We are cornered.
Alam kong nahihirapan magdesisyon si Clark. He promised Ravence to protect me nginit sa sitwasyon ngayon. Kung hindi niya ako ibibigay. Sabay kaming mamatay ng babaeng 'to.
Napapikit ako ng mariin. There's no other choice. I don't want to die. Gusto ko pang makita si Ravence. Gusto ko pang makasama ang anak namin.
Hinila ko ang braso niya dahilan para mapatingin siya. Bakas sa mata niya ang pagtataka.
"I'll go with her. Alam nating ito lang ang paraan," mahinahon kong saad.
"No, Miss. It's dangerous," mariin niyang saad.
Determinado ko siyang tiningnan. "It's more dange
One last chapter next before epilogue. Thank you for supporting my book, guys. I love ya'll đ
Ravence was so confused nang sabihin ni Blake na ang dalaga kusang sumama. Naliwanagan lang siya nang makausap si Clark.Audry believes on him. Naniniwala ang dalaga na maliligtas niya ito. Kung kaya't sumama ito ng kusa.Napapikit siya. His Audry. . . His baby. . . Kapag may nangyaring masama sa mag-ina niya. Hinding-hindi niya mapapatawad si Margarette."I got their location, Sir!" Blake shouted.Mabilis siyang napamulat ng mga mata. Tinungo niya ang puwesto ni Blake. Nakita niya ang paggalaw ng pulang marka sa screen ng computer. Ang pulang iyon ang naprepresinta ng lokasyon ni Audry.He secretly put a tracking device on her bracelet. Hindi kasi siya mak
I took a deep breath before looking at myself in the mirror. My eyes water again when I scan my wedding dress that suits me perfectly."Don't you dare cry, Fernandez. Kung ayaw mong kumalat 'yang eyeliner mo," banta ni Celine.Natawa ako. Humarap ako sa kanya at mahigpit siyang niyakap. It's been three months since that day. Nasa kulungan na ang stepfather ni Ravence na si Nathaniel. Thanks to their teamwork. Wala nang chance para makatakas ang matanda.I thank them dahil kung wala sila rito, malamang na magulo pa rin ang buhay namin. Hindi pa rin ako makapaniwala na ikakasal na ako kay Ravence, sa taong mahal ko and I have our baby in my tummy who's going to be our life and our new beginning."Kailangan na po natin
Audry's POV Napatitig ako sa ina ko na mahimbing na natutulog mula sa labas ng kwarto niya. Naihilamos ko ang mga palad sa aking mukha. Napasandal ako sa pader at dahan-dahang napadausdos pababa. Ang sikip-sikip ng dibdib ko. Ramdam ko ang pagbagsak ng mga luha ko. "Bakit ba kung sino pa ang mabuti siya pa ang kinukuha? God! I need my Mom! âWag niyo muna siyang kunin sa âkin," hagulgol ko. Tumingin ako sa taas at pilit na pinapatatag ang sarili ko. My Mom got hit and run by a car and left her there na agaw-buhay. Mabilis naman siyang naisugod ng mga nakakita. But that doesn't mean na okay siya. She is in coma dahil sa injuries na natamo niya. Her head hit the ground that resulted her critical condition. The Doctors said there is only twenty percent of chance na mabuhay ang Mama ko. Nanatili lang akong ganun hanggang sa makarinig ako ng mga takbuhan. Biglang napunta ang tingin ko sa monitor ni Mama. Halos huminto ang paghinga ko nang makita ang straight na linya sa monitor. Her hear
N-NO!No way!I screamed no to them but it turned out just a moan dahil sa busal sa bibig ko. The bald man smiled widely."Good choice, Mr. Hilton! She's our newest girl here."I closed my eyes when his eyes bore into me. Dalawang lalaki ang humawak sa magkabila kong braso. Sapilitan nila akong itinayo at sinimulan akong hilaiin palabas. The three men were no longer in my sight as we exited the room. I tried my best to escape."Fuck! âWag kang malikot kung ayaw mong masaktan!" banta ng isa."Kalma, pre! Mapapatay tayo ni Boss kapag pag may nakitang pasa o sugat sa kanya.""Malikot, eh!"I used the opportunity to kick the other man's balls at sikuhin sa ilong ang isa. Thanks to Celine for teaching me this. I ran fast as I can hanggang sa makarating ako sa kalsada. Mukhang dinala nila ako sa isang magubat na lugar dahil sa mga naglalakihang puno. I run and run habang tinatanggal ang busal sa bibig ko pati na rin ang tali sa kamay ko."T-Tulong!" sigaw ko.Oh please! Sana may mahanap ako
HE SIGHED and step back from me. Nakahinga naman ako nang maluwag. I've finally found my breath and took some air. Without a word, lumabas siya at iniwan ako roon na nakaupo sa lamesa. I jumped off and fix my clothes. Saktong pasok naman ng isang katulong."Ma'am, nakahanda na po ang pagkain. Sumunod po kayo sa âkin," magalang niyang sabi.I opened my mouth to say something but I stopped myself eventually. Nagugutom na rin ako kaya sinundan ko na lang siya. Mamaya na lang siguro ako mag-iisip ng plano para tumakas.I just hope not see him again.DAWN CAME and I'm glad hindi siya umuwi ng bahay. About my plan. Mahihirapan ako. The house are surrounded by impossible number of guards. Napapaisip nga ako kung miyembro ng sindikato ang lalaking iyon. Napapaisip rin ako kung anong nangyayari sa buhay ko.Ma, how could you trust that man too much? Nakikita mo ba ngayon kung anoâng kalagayan ko? You let yourself fell too deep that you forgot me.Niyakap ko ang aking mga tuhod at kinalma ang sa
HUMINGA siya ng malalim bago lumabas sa sasakyan. I jumped off the car nang bumukas ang pinto sa parte ko. Napanganga ako nang tumambad sa âkin ang isang mataas na building. Where I am? Hindi ko alam na may ganitong klase ng lugar. Naputol ang pag-iisip ko nang may humawak nang mahigpit sa aking braso ko at hinila ako papasok."Don't you misbehave or disobey me inside. I have a lot of work to do," mariin niyang bilin.I didn't answer him and just keep my eyes away from his, but I was suprised nang puwersahan niya akong pinaharap sa kanya. His sharp and deadly serious emerald eyes stare down at me."Are we clear, Audry?""Hindi ako bingi. Malinaw sa âkin," I grumbled grumpily.Hindi na siya nagsalita pa at nauna nang maglakad papasok. I have no choice but to follow him inside. Habang naglalakad, inilibot ko ang tingin sa paligid para makahanap ng lugar na pâwedeng takasan maliban sa exit.We passed a dim hallway until the walls were no longer solid but made of glasses. Kitang-kita ko a
WALA NA AKONG pakialam kung lumayo man ako sa kanila. I need to find a way to get out here. Dire-diretso lang ako nang lakad sa hallway na dinaanan namin kanina hanggang sa marating ko ang elevator.I hesitated at first where floor I should go but later decided to push the button of third floor. I crossed my arms and wait for it to open nang may tumawag sa akin. Napalingon ako sa kanya. Kumabog ang dibdib ko sa kaba."Miss! Mahigpit po na ibinilin sa amin ni Sir. Ravence na huwag kayong palalayuin sa lugar na âto," magalang nitong pagpapaliwanag.I sighed. "At anong gustong mangyari ng boss mo? Ang maghintay ako sa labas ng opisina niya habang dinig na dinig ang kababuyan niya sa loob? Kung kaya mong magtiis, well, ako hindi! Kahit anong gawin mo hindi ako sasama sa âyo pabalik but you can accompany me instead," mahaba kong sabi.He looked harmless and trustworthy person. Mas mabuti nang isa lang ang nagbabantay sa âkin kaysa roon na puno ng guards. I can't escape there.Bumukas ang el
MAINGAT akong itinayo ni Clark na nakayuko ngayon. Nanghihingi ng paumanhin ang mga mata nito. I feel guilty. Hindi naman niya kasalanan ito. Bumalik ang atensyon ko kay Ace na inihampas ang lalaki sa pader na para ba itong papel na magaan."Before you enter my building, you should know the rules inside.That I don't f*ckin allowed prostitution in my business. Get that man out of here! Now!" mautoridad niyang utos.I gulped as they carried away the unconscious body of the man. Halos manginig ang kalamnan ko sa takot nang matalim siyang tumingin sa akin."I told you to guard her," maiksi nitong sabi ngunit seryoso"P-pasensya na po, sir. Nalingaâ""It's not his fault. Kasalanan ko kung bakit nangyari 'to because..." I trailed off.Anong idadahilan ko?"You disobeyed me, Audry," matalim na sambit niya.Hindi ako makapagsalita. Pakiramdam ko alam niya na may ginawa akong kasalanan. Na sinubukan kong tumakas.I hissed in pain when he takes off Clark's hold on me. Umiikot pa rin ang paningin
I took a deep breath before looking at myself in the mirror. My eyes water again when I scan my wedding dress that suits me perfectly."Don't you dare cry, Fernandez. Kung ayaw mong kumalat 'yang eyeliner mo," banta ni Celine.Natawa ako. Humarap ako sa kanya at mahigpit siyang niyakap. It's been three months since that day. Nasa kulungan na ang stepfather ni Ravence na si Nathaniel. Thanks to their teamwork. Wala nang chance para makatakas ang matanda.I thank them dahil kung wala sila rito, malamang na magulo pa rin ang buhay namin. Hindi pa rin ako makapaniwala na ikakasal na ako kay Ravence, sa taong mahal ko and I have our baby in my tummy who's going to be our life and our new beginning."Kailangan na po natin
Ravence was so confused nang sabihin ni Blake na ang dalaga kusang sumama. Naliwanagan lang siya nang makausap si Clark.Audry believes on him. Naniniwala ang dalaga na maliligtas niya ito. Kung kaya't sumama ito ng kusa.Napapikit siya. His Audry. . . His baby. . . Kapag may nangyaring masama sa mag-ina niya. Hinding-hindi niya mapapatawad si Margarette."I got their location, Sir!" Blake shouted.Mabilis siyang napamulat ng mga mata. Tinungo niya ang puwesto ni Blake. Nakita niya ang paggalaw ng pulang marka sa screen ng computer. Ang pulang iyon ang naprepresinta ng lokasyon ni Audry.He secretly put a tracking device on her bracelet. Hindi kasi siya mak
We are cornered. Alam kong nahihirapan magdesisyon si Clark. He promised Ravence to protect me nginit sa sitwasyon ngayon. Kung hindi niya ako ibibigay. Sabay kaming mamatay ng babaeng 'to. Napapikit ako ng mariin. There's no other choice. I don't want to die. Gusto ko pang makita si Ravence. Gusto ko pang makasama ang anak namin. Hinila ko ang braso niya dahilan para mapatingin siya. Bakas sa mata niya ang pagtataka. "I'll go with her. Alam nating ito lang ang paraan," mahinahon kong saad. "No, Miss. It's dangerous," mariin niyang saad. Determinado ko siyang tiningnan. "It's more dange
"I won't kill my brother. Your evilness ends here today because I won't follow your steps," mariing sambit ni Troy. Ngumisi ang kanyang ama. Kita niya sa mga mata nito na tuluyan nang nilamon ng galit. He knew that he couldn't save his father anymore. Kaya ito na lang ang kaya niyang gawin para rito. "How sure are you, huh, son? If you found out your woman betrayed youâ" Troy cut him off. "I will break up with her. It'll surely hurt but not enough to abuse a child." "Liar!" asik ng ama. Mas lalo lamang nag-aalab ang galit. "Just admit that your reasons are not valid to justify your wrong doings. Sign the papers and we're over here. I'm not gonna l
AudryHindi ako nag-iwas ng tingin nang malaman niya na hindi ako nagbibiro. I am not backing down. May paraan pa para maresolba ang problema nang hindi kami naghihiwalay.Umigting ang mga panga niya at dumilim ang mga mata."You won't do that," mariin niyang saad."Gagawin ko kung pipilitin mo kong sundin ang gusto na ikaw lang ang nagdesisyon," mariin kong saad. "Sa tingin mo ba ikakaligtas ko ang pagpapadala mo sa 'kin sa U.S? Kayang-kaya nila akong sundan doon. If they're determined to use me against you. Susundan nila ako saan man ako magpunta."Marahas siyang napabuga ng hangin saka nag-iwas ng tingin.
Ravence frowned when he received a call. Dumiretso siya sa garden ng bahay ni Celine at saglit na sinagot ang tawag habang hinihintay si Audry. "What is it?" "Sir! We saw Miss McClure just arrived a few minutes ago at your stepfather's doorstep. I'm afraid she's up to something. We heard them argue." Napamura siya sa isipan. "That bitch won't really stop messing with my life. Where is she now?" "On your location, Sir." "God Dammit! Why didn't you tell me earlier!â" "Sir! Your father's men were scattered around your mansion just now! We're under attack!"
Hinatid niya ng tingin ang dalaga hanggang sa makaayat ito sa taas. Tumayo siya saka muling pumasok sa kusina. Seryosong mga mukha ang bumungad sa kanya pagkapasok."We all knew we can't stay like this," Celine stated.Ravence released a silent sigh before sitting down. Maraming naglalaro sa isipan niya but Audry's safety is on top of everything.He'll make sure that this war will end very soon though it won't be that easy. Dalawa ang kalaban niya rito at ang isa sa kanila ay hindi madaling mamatay dito sa mundong ibabaw.He can't just leave Nathaniel for Celine to handle like what they'd agreed before at his rest house. Because that McClure pest is tough to handle alone. That crazy witch will do everything to get w
Lumamlam ang mga niyang tumingin sa akin. Marahan niya akong hinila at niyakap. He don't need to say anything. Nararamdaman ko na sa yakap niya ang gustong iparating. Nakita ko ang paglapit ni Troy sa amin. Hindi niya na kasama si Rexel. Kumalas ako ng yakap nang makalapit si Troy. Ravence also looks at him. "What did you to him?" Bumalik ang pagkairita sa boses ni Ravence. "I disposedâ" Napatigil siya sa pagsasalita nang lumaki ang mga mata ko. "I mean, I brought him to the nearest clinic." Nakahinga ako nang maluwag. I'm mad at Rexel but I am not that heartless para hayaan na may mangyaring masama sa kanya. Hinawakan ni Ravence ang kamay ko at hinila ako papasok ng bahay. Sumalubong sa amin si Celine.
"Take your hands off me, Rexel. Wala na tayong dapat pag-usapan. Matagal na tayong tapos!" naiinis kong wika. It irritates me to see him act like this na para bang ako ang nang gamit at nang-iwan. Because the last time I checked, siya ang nanloko at umalis kung kelan kailangang-kailan ko siya. Nakita ko ang pagdaan ng sakit sa mga mata niya ngunit hindi ko magawang makaramdam ng awa. Nangingibabaw ang galit ko sa kanya no'ng iniwan niya ako. I gave him everything he needed but he left the moment he got what he wanted. Money. . . Pakiramdam ko tuloy parang ako si Mama na nagpakatanga sa lalaki na pera lang naman ang habol. Akmang hahawakan niya ang kamay ko nang sampalin ni Troy ang kam