The Supernaturals.
Gabriel leaned his arms to the falling body of Felicity. He caught her before the girl's back touched the floor.
Felicity is unconscious right now. She fell asleep as Darren hypnotized him with his brownish eyes.
"Leave her alone, or you'll leave my place," he told Darren the moment he came to his front.
It's just as fast as seconds, the Landlord pushes Darren away from the girl. The man landed five meters away from him. He broke some pots and plants on the mini garden as his butt touched the cold surface.
The crowd became loud and messy. They didn't expect the scene they'd watched.
The landlord signaled the company of Cindie to go and get Felicity to her. He instructed them to bring the lady to her room.
"Why so angry Gabriel?" tanong ni Darren habang nakangising naglalakad papalapit sa kaniya.
"Get off your fang to my guest, find some other food Vamir. She's a limit," Gabriel spoke to Darren.
"Is she an exception now? You never let a human enter the Tenement, but what was this now?" Darren answered to Gabriel's explanation.
"She's the next landowner so give her some respect." Darren was shocked at what Gabriel had said.
"Ow... So finally you're leaving," he clapped his hands to rejoice.
Darren is arrogant and stubborn among the Vamir Brothers. The five of them were all vampires from the North since 1700 they migrated to the Philippines because of the Vampire hunters chasing them.
They lived in Tenement for more than 300 years. They are one of the legitimate tenants of Gabriel.
"Yes. But before that, I'll make sure you'll be kicked out of this place," Gabriel told the man who now managed to get up and move towards him.
"Hey! Relax. I'll shut my mouth okay?" Ngumiti na s'ya na animo'y nanunudyo pa.
Matalim na titig ang ibinato nang dalawa sa isa't-isa. This is a Landowner versus an ancient Vampire scene.
"But tell me, Gabriel, do you have any death wish? Do you want a girl? Specific food? Or money?" Darren chuckled.
"Let me give you a present before you leave," he added.
Hindi sumagot si Gabriel, nanatili itong nakatungo sa kaniya. Tanging pagsalubong lang ng kilay ay kaniyang nagawa.
"Darren shut up! Let's go."
In an instance, Loother who's standing a meter away from them is now on his cousin's back. "We still have a business to run, come on!" He tried to grab Darren's arms but the one didn't like to."I'm still talking to our landlord, Loother. I want him first to remember what he did to Samantha."
"No Darren, we're leaving." Loother insisted on him.
And with a flick of the finger, Marco appeared on the other side of Darren. They're now two dragging the stubborn Vampire away to the crowd.
Nagtatalo na silang tatlo dahil sa kakulitan ni Darren. He has so many things to say to Gabriel. Ever since the vampire had an open anger toward the landlord. The one he's calling Samantha is a human whom he loves. But Gabriel forbids him from letting Samantha in the Tenement.
It's a cold night year 1920, Samantha keeps on knocking on the wide gate of the Tenement. Someone is chasing her. She asked to enter but Gabriel never opened the door. That night Darren is out, taking some business matters. He lost communication with Samantha for a short time.
The tenants witnessed what had happened to the girl. Nalaman din 'yon ni Darren kaya't nagsimula siyang bumuo ng poot sa may-ari nang lugar. He called him selfish and unfair.
Ang hindi lang nila alam nang gabi na iyon ay naroon din si Tabithea, she's the one who told Gabriel not to open the door.
Because that evening is Samantha's last night. It's the fate Tabitha had given her.
Gabriel can't do anything, he doesn't want to be punished for disobeying a Deity.
"No! I'll talk to him." Darren burst his anger.
Nagawa niyang makawala sa pagkakahawak ng dalawa sa kaniya. He teleported in front of Gabriel and gave him a hard punch. His fang is now out and his brown eyes turn into blood-like.
The happy crowd is now in a deep frightened state.
"I have wanted to do this ever since! I just lack chances, Gabriel." The Vampire keeps on letting out his vigorous punch.The Landlord didn't move an inch. He let Darren hit him that way. He thought maybe that he could be forgiven for his actions years ago.
"Kailangang maramdman mo ang sakit na natamo ko dati, I was broken. So let me turn your face into pieces." The Vampire didn't hesitate to hurt the immortal landlord. He keeps on banging and torturing the man with a higher position to him.
"Darren, Stop!" Pagsaway ni Marco sa kaniyang kapatid. Pilit niya itong hinihila sa pagkakadagan sa may-ari ng Tenement. Ngunit imbes na tumingil ay siya pa ang napagbalingan nito.
Darren have a very high strength among them. Ang sa ibang normal na tulak lang sa kaniya'y triple ang dating. Tumilapon si Marco sa railings nang ikalawang palapag bago bumagsak sa mga halaman na nakapuwesto sa first floor.
"Sige lang. Ibuhos mo na lahat ng lakas mo. Dahil kapag nakatapos ka, quits na tayo. Wala na 'kong utang sa 'yo Vamir," turan ni Gabriel nang pansamantalang tumigil si Darren sa pagbayo ng suntok sa kaniya.
"Hinding-hindi tayo magiging quits. Hangga't miserable ako, at habang nandito ka pa'y hindi ako titigil." Nanlilisik ang kaniyang pulang mga mata na nakatuon sa nakahigang lalaki. Hindi niya mapigilan ang galit ngayon. Lahat ay bumalik sa kan'yang balintataw.
Nagpapatianod lang si Gabriel sa lahat nang bigwas ni Darren. Gusto niyang lumaban at durugin ang bampira sa lahat nang pinaggagawa nito sa kaniya ngunit hindi niya magawa.
He's more willing to give him a chance para ilabas lahat ng kaniyang galit.
"Tell me about the girl, Gabriel. Is she yours?"
Do'n natauhan ang gwapong landlord.
"Her name's Felicity, right?" he added.
Sa pagkakataon na 'yon na pinilit ni Gabriel na makabangon at maitulak si Darren papalayo sa kaniya.
"I told you, get your ass off to Felicity. I'm recruiting her," Gabriel said in a calm voice.
Tinaasan laman siya ni Darren ng kilay.
"Well then perfect!" Dahan-dahang naglakad ang binatang bampira palapit sa kaniya. "Let's see kung tutulungan ka niya." Ngumisi ito with his fangs on the view."You're the dog of fate, Gabriel. Sunod-sunuran ka noon pa man. You should leave. Everything will be at peace."
Sure thing, Darren is now mocking Gabriel's dignity. Namalagi s'ya sa Tenement ang ilang daang taon. He saw and witnessed how Gabriel life is; a trash.
Sa dami nang pinagsasabi ni Darren ay hindi na rin nagawang magtipi ng landlord.
He took out a deep breath before strangling Darren's neck. He felt insulted.
"Now I'm pissed Vamir!" He shouted.
They fought; Darren tried to bite the landowner; Gabriel dragged him to a different side of the Earth by teleportation.
Alaska; Europe; China and even the deep sea of the Pacific Ocean.
They just returned to Tenement after a half hour. The tenants are still there but look terrified.
Ilang sandali bago napansin ni Gabriel 'yon.
All are looking up, eyes shut on the air, trembling.
The angry Darren also stops and sets aside his anger when he realizes that the crowd is full of silence.
"Ghouls?" he uttered. Nagugulumihanan man ay napagtanto niya pa rin na ang mga lumulutang sa ere na nakaitim ay mga Afterlife Ghouls.
"Fuck!" Hindi na nag-aksaya ng oras si Gabriel.
And as fast as lightning, on his right hand his rifle
M16 appeared. Kinasa niya 'yon at nagteleport in the midst air; shooting.His gunpowder is made for supernatural beings, Ghouls can be shot by it.
Victoria leads her co-tenants to return to their rooms and look at the doors.
Gerry became what he is--a wolf.
The Vamir brothers also helped in conquering the monsters. Their speed and keenness are a high advantage for now.
An explosion due to Gabriel's gun filled the whole place. He needs to eliminate all of them before it causes a lot. He is sure tomorrow he will be called by the Council.
What caused the Afterlife Ghouls to come out? That's the question Gabriel is thinking while killing all the ghouls he's facing.Biglang pumasok sa isipin niya ang lihim na lagusan sa Room 17.
"Shit!" He cursed.
Gabriel then teleported in front of Room 17. He knocked but no one answered. Then he tried to open the door but his hands just got on fire and burned.
The landlord's rule: he can't open any door without permission. He's the landlord without a duplicate key.
"Fuck!" He banged the door but nothing happened. The protection is just too hard to break.
He looks down to where his other tenants fight the Ghouls. There he saw Victoria.
Walang sabi-sabi'y naglaho siya't nagtungo sa babae. Parang isang kisapmata ang lahat. Hindi na umabot ng limang segundo'y nasa harapan na sila parehas ng room 17.
"Break the spell," he commanded the young lady.
Without hesitation, Victoria closed her eyes, and uttered some sentences without saying out loud. She put her hands on the doorknob until it opened.
Gabriel signaled Victoria to leave before entering the Room. For sure many Ghouls are roaming inside.
The lights were off. Only a moonlight-like light that is coming from the window is giving the room a life. Maybe not a life either.
"Felicity!" his husky voice bounced on the four corners of the room.
"Nasa'an ka?" he again asked.
Mabilis niyang isinara ang bintana na siyang nagsisilbing sikretong tulay sa pagitan ng Mundo ng tao at mundo ng kamatayan.
Ngunit hindi pa rin siya nagpakampante, malakas ang black aura na umiikot sa kabuuan nang kwarto.
He walked towards the dining, on comfort room, and lastly the lady's room.
And there he saw a Ghoul sipping Felicity's soul. A white fog-like is coming out of Felicity's mouth through the Ghoul's body.
He immediately ascends and shoots off the monster's head. It didn't go that easily because of the other Ghoul hiding in the dark.
Nakipagbuno pa siya ro'n. The Afterlife Ghoul also tried to get Gabriel's soul.
No doubt why they were also called Soul Eaters.
Later on, after a minute of fighting for their lives, Gabriel then won. The afterlife Ghouls disappeared, he just doesn't know if that's the same case outside.
Napaluhod siya't huminga nang malalim. Naglaho sa kamay niya ang rifle na kanina'y naging sandata sa mga halimaw. Pinilit niyang makalapit sa dalaga at gisingin 'to. Ngunit sa kasamang palad ay unconsious pa rin ang babae.
"Gabriel..."
Si Cindie iyon na habol ang mabilis na paghinga. Naabutan niya ang landlord na nasa harapan ng nakahandusay na si Felicity.
"Iniwanan ko siya sa sala kanina, para kumuha ng tea sa room ko. Pero hindi na ako nakabalik nang makasalubong ko ang isang afterlife Ghoul," pagpapaliwanag niya.
"I don't know maybe she opened it without realizing it was a portal," she added.
"It's okay, just look after her. I'll go see what's happenig outside." Itinukod niya ang braso sa sahig upang makatayo nang maayos.
"Okay," Cindie answered.
Ngunit bago siya umalis ay pinagbilin niya na gamutin nito ang babae.
Cindie has some special power to heal. She's a Princess of the Ocean, a mermaid.
The lady nodded before Gabriel vanished on her front.
She puts her hands on Felicity's heart, and then a circling water purifying the body of the sleeping lady. Cindie is cleansing Felicity's soul.
Ghouls have a poisonous energy that is being transferred to the victim's body after eating their souls. If their ritual is being interrupted, anxiety and depression would be the symptoms of a human who was saved from Ghoul's destructive doing.
"Cindie!" Napahinto ang babae sa ginagawa nang maulinigan ang kaibigang si Victoria.
"Ano 'yon?" she asked while her eyes were still on lying Felicity.
"You need to come out..."
Nangunot ang kaniyang noo sa sinambit nito. She know she can't come out right now.
"Mrs. Pattinson's son is dead."Victoria, the Witch Doctor. "Aray! Ang sakit ng ulo ko." Nasapo ko iyon nang mapamulat ako ng aking mga mata. Nabigla rin ang gising ko nang may kumatok sa pintuan. Walang lakas kong sinulyapan ang wall clock sa mini table na katabi ng kama. 8 o'clock in the morning. Puwede pa dapat ako matulog nito, eh. Muli ay narinig ko ang katok mula sa labas. "Saglit lang," pagsigaw ko bago kapain ang sapin sa paa. Sigaw ako nang sigaw akala mo maririnig ako mula rito sa silid. Marahan kong tinampal-tampal ang mag-asawang pisngi ko bago binuksan ang pintuan. "V-Victoria?" Bungad ko sa magandang babae na nakatayo sa likod ng binuksan kong pintuan . "Hi! Breakfast tayo?" Pag-aaya niya. Pinasasadan ko s'ya ng tingin. Bagay sa kaniya ang suot niyang maluwag na t-shirt at embudo-type na pantalon. Nakalugay ang kulay abo niyang buhok at nababalot nang matingkad na kulay pula ang labi niya. Pero ang
Run, Felicity. Madali kong inimpake ang mga damit ko sa maleta. Itinago ang laptop at kinuha ang mga amenities ko sa kusina't banyo. Kamuntik-muntik pa akong madapla sa kamamadaling mai-ayos ang lahat. Kailangan ko nang makaalis ngayon mismo. Mababaliw ata ako sa lugar na 'to. "Ano pa ba ang nakalimutan mo, Felicity?" tanong ko sa sarili. Inisa-isa ko ulit ang mga gamit ko kahit pa gulo-gulo na at tila isinuka na sa bag ko. "Okay, gora na tayo self." Isinukbit ko ang bag at hinila ang maleta. Malalaking hakbang ang ginawa ko para makalabas agad sa lugar na 'to. Baka kapag tumagal pa ako'y hindi na ko abutin ng buhay dito. Nagsalpukan ang gulong ng aking maleta sa pababang hagdan na siyang nagka-cause ng maingay na tunog. Duo'y napukaw ko tuloy ang pansin nang ilang tenants na malapit sa hagdanan. "Oh, Felicity sa'n ang punta mo?" It was Mrs. Youngster. Nakasalubong ko siya way down
Saved by Gabriel. Tanging pagbuga nang hangin ang nagawa ko habang nakaupo sa dalawahang upuan ng pampasaherong bus na aking nasakyan. Matapos kong makita ang tunay na anyo ni Cindie ay hindi na ako nagdalawang isip na kumaripas nang takbo palabas ng malaking tarangkahan na 'yon. Wala na akong pakialam kung matisod o may malaglag man ako sa daan. Ang importante ay makatakas ako sa katakot-takot na lugar na iyon. Kinuha ko ang cellphone na nakasuksok sa bulsa nang aking bagpack. Siguro dapat na tawagan ko si Monica, kailangan kong mai-kwento sa kaniya ang ginawa ni Abi sa akin. Aba! Patirahin ba naman ako sa lugar na pulos hindi maipaliwanag ang nakatira! Ngunit sandali, kung alam ni Abi ang tungkol sa Tenement Uno... Sino o Ano siya? Ilang beses kong ni-dial ang numero ni Monica ngunit wala akong nahita na sagot. Lunch time na, panigurado'y kumakain na 'yon. Impossible na hindi niya napapansin ang tawag ko,
Welcome back! Mabangong amoy ng piniritong bacon at itlog ang nagsumiksik sa aking ilong. Napatagilid ako nang aking pagkakahiga, paharap sa pintuan. Nakapagtatakang nakapasok sa loob ng silid ko ang nag-a-alab na amoy na 'yon. Wala namang open area ang kuwarto ko na nagdudugsong sa aking kusina. "Ang bango..." Niyakap ko nang mahigpit ang aking unan at makulit na pinagpantasyahan 'yon. "Good Morning, Love." Kunwari'y may body touch kami ni In-guk ngayon. Hindi ko siya nagawang masilayan nang mapadpad kami ni Gabriel sa Korea kahapon. Kaya kahit sa panaginip ko na lang ay mayakap ko siya. My one true love! "Talaga mabango ako?" "Oo, Gukshi ko." Hinigpitan ko pa lalo ang yakap sa unan. "Nice," he answered. Ngunit nalito ako sa sinabi niya. At nagsasalita ang aking unan? Tsk. Grabe na talaga ata ang pagkahumaling ko kay In-Guk maging sa daydrean ay nag
Chapter 10"May pa-don't underestimate ka pang nalalaman diyan. Canton at nilagang itlog lang pala ang lulutuin mo," pangangantiyaw ni Feliciy kay Gabriel. "'Yon ang pinkamadali Felicity, at saka wala ako sa mood para magpa impress sa 'yo," sagot niya sa dalaga habang inilalapag ang pinggan sa lamesa."Impress talaga?" "Oo. Para tanggapin mo ang alok ko sa 'yo," anito at ang baso naman ang ipinuwesto sa hapag nila.Tinawanan ng babae si Gabriel. Ilang beses niyang klinaro rito na wala talaga sa isipan niya ang tanggapin ang alok na pagpapatakbo sa Tenement."Sabi mo'y susubukan mo.""Oo sinabi ko nga 'yon... Pero deep inside sa puso ko, ayaw ko talaga. But then, dahil I owe you something... Okay, let's see kung magutushan ko nga ang pagiging Landowner," Felicity also stated while putting on the hard boiled egg on the center of the table. "I'll do anything just to change your mind." Gabriel pulled Felicity's chair and signed her to sit down. Nginitian siya ni Felicity with matching
Disclaimer: Contains some scenes with 'SLIGHT' of Violence.A short update for now. Cold breeze hugged and kissed me. I opened my eyes and and tried to lift my body. But, to my surprise I can't move even an inch. What happened? I am lying on the dirty and cold floor. May hands and feet were being handcuffed my a thick rubber straw. I began to untie it but nothing happened. It's just to tight to unlock. "Anybody there?" I shouted but my voice just echoed to the dark building. "Ano ba ang nangyari? Nasa'n ako?" pagtatanong ko sa aking sarili. All I can remember is that I was with Mrs. Youngster to fetch her daughter Farrah. I also remember waving at here... then nothing. It's empty. "Someone please answer me!" I cried for help. Sino'ng walang puso ang kumidnap sa akin. Wala naman silang matatawagan na kamag-anak para ipa
"Hindi mo ba ako puwedeng patawarin na? Hindi ko naman alam ang tungkol sa mga 'eklabush' na gate o kung ano pa man na mayro'n kayo?" pagpapaliwanag ko sa kaniya habang inaalis niya ang tali ko sa kamay at paa. Ang sakit nang katawan ko na nagasgas ata sa kahihila niya sa akin kanina. Dikit iyon sa sahig kaya ang walang saplot na bahagi ay humapdi. Hindi tiles ang building na ito, ang low nang budget. Pero, ang pinaka tanong sa lahat. Nasa'n nga ba ako? Ang sakit pa ng ulo ko dahil sa ginawa ng babae na 'yon sa akin. He tortured my head, tila nakalkal ang pinakaloob-looba ng utak ko. Nasapo ko pa 'yon dahil kumikirot din. "Ma'am... I am so sorry sa nangyari sa anak mo. Hindi ko talaga alam ang nangyari." I tried and tried to explain to her na sana'y maintindihan niya naman. "Shut up! Wala na ang anak ko. Ano pa ang saysay nang lahat? Pero- syempre, hindi ako papayag nakikita kang nabubuhay pa habang ako naglu
Chapter 13 'Vamir' "Ilabas mo na agad siya Vamir!" Sigaw ni Gabriel sa lalaki na kaniyang kasama. Nakalapit na siya sa babae ngunit nakatitig lang 'to ro'n; habang kinakapos na nang hininga ang dalaga'y nagmumuni-muni pa siya. "VAMIR!" Dumagundong ang malakas at buong-buo na boses ni Gabriel sa silid. Gusto niyang takbuhin na ang kinaroroonan nag dalaga ngunit hindi niya magawa. Mas inisip niya na baka makatakas pa sa kaniya si Hermina. Tila tulog na biglang naalimpungatan si Darren sa pagtawag muli ni Gabriel sa kaniya. Idinamba niya nang pagkalakas-lakas ang matibay at makapal na salaming aquarium. Sa loob nama'y hirap na hirap na si Felicity. Wala nang hangin ang pumapasok sa respiratory system niya. Konti na lamang ay tubig na ang papasok sa kaniyang ilong. Sa hindi i
After 100 years."So, paano ba 'yan? Mauna na muna kami? Kailangan ko ng humabol sa enrollment nitong si Letizia. Ikaw na muna ang bahala rito ha." Ginawaran ni Felicity ng halik sa pisngi ang kaibigang si Cindie. Pinakiusapan niya ang kaniyang kaibigan na siya na munang mamahala sa Apartment na pagmamay-ari niya. Kailangan niyang samahan ang anak sa bago nitong papasukang paaralan."Oo na, ako na ng bahala rito. Enjoy kayo ni baby girl, okay?" Pinisil pa ni Cindi nag matambok na pisngi ng kaniyang inaanak kay Felicity. "Ninang naman eh. Malaki na
Dumating ang dalawang bampira sa Council building. Sapilitan ang kanilang ginawang pagpasok sa pribadong lugar ng mga supernaturals. Pinatumba pa nila ang mga security na nagbabantay sa buong paligid. Handa si Darren sa magiging kaparusahan sa ginagawa niyang karahasan ngayon, ang tanging goal lamang niya ay ang tulungan at bumawi kay Felicity. 'Yon lang. Ilang nagbabantay ang naibalibag at napatulog niya sa bawat bigwas na kaniyang ginawa. Pasulyap niya na tinatapunan ng tingin si Felicity. Bago lang sa kaniya ang bagay na 'to, at kakailanganin pa nito ng gabay. Ngunit sa pinapakita niya ngayon ay mukhang hindi na niya kailangan ng gano'n. Katulad niya'y marami na rin itong napabagsak na mga nakaitim na tagapangalaga ng kapayapaan sa loob ng Council. Tuluyang lumabas ang pangil na pinipigilan ni Felicity, na-triggered lang ng may biglang sumakal sa kaniya. Ang guwardiyang 'yon ng naging kauna-unahang nilalang na nakagat niya. Kumapit ng mapulang dugo sa kaniyang ngipin at labi.
Hindi maramdaman ni Felicity ang paa niya na sumasayad sa lupa. Napakabilis ng pangyayari, bigla niya na lamang nadama ang pagbilis nang tibok ng kaniyang puso. Punong-puno siya ng adrenalin, matapos n matikman ang dugo ng kaniyang mga kaibigan ay para ba siyang nabuhayan. Tuluyan nang naintindihan ni Felicity kung ano ang mga kakatwang tunog na naririnig niya. Naging klarado ang mga bagay na 'yon sa babae. Sa kaunting panahon ay natutunan niya ang teleportation, bumilis din ang kilos niya, specifically, sa pagtakbo.Masarap sa pakiramdam ngunit nakakatakot dahil sa kabila nito'y hindi nito alam ang iba pang rules ng pagiging isang bampira. Lalo na ang tungkol sa pag-inom ng dugo, 'yon ang pangunahing pinagkukunan nila ng lakas. Ngayon ay inisip lang niya na pupunta siya sa T
Eight in the Evening."Master. Master." Niyugyog ng house elf nang paulit-ulit ang nakahandusay na si Felicity. Naikilos naman ni Felicity ang kaniyang kaniyang ulo pabaling bilang sagot sa house elf. Mayamaya ay binuhay na nito ang kaniyang amo patungo sa malambot na sofa. Pinaypayan at inabutan muli ng tubig. Naubos niya ang lamn niyon ngunit wala pa ring epekto. Nanghihina na ang kaniyang katawan, sa hindi niya malamang dahilan."Master. Narito na sila." Doon lang nagmulat ng kaniyang mata si Felicity, hirap ngunit pinilit pa rin niya. Eksaktong sa paglinaw ng kaniyang paningin ay ang pagdating ng mga kaibigan niya galing sa Tenement. Sina Victoria, Cin
Dinala ng apat na kalalakihan si Gabriel sa Council. Binitbit na lang nila basta-basta ang landowner ng Tenement Uno. May kumalat na balita patungkol sa pagkamatay ng pantas na si Dessalonia- at si Gabriel ang idinidiin nilang may gawa ng pagpasyal. Paghihiganti kuno ang motibo. Pagkapasok pa lang ay idineretso na nila si Gabriel sa silid ng pagpupulong. Naroon, nakaupo sa kani-kanilang mga silya ang mga deities na may iba't ibang katungkulan. Ang matandang si Lusarias, ang diyosa ng Klima't Panahon na nakaupo sa pinakadulong bahaging upuan.Si Andromeda, ang diyosa ng Kagandahan ay naroon din. &n
KINAUMAGAHAN ay nagpasya na kami ni Gabriel na umuwi na. Tiyak matutuwa si Fifi kapag nalaman niya na nakabalik na kaming dalawa. Pinahiram na lang kami ni Kira ng kotse para hindi na kami mahirapan pa sa pag-uwe. Pinadalhan niya pa kami ng mga pagkain at ilang souveniers daw sa pagtungo namin sa kaniyang resort. Tuwang-tuwa ako ro'n sa unan na may nakaprint na mukha ni Kira. Ano't gano'n ang souvenier niya? Hindi man lang print ng kaniyang resort, eh. Kumaway ako kay Kira nang nagsimulang paandarin ni Gabriel ang sasakyan. He also waved back to us, hanggang sa tuluyan kaming makaalis.
Hindi pa rin matapos-tapos ang pangungilit ko kay Gabriel hanggang sumapit ang gabi. Nagpaka-clingy ako sa kaniya. Inaya ko siyang sa silid ko matulog para makanood kami ng movies at kumain ng popcorn. Nasa kusina kami ngayon ni Gabriel habang siya ang kitchen master at ako ay nakaupo lang at nakatunganga sa kaniya. Binabantayan ko ang bawat kilos na ginagawa niya. Simula sa pagbukas ng gas stove hanggang sa paglalagay ng mga rekado sa lutuan. Ang sabi niya'y magluluto raw siya ng pasta, 'yong mas masarap daw sa iniluto ni Darren. Medyo natawa ako sa sinabi niyang 'yon. Nabanggit pa talaga niya si Darren? "Masarap ba talaga 'yan?" tanong ko sa kaniya ng ilagay na niya ang cream sa pan.
Masaya lang ako buong maghapon na kasama si Gabriel. Ngayon araw ay nagkaroon na kami ng pagkakaunawaan, ngayon kung kailan huli na. Kumain kami, naglakad-lakad at nagpabalik-balik sa pag-swimming. Pinahiram kami ng kaibigan niyang si Kira ng speedboat. Nakakatakot dahil first time kong makasakay do'n pero dahil kasama ko naman si Gabriel ay walang naging problema. Actually, naging masayang masaya lang kami. Magkahawak ang kamay, magkayakap at nahahalikan ko siya, bilang siya. Ilang beses kong tinititigan si Gabriel kapag may pagkakataon, kitang-kita ko rin sa kaniya ang kaligayahang na nabubuo sa kaniyang mga mata.
Chapter 132"Good morning." Nakangiti at masaya kong bati kay Gabriel nang magising siya. Kanina pa ako nakatitig sa kaniya. Hindi na ako nagulat na narito siya sa tabi ko, walang suot na kahit ano at tanging ang puting kumot lang ang nagtatakip sa kaniyang katawan--ah hindi! Sa aming dalawa pala. Nakapatong ang baba ko sa palad ko, kung saan nakatukod naman ang siko ko sa higaan. Iginalaw niya ang kamay at ipinatong sa aking ulo. He becane to caress my hair. "I hope you have a good sleep," sabi ko.