Reyes' Mansion
Matamis na ngiti ang nakapaskil sa mukha ng magulang at kapatid ni Ricci ng makita ako mula sa pintuan.
"Robin, hija! I miss you so much. Matagal kitang hindi nakita," masayang bati ni Tita Janna sa akin. Yumakap ito sa akin at humalik sa pinsge, ganoon din ang ginawa ko.
"Pasensya na po at hindi ako makabisita. Medyo busy sa thesis," pagdadahilan ko.
"Ate Robin!" Kumakaway si Remelyn pagkakita sa akin. Napatawa ako lalo na at patakbo itong lumapit sa akin.
I kissed her cheeks, "Dalagang-dalaga ka na, Rem. Parang kailan lang hinahabol ka ni yaya Meding!"
Sorry for waiting I got busy. Enjoy reading!
Chapter One"O. BUYABOD PORT NA ITO! ‘Yung mga bababa na natutulog diyan, gumising na kayo at baka lumampas kayo!" Sigaw nang driver ng pampasaherong bangka na sinakyan mula Calapan.Napamulat si Robin nang mata at bahagya iyong inilibot ang tingin nang makitang naroon na nga siya sa parteng iyon ng Marinduque. Inayos nito ang mga gamit na dala habang bumababa na ang ilang pasahero. Pakiramdam niya ay isa siyang banyaga sa lugar kung saan siya lumaki. Hindi nito halos makinita ang bayang kinagisnan noon.Muli itong humarap sa pinanggalingang lugar at pumikit, pilit na kinakalimutan ang mga nangyari. Dinama nito ang maalat na hangin na dumadampi sa kanyang balat. Nagulat ito ng may magsalita sa likuran at doon may lumitaw na ngiti sa kanyang labi."Sabi ko na nga ba't dito ka bababa. Mabuti na lang at dito kami nag-abang," nakangiting bati ni Damian habang magka cross ang
Chapter TwoNARAMDAMAN ni Robin huminto na ang sasakyan. Sumilip ito sa labas ng mapagtantong nasa Buenavista na sila kung nasaan ang mansion ng pamilya ni Alkaid. Sinalubong sila ng dalawang kasambahay ng makilala ang sasakyan, tumakbo naman ang isa sa loob marahil ay upang tawagin ang binata. Inilibot nito ang paningin sa malawak na bakuran ng makalabas ito ng sasakyan. Wala pa ring pinagbago, naroon pa rin ang malaking fountain na madalas nilang pagtampisawan noon.“Yow, nigga!” parang tangang sigaw ni Alkaid habang iwinawagayway ang kanang kamay sa ere habang hawak ang sandok.Napangiwi ang mga dumating nang makita ang ayos nito.“What are you -- a pornstar?”Natawa si ako sa turan ni Celestina sa lalaki. Wala itong suot pantaas kundi ang apron na may print na peppa pig. May kung ano-anong makukulay na hairpin ang buhok. Napangiwi ako
Chapter Three Nasagot ang katanungan ko nang buksan ang pintuan at bumungad kaagad sa akin ang lalaking matangkad, kayumanggi ang balat at higit sa lahat maganda ang mata. Mga matang tumutunaw sa natutulog kong damdamin. Ano ba 'tong pinagsasabi ko? Ang corny! Pinilig ko ang ulo ko nang una kong natingnan ang mga mata ng lalaking nakatitig sa akin ngayon. His face darkened as he stares me. Naglandas ang mata nito sa akin mula ulo hanggang paa. Umiling ito at nag igting ang bagang nang nakita ako. Anim na taon ang lumipas halos wala itong pinagbago. May hinala na akong narito siya Pilipinas pero alam kung hindi ito magtatagal. "Ares, pare!" Masayang-masaya ang pagkakabanggit ni Sin. Sa sobrang saya niya para na itong nanalo sa lotto, ang maligning ito ay hindi nanaman ako titigilan. Tumagilid ang ulo ni Aristotle at kinagat ang labi bago nag iwas ng tingin sakin
Chapter Four"Magpahinga ka na. Inayos ko na ang kwarto mo,” Tinuro ang kwarto niya. Dumako roon ang paningin nito saglit at ibinalik sa akin. “Nilinisan ko na 'yan kanina," nahihiya akong ngumiti sa kanya.Agad naman na sumimangot si Damian. "What the hell?” reklamo nito.“Saan kami matutulog?" sinegunda ni Sin at nanlaki pa ang mata. Tahimik lang na kumakain ng hapunan sina Celestina at Nieva kahit pa patingin-tingin ito sa amin. They chose to sleep beside my grandmother. Mayroon lang tatlong kwarto dito at isa ay sa akin."May kubo naman sa labas doon na lang kayo matulog. Alangang doon niyo patulugin ang bisita niyo?" sarkastiko kong tanong, inaasar sila. I planned to sleep beside lola too. Kaya sila ang sa kwarto ko.Ngumuso si Sin, “Bisita rin naman kami. GWAPO na bisita,” pinagdiinan pa nito ang salit
Chapter FiveIlang araw na ang nakakalipas magmula ng huli kong nakita si Aristotle at pabor iyon para sa akin dahil sa tuwing nandyan siya ay natutuliro ako. Pinagmasdan ko ang mukha nina Kaja at Grunt, hindi ko maiwasan maalala ang mukha ni Aristotle sa dalawa. Kuhang-kuha nila ang lahat ng features ng ama. Sa loob ng anim na taon pinagkasya ko ang buhay sa maga anak ko. Mahirap maka move on lalo na at may nagpapaalala sa’yo. Nasanay na lang ako at walang nagawa kundi tanggapin ang katotohang hindi ko mabibigyan ng buong pamilya ang mga anak ko. Hinaplos ko ang buhok ng kambal. Gumios ito kaya napangiti ako dahil kahit ang kilos ng mga ito ay walang pinagkaiba kay Aristotle. Mukhang mga anghel kapag natutulog. Nagpapasalamat ako sa panginoon na dahil binigyan niya ako ng dalawang taong bumubuo sa buhay ko ngayon.Mas pinili kong lumayo noon upang maging maayos ang lahat. Kasalanan kong nahulog ako sa isang Lecaroz. H
Chapter SixNagulat ako nang may lumapit sa akin na lalaki. Halos ka edad ko lang yung ito. Malawak ang ngiti nito sa kanyang labi."H-hello." Pinilit ko ngumiti kahit ang totoo ay naguguluhan ako. Ayoko lang maging bastos.Natawa ito kaya nakita kong lumabas ang dimple sa magkabilang pisnge."Classmates tayo nong elementary, Edward." Napahawak ito sa batok niya na para bang nahihiya pero friendly pa rin ang dating.Pinagmasdaan ko itong mabuti pero hindi ko na maaalala. Nahihiya akong sabihin nag-pretend na lang akong naalala ko."Ah, o-oo. I remembered.""Mabuti naman," He was all smiles at me. "Ngayon lang ulit kita nakita, kararating mo lang na sa isla?"Tumango ako, "Almost a week na rin.""Baka my maitutulong ako. Mamimili ka ba?"Lilingunin ko na
Chapter Seven "Grunt really likes you!" Nieva giggles habang nilalaro ni Aristotle si Grunt na pangiti-ngiti lang. Namumula ang pisnge at tenga nito. I busied myself by focusing my whole attention to Kaja who plays with my phone. Aristotle keep on glancing us. Hence, I always look away. Hinanap ng paningin ko sina Sin, Damian, Astrud at Psalm. They seem enjoying women company. Halos himatayin na ang mga babae dahil sa apat na maligno sa kanilang harapan. Parang mga diyos kung paglingkuran kulang na lang luhuran. While Alejandro is being others, nasa isang tabi lang ito at tahimik na pinagmamasdan ang mga tao sa paligid. “Enjoy!” Humahalakhak na sigaw ni Sin pero sa akin ang tingin. He's making fun of me again. May dalawang babae na naka-abrisete sa kanya habang sinusubuan siya ng pagkain. Oh, girls kung anong nakita niyo d’yan ay hindi ko alam. Buti at pumapayag silang may kahati. Kung ako siguro a
Chapter Eight "Paimportante ang lalaking ito," sambit ni Nieva. "Huh?" takang tanong ko. Naguguluhan kung sino ang tinutukoy. Itinuro nito ang likuran ko. Automatic akong humarap sa tinutukoy niya. "Robin, sweetheart." Nakangiting tawag nito sa pangalan ko. He looks so handsome with his polo and taslan short. Summer na summer ang dating. Tumayo ako at sinalubong ito. Naramdaman ko pa ang mahinang kurot ni Nieva sa tagiliran ko. "Ricci!" Masiglang bati ko. Ikinulong ako sa mahigpit na yakap. Umangat ang paa ko sa lupa kaya napatili ako nang binuhat ako ako nito at umikot ng ilang beses. Nakarinig pa ako ng ilang singhap mula sa mga nakapansin. Pinalo ko ito sa braso, “Put me down…” nahihiya kung sita kay Ricci. Tumawa ito at hinalikan ako sa ibabaw ng ulo ko pagkababa sa akin. Tumingin ito sa
Reyes' Mansion Matamis na ngiti ang nakapaskil sa mukha ng magulang at kapatid ni Ricci ng makita ako mula sa pintuan. "Robin, hija! I miss you so much. Matagal kitang hindi nakita," masayang bati ni Tita Janna sa akin. Yumakap ito sa akin at humalik sa pinsge, ganoon din ang ginawa ko. "Pasensya na po at hindi ako makabisita. Medyo busy sa thesis," pagdadahilan ko. "Ate Robin!" Kumakaway si Remelyn pagkakita sa akin. Napatawa ako lalo na at patakbo itong lumapit sa akin. I kissed her cheeks, "Dalagang-dalaga ka na, Rem. Parang kailan lang hinahabol ka ni yaya Meding!"
Chapter 22 Masama ang tingin sa akin ni Aristotle ngayon. Dalawang oras akong nagsusuyo ng taong bato. Hindi na rin siguro nakatiis kaya kinakausap na ako kahit papaano. "You are the one who gets the best of me, you have to be responsible. Besides, you promise Tita Thea..." Napairap ako sa kadramahan ni Aristotle. May nalalaman pa siyang best of me, gusto lang magpaalaga. Ano siya baby? Kanina pa kami nagtatalong dalawa dahil pwede siyang mag-stay sa isla kung saan naroon ang kaniyang pamilya. Tapos ngayon mananatili siya dito at ako ang aalain. "Okay--okay!" tinaas ko pa ang dalawa kong kamay na tila sumusumo. "Pero I still need to attend my class kaya naman mag-stay ka dito sa infirmary. Tatawagan ko sina Sin para dalhan ka ng pagkain dito at iuwi sa boarding house na tinutuluyan mo." He smirked, "Wala akong boarding house..." Tumayo ako at inayos ang mga gamit ko, "Not my problema anymore, Aristotle. You can stay here naman."
Hindi ko na naituloy ang sasabihin ko ng maramdam ko ang labi niya sa akin. Tila naistatwa ako nang gumalaw ang labi niya. He bit my lips, teasing me to open my mouth, so I did. Mas humigpit ang yakap ni Aristotle sa akin na tila ba dinuduyan ako ng isang anghel sa kalangitan.He let go of my lips for a moment kaya pinili kong dumistansya ng kaunti.Grabe naman siya makahalik. Gusto yata akong lagutan ng hininga. Ginamit ko ang likod ng palad ko upang punasan ang labi ko. Umasim ang mukha niya sa ginawa ko. Nang makita kong muling lumalapit ang mukha sa akin ay inilagay ko ang kamay ko sa bibig niya."S-stop... Baka may makakita sa atin dito," lumingon ako sa pligid.Sumandal itong muli sa puno
Chapter 21"Psalm," bati ko sa dito nang makitang may dala itong tray na puno ng pagkain. Patay gutom talaga ang isang 'to.
SAMANTALANG patuloy ang pag-uusap ni Robin at Ricci tungkol sa dinner na gaganapin sa mansion ng mga Reyes."Susunduin kita after your last class," ani Ricci.
Tumayo si Damian at naglakad papunta kay Ricci, "Yow, Ricci! Tagal mong nawala. Kailan ka pa dumating?""Two weeks ago," sagot nito bago nakipag-fist bump.Humila ng upuan si Alkaid at inilagay sa kanyang tabi. Bali nasa gitna naming dalaw,. "Sit down, dude." "Graduate ka na, right?" tanong ni Nieva dito.Tumango lang ito at humarap sa akin. Dinampot ni Ricci ang sterilized milk. Kinuha nito ang straw at itinusok doon saka ibinigay sa akin.I smiled at him, "Thank you."Sumandal si Ricci sa likuran ng upuan, "Actually, pumunta ako rito para makausap si Robin.""Tungkol saan?" pang-uusisa ko habang kagat-kagat ang straw.Tumingin siya sa mga kaibigan ko na naghihintay ng response niya."Sinabihan ako ni Mommy naimbitahan kang mag-dinner sa friday."Bigla akong kinabahan sa s
Chapter 20 "How do you feel about his confession day? Sinagot mo na ba?" Humahalakhak na tanong sa akin ni Sin. Halos itusok ko sa bibig niya ang tinidor na hawak ko. The spaghetti I’m eating starting to taste horrible. I rolled my eyes on him. He's making fun of me again. Ilang araw na ang lumipas simula ng mangyari iyon. Muntik na kaming abutan ng parents nila. May dalawang babae na naka-abrisete sa kanya habang sinusubuan siya ng pagkain. Oh, girls! Wala ba kayong taste pagdating sa lalaki? Kahit standard ata wala sila. Inismiran ko lang ang mga babaeng dinaig pa ang tuko kung makakapit kina Sin. “How about the chandeliers? Naisauli mo na ba?” Paghahamon ko sa kanya na ikinangiwi nito. “Hindi pa. Nasa loob pa rin ng kawarto namin. Mabuti na lang talaga nasiraan ang sasakyan nina Mommy,” kwento nito na tila ba isang milagro ang nangyari. Binatukan ito ni Niev
Pumalakpak si Psalm at walang lingon likod na dumeretso sa lamesa. “Oh! It started already. Continue, guys.”“Kanina pa! Panira ka ng moment,” binatukan ito ni Astrud gamit ang kutsara kaya napahawak ito sa kanyang ulo.He pouted his lips. “That’s why I told you to continue!”“Sinira mo momentum ni Aristotle.” Umiiling na panunumbat ni Alkaid. Pero binaliwala lang ito ni Psalm at sinubo ang tatlong shanghai ng sabay-sabay.Huminto si Sin sa pagiging videographer at eksaheradang tumingin sa aming dalawa. “Robin. Bumalik ka muna sa staircase. Take two tayo!”“Siraulo ka ba?” Singhal ko dito.“Matagal na siyang may neurological condition, Robin. Nothing is
Tiningnan ko ang mga kaibigan ko na tila napipi dahil hindi sila nagsasalita. Anong trip na naman ito.Ngayon ko lang napansin ang malaking pagbabago sa salas. Lahat ng sofa ay itinabi malapit sa billiards table. Agaw pansin ang tatlong chandelier sa ceiling nan aka dim ang ilaw na wala naman noon. At sigurado akong wala din ito kanina ng umuwi ako. Mayroong Christmas lights sa paligid na nagbigay ng romantic ambiance lalo na sa sala. Mga candles naka-heart shape sa gitna. Kailan pa nila ito ginawa?And I'd give up forever to touch you'Cause I know that you feel me somehowYou're the closest to heaven that I'll ever beAnd I don't want to go home right nowI rolled my eyes with Aristotle irritating voice. Ang sakit sa pandinig. Parang bubog ang boses niya. Mahirap na ngang pulutin, basag pa. Medyo huminto sa pagkanta nang makita ang reaction ko. Have you seen some