Chapter 24
My eyes instantly glued at someone looking around just like me and when our eyes met, he stopped too. Nagtagal ang tingin niya sa'kin bago siya lumingon sa kanan and I don't understand why but I remain staring at him, particularly in his neck and...jaw.
Nexus is seriously tall at siguro pag magkatabi kami, hanggang balikat niya lang ako. I was really short, nasa 5'3 lang ang height ko pero hindi halata dahil daw payat ang katawan ko at madaling madaya ng mga heels kapag sumasali sa mga pageants.
May tinawag siya sa kanan niya at nakita ko ang pagkakakunot noo ni Max, na nawala rin agad nang makita niya ako. Tumingin ulit ako kay Nexus at nakita ko siyang nakatingin rin habang papunta sila sa'min.
I gulped.
Hindi niya inaalis ang tingin sa'kin habang hinahawi ang mga taong nagkalat sa field. Tumutugtog ang banda at hindi ako
Chapter 25 Matagal iyon. Parang sinusukat ang reaksyon ko sa bawat titig niya. Like he's there trying to decipher what I'm thinking. Hindi ko nga lang sigurado kung nakuha niya ba ang sagot sa itsura ko. Naputol muli ang tinginan namin nang mahagip ng mga mata ko ang pagtayo ni Harry. May naka tayo ring isang lalaki sa gilid, hindi ko matandaan ang pangalan pero ang alam ko ay isa siya sa mga kaibigan ni Harry. The guy took the pitcher. "Mag rerefill lang kami," ani Harry. He looked at each of us and then our eyes met in the end. Nagtagal iyon pero nauna akong nag-iwas ng tingin. "You sure? Pwede naman tayong magtawag ng waiter?" Claia sofly said. "Okay lang..." mahinang tugon ni Harry bago ngumiti. Hindi ko na kinaya. I tore my eyes from them and tried to focus my attention to the band. "Just l
Chapter 26 "C'mon...no need to hide," Si Ody iyon, patting my back. Like she's urging me to tell them. "Why need to hide in the first place?" Ilia question Ody's statement meaningfully. "You don't have to push her...kung ayaw niyang sabihin..." Out of anyone who I expect to say that, Harry spoke. Nakatingin siya sa akin habang nakapulot ang mga kamay ni Claia sa kaniya. Kahit ayokong tumingin sa kaniya, hindi ko na pigilan. Like my eyes have betrayed me and found the only person I wanna see. "Bakit naman hindi? Unless may tinatago siya, meron ba, Joy?" Konti nalang ay maiinis na ako sa babaeng ito! I pursed my lips and turned my eyes on them. "W-well...actually...I..." "Yo! What do we have here, huh?" Wesley's voiced interrupted us. Nakangisi ito at lahat napatingin s
Chapter 27 I thought those fucking nights were enough to drain my tears. Hindi pala. May ilalabas pa pala. Sinalubong ko ang madilim na bahagi ng field kahit ramdam ko pa rin ang mga nag babadyang mga luha sa aking mata. How ironic. Dapat sana'y sa maliwag ako mag punta at hindi sa dilim dahil mas ligtas iyon pero ewan ko ba. I feel like I'm safer here. I feel like the darkness can save me... at least from the judgment of people's eyes when they see how puffy my eyes are, right now. I don't exactly get it, but the darkness kind of comforts me. Like it can shield me from anything. From anyone. Iniisip ko palang na makakasalubong ko ang mga kakilala or worst, mga kaibigan ko pa, hindi na agad ako mapanatag. Nahinto ako sa isang tabi. May kalayuan ito sa maliwanag na sakop ng field ngunit di
Chapter 28 "Why were you here, anyway?" I pursed my lips and looked away. "Uh... t-tahimik dito at walang--" he cutted me off and quickly filled my sentence. "Walang makakakita sa pag iyak mo?" My lips turned ito a grim line. Natahimik ako bigla. Hindi ko alam kung ide-deny ko pa ba when it's obvious that he's right... that I tried to run away from people and hide my feelings, my pain, my tears... "You know..." he trailed off, as if finding words. He brushed his hair with his fingerswhile looking at the ground before turning his eyes on me again. "I'm not exactly the right person youneed as of this moment." He said and scoffed, as if he find an idea funny. "Your guardian angel must have made a mistake. I can't comfort a crying girl and promise that it'll be okay." I can sense som
Chapter 29Hindi ko tuloy alam kung inuuto niyalang ako sa mga sagot niya o totootalaga. Well, he got looks so... I don'tthink so. Marami na akong narinig kila Max at Jasper sa mga naging girlfriend niya at sa lahat ng narinig ko, babae talaga ang nanligaw."That explains why," tumango-tango ako."Well...?" he gestured his hands. I raised him my brows. "Answer my question too,"Kumunot ang noo ko. "Ano?""How can you determine if you lovesomeone?"Napaisip ako roon. "In my case, I love Harry because hemakes me happy. And I think it's all that matters," I confidently said."So, you love him?"Napatitig ako sa kaniya at natigilan. I Just said that I love him right? Mahal ko ba talaga? Or it's just my ego trying to denying it kaya hanggang ngayon hindi pa rin ako sigurado. "Yeah... ngayon ko lang na realized," sabi ko na lang dahil wala naman mawawala kung aaminin ko tal
Chapter 30Naramdaman ko ang mahinang ihipng hangin at ang miminsang pag tamang ilaw sa aking mukha. Iyon angnaging dahilan ng pag mulat ng akingmata. Mabigat pa rin ang mga talukapng mata ko galing sa pag kakatulogngunit unti-unti ring naka-adjust nang makita ang iba't ibang ilaw ng mga sasakyan sa harap.Bahagya akong gumalaw.Naramdaman ko ang seat beltna nakaharang saking katawan. Nakasakay ako ngayon sa kotsehabang natutulog kanina. Naalerto ako dahil doon. Napatingin ako sa kaliwa.Nandoon si Nexus na seryosong nagmamaneho. Tumatama ang kulaydilaw na ilaw sa kaniya dala ng mgailaw sa poste at ilang ilaw mula sa iba't ibang sasakyan na nakakasalubong.Tumikhim ako tsaka umayos ng upo.Nakuha nang pag galaw ko angatensyon niya kaya gumawi ang tingin sa'kin, pero saglit lamang iyon. Tila hindi na nagulat na magising ako."Malapit na tayo. Sleep more, " aniyasaka seryoso uling nagmaneho.
Chapter 31Lumabas ako ng kwarto at bumaba na.Tama nga ako na sina Max at Wesley ang narinig na nagbabangayan. Nag angat lang ako ng tingin sa kanila habang pababa sa hagdan. Maliitlang itong bahay na binili ni Mommy pero palagi na sila rito dahil mas komportable raw at malayo sa mga mata ng kanilang mga magulang.Natatawa na lang ako sa kanilang rason dahil aminado naman ako na kahit maliit ay maaliwalas naman itong bahay.Nakababa na ako ng hagdan at papunta sa kusina ng maabutan silang dalawa doon na nag aaway.Nakaupo si Max sa high chair at panay ang mando kay Wesley na nakasuot ng apron at halatang iritado sa pangengeelam ni Max."Whipped cream nga kasi ilagay mo!"ani Max. Nakasuot ito ng ternong pajama at naka lugay ang itim na buhok. Hindi na ako nagulat doon, dahil sa madalas nilang pag dalaw dito, may ilang spare clothes na silang lahat."Wala nga kakulit mo!" si Wesley na halatang ini
Chapter 32Naging abala kami sa pag luluto ngumagahan. Panay parin ang pag tatalonilang dalawa paminsan-minsanngunit nang matapos makakain atmakapag ligpit ng plato, tahimik langkaming nag momovie marathon. Hindi ko namalayan ang oras ngunit panay ang tingin ko sa pintuan kung may biglang kakatok o mag iingay kung may parating man ngunit wala.Hindi ako rin sigurado kung sila Jasper at Ody ba ang inaabangan ko o iba.Hindi pa rin ako mapakali. Hanggang sa dumating na nga sila Jasper at Ody nang mag bandang tanghalian ngunit wala si Nexus. Hindi nila kasama. Hinintay ko pa dahil baka sakaling nahuli lang at nanatili lang sa sasakyan ngunit wala nang pumasok sa pinto. Ilang beses pa akong nagbalak na magtanong kung bakit hindi sya kasama nila Jasper pero sa huli, hindi ko rin itinuloy. Baka mag taka pa sila dahil sa ilang taon naming mag kasama sa isang grupo, ni minsan hindi ko iyon tinanong. Wala akong pakealam kung dumating sya o hindi, ni-
Chapter 51Nag angat ako ng tingin kay Nexus na parang unbothered sa mga reaksyong nakukuha mula sa kanila.Then he looked at me and raised his brows, as if pointing his evidences in front of me. "O ano? Tapos na ba?" si Ody iyon.Nakuha nya ang atensyon ko. Tumalikod ako para makita sila."Comeback is real na ba?" Max keeps on probing.Sinamaan ko sila ng tingin. Tinawanan lang nila ako.They don't take me seriously! Kung alam lang nila ang totoo....Nagawa pang lumapit ni Wesley at Jasper para makipag apir kay Nexus.I rolled my eyes.Ngayon naman, palapit na sila Ody at Max at sigurado ako tatadtarin nila ako ng tanong kaya imbes na salubungin sila, umikot ako at binuksan ang passenger seat ng kotse ni Nexus.Padabog ko iyong sinara. Gulat na gulat silang lahat sa ginawa ko. I didn't say a word, pagka pasok ay tahimik lang ako at tumingin nalang sa kanang bahagi ng parking. Nasa kaliwang bahagi sila ng kotse at panay ang silip sakin kaya umiiwas ako.Sigurado akong pag sumabay ako
Chapter 50Nakita ko nag pag lunok nya bago binasa ang labi. Akala ko may sasabihin sya pero hinayaan nya lang akong mag salita. His eyes were now focus on me."Telling them you're lying was not my option. You should be the one answering those queries, not me." I said. "Labas ako do'n."I looked at him and saw him busy staring seriously at me. Hindi ko mabasa ang iniisip nya kaya nag iwas ako ng tingin.After contemplating what I should do, napag pasyahan ko na ring sabihin sa kanilang lahatang totoong nangyare at kung ano ang namagitan samin noon ni Harry and maybe this day is the starting point. Sa oras na umamin si Nexus sa gawa-gawa nyang 'relasyon namin'sasabihin ko na rin kung ano ang puno't dulo ng lahat ng ito. Para matapos na at maka move on na kaming lahat. Tumingin ako sa labas ng milktea hub. Ngayon mas determinado na sa planong nabuo sa isip ko."Go on, nandyan lang naman sila sa labas. Pwede mo nang sabi---" Umiling agad sya kaya nairita ako. Matapang nya akong tinign
Chapter 49Just then, na agaw ng tingin ko ang glass door sa bungad at nakita ang isang lalaki na parang tamad na tamad maglakad. Lumiko sya papunta sa direksyon namin kaya nag tama ang tingin naming dalawa. Napatigil sya. Mukhang gulat na gulat.Tumikhim si Max sa gilid ko kaya bumalik sakanya ang tingin ko. I glared at her. Pati sa tatlo. "What's this?" I asked. "Max..." tumingin ulit ako sakanya.Sa kanilang apat alam kong si Max, lang ang may kakayahang mag plano ng ganito. Well, sya lang naman kasi itong masyadong interesado samin ni Nexus.Si Ody nag tanong lang sakin nunguna kung nag away ba kami o hindi, sinagot ko lang ng 'Oo' kasi totoo naman. Pagka tapos no'n wala na.Si Jasper, gano'n din. Hindi na nag usisa. Parang napilitan pa ngang itanong. Si Wesley naman, sakto lang. Mukhang hindi namancurious. Si Freya, although she's nothere--nahihiya nang mag tanong.So if there's one person who's probably be the mastermind, it will be Max.Bumuntong hininga sya tsaka tumayo. B
Chapter 48Nag iwas ako ng tingin. Hindi ko alam kung pano ko ba ipapaliwanag. If I deny them the truth, it would look like I'm too defensive, they would also think Nexus is bluffing. Mas lalo nilang aalamin kung bakit at ano ba angtotoo.On the bright side, pag inamin ko naman, ibig sabihin pabor ako sa kasinungalingan ni Nexus. It would look like we plan this together. Likewe're on this lies together unlike kung ide-deny ko, sya lang ang mag mumukhang sinungaling...Oh, fuck....I have no choice. Wala akong ibang maisip. So I end up deciding not to choice among the options and play safe."A-ayokong pag usapan..." I said and they all respected my response.Nang sumunod na araw naging abala kami sa mga seatworks at quizzes sa ibat ibang subjects. I was coping up. Kahit panay ang bulungan ng mga tao sa corridor dahil sakin. Hindi iyon naging hadlang. Naging magaan din ang pag uusap namin nila Max.They were inviting me to join them every breaks. Unti-unting bumabalik sa dati---maliba
Chapter 47I tried my best to speak in my sincerest tone as possible. Ayokong isipin nya na galit ako. Gusto kong maintindihan nya na kailangan nyang malaman ito.Kaya sinasabi ko sa kanya dahil gusto kong maliwanangan sya sa mga bagay-bagay. "Hindi sa lahat ng pag kakataon may iintindi sayo..." I sincerely said. Kasi totoo naman. Hindi sa lahat ng pag kakataon, kami ang kasama nya. Kami na mga kaibigan nya na palaging umiintindi sa ugali nya.She's a socialite. Marami pa syang makakasalamuha at marami din anghindi makakaintindi at itotolerate ang ugali nya. Kailangan nya ring umintindi sa iba. Hindi iyong laging iba ang mag aadjust para sa kanya.Tulad nalang nang nangyare, she didn't even try to understand my feelings.She never asks. Well, she did. But none of her questions came from a concerned friend. Those questions felt like I'm the accused and I'm being investigated. Hindi man lang ako binigyan ng benefit of the doubt kung totoo ba o hindi. Hindi man lang ba nila naisip na
Chapter 46She bit her lip. Halata sa mukha nya na tinatantsa nya ang magiging reaksyon ko.I stood there. Unmoved."Hindi ako hinihintay no'n. Nag kakamali ka lang," I said and turned on my back to leave.She must be mistaken. Bakit naman ako hihintayin ni Nexus sa labas ng room namin? I shrugged that though off and continued going home.Sa magkasunod na hapon, tuwing uwian namin, ganoon pa muli ang nangyare. One girl and a few boys from our last subject approached me and even joked about me getting a ride with my boyfriend to escort me home.'Boyfriend'? Are you kidding me? Inirapan ko iyon. I'm disturb by that term.Pinagsawalang bahala ko iyon pero hanggang sa pag uwi ng bahay, iyon parin ang iniisip ko.It bothers me... a bit. Okay lang yung isang hapon, iisipin ko pang pag kakamali lang iyon ni Erika o 'di kaya naman ay coincidence lang... Pero nang dumaan ang magkakasunod na hapon na ganoon pa rin... Hindi ko na alam.Panay ang balikwas ko sa kama tuwing masasagi sa isip ko iy
Chapter 45Naisip kong tawagan si Mommy sa kalagitnaas ng gabi pero hindi ko din naituloy. She's probably asleep. Pagod iyon sa trabaho at ayokong maka abala. I checked my phone and found Kuya Ej's number."Kuya..." I called him.May konting ingay sa background pero narinig ko pa rin sya.."Xia, what's wrong?" rinig agad ang pag alala sa kanyang boses. May kinasuap sya sa background bagomuling nag salita."I was inside my classroom kaya medyo maingay. Wait lalabas lang ako." And then, I heard his footsteps and a door closing. Baka pumunta na sya sa labas ng klase nya.I felt guilty. Nakalimutan ko na may night classes pala sya."Xia... Okay ka lang ba dyan?" ulit nya.Narealized ko tuloy na hindi ko naman sya tinatawagan ng ganitong oras kaya siguro nag tataka sya. Panay sa tanghali o 'di kaya'y hapon ang tawag ko dahil sa umaga ay tulog pa ito."No... Uh...I-I'm okay," I struggled to make my voice normal."You sure?"Napalunok ako. Nagbabara na ang lalamunan ko at konting konti nal
Chapter 44Ginamit ako ang pag kakataon iyon para umalis pero ilang minuto lang nakita ko muli sya sa harap ko."Joy!"Natigil muli ako. For fuck's sake I just wanna go home!"Just this once, makininig ka naman! Stop being stupid and pull yourself together!"What the fuck. Halos hindi ako makapag salita.Stupid?He called me stupid? Bakit ano bang karapatan nya para sabihin sa'kin iyon? I didn't force him to help me so he don't have the right to call me like that!"You don't have the right to tell me what to do! Bakit ka ba nangengealam? E 'di ba maliwanagnaman yung sinabi mo sakin?" Humakbang pa ako palapit sa kanya to prove a point. "You said you don't wanna be involved with me... Kaya hindi ko maintindihan kung bakit nandito ka at nagagawa mo pang isama ang sarili mo sa sitwasyon ko!"Natigilan sya roon. Nanatili ang tingin sa'kin pero hindi ko mabasa ang iniisip nya. Hindi nanaman nya masagot.Alam nya naman na talong talo na sya sa argumentomg ito pero ayaw nyang tumigil!"Tell
Chapter 43May pakiramdam na ako kanina na si Ilia nga ang may pakana nito pero hindi ko inasahan na sya rin ang mag sasabi kay Claia!It's not that I'm pointing my fingers to her but I know she purposely did this. Sya lang naman ang nakakaalam bukod saming dalawa ni Nexus!Umawang ang bibig ko at hindi makapaniwala sa galit nya sa'kin."Explain this!" dagdag nya pa. Nakita ko sa gilid nya si Ilia na ngumingisi at tila nag hahamon ang tingin sa'kin.Mabilis na ibinaba iyon ni Harry. Ngayon sa kanya napunta ang atensyon ni Claia."We were group mates in a project. Ginabi kaming parehas sa daan kakahanap mabibilan ng magandang newspaper para sa article na ipapasa namin, " he explained.Nakinig lang ako at hindi umapilasa kasinungalingan nya. Well, it's half true. Project naman talaga ang inatupag namin ng gabing iyon ngunit ang hindi lamang totoo ay ang pagiging groupmates namin dahil sa'kin lang ang project na iyon attinulungan nya lang ako. Hindi ako nakakibo. Claia asked me agai