CHAPTER 4: ANG UNANG PAGTATAGPO

Nakitang malapit nang mabuwal ang bata, tumakbo si Cassie at sinalo ang maliit na katawan: "Ayos ka lang ba? May masakit ba sayo?"

Sa malapitan, mas makikita na napakaamo at gwapo ng batang lalaki at bagay na bagay sa kanya ang suot niyang beige suit. Para siyang si Cedie ang munting prinsipe.

Ang batang buhat buhat niya ay hindi man lang natatakot o nahihiya sa kanya, Tinitigan lamang siya nito at ngumiti: "Okay lang po ako, si Levi Zachary "Akie big boy" Olivares na at di natatakot sa sakit."

Matapos sabihin iyon, biglang bumilog ang mga nito at idinungaw ang muka sa balikat ni Cassie: "Papa, ang lapit mo na po kay ate, she is so pretty."

Ngumiti si Cassie, ibinaba ang bata at lumingon, at hindi sinasadyang nahuli ng isang pares ng itim at mapungay na mga mata na kasing lalim ng kalangitan sa gabi kung makatitig.

Sa init na sikat ng araw ng hapong iyon, hindi pa rin maiipagkaila ang kagwapuhan ng lalaki iyon na nasa kanyang harapan.

Ang distansya nila sa isa't-isa ay napakalapit na halos mahalikan na niya ang adams apple ng lalaki kung itatataas nito ang kanyang ulo patungo sa kanya. 

Nang maghistro sa isip ang mga ganitong posibilidad, bigla siyang nagpanic na naging dahilan para mawalan sya ng balanse at mahulog. 

Habang nakaupo at tinitiis ang sakit, nakaagaw ng atensyon niya ang manly at pamangakit na amoy na lumamyos sa kanyang ilong.

Ang init ng palad na mula sa kamay ng lalaki ay tumagis sa manipis na telang suot na unti unting nanunuot sa kanyang malamig na bakat. 

Nagulat siya ng may nakitang mahaba at malaking mga kamay na nakahawak sa kaniyang baywang, at isang malalim ngunit may lambing na boses ang kaniyang narinig: "Mag-ingat ka." 

Hindi niya maintindihan kung bakit parang nnatigilan siya sa kanyang paghinga.

Medyo huli ng matauhan siya, mabilis siyang tumungo at nagtakip ng muka dahil sa hiya kaya magalang siyang lumayo sa lalaki. 

"Salamat."

Ng makitang hindi man lang tumingin sa kaniya ang dalaga, bigla siyang napangiti ng makahulugan dahil na din sa ideyang napasagi sa kanyang isip: "Hmm."

Natigilan si Cassie, at tahimik na tinitigan ang lalaki, nagtataka kung tama ba ang narinig niya.

Alam naman niya na hindi lahat ng Salamat ay Welcome ang sagot, pero bakit “hmm” ang naging sagot niya, akala ba nito ay hindi siya sincere sa kanyang pagpapasalamat? 

Habang iniisip ni Cassie ang tunay na ibig sabihin ng binata sa kanyang sagot, biglang lumapit sa kanila si Troy. 

Habang nagpupumilit si Cassie na malaman ang ibig sabihin ng kabilang partido, lumapit si Troy hindi kalayuan.

Hindi siya natuwa sa inakto ni Cassie sa harap ni Bella at dahil dito plano niya na sundan ito at ipaalala sa kanya ang mga  consequences kapag ituloy pa niya ang asal na ginawa nito kanina ng makita nito ang lalaki na kasama niya: "Tito."

Tumango si Xander nang bahagya gamit ang isang malamig na ekspresyon.

Ang pangalawang master ng pamilya Olivares, si Caleb Alexander "Xander" Olivares.

Iniwan niya ang pamilya Olivares sa edad na 20 upang simulan ang kanyang sariling negosyo. Ngayon siya ang chief executive ng isang international investment bank at ang pangarap na lover ng karamihan sa mga celebrity.

Matapos ang ilang taon na hindi magkita, ang presensya ng lalaking ito ay labis pa ring nakakaintimidate.

Si Troy ay sapat na, ngunit kung ikukumpara sa kanyang tiyuhin na si Xander, na pito taong mas bata, mayroon pa ring malaking pagkakaiba.

Hindi niya inaasahan na may anak na siya.

Naisip ni Cassie na kung ikakalat ang balitang ito, tiyak na masisira ang maraming puso sa lugar na iyon.

"Cassie, naapi ka sa nakalipas na ilang taon kahit na napakabuti mong bata, halika ka dito, pumasok ka na sa loob at samahan mo naman ang Lola."

Napatalon ang puso ni Cassie, at nakaagaw ng kanyang atensiyon ang mga puting buhok ng kaniyang lola na tila kulay nyebe na nakapatong sa ulo nito .

Sa limang taon na lumipas, mababakas na malaki na ang itinanda ng lola niya mula ng huli niya itong nakita. 

Limang taon ang tahimik na lumipas, at ang lola ay mukhang mas matanda kaysa sa kanyang naalala.

Sa yaman at laki ng impluwensya ng pamilya Olivares, walang anumang bagay na dapat maging dahilan para mag alala pa ang lola niya, kahit pa ang kaniyang pagkakakulong. Sa bigat ng loob na nararamdaman, lumapit si Cassie sa matanda habang nakahawak sa mga braso nito. Nag uunahan ang mga hula na tumulo sa kaniyang mga mata at paos niyang sinabi sa matanda: "Lola, I’m sorry, I..."

"Ang mahalaga nakabalik ka, at masayang masaya ako na nandito ka na. Lola mo ako, alam ko kung anong klaseng bata ka. Tapos na ang nakaraan, at ang nakaraan ay hindi na natin dapat pang balikan lalo na yung mga bagay na nakakapagpahirap sa atin. Tapos na yun, ang mahalaga ay ang ngayon."

Inabot nito ang mga kamay ni Cassie, punong puno ng pagmamahal at kalinga ang mga mata nito habang pinupunasan ng panyo ang kanyang mga luha: “Oo nga pala apo, inutos ko na bilhan ka ng mga bagong damit na babagay sa iyo na uso ngayon at sikat na sikat sa mga magazine. Hindi ko alam kung magugustuhan ang mga designs kaya pumunta ka na sa kwarto mo, maligo ka at magpahinga. Isukat mo ang mga damit at kung may gusto ka pa wag kang mag atubiling magsabi sakin.”

HIndi naman lingid sa kaalaman ni Cassie na hindi nababagay ang suot niyang damit sa bahay ng mga Olivares. Kaya sa abot ng kanyang hiya tumango na lamang bilang pag sang ayon ng biglang ang ilang maliit at matinis na boses ang narinig: Ate pretty, thank you po sa pag save sakin kanina.”

Napatingin ang lahat sa cute na Akie, napawi ang katahimikan sa lugar at napalitan ito ng munting tawa at papuri ng mga nakarinig. 

Malambing siyang tiningnan ni Cassie. 

Kung titingnan ang family tree, papatak siyang pinsan ang cute ng batang si Akie. 

Gayunpaman, ayaw niyang aminin ang relasyon sa pagitan niya at ni Troy. Yumuko lang siya at ngumiti nang malumanay at sumagot: "You’re welcome po. My name is Cassie. Wala akong pera ngayon eh, kaya di kita mabibilhan ng ice cream sa pambobola mo."

"Hmm pwede ko po ba kayong tawaging ate pretty?" Biglang nagkaroon ng ideya si Little Akie at tiptoe pa para itanong ang sasabihin ni Xander: "Papa, ano sa tingin mo kay ate pretty?"

"Okay."

"Yes."

Sabay-sabay na tumunog ang dalawang boses.

Kahit alam niya na sinasakyan lang ni Xander ang ginawang endearment sa kanya ng anak, ang pagsang-ayon nito dito ay nadulot pa din ng kakaibang pintig sa kanyang puso na hindi niya maipaliwanag kung bakit. 

Hindi hinayaan ni Troy na makapag komento pa si Cassie sa sinabi ni Xander, agad niyang ipinakita sa lahat kung gaano siya kalambing at kabuting asawa: “ Cassie, umakyat ka na at magpahinga, susunod na din ako sayo doon maya maya.”

Mabilis na tumango si Cassie at agad na lumayo sa kanila. Bukod sa labis ang pagkairita niya dahil sa galing nitong maging pakitang tao ay natatakot siya na baka hindi niya kayanin pang maitago ang labis na galit kay Troy at mapansin ito ng lahat.  

Habang papalayo, pansin ng lalaki ang ikinukubli nitong takot habang nagmamadali siya umalis. 

Ng makadating siya sa kwarto nila ni Troy, mabilis na isinara ni Cassie ang pinto at itinapon ang pagod na pagod na katawan sa malambot na sofa na nasa dulo ng kama. 

Matapos ang ilang minuto, kinuha nito agad ang cellphone at tinawagan ng numero kabisadong kabisado niya. 

Sa sandaling tumigil ang beep, sinabi niya sa isang paos na boses: "Dr Carandang, si..."

"Sorry, the number you dialed is not in service"

Biglang kumunot ang mga nooa ni Cassie, at sinubukan niyang muli tawagan ang numero, pero di ap rin niya ito ma-contact.  

Mula sa sandaling lumabas siya sa bilangguan, napakaraming bagay ang inaasahan na mangyayari.

Hindi niya alam kung ito ba yung pinplanong banta ni Troy o yung hindi niya makontact si Dr. Carandang, pakiramdam niya sasabog na ang isip niya at puso niya. Napakahirap huminga na parang napakaraming nakapatong sa dibdib niya. 

Kahit noong nasa kulungan siya, hindi niya lubos maisip na magiging ganito kagulo ang buhay niya. 

Dumulas ang cellphone niya sa kanyang kamay, at ng pupulutin nya ito bigla niyang napansin ang isang matang nakasilip sa singaw ng kanyang pinto. Biglang kinabahan si Cassie: "Sino yan?" Agad nawala ang matang nakasilip, at ng akmang palapit na siya sa pinto at agad na tumakbo itop papalayo.  

Binuksan ni Cassie ang pinto upang makitang ang taong nakasilip sa kanya ng sakto niyang makita si Bella na umiiyak at yakap yakap ni Troy: "Daddy, ang bad niya, ayaw ko siyang maging mommy ko."

"Bella, be good to mommy, kasi kakarating niya pa lang dito sa house, di pa niya alam kung paano tayo dito, kaya be patient kay mommy and help mo sya na makapag adjust dito kasama tayo." Hinaplos ni Troy ang ulo ni Bella habang seryoso at may pagbabantang nakatingin kay Cassie: "Don't worry anak, hanggat nandito si Daddy, walang sinuman ang makakapanakit sayo."

"No, ayaw ko lang sa kanyang maging mommy ko."

"Okay, may pag-uusapan lang si daddy at mommy, pumunta ka sa baba at makipaglaro ka muna kay Akie, okay?."

Matapos ibigay si Bella sa isang dumaang katulong, mabilis na lumapit si Troy at marahas na isinara sa pinto sa likuran niya.