Lucas' POV Limang buwan, limang buwan na ang nakalipas simula nang dumating ako sa manor ng mga Amoux. Marami akong natutuhan sa panahong lumipas dahil kay Lucio, sa loob ng tatlong buwan, tinuruan ako ni Lucio magbasa at magsulat. Mabilis ko lang natutunan ang lahat ng tinuro niya sa akin, ang sabi nya sa akin ay may taglay raw akong talino na ngayon lang niya nakita. At sa dalawang buwan naman hanggang ngayon ay tinuturuan niya ako ng self defense, sobrang hirap at mabigat para sa akin pero lahat ay nagbubunga. Hindi ko pa siya nasasabayan pero sabi niya ay nag iimprove daw ako. Hindi ko nga din akalain na ganito siya kagaling, naikwento niya sa akin na ang ama niya ay isang warrior kaya nagkaroon siya ng interes sa mga ganitong bagay. Ang pinakanagustuhan ko sa lahat ng pinaliwanag niya sa akin ay ang paghawak ng kutsilyo. At habang nagtatagal kami sa pagiinsayo ay mas lalo kong nalalaman na magaling ako sa paghawak sa mga matutulis na bagay.
Lucas' POV Ngayong araw na ito ay ang padiriwang para sa kaarawan ni Lucio, dadalo ang asawa ni Lisencio, nakilala ko na siya at masasabi kong malapit kami sa isa't isa. Mabait siya at masiyahin. Maganda at malambot sa tainga ang boses, talagang bagay sila ni Lisencio. Marami din ang dadalo mamaya kaya lahat ng katulong ay abala sa pag aayos ng buong bahay. May mga naglalagay ng dekorasyon at mga nagluluto ng mga pagkain sa kusina, gusto ko sanang tumulong kahit na sa paglilinis lang kaya lang ay hindi pumayag ang mga katulong lalo na si Lucio. Kaya narito lang ako sa kwarto, naghihintay sa mga katulong na mag aayos sa akin mamaya, 'yon ang bilin ni Lucio kanina. Habang siya naman ay nasa kwarto niya at inaayusan. Kinakabahan tuloy ako, ito ang unang pagkakataon na makikihalobilo ako sa napakaraming werewolf pero ang sabi naman ni Lisencio ay may ibang nilalang ding dadalo tulad ng matalik niyang kaibigan na isang bampira. Nagulat nga ako dahil i
Lucas' POV Alam ko din namang wala akong magiging laban sa kanila kung pisikal na lakas ang pag-uusapan at mabilis rin ang bawat kilos nila pero nagsanay ako para rito, para protektahan ang sarili ko. Hindi ko hahayaang may masaktan! Inihanda ko ang kutsilyo ko at saka ako pumosisyon nang ayos. Kita ko ang pag-ngiti nila nang nakakaloko, siguro ay minamaliit nila ako sa kanilang isipan, tignan natin kung makangiti pa kayo pagkatapos ko kayong pulbosin! Kumukulo ang dugo ko sa kayabangang ipinapakita nila sa akin. Kita ko ang pagtayo ni Nerio mula sa lapag. Pumunta siya sa harap ko, hinaharang ang mga tingin nilang tatlo. "Kaya kong protektahan ang sarili ko, hindi mo kailanganga lumingon sa akin. Magpokus ka na lang sa harap mo." Hindi siya sumagot o kahit na tumingin pero tumabi siya at sumugod sa tatlong nasa harap namin. Ang isa naman sa tatlo ay lumapit sa akin, mabilis ngunit sinanay ako ni Lucio sa kanilang kilos at galaw. Agad kong naiwasan
Lucas' POV Pagpasok namin sa loob ay balak ko na sanang bitawan ang kamay niya ngunit napakahigpit naman ng kapit niya sa kamay ko. Hahayaan ko na sana siyang daluhan ang mga bisita niya pero ayaw niya atang humiwalay sa akin kaya hinayaan ko na lang siyang hawakan ang kamay ko. Nakakahiya man ay hindi ko na lang pinansin ang mga tingin nila sa akin. Ni hindi din ako tumitingin sa mga kausap ni Lucio at bawat isa sa kanila ay nagbibigay ng regalo sa kaniya. May mga katulong din na nakasunod sa kaniya na naghahawak ng mga ito. "I didn't know that you own a human, is she—he your pet? I almost mistook him as a woman." Humigpit ang kapit ni Lucio sa aking kamay. Kita ko kung paanong sumama ang ekspresyon sa mukha ni Lucio. Mukhang hindi maganda ang susunod na mangyayari. Kailangan kong hawakan nang mahigpit si Lucio o susugurin niya ang lalaki sa aking harapan. "Excuse me, pero sa ating dalawa mas mukha kang pet. May leash at collar ako sa kwarto ko, gusto m
Lucas' POV Napalunok ako dahil ang puso ko ay ayaw kumalma, napakabilis ng tibok at parang gustong kumawala sa dibdib ko. Ang kamay niya ay nakahawak pa rin sa braso ko at narito pa rin siya sa aking likuran. Anong gagawin ko? "I really missed you." Napapikit ako nang bigla niya akong yakapin. Ang kiliting matagal ko ring hindi naramdaman. Bumabalik sa akin ang lahat. Pero......hindi magawang maging masaya ng puso ko. Ayaw ko, ayaw kong magpadalang muli sa kaniya. Nangako akong hindi ko ibibigay sa kaniya ang puso ko. "Sino ka?" Alam kong nagulat siya pero mas nagulat ako nang sabihin ko iyon. Napapikit ako dahil sa kaba. Hindi ko sinasadyang sabihin ang mga salitang 'yon. Hindi ganitong simula ng usapan ang gusto kong mangyari! Lucas! Ano bang ginagawa mo? Alisin mo ang mga hindi naman importanteng pangyayari sa utak mo at umayos ka! " What do you mean?" Rinig ko ang pagkalito sa boses niya pero hindi ko alam kung paano ko siya sasagutin.
Lucas' POV Hindi ako nakatulog...hindi ako makatulog. Buong magdamag akong gising at mulat na mulat. Ayaw ng mata kong bumigay kahit na anong gawin ko. Nagbilang na ako ng tupa sa isip ko at umikot ikot sa kama para lang pagudin ang sarili pero wala pa ring epekto sa akin. Kasalanan ito ni Fenrill! Bakit pa kase siya pumunta dito? Nananahinik ako tapos biglang susulpot na parang kabute. May payakap yakap pa! Hindi ko tuloy maalis sa isip ko ang ginaw— ha! Walang nangyari kahapon! Umiling ako nang sunod-sunod at huminga nang malalim ng ilang beses. Bumangon ako at dumiretso sa banyo. Kailangan kong alisin sa sistema ko ang werewolf na iyon! Hindi siya maganda sa puso ko. Binuksan ko ang gripo at naghilamos ako tapos ay tumingin sa salamin. Nanlalaki ang mga mata ko habang nakanganga. Bakit? Bakit ganiyan ang itsura ko?! Hindi naman mainit kaya bakit namumula ang mga pisngi ko? Pati ang tainga at leeg ko! Anong nangyayari?! Hindi, hindi ito pwede. Hin
Lucas' POV Ilang galos na ang natamo ko mula kay Lucio at halos dalawang oras na kaming nagsasanay. Pero alam kong nag-iimprove ang lakas ko lalo na ang pisikal. Kung noon ay hindi ko magawang maitulak man lang o tumagal ng isang minuto habang pinipigilan ako ni Lucio sa pagtulak sa kaniya ngayon ay iba na. Nasasanay na ako sa lakas at bilis nila pero hindi ko itatangging hindi ako magiging sing bilis at lakas nila. Ngunit masaya ako dahil kahit papaano ay hindi na ako mahina. Hindi na nila ako maibababa sa ganoong senaryo ulit. "Let's take a rest, I'm tired." Umupo si Lucio sa tabi ni Rell habang ako na man ay umupo sa aking kinatatayuan. "Water?" Tumango ako at hinagis niya sa direksyon ko ang bote ng tubig. "Lucas." Tumingin ako kay Rell na ngayon ay nasa tabi ko na. "Hmm?" Nagpatuloy ako sa pag inom. Ngayon ko lang napansing tumangkad siya. "Pwede ba kitang dalawin araw-araw?" Natawa ko sa sinabi niya. "W-why are you laughing?"
Lucas' POV Pagkatapos nang pag-uusap namin kahapon ay pinatulog nila ulit ako dahil mukha daw talaga akong puyat, totoo naman kaya hindi na ako pumalag. Napakasarap din ng tulog dahil napakahaba, tangahali an rin ako nagising at bumangon sa higaan. Ang naabutan ko na lang ay ang nananghaliang Rell at Lucio. Nang tinanong ko sila kung bakit hindi nila ako ginising ay dahil hindi daw ako magising. Tulog na tulog at parang ayaw gumising kaya pinabayaan na lang nila ako matulog. Sumabay din ako sa kanila sa panananghalian at sabay sabay din kaming natapos at pumunta sa lugar ng aming pagsasanayan para sa araw na ito. Nung una ay tumanggi pa si Rell at kita ko naman ang pag aalala sa mukha ni Lucio pero ayos naman na ang pakiramdam ko, pakiramdam ko nga ay kaya ko na ulit tumanggap ng sipa mula kay Rell. Napilit ko silang dalawa sa pamamagitan ng mga salitang 'Magsasanay ako kasama si Lisencio.' Kaya agad naman akong hinatak ni Rell at Lucio papunta sa aming
Lucas' POV Living a life that I prayed for before those big guys dragged me here is really a bliss. Dati ay nasa imahnasyon ko lang lahat at iniisip kung kailan mangyayari ang mga bagay na nasa aking isipan. I was just a lonely and pitiful child before I met these guys and let me in their lives. I am really grateful to them. "I now now announce you husband and husband. May the blessing of heaven give you eternal love. " Nagpalakpakan ang mga bisita at may narinig pa akong sumipol. Hindi ko maalis ang tingin ko kay Fenrill na ngayon ay nasa aking harapan at nakangiting lumuluha. Inangat ko ang aking kamay at pinunasan ang kaniyang luha na patuloy sa pagdaloy sa kaniyang namumulang pisngi. Kahit ako ay hindi makapaniwala na aabot kami sa ganitong level ng relasyon. "I really love you, Lucas, my baby. " Ngumiti ako sa kaniya at inabot ang kaniyang labi upang gawaran siya ng halik. "I know, and I also love you.... Like crazy." Niy
WARNING: This chapter includes content that might not be suitable for young ages. Strictly for 18 and above! Third Person's POV Lucas moaned loudly when Fenrill licked his ears. His body shudders in every Fenrill's touch, he feels like it is their first time making love again. He can't even remember the last time they had sex. Fenrill's hand travelled Lucas body as if he is in a new paradise. He missed how warm Lucas's body is when they are making love together. The sensation that he was longing for is now right in front of him. The reason why he is losing his mind. He wants to devour Lucas right now. "Ugh hmp Y-yes." Fenrill undressed Lucas and pulled his legs up as soon as he is done taking off Lucas' pants. He planted small kisses on Lucas' legs. "Ah! Hmp, Fenrill, that hurts!" Fenrill bit Lucas' inner thigh and licked it. He smirked when Lucas yelled at him with his flushed face. He left multiple marks on Lucas' thigh. He is even
Third Person's POV Nang makarating sila sa mansyon kasama si Ambriel ay una niyang pinaayusan ito sa isang katulong sa loob ng kwartong personal pang inayos ni Lucas para sa pagdating ni Ambriel. Malaki ito at maganda ang mga kagamitan. Mukha ring mamahalin, maging ang mga damit na nasa loob ng kabinet ay bago sa kaniyang paningin. Ngunit ang talagang naka-agaw ng kaniyang tingin ay ang napakalaking kama na mukhang napakalambot talaga. Maraming unan at malaking kumot. Maganda ang kulay at mga disenyo. Ang kaniyang bintana ay malaki rin at napakataas. Hindi niya tuloy alam kung tama ba ang kanilang pinasok na kwarto, kung kaniya ba talaga ang silid na ito. Habang siya ay tnutulungan ng katulong ay hindi siya mapakali dahil hindi naman siya sanay sa ganitong trato. Kahit na minsan ay walang gumawa ng mga bagay na ito para sa kaniya habang siya ay nasa loob ng ampunan. Ngunit sa kaniyang loob ay masaya siya dahil nararanasan niya ang mga b
Third Person's POV Matapos ang preparasyon nilang apat ay agad din silang nagtungo sa ampunan upang sunduin si Ambriel at iuwi sa bago niyang tahanan. Malayo-layo ang kanilang biyahe dahil medyo liblib ang lugar at hindi talaga madaling matahak ng kahit na sino maliban na lamang kung alam mo ang lugar at may mataas kang ranggo sa mundong ito. Si Fenrill ang nagmamaneho ng sasakyan nila habang nasa likod naman ang dalawa at sa tabi naman ni Fenrill si Lucas. Tahimik at nakangiting pinanonood ang tanawin mula sa kaniyang gilid na bintana. Tahimik ding pinagmamasadan ng dalawang binata ang daang kanilang tinatahak at pinag-aaralang mabuti ang mga nililikuang kalsada. Dahil sa hindi sila pamilyar sa daan ay gusto nila itong memoryahin para sa dagdag kaalaman nila, iniisip nilang maaaring magamit ang lugar na ito ay kahit mabanggit man lang sa mga susunod pa nilang usapin kasama ang mga matatandang kasosyo. Bukod sa puro puno ang makikita sa
Third Person's POV Nang matapos si Lucas sa paglilinis ng mga sugat ni Fenrill ay hinayaan niya muna itong magpahinga at matulog habang ang dalawa naman ay pinauwi muna niya upang tingnan ang kalagayan sa kanilang manor. Si Lucio naman ay dumiretso sa kaniyang kuya upang ipaalam na ayos lamang ang kaniyang kalagayan. Nagpahinga na rin siya habang naroon at nakipaglaro sa kaniyang pamangkin habang nasa trabaho ang kaniyang kuya at abala naman sa pagtulong sa kusina ang kaniyang sister-in-law. Naging komportable ang buong katawan ni Lucio nang siya ay mahiga sa kaniyang higaan sa manor ng kaniyang kuya. Nawala lahat ng kaniyang pag-aalala kanina at tuluyang nakatulog matapos maghapunan dahil sa pagod na natamo ng kaniyang katawan. Iyon lang din ang kaniyang naging pahinga matapos ng kaguluhang nangyari. Gulat din ang kaniyang kuya Licensio dahil wala silang kaalam-alam na may kaganapan hindi maganda. Hindi rin naibalita ni Norte sa mga ranggo an
Third Person's POV The four them are having their moment meanwhile Boral is sitting in a corner with a paper and a pen on his hands, writing an information about Amira's recovery. Boral is so busy that he doesn't give a care about the four of them hugging in front of them. There's a long silence between the four of them that it became awkward. "Let go of me already." Ilang beses namang sunod-sunod na napapikit ang tatlo bago dahan-dahang bumitaw kay Lucas mula sa kanilang mga yakap. Hindi pa man tuluyang nakakalayo si Fenrill mula sa yakap niya kay Lucas ay bumagsak na ang kaniyang katawan sa sahig. "Fennrill!" Agad na dumalo si Lucas kay Fenrill. Lumuhod siya at hinawakan ang mukha ni Fenrill habang suot ang nag-aalala niyang expression sa mukha. "What? What happened?" Nag-aalalang saad ni Lucas kay Fenrill. "I think, I'm out of strength now. My whole body is aching that I feel numb." Even though Fenrill is in pain, he is still smiling. An un
Lucas' POV Sigh. I want to lay down and sleep for the whole day today until tomorrow. Ah! But I'm worried for those werewolves. I want to see Fenrill right now but he is still busy with his stubbornness. He was critically hit earlier by Luce's attack and I know that it will be painful. He took the whole damage by himself, of course that would hurt so bad. "My Lord, would you like me to ready the bath for you?" A bath would be nice but I'll take one with Fenrill later. "I will prepare it myself later." He bowed once and then left. Ah, I would really want a cuddle right now from Fenrill. Pakiramdam ko kasi ay matagal kaming hindi nagkita. My body is in a mess and so the situation but I'm feeling horny right now. Wow, I think I'm really pent up for not having sex for awhile now. What an embarrassing thoughts I'm having right now. When are they coming? They should have finished it already since it's been like half an hour now. O
Lucas' POV "What do you think is happening outside?" I know that he has his army. But those are just small fries. Students he managed to influence with his hypnosis. Those kids are all weak compare to those two young werewolves. "I know what you did, Luce. And I know what you're trying to do." He just want me to open this smoke and directly go to Amira. If he successfully stole Amira's memories then he will be able to learn the secret behind the spells that Amira has. Even though she's still weak and incompletely awoken, she still knows how to release her power but unable to do that since her energy is not as powerful as the spell requires her to be. The reason must be because she needs to learn the business of her father in order to rise again from the mud. Poor thing, she's unable to enjoy the youth that most kid enjoyed using their abilities. "Blood Bits." Mula sa mga usok na nakapalibot sa amin ay may mga lumabas na maliliit na bil
Lucas' POV Mas humigpit pa ang yakap ni Fenrill nang may malakas na pagsabog akong narinig. Ramdam ko rin ang kaunti niyang panginginig. Nang mawala ang liwanag ay tumingala ako para tignan ang mukha niya ngunit parang sinasaksak ang puso ko dahil sa mga ngiti niya kahit na ramdam ng mga daliri ko ang basa niyang likod. "You fool." Nakangiti pa rin siya sa akin at hindi nagsasalita. Nakatingin sa aking mukha habang nakangiti na para bang satisfied siya sa kaniyang ginawa. "What did you do?" Kumalas ang kaniyang mga braso mula sa pagkakayakap sa akin. "Don't get hurt." At mabilis namang bumagsak ang kaniyang katawan pababa na agad ko namang sinundan para abutin siya at ilapag nang maayos. "Baby." Hinaplos ko ang kaniyang pisngi nang marahan, takot na baka mas lalo ko siyang masaktan. "I'm okay. Go and don't hold back, baby." Nilapit ko ang aking labi sa kaniyang noo at ginawaran siya ng magaang halik bago ako tumayo at bum