Chapter Seven
"Grunt really likes you!" Nieva giggles habang nilalaro ni Aristotle si Grunt na pangiti-ngiti lang. Namumula ang pisnge at tenga nito.
I busied myself by focusing my whole attention to Kaja who plays with my phone. Aristotle keep on glancing us. Hence, I always look away. Hinanap ng paningin ko sina Sin, Damian, Astrud at Psalm. They seem enjoying women company. Halos himatayin na ang mga babae dahil sa apat na maligno sa kanilang harapan. Parang mga diyos kung paglingkuran kulang na lang luhuran. While Alejandro is being others, nasa isang tabi lang ito at tahimik na pinagmamasdan ang mga tao sa paligid.
“Enjoy!” Humahalakhak na sigaw ni Sin pero sa akin ang tingin. He's making fun of me again. May dalawang babae na naka-abrisete sa kanya habang sinusubuan siya ng pagkain. Oh, girls kung anong nakita niyo d’yan ay hindi ko alam. Buti at pumapayag silang may kahati. Kung ako siguro a
Chapter Eight "Paimportante ang lalaking ito," sambit ni Nieva. "Huh?" takang tanong ko. Naguguluhan kung sino ang tinutukoy. Itinuro nito ang likuran ko. Automatic akong humarap sa tinutukoy niya. "Robin, sweetheart." Nakangiting tawag nito sa pangalan ko. He looks so handsome with his polo and taslan short. Summer na summer ang dating. Tumayo ako at sinalubong ito. Naramdaman ko pa ang mahinang kurot ni Nieva sa tagiliran ko. "Ricci!" Masiglang bati ko. Ikinulong ako sa mahigpit na yakap. Umangat ang paa ko sa lupa kaya napatili ako nang binuhat ako ako nito at umikot ng ilang beses. Nakarinig pa ako ng ilang singhap mula sa mga nakapansin. Pinalo ko ito sa braso, “Put me down…” nahihiya kung sita kay Ricci. Tumawa ito at hinalikan ako sa ibabaw ng ulo ko pagkababa sa akin. Tumingin ito sa
Chapter Nine Tumayo ako ng maramdamang nanginginig pa rin ang tuhod ko ng kaunti. Mabilis itong dumalo sa akin. Pero mas nauna nitong hawakan ang plato na muntik ko nang mabitawan. “Are you okay? Bakit nanginginig ang tuhod mo?” Kinagat ko ang dila ko bago nagsalita. “Nangimi lang, nirarayuma na yata ako,” biro ko pa saka minasahe ng kaunti ang magkabila kong tuhod. Hinawakan nito ang kamay ko upang alalayan ako sa paglalakad. Pinagtitinginan kami ng mga taong naroon pero ayaw niyang bitawan ang kamay ko kahit pilit ko iyong inaalis. Ibinigay ni Ricci ang pinggang may lamang pagkain kay Alejandro at ito naman ang nagdala kay Kaja. Pinagpagan nito ang isang bato. Hinubad ang kanyang tsinelas at inilagay doon. Inalalayan naman ako nitong umupo. Dumapo ang mata ko sa mga paa nitong wala ng sapin. Akma kong aalisin ang tsinelas ngunit mabilis itong
Chapter Ten Have you ever love someone though how many times he broke your heart to pieces you’ll pick them up and hand it to them again? Loving and getting is hurt is a cycle. It’s a matter of who will survive after the war. I plan to win this war between us and the history in our shoulder. I passed my hardest moments alone while everyone believed I was fine. My greatest battle is inside my head. Wala na itong pantaas na suot at pinipisil-pisil ng isang kamay n'ya ang braso n'ya bago hinawakan ang kanang kamay ko at marahang hinila. Madilim ang lugar na tinatahak namin. Ilang minuto kaming naglalakad ng ma-realize kong sa likuran kami ng falls pupunta. The place is very dark still I can see things clearly. All we can hear is the sound of water falling from above. No one can notice us here nor hear… Marahas nitong binitawan ang braso ko kaya napahawak ako doon. “If your plan is to make me jealous.
Chapter Eleven He looks livid the moment his eyes landed on mine. The man I was with last night were gone. It was like looking an Aristotle from six years ago, badly wounded and ready to kill whenever he sees his prey. I can’t stand sight of him, the anger in his eyes wrecked my being. All I want is to love him pero bakit napahirap niyang mahalin napakahirap niyang abutin. Muli kong nilingon si Aristotle pagkapasok ko sa sasakyan ni Ricci. Masaya itong nakikipag-usap kay Ayesha nang lumingon sa akin. Sumandal ako sa upuan at nag-iwas nang tingin I fall in love with someone. Someone who's out of my reach. Aren't love enough reason for him to believe and accept me for who I am? I guess not. I was ready to change when unexpected happened. It was six years ago. Raven's personality was unknown not until she was caught off guard by the wrong person she's targeting. She's a light-fingered and scammer. On
Chapter Twelve I have to be very careful not to bump into Aristotle. Because his handsomeness might blind my eyes and make my heart explode. He'll be the death of me. Time paseed by like a shooting star. "Class dismissed!" our professor said. Napatingin ako kay Mrs. Gela. Nag-aayos na ito ng gamit niya at handa nang umalis. Pagkalabas nito ay nag-umpisa nang lumabas ang ibang studyante. Tumayo sina Nieva at Celestina sa harapan ko. Tiningnan ko lang sila saglit saka inayos ang ilang libro sa ibabaw lamesa ko. Lumingon ako sa paligid doon ko napansin na wala na ang mga lalaki naming kaibigan. Nalaman ko rin na hindi namin kasama sa klase si Sin dahil nag-take ito ng ilang foreign language. “Marami raw tao ngayon sa canteen dahil first day of classes,” balita ni Nieva na focus ang attention sa cellphone nito habang naglalakad. “Siguradong marami nanamang
Chapter ThirteenMadalas kong iwasan ang mga lugar kung saan siya naglalagi o kaya'y hindi ako nagsasalita s tuwing nandy'an siya dahil madalas ay tinutukso ako ng mga kaibigan ko. Tumatawa lang ito minsan at nakikisabay pa sa biro."Robin!" hinihingal na sigaw ni Jeremy, kasamahan ko sa journalism club. Nakahawak ang kanang kamay nito sa hamba ng pinto ang kaliwang kamay naman nito ay nasa dibdib.Pinagmasdan ko siya saglit bago tumayo at lumapit dito."Bakit parang nagmamadali ka yata?" Biro kong tanong.Huminga ito ng malalim saka tumayo ng tuwid. Itinuro niya ang journalism room sa kabilang building."May emergency meeting kaya pinasusundo lahat ng member,"Nanlaki ang mata ko sa sinabi niya, "Pero may exam ako today!""Ani Ma'an Manalo, excuse raw at reschedule tayong members." Paliwanag nito at isinuksok a
Chapter 14"Feeling ko siya na ang para sa akin," I said dreaming of him. I giggle just the thought."Feeling mo lang 'yon!" Kontra ni Jeryme sa sinabi ko kaya naman kinurot ko ito sa tagiliran.Nagmartsa ako palakad na ikinatawa ng huli. Nilingon ko siya at inirapan."Bilisan mo at baka ma-late tayo sa exam. Last chance natin 'to dahil re-sched lang!" Pagdadabog ko.Nasa tapat na kami ng pintuan at akmang bubuksan nang mapahinto ako dahil may kamay na pumatong sa kamay kong nakahawak sa doorknob. Para akong napaso kaya mabilis kong inalis ang kamay ko. Galit akong lumingon sa lalaking nasa likuran ko. Alam kong lalaki dahil malaki ang kamay nito at kita mula roon ang mga litid. Nalulon ko ang dila ko ng bumungad sa akin ang nakakunot noong si Aristotle. Umatras ako upang paunahin siyang pumasok. Pakiramdam ko isa akong tuta na nakita ang kanyang amo. The tinglin
Chapter 15Robin's POVKaliwa't kanan akong lumingon pagkalabas ko ng gymnasium nagbabakasakaling makita ko ang hinahanap ko. Ngunit laglag ang balikat ko dahil isang linggo na ang nakalipas ngunit ni anino ay hindi ko nakita. Baka1 namamalikmata lang ako."Sino ba ang nakita mo at isang linggo ka ng tuliro?" Takang tanong ni Nieva.Umiling lang ako dahil hindi rin sigurado sa nakita. Baka kasi pinaglalaruan lang ako ng paningin ko lalo na ngayong may ibang nagpapatibok ng puso ko.Kasalukuyan akong nasa gymnasium dahil kailangan kong kumuha ng ilang videos ni Aristotle habang lumalangoy. Mag-isa lang ito ngayon."Pwede malaman kung ano'ng oras na?" Tanong ko kay Aristotle matapos tingan ang cellphone kong shutdown na dahil nakalimutan kong i-charge kagabi.He looked at his phone. "Quarter to eleven. Why?"
Reyes' Mansion Matamis na ngiti ang nakapaskil sa mukha ng magulang at kapatid ni Ricci ng makita ako mula sa pintuan. "Robin, hija! I miss you so much. Matagal kitang hindi nakita," masayang bati ni Tita Janna sa akin. Yumakap ito sa akin at humalik sa pinsge, ganoon din ang ginawa ko. "Pasensya na po at hindi ako makabisita. Medyo busy sa thesis," pagdadahilan ko. "Ate Robin!" Kumakaway si Remelyn pagkakita sa akin. Napatawa ako lalo na at patakbo itong lumapit sa akin. I kissed her cheeks, "Dalagang-dalaga ka na, Rem. Parang kailan lang hinahabol ka ni yaya Meding!"
Chapter 22 Masama ang tingin sa akin ni Aristotle ngayon. Dalawang oras akong nagsusuyo ng taong bato. Hindi na rin siguro nakatiis kaya kinakausap na ako kahit papaano. "You are the one who gets the best of me, you have to be responsible. Besides, you promise Tita Thea..." Napairap ako sa kadramahan ni Aristotle. May nalalaman pa siyang best of me, gusto lang magpaalaga. Ano siya baby? Kanina pa kami nagtatalong dalawa dahil pwede siyang mag-stay sa isla kung saan naroon ang kaniyang pamilya. Tapos ngayon mananatili siya dito at ako ang aalain. "Okay--okay!" tinaas ko pa ang dalawa kong kamay na tila sumusumo. "Pero I still need to attend my class kaya naman mag-stay ka dito sa infirmary. Tatawagan ko sina Sin para dalhan ka ng pagkain dito at iuwi sa boarding house na tinutuluyan mo." He smirked, "Wala akong boarding house..." Tumayo ako at inayos ang mga gamit ko, "Not my problema anymore, Aristotle. You can stay here naman."
Hindi ko na naituloy ang sasabihin ko ng maramdam ko ang labi niya sa akin. Tila naistatwa ako nang gumalaw ang labi niya. He bit my lips, teasing me to open my mouth, so I did. Mas humigpit ang yakap ni Aristotle sa akin na tila ba dinuduyan ako ng isang anghel sa kalangitan.He let go of my lips for a moment kaya pinili kong dumistansya ng kaunti.Grabe naman siya makahalik. Gusto yata akong lagutan ng hininga. Ginamit ko ang likod ng palad ko upang punasan ang labi ko. Umasim ang mukha niya sa ginawa ko. Nang makita kong muling lumalapit ang mukha sa akin ay inilagay ko ang kamay ko sa bibig niya."S-stop... Baka may makakita sa atin dito," lumingon ako sa pligid.Sumandal itong muli sa puno
Chapter 21"Psalm," bati ko sa dito nang makitang may dala itong tray na puno ng pagkain. Patay gutom talaga ang isang 'to.
SAMANTALANG patuloy ang pag-uusap ni Robin at Ricci tungkol sa dinner na gaganapin sa mansion ng mga Reyes."Susunduin kita after your last class," ani Ricci.
Tumayo si Damian at naglakad papunta kay Ricci, "Yow, Ricci! Tagal mong nawala. Kailan ka pa dumating?""Two weeks ago," sagot nito bago nakipag-fist bump.Humila ng upuan si Alkaid at inilagay sa kanyang tabi. Bali nasa gitna naming dalaw,. "Sit down, dude." "Graduate ka na, right?" tanong ni Nieva dito.Tumango lang ito at humarap sa akin. Dinampot ni Ricci ang sterilized milk. Kinuha nito ang straw at itinusok doon saka ibinigay sa akin.I smiled at him, "Thank you."Sumandal si Ricci sa likuran ng upuan, "Actually, pumunta ako rito para makausap si Robin.""Tungkol saan?" pang-uusisa ko habang kagat-kagat ang straw.Tumingin siya sa mga kaibigan ko na naghihintay ng response niya."Sinabihan ako ni Mommy naimbitahan kang mag-dinner sa friday."Bigla akong kinabahan sa s
Chapter 20 "How do you feel about his confession day? Sinagot mo na ba?" Humahalakhak na tanong sa akin ni Sin. Halos itusok ko sa bibig niya ang tinidor na hawak ko. The spaghetti I’m eating starting to taste horrible. I rolled my eyes on him. He's making fun of me again. Ilang araw na ang lumipas simula ng mangyari iyon. Muntik na kaming abutan ng parents nila. May dalawang babae na naka-abrisete sa kanya habang sinusubuan siya ng pagkain. Oh, girls! Wala ba kayong taste pagdating sa lalaki? Kahit standard ata wala sila. Inismiran ko lang ang mga babaeng dinaig pa ang tuko kung makakapit kina Sin. “How about the chandeliers? Naisauli mo na ba?” Paghahamon ko sa kanya na ikinangiwi nito. “Hindi pa. Nasa loob pa rin ng kawarto namin. Mabuti na lang talaga nasiraan ang sasakyan nina Mommy,” kwento nito na tila ba isang milagro ang nangyari. Binatukan ito ni Niev
Pumalakpak si Psalm at walang lingon likod na dumeretso sa lamesa. “Oh! It started already. Continue, guys.”“Kanina pa! Panira ka ng moment,” binatukan ito ni Astrud gamit ang kutsara kaya napahawak ito sa kanyang ulo.He pouted his lips. “That’s why I told you to continue!”“Sinira mo momentum ni Aristotle.” Umiiling na panunumbat ni Alkaid. Pero binaliwala lang ito ni Psalm at sinubo ang tatlong shanghai ng sabay-sabay.Huminto si Sin sa pagiging videographer at eksaheradang tumingin sa aming dalawa. “Robin. Bumalik ka muna sa staircase. Take two tayo!”“Siraulo ka ba?” Singhal ko dito.“Matagal na siyang may neurological condition, Robin. Nothing is
Tiningnan ko ang mga kaibigan ko na tila napipi dahil hindi sila nagsasalita. Anong trip na naman ito.Ngayon ko lang napansin ang malaking pagbabago sa salas. Lahat ng sofa ay itinabi malapit sa billiards table. Agaw pansin ang tatlong chandelier sa ceiling nan aka dim ang ilaw na wala naman noon. At sigurado akong wala din ito kanina ng umuwi ako. Mayroong Christmas lights sa paligid na nagbigay ng romantic ambiance lalo na sa sala. Mga candles naka-heart shape sa gitna. Kailan pa nila ito ginawa?And I'd give up forever to touch you'Cause I know that you feel me somehowYou're the closest to heaven that I'll ever beAnd I don't want to go home right nowI rolled my eyes with Aristotle irritating voice. Ang sakit sa pandinig. Parang bubog ang boses niya. Mahirap na ngang pulutin, basag pa. Medyo huminto sa pagkanta nang makita ang reaction ko. Have you seen some