Grey! Ganoon mo na lang ba kadaling bitiwan ang bagay na mayroon tayo?! God Grey! Ang tanga ko dahil minahal kita. Binigay ko sa iyo lahat. Sa iyo umikot ‘yong mundo ko. You're shit," panunumbat ko sa kanya. Gusto ko mang umiyak pero napipigilan ko pa ‘yong mga luha ko sa pagtulo. I'm not that weak para umiyak sa harapan niya. I'm not that stupid para iyakan siya. Not.
"I'm sorry Ain." I show no emotion when I heard those words coming from his mouth. I just have realized that he is walking away from me. Kasabay ng pagtalikod niya sa akin ay ang pagtaksil rin ng mga luhang kanina pa gustong kumawala sa mga mata ko. I'm still stupid. Hindi ko na namalayang bumuhos na pala ‘yong ulan pero hindi ako nagpatinag sa mga patak nito at nanatiling nakatayo pa rin doon hindi dahil sa ayaw ko, kundi ayaw ng mga paa ko. Wala akong ginawa hanggang sa nakita kong naglaho na lang lahat bigla at tanging dilim na lamang ‘yong nakita ko.
I woke up from the sudden buzz of my alarm clock. That nightmare. Panaginip lang pala ‘yon. Napasapo ako sa noo ko. Ang sakit ng ulo ko. Naalala ko na naman ‘yong nangyari seven years na ang nakalilipas. That bastard. At dahil ayoko ng maalala ang lahat ng ‘yon ay naisipan ko na lang na maligo na lang muna para maibsan ‘yong sakit ng ulo ko at baka sakaling umepekto.
After 25 minutes ay natapos na ako. Sinusuri ko na lang mabuti ‘yong itsura ko sa salamin. Inaalam kong anong mali sa itsura ko.
"Hey! Ainah!" I was settled back to reality when I heard my name kaya napalingon ako sa may pintuan. I saw Ellie at my door which remind me na ngayon lang kami nagkita ulit ever since last week sa bar. It's been a week na rin no’ng pinauwi ako ni Treckk ng maaga pero kumukulo pa rin ‘yong dugo ko kapag naalala ‘yon.
"What?!" tanong ko saka muling binaling ‘yong atensyon ko sa salamin.
"Nandito kami!" Is she not thinking?
"Alam ko!" Alam ko naman talaga. Kausap ko nga siya ‘di ba?
"’Di mo man lang ba kami papapasukin diyan?" Kumunot naman ang noo ko sa tanong niya. Anong pakulo na naman ang naisip niya at sa tinagal-tagal ng panahong lumabas-pasok sila sa kuwarto ko ay ngayon pa lamang sila humihingi ng permiso mula sa akin.
"Wow! Nahiya pa kayo? Sa tagal-tagal niyo nang pumupunta rito, ngayon pa kayo nagtanong?"
"E ‘di okay! Guys! Halina kayo." Wala pang minuto ay nakapasok na silang lahat sa kuwarto ko. Si Ellie at Trice ay nakahiga na sa kama na parang kanila nga iyon samantalang si Kina at Sassy ay busing-busy sa paghahalungkat sa make-up kit ko. Ang weird ng mga pinsan ko. Parang kanina lang nahihiya pang pumasok, ngayon naman umaakto na parang sa kanila itong kuwarto ko.
Napabuntong hininga na lamang ako nang muling binalik ko ‘yong tingin ko sa salamin.
"Why are you here guys? Anong trip?" Alam kong may naisip na naman itong mga 'to na kalokohan. Ganoon talaga kami since we were kids.
"Uhmm..." Tiningnan ko si Ellie mula sa salamin na parang may iniisip habang ‘yong kamay niya ay nasa baba niya.
"What happened? I mean last week sa bar? Ang aga mong umuwi Ainah." Of all the question, bakit ‘yon pa tinanong niya? Mas lalo ko lang naaalala ‘yong gagong ‘yon.
"Vince just didn't want me to be happy for a while. Papel naman no’n, ay gawing impyerno ang buhay ko which is ‘di na kailangan dahil pagmumukha niya pa lang nakakaisip na akong gumawa ng krimen," sabi ko habang inaalala ‘yong mga araw na puro pambubuwesit lang ‘yong nagawa niya sa akin and I just realized na wala pa lang araw na hindi niya ako binuwesit.
"Sayang naman Ain. You know what? We really enjoy that night!" panunuya naman sa akin ni Trice kaya mas lalo na tuloy akong nainis sa gagong ‘yon.
"Saying those just wants me more to punch Vince." I just continually playing with my hair habang sa isip ko ay unti-unti ko nang pinapatay sa Vince.
"Why don't you take a revenge to him Ain?" Napatigil ako mula sa ginagawa ko at napatingin sa salamin kung saan nakikita ko si Sassy. Nagtama ‘yong tingin namin saka niya ako nginitian na parang alam niya ‘yong iniisip ko, na gusto ko ‘yong suggestion niya. Dahil sa sinabi niya ay unti-unti na namang nabuhay ‘yong demonyo sa loob ko.
"You just need to think kung ano ‘yong pinaka-ayaw niya sa lahat Ain na ikakainis niya. You know him more than we do. Alam mo kung saan siya mas naiinis." Napaisip naman ako sa sinabi ni Ellie. ‘Yong bagay na kinaiinisan niya? There's only one thing na naiisip ko. I smiled saka ako humarap sa kanila.
"I love you couz pero ano naman ‘yong gagawin natin para makaganti ako?" desidido kong tanong sa kanila.
"Ops. Let me correct you, hindi natin, ikaw lang." Napaawang ‘yong mga labi ko dahil sa narinig ko.
"Ako lang? Akala ko ba pinsan ko kayo?! Bakit ‘di niyo ako tutulungan?!"
"We are the one who suggested about the idea. At least we've help you." Napaisip naman ako kung ano ang naitulong nila sa akin. Not that big pero okay na lang.
"And one more thing Ain. Parang hindi ka naman sanay na mag-isang naghihiganti. Remember na ikaw palagi ‘yong gumagawa ng kalokohan para makaganti ka lang kay Vince? Nasaan na ba ‘yong fighting spirit mo?" Hindi ko alam kung paano mag-react. I was confused if that was an insult or a compliment one.
"Fine but ano naman ‘yong gagawin ko? What's the best revenge against Vince?" Akala ko ay may sasagot na kahit isa man lang sa kanila pero tanging kaluskos lamang ng hangin ‘yong narinig ko mula sa kanila. It was almost two minutes silence at hanggang ngayon ay wala pa rin akong naririnig na sagot.
"So ano na? Akala ko ba tutulungan niyo ako?" Pinutol ko na ‘yong katahimikan na nanginbabaw sa amin. Akala ko sa pangalawang pagkakataon ay wala pa ring sasagot pero napatingin ako saglit kay Kina dahil bigla na lang siyang tumawa na parang tanga.
"Did you remember kung kailan talaga nainis si Vince? Naglasing pa nga siya noon and that's because of you Ainah. I never saw my brother in a situation like that. Ikaw lang nakagawa noon. Para nga siyang broken hearted noon. If you just saw him." Kina and Vince were siblings if I hadn't mentioned it. She's still laughing but I can't really picture out Vince in a situation like that. Mostly kasi ako ‘yong nabubuwesit sa kanya kumpara sa mga pambubuwesit kong ginagawa sa kanya.
"You know what Ain? Ikaw lang talaga ang nakakabuwesit sa kanya ng ganoon. Sa iyo lang talaga siya naiinis. And I guess that's a compliment and a great achievement of yours." Kumunot ‘yong noo ko dahil nalilito ako sa sinabi ni Kina. Hindi ko kasi siya nakita na nainis siya sa akin. Everytime na hinihiling kong maiinis siya sa lahat ng gagawin ko tulad na lang ng pagkabuwesit ko sa lahat ng pang-gagago niya sa akin but I failed in seeing him like that.
"Akala ko–" I was cut off.
"Akala mo, hindi siya naiinis sa lahat ng ginagawa mo? Vince really knew well to play well with you Ain. Magaling siyang magtago ng emosyon if that's what you want to know. Alam ko ‘yon dahil kilala ko ang kapatid ko." Indeed. Blood is thicker than water after all.
"Sometimes I get jealous with you. He acts more a protective brother to you than he is to me."
"Protective? Come on Kina. Alam naman nating lahat na gusto niya lang akong buwesitin. That's just it."
"It's not."
"Okay fine. Whatever! But ano na nga ‘yong plano ko?"
"Sabotage his date tomorrow." I heard those words coming from the mouth of Kina. It's not a suggestion or a request either. It's a command.
"Hey! Bakit ang bitter mo ngayon Kina?" Iyon naman ang isinagot ni Trice sa kanya.
"I just didn't like the girl who is currently dating by Vince. That's it." She shrugged her shoulder.
"Ano na Ain? It's a deal then? You can have your revenge and you can make me happy as well." Ngumiti si Kina sa akin na parang nababasa ‘yong iniisip ko. Later on sinuklian ko rin siya ng tawa.
"Deal," sabi ko pa with a matching gesture na ikinagulat naman ni Ellie at Sassy.
"Well. Good luck!" I just smiled. Si Vincent ang sabihan niyo ng good luck.
"And for the information of you Ainah, para malaman mo ‘yong exact date, time at location ng date nila, pumunta ka lang sa bahay namin." Kina had wink on me again but based on the wink that she gave on me, I think there's more meaning in it. I know Kina, siya ‘yong pinaka-weird sa lahat.
"What?!" Napatayo ako mula sa kama ni Kina no’ng narinig ko na lahat ng napagplanuhan niya para sa 'revenge-operation' ko sa kapatid niyang si Treckk. Halos mabingi ako sa narinig kong plano mula sa bibig niya. Pinapunta niya ako dito sa kanila para mapaghandaan daw namin ‘yong plano namin."No way! I'll never do that scene... Again." Pareho pa rin kasi ‘yong plano niya noon na ginawa ko naman no’ng nasa college pa kami. Natatandaan ko pa nga na sobrang nainis talaga si Treckk noon at muntik na akong patayin sa mga titig niya dahil sa iskandalo na ginawa ko sa karamihan ng tao."That's the best revenge you can have for Treckk. Wait, are you scared to my brother?" She grins slightly. Napaisip naman ako saglit sa naging saad ni Kina. Kailan pa ako natakot sa kanya? Isa pa, magaling naman akong umarte at mahilig ako sa kalokohan kaya bakit naman ako uurong."Fine," isang salita lamang ang naging tugon ko senyales ng pagpayag ko. "Para malaman mo ‘yong schedule niya para sa date niya buk
Mariin kong hinilot ang aking sentido dahil sa sakit ng ulo ko kakaisip sa muntikan nang mangyari sa amin kanina sa kupal na lalaking yun kung hindi lang dumating si Tita. Nabwesit ako dahil sa tumugon rin ako sa paghalik pabalik sa kanya. He won the game this time, one point for you Dela Vega. Patuloy na naglakbay sa isipan ko ang pangalan ng babaeng iyon. Ang pangalang Leiandra Mortez. Sa hindi ko malamang dahilan ay may kung anong bagay ang nararamdaman ko. I don't believe that he is taking seriously that girl. I know Vince. He always thought that everything is just a game. Why it's a big deal to you then? Bakit sobrang apektado mo dun sa bagay na yun. My inner thought played in my mind. I shook my head. "No." I shook my head. I just pity the girl. Yun lang yun. Maya-maya pa, narinig kong tumunog yung phone ko. Wala sana akong planong sagutin kung sino man ang tumatawag sa akin dahil masyadong full yung utak ko sa mga bagay-bagay na hindi naman talaga importante. Akala ko ay ti
Nilock niya ulit yung pinto at hinawakan na naman niya ako sa braso ko. Kinakabahan na talaga ako sa lalaking to. Walang paliguy-ligoy pa'y binato niya agad ako sa kama niya. Narealized ko na lang na nasa ibabaw ko na siya. I keep on struggling. "Vince! Stop it or else papatayin talaga kita!" But he'd pretend as if he hears nothing. "Then try me." Pinagsisimulan na niya akong halikan sa bandang leeg ko habang yung kamay niya ay hawak-hawak niya sa magkabilang gilid ng ulo ko. Kahit ano pang pagpupumiglas ang gagawin ko ay di pa rin sapat para makawala ako."Gago ka!" I shouted it to him. Gusto ko na talagang umiyak sa mga pinagagawa niya pero kailangan kong ipakitang matapang ako at hindi natatakot sa kanya.Palaban ako. Kilala si Viss Ainah bilang isang palaban na babae. Lumalim na rin yung mga halik niya, sa mga labi ko, sa leeg ko, maging sa bahagi ng tenga ko. Ilang sandali pa'y namalayan kong hinubad na niya yung shirt ko. At first nanlaban pa ako pero sadyang mapwersa siya kay
"Pwede ba? Sabihin niyo na nga sa akin?!" I said with the high pitch tone of my voice. Kanina pa nila ako binibitin. Malalagot talaga sila sa akin pag nagkataon."Do you still remember Fellis?" tumango naman ako. Si Tita Fellis yung pangatlong anak nina Grandpa. Sa lahat ng anak niya ay siya lang yung pinakaayaw ko. Kaya hindi nakakapagtatakang may hidwaan na nangyayari sa kanila nina Grandpa. Naalala ko pa nga noon na di niya ako tanggap bilang kapatid niya cause for her I'm just a total stranger in the family. Di daw ako nababagay sa kanila pero I'm thankful cause there is still Ate Stacy in my life who is ready to protect me when I'm still a kid."Kilala mo ba yung mga anak niya na pinsan natin?" tumango naman ako. Sila lang yung mga pinsan namin na di namin close kasi di namin trip yung mga ugali."Kung ganun kilala mo si Avas." maarteng tanong ni Kina. Napangiwi ako nung narinig ko ang pangalang iyon."Of course. Sinong di makakalimot nun whe
Hindi na ako kumibo sa naging sagot niya. Tamang-tama rin at nasa tapat na kami ng bahay. Nanatili lamang siyang tahimik."Thanks for riding me home Vince and sorry." sabi ko sa kanya. Wala siyang sinagot kaya naisipan ko na lang na bumaba na ng sasakyan."You've hurt me Ainah. You really did." sabi niya subalit ay huli na nung napalingon ako. I was left dumbfounded there habang nakatingin sa papalayong sasakyan niya. I know he mean more than that or I was just assuming? Nasaktan ba siya dahil sa ginawa ko kanina? O nasaktan siya dahil bawal akong mahalin? I shook my head. Imposible namang ako yung tinutukoy niyang forbidden. Baka may mahal ng iba yung nais niyang ipakahulugan.Agad na akong dumiretso sa kwarto ko. It's a very long day. Maraming nangyari sa araw na ito. While I'm lying in my bed, there's one thing that registered in my thoughts. Kung takasan ko na lang kaya yung kasalanan at problema ko? Baka makalimutan rin naman yun ni Vince ka
Isang buntong hininga ang kumawala sa akin. Labis kong ipinagpapasalamat na nakarating na rin ako sa patutunguhan ko. Mahaba-habang biyahe rin pala papunta rito. Malayo kasi ito sa kabihasnan. Papalubog na yung araw sa may dalampasigan nung nakarating ako sa rest house. Nasa may pangpang kasi nakatayo yung rest house na malapit lang talaga sa may dagat. I was taken a back nung napansin kong open lang yung door ng rest house. Wala naman sigurong magnanakaw dito dahil malayo ito sa mga tao pero di ko na yun inisip at pumasok na lang bitbit yung aking maleta. Nakapikit pa ako while massaging my head. Mas lalo ko lang tuloy naramdaman ang pagod.Narealized ko na lang na may nabangga na pala akong isang matigas na bagay. Should I say matigas na katawan ng tao? Inangat ko yung tingin ko sa kung sino man yung nabangga ko. Heaven! I mean hell. He's a drop dead gorgeous but I can feel a bad aura of him. Para siyang si Theo james. Iyong mga mata niya na nakakamesm
Bahala na. Makikiusap na nga lang ako sa kanya. Bahala na si batman.Lumabas na ako ng kwarto at nagtungo sa kwarto niya. Ilang pagkatok pa ang naulit bago niya ito buksan."What?" he asked me. There a hint of irritation on his voice. Mukhang nadistorbo ko siya sa tulog niya."Can you give me favor?" simula ko. "I don't do favors." plain na sagot niya kaya nanlumo ako. Akmang isasarado na niya yung pinto nung pinigilan ko siya."I can pay you double if you want." desperada kung tugon. "I don't need money. Marami ako niyan." Ano bang gusto nito? Ang hirap niyang pakiusapan."Sige na Trojan. Please pumunta ka na sa bayan. Bilhan mo na ako. Pati gamot na rin bilhan mo na ako please. Baka di ko na kayanin ang sakit na ng puson ko." pangongonsensya ko pa sa kanya. Sana naman makonsensya siya. "What?! Ang layo kaya nun. And to say nakakahiyang bumili nun!" sabi pa niya. "Please." pagmamakaawa ko pa.
Pagkatapos ibinaba ni Grandpa yung phone ay dumiretso na agad ako sa rest house. Nakakainis naman, makikita ko na naman si Vince. Kinakabahan ako dahil baka sinumbong niya naman ako sa ginawa ko kay Lee. Alam kong papanigan siya ni Grandpa. Papasok na sana ako nung may marinig akong nag-uusap. I think it's Rain and Trojan. Malamang naman dahil kami lang yung narito sa lugar na ito. Mali mang makinig pero sadyang narinig ko lang talaga."You sure? Uuwi ka na ba talaga?" Alam kong boses yun ni Trojan. Akala ko ba may balak silang mag-honey moon dito? "Sorry babe, di naman talaga ako uuwi kung hindi to tungkol kay daddy diba? But I'll promise babawi ako sayo." sagot naman ni Rain sabay tawa. Naku! Ang landi talaga, may pa bawi-bawi pang nalalaman."Basta, huwag kang pumatol sa babaeng yun ah?" Teka? Ako ba yung tinutukoy niya? Baka ako pa nga ang gahasain ng Trojan na yan. Ang ganda ko kaya."Of course I won't. She's not my type." At sinu yung type
Please basahin niyo pa rin ang whole details na nakasulat dito :) May laman naman ito kahit papaano. So anyways someone nominated me to write some facts about myself. Thanks for nominating me @cjherradura :)13 Things about me :)1. I am a faithful believer in God kahit di halata :) dahil nagsusulat ako ng ganitong klaseng genre. 2. I am a bibliophile. Addicted ako sa books at sa pagbabasa. Addicted ako sa pagsimhot ng amoy ng mga book pages. Mahilig ako sa book Collection :) Haha inulit ko lang :)3. May collection rin ako ng mga SLAM DUNK slash SAKURAGI stuff. Most of the time Crush ko yung mga Hollywood actors and actresses rather than those puppy love sa high school/College.4. I am a pure Filipina. Nagsasalita ako ng tagalog, English at bisaya. I am proud to be a Dabawenya :)5. Anti-social ako. Madalas nasa bahay lang, nasa library o sa class room lang basta kaharap ang libro o notebook with pen. 6. People I already met says that S
Hi! I miss you so much guys. Noon may nag-ask kasi if published na po ba ito, sadly hindi pa ako nakapagself published but for now, opo magse-self published po ako. Sa mga gusto pong magpasabay at umorder, please comment po or message me directly sa facebook which is SecludedFantasy WP.Don't worry guys, may time pa sa pag-iipon :) And I'll make sure na hindi siya aabot sa 500.00 and up yung price. Baka lesser lang niyan with the inclusion of shipping fee na rin yan.First is Tempted tsaka isusunod ko yung Slaved at Indebted.-With my signature and dedication po.-Freebies? I am still planning about it po.-Inclusion of special chapter nina Vince and Ainah.-Questions? Yes po you can ask me freely about it. Thank you po. I really miss you so much guys. With Lots of Love-SecludedFantasy
Nagising ako dahil sa nararamdaman ko na ang sinag ng araw na dumampi sa aking balat. Randam ko rin yung paghaplos ng maliliit na kamay ni Vin sa mukha ko. Pinaglaruan pa niya yung bawat parte ng aking mukha. Pilit niyang ipinabubuka yung mga nakapikit ko pang mata. Ilang ulit niya ring pinisil yung ilong ko. Akmang napangiti ako sa ginagawa niya pero nakapikit pa rin ako. Naramdaman ko ang pagtayo niya sa kama. Pangilang beses siyang tumalon-talon don para gisingin lamang ako. "Mommy! Mommy!" sumigaw na talaga siya. Sinubukan niya pang hilain ang aking kamay para bumangon ako pero di niya kaya yung bigat ko. "Wake up mommy!" At his third attempt of waking me up ay doon na ako dumilat. Ngumiti ako sa anghel na bumungad sa harapan ko. Isang anghel na kamukha ng lalaking mahal ko. "Mommy your awake! Yehey! Nagising nga kita! Job well done!" masayang saad pa niya. I kissed him at his forehead at hinalikan niya ako pabalik sa pisngi. "Where's da--""Say
Everything seems falling to its place. Ganun naman siguro palagi. Pero wala pa ring kasiguraduhan ang buhay. Gigising kang maayos ang lahat hanggang sa mapagtanto mo na lang na ang gulo na ng mundo mo.It's been days since that incident happened. Hanggang ngayon ay pareho pa rin akong walang balita sa kanila. I never any news from them. Wala silang binanggit kay Fhea. Hindi ko rin alam ngayon ang tungkol kay Trojan. At ni hindi pa kami nag-uusap ni Treckk since that night kahit alam ko na ang lahat dahil ipinaliwanag niya. Akala ko rin ay babalik na siya sa kompanya pero hindi ko pa rin siya nakikita hanggang ngayon. Mahal ko pa rin naman siya. Sa bawat pagtibok nito ay siya lang tanging rason ng puso ko. Silang dalawa ng anak ko. Gusto ko mang bigyan siya ng pagkakataon pero may parte pa rin sa akin na natatakot nang magtiwala. Natatakot akong humawak ng isang pangakong walang katiyakan. Ayoko nang hawakan ulit ang salitang di naman pala para sa akin. I
Saglit ay napatigil ako sa may bodega nung may narinig akong tila nag-uusap. Kilala ko ang boses na iyon. Labis akong nadismaya dahil sa narinig ko. Hindi ko aakalain na magagawa niya iyon pero ako na mismo ang nakasaksi. Ako na mismo ang nakarinig sa lahat.It's him. It's Trojan. I can't believe that it's all a plan. Lahat ay plano lang pala. "Fuck that bullshit Fhea! You're getting on my nerves!" boses iyon ni Trojan. "What?! Sinabihan lang kitang gawan mo nang paraan para di sila mag-usap. Pagsabihan mo yang babaeng yan na tantanan niya yung asawa ko. Treckk's mine. Tell her to back off!" hindi ako nagkakamali at boses iyon ni Fhea."Don't tell me na bahag na pala ang buntot mo dahil lang sa babaeng yan? Ganyan ka pala magmaghal Trojan? How nice of you." narinig ko pang panunuya sa kanya ni Fhea."You better shut up bitch! Ako na ang gumawa ng paraan noon para magkalayo sila. So it's your turn to make your moves now. And it's your fault in the first pla
Saktong pagtingin ko sa orasan ay 6:30 p.m na. Hindi ko na namalayan ang oras. Itinuon ko lang ang atensyon sa mga paper works buong magdamag. Buong araw akong lumagi sa kwarto ko at mas minabuting trabahuin na lang ang mga papeles sa kompanya kaysa naman sa wala akong gagawin kundi ang tumunganga at tingnan kung gaano sila kasaya.I sighed at the thought that I needed to go downstairs para sa business party ngayong 7:00 ng gabi.Hindi pa lang nagsisimula ang kasiyahan ay gusto ko nang matapos agad ang gabing ito. Nakaupo pa rin ako sa kama. Kakatapos ko lang maligo pero wala akong planong suotin ang damit na nakaratay at inihanda nila para sa susuotin ko. Balak kong titigan lang ito magdamag. Ayokong lumabas mula rito sa kwarto ko. Ayokong masaktan na naman ako sa makikita ko.Hindi ako martyr na tulad ng iba. Na kahit nasasaktan na ay pinipilit pa ring harapin sila para lang sabihing malakas ako. Sawa na akong maging malakas. I used to be brave for two y
"Akala ko ba doon na sila maninirahan for good Ellie. Kaya nga panatag na ang loob ko dahil kahit papaano ay di na namin siya makikita. Hindi na siya hinahanap ni Vin." napahilamalos ako sa aking mukha. Baka gugulo na naman ang lahat. Baka maguguluhan na naman itong nararamdaman ko. "They decided na umuwi daw." plain na sabi ni Ellie. "Saka may party daw na gagawin to be hold here. Maybe it's anther business celebration na naman." kibit balikat pa niya saka siya humilata sa sofa."Anong plano mo?" kinagat ko yung labi ko. "Wala." napabuga ako ng hangin sa kawalan. My hearts beats fast. Ewan ko ba sa nararamdaman ko. "Wala akong gagawin. Pakisamahan sila kung sakaling magkikita o mag-uusap man kami. Just that. Just act that nothing happened between me and him." siguro ay yun lang ang tanging magagawa ko... Just forget the past."Nag-enjoy ka ba little dude?" doon lang ako bumalik sa realidad nung narinig ko ang boses ni Trojan. Whole day kaming namasyal sa
Two years later...Napahilot na lamang ako sa aking sentido dahil sa sakit ng ulo ko. Hindi ako nakatulog ng maigi kagabi sa kadahilanang mas pinili ko pa ang magpuyat sa paper works ko. I just have three hours of sleep. Pasado two a.m ko na naisipang matulog subalit maaga rin akong nagising.Nagyaya kasi si Vin na mamasyal tapos ngayon yung araw na napagdesisyonan namin ni Trojan na ipasyal siya. Maaga daw na pupunta dito si Trojan upang maging masulit daw yung pamamasyal namin. Sinabihan ko na nga siyang huwag na niya kaming samahan sa pamamasyal dahil kaya ko naman bantayn si Vin pero he really insisted. Sa huli ay pumayag na rin naman ako dahil alam kong mas magiging masaya si Vin kapag kasama siya sa pupuntahan namin.Nandito ako ngayon sa sala. Pinapaliguan pa si Vin ng nanny niya. Hinihintay ko na rin lang si Trojan na dumating at baka mainip pa siya. "Good Morning Ain!" napatingin naman ako sa kusina kung saan nanggaling yung boses na iyo
"Mommy!" nilingon ko si Vin na nagsisigaw habang tumatakbo papunta sa kinatatayuan ko ngayon. Pinagmasdan ko lang yung mga alon na humahampas sa dalampasigan. Nakalabas na si Vin sa hospital... and well, everything seems falling into its place. Nandito kami ngayon sa resort ng Ate ko. Remember the resort na pinuntahan ko noon? Yung rest house kung saan kami unang nagkita ni Trojan? Nandito kami ngayon sa lugar na tinutukoy ko. Ewan ko ba kay Trojan at pinilit akong samahan muna siya dito. Pero sinabi niya rin namang saglit lang kami at aalis rin agad. May kukunin lang daw siya subalit ay hindi niya sinabi kung ano ang bagay na iyon.Hinihintay na lang namin siya dito sa dalampasigan dahil nagpumilit rin si Vin. "Look! Mommy! I have a star fish." binuka niya yung palad niya saka niya ito pinakita. "Iuuwi ko ito para kay daddy." natutuwang balita niya sa akin. "Vin..." hindi ko pa kasi alam kung paano ipaliwanag yung tungkol sa bagay na iyon dahil alam kon