(Aiden's P.O.V)Tsk. Where the hell did Jewel and Chloe go? "Pare, saan sina Jewel at Chloe?", tanong ko kay Ian nang malapitan ko. Sasagot na sana ito nang makita kong pumasok si Chloe na agad lumapit sa kinaroroonan namin. "Hon, pahiram ako ng phone mo. I need to call Elena.", sabi kaagad nito kay Ian na agad inabot ang phone niya. "Chloe, where's Jewel?", tanong ko sa kanya nang maglalakad na sa ito palayo. "Nasa may dock. Sige, babalikan ko pa siya dahil mag-isa niya lang dun e.", sagot nito. In the dock? "What is she doing there?", kunot-noong tanong ko. "Nagpapahangin lang. Bored kami rito sa party e. Sige.", sabi ni Chloe na agad kaming tinalikuran pero agad akong hinabol at sinabayan ng lakad. "I'll come with you." "Me too.", sabi rin ni Ian na sumabay sa amin sa paglabas.My forehead creased when I get a sight of my secretary standing the edge of the dock. What's that woman doing there? What's she staring at the water? And where's Jewel?I roam my eyes around to look
(Jewel's P.O.V)Hindi ko mapigilang hindi mapangiti habang nakatingin sa itsura ko sa salamin. Handang-handa na ako sa first day ko bilang temporary secretary ni Aiden.Yep, tapos na po iyong three day business meeting nina Aiden sa Cebu. Kung tatanungin niyo kung anong mga nangyari pagkalabas ko ng hospital nun e wala naman masyadong mga kapanapanabik na mga nangyari. Maliban sa hindi ako hinahayaan ni Aiden na umalis sa tabi niya e siyempre, we spend some quality time together. You know, that 'over and over again' niya. That sums up our Cebu trip.Napatigil ako bigla sa pag-iisip tungkol sa mga nangyari sa Cebu nang may marinig akong kumatok sa pintuan ng kwarto namin ni Aiden."Miss Jewel, pinapasabi po ni Sir Aiden na kapag tapos na raw po kayong mag-ayos ay bumaba na raw po kayo.", sabi ng isa sa mga katulong mula sa labas kaya nagmamadali na ako sa pagsuklay ng buhok ko.Pagbaba ko ay agad akong dumiretso sa sasakyang naghihintay sa akin kung saan lulan na si Aiden. "Magandang m
(Jewel's P.O.V)Unti-unti kong minulat ang aking mata nang maramdaman ko ang gutom. Nang tuluyang nagising ang diwa ko ay hindi ko mapigilang hindi mapakunot-noo nang makita kong nasa bahay na pala ako. Sa kwarto namin ni Aiden to be exact. Ang naaalala ko kasi ay nasa opisina ako tapos umidlip ako saglit dahil napagod ako.Napatingin ako kay Aiden na mahimbing na natutulog. Ang tiyan niya ang nagsisilbing unan ko dahil yung mga unan ko, nasa sahig na. Yung paa ko nga, nasa labas ng kama. Gaya nga ng sabi ko, magalaw ako sa kama. Himala nga na nakayanan ako ni Aiden makatabi. Oh well, mukhang sanay naman na siya dahil almost 3 months na rin kaming nagsasama.Pagtingin ko sa may orasan na nasa tabi ng lampshade sa tabi ng kama ay napag-alaman kong 3 pa lang ng umaga. Letcheng gutom kasi na yan, ginising ako.Dahan-dahan kong inalis yung kanang kamay ni Aiden na nakapatong sa ulo ko saka tumayo na ako sa kama. Alam kong hindi na ulit ako makakabalik sa pagtulog hangga't hindi ko napapak
(Jewel's P.O.V)Ilang araw na rin ang lumipas simula nang malaman ko ang tungkol sa kalagayan ko at hanggang ngayon, hindi ko pa rin yun sinasabi kay Aiden. Natatakot talaga akong sabihin iyon sa kanya dahil hindi ko alam kung paano niya yun tatanggapin. Mas lumalala pa iyon sa tuwing naaalala ko yung pag-uusap namin tungkol sa pagkakaroon ng anak.Litong-lito na ako, hindi ko na alam kung anong gagawin ko. Gusto kong sabihin sa kanya pero natatakot ako sa magiging reaksyon niya. Pero alam kong hindi ko ito maitatago sa kanya ng matagal dahil sooner or later e malalaman din niya.Pero matatanggap pa kaya niya ako pag nalaman niya ang kondisyon ko?Napatigil ako sa malalim kong pag-iisip nang maramdaman kong tumigil ang taxi na sinasakyan ko. Pagtingin ko sa labas ng bintana ay nasa tapat na pala kami ng bahay namin ni Aiden. Agad kong binigay yung bayad ko sa taxi driver saka bumaba. Lumapit kaagad sa akin ang mga body guards na naririto at binitbit papasok ang mga gamit ko. Kakaratin
(Jewel's P.O.V)"Ate, magkano itong pinya niyo?", tanong ko sa isang tindera rito sa public market na kinaroroonan ko."Bente lang yan ading.", sagot niya."Pabalot ho.", sabi ko na agad naman niyang ginawa. Agad rin akong naglabas ng 20 pesos sa wallet na dala-dala ko at inabot kay ate. Kinuha ko na yung pinya at naglakad ulit ako para bumili naman ng saging.Napatingin ako sa phone ko nang marinig ko ang message alert tone ko. Galing kay Gail ang text at tinatanong niya ako kung pauwi na raw ba ako. Ni-reply-an ko na lang na uuwi na ako pagkatapos kong makabili ng saging. I'm sure nag-aalala na ang isang yun dahil pagabi na rin.Kababata ko rin si Gail sa bahay ampunan noon at sa kanila ako nakatira ngayon dito sa Bontoc Mountain Province ng Cordillera Region. Yes, 4 months na ang nakalipas simula nung huli kaming nag-usap ni Aiden at yung huling pag-uusap namin na iyon ay nung sinabi ko sa kanya na baog ako. After ng insidente na iyon ay wala na. Hindi na ulit kami nag-usap pa at n
(Aiden's P.O.V)Hindi ko na kayang hintayin pa ang mga private investigators na kinuha ko para sabihin sa akin kung nasaan si Jewel. Kailangan ko na talaga siyang makita. Baka kung ano ng nangyari sa kanya at sa baby namin. Hindi ko mapapatawad ang sarili ko pag may nangyari sa kanya at tuluyang nawala ang nag-iisang pagkakataong binigay sa amin para magkaroon ng anak.Mas binilisan ko ang pagmamaneho papunta sa bahay ni Oliver. Alam kong alam niya kung nasaan talaga si Jewel. Kung kailangan kong lumuhod at magmakaawa para lang sabihin niya sa akin kung nasaan si Jewel, gagawin ko.Pagkarating ko sa apartment ni Oliver ay si Jervis ang naabutan ko roon."K-Kuya Aiden, ano pong ginagawa niyo rito?", gulat na tanong niya. "Is Oliver there?""Wala kuya.", sagot niya.Sh-t! Now what? Napatingin ako kay Jervis na nakatingin lang sa akin. "Jervis, alam mo ba kung nasaan ang ate mo?"Nakita ko ang pagkagulat sa mukha nito dahil sa tanong ko. Maya-maya lang ay ang-iwas ito ng tingin at doon
(Jewel's P.O.V)"Oliver! Punta tayo plaza!", yaya ko kay Oliver pagkatapos kong magpalit ng isa sa mga maternity dress ko. Bored na kasi ako rito sa bahay at gusto kong mamasyal kahit tirik na tirik ang araw. 3 kasi ng hapon. Isama pang mainit dito sa Bontoc pero carry pa rin dahil mas mainit pa rin naman sa Manila."Anong gagawin mo dun?", tanong ni Oliver na katatapos lang maghugas ng pinagkainan namin."Magpapa attendance sa statue ni Jose Rizel.", pamimilosopo ko. May statue kasi sa plaza si Jose Rizel."Baliw!", Oliver"Hindi na bago yan! Sperm pa lang ako ng tatay ko, baliw na ako kaya nga ako ang nanalo sa lahat ng kakompetensya at ako ang nabuo. Halika na!""Ngayon na? E ang sakit kaya sa balat ng araw ngayong oras na ito. Mamaya na lang pag wala na. Baka biglang matusta yang si baby sa tiyan mo sa sobrang init.", Oliver"Di yan! Lumunok na ako ng isang katerbang yelo kaya okay lang si baby. At isa pa, matagal ng naka-imbento ang tao ng pangontra sa araw.""Ano naman daw yun?"
(Jewel's P.O.V)"Bakit ba kasi kailangan ko pang sumama sa'yo sa office mo? Dito na lang kasi ako. Sunduin mo na lang ako mamaya kung pupunta na tayo sa hospital.", nakasimangot na sabi ko kay Aiden na sinusuklay ang buhok ko. Pinilit kasi niya akong sumama sa kanya na pumunta sa office niya para raw diretso na kami sa OB/GYN ko para sa pagpapa-ultrasound ko pagkatapos ng meeting niya. But I know better. Alam kong alibi lang niya iyon dahil takot lang siyang iwan ulit ako mag-isa rito sa bahay dahil baka umalis na naman ako ng walang paalam. Last week kasi umalis ako ng bahay para pumunta sa BnW office para sabihin sa Editor in Chief namin na babalik ulit ako sa pagtratrabaho roon after kong manganak. Tatawagan ko na sana si Aiden para magpaalam pero saktong ubos na pala load ko at tinatamad akong magpaload. Hindi kasi iyong postpaid phone ko ang nadala ko. Isa pa, saglit lang naman ako sa office at uuwi rin kaagad ako kaya hinayaan ko na lang na hindi sabihin sa kanya. Sa tuwing ma
(Jewel's P.O.V)"Sweetheart, wake up...", I heard Aiden say but I just answered him with a groan. I'm too tired to wake up yet. Kagagaling ko lang kasi ng Baguio kahapon dahil sa one day seminar na dinaluhan ko roon.Napangiti ako nang maramdaman ko ang mga pinong paghalik ni Aiden sa pisngi at leeg ko. "Darling, I'm tired... mamaya mo na lang ako gisingin.", mahinang sabi ko pero sakto lang para marinig niya."Pero sweetheart, ang kulit ng quads.", narinig kong reklamo niya at kahit hindi ako nakatingin ngayon sa kanya, alam kong nakasimangot siya. Kahit nakapakit pa rin, hindi ko napigilang hindi mapatawa ng mahina.Kailan ba hindi naging makulit iyong apat na yun? Aba! End of the world na kung biglang nawala ang kakulitan nilang apat. Gaya nga ng inaasahan, ang kukulit nilang apat! Though hindi naman talaga lahat sila ay sobrang kulit. May nakamana sa pagiging seryoso rin at pagiging masungit ni Aiden at yun ay walang iba kundi si Jeiden na mas tinatawag namin sa palayaw niyang JV
"Ano ba bakla, bakit ka ba nagmamadali ha? Sumali ka ba sa 'The Amazing Race' ha?", nagtatakang tanong sa akin ni Oliver habang hila-hila ko siya pagpasok na pagpasok namin sa BSM mall na pagmamay-ari ni Dwight."Kasi 4:30 na ng hapon pero hindi pa rin ako nakakabili ng regalo para kay Aiden.", sagot ko sa kanya.Halos lahat na kasi ng kapamilya ko at mga kaibigan, nabilhan ko na ng Christmas gift nila maliban na lang sa asawa ko. Kasi naman, ayaw pa rin niya akong payagang lumabas. Dapat daw kasama ko siya pero siyempre di pwede yun dahil hindi na magiging surprise ang gift ko sa kanya. At kahit sinasabi ko sa kanya na sasamahan ako nina Oliver o nina mommy Jennifer, ayaw pa rin niyang lumabas ako. Dapat daw kasama pa rin siya. Paano naman daw yun di ba?"O buti pinayagan kang lumabas ni Aiden na hindi siya kasama. Paano mo napapayag yun na palabasin ka na hindi siya kasama?", curious na tanong sa akin ni Oliver.Hindi ko naman napigilang hindi mapangisi habang inaalala ko ang ginaw
(Jewel's P.O.V)"Bakit ba kasi kailangan ko pang sumama sa'yo sa office mo? Dito na lang kasi ako. Sunduin mo na lang ako mamaya kung pupunta na tayo sa hospital.", nakasimangot na sabi ko kay Aiden na sinusuklay ang buhok ko. Pinilit kasi niya akong sumama sa kanya na pumunta sa office niya para raw diretso na kami sa OB/GYN ko para sa pagpapa-ultrasound ko pagkatapos ng meeting niya. But I know better. Alam kong alibi lang niya iyon dahil takot lang siyang iwan ulit ako mag-isa rito sa bahay dahil baka umalis na naman ako ng walang paalam. Last week kasi umalis ako ng bahay para pumunta sa BnW office para sabihin sa Editor in Chief namin na babalik ulit ako sa pagtratrabaho roon after kong manganak. Tatawagan ko na sana si Aiden para magpaalam pero saktong ubos na pala load ko at tinatamad akong magpaload. Hindi kasi iyong postpaid phone ko ang nadala ko. Isa pa, saglit lang naman ako sa office at uuwi rin kaagad ako kaya hinayaan ko na lang na hindi sabihin sa kanya. Sa tuwing ma
(Jewel's P.O.V)"Oliver! Punta tayo plaza!", yaya ko kay Oliver pagkatapos kong magpalit ng isa sa mga maternity dress ko. Bored na kasi ako rito sa bahay at gusto kong mamasyal kahit tirik na tirik ang araw. 3 kasi ng hapon. Isama pang mainit dito sa Bontoc pero carry pa rin dahil mas mainit pa rin naman sa Manila."Anong gagawin mo dun?", tanong ni Oliver na katatapos lang maghugas ng pinagkainan namin."Magpapa attendance sa statue ni Jose Rizel.", pamimilosopo ko. May statue kasi sa plaza si Jose Rizel."Baliw!", Oliver"Hindi na bago yan! Sperm pa lang ako ng tatay ko, baliw na ako kaya nga ako ang nanalo sa lahat ng kakompetensya at ako ang nabuo. Halika na!""Ngayon na? E ang sakit kaya sa balat ng araw ngayong oras na ito. Mamaya na lang pag wala na. Baka biglang matusta yang si baby sa tiyan mo sa sobrang init.", Oliver"Di yan! Lumunok na ako ng isang katerbang yelo kaya okay lang si baby. At isa pa, matagal ng naka-imbento ang tao ng pangontra sa araw.""Ano naman daw yun?"
(Aiden's P.O.V)Hindi ko na kayang hintayin pa ang mga private investigators na kinuha ko para sabihin sa akin kung nasaan si Jewel. Kailangan ko na talaga siyang makita. Baka kung ano ng nangyari sa kanya at sa baby namin. Hindi ko mapapatawad ang sarili ko pag may nangyari sa kanya at tuluyang nawala ang nag-iisang pagkakataong binigay sa amin para magkaroon ng anak.Mas binilisan ko ang pagmamaneho papunta sa bahay ni Oliver. Alam kong alam niya kung nasaan talaga si Jewel. Kung kailangan kong lumuhod at magmakaawa para lang sabihin niya sa akin kung nasaan si Jewel, gagawin ko.Pagkarating ko sa apartment ni Oliver ay si Jervis ang naabutan ko roon."K-Kuya Aiden, ano pong ginagawa niyo rito?", gulat na tanong niya. "Is Oliver there?""Wala kuya.", sagot niya.Sh-t! Now what? Napatingin ako kay Jervis na nakatingin lang sa akin. "Jervis, alam mo ba kung nasaan ang ate mo?"Nakita ko ang pagkagulat sa mukha nito dahil sa tanong ko. Maya-maya lang ay ang-iwas ito ng tingin at doon
(Jewel's P.O.V)"Ate, magkano itong pinya niyo?", tanong ko sa isang tindera rito sa public market na kinaroroonan ko."Bente lang yan ading.", sagot niya."Pabalot ho.", sabi ko na agad naman niyang ginawa. Agad rin akong naglabas ng 20 pesos sa wallet na dala-dala ko at inabot kay ate. Kinuha ko na yung pinya at naglakad ulit ako para bumili naman ng saging.Napatingin ako sa phone ko nang marinig ko ang message alert tone ko. Galing kay Gail ang text at tinatanong niya ako kung pauwi na raw ba ako. Ni-reply-an ko na lang na uuwi na ako pagkatapos kong makabili ng saging. I'm sure nag-aalala na ang isang yun dahil pagabi na rin.Kababata ko rin si Gail sa bahay ampunan noon at sa kanila ako nakatira ngayon dito sa Bontoc Mountain Province ng Cordillera Region. Yes, 4 months na ang nakalipas simula nung huli kaming nag-usap ni Aiden at yung huling pag-uusap namin na iyon ay nung sinabi ko sa kanya na baog ako. After ng insidente na iyon ay wala na. Hindi na ulit kami nag-usap pa at n
(Jewel's P.O.V)Ilang araw na rin ang lumipas simula nang malaman ko ang tungkol sa kalagayan ko at hanggang ngayon, hindi ko pa rin yun sinasabi kay Aiden. Natatakot talaga akong sabihin iyon sa kanya dahil hindi ko alam kung paano niya yun tatanggapin. Mas lumalala pa iyon sa tuwing naaalala ko yung pag-uusap namin tungkol sa pagkakaroon ng anak.Litong-lito na ako, hindi ko na alam kung anong gagawin ko. Gusto kong sabihin sa kanya pero natatakot ako sa magiging reaksyon niya. Pero alam kong hindi ko ito maitatago sa kanya ng matagal dahil sooner or later e malalaman din niya.Pero matatanggap pa kaya niya ako pag nalaman niya ang kondisyon ko?Napatigil ako sa malalim kong pag-iisip nang maramdaman kong tumigil ang taxi na sinasakyan ko. Pagtingin ko sa labas ng bintana ay nasa tapat na pala kami ng bahay namin ni Aiden. Agad kong binigay yung bayad ko sa taxi driver saka bumaba. Lumapit kaagad sa akin ang mga body guards na naririto at binitbit papasok ang mga gamit ko. Kakaratin
(Jewel's P.O.V)Unti-unti kong minulat ang aking mata nang maramdaman ko ang gutom. Nang tuluyang nagising ang diwa ko ay hindi ko mapigilang hindi mapakunot-noo nang makita kong nasa bahay na pala ako. Sa kwarto namin ni Aiden to be exact. Ang naaalala ko kasi ay nasa opisina ako tapos umidlip ako saglit dahil napagod ako.Napatingin ako kay Aiden na mahimbing na natutulog. Ang tiyan niya ang nagsisilbing unan ko dahil yung mga unan ko, nasa sahig na. Yung paa ko nga, nasa labas ng kama. Gaya nga ng sabi ko, magalaw ako sa kama. Himala nga na nakayanan ako ni Aiden makatabi. Oh well, mukhang sanay naman na siya dahil almost 3 months na rin kaming nagsasama.Pagtingin ko sa may orasan na nasa tabi ng lampshade sa tabi ng kama ay napag-alaman kong 3 pa lang ng umaga. Letcheng gutom kasi na yan, ginising ako.Dahan-dahan kong inalis yung kanang kamay ni Aiden na nakapatong sa ulo ko saka tumayo na ako sa kama. Alam kong hindi na ulit ako makakabalik sa pagtulog hangga't hindi ko napapak
(Jewel's P.O.V)Hindi ko mapigilang hindi mapangiti habang nakatingin sa itsura ko sa salamin. Handang-handa na ako sa first day ko bilang temporary secretary ni Aiden.Yep, tapos na po iyong three day business meeting nina Aiden sa Cebu. Kung tatanungin niyo kung anong mga nangyari pagkalabas ko ng hospital nun e wala naman masyadong mga kapanapanabik na mga nangyari. Maliban sa hindi ako hinahayaan ni Aiden na umalis sa tabi niya e siyempre, we spend some quality time together. You know, that 'over and over again' niya. That sums up our Cebu trip.Napatigil ako bigla sa pag-iisip tungkol sa mga nangyari sa Cebu nang may marinig akong kumatok sa pintuan ng kwarto namin ni Aiden."Miss Jewel, pinapasabi po ni Sir Aiden na kapag tapos na raw po kayong mag-ayos ay bumaba na raw po kayo.", sabi ng isa sa mga katulong mula sa labas kaya nagmamadali na ako sa pagsuklay ng buhok ko.Pagbaba ko ay agad akong dumiretso sa sasakyang naghihintay sa akin kung saan lulan na si Aiden. "Magandang m