyo akong gawing katawa-tawa. Wala namang butas sa pwet ang anak ko, kaya't disabled siya, at hindi karapat-dapat kay Miss Abby."Parang muntik nang mawalan ng malay si Lucy nang marinig ito, kaya't agad niyang niyakap si Abby sa balikat at mahinang bumulong: "Magtanong ka agad, humingi ka ng paumanhin sa iyong magiging biyenan."Si Oscar naman ay lihim na nag-rolling ng mata, "Anong biyenan, hindi ba't kitang-kita na hindi siya masaya!"Si Abby ay halos matigas na ang mukha, parang babagsak na ang kanyang foundation.Naglakad siya pababa nang hindi komportable, at nang dumaan siya sa harap ni Beatrice, M
Bumagsak ang boses ni Abby na parang hindi siya makapaniwala, at nagsimulang magbulungan ang mga tao sa paligid niya."Putang ina, buntis siya. Swerte naman ng pamilya Marquez.""Tama, anong pamilya ang magpapakasal sa ganitong klase ng tao? Takot pa siguro silang magka-problema sa pamilya nila.""Isa na namang biro sa mga tao sa bansa!"...Ang bawat salitang narinig ng mga tao sa paligid ay pumasok sa mga tenga nina Oscar at Lucy, at ang dalawang kapatid na lalaki.Parang may nangyaring pagbabago.Bakit ang pinaka-mahal nila na si Abby ay naging ganito kababa ang halaga?Bibigyan ba siya ng lahat ng katawa-tawang tingin ng lahat?Sa oras na iyon, hindi natakot si Mrs. Marquez na masakal ni Abby sa hawak ng kanyang kamay, kundi ngumiti na lang at tinignan siya."Magaling ka palang bata. Bata ka pa, pero marami kang kalokohan. Sayang nga lang at hindi ka karapat-dapat maging sa isang pormal na lugar."Tumingin si Mrs. Marquez kina Oscar at Lucy at sinabi, "Kayo, bakit hindi niyo ba da
Tumawa si Mrs. Marquez, "Pero ang asawa ni Marcus Villamor ay buntis ng kambal ngayon, at ikaw ang hindi magkakaroon ng anak.""H-hindi, hindi!" Tinakpan ni Abbh ang kanyang mga tainga, ayaw makinig.Sumigaw siya ng hysterically, "Hindi ako pwedeng matalo sa babaeng iyon, si Beatrice!"Nang marinig ito, tumigas ang mukha ni Oscar at hinawakan siya nang madiin."Tama na, hindi mo ba naiisip na sobrang kahiya-hiya na? Bumalik ka na sa kwarto mo!"Pagkasabi nito, ngumiti si Oscar at tinawag ang mga tao sa paligid, "Pasensya na po, mga kaibigan, pinatawa ko pa kayo. Pinalaki ko kasi ang anak kong ito, kaya naging spoiled. Pakiusap, pumunta po kayo sa food buffet area. Kanina lang po ay nagpa-order ako ng ilang dagdag na putahe sa kusina..."Ang mga tao ay nag-alisan, para bigyan ng galang si Marcus Villamor.Pagkatapos ng lahat, walang nakakaintindi kung ano ang layunin ni Marcus sa pag-organize ng birthday party ni Oscar.Habang tinitingnan ang wala nang kontrol na si Abby, naalala ni Be
Nang marinig ito ng mga tao sa paligid, nagbago ang kanilang mga mukha."Ang sama naman ni Abby.""Parang mabait siya at laging tinatawag ang mga tao, pero hindi ko akalain na ganito pala siya sa private.""Ngayon mo lang nalaman? Matagal ko nang alam. Ganyan ang trato nila sa panganay nilang anak na babae, parang ampon lang, at binubuhay naman ang bunso nila na parang diyosa. Kung hindi, paano magiging ganito kalakas ang yabang niya?"...Hindi pa nakita ni Oscar ang video at nilapitan niya si Lucy, "Ano'ng nangyari?"Nag-atubili si Lucy at sa wakas ay humingi ng paumanhin sa lahat, "Misunderstanding lang ito. Noong bata kami, medyo mahigpit ako sa dalawang magkapatid. Ang bracelet... sa wakas ay natagpuan..."Nang marinig ito ni Abby, tinapakan niya ang kanyang mga paa sa galit: "Mom, anong kalokohan ang sinasabi mo! Si ate ang nagnakaw! Nagnakaw siya sa bahay, kaya ka galit na galit!"Sinubukan ni Abby na magpahiwatig kay Lucy, at si Oscar ay sobrang galit na iniangat ang kamay at
Isang stretched Rolls-Royce ang dumating sa dinner.Bumaba ang Johnson brothers, at kasama nila si Mae na naka-red dress.Naka-heavy makeup siya at suot ang isang sexy strapless dress, ang kanyang katawan ay halos magbukang sobrang laki, at mukhang may kalaswaan at may pagka-flirty sa unang tingin, hindi gaya ng isang college student.Pagbaba pa lang niya ng kotse, naka-lean siya sa stretched Rolls-Royce para mag-selfie, at kumuha pa ng isa pang selfie sa entrance ng dinner at ipinost ito sa Social Moments.Matapos gawin ang lahat ng ito, kinuha niya ang braso ni Jack at sinabi, "Salamat, mahal, hindi ko pa naranasan makapunta sa ganitong klase ng lugar sa buong buhay ko."Si Jack ay isang playboy at madalas magpalit ng babae, pero si Mae ay nanatili, dahil sweet siya at siya ang pinakamagaling mag-aliw kay Jack.Ang dalawang magkapatid ay pumasok sa dinner.Hindi nakatiis si Jack at nagsabi: "Kuya, sa tingin mo ba kikita itong OCT Zhenpin? Ang layo-layo ng lokasyon. Sino ba naman sa
Malapit nang mag-roll ng mata si Beatrice nang kumilos ang bata sa kanyang tiyan.Matapos ito, tinapik niya si Marcus sa balikat nang masaya: "Kumilos...kumilos! Siya...siya...sumupa lang sa akin.""Ano ba iyon?" Tanong ni Marcus habang nakakunot ang noo."Ang bata! Ang bata, sumupa lang sa akin." Puno ng kasiyahan ang mukha ni Beatrice.Tiningnan ni Marcus ang namamagang tiyan ng may konting pagka-disdain: "Ang batang ito, naglakas-loob pang sumipa sa'yo."Bago pa natapos ang sinabi ni Marcus, ini-twist ni Beatrice ang braso niya at itinutuwid siya: "Fetal movement! Isang normal na reaksyon sa pagbubuntis. Hindi mo ba nabasa ang mga libro tungkol sa pagbubuntis?"Sumimangot si Marcus: "Mas focus ako sa mga bahagi tungkol sa mga buntis."Iniiwasan ang ibang mga detalye.Ipinatong ni Beatrice ang kanyang kamay sa tiyan at naghintay ng mahinahon.Tulad ng inaasahan, gumalaw ang bata at dahan-dahang tumama sa kanyang palad.Bata pa ang fetus, kaya ang galaw ay karaniwang "swimming".Pero
Nabigla si Bryan.Kakabili lang niya ng dry pot at hindi pa siya bumili ng inumin. Buti na lang at alisto si Uncle Philip.Si Uncle Philip ay ngumiti ng may kaunting lungkot: "Boss, Miss Jennifer, aalis na ako.""Sige." Hinaplos ni Bryan ang kanyang ilong, "Papasuweldo ko na lang ng dagdag sa finance department mamaya.""Sige po." Mabilis na bumaba si Uncle Philip sa iron ladder.Tumingin si Jennifer sa lahat ng nasa harapan niya na parang wala sa sarili, at labis na naantig na hindi makapagsalita.Hinaplos ni Bryan ang ulo ni Jennifer, hinila siya para umupo sa picnic mat, at isa-isa niyang binuksan ang mga takip ng mga takeout box: "Ito ay fresh shrimp dry pot, ito ay spicy beef dry pot, ito ay frog dry pot, ito ay beef short rib dry pot, ito ay chicken wing dry pot, at ito ay five-spice crayfish dry pot. Anong lasa ang gusto mo?"Nalito si Jennifer "Ang dami? Sayang naman. Hindi natin kayang ubusin ng dalawa lang tayo.""Kung gusto mo, masaya ka. Mayaman ang boyfriend mo, hindi mo
"Ano ang sinabi mo?" Si Arturo ay hindi kailanman inisip na ang kanyang masunurin at matulunging asawa ay magsasabi ng ganitong bagay, at hindi siya nakapag-react agad."Naisip ko nang mabuti. Hindi na natin kayang mamuhay ng ganito. Mamaya, pupunta tayo sa Civil Affairs Bureau para mag-divorce."Sa wakas, nasabi ni Ara ang matagal na niyang gustong sabihin sa asawa, at nakaramdam siya ng kaluwagan.Tahimik siyang naglakad patungo sa kusina, kumuha ng isang mangkok ng kanin, umupo sa dining table, at nagsabi habang kumakain."Lumaki na si Jennifer, hindi mo na siya kailangang alagaan. Malapit na siyang magtapos at magiging independyente na.Tungkol sa akin, may sweldo at pensiyon ako, hindi na kita kailangan para suportahan kami. Ang bahay na ito, hati tayo, dalawang kwarto, ikaw ay mananatili sa iyong orihinal na kwarto, at ako'y makikihati muna kay Jennifer.Pagkaraan ng ilang panahon, kung makakakita ako ng angkop na bahay na pwedeng rentahan, lilipat ako. Sa hinaharap, ikaw na ang
"Nasaan si Jennifer? Tinawagan ko siya, pero naka-off ang phone niya." Hindi nakita ni Bryan si Jennifer, at ang mga mata niya ay mabilis na dumaan sa mukha ng ama nito at tumutok sa ina nito ng may kasamang pagkabahala sa mga mata.Itinuro ni Ara ang pinto nang malabo: "Nasa kwarto si Jennifer hindi pa siya lumalabas.""Hindi. Tiningnan ko kanina sa labas ng bintana. Wala sa kwarto niya! Nasa mesa ang phone niya."Pagkabanggit ni Bryan ng mga salitang iyon, mabilis na pinunasan ni Ara ang hawakan ng kanyang apron, kinuha ang susi mula sa TV cabinet, binuksan ang pinto, at tiyak nga, wala ni isa mang tao sa loob."Jennifer... Saan kaya siya pupunta?"Kinuha ni Bryan ang phone mula sa mesa, at ang mga kilay at mata niya ay nagiging seryoso.Si Arturo naman ay nag-aalala rin sa puntong ito, at tinuro si Bryan ng galit: "Kasalanan mo 'to! Kung hindi dahil sa'yo, hindi sana ganyan ang nangyari sa internet! Dahil sa'yo, nasaktan ang anak ko..."Bago pa makumpleto ang mga salita ni Arturi,
"Tay, kagabi pinakiusapan mo akong makipag-date kay Gemrey, tapos ngayon tinitingnan mo siya? Hindi ba't ikaw ang pinakamataas?" Tiningnan ni Jennifer ang kanyang ama ng walang emosyon. Sa mga sandaling iyon, siya'y kalmado at labis na nadismaya sa kanyang ama."Kayo——!" Galit na galit ang ama ni Jennifer at binangga ang mesa habang tumayo, "Kung hindi ka naman walang hiya na pumunta sa kwarto kasama siya, hindi sana nakuha yung larawan na yun! Sa huli, siya ang may kasalanan, kaya siya ang dapat managot!""Walang hiya ako? Ganyan mo ba i-evaluate ang anak mong babae? Ang pinsan ko nga, nasa twenties na, tambay buong araw, at hindi mo siya ni minsan pinagsabihan ng masama.""Sa kabilang banda, ako ang sinasabi mong walang hiya, anak mong tumutulong magbayad ng utang mo. Tanungin kita, binebenta ko ba ang sarili ko para magbayad ng utang mo, o ano?""Ikaw——" Nahirapan magsalita ang kanyang ama.Ang liwanag sa mata ni Jennifer ay unti-unting nawala.Ang desperadong tingin sa isang tao a
Nanikip ang puso ni Jennifer, nag-pale agad ang kanyang mga labi, at pakiramdam niya'y nanghihina ang kanyang katawan.Napansin ng dean ang pagbabago sa mukha ni Jennifer at agad siyang kumuha ng upuan upang paupuin siya."Jennifer, huwag kang masyadong mag-alala. Hindi pa tapos ang isyung ito. Gusto ko lang na maiparating sa iyo para maging handa ka mentally."Nagbigay ng isang tasa ng mainit na tubig ang dean kay Jennifer, at nang makita niyang kumalma na ito, nagsalita siya ng may kaba."Gayunpaman, ang insidenteng ito ay nagdulot ng masamang epekto sa Internet, na nagdulot ng pinsala sa iyong personal na imahe. Ang MV ay kumakatawan sa imahe ng paaralan, kaya ang paaralan ay nagplano na maghanap ng angkop na tao upang palitan ang iyong papel.""Pero kung talagang matutuloy ang planong ito, ibabalik ang iyong bonus."Tumingin si Jennifer sa singaw mula sa tasa, nananakit ang mga mata, at sagot niya ng mahina: "Director, nauunawaan ko.""Jennifer, huwag kang mag-alala, gagawin ko a
Tumawa si Uncle Philip: "Mas swerte ako kaysa sa iba. Pumunta ako sa Wushu Association para humingi ng tulong, pero tinanggihan ako. Sa pagkakataong iyon, nakilala ko si Sir Marcus na naghahanap ng mga bodyguard.""Hinarangan ko siya at ikinuwento ang sitwasyon ko. Sabi ko, kung matutulungan mo akong mailigtas ang buhay ng asawa ko, ibibigay ko ang lahat sa iyo.""Pinayuhan ni Sir Marcus, si Carlos na samahan ako sa ospital para tiyakin ang kalagayan ng asawa ko. Nang matiyak nilang hindi ako nagsisinungaling, tinulungan nila akong makahanap ng pinakamagaling na doktor para sa asawa ko at nagbigay pa sila ng pera... Nakatawid kami sa mga pagsubok."Huminto sandali si Uncle Philip at tinitigan ang ina ni Jennifer ng taos-pusong mata."Ngayon na nakilala mo si Sir Bryan, parang nangyari rin sa akin noong nakilala ko si boss Marcus. Ito ay tadhana na nagsara ng isang pinto para sa iyo at nagbukas ng bintana.""Hindi natin pwedeng maging kasing-bait at sabihin na hindi natin nais umasa s
Naka-on pa rin ang mga ilaw ng operasyon.Hindi pa tiyak kung buhay o patay ang mga tao sa loob.Galit na itinulak si Jennifer NG kanyang ina."Umalis ka! Umalis ka na dito ngayon din! Ayoko nang makita ka. Wala akong anak na kasing walang hiya mo."Ang maliit na katawan ni Jennifer ay naitulak pabalik at napunta siya sa hagdanan."Inay~" Hindi naiwasan ni Jennifer na tumulo ang mga luha nang mabuksan ang kanyang bibig."Huwag mo akong tawaging 'inay'! Umalis ka na! Kung ayaw mong magpasabog ako at mamatay sa galit, umalis ka na!"Matibay ang posisyon ng kanyang ina, at wala nang magawa si Jennifer kundi umalis pansamantala.Pumunta si Uncle Philip upang asikasuhin ang bagay na may kinalaman sa doktor. Nang dumating si Bryan sa ospital, sumama siya sa kanya ng mahigit isang oras. Nang maglaon, bumalik siya dahil may mga kailangang asikasuhin sa kumpanya.Sa mga sandaling iyon, si Jennifer ay naglalakad malapit sa flower bed sa ospital, ang mga mata ay malabo, at nararamdaman niyang so