Chapter Two
NARAMDAMAN ni Robin huminto na ang sasakyan. Sumilip ito sa labas ng mapagtantong nasa Buenavista na sila kung nasaan ang mansion ng pamilya ni Alkaid. Sinalubong sila ng dalawang kasambahay ng makilala ang sasakyan, tumakbo naman ang isa sa loob marahil ay upang tawagin ang binata. Inilibot nito ang paningin sa malawak na bakuran ng makalabas ito ng sasakyan. Wala pa ring pinagbago, naroon pa rin ang malaking fountain na madalas nilang pagtampisawan noon.
“Yow, nigga!” parang tangang sigaw ni Alkaid habang iwinawagayway ang kanang kamay sa ere habang hawak ang sandok.
Napangiwi ang mga dumating nang makita ang ayos nito.
“What are you -- a pornstar?”
Natawa si ako sa turan ni Celestina sa lalaki. Wala itong suot pantaas kundi ang apron na may print na peppa pig. May kung ano-anong makukulay na hairpin ang buhok. Napangiwi ako ng marealize ko ang dahilan nito.
“Over qualified ako para maging pornstar. Masyado akong gwapo.”
Itinaas nito ang dalawang braso saka umastang modelo habang nagf-flex ng muscle. “Mahal ang talent fee ko, Robin.”
Naririnig ko na ang ingay na nagmumula sa loob ng bahay. Patakbong lumabas si Kaja na nakasuot ito ng magarbong pink na gown kasunod nito si Grunt na umaalay upang hindi madapa si Kaja. Good boy. Mahigpit ko silang ikinulong sa mga braso ko at pinupog ng halik. I miss them so much!
“Mommy! Mommy! Look at my beautiful gown,” Umikot-ikot ito. “Tito Sin buy this kasi po I’m a good girl.” She cheerfully said.
“Tss.” Naagaw ni Grunt ang atensyon ko. Natawa ako sa reaksyon niya.
Ngumuso ito kaya naman hinawakan ko ang ulo nito saka ginulo ang buhok. He really resembles his father sa lahat ng anggulo even his attitude. Kaja and Grunt were twins. They have foreign looks na namana nila sa kanilang ama. Almond shape eyes, thick long eyelashes, well-shaped thick eyebrows, pointed nose, thin lips and their dimples. Purong kastila kasi ang lahi ng kanilang ama samantalang puro Filipino ako. Pakiramdam ko walang nakuha sa akin ang mga anak ko. Kaya naman sa nakalipas na anim na taon para akong mimulto dahil carbon copy ang mga bata ng kanilang ama.
Lumabas si Astrud, “Sinong good girl naman kaya ang gagawa ng ganito?” nakasimangot itong naglakad papalapit samin.
Napahalaklak kami ng makita ang itsura niya. Kung si Alkaid ay enjoy sa ginagawa sa kanya ng mga bata si Astrud naman ay parang pinagsakluban ng langit at lupa. His face is very colorful. Puno ng make-up at naka suot pa ng color yellow na long gown with slit! Hindi maipinta ang mukha at hirapan maglakad dahil sa seven-inch stiletto na suot. Humalakhak ako dahil hindi ko inasahan na susunod siya sa gusto ni Kaja just to please my kids. At the same time thankful.
“Sexy!” Sumipol si Damian at Alejandro sabay pa ang dalawang humugot ng cellphone upang kuhanan ng video si Astrud. Hindi naman magkandaugaga sa pagtawa si Nieva at Celestina.
“You look so hot, Ash! Let’s try some of my gowns too,” Celestina teased.
He smiled in a lewd way, “Sure! Basta sa kwarto, ikaw ang huhubad sa akin at ako naman ang sayo.”
Celestina’s face turn red. Nagbackfire ang joke niya dito.
“Tangina mo!” pikon nitong sigaw at madaling hinubad ang suot na wedge. Napansin agad ni Astrud ang gagawin kaya naman mabilis itong kumarepas ng takbo bago pa maibato ni Celestina ang sapatos. Sa pagmamadali nito ay natapakan ang gown kaya natapilok ito bago pa marating sa pintuan. Napamura ito ng nadapa. Hindi na magkaintindihan sa pagtawa ang mga tao roon.
“Fuck this dress!” he yelled angrily. Hinuhubad na nito ang dress ng biglang umiyak si Kaja.
“Hey, baby. Why are crying? May masakit ba sayo?” nag-aala kong tanong dito.
Patuloy ito sa pag-iyak at namumula na ang buong mukha. “Tito Astrud is angry. H-he doesn’t want to wear what I chose for him. He’s erasing his make-up too. I work so hard for him to look pretty. Is it pangit, Tito Ash?” she’s biting her lips suppressing her sobs.
Namutla naman si Astrud habang nakatitig kay Kaja. Hindi matiis.
“Yari ka, Astrud. Pinapaiyak mo ang prinsesa natin.”
“OMG! Ang cruel mo, Ash.”
Mabilis pa sa alas kwatrong inayos nito ang suot na long gown at saka tumayo.
“Sorry, Kaja. Put some make-up to my again? Corol-corol ka ulit, hmm?” pang-uuto nito.
“His under his mercy again, poor Tito Astrud,” umiiling na utas ni Grunt.
“Yehey!” mabilis itong tumalima papunta kay Astrud at nakasunod nanaman si Grunt upang alalayan ang kapatid sa pagdadala ng gown na suot. Grunt were always like this. He keeps on following her little sister everywhere. Nakikinita ko na ang isang Grunt paglaki nito. He won’t let anyone near her. Like father like son, ha.
Huminga ng malalim si Alejandro bago nagsalita, “Mabuti na lang hindi sa bahay dinala ang mga anak mo. Baka mabaliw ako.”
“Ayokong sapitin ang masalimuot na nararansan ni Astrud ngayon.” Natatawang utas nito.
Celestina smile evilly, “Well see.”
I laugh when I saw their faces became pale and shook their head in a hard way.
“You wouldn’t, Celestine!” may pagbabanta sa boses ni Alejandro.
“Have mercy on us,” ipinagdikit pa nito ang dalawang palad.
She run inside the house where they are. “Kaja! Your other titos want to play dress up too. They are naiingit with Tito Ash,” Celestina shouted on top of her lungs.
“Really?! I’m so excited!” she giggles. “Help me pretty please, Tita Celestine?” she plead with her puppy eyes and pouty lips. No one can decline when does it, she looks so cute and adorable.
“What did I do in my past life to deserve this?” nanghihinang usal ni Astrud sa sarili.
“We share the same fate, dude.”
“Gayahin n’yo ako, enjoy lang.” utas ni Alkaid.
Masamang tingin ang ibinato ng mga lalaki dito pero ng makita nilang nakatingin si Kaja ay para silang tuta na kumuha ng pagkain na hindi nagpapaalam.
“Parampahin mo, Kaja!” sulsol pa ni Alkaid sa bata na ikinatuwa ng huli.
“Great idea!” she clapped her hands.
Hindi ko alam kung matatawa ba ako o maawa sa kanila. Their spoiling her so much. I watched them starting to lose screw at the end they were laughing hard. Nakisabay na sila sa mga gustihin ng bata at mukhang nag eenjoy rin ang mga ito. Even Alkaid’s family were cheering Kaja, they brought different gowns and dresses as well as stilettos. Walang kapatid na babae si Alkaid kaya ganoon na lang ang tuwa ng mga ito sa ginagawa ni Kaja sa mga babae. She’s very clever and manipulative, iyon ang nakuha nito sa akin. She will do everything to get what her want.
Kasalukuyan kaming nagtatanghalian. Maayos na ang mga itsura ng lalaki hang nasa hapagkainan. Aalis na rin kasi sila pagkatapos kumain upang tumungo sa bundok Malindig kung nasaan nakatira ang lola Sita nito.
“Nasaan nga pala si Sin?” tanong ko ng mapansin na wala ito.
“Hacienda nila sa Catanauan,” ani Alkaid.
“He texted me a while ago, susunod na lang daw sa Malindig.” Inporma ni Nieva.
'MALIGAYANG PAGDATING SA BAYAN NG GASAN'. Basa ko pagkadaan namin. Tumigil ang sasakyan sa isang maliit na bahay. Puro puno ang nakapaligid dito ko. Walang traffic, tahimik at sariwa ang hangin. Halos tunog ng ibon at hangin lamang ang naririnig sa paligid. Mabilis lang kaming nakarating sa bahay naming sa Malindig.
I'm home, finally.
"Robin, kumusta naman ang trabaho mo sa Manila?” tanong mg kanyang lola Sita habang naghuhugas ng pinggan.
“Maayos naman ho. Pero sa ngayon ay naka infinite leave ako para may mag-alaga sa inyo ngayon dito,” masiglang sagot ko.
“Eh, ang lovelife mo kumusta?” may halong halong panunuksong tanong nito uli ng kanyang lola.
“Lola, sa ngayon ho ay hindi ko muna binibigyang pansin ang tungkol sa lovelife ko.”
“Bakit naman? Kailangan mo rin naman ng inspirasyon,” anang kanyang lola.
“Sa lahat ng lola kayo lang yata ang naririnig ko na nagtataboy sa kanyang apo para magkaroon ng boyfriend,” saad ko.
“Hindi naman kita itinataboy, kaya lang parang hindi kita nakikitang nagkakainteres sa kahit sinong gwapong lalaki na nakilala mo."
“Hindi ba sapat ang gwapo kung anak?" Biro ko. "Besides, alam niyo na hindi maganda ang unang karanasan ko sa pag-ibig. Isa pa, ayoko lang maulit ang nangyari na dahil sa mahirap tayo ay kailangan na tayong alipustain,” reklamo ko. Napahigpit ang kapit ko sa pinggan.
"At dahil lang doon ay nadala ka na?”
Ngumuso ako saka humarap saglit.
"Actually, hindi naman ho sa nadala ako, mas gusto ko na lang ituon ang atensyon ko sa mga anak ko,” paliwanag ko dito at ipinagpatuloy ang paghuhugas.
“Kunsabagay, bata ka pa naman at maraming manliligaw kaya hindi ka dapat magpadalos-dalos sa pagpili ng lalaking mamahalin mo at makakasama sa pagtanda. Higit sa lahat tanggap ka sa kung ano ikaw at ang nakaraan mo,” pangaral nito sa apo.
“Hindi ko ho type ang mga lalaking galing sa mayamang pamilya, masyadong matataas ang tingin sa sarili,” ismid ko habang patuloy sa paghuhugas ng pinagkainan.
Hindi na kumibo ang kanyang lola, iniwan siya nito upang ipagpatuloy ang gawain sa bakuran kung nasaan ang mga kaibigan ko.
Natapos ako sa paghuhugas kaya lumabas ako ng kusina. Naroon na silang lahat sa sala mga nakalupagi sa kung saan. Maliit lang ang bahay namin dito, dati itong kubo ngunit kahit papaano ay napatayuan na rin ng konkreto.
"Nagtext si Sin. Malapit na raw siya." inporma ni Damian.
Tumungo lang ako at lumabas ng bahay upang salubungin ito. Gusto ko itong tirisin dahil sa mga pang-aasar nito. Masyado lang talagang nakakainis si Sin. Pangalan pa lang nito ay sobrang makasalanan na. Hindi ako sampalataya dito lalo na sa mga pinsan nito na kapwa mga siraulong sinapian ng kung sinong demonyo. Kapag nasa harap mo ang isa, asahan mong may kaganapang hindi mo gugustuhin. Almonte's bring troubles, babae man o lalaki.
Tumigil ang isang itim na Fortuner sa harap ko at bumaba doon ang Sim. Malaki ang pagkakangiti niya sa akin at nairita ako doon sa hindi malamang kadahilanan.
Eksaherada itong kumaway, "Robin, long time no see!" Bati ni Sim at akmang yayakapin ako pero umiwas ako kaagad.
Umirap ako, "I'm not happy to see you, Sim." ?" Lumipad ang tingin ko sa lalaking kasama nito. Kinastigo ko ang akong sarili dahil nagtaksil sa akin ang sarili kong mga mata. Tumawa lang siya kaya mas lalo akong nairita.
“Lalo kang gumanda,” dagdag pa nito na lalong nagpa-init sa dugo sa kanya.
Inirapan ko ito, "I'm not happy to see you, Sim." Tumawa lang siya kaya mas lalo akong nairita.
"Masyadong busy si Psalm kaya pinaki-usapan niya itong si Ares ang sumundo sa akin, mabuti na lang siyang nand'yan sa pantalan," mabilis nitong paliwanag.
"Ares?" taka kong tanong. New found friend nanaman siguro.
Chapter Three Nasagot ang katanungan ko nang buksan ang pintuan at bumungad kaagad sa akin ang lalaking matangkad, kayumanggi ang balat at higit sa lahat maganda ang mata. Mga matang tumutunaw sa natutulog kong damdamin. Ano ba 'tong pinagsasabi ko? Ang corny! Pinilig ko ang ulo ko nang una kong natingnan ang mga mata ng lalaking nakatitig sa akin ngayon. His face darkened as he stares me. Naglandas ang mata nito sa akin mula ulo hanggang paa. Umiling ito at nag igting ang bagang nang nakita ako. Anim na taon ang lumipas halos wala itong pinagbago. May hinala na akong narito siya Pilipinas pero alam kung hindi ito magtatagal. "Ares, pare!" Masayang-masaya ang pagkakabanggit ni Sin. Sa sobrang saya niya para na itong nanalo sa lotto, ang maligning ito ay hindi nanaman ako titigilan. Tumagilid ang ulo ni Aristotle at kinagat ang labi bago nag iwas ng tingin sakin
Chapter Four"Magpahinga ka na. Inayos ko na ang kwarto mo,” Tinuro ang kwarto niya. Dumako roon ang paningin nito saglit at ibinalik sa akin. “Nilinisan ko na 'yan kanina," nahihiya akong ngumiti sa kanya.Agad naman na sumimangot si Damian. "What the hell?” reklamo nito.“Saan kami matutulog?" sinegunda ni Sin at nanlaki pa ang mata. Tahimik lang na kumakain ng hapunan sina Celestina at Nieva kahit pa patingin-tingin ito sa amin. They chose to sleep beside my grandmother. Mayroon lang tatlong kwarto dito at isa ay sa akin."May kubo naman sa labas doon na lang kayo matulog. Alangang doon niyo patulugin ang bisita niyo?" sarkastiko kong tanong, inaasar sila. I planned to sleep beside lola too. Kaya sila ang sa kwarto ko.Ngumuso si Sin, “Bisita rin naman kami. GWAPO na bisita,” pinagdiinan pa nito ang salit
Chapter FiveIlang araw na ang nakakalipas magmula ng huli kong nakita si Aristotle at pabor iyon para sa akin dahil sa tuwing nandyan siya ay natutuliro ako. Pinagmasdan ko ang mukha nina Kaja at Grunt, hindi ko maiwasan maalala ang mukha ni Aristotle sa dalawa. Kuhang-kuha nila ang lahat ng features ng ama. Sa loob ng anim na taon pinagkasya ko ang buhay sa maga anak ko. Mahirap maka move on lalo na at may nagpapaalala sa’yo. Nasanay na lang ako at walang nagawa kundi tanggapin ang katotohang hindi ko mabibigyan ng buong pamilya ang mga anak ko. Hinaplos ko ang buhok ng kambal. Gumios ito kaya napangiti ako dahil kahit ang kilos ng mga ito ay walang pinagkaiba kay Aristotle. Mukhang mga anghel kapag natutulog. Nagpapasalamat ako sa panginoon na dahil binigyan niya ako ng dalawang taong bumubuo sa buhay ko ngayon.Mas pinili kong lumayo noon upang maging maayos ang lahat. Kasalanan kong nahulog ako sa isang Lecaroz. H
Chapter SixNagulat ako nang may lumapit sa akin na lalaki. Halos ka edad ko lang yung ito. Malawak ang ngiti nito sa kanyang labi."H-hello." Pinilit ko ngumiti kahit ang totoo ay naguguluhan ako. Ayoko lang maging bastos.Natawa ito kaya nakita kong lumabas ang dimple sa magkabilang pisnge."Classmates tayo nong elementary, Edward." Napahawak ito sa batok niya na para bang nahihiya pero friendly pa rin ang dating.Pinagmasdaan ko itong mabuti pero hindi ko na maaalala. Nahihiya akong sabihin nag-pretend na lang akong naalala ko."Ah, o-oo. I remembered.""Mabuti naman," He was all smiles at me. "Ngayon lang ulit kita nakita, kararating mo lang na sa isla?"Tumango ako, "Almost a week na rin.""Baka my maitutulong ako. Mamimili ka ba?"Lilingunin ko na
Chapter Seven "Grunt really likes you!" Nieva giggles habang nilalaro ni Aristotle si Grunt na pangiti-ngiti lang. Namumula ang pisnge at tenga nito. I busied myself by focusing my whole attention to Kaja who plays with my phone. Aristotle keep on glancing us. Hence, I always look away. Hinanap ng paningin ko sina Sin, Damian, Astrud at Psalm. They seem enjoying women company. Halos himatayin na ang mga babae dahil sa apat na maligno sa kanilang harapan. Parang mga diyos kung paglingkuran kulang na lang luhuran. While Alejandro is being others, nasa isang tabi lang ito at tahimik na pinagmamasdan ang mga tao sa paligid. “Enjoy!” Humahalakhak na sigaw ni Sin pero sa akin ang tingin. He's making fun of me again. May dalawang babae na naka-abrisete sa kanya habang sinusubuan siya ng pagkain. Oh, girls kung anong nakita niyo d’yan ay hindi ko alam. Buti at pumapayag silang may kahati. Kung ako siguro a
Chapter Eight "Paimportante ang lalaking ito," sambit ni Nieva. "Huh?" takang tanong ko. Naguguluhan kung sino ang tinutukoy. Itinuro nito ang likuran ko. Automatic akong humarap sa tinutukoy niya. "Robin, sweetheart." Nakangiting tawag nito sa pangalan ko. He looks so handsome with his polo and taslan short. Summer na summer ang dating. Tumayo ako at sinalubong ito. Naramdaman ko pa ang mahinang kurot ni Nieva sa tagiliran ko. "Ricci!" Masiglang bati ko. Ikinulong ako sa mahigpit na yakap. Umangat ang paa ko sa lupa kaya napatili ako nang binuhat ako ako nito at umikot ng ilang beses. Nakarinig pa ako ng ilang singhap mula sa mga nakapansin. Pinalo ko ito sa braso, “Put me down…” nahihiya kung sita kay Ricci. Tumawa ito at hinalikan ako sa ibabaw ng ulo ko pagkababa sa akin. Tumingin ito sa
Chapter Nine Tumayo ako ng maramdamang nanginginig pa rin ang tuhod ko ng kaunti. Mabilis itong dumalo sa akin. Pero mas nauna nitong hawakan ang plato na muntik ko nang mabitawan. “Are you okay? Bakit nanginginig ang tuhod mo?” Kinagat ko ang dila ko bago nagsalita. “Nangimi lang, nirarayuma na yata ako,” biro ko pa saka minasahe ng kaunti ang magkabila kong tuhod. Hinawakan nito ang kamay ko upang alalayan ako sa paglalakad. Pinagtitinginan kami ng mga taong naroon pero ayaw niyang bitawan ang kamay ko kahit pilit ko iyong inaalis. Ibinigay ni Ricci ang pinggang may lamang pagkain kay Alejandro at ito naman ang nagdala kay Kaja. Pinagpagan nito ang isang bato. Hinubad ang kanyang tsinelas at inilagay doon. Inalalayan naman ako nitong umupo. Dumapo ang mata ko sa mga paa nitong wala ng sapin. Akma kong aalisin ang tsinelas ngunit mabilis itong
Chapter Ten Have you ever love someone though how many times he broke your heart to pieces you’ll pick them up and hand it to them again? Loving and getting is hurt is a cycle. It’s a matter of who will survive after the war. I plan to win this war between us and the history in our shoulder. I passed my hardest moments alone while everyone believed I was fine. My greatest battle is inside my head. Wala na itong pantaas na suot at pinipisil-pisil ng isang kamay n'ya ang braso n'ya bago hinawakan ang kanang kamay ko at marahang hinila. Madilim ang lugar na tinatahak namin. Ilang minuto kaming naglalakad ng ma-realize kong sa likuran kami ng falls pupunta. The place is very dark still I can see things clearly. All we can hear is the sound of water falling from above. No one can notice us here nor hear… Marahas nitong binitawan ang braso ko kaya napahawak ako doon. “If your plan is to make me jealous.
Reyes' Mansion Matamis na ngiti ang nakapaskil sa mukha ng magulang at kapatid ni Ricci ng makita ako mula sa pintuan. "Robin, hija! I miss you so much. Matagal kitang hindi nakita," masayang bati ni Tita Janna sa akin. Yumakap ito sa akin at humalik sa pinsge, ganoon din ang ginawa ko. "Pasensya na po at hindi ako makabisita. Medyo busy sa thesis," pagdadahilan ko. "Ate Robin!" Kumakaway si Remelyn pagkakita sa akin. Napatawa ako lalo na at patakbo itong lumapit sa akin. I kissed her cheeks, "Dalagang-dalaga ka na, Rem. Parang kailan lang hinahabol ka ni yaya Meding!"
Chapter 22 Masama ang tingin sa akin ni Aristotle ngayon. Dalawang oras akong nagsusuyo ng taong bato. Hindi na rin siguro nakatiis kaya kinakausap na ako kahit papaano. "You are the one who gets the best of me, you have to be responsible. Besides, you promise Tita Thea..." Napairap ako sa kadramahan ni Aristotle. May nalalaman pa siyang best of me, gusto lang magpaalaga. Ano siya baby? Kanina pa kami nagtatalong dalawa dahil pwede siyang mag-stay sa isla kung saan naroon ang kaniyang pamilya. Tapos ngayon mananatili siya dito at ako ang aalain. "Okay--okay!" tinaas ko pa ang dalawa kong kamay na tila sumusumo. "Pero I still need to attend my class kaya naman mag-stay ka dito sa infirmary. Tatawagan ko sina Sin para dalhan ka ng pagkain dito at iuwi sa boarding house na tinutuluyan mo." He smirked, "Wala akong boarding house..." Tumayo ako at inayos ang mga gamit ko, "Not my problema anymore, Aristotle. You can stay here naman."
Hindi ko na naituloy ang sasabihin ko ng maramdam ko ang labi niya sa akin. Tila naistatwa ako nang gumalaw ang labi niya. He bit my lips, teasing me to open my mouth, so I did. Mas humigpit ang yakap ni Aristotle sa akin na tila ba dinuduyan ako ng isang anghel sa kalangitan.He let go of my lips for a moment kaya pinili kong dumistansya ng kaunti.Grabe naman siya makahalik. Gusto yata akong lagutan ng hininga. Ginamit ko ang likod ng palad ko upang punasan ang labi ko. Umasim ang mukha niya sa ginawa ko. Nang makita kong muling lumalapit ang mukha sa akin ay inilagay ko ang kamay ko sa bibig niya."S-stop... Baka may makakita sa atin dito," lumingon ako sa pligid.Sumandal itong muli sa puno
Chapter 21"Psalm," bati ko sa dito nang makitang may dala itong tray na puno ng pagkain. Patay gutom talaga ang isang 'to.
SAMANTALANG patuloy ang pag-uusap ni Robin at Ricci tungkol sa dinner na gaganapin sa mansion ng mga Reyes."Susunduin kita after your last class," ani Ricci.
Tumayo si Damian at naglakad papunta kay Ricci, "Yow, Ricci! Tagal mong nawala. Kailan ka pa dumating?""Two weeks ago," sagot nito bago nakipag-fist bump.Humila ng upuan si Alkaid at inilagay sa kanyang tabi. Bali nasa gitna naming dalaw,. "Sit down, dude." "Graduate ka na, right?" tanong ni Nieva dito.Tumango lang ito at humarap sa akin. Dinampot ni Ricci ang sterilized milk. Kinuha nito ang straw at itinusok doon saka ibinigay sa akin.I smiled at him, "Thank you."Sumandal si Ricci sa likuran ng upuan, "Actually, pumunta ako rito para makausap si Robin.""Tungkol saan?" pang-uusisa ko habang kagat-kagat ang straw.Tumingin siya sa mga kaibigan ko na naghihintay ng response niya."Sinabihan ako ni Mommy naimbitahan kang mag-dinner sa friday."Bigla akong kinabahan sa s
Chapter 20 "How do you feel about his confession day? Sinagot mo na ba?" Humahalakhak na tanong sa akin ni Sin. Halos itusok ko sa bibig niya ang tinidor na hawak ko. The spaghetti I’m eating starting to taste horrible. I rolled my eyes on him. He's making fun of me again. Ilang araw na ang lumipas simula ng mangyari iyon. Muntik na kaming abutan ng parents nila. May dalawang babae na naka-abrisete sa kanya habang sinusubuan siya ng pagkain. Oh, girls! Wala ba kayong taste pagdating sa lalaki? Kahit standard ata wala sila. Inismiran ko lang ang mga babaeng dinaig pa ang tuko kung makakapit kina Sin. “How about the chandeliers? Naisauli mo na ba?” Paghahamon ko sa kanya na ikinangiwi nito. “Hindi pa. Nasa loob pa rin ng kawarto namin. Mabuti na lang talaga nasiraan ang sasakyan nina Mommy,” kwento nito na tila ba isang milagro ang nangyari. Binatukan ito ni Niev
Pumalakpak si Psalm at walang lingon likod na dumeretso sa lamesa. “Oh! It started already. Continue, guys.”“Kanina pa! Panira ka ng moment,” binatukan ito ni Astrud gamit ang kutsara kaya napahawak ito sa kanyang ulo.He pouted his lips. “That’s why I told you to continue!”“Sinira mo momentum ni Aristotle.” Umiiling na panunumbat ni Alkaid. Pero binaliwala lang ito ni Psalm at sinubo ang tatlong shanghai ng sabay-sabay.Huminto si Sin sa pagiging videographer at eksaheradang tumingin sa aming dalawa. “Robin. Bumalik ka muna sa staircase. Take two tayo!”“Siraulo ka ba?” Singhal ko dito.“Matagal na siyang may neurological condition, Robin. Nothing is
Tiningnan ko ang mga kaibigan ko na tila napipi dahil hindi sila nagsasalita. Anong trip na naman ito.Ngayon ko lang napansin ang malaking pagbabago sa salas. Lahat ng sofa ay itinabi malapit sa billiards table. Agaw pansin ang tatlong chandelier sa ceiling nan aka dim ang ilaw na wala naman noon. At sigurado akong wala din ito kanina ng umuwi ako. Mayroong Christmas lights sa paligid na nagbigay ng romantic ambiance lalo na sa sala. Mga candles naka-heart shape sa gitna. Kailan pa nila ito ginawa?And I'd give up forever to touch you'Cause I know that you feel me somehowYou're the closest to heaven that I'll ever beAnd I don't want to go home right nowI rolled my eyes with Aristotle irritating voice. Ang sakit sa pandinig. Parang bubog ang boses niya. Mahirap na ngang pulutin, basag pa. Medyo huminto sa pagkanta nang makita ang reaction ko. Have you seen some