Ngayon ang huling araw ng lamay ni Lolo Lorenzo.Claire I'd watching Martin from her seat as he is talking to the visitors who wanted to take a glimpse of Lolo Lorenzo for the very last time. Kasama nitong nag-aasikaso sa mga bisita si Auntie Felice.Ang mga ibang taong nakikiramay ay mga kamag-anak naman ng iba pang mga pasensiya sa Forever Sunset Nursing Home. Nakakalungkot isipin na wala man lamang kamag-anak si Lolo Lorenzo at wala rin itong naiwan na mga anak upang makapagpaalam hanggang sa huling sandali. Pero alam niya na masaya na rin si Lolo Lorenzo dahil wala na itong nararamdaman na kahit anong sakit.=================================Makalipas ang ilang oras ay nagpasya muna si Martin na magpahinga ng kahit na kalahating oras. Kakain lang siya ng lunch saglit, at pagkatapos noon ay agad din siyang babalik upang asikasuhin pa ang mga dumarating sa lamay ni Lolo Lorenzo.Hinanap niya si Claire upang sabay na silang kumain. Nagdala siya ng dalawang sandwiches at inumin para sa
Dumating ang araw ng pamamaalam kay Lolo Lorenzo.Magkatabing nakaupo sa isang tabi sina Claire at si Lola Patring. Hinihintay nila ang pagdating nina Martin at Auntie Felice dahil ang mga ito ang nakatoka na kumuha ng mga abo ni Lolo Lorenzo dahil wala itong naulilang mga kamag-anak.Bigla silang napatingin sa bumukas na pintuan, at nakita nila ang pagpasok nina Martin at Aunt Felice. Hawak ni Martin ang urn, at kitang-kita sa dalawa ang bakas ng kalungkutan sa mga mukha nito...Makalipas pa ang ilang sandali ay sabay-sabay na silang sumakay sa kanya-kanyang sasakyan upang ihatid na ang mga abo ni Lolo Lorenzo sa huli nitong hantungan...=================================Sumapit ang gabi.Hinaplos ni Martin ang buhok ni Lola Patring habang mahimbing itong natutulog. Alam niya na napagod ang kanyang lola dahil sa mga nangyari sa araw na iyon...Matapos masigurado ni Martin na puwede na niyang iwanan ang kanyang Lola ay dahan-dahan siyang lumabas sa kuwarto at maingat na isinarado ang p
Matapos ang naging pag-uusap nila ni Nurse Felice ay agad na hinanap ni Martin sa buong lugar si Claire.Halos napuntahan na niya ang bawat sulok ng Forever Sunset Home, pero hindi pa rin niya makita ang babae.Ngunit bigla niyang naalala ang naging huli nilang pag-uusap ni Claire, kaya naman naisipan niyang puntahan ang lugar kung saan sila huling nag-usap...Nakahinga ng maluwang si Martin nang makita niya si Claire sa Botanical Garden, habang nakatitig ito sa langit."Can I join you here, Claire?" ang nakangiting tanong niya sa babae."Hi, Martin. You can sit down and make yourself comfortable." ang tugon naman ni Claire."What are you doing here----!" halos magkasabay na nagsalita sina Martin at Claire. They both smiled at each other because of that."You can go ahead." ang sabi ni Claire."Please, ladies' first." ang pagbibigay-daan naman ni Martin.Huminga muna ng malalim si Claire bago siya muling nagsalita."I just want to sincerely apologize for the rude things I said to you a
This next love story is all about Ralph Esquivel, one of the twin children of Rafa Esquivel and his wife, Maureen Esquivel.=================================Sakay si Ashley ng bus papunta sa Maynila. Punong-puno ng agam ang kanyang isip at dibdib habang nasa biyahe...Sa totoo lang ay hindi niya sigurado kung makakaya niyang mamuhay sa malaking siyudad dahil lumaki siya at nagkaisip sa Isang maliit na lugar sa probinsiya.Nag-aalala rin siya dahil mamumuhay din siya sa Maynila ng mag-isa dahil simula't-sapul ay kasama na niya si Tiya Aura, na itinuturing na rin niyang parang tunay na ina.Maaga siyang naulila sa magulang dahil sanggol pa lamang siya ay namatay na sa aksidente ang kanyang tatay at nanay, kaya si Tiya Aura na ang nagpalaki sa kanya.Ang Tiyahin niya ang naging kapalit ng kanyang ama at ina. Pinuno siya nito ng pagmamahal kaya naman sinuklian niya ito ng kabaitan, at mas lalo siyang nagpursige sa pag-aaral.At dahil doon ay lagig consistent si Ashley sa kanyang pag-aaral
Ten minutes earlier.Saktong-sakto na ipinarada ni Ralph Esquivel ang kanyang Bentley sa parking lot ng Westford University.Pinasadahan niya ng tingin ang kanyang wristwatch at napangiti siya nang mapagtanto na napaaga siya ng halos kinse minutos.Well, tamang-tama lang naman iyon. He could drop by the University’s Cafeteria and be in his first class on time.Matapos mai-lock ni Ralph kanyang Bentley ay naglakad na siya papunta ng Cafeteria. May ilang minuto na rin siyang naglalakad nang bigla siyang mapahinto dahil may nakita siya babae na nakaluhod sa may daanan.Nagkalat ang mga libro ng babae at hawak-hawak nito ang kanyang ilong bukod pa doon ay nakita niya ang rugby ball sa tabi nito."Aray ko..." narinig niya na ungol ng babae.Mabilis naman na pinuntahan ni Ralph ang babae."Miss, are you alright? Halika at ihahatid na kita sa clinic." ang suhestiyon niya.=================================Samantala.Napamulat ng mata si Ashley nang marinig niya ang baritonong boses na iyon.K
“Alright, suko na ako sa’yo. Basta huwag mo lang kakalimutan na bilhin at inumin ang mga gamot na nireseta sa’yo ni doc kanina, okay?” ang pahabol ng lalaki."Got it.” ang sambit ni Ashley.Ang akala ni Ashley ay tapos na ang pangungulit ng lalaki. Ngunit bigla siyang nagtaka nang mapansin niya na sinusundan pa rin siya nito..."Teka, sinusundan mo ba ako?" ang tanong niya dito.“But I’m not following you. Ito rin ang daan patungo sa klase ko.” ang sagot naman ni Ralph.Biglang natigilan si Ashley matapos niyang marinig ang lalaki.Naisip niya na baka pareho lamang sila ng school building kahit na magkaiba ang kanilang mga klase...Ipinagpatuloy na lamang niya ang kanyang paglalakad, at makalipas ang ilang minuto ay huminto siya sa Isang classroom.Huminga muna siya ng malalim at pagkatapos noon ay naglakad na siya papasok sa classroom..."Good morning, and I'm sorry for being late." ang nahihiyang paghingi niya ng paumanhin.Gustong matunaw ni Ashley mula sa kanyang kinatatayuan dahl
Makalipas ng isang buwan.Ashley groaned as she lazily as she reached for her smartphone na walang tigil sa pag-alarm.Half-asleep and half-awake, she looked at the time. Biglang nanlaki ang mga mata niya nang makita kung anong oras na."Oh, no! Male-late na ako!" ang gulat na Sabi ni Ashley, habang nagmamadali siyang bumangon mula sa kanya higaan.Mayroon lamang siyang kinse minutos para makapaghanda sa pagpasok. Dali-dali siyang naligo at nagbihis. Pagkatapos noon ay naalala niya ang sinabi ni Angel na Physical Education ang magiging unang klase nila for the whole month...Nagpapasalamat siya kay Angel dahil tinulungan siya nito na maka-cope-up sa buhay sa Maynila. Sa nakalipas na buwan ay nasanay na rin siya na mabuhay mag-isa sa isang malaking siyudad.Pagkatapos niyang magbihis ay dali-dali na niyang isinukbit ang kanyang backpack. Pagdating sa labas ng kanyang apartment building ay saka naman niya ini-unlock ang kanya bisikleta at nag-pedal ng mabilis papunta sa Westford Univer
Makalipas pa ang ilang segundo ay kitang-kita ni Ashley si Ralph na naghihintay na maipasa niya ang baton.Pero hindi inaasahan ni Ashley ang kamalasan na mangyayari sa kanya...She suddenly felt the piercing pain on her right leg na parang minamaso ang kanyang hita. But then she still forced herself to run, pero mas lalo lamang tumitindi ang sakit sa hita niya.And the next thing that she knew, she collapsed on the ground, while gritting her teeth as she felt the unbearable pain on her right leg. Hindi na namalayan ni Ashley na nakatakbo na pala sa kanya si Ralph, at mabilis siyang binuhat ng lalaki.“She got cramps, sir!” ang anunsiyo ni Ralph sa kanilang instructor.“Okay, just get her to the clinic. I’ll be with you guys later.” ang kalmadong utos naman nito.Dali-dali namang sinunod ni Ralph ang utos ng kanilang instructor. Tinahak na niya ang daan papunta sa University clinic habang karga-karga niya si Ashley."I'm sorry, Ralph. Natalo ang team natin nang dahil sa akin." ang nahi
The wedding renewal ceremony and the wedding reception is finally over.Rafael and Eliza are in their room, while reminiscing the years of their married life."We've been married for so many years, Eliza pero hindi pa rin nagbabago ang pagmamahal ko sa'yo. Ako na ang pinakamaligayang lalaki sa mundo ngayon. Katulad nga ng nauna kong pangako sa'yo, I will support you and love you endlessly. I want you to remember that I'm here as your lover and your supporter. You don't have to call me everyday...You also don't have to remember our anniversaries, dates and birthdays... As long as I know that you love me as much as I love you, it's already enough for me. I couldn't ask for more..." Rafael ardently said to his wife.Eliza's love for this man is so overwhelming, and she couldn't control her emotions anymore. Tears started falling from her eyes while looking at Rafael, overflowing with love.She wouldn't be this happy if it wasn't for Lola Victorina's cupid antics. She is so lucky and glad
Makalipas ang sampung taon.Rafael and Eliza are having a big wedding ceremony for their renewal of vows, after ten years of marriage.As of the moment, they are now exchanging their vows..."I will always love you, support you, and care for you, even during your bad hair days, even on your monthly-you-know-what-it-is, and during your hormonal imbalance as well. I will stay by you through good times and bad times. I will never leave you nor forsake you. I will love you until the end of time, Eliza, my love..." Rafael was the first one to say his vows, much to everyone's laughter.Afterwards, it was Eliza's turn to say her vows."Rafael, my heart, body and soul are yours forever. I will laugh with you, scream with you, wrestle with you, have a debate with you, and the list goes on. Whatever you do, I will stay by your side, to infinity and beyond. I love you will all my heart and soul..." she said, as she was trying her best to control her tears...The priest nodded at them in return."
Makalipas ang ilang buwan.Busy naman ngayon sina Rafael at Eliza dahil sa paghahanda nila sa kanilang kasal.Sa ngayon nga ay kausap nila si Miss Charmaine, ang kanilang wedding planner.Magiliw itong nakikipag-usap sa kanila, kaya naman very comfortable sina Rafael at Eliza na sabihin ang kanilang mga plano..."Ano bang theme ang gusto mo, Eliza?" ang biglang tanong ni Rafael."Ang gusto ko Sana ay garden wedding.Gusto Kong maikasal sa malawak na garden sa Hacienda Esquivel." Eliza dreamily answered."Sounds like a good plan." ang pagsangayon naman ni Rafael."Pero kung may iba ka namang gusto ay okay din lang sa akin." ang nasabi naman ni Eliza."Don't worry about me, love. Alam kong espesyal para sa mga babae ang kanilang kasal and I want it to be memorable for you. That's why let's have a garden wedding." ang responde ni Rafael."Maraming salamat, love." ang tugon ni Eliza. Na-touch si Eliza sa sinabi ng binata. Hanggang ngayon ay hindi pa rin siya makapaniwala na papakasalan si
Tierra Alta Facility.Kasalukuyang nakikipagkuwentuhan si Eliza sa Isa sa mga in-patient sa Tierra Alta nang bigla siyang puntahan ng Isa sa mga staff at may binigay itong sobre sa kanya."First time mong makatanggap ng sulat, Eliza... Hindi kaya love letter iyan?" ang nakangiting biro ng staff sa kanya."Sus, imposible iyon. Pero salamat sa pagbibigay mo sa akin nito." ang pasalamat ni Eliza."Okay lang...O sige basahin mo na iyan at ako na ang bahala kay Erica." ang suhestiyon ng kasamahan."Salamat... Babawi na lang ako Mamaya." pasalamat naman ni Eliza.Nang makaalis na ang dalawa at saka naman Niya binuksan ang sulat. Nanlaki ang kanyang mga mata nang malaman Niya na galing kay Valeria ang sulat! Agad niyang binasa ang sulat sa kanya ni Valeria...Eliza, Siguro ay nagulat ka dahil nakatanggap ka ng sulat mula sa akin kahit na nagkaroon tayo ng hindi pagkakaunawaan noon. But I just want to apologize for being selfish. I guess, when you’re inlove with someone, hindi mo na alam ku
"Oh, Good morning, Eliza.” ang nakangiting bati sa kanya ni Valeria, habang inilagay nito ang perfectly cooked sunny side-up eggs, bacon, hotdogs and ham sa mga plato."Anong ginagawa mo dito, Valeria?" ang nagtitimping tanong ni Eliza."Well, as you can see, I am cooking breakfast." Valeria answered shortly. "Hindi ako bulag, Valeria. Sagutin mo ang tanong ko." ang naiinis na turan ni Eliza.But before Valeria could answer, they suddenly heard Rafael's voice."Good morning, Kailani."Bago pa makapagsalita si Eliza ay inunahan na siya ni Valeria."Good morning, Rafael! You just woke up at a perfect time because I just finished cooking breakfast for us. Alright, everyone! Breakfast is ready!” ang nakangiting anunsiyo ni Valeria.Samantala, kanina pa nanggagalaiti na sa inis si Eliza nang dahil kay Valeria.This woman is really getting into her nerves! ===============================Later that evening. Rafael has been pacing back in forth in the living room while feeling restless. H
Ngunit bigla din siyang napasimangot nang makita niya ang isang basket sa tabi ni Valeria. At kung hindi siya nagkakamali, pagkain din ang laman ng basket na iyon... At mukhang nabasa naman ni Rafael ang nasa isip niya.Mabilis siyang nag-isip ng paraan upang maiwasan ang galit ni Valeria."Ah! Tamang-tama lang ang dating mo, Eliza! Nagdala rin si Valeria ng pagkain... Pagsalo-saluhin natin ang mga pagkain na dala ninyo." ang suhestiyon ni Rafael. He is silently praying na sana ay huwag magkaroon ng gulo sa pagitan nina Eliza at Valeria.Bigla namang nagkatinginan sina Eliza at Valeria. Pigil-hiningang hinintay nina Rafael at ng mga obrero ang susunod na mangyayari sa pagitan nina Eliza at Valeria... Ngunit makalipas pa ang ilang minuto ay muling nagsalita si Valeria."Actually, pagsaluhan ninyo na lamang ang konting naihanda ko. Napadaan lang namin ako dito upang ihatid ang mga pagkain. Sana magustuhan ninyo ang niluto ko. And I have to go, Rafael. Kailangan ko kasing pumunta ng bay
Makalipas ang ilang sandali.Matapos makausap ni Rafael sina Tiyo Anton Tiya Violeta at matapos niyang makapagpaalam ay napagpasiyahan niyang hanapin si Eliza upang yayain na niya itong umuwi.Kanina pa niya hinahanap si Eliza, at hindi niya maiwasang mag-alala para sa dalaga...“I can still handle myself. I just want a glass of champagne!" bigla niyang narinig ang boses ni Eliza sa may di-kalayuan. Dali-dali niyang tinahak ang daan papunta sa lugar kung saan niya narinig ang boses ni Eliza. Nagulat siya nang makita niya si Eliza sa may poolside at kasama nito si Ryle. Nakita niya na pasuray-suray nang maglakad si Eliza, at nakaalalay naman dito si Ryle.Ngunit hindi niya nagustuhan ang paghawak ni Ryle sa dalaga dahil halos nakayakap na ito kay Ryle "Ryle! What the hell are you doing?” ang sita niya dito, habang naglalakad siya papunta sa mga ito. Daling-daling nilapitan ni Rafael ang dalawa at pilit na kinuha niyang hinila si Eliza mula sa lalaki."Hindi ba ikaw dapat ang tanungin
Masaya silang sinalubong ni Valeria, ang main host ng party...“Mabuti naman at pinaunlakan ninyo ang imbitasyon ko, Rafael and Eliza. Now the guests are complete.” ang masayang bati sa kanila ni Valeria.Ngunit napansin ni Eliza na na kay Rafael lamang ang atensyon nito.“Thank you for inviting us, Valeria.” Rafael thanked her.“Malalim ang pinagsamahan natin noon, Rafael. And besides, I'm glad Eliza is here as well. Mas maganda kung maipapakilala mo siya sa maraming tao bilang fiancé mo. This way, please.” ang tugon naman ni Valeria, ngunit hindi man lamang nito tinapunan ng tingin si Eliza.Nauna ito naglakad at nakasunod naman sila ni Valeria dito.“You could be a very good actress, Valeria. I know you don't like me for Rafael, but don`t worry. The feeling is mutual...” ang naiinis na bulong ni Eliza sa kanyang sarili.Makalipas pa ang ilang minuto ay narating na nila ang ang grandiosong dining room ng pamilya ni Eliza... Eliza saw a very long table ay nakita niya na marami ring b
Kinabukasan.Unti-unting iminulat ni Eliza ang kanyang mga mata. She lazily stared at the window. Nakita niya na mataas na ang araw...At katulad ng kanyang nakagawian ay naghilamos, nagsepilyo at nagbihis na si Eliza upang maging presentable siya sa harap ni Rafael.She is now slowly making her way towards the kitchen ngunit bigla din siyang napahinto nang makarinig siya ng isang boses ng babae..."I'm really glad to see you again, Rafael."Nagtago muna sa kalapit na dingding si Eliza at lihim siyang nakinig.May nakita siyang isang babae na nakaupo sa may sofa. Nakita niya ang maamong mukha ng babae. Actually, malaki ang pagkakahawig nito kay Iza Calzado. She has long, jet black hair. She also has an innocent face. Mukhang ito ang tipong babae na gugustuhing protektahan ng mga lalaki…“---Masaya din ako na makita ka, Valeria. Kumusta ka na?” narinig naman ni Eliza ang boses ni Rafael.Napanganga si Eliza nang marinig niya ang pangalan ni Valeria.“Siya pala si Valeria… She looks so b