Chapter 28
"Why were you here, anyway?"
I pursed my lips and looked away.
"Uh... t-tahimik dito at walang--" he cutted me off and quickly filled my sentence.
"Walang makakakita sa pag iyak mo?"
My lips turned ito a grim line.
Natahimik ako bigla. Hindi ko alam kung ide-deny ko pa ba when it's obvious that he's right... that I tried to run away from people and hide my feelings, my pain, my tears...
"You know..." he trailed off, as if finding words.
He brushed his hair with his fingers
while looking at the ground before turning his eyes on me again."I'm not exactly the right person you
need as of this moment." He said and scoffed, as if he find an idea funny. "Your guardian angel must have made a mistake. I can't comfort a crying girl and promise that it'll be okay."I can sense som
Chapter 29Hindi ko tuloy alam kung inuuto niyalang ako sa mga sagot niya o totootalaga. Well, he got looks so... I don'tthink so. Marami na akong narinig kila Max at Jasper sa mga naging girlfriend niya at sa lahat ng narinig ko, babae talaga ang nanligaw."That explains why," tumango-tango ako."Well...?" he gestured his hands. I raised him my brows. "Answer my question too,"Kumunot ang noo ko. "Ano?""How can you determine if you lovesomeone?"Napaisip ako roon. "In my case, I love Harry because hemakes me happy. And I think it's all that matters," I confidently said."So, you love him?"Napatitig ako sa kaniya at natigilan. I Just said that I love him right? Mahal ko ba talaga? Or it's just my ego trying to denying it kaya hanggang ngayon hindi pa rin ako sigurado. "Yeah... ngayon ko lang na realized," sabi ko na lang dahil wala naman mawawala kung aaminin ko tal
Chapter 30Naramdaman ko ang mahinang ihipng hangin at ang miminsang pag tamang ilaw sa aking mukha. Iyon angnaging dahilan ng pag mulat ng akingmata. Mabigat pa rin ang mga talukapng mata ko galing sa pag kakatulogngunit unti-unti ring naka-adjust nang makita ang iba't ibang ilaw ng mga sasakyan sa harap.Bahagya akong gumalaw.Naramdaman ko ang seat beltna nakaharang saking katawan. Nakasakay ako ngayon sa kotsehabang natutulog kanina. Naalerto ako dahil doon. Napatingin ako sa kaliwa.Nandoon si Nexus na seryosong nagmamaneho. Tumatama ang kulaydilaw na ilaw sa kaniya dala ng mgailaw sa poste at ilang ilaw mula sa iba't ibang sasakyan na nakakasalubong.Tumikhim ako tsaka umayos ng upo.Nakuha nang pag galaw ko angatensyon niya kaya gumawi ang tingin sa'kin, pero saglit lamang iyon. Tila hindi na nagulat na magising ako."Malapit na tayo. Sleep more, " aniyasaka seryoso uling nagmaneho.
Chapter 31Lumabas ako ng kwarto at bumaba na.Tama nga ako na sina Max at Wesley ang narinig na nagbabangayan. Nag angat lang ako ng tingin sa kanila habang pababa sa hagdan. Maliitlang itong bahay na binili ni Mommy pero palagi na sila rito dahil mas komportable raw at malayo sa mga mata ng kanilang mga magulang.Natatawa na lang ako sa kanilang rason dahil aminado naman ako na kahit maliit ay maaliwalas naman itong bahay.Nakababa na ako ng hagdan at papunta sa kusina ng maabutan silang dalawa doon na nag aaway.Nakaupo si Max sa high chair at panay ang mando kay Wesley na nakasuot ng apron at halatang iritado sa pangengeelam ni Max."Whipped cream nga kasi ilagay mo!"ani Max. Nakasuot ito ng ternong pajama at naka lugay ang itim na buhok. Hindi na ako nagulat doon, dahil sa madalas nilang pag dalaw dito, may ilang spare clothes na silang lahat."Wala nga kakulit mo!" si Wesley na halatang ini
Chapter 32Naging abala kami sa pag luluto ngumagahan. Panay parin ang pag tatalonilang dalawa paminsan-minsanngunit nang matapos makakain atmakapag ligpit ng plato, tahimik langkaming nag momovie marathon. Hindi ko namalayan ang oras ngunit panay ang tingin ko sa pintuan kung may biglang kakatok o mag iingay kung may parating man ngunit wala.Hindi ako rin sigurado kung sila Jasper at Ody ba ang inaabangan ko o iba.Hindi pa rin ako mapakali. Hanggang sa dumating na nga sila Jasper at Ody nang mag bandang tanghalian ngunit wala si Nexus. Hindi nila kasama. Hinintay ko pa dahil baka sakaling nahuli lang at nanatili lang sa sasakyan ngunit wala nang pumasok sa pinto. Ilang beses pa akong nagbalak na magtanong kung bakit hindi sya kasama nila Jasper pero sa huli, hindi ko rin itinuloy. Baka mag taka pa sila dahil sa ilang taon naming mag kasama sa isang grupo, ni minsan hindi ko iyon tinanong. Wala akong pakealam kung dumating sya o hindi, ni-
Chapter 33Seryoso itong nakatingin sa iba't ibang brands ng facial tissue sa harap at kitang kita ko sa banda ako ang magulong ayos ng buhok nito. Hindi man naka brush up tulad ng usual na ayos nito. Alam ko na agad kung sino ang lalaking may malamig na titig habang bahagyang natatabunan ang mga mata ng kanyang bagsak na buhok.Napanganga lalo ako nang makumpirma ngang si Nexus iyon.Hindi ako makapagsalita at para akong naitulos na kandila sa kinatatayuan ko.Napansin nya iyon kaya napatinginsya sa banda ko. Walang bahid man lang ng pag kagulat ang mga mata.I swallowed hard while looking at hiscold eyes. "N-Nexus..."Nagtaas sya ng kilay sa'kin. Hindiako makahanap ng salita at sa tinginko, nag hihintay sya sa sasabihin ko.Omygad, hindi ko alam ang gagawinko!"U-uh.... N-nandito ka pala..." Lumikotna ang mga mata ko. Hindi ko naalam kung saan titingin. Hindi ko namatagalan ang intensidad ng kanyang
Chapter 34Pinaaulanan sya ng mga tanongat tukso nito pero hindi naman itosumasagot. Kumalabog ang pintuanng kotse hudyat na naisarado na nilaito. Hindi ko rin kita ang reaksyonnya dahil nakasakay na ako sasasakyan at naisarado na ang pintonang mapagusapan muli iyon peroalam kong hindi tumitigil si Jasper sakakaasar sa kanya dahil tanaw ko sila sa front mirror. Ganoon nga ang nangyare. Nang dumating kami sa bahay, naka set up na sa labas ang tinitiklop na lamesa at nakalagay na rin sang mga upuan. Nandoon na rin ang electric stove ko at ilang plato na paglalagyan.Ngayon ko lang napansin na dumilim na rin dahil alas tres nung umalis kami. Inabot kami ng mahigit isang oras doon kaya sa tingin ko, mag gagabi na rin. Umihip ang hangin habang nag aasikaso kami roon ng mga pinamili. Tinulungan kami ni Wesley na mag labas ng mga pinamili sa kotse samantalang ang dalawang babae naman ang syang nag aayos ng mga ito sa lamesa.
Chapter 35Para akong natauhan sa sinabi nya.Tinignan ko ang hawak na tubig atnakita nga ang ilang pawis nito. Hindina ako nakapag salita dahil sa pinag halong inis at kahihiyan. Mabilisakong nag martya paalis ng kusinapara idala ang tubig at hawak na pamunas.Nag thank you ako, tapos susungitan nya ako?Kahit ramdam kong nakasunod sya salikod ko, hindi ko na pinansin. Bahalasya dyan. Mag sama sila ng mga kamag anak nyang yelo!"Eh, bakit wala si Freya?" naabutan kona tanong ni Jasper. Lumabas na akosa bahay at bitbit na nga ang pamunasat lalagyan ng tubig.Malinis na ang lamesa. Wala na angbox ng pizza, mga baso at mga pinaglagyan ng pagkain namin kanina atnakapatong na ngayon sa isang upuan.Ang naroon na lang ay ang natapon na smirnoff ni Maxine."Nasa Cauayan 'yon," ani Ody habangtinutulungan ako sa dala kong tubig.Kinuha nya sakin i
Chapter 36"Sana lang mag tagal pa sila lalo!"Uminom si Max at nilagok muna bagomag salita. "Ano ka ba, ipupusta ko si Wesley, mag tatagal yung dalawangyon! Nakita mo naman bumalik pa talaga si boy!""Yeah... It means he really love Claia," puno ang ningning ang mga mata ni Ody nang sabihin nya iyon.Parang asido namang natapon sa sistema ko ang narinig. Hindi akomakapag salita. Parang nag babara ang lalamunan ko at hindi na rin akosigurado kung sa baso na hawak ko banakuha ang panlalamig ng kamay o ano.May nakita akong gumalaw sa gilid ko, nilingon ko ito at iyon ang naging dahilan ng pagtatama ng tingin namin ni Nexus.Seryoso itong nakatingin ngunit hindimaipagkakaila ang madilim na mga mata nito na akala mo kabisado ang lahat ng tumatakbo sa isipan ko.Hindi ako nag salita. Hindi rin ako umalis o umiyak sa kung saan.Nanatili ako sa kinauupuan ko at pilitna kinakalma ang dibdib ko. Hindi rinnaman sya
Chapter 51Nag angat ako ng tingin kay Nexus na parang unbothered sa mga reaksyong nakukuha mula sa kanila.Then he looked at me and raised his brows, as if pointing his evidences in front of me. "O ano? Tapos na ba?" si Ody iyon.Nakuha nya ang atensyon ko. Tumalikod ako para makita sila."Comeback is real na ba?" Max keeps on probing.Sinamaan ko sila ng tingin. Tinawanan lang nila ako.They don't take me seriously! Kung alam lang nila ang totoo....Nagawa pang lumapit ni Wesley at Jasper para makipag apir kay Nexus.I rolled my eyes.Ngayon naman, palapit na sila Ody at Max at sigurado ako tatadtarin nila ako ng tanong kaya imbes na salubungin sila, umikot ako at binuksan ang passenger seat ng kotse ni Nexus.Padabog ko iyong sinara. Gulat na gulat silang lahat sa ginawa ko. I didn't say a word, pagka pasok ay tahimik lang ako at tumingin nalang sa kanang bahagi ng parking. Nasa kaliwang bahagi sila ng kotse at panay ang silip sakin kaya umiiwas ako.Sigurado akong pag sumabay ako
Chapter 50Nakita ko nag pag lunok nya bago binasa ang labi. Akala ko may sasabihin sya pero hinayaan nya lang akong mag salita. His eyes were now focus on me."Telling them you're lying was not my option. You should be the one answering those queries, not me." I said. "Labas ako do'n."I looked at him and saw him busy staring seriously at me. Hindi ko mabasa ang iniisip nya kaya nag iwas ako ng tingin.After contemplating what I should do, napag pasyahan ko na ring sabihin sa kanilang lahatang totoong nangyare at kung ano ang namagitan samin noon ni Harry and maybe this day is the starting point. Sa oras na umamin si Nexus sa gawa-gawa nyang 'relasyon namin'sasabihin ko na rin kung ano ang puno't dulo ng lahat ng ito. Para matapos na at maka move on na kaming lahat. Tumingin ako sa labas ng milktea hub. Ngayon mas determinado na sa planong nabuo sa isip ko."Go on, nandyan lang naman sila sa labas. Pwede mo nang sabi---" Umiling agad sya kaya nairita ako. Matapang nya akong tinign
Chapter 49Just then, na agaw ng tingin ko ang glass door sa bungad at nakita ang isang lalaki na parang tamad na tamad maglakad. Lumiko sya papunta sa direksyon namin kaya nag tama ang tingin naming dalawa. Napatigil sya. Mukhang gulat na gulat.Tumikhim si Max sa gilid ko kaya bumalik sakanya ang tingin ko. I glared at her. Pati sa tatlo. "What's this?" I asked. "Max..." tumingin ulit ako sakanya.Sa kanilang apat alam kong si Max, lang ang may kakayahang mag plano ng ganito. Well, sya lang naman kasi itong masyadong interesado samin ni Nexus.Si Ody nag tanong lang sakin nunguna kung nag away ba kami o hindi, sinagot ko lang ng 'Oo' kasi totoo naman. Pagka tapos no'n wala na.Si Jasper, gano'n din. Hindi na nag usisa. Parang napilitan pa ngang itanong. Si Wesley naman, sakto lang. Mukhang hindi namancurious. Si Freya, although she's nothere--nahihiya nang mag tanong.So if there's one person who's probably be the mastermind, it will be Max.Bumuntong hininga sya tsaka tumayo. B
Chapter 48Nag iwas ako ng tingin. Hindi ko alam kung pano ko ba ipapaliwanag. If I deny them the truth, it would look like I'm too defensive, they would also think Nexus is bluffing. Mas lalo nilang aalamin kung bakit at ano ba angtotoo.On the bright side, pag inamin ko naman, ibig sabihin pabor ako sa kasinungalingan ni Nexus. It would look like we plan this together. Likewe're on this lies together unlike kung ide-deny ko, sya lang ang mag mumukhang sinungaling...Oh, fuck....I have no choice. Wala akong ibang maisip. So I end up deciding not to choice among the options and play safe."A-ayokong pag usapan..." I said and they all respected my response.Nang sumunod na araw naging abala kami sa mga seatworks at quizzes sa ibat ibang subjects. I was coping up. Kahit panay ang bulungan ng mga tao sa corridor dahil sakin. Hindi iyon naging hadlang. Naging magaan din ang pag uusap namin nila Max.They were inviting me to join them every breaks. Unti-unting bumabalik sa dati---maliba
Chapter 47I tried my best to speak in my sincerest tone as possible. Ayokong isipin nya na galit ako. Gusto kong maintindihan nya na kailangan nyang malaman ito.Kaya sinasabi ko sa kanya dahil gusto kong maliwanangan sya sa mga bagay-bagay. "Hindi sa lahat ng pag kakataon may iintindi sayo..." I sincerely said. Kasi totoo naman. Hindi sa lahat ng pag kakataon, kami ang kasama nya. Kami na mga kaibigan nya na palaging umiintindi sa ugali nya.She's a socialite. Marami pa syang makakasalamuha at marami din anghindi makakaintindi at itotolerate ang ugali nya. Kailangan nya ring umintindi sa iba. Hindi iyong laging iba ang mag aadjust para sa kanya.Tulad nalang nang nangyare, she didn't even try to understand my feelings.She never asks. Well, she did. But none of her questions came from a concerned friend. Those questions felt like I'm the accused and I'm being investigated. Hindi man lang ako binigyan ng benefit of the doubt kung totoo ba o hindi. Hindi man lang ba nila naisip na
Chapter 46She bit her lip. Halata sa mukha nya na tinatantsa nya ang magiging reaksyon ko.I stood there. Unmoved."Hindi ako hinihintay no'n. Nag kakamali ka lang," I said and turned on my back to leave.She must be mistaken. Bakit naman ako hihintayin ni Nexus sa labas ng room namin? I shrugged that though off and continued going home.Sa magkasunod na hapon, tuwing uwian namin, ganoon pa muli ang nangyare. One girl and a few boys from our last subject approached me and even joked about me getting a ride with my boyfriend to escort me home.'Boyfriend'? Are you kidding me? Inirapan ko iyon. I'm disturb by that term.Pinagsawalang bahala ko iyon pero hanggang sa pag uwi ng bahay, iyon parin ang iniisip ko.It bothers me... a bit. Okay lang yung isang hapon, iisipin ko pang pag kakamali lang iyon ni Erika o 'di kaya naman ay coincidence lang... Pero nang dumaan ang magkakasunod na hapon na ganoon pa rin... Hindi ko na alam.Panay ang balikwas ko sa kama tuwing masasagi sa isip ko iy
Chapter 45Naisip kong tawagan si Mommy sa kalagitnaas ng gabi pero hindi ko din naituloy. She's probably asleep. Pagod iyon sa trabaho at ayokong maka abala. I checked my phone and found Kuya Ej's number."Kuya..." I called him.May konting ingay sa background pero narinig ko pa rin sya.."Xia, what's wrong?" rinig agad ang pag alala sa kanyang boses. May kinasuap sya sa background bagomuling nag salita."I was inside my classroom kaya medyo maingay. Wait lalabas lang ako." And then, I heard his footsteps and a door closing. Baka pumunta na sya sa labas ng klase nya.I felt guilty. Nakalimutan ko na may night classes pala sya."Xia... Okay ka lang ba dyan?" ulit nya.Narealized ko tuloy na hindi ko naman sya tinatawagan ng ganitong oras kaya siguro nag tataka sya. Panay sa tanghali o 'di kaya'y hapon ang tawag ko dahil sa umaga ay tulog pa ito."No... Uh...I-I'm okay," I struggled to make my voice normal."You sure?"Napalunok ako. Nagbabara na ang lalamunan ko at konting konti nal
Chapter 44Ginamit ako ang pag kakataon iyon para umalis pero ilang minuto lang nakita ko muli sya sa harap ko."Joy!"Natigil muli ako. For fuck's sake I just wanna go home!"Just this once, makininig ka naman! Stop being stupid and pull yourself together!"What the fuck. Halos hindi ako makapag salita.Stupid?He called me stupid? Bakit ano bang karapatan nya para sabihin sa'kin iyon? I didn't force him to help me so he don't have the right to call me like that!"You don't have the right to tell me what to do! Bakit ka ba nangengealam? E 'di ba maliwanagnaman yung sinabi mo sakin?" Humakbang pa ako palapit sa kanya to prove a point. "You said you don't wanna be involved with me... Kaya hindi ko maintindihan kung bakit nandito ka at nagagawa mo pang isama ang sarili mo sa sitwasyon ko!"Natigilan sya roon. Nanatili ang tingin sa'kin pero hindi ko mabasa ang iniisip nya. Hindi nanaman nya masagot.Alam nya naman na talong talo na sya sa argumentomg ito pero ayaw nyang tumigil!"Tell
Chapter 43May pakiramdam na ako kanina na si Ilia nga ang may pakana nito pero hindi ko inasahan na sya rin ang mag sasabi kay Claia!It's not that I'm pointing my fingers to her but I know she purposely did this. Sya lang naman ang nakakaalam bukod saming dalawa ni Nexus!Umawang ang bibig ko at hindi makapaniwala sa galit nya sa'kin."Explain this!" dagdag nya pa. Nakita ko sa gilid nya si Ilia na ngumingisi at tila nag hahamon ang tingin sa'kin.Mabilis na ibinaba iyon ni Harry. Ngayon sa kanya napunta ang atensyon ni Claia."We were group mates in a project. Ginabi kaming parehas sa daan kakahanap mabibilan ng magandang newspaper para sa article na ipapasa namin, " he explained.Nakinig lang ako at hindi umapilasa kasinungalingan nya. Well, it's half true. Project naman talaga ang inatupag namin ng gabing iyon ngunit ang hindi lamang totoo ay ang pagiging groupmates namin dahil sa'kin lang ang project na iyon attinulungan nya lang ako. Hindi ako nakakibo. Claia asked me agai