CHAPTER 11

Chapter 11

(Megan POV)

“Ayos na ba ito?” Tanong ko sa kanya.

Ngumiti siya na parang sinasabi na hindi nga ako marunong umintindi.

“I want you naked.”

“No.”

“Do you want me to call them again? Nahihirapan ka ba masyado maghubad. Sure. Me—.”

“Maghuhubad ako.”

“Everything.”

Mga mata niya nawiwili sa nakikita niyang hindi ako mapakali at nahihiya ako ng sobra, sa kailangan ko ngang gawin na maghubad sa kanyang harapan. Kaya naman ang pantalon kong kupas na… kailangan ko rin yun hubarin. Napakatahimik ng paligid. At ang tanging maririnig mo ang tunog ng orasan na hudyat na isang segundo na naman ang lumipas.

Wala na akong nagawa kundi hubarin ang pantalon ko, at di ko namalayan tumulo na sa aking mga mata ang luhang hindi ko inaasahan. Sobra akong nagagalit ngayon sa nangyayari sa akin. At tanging pagluha lamang ang nagagawa ko.

Sa harapan niya, naka-panty at bra na nga lang ako. Tuluyan akong niyakap ng malamig na hangin. Alam kong hindi dito magtatapos ang lahat, nagsisimula pa lang ang pagsubok na pinapagawa sa akin ni Damian.

“My dear, don’t hesitating now after you’ve come all this way. Be naked.”

Naiinis ako sa kanya. Ikinasusuklam ko na nakilala ko ang isang kagaya niya. Lahat ng kanya, ayoko!

Nakatitig lamang ako sa kanya habang master ko na atang mag-isang naalis ang hooked ng aking bra. At inalis ko ito, upang makita ng mga matang nandito sa silid ang dibdib ko… na walang saplot. Wala na lantad na sa kanyang paningin ang dibdib ko…

At parang sa mga mata niya… Normal na bagay lang ito.

Huminga ako ng malalim. Kailangan ko na ito bilisan ng matapos na diba ang kalbaryo ko. Di na ako tumitig sa kanya, sinimulan ko na nga hubarin ang panty ko. Napalunok laway ako… ng itapon ko ito sa sahig kung nasaan ang mga damit ko. Ngayon hubad na nga ako. Sa pagyuko ko kanina ang buhok ko kusang tinabunan ang aking mukha… Hinayaan ko lang ito.

Nakatayo na nga ako sa harapan niyang hubad at walang saplot. Sana nga matapos na ito.

At bilang tugon ni Damian sa ginawa ko… Napapalakpak ito. Labis ata siyang natutuwa. Alam kong hindi lang ako ang nakita nitong hubad, hindi impossibleng napakarami na niyang babae na napaglaruan.

“Wow Miss Megan. That’s a quite a cute little show. I like it.” Saka siya tumayo sa pagkakaupo. “Now, try your best Megan to stay very still.”  

Saka siya tamad na naglakad palapit sa akin. Napaurong ako… habang siya napapahakbang.

“I told you. Stay still!” tahol nito sa akin na ikinapikit ko. “Open your eyes, Megan. Open it.”  

Binuksan ko naman, pero may luhang dumaloy sa aking pisngi. Naiiyak ako ng sobra. Ano itong ginagawa niya sa akin. Tumampad nga siya sa akin… Napakalapit.

Naramdaman ko na lamang ang kanyang daliri nasa pisngi ko, at binura nga ang luhang umagos. “Shhh… What for is this, Megan? This is unnecessary… I know you are still a virgin… And I like that.”

Kaya napakagat ako ng aking labi. Sa totoo lang gustong-gusto ko umiyak… Pero ano ito. Pinaglalaruan ako ng husto ng demonyong ito.

Hangang sa naramdaman ko ang kanyang kamay na hinaplos ang aking kaliwang balikat at gumalaw ito papunta sa aking braso. Parang hinihimas niya ako na ang pakiramdam na ito… Kakaiba. Malamig ang paligid ngunit ang kamay ni Damian, may kung anong kuryenteng dumadaloy para maramdaman ko ang pakiramdam na ngayon ko palang naramdaman. Ano ito…

“Anong ginagawa mo.” Mapangahas ko ngang tanong sa kanya. Wag naman sana ang iniisip ko ang siyang sasagutin niya.

“Tss. Inspecting your body my dear Megan. What else do you think I will do to you?” Sagot niya na parang nababasa niya ang aking isipan.

Inulit niya ang processo sa kabila kong balikat at braso… hangang sa ang haplos niya papunta na sa iba’t-ibang bahagi ng aking katawan. Natagpuan ko ang aking sarili na nahihirapan huminga at pigil na pigil na hindi gumawa ng ingay… Ang sensation na ito… Hindi ko ba maaring takasan?

Habang ang lalaking ito patuloy na pinaglalaruan ang aking katawan. At ng hindi ko na maramdaman ang haplos niya, nakahinga ako… Tapos na ata diba?

Ngunit mali ako. Hinaplos nito ang mukha ko, hangang sa aking leeg… At may kung ano sa akin na nanabik… at humihingi ng attention bigla… Ang mga private parts ko… Na pakiramdam ko mamaya lang, guguho na nga ako.

At ng pababa na nga ang haplos niya sa bulumbundukin ko…

“Itigil mo yan. Parang awa mo na Master Damian… Itigil mo ito.” At muli na naman akong naiiyak. Kaya hindi nga natuloy ang galaw ng kanyang kamay patungo doon, kundi pinaglalaruan ng kanyang daliri ang aking collarbone.

Ngumisi siya. “Shhh. Relax. Alam kong nagugustuhan mo itong ginagawa ko. It’s normal na manginig ang katawan mo, because it makes you excite. Breathing faster, is also a hint that you want this.”

“Hindi.” Tangi ko.

“Let see.” Nang biglang bumaba nga daliri niya sa gitna ng aking dibdib… At nanginig ako masyado. “Is it starting to feel good, huh?”

“Master Damian… uhmmm.” Na hindi ko napigilan ang sarili ko na kumawala yun dahil pinaglaruan na nito ang aking nippl*… Para nga mawala ang kontrol ko.

“Moan, Megan… Moan.” Saka niya kinurot ng bahagyang ang nippl* ko.  “Tignan mo nga naman tumitigas na ang iyong mga sus*. Hindi man sila kalakihan but your nippl* are pretty pink. Ano kaya ang lasa nito?” Na ang titig na niya nasa dibdib ko. Umiling ako… Wag na wag kang magsasalita Megan… Wag. Pero…

“Wag na wag mong sasabihin yan Master Damian. Tumigil ka na.”

“Shhhh. Walang sino man ang nakakapagpigil sa akin. I am a Quinn… A sole heir… Ang prinsipyo ng pamilya, whatever you want, it will be yours.” Saka siya tumawa ng bahagyang. “Megan, why? Does my words turn you on? Oh, that’s not interesting. So, stay calm… Relax.”

Kaya naman iniwan na niya ang dibdib ko, at gumalaw ang kanyang haplos patungo sa aking mga binti. Hindi na talaga ito maganda. Pigil na pigil ako… napapikit na ako… Hindi. Hindi ito maari. Para na akong tinutorture nito.

“This is just an introduction of my punishment my dear Megan.” Bulong niya sa akin na kanina pa ngang nagsisitayuan ang mga balahibo ko. Kahit hindi ko man pansinin ang isipan ko nakatuon sa ginagawa ng kanyang mga kamay. Nais ko itong pigilan… Pero ano para maging malala ang sitwasyon ko? Hindi.

Hangang sa napasinghap ako. Hinahaplos na ni Damian ang hindi dapat. Ngumisi siya sa akin. “Do you want me to touch you there? Insert one of my finger?”

“No!” bulyaw ko kaagad ng aking sagot. Kaya tumawa ito sa akin.

Damian Quinn, hindi na biro ang ginagawa mong ito sa akin. Hindi na ako natutuwa… Pero hindi ako dito ang kailangan ma-entertain diba? Kundi siya. Kaya nga ginagawa niya ito ngayon sa akin.

Tanging-tangi ako, at kapag nagtagal pa ito… Ang katawan ko, parang hindi na magiging akin ang kontrol. Paulit-ulit niyang hinimas ang binti ko, saka ang hindi dapat.

“Megan, bakit ayaw mong himasin ko yun? Dahil ba… you’re wet already?”

Nanlaki ang mga mata ko. Napakabastos ng lalaking ito. At nawala nga bigla ang kamay niyang humihimas sa katawan ko, at natawa nga ng husto. Habang ako, namumula na ng husto ang aking pisngi. Daig ko pa yung nalasing dahil uminom ng isang bucket na alak.

Ang tawa niya satisfied na satisfied sa kahihiyan na ginawa sa akin, at labis nga siyang nag-enjoy.

“Anyway Megan, don’t worry… One day… not so soon, but one day, I’ll claim all parts of your little body. Ngunit ngayon, magiging satisfied ako sa ganito lang muna…” Kinuha niya ang kamay ko, at ngumiti sa akin. Saka hinalikan ang likuran ng kamay ko.

Ang nais niyang parte ng katawan ko, ay ang likuran ng kamay ko? Yun lang ba? Bakit pinahubad pa niya ako?

Napapikit ako at nakahinga dahil hangang doon lang yun. Pero napamulat ako ng biglang… “New property acquired.” Naramdaman ko ang mainit niyang dila sa aking kamay.

“Ang I will play it now.” At nagulat ako ng biglang yung palasingsingan kong daliri ipinasok niya sa kanyang bibig at pinaglaruan ng kanyang dila, na tila ba isang lollipop… Pero ang pakiramdam na ito.. Gustong-gusto ko hilain… Ngunit…

“Master Damian…” Ayaw niya iyon pakawalan.

Sa hindi ko na napigilan ang aking sarili, namalayan ko na lang napapikit ako… At ang kamay kong isa napahawak na lamang sa kanyang isang braso, at patuloy niyang nilalasap ang ginawa nitong lollipop na daliri ko. Di ko alam na ang parting yun ay napakasensitibo din pala para nga malasing ako ng ganito… At mawala sa sarili.

Megan, hindi yan maganda… Gising.

At bago pa man ako magising, si Damian na ang pumakawala ng daliri ko sa kanyang bibig.

“Gustong-gusto mo.” Ngunit bago pa man ako makatugon, at akala ko tapos na, sinimulan niyang supsup*n ang ilang daliri ko sa kanang kamay. Nanghina na ang tuhod ko, at mapangahas nga ang bibig ni Damian.

At ng matapos na niyang paglaruan ang mga daliri ko sa kanang kamay, hinang-hina na ako ng sobra. Ngumisi siya sa akin… Paano ba siya talaga pinalaki ng Tatang na yun.

Ang tira kong lakas, kaagad kong kinuha ang mga damit ko at tinakpan hangang sa aking makakaya ang aking sarili. Tumalikod ako sa kanya na mayroon muling pagkamunhi ang aking mukha sa kanya. Ngunit, natigilan ako dahil may pahabol pa ito…

“May nalalabi ka pang fifty-nine days, goodluck keeping the rest of your body to yourself, Miss Megan.”

I hate him. At tumakbo na nga ako patungo sa aking silid. Narinig ko ang tawa niya, malademonyo nga talaga ang dating. Nilock ko ang pinto ng aking silid… At nadismaya ng husto sa aking sarili. Tuluyan nang nanghina ang aking katawan para mapaupo ako sa sahig… Saka tahimik ngang umiyak.

Sa lalong madaling panahon, dapat makalayo na ako kaagad sa demonyong yun.

Naligo ako, at patuloy na pinapalabas ng aking isipan ang ginawa ni Damian sa akin. Napapailing ako. At inis ngang sinampal ang tubig sa shower. Hinilod ko ng husto ang aking katawan, hangang sa masabi ko nga sa aking sarili… na hindi na yun mauulit. Kailangan ko parin mag-ingat talaga na mabali ang mga batas niya.

Pagkatapos ko maligo, nagulat na lamang ako sa presenya ni Miss Cindy. Walang emotion ang mukha na ibinigay sa akin ang mga pamalit ko. At ng magbibihis na ako…

“Mayroon bang malaking tshirt at kahit pajama sa may damitan ko?”

“Wala Miss Megan. Dapat lang yan ang isuot niyo kung magpapahinga na kayo. At nga pala, ipinahatid ni Master Damian ang hapunan niyo dito.” At di nga ako nakapaghapunan dahil sa ginawa ni demonyong yun.

Nang makapagbihis, isang nightgown set… Na para sa may asawang babae… Yung sexy type, kumain na ako ng aking hapunan. Si Cindy pumasok sa banyo, para ata siguraduhin na maayos kong iniwan yun. Sakto naman ng matapos ko na ang aking pagkain.

“Magpapahinga na ata ako.” Napatango si Cindy, at kinuha ang pinagkainan ko, at maingat na lumabas sa aking silid, sabay nga pina-dim ang boung silid para makatulog ako.

Ngunit sa totoo lang ang higaan na ito… Napaka-komportable, parang ang unan at ito ang magiging sandalan ko sa loob  ng dalawang buwan. Wala akong kakampi dito… Halos lahat nakapanig nga sa mag-amang napakatuso.

Para naman sa mga kapatid ko, hindi nila alam ang sinasapit ko ngayon. Mahal ko lang ata sila kung bakit ko ito ginagawa at nagpapakamartyrl. Kung may magagawa ako, gagawin ko… Heto na din ata ang sukli ko para sa kabutihan ng mga magulang ko. Pero kamusta naman ang mga kapatid ko? Ano ang isusukli nila sa mga kabutihan na ginawa ng mga magulang namin sa kanila?

Hangang sa namalayan ko na lang nga, nakatulog ako habang tahimik na umiiyak.

***

Kinabukasan, isang araw na naman nga ang nakalipas sa nangyaring kabaliwan sa buhay ko. Ngayon ano na naman kayang kabaliwan ang mangyayari sa akin.

Maaga ako kung magising. Normal na yun sa body rhythm ko, dahil nga nakasanayan ko nang may maaga akong trabaho at kailangan ko asikasuhin ang pagkain ni itay at Paul. Pero ngayon, nakakapanibago… Nakaupo lang ako sa kama at hindi ko alam ang aking gagawin.

MALI. Maraming dapat na gawin, at bawal ang tamad. Fighting Megan! Kaya mo yan!

@Death Wish