Sigaw ni Dylan habang hawak ng mahigpit ang kaniyang braso. "Saan ka pupunta kung hindi ikaw ang mag-oopera sa akin?" "Hindi kita maaaring operahan. Intern lang ako, hindi ako puwedeng mag-opera ng mag-isa," mahinahon na paliwanag ni Lucille. "Wala akong pakialam! Ikaw lang ang gusto kong mag-opera sa akin!" Muling sigaw nito.Ayaw siyang bitiwan ni Dylan at kahit pa mababakas ang panghihina sa mukha nito ay matalim itong nakatitig sa kaniya.Hindi na lamang nakakibo si Lucille. Nasaksak na nga at lahat ay ubod pa rin ng pasaway! Akala mo eh bata!Hinabaan na lamang ni Lucille ang kaniyang pasensya at inisip na lamang niya na ang kaniyang kapatid ang kausap niya. Hindi maayos ang sitwasyon nito at may sakit itong iniinda sa katawan kaya pinili niyang mas lawakan pa ang pang-unawa. "Si Doc Gomez ay teacher ko at siya ang mag-oopera sa'yo. Hindi mo kailangang mag-alala dahil kilalang magaling na surgeon siya sa buong bansa." "Kahit sino pang poncio pilato 'yan ay wala akong pakial
Umayos ng tayo si Lucille at inilagay ang mga kamay sa bulsa ng kaniyang uniporme habang nakatitig kay Jenny. Naghahanda sa maaaring komprontasyon na magaganap, kilala niya ang kapatid. Alam niya kung gaano kagaspang ang ugali nito. Girlfriend siya ni Dylan, alam niyang magkukrus ang landas nila sa mga susunod na araw pero hindi niya inaaasahan na ganito kabilis at sa ganitong pagkakataon pa sila muling magkakaharap. Si Jenny naman ay nakatingin rin kay Lucille na bagama't mukhang kalmado ang hitsura pero sa loob niya ay tila nagkakarambola ang puso niya sa sobrang kaba. Nakita rin niya ang balita sa social media tungkol sa nangyari kay Dylan kaya kagabi pa lamang ay nais na niyang pumunta sa ospital. Pero nang tawagan niya si Jerome ay sinabihan siya nito na huwag munang magpunta dahil hindi pa maayos ang lahat at maghintay na muna. Sabi ni Jerome ay tatawagan siya nito kapag maaari na siyang magpunta.Buong gabi siyang naghintay ng balita galing kay Jerome ngunit hindi ito nagp
Inagaw ni Jenny ang baso ng tubig sa nurse at siya na ang nagpatuloy na magpainom kay Dylan. "Paano nangyari ito? Kilala mo ba kung sino ang may gawa nito sa'yo?" nag-aalalang tanong ni Jenny sa binata. "Hindi ko alam," sagot ni Dylan habang umiiling at matalim ang mga mata. Ang taong naglakas loob na saktan siya ay kasalukuyan nang nasa kustodiya ng pulisya at sila na ang bahala na kumuha ng mga impormasyon sa kaniya. Naroon si Jerome para asikasuhin ang mga bagay-bagay at sisiguraduhin nilang malalaman nila ang puno't-dulo ng bantang ito sa buhay niya. Gusto niya ring makaharap kung sino ang mga taong nasa likod ng mga hindi kaaya-ayang pangyayari sa kaniya nitong mga nakaraan. Talaga bang pagpatay ang pakay ng mga ito sa kaniya?"Hindi mo na kailangang alalahanin ang mga bagay na 'yon. Ako na ang bahala do'n," ani Dylan na ayaw nang pag-usapan ang mga nangyari. Marahang tumango si Jenny bilang pagsang-ayon."Kung iyan ang sabi mo ay sige hindi na ako magtatanong pa ng tungkol
Sa puntong iyon ay bukas ang damit na pang-itaas ni Dylan habang yakap niya sa kaniyang mga bisig ang isang magandang babae. Napakagandang sandali, para kang nasa isang telenobela. Pero dahil sa kilalang tao siya at makapangyarihan ay ni isa sa mga bagong dating ay walang nagtangkang magsalita o mag-react man lang. Ang lahat ay umakto at nagpatuloy sa kaniya-kaniya nilang ginagawa na tila ba wala silang nakita at normal lang ang lahat sa paligid. Si Lucille ay nanatiling kalmado habang sinisimulang ipaliwanag ang kondisyon ni Dylan sa doktor na magiging kapalitan niya para sa araw na iyon."Ang kutsilyo ay bumaon sa abdominal cavity ng pasyente sa lalim na 3.2 centimeter , maswerteng walang mga organs na tinamaan. Maayos na sa ngayon ang kaniyang kalagayan pero kailangan pa ring obserbahan dahil maraming dugo ang nawala sa kaniya." Walang ganang makinig si Dylan sa mga sinasabi ng dalaga kaya hindi na niya inintindi pa ang mga iyon at ibinaling na lamang ang atensyon kay Jenny.M
Hindi nagustuhan ni Dylan ang tono ng pananalita ni Lucille dahil tila ito kung sino na nag-uutos sa kaniya. Ngunit sa kabila no'n ay sumunod pa rin naman siya. Nang nag-umpisa si Lucille na tingnan ang sugat ni Dylan ay hindi na nito pinansin ang paligid. Masyado itong focus sa pag-eksamin nito sa kaniyang sugat. Hindi siya tumitingin sa kung saan maliban sa sugat nang binata. "Galit ka ba sa 'kin?" Hindi na napigilan ni Dylan na magtanong. "Huh?" nagtatakang tanong din ni Lucille. "Ako? Galit sa 'yo? Bakit naman? May dapat ba akong ikagalit?" Dagdag pa nito."Mas maigi kung wala," balewalang sagot ni Dylan. Hindi pa rin naintindihan ni Lucille ang ibig sabihin ni Dylan pero pinili niyang huwag nang magtanong muli. Yumuko siya at pinisil ang drainage tube na nakakabit sa sugat nito saka nagpatuloy sa paglilinis ng sugat ni Dylan."Kailan ba aalisin ang tubong 'yan? Hindi ako kumportable na may nakakabit na ganyan sa 'kin," tanong muli ni Dylan. "Hindi pa pwede sa ngayon. Lahat
Matapos ang isang oras na break ni Lucille para sa pananghalian ay naglalakad na siya pabalik sa kanilang istasyon galing sa cafeteria ng ospital. Dito ay nakasalubong niya si Dylan na naglalakad ng mabagal at dahan-dahan habang nakaalalay ang nakababatang kapatid na si Jerson. "Aba, ayos ha?" puri niya kay Dylan. "Malakas ang resistensya ng katawan mo, matapos ang nangyari at operasyon ay nakakabangon at ngayon ay nakakalakad ka na kaagad. Tama 'yan, mas mapapabilis ang pag galing mo kung kikilos-kilos ka. Pero huwag ka namang masyadong magpakapagod at baka bumuka ang tahi mo," paalala niya sa binata. "Masusunod ate dok!" magiliw na saad ni Jerson. Tuluyan na sana niyang lalagpasan ang magkapatid nang bigla siyang pigilan ni Dylan. "Sandali!" saad nito."Bakit may problema ba?" tanong niya saka bumaling ng tingin dito. "Ah, wala naman, ano kasi--" napapahiyang sagot ni Dylan na napakamot pa sa kaniyang batok."Anong gusto mo?" biglang tanong ng binata sa kaniya. Huh? Hindi al
Nang matapos ang oras ni Lucille sa trabaho ay nakatanggap siya ng tawag galing sa kaibigang si Michael."Lucci huhuhuhu," kunwari'y atungal nito sa kabilang linya ng sagutin niya ang telepono. "Anong problema?" Natatawang tanong ni Lucille. "Wala na bang mas ipepeke yang iyak mo?"Agad na tumigil sa pag-iiyak- iyakan si Mikael dahil sa sarkastikang tanong ng kaibigan. "Importante 'to Lucci, makisama ka naman. Nasa blind date ako ngayon. Bilis puntahan mo na 'ko parang awa mo na," nakikiusap na saad ng binata. "Hindi ba at si Wendy naman ang naka-toka ngayon?" mataray na tanong ni Lucille habang umiirap. "Hindi matawagan ang telepono ni Wendy, ikaw lang ang meron ako ngayon please. Bilisan mo na ha? Hintayin kita pakiusap!""Hello?"Hindi na muling sumagot pa si Mikael sa kabilang linya, senyales na binaba na ng kaibigan ang tawag. Naiwang nagtataka si Lucille dahil sa naging pag-uusap nila. Hindi naman na bago sa kanila ng kaibigang si Wendy ang pakiusap ni Michael ngunit hangg
Yumakap si Lucille kay Michael at sumubsob sa matipunong dibdib nito. Doon ay kunwaring nag-iiyak ang dalaga. "Michael, napakatapang niya. Natatakot ako!" Humihikbing saad nito."Huwag kang matakot, nandito lang ako," kunwari ay pag-alo ni Michael kay Lucille. "Isa kang malanding babae na nang-aakit ng mga lalake! Malandi ka!" Galit na galit nasigaw ng babae. Sa sobrang galit ng babaeng ka-blind date ni Michael ay itinaas nito ang kaniyang kamay upang saktan sa Lucille. Ngunit nagulantang ito nang imbes na kay Lucille ay sa mukha ni Michael dumapo ang pinakawalang malutong na sampal. "Talagang pinoprotektahan mo siya ha?!" Gulat at galit na saad nito. Nagdilim ang mukha ni Michael at tiim bagang itong tumayo sa harap ni Lucille upang protektahan ito. "Girlfriend ko siya! Natural poprotektahan ko siya! Sinong nagbigay sa'yo ng lakas ng loob para saktan siya ha? Umalis ka na dito!" Mahina ngunit matigas na utos ng binata."Okay fine! Talagang aalis ako!" Sigaw ng babae saka um
Maaga pa lang ng umaga, kakadating pa lang ni Dylan sa opisina nang bigla siyang makatanggap ng tawag mula kay Jane."Dylan..." mahinahong sabi ni Jane, tila may pag-aalangan sa boses."Bakit?" sagot ni Dylan habang iniipit ang cellphone sa pagitan ng tenga at balikat niya."Ahm... my mom wants to invite you for dinner tonight. Pwede ka ba?"Agad na kinabahan si Jane, natatakot na baka tanggihan siya ni Dylan. Kaya naman mabilis niyang idinugtong, "Birthday niya kasi tonight... she will be very happy if you come. Please, Dylan? Okay lang ba?"Natahimik si Dylan saglit. Pinisil niya ang tulay ng ilong niya, halatang pagod. Pero sa huli, sumagot ito."Okay, pupunta ako."Kinagabihan. Hindi mapakali si Jane habang naghahanda ng hapunan."Ma, okay na ba talaga?" tanong niya habang inaayos ang hapag-kainan.Napatingin si Shawnren sa anak at tumaas ang kilay, "Relax, Jane. Kung hindi ka makakahinga nang maayos, paano ka magiging isang mabuting Mrs. Saavedra sa future, ha?" may bahid ng biro
Habang magkasabay na naglalakad sina Lucille at Dylan, napansin nilang naglalaro ng chess si Rodrigo kasama ang matandang lalaki. Si Dylan ang sinadyang tawagan ni Rodrigo para umuwi ng maaga.Masayang ibinalita ni Lucille ang tungkol sa nakatakdang operasyon ni Rodrigo."Grandpa, ayos na po lahat. Nakausap ko na si Dr. De Mesa, kayo na lang po ang pipili ng araw para sa surgery ninyo."Ngunit sa halip na sumang-ayon, ngumiti lamang si Rodrigo at umiling."Wag muna. Hindi pa ito ang tamang panahon."Nagkatinginan sina Lucille at Dylan, litong-lito sa sinabi ng matanda.Maya-maya, may kumatok sa pinto at pumasok si Liam, bitbit ang isang tambak ng mga magazine, picture albums, at kung anu-ano pa."Sir."Lumapit si Liam, inilapag ang mga bitbit sa lamesa, saka lumingon kina Dylan at Lucille."Tingnan n'yo ito nang mabuti."Nagtinginan silang dalawa. Para saan ito?Ngumiti si Rodrigo at ipinaliwanag."Mga wedding dress styles 'yan at mga venue para sa kasal. Piliin n'yo kung alin ang mag
Sa isang bihirang araw na pahinga, abala pa rin si Lucille.Natapos na niya ang mga translation na tinanggap niya noon, at ngayong araw ay makikipagkita siya sa editor-in-chief.Kasabay nito, nagdesisyon na rin siyang mag-resign sa trabahong iyon.Ngayong alam na niya ang intensyon ni Kevin, kailangan niyang putulin na ang anumang pag-asa nito, kaya hindi na niya matatanggap ang kabutihang ipinapakita nito.Bukod pa rito, kailangan na niyang maghanda para sa exam at sabay na rin niyang kukunin ang trabaho ni Yang Huaiqing, kaya wala na siyang oras para sa iba pang bagay.Nanghinayang ang editor-in-chief.Pumunta si Lucille kay Michaela, na ganoon din ang naramdaman.Pero iba ang naging pokus nito."Wala na talagang pag-asa si Kevin?"Nabanggit na sa kanya ni Eaen ang tungkol dito. Alam ni Michaela na hindi naging madali ang buhay ni Kevin nitong mga nakaraang taon.Pumikit sandali si Lucille at malinaw ang kanyang isipan."Hindi ako matatanggap ng pamilya ni Kevin. Ang sakit na iyon,
Nararamdaman niya na kailangan na niyang umalis sa Liwan ngayon. Ayaw niyang manatili sa iisang silid kasama si Lucille kahit isang segundo pa.Pero gabi na, malakas pa rin ang ulan sa labas, at bukas ng umaga, kailangan niyang kumain ng almusal kasama ang kanyang lolo.Naiinis na kinuha ni Dylan ang sigarilyo, sinindihan ito, humithit ng dalawang beses, at pumasok sa guest room.Buti na lang at laging malinis ang mga ekstrang kwarto sa bahay ng mga Saavedra, kung hindi, hindi niya alam kung saan siya matutulog ngayong gabi.Nakahiga siya sa sofa, at doon niya naramdaman ang lamig sa kanyang katawan.Dahil lahat kay Lucille, pero siya, wala man lang pakialam.—Kinabukasan ng umaga, napansin ni Liam na magkaibang kwarto ang tinulugan ng mag-asawa, kaya agad niya itong sinabi kay Rodrigo.Tumango si Rodrigo. “Hayaan mo sila, bata pa naman. Kung hindi sila mag-aaway ngayon, kailan pa? Kapag matanda na?”Napatawa si Liam. “Sa tingin ko nga po, gusto ni Sir Denver si Lucille. Hindi siya m
"Anong gagawin mo?" Napatitig si Lucille, hindi maintindihan ang inaasta ni Dylan habang hawak pa rin ang ice pack sa pisngi niya.Ang gwapong mukha ni Dylan ay malamig at seryoso, at ang bawat salitang lumabas sa bibig niya ay puno ng bigat."Huwag kang tumanggap ng pera mula sa iba! Hindi ba't binigyan na kita ng card? Wala ka bang magamit na pera?""Ha?"Nanlaki ang mata ni Lucille, hindi inaasahan na magagalit ito ng ganoon lang.Napapaso na rin ang pasensya niya.Itinulak niya si Dylan gamit ang libreng kamay niya. "Lumabas ka! Ayoko kang makita! Matutulog na ako!"Pero nanatili lang si Dylan sa kinatatayuan niya, hindi man lang natinag."Ikaw..." Napatigil si Lucille, sabay taas ng tingin sa kanya. Nang titigan siya ni Dylan, may kung anong ekspresyon sa mga mata nito—parang may nakita itong ibang emosyon sa kanya.Saka lang napansin ni Dylan ang ice pack sa pisngi ni Lucille.Bigla niyang naalala ang nangyari kanina—nasampal siya ni Shawnren!Hinawakan niya ang pulso ni Lucille
Nagulat si LucilleNakita niyang inilabas ni Albert ang kanyang pitaka. Sa edad niyang iyon, nakasanayan pa rin niyang magdala ng pera.Agad niyang kinuha ang isang bungkos ng salapi at iniabot ito kay Lucille."Kulang ba ang pera mo? Narito si Daddy, kunin mo muna ito. Kung hindi pa sapat, bibigyan pa kita."Hindi gumalaw si Lucille.Ano 'to?Matapos siyang balewalain ng kanyang ama mula noong walong taong gulang siya, ngayon bigla na lang itong nag-aalala sa kanya?Nang hindi niya kinuha ang pera, wala nang nagawa si Albert kundi hawakan ang kamay niya at pilit ipinasok ang pera rito."Sige na, tanggapin mo na."Kumunot ang noo ni Lucille at mabilis na hinila ang kanyang kamay palayo.Malamig at matigas ang kanyang ekspresyon. Ano man ang dahilan ng pagiging kakaiba ng kanyang ama ngayon, hindi niya matatanggap ang ipinapakitang malasakit nito."Kunin mo na!""Ayoko!" sagot niya bago tumalikod at lumakad palayo."Lucille, huwag kang umalis!"Pero hinawakan siya ni Albert.Dahil ayaw
Kung maiiwasan mo ang ganitong klaseng pag-uugali, iwasan mo na.Nagpatuloy ang pagiging kakaiba ni Lucille.Nang dumating ang oras ng hapunan, napansin ni Dylan na kahit anong ilagay ni Rodrigo sa pinggan ni Lucille, kinakain niya ito nang walang reklamo.Nang maubos ang ulam, nagpatuloy siyang kumain ng puting kanin.Napansin ni Rodrigo ang kunot-noong tingin ng kanyang apo kay Lucille. Hindi ito natuwa. "Kung alam mong may asawa at anak ka, dapat marunong kang mag-alaga!"Tumaas ang kilay ni Dylan, pero nagkunwaring hindi niya narinig ang sinabi nito.Pagbalik sa kwarto nang gabing iyon, dumiretso si Dylan sa cloakroom para magpalit ng damit.Sa salamin, nakita niyang nakatayo si Lucille, nakapatong ang kamay sa kanyang tiyan, marahang hinihimas ito.Bagamat halos tatlong buwan na ang lumipas, wala pa rin siyang nakikitang pagbabago sa katawan nito. Ang tiyan niya’y flat pa rin.Dumaan si Dylan sa likod niya at naglakad papasok.Ngunit biglang nagsalita si Lucille. "Tatlong buwan n
Magkasabay na naglakad ang dalawa.Sa likuran nila, isang middle-aged na babae na nakasuot ng mamahaling damit ang biglang huminto at nagtanggal ng sunglasses."Kevin..."Bahagyang bumukas ang bibig ni Jeneth, hindi makapaniwala sa kanyang nakita.Nagkamali ba siya ng tingin?Ang babaeng kasama ng kanyang anak… Si Lucille ba iyon?Walang pag-aalinlangan, agad siyang sumunod sa kanila.Pagpasok sa dessert shop, umorder si Kevin ng brownie at freshly squeezed orange juice para kay Lucille."Okay lang ba 'to?""Oo, ayos lang." Tumango si Lucille.Alam pa rin niya ang mga gusto ko."Masarap ba?"Kumuha si Lucille ng maliit na kagat, saka ngumiti. "Masarap.""Mabuti naman."Tahimik na uminom ng tubig si Kevin.Pero hindi niya inaasahan ang sunod na tanong nito—"Kevin, kumusta ang girlfriend mo? Ayos lang ba kayo?"Napatingala si Kevin, biglang natigilan, hindi alam kung paano sasagot."Mabuti naman... Bakit mo siya naitanong?"Lahat ng bagay may dahilan.Ibinaba ni Lucille ang kutsarang h
"Dylan.""Hmm."Mabilis na sagot ni Dylan, parang kanina pa niya hinihintay na magsalita si Lucille.Mahinang sabi ni Lucille, "Pwede na ba tayong mag-divorce?"Bigla siyang nakaramdam ng matinding pagod. Noong una, ang dahilan lang niya ay ang paghihiganti sa pamilya Chi.Pero matapos ang lahat ng nangyari, napagtanto niyang hindi niya kayang labanan ang mga taong ganid.Wala silang respeto, wala silang konsensya. Hindi sila natatakot mawalan ng dignidad. Kapag nagalit, parang wala na silang pagkatao.Ang kasal nila ni Dylan ay parang isang bombang may remote control.Sa isang iglap, maaaring pasabugin siya nina Jane at ng ina nito—sa pinakamababaw, masasaktan lang siya; pero sa pinakamasama, maaaring mawala siya nang tuluyan.Humigpit nang humigpit ang hawak ni Dylan sa manibela.Gusto niyang tanungin kung bakit bigla na lang siya humihingi ng diborsyo. Dati naman, kahit anong mangyari, hindi siya bumibitaw.Dahil ba kay Kevin?Nagkabati na sila, at malapit nang maging opisyal ang k