Sa sala, ginagamot ni Marcus ang sugat ng kanyang boss habang ilang beses na siyang nag-aatubiling magsalita, umaasang magiging mabait ang kanyang among kilala sa malihim at malamig at pahihintulutan siyang magtanong tungkol sa mga nakita at narinig niya ngayong gabi. Hindi pa rin kasi siya makapani
Ang manipis na palda ni Sapphire ay nakapulupot lamang sa kanyang katawan at nakatali. Bahagya itong nakaangat na naglalantad ng malaporselana niyang kutis sa kanyang hita. Napakakinis noon, napakaputi.Patuloy siyang humuhuni sa sakit na kanyang nararamdaman. Ang kanyang pisngi ay parang makopang n
"Sabihin mo sa kanila na ipagpaliban na lang muna ang meeting." Nakaupo si Ezekiel sa sofa sa tapat ng malaking kama, nakahalukipkip at naka cross ang mahahabang binti, walang pakialam sa sinasabi ng kanyang assistant, "Hindi naman ako pag-aari ng pamilya Briones. Kung ikaw nga nakakakuha ng pahinga
"Kaya ko yan," matapang na sagot ni Sapphire."Talaga ba?" hamon ni Ezekiel."Totoo. Noon, dumadalaw din kami sa mga may sakit, at gumagamot ng mga nasusugatan, kaya alam ko din naman kung paano magpalit ng benda," tugon ni Sapphire na may halong pagmamalaki."Ako rin naman, naranasan ko na iyan, pa
"Ikaw ang magmaneho." Diretsong tinanggihan ni Ezekiel ang parehong suhestiyon nito. Nang makita niyang nangulubot ang mukha ni Sapphire, minsan sa kanyang panuntunan ay nagbigay siya ng dagdag na paliwanag, "Magaling ka naman magmaneho. Napansin ko iyon sa racetrack. Alam kong kaya mo. Dapat magkar
"Talaga ba?" Nang mabanggit ang yumaong ama ni Ezekiel, bumigat ang kanyang mga pakiramdam at unti-unting huminto ang pagkatok ng kanyang mga daliri. "Nasabi ba niya kung paano niya ako tinitingnan?" "Hindi yan nabanggit ni Lolo noon," umiling si Sapphire. "Pero base sa pakiramdam ko, mahal na mah
Saglit siyang tiningnan ni Ezekiel at napansin ang magaan at maluwag na ngiti nito. Marahan nitong itinulak palapit sa kanya ang plato. "Ang unang hakbang ay ang kumain sa tamang oras. At kumain ka ng masustansiyang pagkain." Isang plato ng hipon ang naubos ni Sapphire, isa-isa niyang kinain iyon g
Nang dumating sina sina Sapphire at Ezekiel sa lumang bahay, nakita nila ang matandang babae na may manipis na kumot sa kanyang mga tuhod, nakaupo sa isang duyan na upuan at nakikipagkuwentuhan sa ina ni Sapphire. "Sapphire, nandito ka na." Lumingon ang matanda na may mabait na ngiti at inutusan a
Noong panahong iyon, kakalabas pa lang niya ng bilangguan at tila hindi na siya nababagay sa mundong nasa labas. Ang natitirang pag-asa niyang kumapit sa buhay ay unti-unting nauwi sa kawalan. Nalilito siyang napadpad muli sa pamilya Briones—hindi isang pagmamalabis kung tawagin, iyon ang pinakamad
Tahimik na naglakad si Sapphire sa kawalan. Hindi na niya alam kung saan siya dinadala ng hakbang ng kanyang mga paa..Patuloy lang siya na naglalakad na prang wala sa sarili.Subalit ang kanyang mga paa, ay dinala siya sa isang lugar na nais na sana niyang kalimutan at wag ng pag aksayahan pa ng pa
Nang sabihin niya ang mga salitang iyon, kahit na nagpanggap siyang walang pakialam, nanlamig pa rin ang kanyang mga kamay at paa, at ang kanyang mukha ay puno ng luha. Dexter... Hayup ka Dexter..... Sa huli, hindi niya ito nakayang tapatan. Mas tuso ito kaysa sa kanya at palaging tinatamaan siya s
Una niyang sinagot ang tawag ni Dexter at mula noon ay umiiyak na siya. Pinigil magsalita ng bibig ni Delia ang kanyang sarili, bahagyang bakas ng pag-aalangan ang lumitaw sa kanyang mukha, "Kung ayaw mo sa kanya, ayos lang na huwag mo siyang kausapin. Alam ni mama na may kasalanan si Emerald sa'yo.
Naiinis na si Sapphire, kaya malamig siyang sumagot sa telepono, "Sige, uuwi na ako. Kung may gusto kang sabihin, hintayin mo na lang ako." — Makalipas ang kalahating oras, huminto ang taxi sa harap ng maliit na villa ng pamilya nila. Bago pa man siya makapagbayad at makababa nang maayos, hinatak
Si Sapphire ay handa na para dito. Tumakbo siya palayo habang lumilingon, likas na nagbabantay laban sa biglaang pag-atake ni Dexter. Ngunit ang tanging nakita niya ay ang lalaki na bahagyang itinaas ang kilay at ngumiti nang kaakit-akit. Walang bahid ng kasamaan sa ngiting iyon, kaya't siya ay nan
Matagal siyang niloko at ginamit nito. Ngayon, dumating na rin ang kanyang pagkakataong gumanti at gamitin ang koneksyong ito para sa sarili niyang layunin. Halos kasabay ng pagtatapos ng kanyang pagsasalita, nagkatinginan ang mga shareholders at nagsimulang magbulungan. Nang humupa nang bahagya a
Naninigas ang dibdib ni Sapphire nang marinig niya ito. Noong nakaraang buwan, nagsimula nang gawin at pagbutihin sa ibang bansa ang inhibitor na kailangan niya agad, at kalaunan ay ipinadala ito sa kanilang bansa. Sinabi sa kanya ni Susan na sagot ng kanyang lola ang lahat ng gastusin, at naniwa
Agad niyang naunawaan ang dahilan ng pagpunta ni Sapphire rito, kaya bahagyang sumikip ang kanyang mga mata sa hindi makapaniwalang ekspresyon. Sa sandaling iyon, ibinalik na rin ni Sapphire ang tingin niya, hinanap ang upuang may pangalan niya, at umupo nang may likas na biyaya. Bahagya siyang tum