Aingelle POV"Stop crying, baby," mahina nitong sambit. Alam ko kakagising lang nito."I can't help it, babe. Sobra akong nag-aalala sa iyo. Akala ko mawawala ka na nang tuluyan sa akin." Umiiyak kong sambit."Hinding hindi mangyayari iyo," mahina nitong sambit."Tatawagin ko lang ang doktor."Agad akong lumabas. Upang tawagin si Luther. Si Luther kasi ang nag-opera kay Azrael.Bumalik ulit ako sa kwarto ni Azrael. Nang makita kong nasa tabi na nito ang anak naming babae."I thought iiwan mo na kami, dad," umiiyak nitong sambit. "Hindi pa nga tayo nakakapagbonding. Gusto ko pa kayong makasama, daddy."Hindi ko mapigilan ang lumuha. Alam ko na sobrang nangungulila ang anak ko sa ama niya. Kaya nilapitan ko ang mag-ama ko."Maria Lyn, madami pang pagkakataon para makasama mo ang daddy mo.""Kaya nga mommy. Akala ko talaga kanina. Mawawala na siya ng tuluyan sa atin.""Hindi iyon mangyayari."Pumasok si Luther at ini-examine si Azrael."Isang linggo mula siya dito." Umungol si Azrael. Ta
Azrael POVBinuksan ko ang huling pinto. Bawat pinto na binubuksan ko kanina ay nagbibigay sa akin ng pag-asa na makikita ko si Aingelle.It's been 4 days. Since na kidnap ang bride ko. Sakay ito ng yate na papunta sa Isang lugar ng Isla kung saan gaganapin ang aming kasal.Sobrang higpit na ng siguridad ng Isla, ngunit may nakapasok pa rin ng di namin alam. Para talagang sinadya. Dahil lahat ng vechicle ng Isla ay sabay sabay na nasira. Kaya ang yate na lang ang tanging pag-asa.Sa huling pinto na nabuksan ko ay nandoon ang babaeng mahal ko. Tulala ay tila ba ayaw makausap. Habang sa malayo dito ay may dalawang katawan na nakahandusay at tila patay na. Mga ilang araw na ang mga bangkay, dahil nangangamoy na ang mga ito. Tinignan ko ang mga bangkay.Nanlalaki ang mga mata ko ng makilala ito. Sina Ange at Carmen ang mga bangkay na ito."Aingelle, look at me. Please, look at me."Tumingin sa akin ang mga mata nito na walang buhay. Nang makita niya ako ay may namumuong nga luha dito. Per
Azrael POV"We're going home?" tanong sa akin ni Aingelle."Yes, baby.""Anong sabi ni Kuya?""Okay na ang lahat. They will find too, your parents."Biglang naging mabalasik ang tingin ni Aingelle. Umirap sa kawalan ang babaeng mahal ko. Tumawa ako."They aren't my parents, Azrael. Nang gawan nila ako nang masama ay nawala na sila ng anak.""Aingelle, they are still your parents.""No, papa. They aren't. Ikaw ang magulang na kinilala ko ngayon. Pero sila? Hindi."Iniwan kaming ni Aingelle sa sala. Galit na galit si Aingelle. Siguro, sobrang nasaktan si Aingelle nang malaman nito na sina Tita Sabrina at Tito Amel ang may pakana ng lahat. Sobra itong nagalit."Pag pasensyahan mo na si Aingelle, pa.""It is okay, Azrael. I know what she feel. Her heart is now full of hatred toward his parents.""Yeah.""Just stay to her, Azrael. Iyan lang ang tanging hiling ko sa iyo.""I will, pa.""I better go. Dumaan lang ako. Dito upang kumustahin siya. Wala din pala ang mga bata ""Okay, pa. Nasa pa
Lumabas na ako at lumapit ako kay Azrael. Agad kong ipinulupot ang mga kamay ko sa braso niya."Hi, babe," ngiti kong bati sa asawa ko. Tinignan ko ang babaeng nasa tabi nito. Ipinilig ko ang ulo ko and I smiled at her.Galit niya akong tinignan."Hey, baby. How are you," magiliw na sambit ni Azrael sa akin."I am good, baby," ngiti kong ani dito."How sweet you two are."Tinapunan ko ng tingin ang isang mid 40's na babae. Asawa ito ng isa sa investor ng kumpanya ko. Since nasa ibang bansa ako. Si Kier muna ang namamahala sa kumpanya namin."Minsan nga, tita. Nakakaumay.""Paano ka mauumay? Kung ganyan ka gwapo, ka sweet ang lalaking nagmamahal sa iyo."Mas lumawak ang ngiti ko. "Nakakaumay minsan. But I found it sweet. Right, babe?""Alam ko namang nauumay ka na sa ka sweetan ko. Alam mo namang mahal na mahal kita, di ba?"Ngumiti ako. Hinalikan ni Azrael ang labi ko. Pagkatapos ng halik nito at nasa baywang ko na ang mga kamay nito. Humihimas sa bawat kurba ng aking baywang. Nakikit
Aingelle POVLumapit ito sa akin at agad na hahalik sana. Umiwas ako."Why? Don't want my kisses. Samantalang kanina ay pinapaligaya kita. Gamit ang dila at mga labi ko." Namula ako sa sinabi nito."I want your lips, next to mine. Pero gabi na, Azrael. Nakakahiya kay papa at mama."Tumaas ang kilay nito. "Kahit man lang sa dinner at makasama natin sila.""Okay." Umalis na ito sa kama. Nagbihis na din ako.Bumaba na kaming dalawa. Abala ang mga kasambahay."Manang, anong nangyayari?" tanong ko sa Mayordoma ng Pamilya Ong."Mabuti at gising ka na. May bisita kayo. Kaya ay dinner ngayong gabi.""Nasaan ang mga bisita?""Nasa sala."Pumunta kami ni Azrael sa sala. Muntik na akong bumalik sa kwarto namin ng makita ang buong angkan ni papa.'Anong ginagawa ng mga ito dito?'Sabay sabay silang tumingin sa akin. "Mabuti naman at gising ka na, finally." Tumaas ang kilay ko dahil sa sinabi ni Stella, katabi nito si Natasha na nanatiling nakayuko.Umismid ang mukha ng ilang membro ng pamilya n
Aingelle POV"What happened, kuya?" tanong ko sa kanya.Nilingon ko ang asawa nito. Bago ko sundan si Kuya Floyd sa loob ng bahay."Wag mo nang pansinin ang babaeng iyon."Kahit na hindi kagandahan ang ugali ng asawa nito ay hindi naman siguro aabot sa punto na maghihiwalay silang dalawa.Pumunta si Kuya Floyd sa bar counter at nagsalin ng alak sa baso nito. Pumunta naman doon si Azrael. Upang damayan ang kapatid ko.Kinabukasan ay wala na akong katabi. Bumangon ako at pumasok sa banyo, upang maligo na. Maaga ako ngayon sa kumpanya. I want to visit my son. Alam ko namang kaya nito. Dahil napatunayan na nito ang sarili sa akin sa nakalipas na taon. But, he needs his mother.Nasa kumpanya na ako ngayon. Hindi alam ni Azrael na umalis ako. Siguro nasa kumpanya niya iyon. Kaya di ko na naabutan. Dahil walang tao sa secrectary table nito ay agad akong pumasok ng walang katok katok.And to my surprise, my son. Is having a make-out with his secretary?"Mom," gulat nitong sambit.Agad namang
Maria Lyn POV"Oh God, Ezekiel. Oh God!"Puno ng ungol ang buong condo unit ko. Mabilis na naglabas masok sa aking loob si Ezekiel. He took me behind, his favorite position."Ahh. . . Ahh, Ezekiel."Para bang wala itong kapaguran. Siguro ito iyong sinasabi niyang babawi siya sa akin."Ugh, baby. Ahh!"Mabilis pa rin itong bumabayo sa akin. Para bang wala itong kapaguran. Pagkadating palang namin kanina, mula sa isang restaurant at isinandal na niya ako sa pader at siniil ng halik.Hinawakan naman ni Ezekiel ang matatayog kong dibdib. Habang bumabayo ito mula sa likuran ko."Ohmm. . . Ezekiel."Hingal na hingal ako ng labasan ako. Napadapa ako sa kama. Habang ito ay patuloy na bumabayo mula sa aking likuran."Uggh!"Habang ako ay nakadapa. Nakatihaya naman ito. Dahil nakabawi na ako ng lakas ay ako naman ang nasa ibabaw nito. Sa isang iglap ay puno na naman ng ungol ang buong kwarto ko.Nagising ako na para bang may nag-uusap."Damn, Atienza. Gawan nyo ng paraan na mahanap ang mga hayo
Nakauwi na ang babaeng sumusunod kina Azrael at Aingelle. Agad naman itong sinalubong ng isang galit na galit na lalaki."Where have you been?" galit na tanong ng isang lalaki."Out.""Where—o baka sinundan mo na naman sila? Hindi ka ba talaga nag-iisip? Gusto mo bang mabulilyaso ang mga plano natin?""Hindi sa ganun, I want to see him. Pero galit lang ang naramdaman ko. Sabik na sabik ako sa kanya. Pero siya sabik na sabik sa malanding Aingelle na iyon.""Natural, asawa niya iyon. Mahal niya iyon.""Wag mo nang ipamukha sa akin."Lumapit ang lalaki sa babaeng lumuluha. Hinawakan nito ang pisngi nito."Ako na lang ang mahalin mo. Lumayo tayo dito.""No, kailangan kong makaganti kay Aingelle."Hinalikan ng lalaki ang labi ng babae. Agad namang gumanti ang babae. Naghalikan ang dalawa na para bang wala ng bukas.Inihiga ng lalaki ang babae at hinubad ang lahat ng saplot. Kapwa na ang dalawa na walang saplot. Hanggang sa mapuno ng kanilang ungol ang kwarto ng apartment na iyon.Aingelle
Anastacia POV"Anastacia, please!" sigaw nito."Pwede ba. Tantanan mo ako, Clyde. Hindi ako uuwi.""But dad need you.""Sabihin mo kay dad. I am happy sa buhay ko ngayon. Masaya ako, dahil may nagmamahal sa akin. Mahal nila ako, kung sino ako.""But, they didnt know you. For god sake, Anastacia.""Iyon nga ang gusto ko eh. Mahal nila ako bilang si Stacy Aragon. Hindi si Anastacia Morthon Miller."Hindi ito nagsalita. Kaya iniwan ko na ito. Papunta kasi ako sa kumpanya na pinagta-trabaho-an ng asawa ko. Yes, I am married. Kasal ako sa lalaking mahal ko at mahal ako.Nang makarating ako sa kumpanya at agad akong dumiretso sa elevator. Hindi na ako dumadaan sa reception. Dahil kilala naman nila ako."Hi, Milley, si Kurt nandyan ba?"Nagulat si Milley nang makita niya ako. Para ba itong nakakita ng multo. Kumunot ang noo ko. Tumingin ako sa pinto ng opisina ng asawa ko. Dahil alam ko na ang klaseng tingin ni Milley sa akin."Who is this time, Milley?" tanong ko sa kanya."Anak ng isa sa b
Maria Lyn POVNasa gilid lang ako. Nagbabasa ng magazine at tinitignan ang pag te-therapy ni Ezekeil. He had an improvement. Determinado talaga itong makalakad muli.For 8 month since his therapy. Walong buwan din ang ginugol nito upang makalakad talaga ng maayos. Ngayon na tapos na ang session nito at maayos na ang lakad nito ay natutuwa ako."This is your last session, Mr. Miller. You are such an obedient patient. I hope I can see more patients like you.""Thank you, too. Doc. Sanchez."Tumayo na ako. Dahil alam ko na aalis kami ngayon at kakain sa isang restaurant. We will celebrate now. Dahil nakakalakad na talaga ito ng maayos ngayon."Let's go, baby.""Sure, love."Hinawakan nito ang baywang ko at pinatakan ng halik ang aking ulo."I miss you, you know.""Ezekiel, kailangan nating pumunta sa restaurant na nireserved ng pamilya natin.""I miss you.""Nakailan ka kagabi? Hindi mo ako pinatulog."Ngumuso ito. Totoo naman talaga na hindi niya ako tinantanan kagabi. Sobrang lakas ng
Maria Lyn POVNasa tabi ako ni Ezekiel. Limang buwan na kami dito at hangganv ngayon ay hindi pa rin siya gumigising. Pero ang sabi ng doktor ay may chance na gumising ito."Love, winter na dito. Sobrang ginaw. Hindi kaba giniginaw? Ang haba na nang tulog mo. Gising ka na. Gusto na kitang makasama. Gusto ka na naming makasama."Araw-araw iyon ang ginagawa ko. Kausapin siya. Dahil sabi ng doktor ay nakakatulong daw iyon. Para sa progress nito. Kaya araw-araw. Kinakausap ko ito."Alam mo bang si Leigh ay magaling sa klase? Palaging kinakausap ka din noon. Pag kagalinh sa school. Hindi ko na din naaalagaan ng maayos ang mga anak natin. Please, gumising ka na. We need you. I need you."Hindi ko mapigilan ang umiyak. Dahil sa sitwasyon namin ngayon. Noong nakaraang buwan lang ay may pumasok dito ay nag code blue si Ezekiel. Buti na lang at nahuli ang salarin. Ayon dito, may nag utos daw sa kanya at hindi namin nakuha ang pangalan ng totoong may sala. Dahil namatay na lang bigla ang lalaki.
Maria Lyn POVHindi kami pwedeng tumigil. Dahil alam ko na hinahabol niya kami. Akala ko talaga ay napatay na ito. Pero hindi pala. Napatay niya pala ang kanyang tauhan."Takbo, Maria Lyn, Ezekiel. Maabutan ko din kayo!" sigaw nito."Tumigil muna tayo, Maria Lyn. Pagod na ako.""Hindi pwede, Ezekiel. Kaya tumayo ka.""Iwan mo na ako. Tumakas ka na.""No, hindi kita iiwan."Humihingal din ito. Dahil kanina pa kami tumatakbo. Nanghihina na din ako. Dahil nakikipaglaban pa ako kanina kay Mezzy.Nasa kagubatan kami ngayon. Pinag-aralan din namin ang kagubatan na ito."Malapit na tayo sa labasan. May nag-aantay sa atin doon. Kaya, lalaban tayo," sabi ko sa kanya. Hinawakan ko ang kamay nito.Tumayo ito at tumakbo kaming muli. Alam ko na malayo pa ang bukana ng kagubatan na ito. Pero kailangan namin makipagsapalaran. Lalo na ngayon na alam ko na naghihintay sa amin ang mga anak namin. Patuloy lang kami sa pagtakbo. Hanggang sa makita ko ang bukana ng kagubatan. Ngunit bago pa kami makaratin
Maria Lyn POVLumayo ako sa kanya. Pero hindi pa man ako nakakaupo ng maayos ay binangga ang aming sasakyan. Kaya tumilapon ako sa isang bahagi ng sasakyan. Huling naalala ko at nakita ko at pilit na inilalabas ng sasakyan ang nanghihina na si Ezekiel."Ezekiel!" tawag ko sa kanya."Hindi ka na sana nakialam. Ngayon, mauuna kang mama–"Isang putok ng baril ang narinig ko bago ako nawalan ng malay.Nagising ako na masakit ang ulo ko. Buong katawan ko. Nagmulat ako ng mga mata at tumambad sa akin ang mga mukhang ng mga taong malapit sa akin. Alam kong nag-alala sila sa akin."I am okay." assurance ko sa kanila."Okay? Look at you. Nandito ka sa hospital, nakaratay. Ilang araw na walang malay. Tapos sasabihin mong okay ka lang!" galit na sambit ni Kuya kier.Ngumiti na lang ako. Dahil alam ko na sobrang nag-alala ito sa kalagayan ko."Mom, please, don't do it again.""Okay."Iginala ko ang paningin ko sa paligid. Kompleto lahat ng pamilya ko. Pero isang tao ang gusto kong makita."Si Eze
Maria POV"Who are you?" Iyon agad ang tanong ni Ezekiel sa akin. Matapos naming kumain ng agahan. Dito kami sa isang restaurant sa baba ng condo na inuukupa nito."Can we talk that in private?" saad ko."No, dahil once na mapag-isa tayo. Iba ang nararamdaman ko. Gusto kitang angkin ng paulit-ulit."Ngumisi ako. Dahil ganun din naman ako."Actually, I am your wife. At hindi si Mezzy ang asawa mo."Hindi agad ito napagsalita. "I am sorry, Ezekiel. Kung nagsinungaling ako sa iyo. Noong una, hindi ko naman talaga na ikaw ang business partner ko. Until my secretary. She took you a photo at pinakita niya iyon sa akin. Alam ko na hindi ako makakagalaw ng mabuti sa Paris. Dahil alam kong nandoon si Mezzy. Kaya pinalabas ko na gusto kitang makausap dito sa Pinas. For 10 years. Akala ko nawala ka talaga sa amin. I feel like dying. Pero naging matatag ako. Dahil sa mga anak nating dalawa."Hindi agad ito nakapagsalita. Nakatitig lang ito sa akin."How can I be sure na nagsasabi ka ng totoo.""C
Maria Lyn POVNagsisimula na ang party. Halos lahat ng mga mata ng mga tao ay nasa akin–hindi nasa kasama ko. Dahil masquerade ang theme ng party ay madaling naitago ang mukha ni Ezekiel. Tiyak, lalabas sa news ang balitang ito."Ms. Mothor—no Mrs. Miller, who is with you?"Alam kong napatingin si Ezekiel sa akin. Pero kailangan kong magsalita."He is just my business partner.""Oohh, really? Baka naka move on ka na sa namayapa mong asawa.""No, I love him. No one can replace him in my heart.""Is that said so."Hinayaan na kami ng mga reporter. Halos lahat ng mga mata sa akin ang tingin."Maria, Can I talk to you.""Excuse me, Ezekiel."Sumunod ako kay Nicole.Pumasok kami sa isang kwarto."Are you sure about your plan, Maria?""Yes, Kuya Kier. Gusto kong mapalabas sa lungga ang babaeng iyon. All this year. She hide Ezekiel from me. Kaya ito na ang tamang panahon, upang maningil. I need to help, Ezekiel, too. Kailangan na bumalik na ang mga ala-ala nito.""I see from him. That he is
Ezekiel POV"Sir," nag-angat ako nang tingin nang nasa harapan ko ang sekretary ko."Yes?" tanong ko dito."May meeting po kayo with Ms. Maria Lyn.""Sige, Erwin, salamat," nakangiti kong sambit dito."Sir, gusto po sana ni Ms. Maria Lyn sa personal.""Okay, papuntahin mo na lang siya dito. Make her an appointment.""Pero sir, kung pwede daw sa Pilipinas. Kasi po busy po siya at hindi agad makabalik dito sa paris. Para po makapagpirmahan na kayo ng kontrata."Napaisip ako. Papaano ko ba lulusutan ito, na hindi malalaman ni Mezzy."Wag mong bangitin ito kay Mezzy. Sabihin mo na lang na may meeting ako aboard. Wag sabihin sa kanya na sa Pinas ako pupunta.""Sige, sir."Napasandal ako sa sandalan ng swivel chair ko. Alam ko na mali ang gagawin ko. Sa paglilihim kay Mezzy tungkol sa pagpunta ko sa Pinas. Pero kailangan. Dahil alam ko na nandoon din ang kasagutan sa bawat tanong ko."Hi, baby!" nakangiting mukha ni Mezzy ang bumungad sa akin. "I bring a food for you. Lunch na din kasi.""W
Maria Lyn POVAgad kong inihinto ang kotse ko. Lumabas ako at kinuha ang bulaklak. Upang ilagay doon. Isinuot ko din ang dark shade ko."It's been a while, love. 10 years to be exact. Pero bakit ganun. Kahit sampung taon na ang lumipas mula nang iwan mo kami ay parang kahapon lang iyon nangyari? Alam mo bang malalaki na ang quadruplets. Maasahan na sila sa lahat ng bagay. Lalo na sa pagbabantay sa bunso natin."Hindi ko mapigilan ang umiyak. Dahil kahit na matagal na nangyari ang masalimo-ot na nangyari sa buhay ko ay para bang kahapon lamang iyon nangyari.Nandito ako ngayon sa isang warehouse kung saan kasama si Ezekiel sa pagsabog. It is his 10 years death anniversary. Kaya taon taon akong pumupunta dito. Tuwing death anniversary nito. Inilagay ko ang bulaklak doon.Tumunog ang cellphone ko at agad ko iyong sinagot."Yes, pumunta lang ako sa pinangyarihan noon. I know, Nic. Thanks for your concern. Pero alam mo naman na hindi matatahimik ang kaluluwa ko pag hindi ako nakadalaw. Don