August's POVNakatingin lang kami sa ilog. Hindi siya ordinaryo sa paningin ko. Hindi naman siya kulay pula, pero maraming hamog sa itaas nito na hindi ko alam kung bakit may ganun. Malawak din ito, mukhang kalahating kilometro ang lapad ng ilog bago pa ang kabila."Seryoso ka ba talaga Lucas na walang tulay dito?" Hindi makapaniwalang tanong ni Angel Grace."Roooooooooooo!" Segunda naman ni Fyro."Watch this." Saad naman ni Lucas at itinapat niya ang kamay niya sa lupa at biglang may nagsilabanasan na mga parang vines at nagsimula itong tumawid sa ilog na humuhulmang tulay pero hindi pa nangangalahati ay biglang nabasag ang tulay at naging abo! What the fuck?!"Shit, anyare? Joke ba yun?" Nagtatakang tanong ni Jules."Red River nullifies all magic that comes across it." Sagot ni Franco rito.Napataas naman ang kilay ko. "So paano tayo tatawid?" Tanong ko na. Akala ko pa naman ay may tulay kasi may ilog di ba? Hindi ko naman akalain na marami pala itong kaartehan."Simple, we'll just
August's POVNawala ang tugtog na narinig namin ng marating namin ang parang isang mga batong ruins na may mga baging pa. Pero halos hindi naman kami nakagalaw ng sabay na may tumutok sa aming mga sinat. Agad namin nakita ang mga tribo na maiitim ang mukha. Uso na sa kanila ang clay mask? Pero imposibleng clay mask ito dahil alam ko na hindi. Parang pinagsasampal yung mukha nila ng puwet ng caldero."Mga dayuhan! Anong pakay niyo at naligaw kayo sa aming teritoryo?!" Matapang na tanong ng isang malaking lalaki na nakabahag lang na may dalang sibat at parang ano man maling galaw na gagawin namin ay itatarak nito ang sibat sa amin.Hindi ko magawang magsalita! Tila nabato na ako sa kinatatayuan ko. We might be strong be we are totally out numbered. I am hesitating if I have to move or not. Pero akmang gagalaw na sana ako at tatalon ng may pumugil sa akin. Agad kong nilingon at nakita ko kaagad na nakatingin sa akin si Cayden at umiling ito ng konti, giving me signal to not do whatever I
August's POVI didn't know how was I able to sleep last night. Last night was a nightmare. We did not do anything but just sit and waited to those ghost fade away and their screeching scream is nerve wrecking. I bet, I already have another set of bags under my eyes.Lumabas ako sa tent and I saw everyone how busy they were. But I was stopped by the wild grumbling in my stomach. Tama, ni hindi ko magawang kumain kagabi kahit nagutom ako. Sino ba naman kasi ang makakaramdam ng gutom kung napalibutan ka na ng multo. May pagkain naman pero hindi ko mapilit ang sarili ko na kumain. It's hard for me. My fear with ghost is way more than my hunger.Biglang nanubig na lang ang bagang ko ng makaamoy ako ng inihaw na isda. Agad kong sinundan ang amoy na parang may sariling isip itong mga paa ko at talagang alam na alam ng instinct ko kung saan galing ang amoy. And there I saw my group they are in circle and grilling with a man made bonfire."Hey, it's good that you are awake. This is almost done
August's POVHalos dinaig pa ng paligid ko yung school ground namin dahil sa linis. Hindi rin ako sigurado sa mangyari, basta mainit ulo ko gusto kong manapak kaya dito sa mga tuyong dahon ko ibinunton ang inis ko at pinagsisipa ang mga yun.Natipon na kasi ata yung asar ko. Una, doing a mission without any concrete plans. Second, we are looking for something that we don't even have any idea what is it. There are no even clues, no evidence gathered. Tapos ako yung taong tipong susugod kung meron ng mga nakalap na impormasyon. Sa palagay niyo, hindi ako sasabog? Ilang beses na akong nagreklamo sa loob ng utak ko. Pinilit kong hindi magreklamo dahil alam ko naman na may sarili silang paraan pero nakakabanas ng sobra lang. Talo pa namin ang mga baguhan eh.Napatingin naman ako sa mga medyo hindi naman kalakihang mga puno kumpara sa iba. Anong nangyari sa mga ito? Bakit nabuwal ang mga ito? Pinilit kong alalahanin kung nabuwal na ba ito bago ako dumating. Pero hindi ko talaga maisip! Hind
August's POV"Misha! Totoo ba ito? Nakabalik na ako?" Halos hindi ko makapaniwalang tanong. Sa naalala ko kasi ay nasa Pandora pa ako at sugatan."Oo August... mabuti at nakabalik ka na. Ang tagal ka namin hinanap." Naiiyak na saad ni Misha."Sorry na, hindi ko naman kasi alam na hihigupin ako patungo sa ibang planeta." Nakangusong saad ko. Pero sa totoo lang masaya ako dahil sa wakas ang nakauwi na ako. I don't belong there anyway."Sana kasi isinama mo ako! Alam mo bang ang hirap ng buhay dito ng wala ka? Halos hindi na ako makalabas ng bahay. May naka-abang na mga gangster sa labas ng school kasi hinahanap ka. Pati yung mga underlings mo, kinakawawa ng ibang grupo." Reklamo nito ulit."Tss, oo na. Pero malay ko ba na mapupunta ako doon? Kung alam ko lang sana eh di sinabihan na kita para picnic tayo doon." Asar na saad ko rito.Talagang nainggit pa ito eh ako nga atat na atat na makauwi. Hindi ko lang talaga inakala na nakauwi na ako. I thought, I will die there in Tierrabithea Tr
August's POVInaayos ko ang higaan ko dahil ngayon na ako makakalabas mula sa hospital. Nakaramdam pa rin ako ng pagtatampo ng hindi man lang talaga bumisita sina Gen. Gaano ba sila ka busy? Ni wala nga akong narinig na balita sa kanila. Or maybe because I am useless to them since I got injured. With that thought, it makes me really sad."August! Nakauwi na ang Elites!" Tili naman ni Alice na humahangos papasok sa kuwarto.Ngumiti naman ako rito. I did not feel any excitement at all dahil mas nangingibabaw yung pagtatampo."Okay." Sagot ko lang rito at inayos ko na ang sarili ko. Minsan itong si Alice insensitive din eh. Napansin naman ni Alice na parang wala ako sa mood kaya hindi na niya ako pa kinulit. She's the only one who stayed by my side when the time I need help. I don't remember anyone went to visit me o nangumusta man lang kung okay lang ba ako o kung buhay pa ako. And now, she's saying they are back. I completely understand that they went in a mission but why do I still f
August's POVPilit kong iniiwasan silang lahat. I stayed in my room o kaya naman ay lumalabas ako at kung saan saan ako ng parte ng Academy tumatambay. Library doon sa may sulok o kaya sa laboratory o sa maze garden. Nagtetake out na rin ako ng pagkain. Ayokong kumain sa pantry dahil makikita ko lang din sila doon. Sa kuwarto na rin ako kumakain.Nandito ako ngayon sa kuwarto ko. Binabalak kong pumunta sa library. Wala naman klase kasi. Pasalamat ko lang. I need to check some books in the restricted section. May access naman ako doon dahil isa akong Elite. Weird, I still have the position even though the real August is back. Pero ano ba ang karapatan niya? I was the one who earned this position at hindi naman siya. I defeated Venna with my own skill kaya wala talaga siyang karapatan dahil kung eepal siya, talagang masasapak ko ang pagmumukha niya.Lumabas na ako ng kuwarto at sa kamalas malasan ay nandoon silang lahat sa baba na tila may hinihintay. I walked held high pero hindi ako n
August's POVKinikilabutan ako habang nakatingin sa matayog na entrada ng Academy. Nakakabinging tunog ang nanggagaling dito dahil na rin sa malakas na pagbunggo ng mga orcs. Hindi ko alam kung ano ang gamit nila para gawin yun. Kahoy o mismong katawan nila? Hindi ko alam."Hindi tatagal ang harang kung patuloy yung pagbunggo nila." Saad ni Kaye na halata ang pag-aalala sa mukha nito."Alam ko. Kahit gaano pa katibay ang pundasyon, mababaklas pa rin yun sa desperadong mga orcs." Saad ko naman na may halong hugot. Ganun talaga eh, anong panama ng maganda sa desperadang malandi? Hahaha.Pero bago pa makapagreak ang iba ay biglang kumalabog ang harang at lumangitngit ito ng malakas kasabay ng pagkatumba nito at lumikha ito ng nakakabinging ingay at makapal na alikabok.Napapikit ako dahil muntikan na akong napuwing. Agad naman na humarang si Angel Grace at gumawa ito ng shield para hindi kami patuloy na tamaan ng mga nakakapuwing na alikabok dahil baka habang nakapikit kami ay umatake na
Cayden's POVAgad akong tumakbo ng mabilis ng makita ko si King Laurent na patungo kay August para saksakin ito. Alam kong maaabutan ko ito kaya agad kong niyakap si August at tangkang magteteleport sana pero nakarinig na lang ako ng ungol mula sa aking likuran. Napahinto ako at hindi kaagad ako nakagalaw."Pity, you saved your ............love, while he saved his love. My death, is not for nothing after all. I may be dead, but still............. I............won." Dinig kong saad ni King Laurent sa nanghihinang boses. Dinig ko na may bumagsak at may sumunod din."August!" Nahindik na tili ni Gen. Nakita ko na nagtangkang tumakbo si Gen pero pinigilan ito ni Lucas.Parang biglang nanlamig ang katawan ko. May biglang pumasok sa utak ko at nababalot ako ng takot ng hindi ko siya makita sa grupo nina Gen."Oh my god..." nahindik din si August na ngayon ay nakatingin sa likuran ko.Hindi ko na napigilan ang sarili ko at agad na akong lumingon para tingnan ang nangyayari. Horror filled my
A/N: I created something that will visualize the twins. I hope you will like it. August's POVMy eyes were trained to a certain point where the chaos is going on. Wala ni isa sa amin ang nakagalaw sa gulat. Ang mga mata ko ngayon ay nakatingin sa isang pigura na namumukod tangi mula sa mga halimaw. He has red cape and a crown but he doesn't look human. May palagay na ako kung sino ito, and the fact na may ideya ako kung sino ito ay inaatake na ako ng kaba.That thing is the king of Orcs. King Laurent. He is ridding a war carriage na imbes na kabayo ay dalawang hell hounds ang humihila rito. He looks demonic at kinikilabutan ako tuwing napapatitig ako sa mukha ni King Laurent."Hahahahahahahahaha!" Halakhak ni King Laurent habang papalapit ito sa amin. Parang gusto ko naman umatras pero pinigilan ko ang sarili ko, but my instinct is screaming that he is dangerous! Alam kong hindi rin kaya ng kapasidad ko ang labanan ito. "You manage to somehow, defeat my frontline.." nakangising saad
August's POVKinikilabutan ako habang nakatingin sa matayog na entrada ng Academy. Nakakabinging tunog ang nanggagaling dito dahil na rin sa malakas na pagbunggo ng mga orcs. Hindi ko alam kung ano ang gamit nila para gawin yun. Kahoy o mismong katawan nila? Hindi ko alam."Hindi tatagal ang harang kung patuloy yung pagbunggo nila." Saad ni Kaye na halata ang pag-aalala sa mukha nito."Alam ko. Kahit gaano pa katibay ang pundasyon, mababaklas pa rin yun sa desperadong mga orcs." Saad ko naman na may halong hugot. Ganun talaga eh, anong panama ng maganda sa desperadang malandi? Hahaha.Pero bago pa makapagreak ang iba ay biglang kumalabog ang harang at lumangitngit ito ng malakas kasabay ng pagkatumba nito at lumikha ito ng nakakabinging ingay at makapal na alikabok.Napapikit ako dahil muntikan na akong napuwing. Agad naman na humarang si Angel Grace at gumawa ito ng shield para hindi kami patuloy na tamaan ng mga nakakapuwing na alikabok dahil baka habang nakapikit kami ay umatake na
August's POVPilit kong iniiwasan silang lahat. I stayed in my room o kaya naman ay lumalabas ako at kung saan saan ako ng parte ng Academy tumatambay. Library doon sa may sulok o kaya sa laboratory o sa maze garden. Nagtetake out na rin ako ng pagkain. Ayokong kumain sa pantry dahil makikita ko lang din sila doon. Sa kuwarto na rin ako kumakain.Nandito ako ngayon sa kuwarto ko. Binabalak kong pumunta sa library. Wala naman klase kasi. Pasalamat ko lang. I need to check some books in the restricted section. May access naman ako doon dahil isa akong Elite. Weird, I still have the position even though the real August is back. Pero ano ba ang karapatan niya? I was the one who earned this position at hindi naman siya. I defeated Venna with my own skill kaya wala talaga siyang karapatan dahil kung eepal siya, talagang masasapak ko ang pagmumukha niya.Lumabas na ako ng kuwarto at sa kamalas malasan ay nandoon silang lahat sa baba na tila may hinihintay. I walked held high pero hindi ako n
August's POVInaayos ko ang higaan ko dahil ngayon na ako makakalabas mula sa hospital. Nakaramdam pa rin ako ng pagtatampo ng hindi man lang talaga bumisita sina Gen. Gaano ba sila ka busy? Ni wala nga akong narinig na balita sa kanila. Or maybe because I am useless to them since I got injured. With that thought, it makes me really sad."August! Nakauwi na ang Elites!" Tili naman ni Alice na humahangos papasok sa kuwarto.Ngumiti naman ako rito. I did not feel any excitement at all dahil mas nangingibabaw yung pagtatampo."Okay." Sagot ko lang rito at inayos ko na ang sarili ko. Minsan itong si Alice insensitive din eh. Napansin naman ni Alice na parang wala ako sa mood kaya hindi na niya ako pa kinulit. She's the only one who stayed by my side when the time I need help. I don't remember anyone went to visit me o nangumusta man lang kung okay lang ba ako o kung buhay pa ako. And now, she's saying they are back. I completely understand that they went in a mission but why do I still f
August's POV"Misha! Totoo ba ito? Nakabalik na ako?" Halos hindi ko makapaniwalang tanong. Sa naalala ko kasi ay nasa Pandora pa ako at sugatan."Oo August... mabuti at nakabalik ka na. Ang tagal ka namin hinanap." Naiiyak na saad ni Misha."Sorry na, hindi ko naman kasi alam na hihigupin ako patungo sa ibang planeta." Nakangusong saad ko. Pero sa totoo lang masaya ako dahil sa wakas ang nakauwi na ako. I don't belong there anyway."Sana kasi isinama mo ako! Alam mo bang ang hirap ng buhay dito ng wala ka? Halos hindi na ako makalabas ng bahay. May naka-abang na mga gangster sa labas ng school kasi hinahanap ka. Pati yung mga underlings mo, kinakawawa ng ibang grupo." Reklamo nito ulit."Tss, oo na. Pero malay ko ba na mapupunta ako doon? Kung alam ko lang sana eh di sinabihan na kita para picnic tayo doon." Asar na saad ko rito.Talagang nainggit pa ito eh ako nga atat na atat na makauwi. Hindi ko lang talaga inakala na nakauwi na ako. I thought, I will die there in Tierrabithea Tr
August's POVHalos dinaig pa ng paligid ko yung school ground namin dahil sa linis. Hindi rin ako sigurado sa mangyari, basta mainit ulo ko gusto kong manapak kaya dito sa mga tuyong dahon ko ibinunton ang inis ko at pinagsisipa ang mga yun.Natipon na kasi ata yung asar ko. Una, doing a mission without any concrete plans. Second, we are looking for something that we don't even have any idea what is it. There are no even clues, no evidence gathered. Tapos ako yung taong tipong susugod kung meron ng mga nakalap na impormasyon. Sa palagay niyo, hindi ako sasabog? Ilang beses na akong nagreklamo sa loob ng utak ko. Pinilit kong hindi magreklamo dahil alam ko naman na may sarili silang paraan pero nakakabanas ng sobra lang. Talo pa namin ang mga baguhan eh.Napatingin naman ako sa mga medyo hindi naman kalakihang mga puno kumpara sa iba. Anong nangyari sa mga ito? Bakit nabuwal ang mga ito? Pinilit kong alalahanin kung nabuwal na ba ito bago ako dumating. Pero hindi ko talaga maisip! Hind
August's POVI didn't know how was I able to sleep last night. Last night was a nightmare. We did not do anything but just sit and waited to those ghost fade away and their screeching scream is nerve wrecking. I bet, I already have another set of bags under my eyes.Lumabas ako sa tent and I saw everyone how busy they were. But I was stopped by the wild grumbling in my stomach. Tama, ni hindi ko magawang kumain kagabi kahit nagutom ako. Sino ba naman kasi ang makakaramdam ng gutom kung napalibutan ka na ng multo. May pagkain naman pero hindi ko mapilit ang sarili ko na kumain. It's hard for me. My fear with ghost is way more than my hunger.Biglang nanubig na lang ang bagang ko ng makaamoy ako ng inihaw na isda. Agad kong sinundan ang amoy na parang may sariling isip itong mga paa ko at talagang alam na alam ng instinct ko kung saan galing ang amoy. And there I saw my group they are in circle and grilling with a man made bonfire."Hey, it's good that you are awake. This is almost done
August's POVNawala ang tugtog na narinig namin ng marating namin ang parang isang mga batong ruins na may mga baging pa. Pero halos hindi naman kami nakagalaw ng sabay na may tumutok sa aming mga sinat. Agad namin nakita ang mga tribo na maiitim ang mukha. Uso na sa kanila ang clay mask? Pero imposibleng clay mask ito dahil alam ko na hindi. Parang pinagsasampal yung mukha nila ng puwet ng caldero."Mga dayuhan! Anong pakay niyo at naligaw kayo sa aming teritoryo?!" Matapang na tanong ng isang malaking lalaki na nakabahag lang na may dalang sibat at parang ano man maling galaw na gagawin namin ay itatarak nito ang sibat sa amin.Hindi ko magawang magsalita! Tila nabato na ako sa kinatatayuan ko. We might be strong be we are totally out numbered. I am hesitating if I have to move or not. Pero akmang gagalaw na sana ako at tatalon ng may pumugil sa akin. Agad kong nilingon at nakita ko kaagad na nakatingin sa akin si Cayden at umiling ito ng konti, giving me signal to not do whatever I