Si Michael ay hinaplos ang kanyang baba at nag-isip nang matagal, pakiramdam niya ay pamilyar ang pangalang "Cassie."Pagkalipas ng ilang sandali, pinalo niya ang kanyang hita at napagtanto ang koneksyon. Tumakbo siya patungo sa pinto na parang nasa 100-meter sprint, ngunit wala na siyang bakas ng babaeng iyon sa corridor.Dahil si Cassie iyon, nangangahulugan na ang kanyang asawa ay nasa No. 1 conference room ni Troy. Marahil dahil huli na si Cassie, kaya may mga empleyado pa sa loob ng meeting.Upang maiwasang mapagkamalang magnanakaw ng mga kumpidensyal na impormasyon, napilitan siyang bumalik sa hall at umupo sa sofa, naghihintay kay Xander.May natitirang pitong minuto bago ang itinakdang oras, at ang revolving door ng hall ay binuksan ng dalawang bodyguard upang tiyakin ang ligtas na pagpasok ng kanilang boss.Mabilis na tumayo si Cassie, at bago niya maisip kung anong ekspresyon ang gagamitin upang harapin ito, nakita niya ang isa pang pigura na sumusunod kay Xander.Talagang a
Kinuha ni Xander ang teapot at dahan-dahang nagsimulang magtimpla ng tsaa.Sa sandaling iyon, narinig niya ang patag na sagot ni Cassie: "Sir Alexander, I’m sorry." bahagyang tumigil ang nakalaylay na kamay.Ibinaba ni Xander ang kanyang mga mata at ngumiti, at sa isang iglap ay inilapag niya ang teapot na parang walang nangyari.Ang ngiti sa kanyang mga mata ay marangal at elegante. Makahulugang tumingin siya sa kanya at sinabi: "Maaaring mahirap ang pagsunod kay Troy, Cassie, you have to be careful."Pagkatapos noon, walang pakialam na binawi ni Xander ang kanyang tingin at tinignan ang oras sa kanyang relo: "Magsisimula ang auction sa kalahating oras, Troy, isama mo si Cassie."Masaya si Troy at walang pag-aalinlangang pumayag: "Yes, Sir."Sa sandaling matapos ang boses, itinaas niya ang kanyang kamay upang inumin ang tsaa sa harap niya, at sapilitang hinila si Cassie, na nag-aalangan, upang umalis nang magkasama.Pagkalabas sa opisina ng presidente, nakatiklop ang kanyang mga bras
Nakuha ng auctioneer ang sapat na atensyon, at pagkatapos ay dahan-dahang kinuha ang limang maliit na pulang kahon at isa-isa itong binuksan sa harap ng mga bisita: "Ang dahilan kung bakit ito tinawag na introduksyon ay ang alahas mismo ay hindi ibinebenta, at ang pangwakas na produkto ngayon ay kinopya ng iba pang kilalang alahas, at ang presyo ay 750,000. Hindi makikita ng mga di-propesyonal ang pagkakaiba sa pagitan ng dalawa."Halos kaagad nang matapos magsalita ang auctioneer, agad na dumikit si Chloe kay Troy.Mapang-asar siyang ngumisi kay Cassie mula sa anggulong hindi nakikita ng lalaki, at ang kanyang boses ay kasing lambot pa rin ng tubig nang magsalita siya: "Troy, gusto ko iyon."Kasabay nito, sa pinakamataas na kahon na may mas mataas na anggulo, isang marangal at eleganteng lalaki ang may hawak na baso ng alak sa isang kamay at nakatingin sa eksena.Ang kanyang mga tampok sa mukha ay guwapo ngunit malamig, at ang kanyang ekspresyon ay mas kaakit-akit kapag siya ay nakat
Sa kalagitnaan ng kanyang mga salita, sumugod muli si Chloe, sinusubukang kunin ang nakakainis na kahon ng alahas.Maingat na umilag si Cassie sa kanyang atake, at sa tamang oras, yumuko siya at sinipa ang kanyang malambot na tiyan, pinapanood siyang bumagsak nang malakas sa malamig na tile ng banyo: "Chloe, marahil hindi ko kayang talunin si Troy, ngunit madaling talunin ka."Labis na nasaktan si Chloe dahil sa pagkakahulog. Hindi pa siya nakaranas ng ganoong kalaking paghihirap sa kanyang buhay, at personal itong ibinigay ni Cassie, na lagi niyang minamaliit.Agad namula ang kanyang mga mata sa galit at sumugod muli, ang kanyang magandang mukha ay galit: "Cassie, ang sabi ko ibigay mo na sa akin yan ngayon din!"Hindi inaasahan, ang kabilang partido ay mabilis na makatayo. May ilang dugong marka ng daliri si Cassie sa kanyang braso. Kumunot ang kanyang noo at may pagkasuklam na sinabi: "Chloe, nababaliw ka na talaga.""Oo, mula noong una kong makita si Troy, nabaliw na ako sa kanya
Nilamon ni Cassie ang kanyang nerbiyos bago siya maingat na tumawag, "Alexander."Tumigil ang lalaking nakatalikod sa kanya at ang tono nito ay kalmado gaya ng dati, na imposibleng hulaan ang ibig niyang sabihin: "Yeah.""I'm sorry about what happened yesterday."Determinadong humingi ng tawad, kinuyom ni Cassie ang kanyang mga kamao, tumakbo papunta kay Xander, at tumitig sa kanyang mga mata na kasing lalim ng bangin: "Alam kong ginagawa mo ito para sa ikabubuti ko.""Cassie, this is your life, you don't need to apologize for your choice." Tinaas ni Xander ang kanyang magandang kilay at tumingin pabalik sa kanya na may malabong tingin sa kanyang mga mata: "O nagsisisi ka ba and want to seize another opportunity again?"Naramdaman ni Cassie ang pait sa kanyang bibig at dahan-dahang umiling, alam niyang itinuturing siya ni Xander bilang isang hindi maipaliwanag na kontrabida.Pagkalipas ng ilang sandali, huminga siya nang malalim: "Alexander, salamat."Nakita ang kanyang nakayukong muk
Nagulat talaga siya na ipinagtanggol siya ni Troy.Kung nangyari ito limang taon na ang nakalipas, magiging labis-labis ang kanyang tuwa kahit sa simpleng pagpapatunay lamang nito.Limang taon ang lumipas, nagbago na ang lahat at siya ay tila abo na lamang—walang buhay.Ang natitira na lang ay ang pamamanhid.Sa nakakamatay na katahimikan, ngumiti si Xander at tinanggap ang ekspresyon ng lahat.Pagkatapos, dahan-dahan niyang binuksan ang kahon, kinuha ang kumikinang na hiyas mula dito, at pinindot ang isang lihim na mekanismo dito.Ang kanyang aksyon ay napaka-kakaiba at agad na nakakuha ng atensyon ng tatlong tao. Ang kanyang malambot na mga daliri ay may kakayahang tanggalin ang base ng hiyas, at pagkatapos ay walang pakialam na binuksan ang isang pahina ng libro at itinaas ang base sa araw.Nagbago ang ilaw, at pagkatapos ng ilang pagkislap, ang dalawang cursive na salitang na "stay still" ay malinaw na nakasalamin sa pahina, na nagpapakita ng isang nakakagulat na katotohanan sa pi
"Ma’am, kung wala akong ibang pagpipilian, hindi ako lalapit sa iyo para humingi ng tulong."Sa kabila ng marmol na coffee table, hinimas ni Rafael Saavedra, ang ama ni Cassie, ang kanyang mga kamay, na may kaawa-awang at walang hiya na postura, at sinabi sa matandang babae nang may pag-aalinlangan: "Mula nang mag-donate ng bone marrow sa asawa niyo, ang kalusugan ni Cassie ay hindi naging masyadong maganda. Gusto ng asawa ko na bigyan siya ng ilang suplemento, ngunit ang presyo ng mga supplement na iyon ay talagang..."Humigpit ang kamay na may hawak sa plato, at namula ang mukha ni Cassie sa kahihiyan.Okay lang sana kung pumunta ang kanyang ama sa pamilya Li para humingi ng pera, ngunit patuloy pa nitong ginagamit ang kanyang pangalan.Kahit na hindi pinansin siya ng matandang babae, kaya ba niyang maging kapal mukha upang umupo at manood sa kanyang pamilya na walang katapusang nang- blackmail sa kabilang partido gamit ang mga pabor na maraming beses nang binayaran ng pamilya Oliva
Dala-dala ang isang maliit na bag na puno ng nakakahiyang gamit, matagumpay na nahanap ni Cassie ang klase kung saan naroon si Akie.Lahat ng ibang bata sa klase ay umalis na, si Akie lang ang malungkot na nakaupo sa kanyang upuan, hawak ang pisngi at hindi gumagalaw.Nakitang may pasa ang maselan na mukha ng bata, napasimangot si Cassie at mabilis na pumasok sa silid-aralan: "Akie, kamusta ka, masakit ba?""Tita Pretty" Itinaas ni Akie ang kanyang ulo, ang kanyang malalaking mga mata ay kumikinang, at tumakbo siya palapit kay Cassie gamit ang kanyang maikling mga binti: "Hindi naman masakit, bakit ka po nandito?"Lumuhod si Cassie sa lupa, niyakap ang maliit na bata, at dahan-dahang hinawakan ang kanyang mapulang pisngi: "Sabihin mo kay Tita kung bakit ka nakipag-away sa mga kaklase mo""Hmmph, dapat lang na ifight ko sila" Inangat ni Akie ang kanyang maliit na baba, ayaw niyang sabihin pa ang tungkol dito.Sa mga sandaling iyon, dumating ang guro na namamahala sa klase, ngunit bahag
Ang boses ng lalaki ay hindi malakas, at ang kanyang tono ay pabaya. Ngunit ito ay parang musika sa langit sa mga tainga ni Chloe, at bumulalas siya ng tawa na may mga luha sa kanyang mukha: "Troy, hindi mo alam kung gaano kahalaga ang pangungusap na ito sa akin."Ilang metro ang layo, kalmadong tinanggap ni Xander ang atensyon ng lahat, at hindi pinalampas ang eksena kung saan mukhang kaawa-awa si Chloe at nagmamakaawa ng tawad kay Troy.Palagi siyang hindi masyadong nagmamalasakit sa mga babae, lalo na sa mga babaeng tulad ni Chloe, na hindi sulit na sayangin kahit isang segundo ng kanyang oras.Gayunpaman, nang ibinaba niya ang kanyang mga mata upang makita ang dugo sa mga labi ni Cassie na hindi pa natutuyo, tumawa siya at sinabi, "Tungkol naman sa dalagang nahulog at nakunan, ito ay isang karaniwang senaryo lamang para sa inyong lahat. Uminom siya ng mga tabletas para sa aborsyon nang maaga at kinakalkula ang tiyempo para gamitin ang opinyon ng publiko. Ito ay lahat ng paraan par
Kahit alam niyang ito ang magiging resulta, nang makita niya ito gamit ang kanyang sariling mga mata, hindi napigilan ni Cassie na makaramdam ng pighati sa kanyang puso.Siya ay inakusahan ng lahat ng uri ng bagay at nakaramdam ng labis na pang-aapi. Sa mga mata ni Troy, hindi siya karapat-dapat alagaan tulad ni Chloe, na sadyang nagnanais siyang saktan."Oo," huminto ang pag-iyak ni Chloe, at ngumiti siya nang kaawa-awa na may mga luha sa kanyang mga mata: "Gusto ko sanang iwan ito hanggang sa susunod na buwan at bigyan ka ng sorpresa sa iyong kaarawan, ngunit hindi ko inaasahan..."Sorpresa o pagkabigla, hindi nakaramdam ng kasiyahan si Troy, at ang kanyang mga mata ay bumagsak sa mukha ni Chloe na may pagdududa.Anuman ang kanyang pagkamuhi sa kanya ngayon, ang dalawa ay nagmamahalan sa loob ng maraming taon pagkatapos ng lahat, at talagang ayaw niyang magduda na ang pagbubuntis ni Chloe ay may iba pang mga layunin.Nang makita si Troy na nakakunot ang noo at walang sinasabi, natar
"Wala ka naman karapatang magpakasal sa pamilya Olivares, ano pang saysay ng sinasabi mo?"Kumalma si Cassie at napansin na ang kanilang pagtatalo ay nakakuha ng ilang atensyon mula sa malayo. Agad niyang gustong umatras: "Sinabi ko na hihiwalayan ko si Troy. Ang lahat ng iba pa ay nakasalalay sa iyong sariling kakayahan. Walang saysay na kulitin mo ako."Ngumiti nang masama si Chloe: "Talaga?"Bago pa siya matapos magsalita, itinaas niya ang kanyang braso at tinamaan ang maselang mukha ni Cassie: "Sinaktan mo ako at gusto mong makalusot. Walang ganoong murang bagay sa mundo."Nang makita si Chloe na sumugod sa kanya na parang isang baliw, tiyak na hindi kayang tumayo ni Cassie at tanggapin ang pambubugbog.Gamit ang mga kasanayan sa pagtatanggol sa sarili na natutunan niya sa bilangguan, hinawakan niya ang pulso ni Chloe na nasa harap niya. Pagkatapos ng isang tulak, sumigaw si Chloe at mahinang bumagsak sa harap niya.Sa sandaling ito, ang mga walang ginagawa na nanonood mula sa mal
Natigilan si Cassie, lumubog ang kanyang puso sa kailaliman, kinakagat ang kanyang labi sa kahihiyan: "Ito lang ang ipinadala ni George, kung hindi ay hindi ako pupunta sa party."Alam niyang ordinaryo lamang ang kanyang pinagmulan, at kahit na magsuot siya ng isang napakamahal na damit, tiyak na hindi siya magiging kasing-dangal at kagalang-galang ni Julia.Ngunit nang sabihin niya ito nang walang pag-aalinlangan, sumakit pa rin ang kanyang puso.Si Xander ay mayroon pa ring ekspresyon na mahirap sabihin kung siya ay masaya o galit, at palihim na nagpasya na bawasan ang bonus ni George ngayong buwan.Pagkatapos, hinubad niya ang kanyang suit at inilagay ito sa kanyang mga balikat gamit ang kanyang sariling mga kamay, at gaanong sinabi na parang walang nangyari: "Malamig ang hangin sa gabi, nag-aalala ako na magkasakit ka sa suot mo."Inalis ng malaking kamay na may malinaw na mga kasukasuan ang kanyang balikat, at humakbang paatras si Xander at natuklasan na natatakpan lamang ng kany
Pagkatapos ng hapunan, mukhang nasaktan si Julia habang tinutulungan siya ni Xander na kumpletuhin ang mga pormalidad para sa presidential suite. Yumuko siya at nagtanong, "I'm your fiancée, why don't you let me live in your house?""Nasa bahay si Akie, it's inconvenient for you to live in." Nanatiling walang pagbabago ang ekspresyon ni Xander, at ang kanyang dahilan ay walang kapintasan."Tama iyon." Basta alam niyang walang kinalaman si Cassie sa dahilan, agad na gumaan ang pakiramdam ni Julia, namumula at bumubulong, "Alam ko na ang iyong estilo ay mas makaluma. Kung gusto mong maghintay hanggang pagkatapos ng kasal, susubukan ko na lang makipagtulungan."Tumango nang bahagya si Xander nang walang komento, at pagkatapos ay humingi ng paumanhin, "Mauna ka na, tatawag lang ako.”Habang pinapanood si Julia na marahang lumalakad palayo, pumili si Xander ng isang sulok na may kakaunting tao at pinindot ang kanyang mga daliri sa screen.Nakakonekta ang tawag, ngunit ang boses na lumabas
Ayaw ni Cassie na magkaroon ng maling akala si Julia, at ayaw rin niyang magdulot ng gulo kay Xander. Matinong itinuro niya ang pinto at sinabi, “Salamat, makapagpapalit ako sa kotse.”“Pumunta ka sa kwarto.”Tiningnan siya ng lalaki, na para bang isa siyang batang nanggugulo sa kanya. Kinailangan niya itong pigilan muli, “Sobrang lakas ng aircon dito. Tumakbo ka sa labas na basa ang damit mo. Paano kung magkasakit ka?”Kahit para lang ito bilang pagtanaw ng utang na loob o para sa iba pang dahilan, nag-aalala pa rin siya para rito.Ang kaunting lungkot sa puso ni Cassie ay biglang nawala. Tahimik at maganda siyang tumango, at naglakad papunta sa kwarto dala ang kanyang damit.Hindi nagtagal, nakapagpalit na siya ng damit at muling lumitaw.Si Xander ay matangkad at balingkinitan. Ang kanyang damit ay maluwag at malaki sa kanya, at ang haba nito ay saktong natatakpan ang kanyang balakang. Ang nakalitaw na mga binti ay makinis at maputi, na mayroong kaswal at natural na ganda, na bumag
Bago pa niya maisip kung saan nahulog ang blindfold, dumapo ang mga payat na daliri ng lalaki sa kanyang mga labi nang may kaunting puwersa, at ang haplos ay nakakakiliti.Ang puso ni Cassie ay kumakabog na parang tambol, natanto na ang sitwasyong ito ay maaaring humantong sa isang hindi inaasahang pangyayari ang sitwasyong ito.Nakatingin sa mapanganib na mga mata ng lalaki, hindi niya maiwasan ang tingin kahit sandali: "Xander, ako..."Bago pa siya matapos magsalita, ang mga daliri ng lalaki na gumagala sa kanyang mga labi ay bahagyang tumindi ang puwersa, at pagkatapos ay bawiin niya ang kanyang kamay nang malaya, at lumapit pa.Muling lumunok si Cassie, blangko ang kanyang isip, ang kanyang mga mata ay sumulyap sa matipunong dibdib at guwapong mukha ng lalaki, at labis siyang nataranta kaya hindi niya alam kung saan ilalagay ang mga ito.Lumalim ang ngiti sa mga sulok ng labi ng lalaki, at ang distansya sa pagitan nilang dalawa ay unti-unting lumiliit.Sampung sentimetro, limang s
Nakaharap sa bagong fiancée na ito, ang boses ni Xander ay puno ng matamis na ngiti, at tinitingnan siya nito ng may malalim na pagmamahal.Ang puso ni Cassie ay kumakabog, at pagkatapos ay binaril niya ang usa hanggang sa mamatay, at kalmadong sumagot: "Dra. Carandang, mayroon ako ng kanyang file mula apat na taon na ang nakalipas."Kasabay nito, ang pamilya Saavedra ay napuno ng kalungkutan.Si Martha ay isang maliit na babae na hindi maitago ang kanyang mga alalahanin. Sa sandaling makauwi siya, sinabi niya kay Rafael ang kanyang nakakatakot na haka-haka: "Asawa ko, talagang umaasa ako na nagkakamali ako, pero hindi na bata si Chloe, at hindi ko pa siya naririnig na nag-uusap tungkol sa ibang mga lalaki. Nakakaramdam ako ng takot sa puso ko.""Sa tingin ko, masyado kang nag-aalala." Ininom ni Rafael ang isang baso ng puting alak sa isang higop, nakasimangot na may mabigat na puso: "Kung talagang tulad ng sinabi mo, makakayanan pa rin ba ni Cassie na magtiis hanggang ngayon.""Tama
"Ang sinabi ni Cassie ay totoo."Mahigpit na kinagat ni Troy ang kanyang mga labi, at ang maskara ng banayad na ginoo ay nawala. Tinitigan niya ang mga larawang nakakalat sa mesa na may madilim na mga mata: "Lola, ayaw kong makipag-annulled kay Cassie.""Ikaw ang nagkaanak sa iba, at ikaw ang nagsabing ayaw mong makipagannulled." Tumindi ang presyon ng dugo ng matandang babae, at lumingon siya kay Martha na maputla at nawawala: "Balae, paumanhin na nakita mo ang ganoong nakakahiyang eksena. Hihilingin ko sa drayber na ihatid ka."Sumang-ayon si Martha sa isang tango, at nang umalis siya kasama ang lingkod, tumingin siya kay Troy na may kumplikadong tingin: "Si Cassie ay matigas ang ulo mula pa noong bata pa siya, ngunit mayroon siyang malambot na puso.""Salamat, Ma." Tumango si Troy, alam na alam pa rin niya ang isa pang pagkukulang ni Cassie, na tinatawag na pagmamahal sa pamilya: "Bumalik ka at sabihin kay Papa, sabihin niyo na lang kay Chloe kung may anumang kulang sa bahay, at si