Mag-log inShare
Chapter 67
Huling Na-update:
2024-10-29 19:42:56Kaugnay na kabanata
Talking To A Specter Chapter 68
Napapikit naman ako at saka napatakip ng tainga. Napalabas naman sina Mama at Ate na nasa kusina."Anong nangyari sa iyo?" natatawang tanong ni Ate nang makita ang damit ni Kuya na basang-basa ng kape."Sige, tawanan mo pa," sarkastikong saad ni Kuya at halata mo pa rin ang pagkagalit."Sorry na nga Kuya, eh," wika ko."Bumaba ka rito at ihahagis ko rin sa iyo 'tong walis tambo," singhal niya.Napasimangot naman ako at saka dahan-dahan na bumaba. Mukhang wala na akong takas, ah? Hawak-hawak ba naman niya ang walis at kaunti na lang ay baliin na ito dahil sa galit.Pagbaba ko ay nagulat ako dahil wala man lang paalam na hinagis niya nga ito sa akin. Mabuti na lang at nasalo ko ito kaagad dahil kung hindi ay tatama ito sa plorera ni Mama at pareho pa kaming malilintikan."Sira na umaga ko dahil sa walis tambo na 'yan. Bwisit!" ika niya at saka umakyat sa taas.Nang mawala siya sa paningin namin ay nagkatitigan naman kami ni Ate at saka sabay na tumawa. Nag-apir pa kaming dalawa ngunit
Talking To A Specter Chapter 69
Naligo ako at saka nagbihis ng pang alis. Pagkatapos ay nagpaalam ako kay Mama na maghahanap ng trabaho."Bumalik ka bago maghapon, ha," paalala sa akin ni Ate."Opo," sagot ko at saka nagsimula nang maglakad.Hindi naman ako puwedeng mag-tricycle dahil baka may malagpasan ako na banner na naghahanap ng mga empleyado.Hindi pa man ako nakakarating sa bayan ay napangiti naman ako matapos makita ang isang banner na naghahanap sila ng panadera.Hindi naman ako magaling sa pag-bake pero alam ko naman kung paano gumawa ng cookies."Hello po," bati ko sa nagbabantay sa tindahan."Anong bibilhin mo?" tanong nito."Ay, hindi po ako bibili. Gusto ko lang po sana itanong kung naghahanap pa rin po ba kayo ng panadera?" tanong ko at saka tinuro ang banner na nasa labas ng tindahan nila."Sorry, neng, pero nakahanap na kami kani-kanina lang," saad nito.Napatango-tango naman ako. "Gano'n po ba? Sige po. Maraming salamat."Tumango na lang ito at bago pa ako tuluyang makaalis sa tindahan ay pinakati
Talking To A Specter Chapter 70
"40,000 per month," sagot niya.Nanlaki ulit ang mga mata ko at hindi na napigilan pa ang bibig na bumuka."Seryoso ka ba?! Ang laki, huy," saad ko."Kaya nga pag-isipan mo nang mabuti dahil kun'di ay maghahanap ako ng ib—""Oo na! Sige na. Payag na ako maging manager ng hotel mo," sagot ko.Natawa naman siya dahil sa aking naging reaksyon.Hindi naman siguro halata na mukha akong pera, 'di ba? Nangangailangan lang talaga."Hindi pa tapos ang pagpapagawa sa hotel. Isang buwan pa bago matapos, payag ka ba na maghintay ng isang buwan?" tanong niya."Oo naman. Kung nakakapaghintay ang pera, e 'di gagawa ako ng paraan para makapaghintay rin," sagot."Bakit ka naman gagawa ng paraan?" nagtatakang tanong nito."Duh! Mukha akong pera," pagbibiro ko.Napaili
Talking To A Specter Chapter 71
Pagkatapos kumain ng tanghalian ay nakatanggap ako ng text messages mula kay Am-Am na puwede ko raw i-check ang hospital na nasa kabilang bayan.Hindi naman iyon kalayuan pero sabi niya ay hindi niya ako masasamahan dahil busy pa siya sa pag-handle sa mga businesses niya.Bumuntong hininga na lang ako at saka nagpasiya na tumuloy sa hospital na tinutukoy niya kahit walang kasiguraduhan kung nandoon ba ang katawan ni Silas.Suot ko pa rin ang damit na pang alis na sinuot ko kanina. Mabuti na lang at hindi pa ako nakakapagbihis ng pang bahay noong nag-text siya."Saan ka pupunta?" tanong sa akin ni Mama."Sa hospital sa kabilang bayan, Ma," paliwanag ko.Napatango-tango naman si Mama at tila naintindihan ang gusto kong gawin.Matapos kong magpaalam ay papalabas na sana ako sa pinto nang tawagin ulit ako ni Mama."Sandali!" sigaw niya."Bakit, Ma?" nagtatakang tanong ko sa kaniya."Dalhin mo 'to," saad niya at saka binigay sa akin ang mga bulaklak. Ito 'yong mga tanim na bulaklak ni Mam
Talking To A Specter Chapter 72
Napahawak ako sa aking bibig dahil sa pagkakagulat at nabitawan ko pa ang basket ng bulaklak na dala-dala ko. Ilang beses pa ako napaurong palayo rito."S-Silas?" I murmured and started to cried.I finally found him. I finally did... but why do I felt upset? I should felt happy because finally he can rest now... finally.Punong-puno ng swero ang katawan niya at hindi ko pa ito mamukhaan pero hindi ako puwedeng magkamali sa tattoo na nasa kamay niya... may ganoong tattoo rin si Silas.He's sleeping peacefully here and I'm wrong thinking that he's dead. He's just sleeping... What do I need to do?!I felt sorrow instead of happiness.Bumuntong hininga ako at saka sinubukan na pakalmahin ang sarili mula sa pag-iyak.Pinunasan ko muna ang luha bago maglakad palayo ngunit kahit anong punas ko ay siya namang pagbuhos ng mga ito."Ouch!" rinig kong sigaw ng boses babae nang madanggi ko ito."Ay, sorry!" paghingi ko ng tawad at saka mabilis na umalis.Hanggang sa makasakay ako sa jeep ay patu
Talking To A Specter Chapter 73
Averill's POV:"Nagpuyat ka ba, Avi?" tanong sa akin ni Kuya Elias habang nakain ng agahan.Marahil ay napapansin nila na umiitim na ang ilalim ng mata ko."Hindi, 'no," pagsisinungaling ko ulit.Hindi ako nakatulog ng maayos... hindi talaga ako nakatulog kagabi dahil sa kakaisip sa nakita ko.Buhay si Silas. Buhay ang katawan niya."Huwag ka magpuyat nang magpuyat, baka mamaya mag-pass out ka na lang bigla," wika naman ni Ate Maureen."Opo," saad ko.Matapos namin kumain ay agad kong tinawag si Ate."Ate.""Bakit?" tanong nito sa akin."Gusto mo bang pumunta tayo sa park?" tanong ko sa kaniya."Saan naman 'yon?" salubong ang mga kilay na tanong nito."Malapit lang," sagot ko. "Gusto mo ba? Puwede maglaro-laro roon si Seya.""Sige. Paalam lang tayo kay Mama," saad nito."Ikaw na bahala magpaalam, ha," pagpupumilit ko sa kaniya.Napa-roll eyes naman siya. "Lagi naman, e'. May magagawa pa ba ako?"Awkward na lang akong tumawa dahil sa kahihiyan.Nang kausapin na ni Ate si Mama ay agad a
Talking To A Specter Chapter 74
"Wala pa masyadong nakakaalam ng lugar na ito bukod sa mga nakatira rito sa malapit," paliwanag ko, "kapag natuklasan na ito ng mga tao ay tiyak na malaki ang pagbabago na magaganap dito.""Sayang naman. Akala ko pa naman may mga chicks dito," aniya."Doon. Pumunta ka sa mga bahay-bahay, may mga sisiw sila," sarkastikong sabi ko.Bago pa man siya makapagsalita ay agad din naman siyang napingot ni Mama na kinatawa ko pa lalo."Anong chicks-chicks, huh?!" sigaw ni Mama."A-aray, Ma!" sigaw din ni Kuya.Napailing-iling na lang ako at saka nagpasiya na tumakbo papunta sa malaking puno para malimliman dahil tumataas na rin ang tirik ng araw.Mula rito ay narinig ko pa ang sigaw ni Mama. "Seya, halika! Magpapaaraw ka."Pinagmasdan ko ang buong parke at saka napangiti. Marami pang mga puno rito at dalawa pa lang ang bench na makikita sa parke isama mo na rin ang duyan na para sa mga bata.Dahil kakaunti lang ang laman ng parke ay mas lalo lang nakikita at nahahalata ang pagiging malawak nit
Talking To A Specter Chapter 75
After choosing that I will keep his body from him for awhile, one week had passed."May bisita ka, Averill!" rinig kong sigaw ni Mama sa baba.Napakamot na lang ako sa aking buhok at saka labag sa loob na bumaba kahit na naka-pajamas pa ako.Alas otso na ng umaga pero gusto ko pa rin matulog. Paano ba naman kasi ay halos 'di na ako patulugin kagabi ni Silas dahil sa pagiging hyper niya! Mukhang masama rin yata sa mga multo ang ma-spoil ng sobra, ah?"Sino ba 'yan, Ma?" walang ganang tanong ko habang nakapikit na bumababa sa hagdan."Ang aga-aga, e!" reklamo ko at nang maramdaman na wala ng hagdan na aapakan ay minulat ko na ang mga mata ko.Napataas ako ng kilay matapos makita na si Am-Am pala ito at mukhang may kasama pa siyang isang lalaki na hindi ko naman kilala."Oh?" pagtataas ko ng kilay sa kanila.Napahagikgik naman si Am-Am samantalang ang kasama niya ay hindi na napigilan na matawa."May nakakatawa ba sa tanong ko?" seryosong tanong ko sa kanilang dalawa.Mabilis naman silan
Pinakabagong kabanata
Talking To A Specter Chapter 82
Averill's POVIt's been 5 years since then... Life is life until now, but thankfully because of everyone's hard work, it's now paid off. It's been a while since Am-Am trusted one of his hotels to me. It's because of him that I've been living a good life, I also owe him a lot. Back then, as a student, I dreamt of having a house that my home can live in... and now, it's finally not only a dream because we currently live in a first class residential subdivision still here in Biñan, Laguna. It's really a dream come true. Vince is the one who recommended it to me and that's the reason why we're neighbors now... or so I thought? "Vince..." Halos hindi na ako nagulat nang pagbaba ko ng second floor ay nakita kong prenteng nakaupo sa sofa sa living room itong si Vince. Hindi man lang niya ako binigyan ng pansin at tinaas lang ang tasa na hawak-hawak niya na animo'y nagyayaya na magkape rin ako. "Kapal talaga ng mukha mo, ‘no?" ani ko sa kaniya habang patungong kusina para magkape. "Siy
Talking To A Specter Chapter 81
Isang buwan na ang nakalipas at hindi pa rin nagbago ang buhay ko. Sinusubukan ko pa rin na kalimutan ang mga nangyari ngunit may pagkakataon talaga na bigla-bigla ko na lang ito maaalala."Huy! Nakatulala ka na naman," sigaw sa akin ni Vince.Tinarayan ko na lang ito at saka inayos ang tindig ko para salubungin ang mga customers.Pagkatapos ng lahat ng nangyari ay hindi na ulit kami nagkita ni Kuya mabango at hanggang ngayon ay nasa akin pa rin ang panyo na pinahiram niya. Hanggang ngayon din ay wini-wish ko na magkita ulit kami para makapagpasalamat ako ng maayos sa kaniya at masauli na rin ang panyo niya.Isang linggo lang din matapos ng matindi kong break down ay tuluyan nang natapos ang hotel kaya itong si Vince ay todo trabaho para maturuan ako, at nang may sapat ng empleyado ang hotel ay tuluyan na itong binuksan para sa lahat."Vince, huwag mo nga akong guluhin! Hindi ba't naka-assign ka sa hotel sa Batangas?" naiiritang tanong ko sa kaniya.Natanong ko kasi noong nakaraang ar
Talking To A Specter Chapter 80
Seya's POV:I was so happy when Tita Vivi went home with a gift for me, just like what she promised but she failed one of her promises.She promised that they will went home together but why I didn't saw Tito Silas?For some reason, my tears started to fall that even my self can't stop it."What happened?!" Grandma shouted and panicked. My Mom even joined her but I ignored them.I hugged the teddy bear that Tita Vivi gave to me and sat on the sofa. I cried silently and let my tears fell from my eyes."Anong nangyayari?" Tito Elias asked and seems so confused."Hindi ko alam!" my Mom shouted because she don't know what to do to calm me."Bakit naiyak si Seya at bakit gano'n ang ekspresiyon ni Averill?" Tito asked again."Hindi rin namin alam, Elias," Grandma answered."Tatanungin ko lang si Avi—""Don't bother her," I said that made them stared at me.Mommy approached me and hugged me."Why? What happened?" she asked.I sobbed again instead of answering her questions."T-Tito Silas isn
Talking To A Specter Chapter 79
"Tell me the truth. Something happened the day you went to the hospital, right?" he asked.I looked at him surprisingly when he mentioned the hospital."How did you know that I went to hospital?" I asked to him."I have a strong hearing ability, Avery, so I heard what Tita said to you," he explained.Napatango-tango na lang ako at saka pinagmasdan ang mga bituin na nagsisimula nang magliwanag sa madilim na kalangitan."What happened? Since that day, you acted strangely," he said.Napalunok ako ng sarili kong laway at saka tumingin sa kaniya at saka pilit na ngumiti."I just wanted to make memories with you for the last time," I murmured.His eyebrows met. "What do you mean?""I finally found your body, Silas," I said and looked away to him.Napapikit ako matapos kong maramdaman ang nanlalamig niyang kamay na hinawakan ang baba ko at saka hinarap ang mukha ko sa kaniya."Can you tell me where is my body?" naiiyak na tanong niya.Napakagat na lang ako ng aking labi bago dahan-dahan na t
Talking To A Specter Chapter 78
Napatingin ako kay Silas nang lalo niyang hinigpitan ang pagkakakapit sa kamay ko."Ayos lang ba kung kasama mo ako? Paano kung sabihan ka nila na nababaliw na?" tanong niya sa akin."Huwag kang mag-alala dahil marami namang tao ngayon at saka huwag mo na 'yon problemahin. Magsaya ka na lang, okay?" sagot ko at saka nginitian siya.Nang magbago ang musika ay natigil ang lahat sa pagtalon. Kung kanina ay rock ang kantahan, ngayon naman ay romantic na.I intertwined my hands to his and smiled at him.Tinaas ko ang isang kamay ko gaya ng ginagawa ng iba. Pagtingin ko kay Silas ay hindi ko na naiwasan mapahagikgik dahil nakataas na rin pala ang kamay niya.Bawat lyrics ay sinasabayan naming lahat at bawat pagkanta namin ay siya namang pagsabay ng aming katawan sa pag-indayog.When I looked at him to check if he's still at my side, I was so surprised because I didn't expected that he's also looking at me.Naramdaman ko naman ang unti-unting pag-init ng mukha ko at para hindi niya mapansin
Talking To A Specter Chapter 77
Pagkauwi ko sa bahay ay agad akong sinalubong ni Silas. Hindi ko na siya masyadong nakausap pa dahil antok na antok na rin talaga ako kaya diretso akong nahiga sa kama nang hindi man lang nagpapalit ng damit."Bukas na lang ako magpapalit," bulong ko bago maramdaman ang antok at unti-unti nang nagsara ang mata ko.Nagising ako matapos maramdaman ang paglubog ng aking kama.Pagmulat ko ng aking mga mata ay nagsalubong ang aking kilay matapos makita na sobrang lapit ng mukha ni Silas.Mabilis ko namang nilayo ang mukha ko at bumangon."Magandang umaga," ngiting bati niya."Good morning too," bati ko rin dito at saka nagpasiyang maligo na at magpalit ng damit para presko.Paglabas ko ng banyo ay agad ulit na bumungad sa akin si Silas na nakangiti kaya napahagikgik na lang ako at saka tumingkayad para maabot ang kaniyang buhok at. inayos ito.Napansin ko na na-estatwa siya kaya natigilan naman ako sa aking ginagawa."Are you okay?" I asked to him."Keep doing that to me," he said and poin
Talking To A Specter Chapter 76
Natawa naman siya na kinailing-iling ko."Pero seryoso, bakit mukhang ang saya-saya mo yata ngayon?" tanong niya sa akin."Wala. Ang sarap lang talaga asarin ni Vince," sagot ko sa kaniya.Na-estatwa ako matapos ma-realize ang sagot ko.Why did I said that?"Sino si Vince?" tanong niya sa akin."Sige, maliligo muna ako," pagbabago ko ng topik at saka mabilis na naglakad papunta sa banyo.Malapit ko na sana maabot ang door knob nang bigla akong hawakan ni Silas sa aking baywang at saka binuhat ako at nilagay sa kaniyang balikat."Kyah!" sigaw ko dahil sa pagkakagulat at nagpapadiyak pa."Lower your voice if you don't want them to come here and see you in this kind of position," he said."Silas, put me down," utos ko sa kaniya."Uh-oh, I will not. Not until you say who's Vince," he said."He's just my friend, okay?" page-explain ko."Now, put me down," utos ko sa kaniya at may halong diin ang bawat salita."What kind of friend he is?" he asked.Napapikit na lang ako dahil sa inis at sa
Talking To A Specter Chapter 75
After choosing that I will keep his body from him for awhile, one week had passed."May bisita ka, Averill!" rinig kong sigaw ni Mama sa baba.Napakamot na lang ako sa aking buhok at saka labag sa loob na bumaba kahit na naka-pajamas pa ako.Alas otso na ng umaga pero gusto ko pa rin matulog. Paano ba naman kasi ay halos 'di na ako patulugin kagabi ni Silas dahil sa pagiging hyper niya! Mukhang masama rin yata sa mga multo ang ma-spoil ng sobra, ah?"Sino ba 'yan, Ma?" walang ganang tanong ko habang nakapikit na bumababa sa hagdan."Ang aga-aga, e!" reklamo ko at nang maramdaman na wala ng hagdan na aapakan ay minulat ko na ang mga mata ko.Napataas ako ng kilay matapos makita na si Am-Am pala ito at mukhang may kasama pa siyang isang lalaki na hindi ko naman kilala."Oh?" pagtataas ko ng kilay sa kanila.Napahagikgik naman si Am-Am samantalang ang kasama niya ay hindi na napigilan na matawa."May nakakatawa ba sa tanong ko?" seryosong tanong ko sa kanilang dalawa.Mabilis naman silan
Talking To A Specter Chapter 74
"Wala pa masyadong nakakaalam ng lugar na ito bukod sa mga nakatira rito sa malapit," paliwanag ko, "kapag natuklasan na ito ng mga tao ay tiyak na malaki ang pagbabago na magaganap dito.""Sayang naman. Akala ko pa naman may mga chicks dito," aniya."Doon. Pumunta ka sa mga bahay-bahay, may mga sisiw sila," sarkastikong sabi ko.Bago pa man siya makapagsalita ay agad din naman siyang napingot ni Mama na kinatawa ko pa lalo."Anong chicks-chicks, huh?!" sigaw ni Mama."A-aray, Ma!" sigaw din ni Kuya.Napailing-iling na lang ako at saka nagpasiya na tumakbo papunta sa malaking puno para malimliman dahil tumataas na rin ang tirik ng araw.Mula rito ay narinig ko pa ang sigaw ni Mama. "Seya, halika! Magpapaaraw ka."Pinagmasdan ko ang buong parke at saka napangiti. Marami pang mga puno rito at dalawa pa lang ang bench na makikita sa parke isama mo na rin ang duyan na para sa mga bata.Dahil kakaunti lang ang laman ng parke ay mas lalo lang nakikita at nahahalata ang pagiging malawak nit
