Episode 42“หมายความว่าไงครับ”ผมทำหน้าสงสัยก่อนจะถามออกไปด้วยน้ำเสียงไม่ชอบใจ ไม่ใช่ผมรังเกียจอะไรในตัวน้อง แต่ผมแค่ไม่เข้าใจที่แด๊ดกำลังจะบอกผม ...แต่บางทีผมอาจจะเข้าใจ แต่แสร้งทำเป็นไม่เข้าใจ เพราะผมไม่สามารถมองความคิดของแด๊ดออกเลย“เย็นนี้ก็ไปหาแม่แก...แล้วแกจะเข้าใจเอง” แด๊ดบอกกับผมแค่นั้นก็หันมายิ้มให้ผม ก่อนจะค่อยจิบเครื่องดื่มที่อยู่ในมือ แล้วไม่ได้สนใจผมอีกเลย...17.03 น.ปึง!เสียงปิดประตูรถดังขึ้น หลังจากที่ผมก้าวลงจากรถยนต์ ตอนนี้ผมกำลังจะเดินเข้าไปในบ้าน...บ้านที่เรียกว่าบ้านจริงๆ ไม่ใช่คอนโด หรือบ้านพักที่ผมเคยอาศัยอยู่ แต่มันเป็นบ้านที่มีทั้งแด๊ด และก็มันอาศัยอยู่ ถึงผมจะมาดูงานที่บ้านเกิดของตัวเองบ่อย แต่ก็มีไม่บ่อยนักที่ผมจะกลับมาพักที่บ้านผมเดินเข้าไปในบ้าน ซึ่งถ้าคนปกติโดยรวมแล้วอาจจะไม่ได้เรียกว่าบ้านแบบผม แต่อาจจะเรียกมันว่าคฤหาสน์หรือวังอะไรแบบนั้น แต่สำหรับผมแล้วบ้านก็คือบ้าน“ตาเคนลูกแม่...แม่นึกว่าแม่จะไม่ได้เจอลูกซะแล้ว” มัมที่เห็นผมเดินเข้ามาในบ้านพูดกับผมด้วยสีหน้ายิ้มแย้ม ก่อนจะเดินเข้ามากอดผมด้วยความคิดถึง และนั่นก็ทำให้ผมกอดมัมกลับไปด้วยความคิด
Episode 43หลายวันมานี้ชีวิตฉันก็วนลูปอยู่แต่กับงาน และกลับคอนโดมาเพื่อพักผ่อนบางวันก็ก็กลับบ้านดึกบ้าง เพราะหลังจากที่พี่เคนกลับไปญี่ปุ่น นี่ก็ผ่านมาเกือบสองอาทิตย์ได้แล้ว และพรุ่งนี้ก็เป็นอีกวันที่สำคัญเอามากๆวันหนึ่ง ทุกคนรู้มั้ยมันคือวันอะไร ลองทายกันดูสิ...ติ๊กต๊อก! ติ๊กต๊อก! ติ๊ง! เฉลยเลยแล้วกันพรุ่งนี้เป็นวันแต่งงานของพิงค์กับคุณเคลวินน่ะ แต่จนป่านนี้แล้วพี่เคนก็ไม่มีวี่แววว่าจะกลับมาเลย และนั้นทำให้ฉันที่นั่งเล่นโทรศัพท์เพื่อเตรียมตัวรอเข้าฉากต่อไปอยู่นั้น ถึงกับรู้สึกหดหู่ยังไงก็ไม่รู้ แบบนี้พี่เคนจะผิดสัญญากับฉันมั้ยนะ หรือเขาอาจจะลืมแล้ว แล้วแบบนี้ฉันควรจะโทร.ไปหาเขาดีหรือเปล่านะ“เป็นอะไรหคุณหนู หน้านิ่วคิ้วขมวดเชียว” เจนนี่ที่กำลังนั่งให้ช่างแต่งหน้าเขียนคิ้วให้อยู่นั้นถามฉันขึ้นมาด้วยความสงสัย“ไม่มีอะไร แค่คิดว่าจะโทร.ไปหาพี่เคนดีมั้ย” ฉันบอกออกไปตามตรง“จะโทร.ก็โทร.ไปสิจ้ะ จะลีลาทำไมป่านนี้พี่เคนของแกอาจจะรอโทรศัพท์จากแกอยู่ก็ได้ ใครจะไปรู้” ประโยคท้ายที่เจนนี่พูดกับฉันเธอทำหน้าไม่รู้ไม่ชี้ ก่อนจะหันไปสนใจนิตยาสารในมือของตัวเอง“อืม...ไม่ดีกว่า ฉันไม่อยากไปรบกวนงานพี่
Episode 44“...พี่เคน”ฉันร้องเรียกชื่อคนที่ยืนอยู่ตรงหน้าด้วยความดีใจ ก่อนจะวิ่งโผล่เข้ากอดคนร่างสูงที่ยืนอ้าแขนรอรับร่างของฉัน ทำไมกันนะ แค่เขากลับมาหาฉันเพียงไม่นาน ก่อนจะหายไปจากฉันแค่ไม่กี่วัน ทำไมฉันถึงได้รู้สึกคิดถึงเขามากขนาดนี้ เหมือนกับชีวิตฉันมันขาดอะไรบางอย่าง บางอย่างที่ฉันเองก็ไม่เข้าใจ ว่ามันคืออะไรกันแน่...“แพรคิดถึงพี่เคนนะค่ะ” ฉันตัดสินใจบอกความรู้สึกที่มีต่อพี่เคนออกไป ซึ่งก็เป็นจังหวะเดียวกับที่เขากอดร่างฉันเอาไว้ก่อนจะตอบฉันมาเสียงทุ้มในแบบของเขา“ครับ...พี่ก็คิดถึงหนูแพร”“แล้วพี่เคนกลับมาตอนไหนค่ะ ทำไมไม่เห็นโทร.บอกแพรเลย” ฉันถามพี่เคนหลังจากที่ผละออกจากอ้อมกอดที่ยืนกอดเขาจนพอใจแล้ว ก่อนจะดึงให้เขาไปนั่งที่โซฟาที่อยู่ใกล้ๆด้วยกัน“พี่กลับมาก่อนหนูแพรแค่ไม่กี่นาทีเองครับ กะว่าจะโทร.หาหนูอยู่เหมือนกัน แต่ไม่ทันได้โทร.หาหนูก็กลับมาห้องซะก่อน” พี่เคนพูดกับฉันด้วยประโยคที่ยาวเหยียดแบบนี้เป็นครั้งแรก ฉันที่ได้ฟังแบบนั้นก็ถึงกับยิ้มแก้มปริ ก่อนจะเขยิบเข้าไปกอดร่างสูงของเขาอีกครั้งไม่รู้สิ ตอนนี้ฉันนึกอะไรไม่ออกเลย นอกจากอยากกอดเขาอย่างเดียว ...อยากกอดเขาแบบน
Episode 45ณ. โรงแรม KL“เจ้าบ่าวเชิญสวมแหวนให้เจ้าสาวครับ”เสียงพิธีกรภายในงานหมั้นระหว่างเคลวินกับเกศชมพู บอกกับทั้งสองคนก่อนที่ฝ่ายเจ้าบ่าวที่อยู่ในชุดไทยจะจับมือเรียวสวยข้างซ้าย ของเจ้าสาวที่นั่งอยู่ข้างกันขึ้นมาก่อนจะสวมแหวนเพชร ลงบนนิ้วนางข้างซ้ายของหญิงสาวอย่างนุ่มนวล ฝ่ายนักข่าวที่ได้เข้ามาร่วมงานต่างพากันเก็บภาพนั้นกันอย่างสนุกสนานส่วนทางด้านญาติผู้ใหญ่ของทั้งฝ่ายที่นั่งอยู่บนเก้าอี้ไม้สวย ต่างก็พากันยิ้มแย้มอย่างมีความสุข และนั้นก็เป็นจังหวะเดียวกับที่เจ้าสาวก้มลงกราบลงไปบนตักของเจ้าบ่าวหลังจากที่พิธีสวมแหวนของเจ้าบ่าวจบและหลังจากนั้นเจ้าสาวก็เป็นฝ่ายสวมแหวนให้เจ้าบ่าวบ้าง เมื่อเสร็จพิธีสวมแหวนแล้วก็มีการเก็บภาพครอบครัว โดยมีฝ่ายบ่าวสาวนั่งอยู่ตรงกลาง ส่วนด้านหลังของพวกเขานั้นก็เป็นพ่อแม่ และญาติผู้ใหญ่ของแต่ละฝ่าย ทุกคนต่างพากันยิ้มแย้มเมื่อช่างภาพกดชัตเตอร์เพื่อถ่ายรูปแต่ถ้าหากสังเกตดีๆ ก็จะมีเพียงเจ้าสาวกับเจ้าบ่าวที่พยายามฝืนยิ้มออกมาให้ดูสวยงามที่สุด...โดยเฉพาะเกศชมพู เพราะตอนนี้เธอรู้สึกห่างไกลจากความสุขเหลือเกิน...“ทำหน้าให้มีความสุขหน่อยไม่ได้เหรอ...”เสี
Episode 4620.15 น.“พิงค์! ฉันกับพี่เคนกลับก่อนนะ”ฉันเดินเข้าไปกอดร่างสูงเพรียวในชุดเจ้าสาวเป็นการบอกลา เพราะตอนนี้พวกเราต่างพากันมาอยู่ในห้องหอของเจ้าบ่าวเจ้าสาวแล้วเรียบร้อย ก่อนที่ฉันจะเหลือบไปเห็นคุณเคลวินมองมาทางพิงค์ด้วยสายตาแปลกๆ“อืม...กลับกันดีๆนะ ฉันคงไปส่งเธอกับพี่เคนไม่ได้” พิงค์บอกออกมาเสียงเรียบ แต่ฟังแล้วรู้สึกเศร้าแปลกๆอ่อ ขอเล่าย้อนไปก่อนหน้านี้ก่อนที่ฉัน และเพื่อนๆรวมไปถึงคริสติน่าจะมาอยู่ในห้องหอแห่งนี้ ซึ่งมันก็ไม่มีอะไรมาก แค่หลังจากเสร็จพิธีหมั้น ในเวลาตั้งแต่บ่ายห้าโมงครึ่งเป็นต้นไปก็เป็นเวลาของ ‘งานแต่ง’ โดยงานนี้จัดขึ้นที่โรงแรม KL สถานที่เดียวกับงานเมื่อตอนเช้า แต่อาจมีเปลี่ยนฉากและวอลเปเปอร์ของงานในตอนกลางคืนและหลังจากที่คุณเคลวินกับพิงค์ได้กล่าวความรู้สึกกันบนเวทีเสร็จแล้ว ก็มีไปเดินถ่ายรูปกับโต๊ะบรรดาแขกที่มาร่วมงานเพื่อเก็บภาพ และก็ยังเหมือนเดิม เหล่านักข่าวยังคงเก็บภาพกันอย่างสนุกสนาน และมีเหล่าคนดังมากมายมาร่วมงานนี้ทั้งไฮโซ นักแสดงทั้งในและนอกประเทศ ไหนจะพวกผู้ที่มีอิทธิพลต่างๆ และหนึ่งในนั้นที่ฉันไม่คิดว่าจะได้เจอก็คือ ‘คุณพ่อ’ ท่านมากับค
Episode 47“...”พี่เคนใช้มือของเขาเช็ดคราบนมบนริมฝีปากของฉัน ก่อนที่เขาจะทำเรื่องไม่คาดคิดโดยการใช้นิ้วที่เลอะคราบนมไปดูด แทนที่เขาจะใช้ผ้าเช็ดออกและการกระทำของเขาแบบนั้น ก็ทำให้หัวใจฉันเต้นแรงขึ้นมาอีกครั้ง จนฉันเผลอกลืนน้ำลายลงคอ...ไม่เข้าใจเลย ทำไม่พี่เคนจะต้องขยันทำให้หัวใจฉันเต้นแรงด้วยนะ!“เอ่อ พี่เคนค่ะ” ฉันเรียกเขาออกไปราวกับคนละเมอ“ครับ?” พี่เคนมองฉันด้วยใบหน้าเรียบเฉยเป็นปกติ เขาทำตัวปกติทุกอย่าง แต่กลับเป็นฉันเองที่รู้สึกไม่ปกติ เหมือนกับว่าฉันมีความรู้สึกบางอย่างแทรกซ้อนเข้ามา แต่มันคงไม่มีอะไรร้ายแรงหรอก เพราะถ้าฉันรู้สึกกับเขา...แบบที่รู้สึกกับลูกพีชจริง ฉันคงรู้สึกกับเขาไปนานแล้ว“เออ อ๋อ คือแพรจะบอกว่า พรุ่งนี้แพรไม่มีงาน อยู่ที่ห้องทั้งวันเลยค่ะ” ฉันบอกกับเขาก่อนจะก้มลงมองมือตัวเอง “ครับ ดีแล้วหนูแพรจะได้พักบ้าง ทำแต่งานไม่มีเวลาพักเลยนะเราน่ะ” ในขณะที่พูดพี่เคนก็ลูบศีรษะของฉันอย่างแผ่วเบา ฉันรู้นะว่าเขาเอ็นดูฉันเหมือนน้องสาว และฉันก็รักเขาเหมือนพี่ชายเหมือนกัน ถึงแม้ว่าช่วงนี้ฉันจะมีความรู้สึกแปลกกับเขา แต่ฉันก็พอรู้ว่าตัวเองยังไม่ได้รู้สึกอะไรไปมากกว
Episode 48ในขณะที่พิธีกรสาวที่สวมชุดชวนแสบตา บนหน้าจอกำลังพูดบรรยายข่าวบันเทิงอยู่นั้น ก็มีสไลส์ภาพที่ปาปารัสซี่ส่งไปยังรายการขึ้นมาเพื่อเป็นภาพประกอบ ให้ผู้ชมรายการนี้ได้ชมกันภาพชายหญิงคู่หนึ่งนั่งทานอาหารด้วยกันในร้านอาหารธรรมดา ก่อนจะเลื่อนไปอีกภาพทั้งสองจับมือกันโดยมีฝ่ายชายเดินนำแล้วมีดาราสาวเดินตามด้วยรอยยิ้ม และสายตาของเธอนั้นก็ก้มมองไปยังมือที่จับกันของทั้งสอง ก่อนจะเปลี่ยนไปอีกภาพก็คือภาพดาราสาวที่พิธีกรพูดถึงกันก่อนหน้านี้‘เดี๋ยวเราไปฟังเรื่องนี้จากปากของนางเอกสาวกันเลย ว่าจริงๆแล้วความสัมพันธ์ของเธอกับหนุ่มปริศนาคนนั้นเป็นยังไงกันแน่’ จบคำพูดของพิธีกรสาวก็มีภาพข่าวของนางเอกสาวขึ้นมา ก่อนจะเป็นภาพเคลื่อนไหวในเวลาต่อมาน้องแพรค่ะ ช่วยเล่าถึงความสัมพันธ์กับผู้ชายที่กำลังเป็นข่าวให้พวกเราฟังได้มั้ยค่ะ เสียงนักข่าวสายบันเทิงสำนักหนึ่งเอ่ยถามดาราสาวขึ้นมาอย่างตรงประเด็น และนั้นทำให้ดาราสาวที่ถูกไมค์หลายสื่อตั้งอยู่ตรงหน้า เผลอยิ้มออกมา‘...อ๋อ เขาเป็นพี่ชายของแพรเองค่ะ’ เสียงหวานบอกออกมาด้วยรอยยิ้ม ก่อนจะหันมามองกล้องที่กำลังถ่ายเธออยู่‘พี่ชาย? งั้นแสดงว่าเขาคือคนในคร
Episode 49“พะ พี่เคน!!!”น้องตะโกนออกมาเสียงดังเมื่อก้มมองถ้วยในมือที่ว่างเปล่า ไม่มีสิ่งที่กินได้อยู่ในนั้นเลยสักนิด เมื่อเห็นดังนั้นผมจึงเดินเร็วๆไปยังห้องของตัวเอง ก่อนจะได้ยินเสียงฝีเท้าเล็กตามผมติดๆ“พี่เคน เอาของพี่มาให้แพรเลยนะ” น้องพยายามเข้ามาแย่งถ้วยไอติมในมือผม แต่ผมก็หลบเธอได้ก่อนจะชูขึ้นสูง และนั้นทำให้ผู้หญิงที่มีความสูงเพียงระดับปลายคางผม กระโดดขึ้นเพื่อจะเอาถ้วยไอติมของผม“อ้าว! ก็ตอนแรกพี่ให้หนูแล้วแต่เราไม่เอานี่” ผมแกล้งถามน้องออกไปอย่างไม่เข้าใจ ก่อนจะทำให้หน้าใสซื่อเลียนแบบเธอบ้าง ก็น้องนะเวลาทำอะไรก็จะแสดงสีหน้าแบบนี้กับผมเสมอนะสิ“ก็พี่เคนกินของแพรหมด พี่เคนก็ต้องเอาของพี่มาให้แพรสิค่ะ” น้องพูดกับผมในขณะที่กระโดดใช้มือดึงแขนผมลงมา แต่ก็ไม่สำเร็จสักที“พี่ให้หนูแล้วแต่เราไม่อยากได้แล้วไม่ใช่เหรอ” ผมเลิกคิ้วถามน้องอย่างข้องใจ“ตอนนี้แพรอยากได้แล้วค่ะ ฉะนั้นพี่เคนเอาไอติมมาให้แพรกินน้า เนี่ยแพรกินได้แค่ไม่กี่คำเอง”น้องดึงชายเสื้อผมเธอกำเสื้อผมแน่น ก่อนจะใช้คางสัมผัสหน้าอกผมเป็นเชิงอ้อน และผมก็ดันบ้าจี้ก้มลงไปมองน้อง ที่ส่งสายตาออดอ้อนมาให้ผมอย่างไม่ม
《Full》-ตอนพิเศษ-🎉นางร้ายแสนสวยกับผู้ชายหน้าหนวด🎉ภายในงานเลี้ยงแต่งงานของแพรพรรณและยามาดะ เคนนั้นมีเหล่าผู้ใหญ่และคนดังในวงการมากมายได้มาร่วมแสดงความยินดีกับทั้งสองคน และหนึ่งในนั้นก็ร่วมไปถึงเพื่อนสนิททั้งในและนอกวงการอย่าง 'เจนนิเฟอร์ ฟอกซ์' ด้วยร่างบอบบางแต่สูงเพียวในชุดเดรสเปิดไหล่สีแดงสดกำลังเดินทอดน่องลงบนรองเท้าส้นสูงมากกว่าสามนิ้วด้วยท่าทางมั่นใจสายตากลมโตสีน้ำตาลกวาดมองไปทั่วงานอย่างหงุดหงิด เพราะตอนนี้เธอกำลังใช้สายตามองหาเพื่อนชายหัวใจหญิงอย่างตั้งอกตั้งใจ แต่เพราะในงานนี้มีผู้คนมากกว่าร้อยชีวิตกำลังเดินขวั่กไขว่ไปมาจนน่าเวียนหัว จึงทำให้เธอรู้สึกเวียนหัวขึ้นมานิดๆ...แล้วอีกอย่างในงานตอนนี้นั้นก็จัดขึ้นในเวลากลางคืน โดยจัดขึ้นที่โรงแรมในเครือ KM Group โรงแรมที่สามีเพื่อนสนิทของเธอมีหุ้นส่วนอยู่ด้วย"โอ๊ย! อีนังยอดชายด์อยู่ไหน...บอกว่าให้รออยู่ที่ซุ้มอาหาร มั่วแต่ไปแรดหาผัวคนที่ร้อยอยู่นั่นแหละ!"เจนนิเฟอร์เอ่ยออกมาด้วยความหงุดหงิดและงุนง่านในเวลาเดียวกัน เพราะก่อนหน้านี้สิบนาทีเธอเพิ่งจะเดินทางมาถึงงาน เนื่องจากทำงานเพิ่งเสร็จและอีกอย่างเมื่อเช้าในพิธีหมั้นของเพื่อนส
《Full》ตอนพิเศษนายสามีเย็นชากับคุณภรรยาแสนห้าว!เวลา 21.28 น.ตึก! ตึก! ตึก...เกศชมพูในชุดเดรสเกาะอกสีหวานกำลังเดินตามแรงจูงของสามี เท้าเล็กในรองเท้าส้นสูงสามนิ้วก้าวตามคนตัวสูงข้างหน้า ใบหน้าสวยตอนนี้ฉายแววหงุดหงิดออกมาอย่างเห็นได้ชัด เพราะก่อนหน้านี้คนที่เดินอยู่ข้างหน้าเธอนั้นได้รับโทรศัพท์จากลูกน้องที่ต่างประเทศ เขาเดินออกไปคุยแค่ไม่ถึงห้านาทีก็เดินกลับมาด้วยใบหน้าเคร่งขรึมก่อนจะมาลากเธออกจางานแต่งเพื่อนสนิทในเวลาต่อมา...ใช่! ตอนนี้เธออยู่ในงานแต่งของเพื่อนสนิทอย่าง ‘แพรพรรณ’ สาวน้อยที่มีบุคลิกราวกับตุ๊กตากระเบื้องเคลือบและคุณหนู ตอนนี้เธอได้สะละโสดเป็นคนที่สองในกลุ่มเพื่อนที่เธอสนิทมากที่สุด โดยเจ้าบ่าวในงานก็ไม่ใช่ใครที่ไหน เขาคือ ‘พี่ชายบุญธรรม’ ของแพรพรรณเกศชมพูเคยแอบคิดเล่นว่าสองคนนี่ต้องมีซัมติงกันอย่างแน่นอน แต่แล้วความคิดเล่นๆนั้นของเธอกลับเป็นความจริงขึ้นมาซะอย่างงั้น แต่ช่างเรื่องสองคนนั้นก่อน ตอนนี้เธอต้องการคุยกับคุณสามีเธอที่เอาแต่ลากเธออกจากงาน และตั้งแต่ลากเธออกมาก็ไม่ได้พูดอะไรออกมาเลย จนตอนนี้เธอชักหงุดหงิดในความเงียบขรึมของเขาซะแล้วสิ-Kedchompoo’s talk-
《Full》Special 3❤ KEN × PAEPUN ❤-Ken's talk-จุ๊บ!"อื้อ~" เสียงของคนตัวเล็กในอ้อมกอดร้องออกมาด้วยความขัดใจ เมื่อผมแกล้งจุ๊บริมฝีปากบางเล่น ตอนนี้เป็นเวลาบ่ายโมงกว่าๆแล้ว เพราะเมื่อคืนกว่าผมและคนในอ้อมกอดจะได้นอนก็ล่วงเลยมาเกือบเช้า...ก็ช่วยไม่ได้นี่เนอะ เมียผมออกจะน่ากินขนาดนี้ ให้กินทั้งวันก็ยังไหวเลย เมื่อคิดได้แบบนั้นผมจึงก้มลงไปหอมแก้มเนียนเพื่อก่อกวนเวลานอนของเล่นอีกครั้งเฮ้อ! ยิ่งอยู่ใกล้ร่างบางผมรู้สึกว่าผมก็ยิ่งหลงเธอ เมื่อก่อนจำได้ว่าไม่ได้เป็นถึงขนาดนี้นะ แต่พอได้แต่งงานอยู่ด้วยกันแค่นั้นแหละ...รู้เรื่องเลยครับ!อาการคนติดเมียขาดไม่ได้แม้แต่วินาทีเดียว เป็นยังไงเมื่อก่อนไม่เคยสนใจ ออกจะคิดว่ามันความโอเวอร์ ไม่มีใครเป็นอะไรขนาดนั้นหรอกแต่พอผมได้สัมผัสมัน...อื้ม! ไม่มีคำว่า 'โอเวอร์' ไปสำหรับคนรักเมียหลงเมีย พูดไปอาจะยังไม่ค่อยเข้าถึงความรู้สึกที่ผมสื่อออกมา...งั้นผมจะบอกอาการของผมว่ามันหนักขั้นไหน ที่จริงผมว่ามันก็ไม่ค่อยหนักมากเท่าไหร่ นั้นคือความคิดในตอนแรก...วันหนึ่งผมต้องได้เห็นหน้าเมียไม่ต่ำกว่าสามครั้ง ต้องได้กอด ได้หอมและได้จูบเธอทุกครั้งที่ออกจากบ้าน พอตกเย็น
《Full》Special 2❤ KEN × PAEPUN ❤หลังจากที่ฉันแต่งงานกับพี่เคนตอนนี้ก็ผ่านมาแล้วหลายเดือน พี่เคนดีกับฉันมาก เขาดูแลใส่ใจฉันดีทุกอย่าง ถึงแม้บางวันเขาจะต้องออกไปทำงาน แต่พอเขากลับมาบ้านทุกครั้ง ก็จะเห็นฉันทำอาหารไว้รอเขา...ซึ่งหลังจากที่ฉันแต่งงานฉันก็เริ่มเรียนทำอาหารแบบจริงจัง ซึ่งผลลัพธ์ที่ออกมามันก็โอเคนะ ถึงรสชาติจะได้อร่อยเหมือนร้านอาหารดังๆ แต่มันก็ทานได้แล้วไม่เป็นอะไร แฮร่ๆตอนนี้ฉันมาพักผ่อนที่ประเทศบ้านเกิดพี่เคน พูดง่ายๆก็คือตอนนี้ฉันอยู่ที่ญี่ปุ่น เพราะอยากมีเวลาอยู่กับพี่เคนบ้างเพราะตอนนี้ฉันก็ยังมีอาชีพเป็นนักแสดงเหมือนเดิม แต่ที่ไม่เหมือนเดิมคือฉันไม่ค่อยรับงานละครแล้ว รับแต่พวกโฆษณาเหตุผลที่ฉันไม่ได้รับงานละครนั้น ก็ไม่ใช่อะไรหรอก...พี่เคนเขาไม่ค่อยชอบเท่าไหร่น่ะ ก็อยากรู้ๆกันว่าเขานั้นไม่อยากให้ฉันเป็นนักแสดงแต่แต่แรกอยู่แล้ว ...แต่เป็นฉันเองที่ดื้อดึงอยากจะเป็นให้ได้"...วันนี้คุณจะทำอาหารไทยหรือค่ะ?" เสียงคนในชุดเมดที่กำลังช่วยฉันหั่นผักอยู่เอ่ยขึ้นมา ซึ่งมันก็เป็นเรื่องปกติอยู่แล้วที่เราจะคุยและถามเกี่ยวกับอาหาร"ใช่! เมื่อวานพี่เคนบอกว่าอยากกินอาหารไทย แล้วอีก
Special 1 ❤ KEN × PAEPUN ❤ เวลา 19.46 น. ณ. โรงแรม KM Group กึก! เสียงรองเท้าหนังมันปราบกระทบพื้นคอนกรีดจนเกิดเสียง ร่างสูงในชุดสูทสากลยืนข้างรถหรูราคาแพง ก่อนจะหันกลับไปเรียกหาคนในรถที่นั่งเคียงข้างกันด้วยน้ำเสียงเรียบนิ่ง "หนูอีฟ..." 'อำพล' มองไปข้างในรถหรูนั้น นัยน์ตาคมไหววูบทุกครั้งที่มองใบหน้าหวานของคนที่อยู่ในรถ ยิ่งมองผู้หญิงคนนี้เขาก็รู้สึกว่าเธอก็ยิ่งสวย สวยไปหมด... ไม่ว่าจะเป็นหน้าตา รูปร่างหรือแม้แต่จิตใจของเธอ "...คะ?" เสียงหวานของ 'อันนา' ขานรับอย่างไม่ค่อยเข้าใจ ว่าเขาเรียกเธอทำไมก่อนที่ในเวลาต่อมา เธอจะก้าวลงจากรถโดยมีมือเรียวของเขาช่วยจับเอาไว้ "ไปกันเถอะ ป่านนี้คู่บ่าวสาวคงมารอต้อนรับแล้ว" อำพลพูดหลังจากปิดประตูรถ และหลังจากนั้นเขาก็จับมือเรียวเล็กของคนข้างกายมาคล้องแขน ก่อนทั้งสองจะพากันเดินเข้าไปในงาน หลังจากที่ประตูลิฟต์เปิดออกมายังชั้นห้องบอลลูนขนาดใหญ่ ที่ตอนนี้มีผู้คนต่างเดินไปมากันอย่างครึกครื้น ทุกคนต่างแต่งกายด้วยความสุภาพและเป็นทางการกันหมด ผู้หญิงต่างแต่งชุดราตรีหรือไม่ก็ชุดเดรสสีหวานกันเสียส่วนใหญ่ ส่วนชุดของผู้ชายนั้นเป็นชุดสูทสากลแทบ
Episode 81 End.หลังจากที่ฉันฟังคำพูดนั้นที่หลุดออกมาจากปากพี่เคนนั้น ฉันก็ได้แต่ยืนขมวดคิ้วด้วยสีหน้างุนงงเล็กน้อย ฉันเข้าใจในสิ่งที่เขาเอ่ยออกมานะ แต่ฉันกลับไปกล้าคิดไปเองนะสิ!"พี่เคนหมายความไงค่ะ?" ฉันถามเข้าออกไปตรงๆ ก่อนจะสบตากับเขาเพื่อรอคำตอบ แต่หลังจากที่ฉันถามเขาออกไปไม่นาน ฉันก็ต้องชะงักและตกใจเมื่อเห็นกระทำของเขาที่แสดงออกมาอย่างชัดเจน"...แต่งงานกับพี่นะหนูแพร"พี่เคนเอ่ยในพูดประโยคนี้ หลังจากคุกเข่าขอฉันแต่งงาน และการกระทำเขาในตอนนี้นั้นก็ทำเอาสาวๆและใครหลายคนแอบกรีดและคุยกันเสียงกับภาพตรงที่เขาแสดงออกมา ก่อนที่ฉันจะหันไปมองทางด้านหลังจากได้ยินเสียงบทสนนาที่ดังมาแว่วๆ"เอ้ย! ฉันว่าผู้ชายคนนี้หน้าคุ้นๆนะ เหมือนเคยเห็นที่ไหนมาก่อน...""อ้าวแกกกก! จะไม่คุ้นได้ไงก็เนี่ยมันพี่ชายบุญธรรมของแพรพรรณเลยนะ!""...เฮ้ย! ถ้าคนนี้พี่ชายบุญธรรมแพรพรรณแล้วผู้หญิงคนนี้ใครล่ะ แต่ท่าทางคุ้นๆเหมือนแพรพรรณนางเอกดังเลย ใช่ป่ะแก..."เสียงผู้คนยังดังไม่หยุด จนฉันต้องละสายตาจากคนพวกนั้นและหันมาโฟกัสที่คนร่างสูงตรงหน้าที่กำลังนั่งคุกเข่ามองมายังฉัน"..." ฉันมองสบตากับพี่เคนผ่านแว่นตาดำนิ่งๆ ในใจ
EPISODE 80"พวกเธอ...*เราจะหมั้นแล้วนะ"พรวด!!!ชายด์ที่กำลังนั่งจิบน้ำเปล่าล้างปากอยู่นั้น ก็เผลอสำลักน้ำออกมาทันที ก่อนจะเงยหน้าขึ้นไปมองลูกพีชที่ทำหน้าเบื่อหน่ายแต่ก็ดึงทิชชูส่งไปให้เพื่อนอย่างเป็นห่วง"อะไรนะ! นี่นายจะหมั้นแล้วเหรอเมื่อไหร่ ทำไมพวกฉันไม่เห็นรู้เลยล่ะ?" เจนนี่ที่ได้ยินก็ถึงกับโวยวายขึ้นมาอย่างไม่ชอบใจ ก่อนจะพยายามระงับอารมณ์เมื่อเหลือบไปเห็นลูกค้าในร้านและพนักงานต่างมองมาทร่โต๊ะพวกเราด้วยสายตาตำหนิ แต่เจนนี่กลับไม่สนใจ และหันไปให้ความสนใจกับลูกพีชอีกครั้ง"เออนั้นดิ! ไหนครั้งนั้นบอกว่าไม่ได้ชอบผู้หญิงคนนั้นไง ผู้ใหญ่แค่จับคลุมถุงชนเฉยๆไม่ใช่?" พิงค์ที่นั่งเอนหลังกับเกาอี้อยู่เอ่ยถามเสียงเรียบ สายตากลมโตนิ่งเรียบเหมือนคำพูดตอนนี้พวกเราสี่คนหันไปมองลูกพีชเป็นตาเดียว รอคอยคำตอบจากอีกฝ่าย หรือคำอธิบายจากเขาอีกครั้ง"...อือ แต่ตอนนี้เปลี่ยนไปแล้ว พิงค์น่าจะเข้าใจเรามากที่สุดนะ""ยังไงอ่ะ?" เจนนี่ร้องถามออกมาอย่างไม่เข้าใจ พร้อมกับมองหน้าลูกพีชกับพิงค์สลับกันไปมา"โอ๊ยยย! นังชะนีปากแดงที่พีทมันหมายถึง คือมันกำลังจะบอกว่า ตอนนี้มันกำลังมีความรักกับคู่หมั้นที่เมื่อก่อนไม
EPISODE 79 (NC18++)"พะ พี่เคนคะ...มันสกปรกนะ! อย่าเลยค่ะ!"เสียงหวานที่นอนใต้ร่างผมพยายามร้องห้าม แต่ก็ไม่เป็นผลอะไร ผมแกล้งทำเป็นหูทวนลมกับสิ่งที่เธอร้องขอ และเลือกที่จะทำตามใจตัวเองมากกว่าผมจัดการปลุกอารมณ์รักและอารมณ์มืดของน้องจนสำเร็จ และตอนนี้เธอก็เอาแต่ร้องเรียกหาผมไม่หยุด จนผมรู้สึกอดที่จะพอใจไม่ได้...เพราะผมตั้งใจให้มันเป็นแบบนี้อยู่แล้ว ผมก้มลงไปดูดดึงอกอวบที่ตั้งเด่นอยู่ต้องหน้าด้วยความกระหาย ก่อนจะค่อยจับเรียวขาแยกออกจากกันช้าๆและใช้ท่อนเอ็นที่เริ่มแข็งตัวค่อยสัมผัสถูไถไปมาตรงเนื้ออวบนูน...โดยเฉพาะตรงกลีบร่องที่ยังมีน้ำหวานไหลเยิ้มออกมาตลอดเวลาที่ผมสัมผัสจุดนั้นของเธอ"อื้อ! พี่เคนคะ...แพร พะ แพรไม่ไหว อ่าห์ ละ แล้วคะ อ่าห์ อื้อ!" เสียงหวานร้องเรียกหาผมอีกครั้งในตอนที่ผมใช้ท่อนเอ็นสัมผัสไปตามกลีบร่องในจังหวะเนิบช้า พร้อมกับใช้นิ้วโป้งกดคลึงส่วนอ่อนไหวนั้นให้น้องได้ทรมานเล่น"พะ พี่เคน...แพร แพรไม่ไหวแล้ว ได้โปรด!!!" ผมก้มลงไปดอมดมซอกคอขาว ซึ่งก็เป็นจังหวะเดียวกับที่คนตัวเองเกยคางไว้บนไหล่ของผมแล้วใช้ฟันกัดหัวไหล่เบาๆ"ซี้ดดด! หนูแพรต้องการอะไรครับ...บอกพี่ได้ไหม หื้ม...
Episode 78 NC18+++"...พี่เคนรักหนูแพรนะครับ แล้วจะรักแบบนี้ตลอดไป""อื้อ!" หลังจากบอกกับคนตัวเล็กเธอก็ส่งเสียงครางเมื่อผมเลื่อนริมฝีปากลงไปประกบจูบกับเธออีกครั้ง และเสียงของเธอผมจะถือเป็นเสียงการตอบรับความรักของผมที่ต่อเธอแล้วกัน ถึงน้องจะไม่เคยบอกรักผมกลับมาเลยสักครั้ง เพราะตั้งแต่สารภาพรักน้องออกไป น้องก็ไม่เคยพูดคำว่ารักให้ผมได้ยินอีกเลยจนตอนนี้ผมแอบเริ่มรู้สึกหวั่นใจแล้วสิว่าตกลงแล้ว...น้องรักผมแบบที่ผมรักน้องหรือเปล่า?แต่ก็ไม่เป็นไร...เพราะแค่ผมรักน้องแค่นี้มันก็น่าจะเพียงพอแล้ว ผมจะรอวันที่น้องเต็มใจบอกรักผม จะไม่บังคับฝืนใจเธอ เหมือนอย่างที่กำลังจะทำตอนนี้เพราะแค่นี้...เธอก็ช้ำไปทั้งตัวแล้ว หากผมยังดื้อดึงบังคับเอา ‘ความรัก’ จากน้องอีกผมคงจะถูกน้องเกลียดจนไม่ให้อภัยแน่...ผมก้มลงไปดูดริมฝีปากจิ้มลิ้มของคนใต้ล่าง หลังจากจัดการเสื้อผ้าทั้งของผมและของน้องออกไปจนหมด ตอนนี้ก็เท่ากับว่า ผมกับน้องกำลังเปลือยเปล่ากันทั้งคู่ไม่มีสิ่งใดขว้างกัน นอกจากอากาศภายในห้อง...ผมจูบน้องอย่างกระหาย และยิ่งผมจูบ ผมก็ยิ่งรู้สึกว่าตัวเองกำลังหลงมัวเมาไปกับความไร้เดียงสาของคนตัวเล็ก และตอนนี้