ABALA ang mga pulis sa mansiyon na iyon simula nang dumating sila roon. Wala na silang inabutan pang mga buhay na tauhan ng lider ng sindikato. Tanging katawan lang ng mga ito na wala nang buhay ang kanilang nakita at ang mga magulo at sira-sirang bahagi ng mansiyon.
Nang libutin nila ang buong lugar at nang ituro ni Detective Lee ang mga tagong kuwarto doon nila nadiskubre ang mga ilegal na armas at ang mga droga na maingat na itinatago ng sindikato. Makakatulong pa ang mga iyon na maging dagdag na ebidensya upang mas lalong madiin at mahuli ang sindikatong matagal nang hindi mahuli-huli.Wala na silang naabutan pa sa itinuro ni Ashtear na opisina ng boss nila dahil tanging mga gamit nalang ang naiwan doon at walang kahit na anumang bakas ang naiwan para maging pagkakakilanlan kung sino ba talaga ang boss ng Crying Ladies.Hanggang ngayon ay palaisipan iyon sa kanila dahil ayon na rin kay Ashtear ay walang nakakakilala sa mukha ng kanilang boss kundi si Gary lamang atKabanata 43HINDI maipinta ang mukha ni Brent at Julian nang makita nilang papasok si Zierelle sa loob ng punerarya kung saan nakaburol si Lemuel nang mga oras na iyon. Samantalang binati naman nila ng magiliw ang babaeng kasama ni Zierelle, walang iba iyon kundi ang kasintahan nitong si Gabrielle. Sinalubong naman ng pamilya ni Lemuel ang mga dumating dahil wala namang kalam-alam ang mga ito sa mga pangyayari.“Nakikiramay po kami,” wika ni Zierelle at ginagap nito ang kamay ng Nanay ni Lemuel.Pagkatapos silang igiya sa upuan ng matandang ginang ay nagsimula na itong magkuwento.“Napakabata pa ng anak kong si Lemuel para sapitin ang ganito,” napabuntunghininga pa ito.“P-Paumanhin po Auntie, at hindi ko manlang po naprotektahan si Lemuel,” nakayukong wika ni Zierelle.Hinawakan ng ginang ang kanyang kamay. “Wala kang kasalanan. Alam ko namang sa ilang taon ninyong pagsasama ni Lemuel bilang magkaibigan ay hindi mo siya kayang pabayaan. Iyon nga lang, hindi natin alam kung ano ba tal
“DETECTIVE Lee, maaari niyo po ba akong tulungan para mahanap ko ang nawawala kong kapatid?” sunod-sunod na lumunok si Gabrielle ng laway nang magpunta siya sa desk ni Detective Lee.“Anything for you. Maupo muna kayo,” anyaya nito sa kanilang dalawa si Zierelle. Naupo silang dalawa sa upuan na nasa harap ng desk nito. May privacy naman ang opisina nito kung kaya’t Malaya silang makakapag-usap.“Now, sino ang ipapahanap ninyo?” nakangiting tanong ng Detective.“Detective Lee, wala kaming ipapahanap sayo but we are asking for your help para sa mga impormasyon na makatutulong sa amin para mahanap ang kapatid niya na si Gwynette,” seryosong wika ni Zierelle.“Anong kinalaman ko sa kapatid ni Gabrielle? Wala pa akong naiimbestigahang may pangalang ganyan kung kaya’t hindi ko kayo puwedeng matulungan sa bagay na iyan. Wala akong masasabing impormasyon sa inyo,” iiling-iling si Detective Lee.“Naalala mo ang kuwintas na sinabi ko sayo na isa sa mga nahanap naming lead para matagpuan ang mga
NAGTITILI pa si Reynard nang malaman na nagpropose na sa kanya ng kasal si Zierelle. Kung kaya’t dali-dali niyang tinakpan ang bunganga nito dahil baka marinig sila ng ibang guro dahil nasa faculty sila nang mga oras na iyon. Kung minsan nga rin talaga hindi niya ito maintindihan kung lalaki ba talaga ito o lalaki na may pusong babae.Magmula kasi nang mawala si Stella ay si Reynard na ang taong naging mas malapit sa kanya kung kaya’t sa lalaki niya sinasabi ang lahat ng kaganapan na nangyayari sa relasyon nila ni Zierelle.“Oo! Kaloka nga! Everything went slowmo and the moment na nagsink in na sa akin ang lahat ay nang makita ko na siyang lumuhod sa harapan ko,” kinikilig rin niyang wika sa kausap.Maya-maya pa’y biglang napahinto sa paglalakad si Eris at napatingin sa dalawa. Nabigla ang dalawa ngunit huli na upang bawiin pa ni Gabrielle ang kanyang mga salita.“Gab, what happened next? He already proposed to you?! Really?!” namimilog ang mga mat ani Eris habang itinatanong iyon. N
"S-SINO ka?” ang tinig na iyon ang nagpalingon sa kanyang paghahalungkat. Halatang bagong gising ang babae dahil pupungas-pungas pa ito habang tumatayo mula sa pagkakahiga sa sofa’ng naroroon. Ibig sabihin kanina pa ito na nasa loob ng study room ni Major Rosales.“I-Ikaw? S-sino ka?” pati siya ay nagkandautal na rin sa pagsasalita dahil kahit na kaunting liwanag lang mula sa buwan ang tumatanglaw sa kanila na nagmumula sa bintana ng naturang silid ay mapapansin pa rin ang kagandahan ng babae. Hindi na nga niya namalayan na nabitawan na niya ang dala niyang flashlight.“Anak ako ni Major Rosales. Saka ano bang nangyayari? May dapat ba akong malaman?” nakapamaewang nitong tanong sa kanya.“Police ako,” mahina niyang tugon sabay pakita ng i.d. niya.“So? If you’re one of the police officers here in town, do you have the right to go here in the middle of the night?” parang tinamaan siya sa sinabi ng babae.“Alam ko na hindi ko dapat gawain iyon ngunit ikaw ang talagang sadya ko,” halata
“GAB, anong ibig mong sabihin?” halos malaglag ang panga ni Ashtear nang itanong iyon sa kanya habang hawak hawak pa rin nito ang larawan nito noong bata pa ito. Nakuha niya iyon sa sling bag ni Zierelle. Marahil iyon ang mga ebidensya na nakuha nito laban sa mga Crying Ladies ngunit hindi pa agad nito naihatid sa police station.“Ash, kung ano ang nakikita mo ngayon ay iyan ang katotohanan. Maaari mo bang sabihin sa akin ang lahat ng nalalaman mo?” buo na ang loob niya na alamin ang lahat ng tungkol sa nakaraan ni Zierelle kung iyon lang ang makakatulong para muling bumalik sa kanya ang kapatid niya.Tumingin muna ito kay Julian na nasa di kalayuan. Bantay-sarado ito ni Julian dahil alam nilang lahat na kahit saan ay naghihintay sa kanila si kamatayan kung hindi sila magiging maingat.Sa palagay nga niya ay dapat din siyang mag-ingat ngunit hindi na niya iyon naisip pa at iniwan niya nalang nang dali-dali ang natutulog na si Zierelle.“Okay, Gab. Ano ba ang mga gusto mong malaman?”“
GULONG-GULO na si Gabrielle habang tinitingnan ang kanyang pader. Ang pader kung saan maraming sticky note na ang nakadikit. Mga sticky note kung saan doon nakasulat ang mga nakalap niyang impormasyon upang malaman ang mga dahilan kung bakit nasangkot si Zierelle at ang nanay nito sa pagkawala ng kapatid niya.Nakalagay na rin doon ang larawan ni Zierelle noong bata pa ito, pati ang larawan ng nanay nito at ang larawan ni Gwyn. Ang larawan ng Col Rolando Narciso na sinasabi ng ina ni Zierelle na tunay na ama ng kapatid nitong si Zephyrine. Napailing siya. Mayroon na siyang mga nalalaman at ang iba pang hindi na niya dapat malaman pa ay nalaman na niya. Mabuti na lamang at masyado siyang advance mag-isip at ganap niyang nairekord lahat ang sinabi ng ina ni Zierelle dahil alam niyang maaari na naman itong manumbalik sa dati nitong estado.Napasabunot siya sa kanyang sarili nang mag-flashback sa kanya ang mga sinabi sa kanya ni Zierelle tungkol sa nakaraan nito. Ngayon lang niya napagt
Kabanata 49PABILING-BILING si Zierelle sa kanyang higaan dahil hindi siya makatulog nang gabing iyon. Agad siyang bumangon at napatingin sa buwan na tila nagmamalaki nang gabing iyon. May kung anong humahatak sa kanyang mga paa na dapat siyang umalis lalo na at kanina pa niya iniisip kung bakit tila malamig ang pakikitungo sa kanya ngayon ni Gabrielle. Wala rin naman siyang maisip na dahilan para maging ganon si Gabrielle sa kanya.Napaigtad siya nang marinig ang tunog ng kanyang cellphone. Agad niya iyong tiningnan at mabilis niyang nabasa ang nakasulat na mensahe roon at ganito ang isinasaad:Chief, magpunta ka na ngayon sa dalampasigan habang saksi pa ang buwan sa pag-iibigan ninyo ng minamahal mong naguguluhan. Bakit hindi mo ngayon saksihan kung tunay nga bang ikaw ay kanyang minamahal?Gwyn.Halos ibato niya ang kanyang cellphone dahil sa nabasa. Mas lalong nagtagis ang kanyang bagang nang mabasa ang pangalan ni Gwyn. Nag-aalala siya kay Gabrielle dahil baka kung anong ginawa n
“KUYA, bakit hindi mo sinabi sa akin na si Col.Rolando Narciso pala ang aking ama?” umiiyak na tanong sa kanya ng kapatid na si Zephyrine. Maaga pa ay ito na agad ang kanyang naging bisita sa kanyang opisina at pagkarating lamang nito ay seryoso na kaagad ang pagmumukha nito kung kaya’t agad niya itong pinapasok sa kanyang pribadong opisina. Mismong siya nga ay nagulat sa isiniwalat nito dahil maging siya ay walang kalam-alam sa impormasyon tungkol sa tunay nitong ama kasi kahit na sa kanya ay ayaw sabihin ng nanay niya kung sino ang totoong ama ni Zephyrine. “Zyph, calm down. Maging ako ay hindi ko rin alam na si Colonel pala ang iyong ama. In fact, sayo ko lang nalaman ngayon ang katotohanang iyan,” pag-amin niya sa kapatid. Sad but he can’t find the exact words to say.“Kuya, panandaliang bumalik sa katinuan ang inay at pagkakita na pagkakita niya sa akin noong dumalaw ako iyon kaagad ang sinabi niya sa akin. Narinig lahat iyon ng isang babae at kamukha niya ang babaeng ipinost m
abanata 70“ANONG ibig mong sabihin? Huwag kang magmataas sa akin sapagkat isa ka lang batang yagit dati na inampon ko! Subalit nag-alaga lamang pala ako ng isang ahas!” sagot ng Colonel.“Puwes ang yagit na ito ang tatalo sayo. Hindi mo ba matanggap? Ang oras na yatang ito ang tamang oras upang makapagpasalamat ako sa lahat ng pagsasanay na ginawa mo. Sinanay mo lang pala ako upang kalabanin ka at masugpo ang sindikatong dati ay nag-alaga sa akin sa marahas na pamamaraan,”“Kung nalaman ko lang ng mas maaga, sana’y hindi na kita pinapasok pa sa serbisyo,” nagtagis ang mga bagang nito nang mapagtantong tila siya ay naloko.“I pity you, Colonel. Hindi pa sana huli ang lahat para sa inyo ni Gary basta’t mangako kang sasama ka sa amin ng maayos,”“Naloloko ka na ba?! Hinding-hindi ko iyan magagawa dahil wala sa bokabularyo ko ang pagsuko sa kahit na sinuman! Lalong-lao na sayo! Kung gayon wala na akong magagawa kundi ang patayin ang kapatid mo!?”“Kuyaaaaa!!!!” nahintakutang sigaw sa kan
“Damn! Alam niya namang delikado rito! Ihahatid pa niya ang sarili niya kay kamatayan!” inis na inis na sabi ni Major Rosales nang marinig ang sinabi ni Gary na papunta na ang anak niya kung saan ang kinaroroonan nila ngayon. Kung kaya’t nagmamadali saying nag-dial ng numero ng kanyang anak upang ito’y matawagan niya at mapigilan ngunit hindi ito sumasagot. Kung kaya’t naibato niya nalang ang two way radio na hawak dahil sa tindi ng kanyang inis.Nag-concentrate nalang siya sa pagiging alerto sa paligid dahil baka anumang sandali ay matunton na siya ng mga kalaban.MABILIS na nakapasok ang anak ni Major Rosales sa loob ng mansiyon na walang manlang katakot-takot. Suot niya ang kanyang pulang mahabang bestida na tinernuhan niya ng itim na sombrero. Sinong mag-aakala na ang kanyang pakay pala sa islang iyon ay ang makitang mamatay si Zierelle at ang babae nitong pinili sa halip na siya? Ito palang ang unang lalaking tumanggi sa kanyang kagandahan at iyon ang pinakaayaw niya sa lahat—an
NAKITA na nilang lahat ang mansiyon na nakatayo sa gitna ng isla. Habang nasa laot sila ay nakita na nila sa kanilang largabista ang ilang mga tauhang nakabantay sa labas ng mansiyon. Kaya’t upang hindi kapansin-pansin ang kanilang pagdating sa islang iyon ay lumampas sila sa naturang mansiyon at dumaan sila sa malayo-layo at likurang bahagi ng isla. Kung bibilangin nasa bente rin silang lahat dahil dumagdag pa ang dalawang babaeng kasama nila-sina Zyph at Grechelle. Gabi na rin nang makarating sila sa islang iyon kung kaya’t ipinasya na lamang nila na mag bonfire muna habang nagpaplano kung paanong pagsugod ang gagawin.Nang makagawa na sila ng bonfire pumaikot sila doon. Nagustuhan ng lahat ang atmosphere lalo na ng dalawang babae habang nagbabatuhan silang dalawa ng mga buhangin. Nakita rin nila kung gaano ka-enjoy ang dalawa habang nagtatampisaw sa tubig-dagat.“Masaya sana kung narito lang tayo upang mag-relax,” napabuntunghiningng wika ni Brent.“Pero hindi, may misyon tayong d
Ang mga kaganapan ilang oras bago makipagkita si Detective Lee at ang mga tauhan nito kay Zierelle…WALANG inaksayang panahon si Zierelle dahil naalala niya dati ang usapan nila ni Gabrielle pagkatapos na maligtas ito mula sa mga kidnappers. Nagflashback ang lahat sa isipan niya.“Gab, palagi mong buksan ang location sa phone mo ha. Iyong GPS ba para kahit saan ka magpunta puwede kitang ma-track,” nakangiti niyang sabi sa babae.“Oo naman, sabi mo eh,” ngumiti rin sa kanya pabalik si Gabrielle habang sinunod nito ang utos niya. Dahil sa isiping iyon ay dali-dali siyang nagpunta sa kanilang headquarters upang humingi ng tulong sa dalawang kasamahan kung saan expert si Julian sa ganoong field. Mabuti na nga lamang at mabilis na naging maayos ang kalagayan ng dalawa matapos magtamo ng sugat na kagagawan ni Colonel Rolando Narciso. Nang makarating siya doon ay humahangos pa siya dahil sa sobrang pagmamadali niya kanina. “Julian!” biglang tawag niya at sigaw rito.“Napano ka chief?” nagm
NAKARAMDAM si Gabrielle nang sobrang pagkahilo habang lumalapag ang sinasakyan nilang chopper. Hindi kasi talaga siya sanay na sumakay sa mga ganitong uri ng sasakyan dahil tiyak na kung hindi siya mahihilo ay masusuko siya at iyon ay ayaw niyang mangyari noon ngunit gusto niyang mangyari ngayon upang masukahan niya si Gary upang kahit papaano ay makapaghiganti siya mula rito. Ngunit sa mga pagkakataong iyon ay tila kay damot ng tadhana. Ni hindi nga siya nasusuka kapag sa mga panahong nasusuka siya. Ba’t ba naman kasi ayaw makisama ngayon ng kanyang sikmura kung saan handa na siyang sukahan ang isang taong karapat-dapat naman talagang masukahan!“Gary, ano ba sa tingin mo ang ginagawa mo sa amin ng Ate ko? Hindi ka ba marunong maawa? Sa lahat ba ng mga pagsubok na napagdaanan mo ay hindi mo pa rin kayang baguhin ang sarili mo?” pangongonsensya ni Gwyn kay Gary.“Manahimik ka!” sita ni Gary kay Gwyn sabay sampal dito. Hindi naman makapalag si Gwyn dahil hawak-hawak siya ng dalawang l
"GARY!!!!!!!!!!!!!!!!!! Ano ba! Saan mo ba kami dadalhin!?” reklamo ni Gwyn habang sapilitan silang pinapaakyat sa chopper. Nang pasadahan niya ng tingin ang mga lalaking kumakaladkad sa kanila kanina ay mga bagong mukha at tanging si Gary lang ang kakilala niya.Patunay lamang nito na dumarami na ang tauhan ni Colonel Rolando Narciso. Kahit na maraming nalalagas ay marami rin namang handang pumalit at dumagdag sa mga tauhan nito.“Walanghiya ka, Gwyn! Naturingan ka pa namang kanang kamay ni Colonel ngunit niloloko mo lang siya! Handa ka na palang isuplong kami pinatagal mo pa!” at pagkatapos sabihin iyon ni Gary ay ubod lakas niyang sinampal si Gwyn.Nakita naman ni Gabrielle ang ginawang iyon ni Gary sa kanyang kapatid kung kaya’t agad na nag-init ang kanyang ulo.“Hoy! Huwag na huwag mong padadantayin iyang kamay mo sa kapatid ko dahil nakasisiguro talaga ako na ako ang makakatapat mo!” sigaw ni Gabrielle habang pumapalag. Hindi naman siya makalapit nang ganoon kabilis dahil hindi na
Kabanata 64"MGA inutil na mga pulis iyan! Pinairal na naman nila Ang kanilang katangahan! Nasorpresa silang lahat nang malaman na ako ang founder at boss ng Crying Ladies!" Tumawa pa si Colonel Rolando habang sinasabi iyon.Nakitawa na rin si Gary dahil nagtagumpay na naman sila sa mga binabalak nila. Bumalik-tanaw sandali SI Colonel Rolando kung paano nila nalusutan at natakasan ang mga pulis. Pakiramdam niya talaga ay napakasuccessful niya dahil kahit na si General ay naisahan niya upang mailigtas si Major Rosales na siyang kanang kamay niya. Alam na niya agad na nahuli si Major Rosales at sasailalim na sa interrogation kung kaya't mabilis siyang napapunta sa interrogation and investigation room dahil may kutob siyang kailangan na niyang mailigtas SI Major Rosales . Syempre, dahil may posisyon siya sa kanilang departamento hindi na kwinestyun pa ng mga ito ang kanyang panghihimasok at pangingialam kahit na wala naman siyang Kaugnayan doon.Dati ay Isa na siyang miyembro ng Theatre
“GRECHELLE, dito talaga tayo matutulog?” nakangiwing wika ni Zypherine sa bagong kaibigang nakilala lang sa kalye.Pinasadahan niya ng tingin ang kinalalagyan nila ngayon na mistulang isang abandonadong bahay. Hindi pa naman siya sanay na hindi komportable ang pamumuhay. Lalo pa’t madilim ang lugar na iyon ngayon at tanging ang liwanag ng buwan ang tumatanglaw sa kanila.Narinig niyang napabuntunghininga ang kanyang kausap. “Magtiis nalang muna tayo sa ngayon, Zyph. Wala naman tayong mapuntahan, ayoko namang bumalik sa shelter dahil baka mahanap ako roon ng tatay ko,” simulang pagkukuwento nito sa kanya.Nagtaka siya sa mga binitawan nitong salita. Ngunit bago pa siya ulit makapagtanong ay agad na itong tumayo at may kung anong kinuha. Maya-maya pa’y lumiwanag na ang buong paligid. At doon na lamang niya nakita ang kabuuan ng lugar kung saan sila ngayon naroroon. Isa nga iyong abandonadong bahay na tila maliit na bungalow lang. Mayroon namang bubong na yero ngunit kitang-kita ang mada
GULAT silang lahat pagkatapos na makita ang ganoong ipinakitang ugali ni Colonel Rolando kung saan tinutukan nito ng baril si Major Rosales habang hindi pa rin ito nagsasalita. Hindi agad sila nakapagsalita lahat dahil sa sobrang bilis ng mga pangyayari. Makikita ang takot sa mukha ni Major Rosales dahil sa galit na ipinakita ni Colonel Rolando.“Madami na talagang sindikato ngayon ang nambibiktima ng mga kapwa nila tao. They are making other life miserable. At iyon ang hindi ko hahayaan. Ikaw Rosales, alam kong hindi ka nagsasalita at hindi mo manlang ipagkakanlulo ang iyong boss kasi alam mong ililigtas ka niya,” this time, nakangiti na si Major Rosales habang sinasabi iyon pagkatapos ay tinanggal na nito ang pagkakatutok ng baril kay Major at dumiretso na ito ng tayo. “At dahil hindi mo ipinagkanlulo ang boss mo, ililigtas ka niya,” wika ni Colonel Rolando sabay ngumiti ng nakaloloko. Ngunit bago pa makapag-react ang lahat ay mabilis nang kinalabit ni Colonel ang hawak nitong bari