Chapter 89
"C'mon Carley, kung ayaw mong sumama sa daddy mo, better be with us. Ako na ang maghahatid sa 'yo sa bahay niyo." I insisted.
"Nah. No need kuya, I can manage. Sige po, mauna na ako, at saka I'll be with my friends naman. Pakisabi na lang kay dad na magkita na lang kami sa bahay." Nagsimula sa pagmartsa si Carley, then she waved her hand to someone on the other side of the street.
Tinanaw ko kung nasaan ang kinakaway niya. Mula sa kabila ay mag grupo nga ng kabataang nakaabang kay Carley, nakabukas ang windshield ng kotseng kinaangkasan nila, kaya naman nagawa nilang gumanti ng kaway kay Carley.
N
Chapter 90Niyakap ko nang mahigpit ang aking kapatid.Dahan-dahan akong naglakad pabalik sa kinatatayuan ng dalawang babaeng kasama ko kanina. Bago pa tuluyang sumabog ang lasog-lasog na sasakyan ni Constantine ay nagawa ko nang makalayo roon.Wala na 'kong nagawa, iyon na ang pinili niyang desisyon.Naramdaman ko ang panginginig ng katawan ni Carley, natakot siya sa malakas na pagsabog na 'yon. Si Felicity naman ay nabuwal sa kaniyang kinatatayuan, nakasalampak ang puwetan nito sa sementadong kalsada.Nagkagulo sa buong paligid, napuno ng sigawan at hiyawan ng mga taong nakasaksi sa nangyari.Mas lalo kong niyakap si Carley nang maramdamang pilit siyang kumakawala sa akin."D-daddy,"usal niya. "U-uuwi na ako k-kay daddy, kuya.""Carley." Hinagod ko ang likod niya. "It's okay, uuwi rin
Chapter 91Felicity.Grabe ang mga happenings na naranasan ko sa halos ilang oras na lumipas. Nagsimula sa pagkainis ko kay Gabriel dahil sa hindi nito pagbibigay sa akin ng hinihingi kong transfer papers ng Tenement hanggang sa nagkasalubong kami sa labas ng opisina niya. Then, ayun na, isinama niya ako patungo sa ekswelahan ng sinabi niya na kapatid niya raw.Pagkatapos alam niyo ba? Hay naku! May sumabog na kotse. Hindi man lang in-explain ni Gabriel ang koneksiyon niya sa mga taong 'yon. Parati lang niyang sinasabi na kapatid niya si Carley.Nanatili lang ako sa panonood sa kanila, si Gabriel nakaalalay sa batang si Carley, hindi na rin ako sumunod nang magpunta sila sa Hospital. Inantay ko na lamang siya sa kotse hanggang sa doon na ako nakatulog.Mabuti na nga lang ay nauntog ang ulo ko sa windshield, dahil kung hindi ma-i-stock ako forever sa past.Mabilis akong bumaba ro'n, grabe, iniwan ba ako ni Gabrie
Naalimpungatan ako sa sigaw na 'yon ni Gabriel. Matipuno siyang nakatayo sa harapan ko, habang ako'y mukhang namamalimos na nakaupo sa kalsada. "C'mon." Napakurap ako sa biglang paglitaw ng kaniyang mga palad sa may uluhan ko. Tutulungan niya ba akong makatayo? How roman- Ay! 'Wag mo na ituloy Feli, hindi magandang word 'yan. "Ano na?" Nakataas ang isa niyang kilay sa akin. Mayamay pa'y iniyukod niya ang sarili upang magtama ang aming mga mukha. "Dali na, pag-uusapan pa natin ang tungkol sa Tenement, hindi ba?" Nagulumihanan ako sa sinabi niyang 'yon. Tungkol sa Tenement daw? Hindi pa 'ko tapos sa pagmumuni-muni ay hinablot na niya ang kamay ko't itinayo ako mula sa pagkakaupo. "Babalik na tayo, pagkatapos. . ." Pinutol niya ang sinasabi. "Nagugutom ako, puwede ka bang magluto ng makakain?
Chapter 92"Kanina ka pa pangiti-ngiti riyan Felicity, tell us anong mayroon?" Kinaumagahan. Nakaupo ako mag-isa sa mini lobby nang bigla na lamang silang dumating. Bago pa man sila nakarating doon ay hindi ko na mapigilan ang sarili ko sa pag ngiti at ilang beses na pagtawa nang mahina. Bigla-bigla ko kasing naaalala ang nangyri nang papauwi na kami ni Gabriel sa Tenement. The scaredcat Landlord. Hindi ko akalain na sa isang maliit na bagay lang pala siya takot. Panay ang pananakot niya sa akin tungkol sa lion, pagkatapos pala siya'y takot sa daga. Madalim na nang makauwi kami kahapon. Ang gawi ng Tenement na dinaanan namin ay may kadiliman. Matik ang pagdaan namin sa hardin ni Mang Henry no'n, puno ng halam
Chapter 93"Good Morning Mrs. Youngster." Hila-hila ko ang aking maleta, nagkasukbit ang backpack ngunit nagawa ko pa ring batiin ang ginang na nakasalubong ko sa pagbabae sa hagdanan. "Good Morning Feli, so ngayon na nga ang alis mo. Sayang tulog pa sina Farrah at Timothy, hindi man lang nakapagpaalam sa 'yo." Nakangiti si Mrs.Youngster ngunit bakas sa kaniyang boses ang lungkot. "Okay lang po 'yon. Pakisabi na lang po na hindi ko na sila naantay, kailangan ko natalagang umalis para hindi ako maiwanan ng bus.""Oh, siya kung gano'n, lumakad ka na." Hinawakan ng ginang ang balikat ko at marahanh tinap 'yon.
Chapter 94"Felicity. . . Welcome back!" Matinis na boses ni Monica ang sumalubong sa akin pagkabukas ko ng pintuan. Niyakap niya ako nang mahigpit, hindi alintana ang mababasaging bote ng alak na hawak niya."Ano ka ba Monica, d-dahan-dahan naman. Hindi ako makahinga." Pilit ko siyang inilalayo sa akin ngayon, napasobra ata ang yakap na ibinigay niya sa akin."Monic, awat na." Mula sa likuran ay bumungad naman sa akin si Dustin, nakangiti na itinaas pa ang hawak sa magkabilang kamay. Isang box ng chiken at cake."Grabe! May ganito pa talaga?" Ang tinutuk
Chapter 95Nakapikit pa ako ngunit nagawa ko nang maiupo ang aking sarili mula pagkakahiga. Kasabay niyon ang pag-abot ko sa sumisigaw na alarm clock. Nakadalawang alarm na 'yon, dalwang beses ko na rin itong pinatay. At heto nga sa ikatlong pagkakataon ay bumangon na talaga ako. "Antok pa ako." Subalit walang nagawa ang bawat reklamo ko, tila may sariling paa ang aking mga paa. Dire-diretso ako sa banyo, kailangan munang mahimasmasan ng ulo ko upang mawala ang konting kirot no'n. Hang over! Sobrang lamig n
Chapter 96Halos madapa na ako sa kakatakbo papasok ng building ng Inkfirst publishing. Lagpas alas otso y media na, late na ako. Unang araw ng pagbabalik ko 'to pero palpak pa. Nangangatog ang paa ko habang nag-aabang na bumukas ang elevator, lumipas na ang ang trenta segundo ay hindi pa rin bumukas 'yon. Wala akong choice kundi takbuhin ang direksyon ng hagdanan papuntang third floor.Masakit man sa binti'y itinuloy-tuloy ko na ang nasimulang pagpapasakit sa sarili ko. Napuno ng pawis ang mukha ko sa ginawang iyon, alam ko naman na kulang ako sa exercise pero hindi dapat sa araw na 'to. Kailangan ko pang magpasikat, halos lahat nang alaala ko sa Inkfirst ay negatibo, puro pangdo
After 100 years."So, paano ba 'yan? Mauna na muna kami? Kailangan ko ng humabol sa enrollment nitong si Letizia. Ikaw na muna ang bahala rito ha." Ginawaran ni Felicity ng halik sa pisngi ang kaibigang si Cindie. Pinakiusapan niya ang kaniyang kaibigan na siya na munang mamahala sa Apartment na pagmamay-ari niya. Kailangan niyang samahan ang anak sa bago nitong papasukang paaralan."Oo na, ako na ng bahala rito. Enjoy kayo ni baby girl, okay?" Pinisil pa ni Cindi nag matambok na pisngi ng kaniyang inaanak kay Felicity. "Ninang naman eh. Malaki na
Dumating ang dalawang bampira sa Council building. Sapilitan ang kanilang ginawang pagpasok sa pribadong lugar ng mga supernaturals. Pinatumba pa nila ang mga security na nagbabantay sa buong paligid. Handa si Darren sa magiging kaparusahan sa ginagawa niyang karahasan ngayon, ang tanging goal lamang niya ay ang tulungan at bumawi kay Felicity. 'Yon lang. Ilang nagbabantay ang naibalibag at napatulog niya sa bawat bigwas na kaniyang ginawa. Pasulyap niya na tinatapunan ng tingin si Felicity. Bago lang sa kaniya ang bagay na 'to, at kakailanganin pa nito ng gabay. Ngunit sa pinapakita niya ngayon ay mukhang hindi na niya kailangan ng gano'n. Katulad niya'y marami na rin itong napabagsak na mga nakaitim na tagapangalaga ng kapayapaan sa loob ng Council. Tuluyang lumabas ang pangil na pinipigilan ni Felicity, na-triggered lang ng may biglang sumakal sa kaniya. Ang guwardiyang 'yon ng naging kauna-unahang nilalang na nakagat niya. Kumapit ng mapulang dugo sa kaniyang ngipin at labi.
Hindi maramdaman ni Felicity ang paa niya na sumasayad sa lupa. Napakabilis ng pangyayari, bigla niya na lamang nadama ang pagbilis nang tibok ng kaniyang puso. Punong-puno siya ng adrenalin, matapos n matikman ang dugo ng kaniyang mga kaibigan ay para ba siyang nabuhayan. Tuluyan nang naintindihan ni Felicity kung ano ang mga kakatwang tunog na naririnig niya. Naging klarado ang mga bagay na 'yon sa babae. Sa kaunting panahon ay natutunan niya ang teleportation, bumilis din ang kilos niya, specifically, sa pagtakbo.Masarap sa pakiramdam ngunit nakakatakot dahil sa kabila nito'y hindi nito alam ang iba pang rules ng pagiging isang bampira. Lalo na ang tungkol sa pag-inom ng dugo, 'yon ang pangunahing pinagkukunan nila ng lakas. Ngayon ay inisip lang niya na pupunta siya sa T
Eight in the Evening."Master. Master." Niyugyog ng house elf nang paulit-ulit ang nakahandusay na si Felicity. Naikilos naman ni Felicity ang kaniyang kaniyang ulo pabaling bilang sagot sa house elf. Mayamaya ay binuhay na nito ang kaniyang amo patungo sa malambot na sofa. Pinaypayan at inabutan muli ng tubig. Naubos niya ang lamn niyon ngunit wala pa ring epekto. Nanghihina na ang kaniyang katawan, sa hindi niya malamang dahilan."Master. Narito na sila." Doon lang nagmulat ng kaniyang mata si Felicity, hirap ngunit pinilit pa rin niya. Eksaktong sa paglinaw ng kaniyang paningin ay ang pagdating ng mga kaibigan niya galing sa Tenement. Sina Victoria, Cin
Dinala ng apat na kalalakihan si Gabriel sa Council. Binitbit na lang nila basta-basta ang landowner ng Tenement Uno. May kumalat na balita patungkol sa pagkamatay ng pantas na si Dessalonia- at si Gabriel ang idinidiin nilang may gawa ng pagpasyal. Paghihiganti kuno ang motibo. Pagkapasok pa lang ay idineretso na nila si Gabriel sa silid ng pagpupulong. Naroon, nakaupo sa kani-kanilang mga silya ang mga deities na may iba't ibang katungkulan. Ang matandang si Lusarias, ang diyosa ng Klima't Panahon na nakaupo sa pinakadulong bahaging upuan.Si Andromeda, ang diyosa ng Kagandahan ay naroon din. &n
KINAUMAGAHAN ay nagpasya na kami ni Gabriel na umuwi na. Tiyak matutuwa si Fifi kapag nalaman niya na nakabalik na kaming dalawa. Pinahiram na lang kami ni Kira ng kotse para hindi na kami mahirapan pa sa pag-uwe. Pinadalhan niya pa kami ng mga pagkain at ilang souveniers daw sa pagtungo namin sa kaniyang resort. Tuwang-tuwa ako ro'n sa unan na may nakaprint na mukha ni Kira. Ano't gano'n ang souvenier niya? Hindi man lang print ng kaniyang resort, eh. Kumaway ako kay Kira nang nagsimulang paandarin ni Gabriel ang sasakyan. He also waved back to us, hanggang sa tuluyan kaming makaalis.
Hindi pa rin matapos-tapos ang pangungilit ko kay Gabriel hanggang sumapit ang gabi. Nagpaka-clingy ako sa kaniya. Inaya ko siyang sa silid ko matulog para makanood kami ng movies at kumain ng popcorn. Nasa kusina kami ngayon ni Gabriel habang siya ang kitchen master at ako ay nakaupo lang at nakatunganga sa kaniya. Binabantayan ko ang bawat kilos na ginagawa niya. Simula sa pagbukas ng gas stove hanggang sa paglalagay ng mga rekado sa lutuan. Ang sabi niya'y magluluto raw siya ng pasta, 'yong mas masarap daw sa iniluto ni Darren. Medyo natawa ako sa sinabi niyang 'yon. Nabanggit pa talaga niya si Darren? "Masarap ba talaga 'yan?" tanong ko sa kaniya ng ilagay na niya ang cream sa pan.
Masaya lang ako buong maghapon na kasama si Gabriel. Ngayon araw ay nagkaroon na kami ng pagkakaunawaan, ngayon kung kailan huli na. Kumain kami, naglakad-lakad at nagpabalik-balik sa pag-swimming. Pinahiram kami ng kaibigan niyang si Kira ng speedboat. Nakakatakot dahil first time kong makasakay do'n pero dahil kasama ko naman si Gabriel ay walang naging problema. Actually, naging masayang masaya lang kami. Magkahawak ang kamay, magkayakap at nahahalikan ko siya, bilang siya. Ilang beses kong tinititigan si Gabriel kapag may pagkakataon, kitang-kita ko rin sa kaniya ang kaligayahang na nabubuo sa kaniyang mga mata.
Chapter 132"Good morning." Nakangiti at masaya kong bati kay Gabriel nang magising siya. Kanina pa ako nakatitig sa kaniya. Hindi na ako nagulat na narito siya sa tabi ko, walang suot na kahit ano at tanging ang puting kumot lang ang nagtatakip sa kaniyang katawan--ah hindi! Sa aming dalawa pala. Nakapatong ang baba ko sa palad ko, kung saan nakatukod naman ang siko ko sa higaan. Iginalaw niya ang kamay at ipinatong sa aking ulo. He becane to caress my hair. "I hope you have a good sleep," sabi ko.