"We're here." Tinignan ni Celina ang labas ng kotse sa bintana at nakita niya na nasa tapat sila ng isang malaking condominium."Bakit tayo nandito?" nagtatakang tanong ni Celina at tumingin ng nakakunot na noo kay Magnus. Nagtataka siya kung bakit nasa condominium building sila at hindi lang ito basta basta na condominium building. Isa ito sa pinakamahal, malaki, at magandang condo sa buong bansa o mundo. Halos mayayaman ang mga nandito at walang sinuman ang nakakaafford na mahirap dito o kahit may kaya pa man ang isang tao."Hindi ba gusto mong makita si Massimo?" Tumungo si Celina bilang sagot. Kaya napangiti si Magnus. "Nandiyan siya sa condo niya. Tanungin mo na lang kung saan ang number ng condo ni Massimo Montanelli at sasabihin na nila kung anong number.""Hindi ba strict ang security dito? Papapasukin ba ako? Baka hindi ako papasukin." Pinanood ni Celina si Magnus na kinuha ang cellphone nito at may tinawagan.Minsan iniisip ni Celina kung ilang taon na si Magmus, dahil mukh
"Celina?" Naging statue ang buong katawan ni Celina nang makita niya si Massimo, dahil nakaboxer lang ang lalaki. Wala itong damit pang-itaas. Nakaramdam din siya ng kaba, dahil hindi niya inaasahan ang nasaksihan niya ngayon. "What the fvck are you doing here!?"Napaatras ng kaunti si Celina dahil sa malakas na sigaw ni Massimo. Kitang-kita ang galit sa mukha ng lalaki kaya natakot siya. Gusto niya mang maging matapang ngayon, ay hindi niya kaya dahil sa sobrang galit ng lalaki sa kaniya."Siya ba?" Napatingin sina Massimo at Celina sa babae na pagtataka, pero hindi pa rin naaalis ang galit sa mukha ni Massimo. "Kaya mo ba ako pinapaalis, dahil may bago kang kakamahin!? Siya ba ang ipapalit mo sa akin?! Sumagot ka Massimo!" dagdag pa ng babae habang sinusuot nito ang kaniyang red dress sabay kuha ng heels sa sahig."Oo! Fvck, kahit kailan talaga napakaingay mo! Just fvcking leave I don't want to see your fvcking face anymore, Samanta!" Sumigaw ng malakas ang babae sa sobrang inis at
Pagkalabas na pagkalabas ni Celina sa emergency exit, ay doon niya lang naisip na wala siyang cellphone para tawagan ang kaniyang nanay at sunduin siya sa building na ito. "Napakamalas na araw talaga na ito!" inis na sigaw ni Celina kaya may ibang tao ang tumingin sa kaniya, pero hindi niya iyon pinansin dahil ang naisip niya ngayon, ay paano siya makakabalik ng mansion na hindi humihingi ng tulong kay Massimo.Pagkalabas niya ng building, ay tumayo muna siya sa gilid ng main entrance ng building para makapag-isip ng gagawin para makauwi sa mansion. Hindi naman siya babalikan ni Magnus at hindi naman alam ng nanay niya na nandito siya ngayon. Kaya imposibleng puntahan siyia ng nanay niya rito. Bakit ba kasi ibinalik niya agad 'yung cellphone? Hindi man lang siya nag-iisip kung ano ang pwedeng mangyare sa kaniya dahil sa pagpunta niya rito. At hindi niya inisip kung paano siya makakabalik dahil iniwan siya ni Magnus. Hindi na lang sana siya naniwala o nakinig sa sinabi ni Magnus. H
"Natuturn on ka ba?" naging malambing at nang aakit ang boses ni Celina. Nang tumingin si Celina sa mga mata ng lalaki, ay nakita ng babae ang pagnanasa nito sa kaniya. "Alam ko naman—"Hindi natuloy ang sasabihin sana ni Celina nang bigla siyang sunggaban ni Massimo ng malalalim na halik. Ang halik na parang walang bukas at parang gutom na gutom. Si Celina naman, ay nagulat, pero ipinikit niya na lang ang kaniyang nga mata at pinakiramdaman ang mga halik ni Massimo. Pinakiramdaman niya kung paano ito humalik ng isang babae, at hindi siya nagkakamali. Sobrang nakakaturn on ang halik ng lalaki, dahil nakaramdam ng kiliti si Celina sa kaniyang puson. Ito ang tinatawag na libog na hindi niya pa nararamdaman noon pa man.Ibinuhat ni Massimo si Celina at inupo ito sa bar table sabay pinagpatuloy ang paghahalikan nila.Sa sobrang lalim at tagal na nilang paghahalikan, ay naramdaman ni Celina ang kamay ni Massimo na bumaba papunta sa kaniyang dib-dib. Gusto niyang pigilan ang lalaki, pero h
"Lady Celina?" Agad na tumingin si Celina sa pintuan ng kwarto niya nang boglang marinig niya ang boses ni Miss Eli, ang kasambahay na pinagkatiwala sa kaniya ng kaniyang Uncle Mexion para alagaan at pagsilbihan siya."Miss Eli?" nagtatakang tawag ni Celina sa kasambahay nang buksan niya ang pintuan ng kwarto niya. "Ano po ang kailangan niyo? Gabi na po, bakit hindi pa po kayo nagpapahinga?" "Pagpasensyahan niyo na po, Lady Celina. Pinapatawag po kasi kayo ng magulang niyo sa opisina ni Lord Mexion." Biglang kumunot ang noo ni Celina dahil sa sinabi ng kasambahay. Nagtataka sya kung bakit gusto siyang papuntahan ng magulang niya. Wala naman siyang ginagawang masama."Hindi po ba pwedeng ipabukas na lang iyan, Miss Eli?""Naku, Lady Celina. Hindi po kasi pwede, dahil ang sabi po sa akin ni Lord Mexion na kailangan ko raw po kayong dalihin sa opisina niya. Malalagot po ako kapag hindi po kayo pumunta roon." Bumuntong hininga si Celina sabay tumungo. "Sundan niyo na lang po ako, Lady Ce
Pagkapasok na pagkapasok ni Massimo sa opisina ni Mexion, ay agad siyang tumayo sa harap nito at seryosong tinignan ang tiyo niya."Bakit mo ako pinatawag, Uncle?""Sumama ka sa amin sa bakasyon.""What?" Kumunot ang noo ni Massimo at tinignan ang uncle niya na nagsasabi na ayw niyang sumama dahil hindi siya mahilig sa mga bakasyon o kaya sumakay sa isang malaking barko at pumunta sa iba't ibang bansa para lang magsaya. "Alam mong hindi ko hilig ang mga gan'yan. Ok sana kung ipapasama mo ako para lang sa isang mission, pero ang magbakasyon para lang magsaya? No, hindi ako sasama.""Pwede bang patapusin mo muna ako?" Kinalma ni Massimo ang kaniyang sarili at tumingin ulit ng seryoso kay Mexion."Go ahead.""Gusto kong sumama pa para bantayan si Celina." "Ako na naman pagbabantayin mo sa batang 'yan? Bakit ako? Pwede naman ang anak mo?" inis na sabi ni Massimo. Katulad ng sinabi niya noon, hindi niya trabaho ang mag-alaga o magbantay ng bata. "Ang dami mong pwedeng ipagawa sa akin taga
Celina's Point of View"Wow," mahinang sabi ko nang makita ko ang sobrang malaking barko sa harapan ko. Kulay puti ang kulay ng barko at nakikita ko sa itaas na may malaking slide. Madami ring bintana na kung nasaan ang mga kwarto ng mga pasahero.Naisip ko bigla na kung magkano ang binayad ni Uncle Mexion para lang sa aming lahat. Sigurado ako na napakamahal nito dahil mayayaman na tao lang naman ang nakakasakay sa mga ganitong bagay.Hindi ako makapaniwala na nasa harapan ko na ito. Ang akala ko makikita ko lang ang mga ganitong barko sa pelikula, pero ngayon nasa harapan ko na at mapapasukan ko pa. Hindi ako mahihiya kung ako lang ang mamamangha ngayon sa nakikita ko, dahil first time kong makakita ng ganitong kalaking barko. Alam ko naman na hindi mamamangha ang mga Montanelli sa ganito dahil nakasakay na sila rito ilang beses na. Baka nga may sarili pa silang barko sa sobrang yaman nila."Stay close to me, and please don't do anything stupid. Ayaw kong mapahiya sa ibang tao." Kum
"Late na ako!" sigaw ko habang tumatakbo sa hallway kung nasaan ang mga rooms ng mga paseengers. Napakamalas ko talaga ngayon, nakatulog kasi ako kanina kaya nakalimutan ko ang oras. Nagmadali na lang akong maligo at mag-ayos ng sarili dahil hindi kulang na ako sa oras. I am wearing sleeveless na fitted dress na kulay royal blue. Nakasuot din ako ng black heels dahil ito lang naman ang heel na nilagay ni Miss Eli. Buti na lang talaga meroon siyang nilagay na dress sa maleta ko. Buti na lang pala talaga, ay siya ang nag-impake ng maleta ko dahil kung ako, hindi ko maiisip ang magdala ng dress at heels. Alam na alam talag ani Miss Eli ang mga kailangan ko.Ang sabi sa akin ni Massimo kanina, ay hihintayin niya ako sa labas ng kwarto ko, pero pagbukas ko ng pintuan, ay wala naman siya roon. Kaya sigurado ako na hindi niya na ako nahhintay kaya nauna na siya.Kaya ngayon, tumatakbo ako na nakaheels na hindi alam kung saan pupunta. Alam na nga ni Massimo na hindi ko kabisado ang buong ba