( Julius )
Pumunta ako sa operating room ng hospital. Dun ko nga nasasaksihan ang nangyayari sa malaking screen. Napasuntok sa mesa si Dr. Eriez.
Dahil hindi lang si Atty. Wenziel ang kaibigan niyang naroroon.
( Daniel POV )Malalaman ko ang tunay kong pagkatao.Malumanay akong naglakad.Ang gulo ng buhay ko.sa simula pa lang.Pati sarili ko di ko kilala kung sino ba talaga.Di ko namalayan.t
( Julius )Halos napasapo ako sa noo ng marinig ko ang balita sa akin ni Deo. Kahapon pa kami di nagpapahinga ng dahil sa balitang yun.Ang dahilan kung bakit nasunog ang palapag na yun ay dahil may nagpasabog nito.Talagang Hayop ang gumawa nito.
( Julius )Pagdating ko sa hospital. Nakahanda na si Janine."Uuwi na ako!""Ang saya mo ah.""Haha. Nababagut na kasi ako." Naupo ako sa sang upuan. Bigla kasing sumakit ang ulo ko.
( Juluis )Pagdating namin sa parking Area.secure ang lugar."Anong nangyari--.""Ok lang po ako Sya." sabay peace sign. Napatango na lamang ang matandang babae. Nang sapakin ako ni Janine."Aw. Para saan yun?"
( Daniel )Puno ng pag-asa ang mukha ni Janine ng makita ko siya. Ngunit ng lumuha siya parang bumalik ang mga kalokohan na ginawa ko sa kanya. Di nga ako ang karapatdapat sa kanya.Biglang hinila ni Julius si Janine."Julius."
( Janine )Halatang iritado si Julius ng makauwi kami. Nanahimik na lang ako.Nong oras na kumain tahimik parin kami.Ngunit ng muntikan akong mabungo ng poste.
( Julius )"Gano'n ka naman lagi eh."Nang marinig ko yun. Wala akong magawa kundi magbuntong-hininga.kung alam lang sana niya.Hindi na umimik si Janine.Isinuklay ko ang mga daliri sa buhok niya.
( Janine )Ilang araw na ang lumipas. Ang laki na ng tiyan ko..magse-seven Months na. At sa lumipas na araw.Naging abala si Julius ng husto.Malalim ng gabi kung umuwi at parang dumami ang tauhan na