Dala-dala ang isang maliit na bag na puno ng nakakahiyang gamit, matagumpay na nahanap ni Cassie ang klase kung saan naroon si Akie.Lahat ng ibang bata sa klase ay umalis na, si Akie lang ang malungkot na nakaupo sa kanyang upuan, hawak ang pisngi at hindi gumagalaw.Nakitang may pasa ang maselan na mukha ng bata, napasimangot si Cassie at mabilis na pumasok sa silid-aralan: "Akie, kamusta ka, masakit ba?""Tita Pretty" Itinaas ni Akie ang kanyang ulo, ang kanyang malalaking mga mata ay kumikinang, at tumakbo siya palapit kay Cassie gamit ang kanyang maikling mga binti: "Hindi naman masakit, bakit ka po nandito?"Lumuhod si Cassie sa lupa, niyakap ang maliit na bata, at dahan-dahang hinawakan ang kanyang mapulang pisngi: "Sabihin mo kay Tita kung bakit ka nakipag-away sa mga kaklase mo""Hmmph, dapat lang na ifight ko sila" Inangat ni Akie ang kanyang maliit na baba, ayaw niyang sabihin pa ang tungkol dito.Sa mga sandaling iyon, dumating ang guro na namamahala sa klase, ngunit bahag
Noong panahong iyon, kakakasal lang niya sa pamilya Olivares sa ilalim ng ayos ng father-in law niya si Sir Tris Severino Olivares. Alam niyang hindi maganda ang tiyan ni Li Beicheng, kaya't nagsikap siyang matutong magluto nang mabuti upang makapaghain ng mainit at komportableng pagkain para sa kanya kapag umuuwi ito sa madaling araw.Ngayon pag-iisipan mo, kinakain ni Troy ang kanyang midnight snack, pero midnight snack lang iyon.Sa madaling salita, ang kanyang kabaitan ay walang kabuluhan mula simula hanggang katapusan.Isang oras pagkatapos, dalawang lutong bahay na may magandang kulay, bango at lasa ang lumitaw sa eleganteng marmol na mesa sa dining table, at may malaki at maliit na grupo ng mga tao ang nagtipon sa paligid ng mesa nang may galak."Tikman mo muna ito, matagal ko nang pinraktis ang porridge na ito, at ito ang pinaka specialty ko."Hinipan ang mainit na hangin sa mangkok, kumuha si Cassie ng isang maliit na kutsara at inilagay ito sa bibig ni Akie.Ibinaba ni Akie
Dahan-dahang inikot ni Xander ang kanyang mga manggas ng kamiseta, at naalala ang malungkot na tingin ni Cassie bago siya umalis, at unti-unting lumalim ang ngiti sa kanyang mga labi."Hindi ko alam kung masarap ito, ngunit tiyak na malasa ito."Pagkatapos ng pagkain, hindi maintindihan ni Cassie kung bakit pinabayaan ni Xander na ma-bully si Akie, at ang mukha pa nito ay may inis habang naghuhugas ng mga pinggan."Galit ka pa rin ba?" Inilagay ni Xander ang mga pinggan at chopsticks sa disinfection cabinet at inayos ang mga ito. Tumayo si Xander nang matangkad at matikas sa tabi ni Cassie, at bago pa siya makapagsalita, itinaas niya ang kanyang kamay para kunin ang mga kagamitan sa paghuhugas na mataas sa cabinet para sa kanya.Kinuha ito ni Cassie nang may pagkai
“Kung magtatanong po si Tito Troy, sabihin mo na lang na bigla na lang po na nagkasakit ako at lagnat habang naliligo, at kailangan mo pong mag stay herer para alagaan ako.”“No, no, no, malulungkot ako kung magkakasakit ka.” Dali-daling tinakpan ni Cassie ang maliit na lalaki ng kumot, at kinurot ang kanyang ilong nang may ngiti: “Thank you kasi good boy ka, ngunit tulad ng sinabi ng iyong Papa, ang ilang mga bagay ay kailangang harapin , at walang silbi ang pagtakas.”At saka, kailangan niyang maging mapagpakumbaba upang mapalugod si Troy, maging magaling na assistant niya, at hanapin ang bawat pagkakataon upang ma-access ang file ni Dra. Carandang.Sinipsip ni Akie ang kanyang mga daliri at inisip ito, at tumango ang kanyang ulo nang may pag-aalinlangan: “Edi po ay hayaan
Di nagtagal, may dalang malinis na damit ang isang katulong.Nakitang medyo kalmado ang atmospera sa silid, kinuha niya ang isa sa mga bagong at malinis na kamiseta at sinabi kay Cassie na kunin ang kredito: "Ma’am, nahulog ito sa iyong bag noong araw na iyon. Nalabhan ko na ito para sa iyo.""Ano ang sinabi mo?" Biglang binangga ni Troy ang mesa at tumayo, at agad niyang naramdaman na tila lahat ng kanyang pagsisikap ay tinapak-tapakan.Natigilan din si Cassie nang makita niya ang kamiseta, at pagkatapos ay naalala niya na si Xander ang kumuha sa kanya sa isang gabi nang samahan niya itong uminom. Bago umalis, palihim niyang kinuha ang kamiseta na suot niya, balak na labhan ito at ibalik sa kanya.Ngunit maraming bagay ang nangyari pagkatapos noon, at nalungkot si
Ngumisi si Cassie, at handa nang sumagot nang salita-salita, ngunit pinigilan siya ni Michael: "Teka, teka, ano bang pinagtatalunan ninyong dalawa? Dahil ayaw ni Miss Cassie na makatrabaho ako, may nagawa siguro akong mali noon. Please Secretary Chloe, you may leave first,, at iwanan ninyo kaming mag-isa ni Miss Cassie na mag-usap.""Okay, para sa mukha ni Michael."Natutuwa, sinulyapan ni Chloe ang tasa ng tsaa sa kamay ni Michael, at naglakad nang marahan sa kanyang mga takong.Nang isara ang pinto, sadyang gumawa siya ng ilang maliliit na galaw at pinalabas ang lahat ng empleyado sa ilang kalapit na opisina.Sa pagkakataong ito, gusto niyang personal na i-record ang isang kahanga-hanga at mapanuyang maikling video upang tadyakan ang walang katapatang si Cassie sa ilal
“Tama. Gusto rin naming maging mas malapit sa dalaga. Sa pagkakataong ito, naging foster sister ka ni Adrian.”“Forget it, forget it. Tanging si Adrian lang ang walang ideya na i-monopolize siya. Okay lang sa aming mga kapatid na maghintay.”Ang lahat ng naroroon ay matatalinong tao na matagal nang nasa loob ng sirkulo. Kahit na ang opisyal na pagkakakilanlan ni Cassie ay isang assistant na tumutulong sa paglagda ng mga kontrata, hangga't nasa lugar ang pera at kapangyarihan, walang babaeng hindi nila kayang makuha.Damang-dama ang makahulugang mga tingin ng mga pangalawang-henerasyong mayayaman, kalmadong ibinaba ni Cassie ang kanyang tingin. Nang muli niyang itaas ang mga mata, bahagya siyang ngumiti at sinabi: “Adrian, for my good behavior, please give up another point on your side. May problema ba?”Pagkabagsak ng kanyang salita, ang dating mainit at maayos na atmospera ay biglang naging malamig at tahimik.Ang isang punto ay sinasabing magaan, ngunit sa likod nito ay kumakatawan
"Ganoon ba?" Bahagyang itinataas ni Cassie ang kanyang baba, ang mga mata niyang matalim at tumusok sa puso ni Troy na parang mga karayom. "Kung ang lahat ng ginawa ko ay isang pagpapahiya sa sarili, sarili ko pa rin iyon, bakit ka ba galit na galit?"Oo, si Cassie lang, isang babaeng hindi niya minamahal. Bakit siya galit na galit?Basta't asawa siya, walang ibang lalaki ang kayang tiisin na ang kanyang babae ay yakap ng ibang lalaki.Hindi niya kayang makita siyang nakatungo at ngumingiti sa ibang lalaki. Sa totoo lang, ang galit na iyon ay hindi tungkol sa pagmamahal, kundi ang pagiging possessive niya. Wala itong kinalaman kung mahal niya siya o hindi.Pagkatapos ma-realize ito, nakaramdam si Troy ng mas kalmadong pakiramdam.Matapos linawin ito, naramdaman ni Troy na mas kalmado siya."By the way, kung patuloy mong pinapayagan na si Yan Shuirou ang maging boss ko, titiyakin kong mangyayari ulit ang ganitong klase ng bagay ngayon araw," sabi ni Cassie.Pangalawa, muling sumingit s
Pinilit na tapusin ang kanyang pagpapanggap, si Troy ay may malalim na ekspresyon sa mukha. Umupo siya at tumingin sa kanyang nakakatandang pinsan na hindi kailanman nagpapakita ng emosyon: "Xander, how did you know?"Matagal na siyang hindi nagsalita, kaya't ang kanyang boses ay tuyo at mahinang-mahina, nagpapakita ng ilang mga palatandaan ng paggaling mula sa isang malubhang sakit.Hindi sumagot si Xander sa kanyang tanong at tinitigan siya mula sa taas: "How did Cassie offend you so that you changed your way of torturing her?""Hindi ko siya pinahirapan," mahina ang pagtatanggol ni Troy. "Xander, ayoko lang siyang umalis sa akin. Kung hindi pa nangyari ang aksidenteng ito, I'm afraid that the relationship between her and me would really be irreparable.""Pretending to be dead is your way to win her back?" Pumait ang mukha ni Xander, lalong lumalim ang kanyang kilay. "Hindi mo ba nakikita kung paano siya ang pinahihirapan mo? Or do you only care about yourself from beginning to end
Pagkatapos pindutin ang screen, isang piraso ng lokal na balita ang tumalon sa kanyang mata."Isang babaeng turista ang biglang nawalan ng malay, at muntik magdulot ng trahedya ang asawa niya nang isugod siya sa doktor. Mangyaring magdasal at palaging isipin ang kaligtasan."Sa ilalim ng malalaking titulong itim, may isang silweta ni Troy na mabilis na naghahawak sa kanya. Maging ang mga turista sa paligid, na hindi bihasa sa pagkuha ng mga larawan, ay malinaw na nakita ang maliliit na patak ng pawis sa noo ng lalaki at ang hindi maitatagong kaba at tensyon sa kanyang mga mata.Mula nang makilala ni Cassie si Troy, hindi pa siya nakakita ng ganoong pagkatalo at kawalan ng kontrol sa kanya, maliban na lang noong limang taon na ang nakalipas nang ang buhay ni Chloe ay nanganganib.Sa ilang mga salita ng reporter, naisip ni Cassie ang sitwasyon sa oras na iyon.Matarik ang bundok, at kailangan niyang magpahinga ng apat o limang beses upang makatawid mula sa paanan ng bundok hanggang sa t
Pagkatapos ng isang simpleng almusal sa ospital, si Xander na mismo ang nagdrive kay Cassie at Akie papunta sa kindergarten, walang kasamang driver.Dahil sa sobrang taas ng hitsura ni Akie, ang kanyang impluwensya sa kindergarten ay hindi rin matatawaran. Pagpasok pa lang nila, agad na napansin siya ng marami.Kabilang dito ang ilang batang lalaki na may mga sugat sa mukha, na lumapit nang may kayabangan, tiningnan ang sasakyan mula sa sampung metro, nagmukha ng mga kalokohan at nagbiro: "Akie, sigurado ako na ang daddy mo ang magho-hold ng parent-teacher meeting para sa'yo. Tama ako, wala kang mommy.""Tama, wild child ka na iniwan ng mommy mo. Kung mapasaway ka pa ulit at makipag-away sa amin, hindi kami magiging good sayo."Ang magandang mood ni Akie sa umaga ay agad na nawala. Tinutok niya ang kanyang galit na mga mata sa mga kalaban sa harapan niya, hindi gustong makipag-away sa harap ni Tita Pretty.Bago pa man mag-react si Xander bilang isang gentleman, si Cassie na ang nagbu
Nakatayo si Xander sa pintuan, pinagmamasdan ang malapit na samahan ni Akie at Cassie mula sa malayo, may hindi maipaliwanag na emosyon sa kanyang mga mata.Si Akie ay pinagdikit ang kanyang mga labi, tinanggal ang sapatos, at umakyat sa kama, maingat na dumantay at sumunod sa gilid ni Cassie, pagkatapos ay kumuha ng isang storybook mula sa kanyang schoolbag: "Pwede ko bang ikwento ang isang story namin sa school? Gusto mong marinig, Tita Pretty?"Ibinangon ni Cassie ang kanyang kamay at niyakap ang malambot na katawan ng bata, ang kanyang boses ay medyo may kabiguan: "Kahit anong kwento, okay lang."Pakiramdam niya, sobrang hina niya na kailangan pa ang aliw mula sa maliit na bata upang muling maghanap ng lakas para mabuhay."Okay, magsimula tayo sa Harry Potter." Tumango si Akie nang may pagkaintindi, inabot ang maliit niyang kamay at hinaplos ang makinis na buhok ni Cassie, at nagsimulang magbasa ng seryoso.Habang pinapanood niyang natutulog si Cassie, dahan-dahang inilapag ni Aki
"Mommy, huwag niyo pong sabihin iyan."May luha rin sa mga mata ni Cassie, at ang kanyang mga mata ay namumula habang pinipigilan ang mga labi: "Si Bella ay bata pa, at hindi pa niya nauunawaan na tinuturuan niyo lang siya para sa kanyang ikabubuti. Maiintindihan din niya ang inyong mga sakripisyo niyo balang araw.""Ang sabi nga sa lumang kasabihan, makikita raw ang ugali ng bata sa edad na tatlo. Hindi ko alam kung anong nangyari sa batang ito. Hindi lang na hindi siya kasing ayos kagaya mo, pati na rin ni Troy nung bata pa siya, hindi ganito pasaway noong limang taon pa lang."Nang sabihin ito ng matandang babae, malalim siyang bumuntung-hininga: "Sa huli, ang kapalit ay hindi kailanman magiging kasing ganda ng tunay na anak. Ako'y isang tao na kalahating nakabaon na sa lupa. Kung makakayanak pa ako ng aking apo sa tuhod habang buhay, mamamatay akong walang panghihinayang, at may muka akong maipaliwanag sa lolo mo."Pagkatapos niyang sabihin ito, hindi na nagdalawang-isip si Cassie
Pagkatapos ng kanyang paalala, biglang naalala ni Troy na tila totoo nga ito.Ang tensyonadong atmospera kanina ay biglang naging kakaiba. Ibinaba ni Cassie ang kanyang mga mata nang hindi komportable: "If there is nothing else, mauuna na ako""Sinabi ni Mommy kaninang umaga na napanaginipan niya si Daddy. Pupunta siya sa church para sumimba at magtirik ng kandila. You have to go with her."Si Maria Ysabelle Olivares, ang kanyang Lola o Mommy kung tawagin nila ay isang debotong katoliko. Nang hapon na iyon, labag sa loob na sumakay si Cassie sa sasakyan ni Troy, at ang dalawa ay nakarating sa destinasyon nang walang imikan.Ang Shrine ay karaniwang may malaking bilang ng mga mananampalataya ang dumarating sa walang katapusang daloy.Upang ipakita ang paggalang sa Shrine, anuman ang katayuan ng mga pilgrim, dapat nilang akyatin ang bundok nang personal sa paanan ng bundok."Mommy, nasaan ka ngayon?" Tanong ni Cassie habang tumatawag mula sa isang tahimik na sulok, palihim na sinulyapa
Napagtanto ang iniisip niya nang hindi namamalayan, bahagyang napadilat si Cassie sa pagkabigla at pagkatapos ay napangiti nang mapait sa sarili.Hindi na kailangang sabihin na malamang na tinatrato lang siya ni Alexander bilang nakababata, at ang masalimuot na kapalaran sa pagitan niya at ni Troy na hindi pa maayos ay unti-unting nagtanggal ng kakayahan niyang magmahal.Dahil dito rin kaya nagawa niyang panatilihin ang isang bahid ng ganap na kalmado at kaliwanagan sa kabila ng nakakaakit na karisma ni Xander.Sa oras ng trabaho, muling nagpakita si Cassie sa sekretarya ni Troy, ang teritoryo ni Chloe.Marahil ay may naunang plano si Troy, kaya't nagsimula ng isang linggong sick leave si Chloe ngayong araw, kaya sa wakas ay hindi na niya sinimulang guluhin si Cassie nang maaga sa umaga.Nang sulyapan siya ng ibang mga empleyado, lahat sila ay may banayad na ngiti sa kanilang mga mukha, dahilan upang paulit-ulit niyang suriin ang kanyang kasuotan, ngunit nalilito pa rin siya.Lumipas
Pagkatapos ay dumating ang magnetiko at mababang boses ng lalaki: "Hindi ako makatulog."Gusto sanang iwasan ni Cassie ang tanong sa magalang na paraan, ngunit wala siyang masabi nang dumating ang mga salita sa kanyang mga labi.Isang manipis na kumot ang nahulog mula sa langit at binalot siya. Bahagyang dumaan sa kanya ang payat na pigura ni Xander: "Sumama ka sa akin."Kung hindi dahil sa personal na gabay ni Xander, hindi talaga alam ni Cassie na mayroong ganoong kalaking game room na nakatago sa basement ng villa na ito.Binuksan ang mga ilaw, at mayroong lahat ng uri ng mga arcade machine, dalawa sa mga ito ay collector's editions na sikat noong bata pa si Cassie.Huminto siya sa harap ng isang racing machine, hinaplos niya ang matingkad na pulang shell ng makina na nag-iisip, naaalala na gustong-gusto niya ang ganitong uri ng laro noong bata pa siya.Sa kasamaang palad, ang pamilya Yan ay nasa isang mahirap na sitwasyon noong panahong iyon, at kinailangan nilang pigain ang karam
Ilang daang metro ang layo sa driveway, bahagyang bumahing si Cassie.Sinulyapan siya ni Xander, inalis ang kanyang suot na jacket sa isang elegante at kaswal na paraan, at direktang ipinagpatong ito sa kanyang mga balikat lampas kay Akie.Ang tela na puno ng init mula sa katawan ng lalaki, ay malambot at mainit—isang kabaligtaran ng malamig at walang pakialam na personalidad ng lalaking ito.Hindi nagawa ni Cassie na tumanggi sa harap ni Akie. Kaya't bahagya siyang tumango kay Xander, hinawakan ang magkabilang gilid ng jacket gamit ang kanyang mahahabang daliri, sinusubukang panatilihin ang init nito nang mas matagal, kahit kaunti pa.Mukhang hindi gaanong pinansin ni Xander ang kanyang pasasalamat, ngunit may mas malalim na ngiti sa kanyang madilim na mga mata, na tila naglalaro ng lihim na kasiyahan.Pagbalik sa pribadong tirahan ni Xander, tinulungan ni Cassie tuwang-tuwang si Akie na maligo nang komportable, at ipinasuot ang kanyang pajama, at pagkatapos ay siya naman ang gagamit