Mag-log inShare
Chapter 49
Huling Na-update:
2024-10-29 19:42:56Kaugnay na kabanata
Talking To A Specter Chapter 50
Nagulat ako nang mabilis na lumipat is Kuya Elias sa tabi ni Seya dahil katabi ko siya kanina."Elias, umayos ka nga," suway sa kaniya ni Mama.Inasar ko naman siya dahil doon. Kahit kailan talaga ay matatakutin siya."Seya, totoo ba sinasabi ni Tita Vivi mo?" tanong ni Kuya nang pabulong pero kahit na pabulong pa 'yon ay rinig ko naman.Seya giggled. "Yes, he's actually staring at you, so it will be better if you come back to where did you seat a while ago."Napaismid na lang ako nang mabilis ulit na lumipat sa tabi ko si Kuya Elias."So, tama nga ang hinala ko? Na siya 'yong nakita kong multo sa kuwarto mo?" pagsingit ni Mama sa usapan namin.Napatitig naman ako sa kaniya at dahan-dahan na tumango."Pero naglalaro lang silang dalawa ni Seya noong araw na 'yon," paliwanag ko pa rito.Nagtaka ako nang ilagay niya ang kaniyang kamay sa kaniyang baba na animo'y nag-iisip."Matangkad pala siya, ha..." bulong nito at tumango-tango.Nanlaki naman ang aking mga mata at hindi makapaniwalang
Talking To A Specter Chapter 51
Makalipas ang isang linggo..."Oh? Am-Am, bakit ka nandito?" tanong ko sa kaniya nang makita siya sa sala."Puwede ka ba makausap?" tanong nito sa akin.Tumango naman ako bilang tugon at saka umupo sa tabi niya.Tinaasan ko siya ng kilay nang nakaraan na ang ilang minutos ay hindi pa rin ito nagsasalita.Tumikhim siya. "Puwede ba na sa pribadong lugar tayo mag-usap?"Napaismid naman ako bago tumango.Kung kanina niya pa sinabi 'yon, e 'di sana kanina pa kami nag-uusap. Nasa sala kasi sila Mama kaya hindi talaga kami magkakausap nang maayos dahil halata naman na nakikinig sila."Halika," yaya ko sa kaniya at saka nagtungo sa kuwarto ko.Wala naman kaming guess room kaya ang kuwarto ko lang ang naisip kong lugar na pribado.Pinaupo ko siya sa aking mini sofa at umupo ako sa harap niya."Ano ang gusto mong pag-usapan at nagawa mo pa akong dalawin?" makabuluhang tanong ko sa kaniya.Humagikgik siya. "Pinag-isipan ko kasi 'yong sinabi mo sa akin noong nakaraang linggo..."Tumaas ang aking
Talking To A Specter Chapter 52
Nang tuluyan na siyang makalabas ng kuwarto ay isasara ko na sana ang pinto nang matigilan ako at napabuntong hininga.Hindi kasi siya tumawa sa biro ko kaya agad kong hinila ang kamay niya para matigilan siya sa paglalakad.Napataas siya ng kilay. "Aalis na ako gaya ng sabi mo kaya bitawan mo 'ko."Napanguso naman ako dahil sa biglaang panlalamig ng kaniyang tono. Hindi ko alam kung nasaktan ko ba siya sa aking sinabi o sadyang toyoin lang siya..."Nagbibiro lang naman ako... pero kaya kung nasaktan kita, pasensya na," bulong ko sa kaniya at napayuko dahil sa kahihiyan pero hawak ko pa rin ang kaniyang kamay.Ayaw ko naman na hindi humingi ng tawad, 'no. Kakainin ako ng kunsensya ko hanggang sa hindi ako makatulog.Napaangat ako ng tingin sa kaniya nang guluhin niya ang aking buhok at saka ngumiti.Napahagikgik siya. "Huwag ka mag-alala, nagbibiro lang din naman ako. Hindi ako galit sa iyo o nasaktan sa sinabi mo kaya huwag ka mag-overthink."Na-estatwa ako sa aking kinatatayuan nang
Talking To A Specter Chapter 53
"Baka maunahan ka pa ng multo na kainin 'yang pagkain mo," natatawang biro sa akin ni Kuya."Hindi nakain ang mga multo," sagot ko naman sa kaniya at saka nagsimula ng kumain.Natigilan naman siya at napatikom ng bibig."May problema ba?" tanong sa akin ni Ate.Hinarap ko naman siya at sunod-sunod na napailing-iling bago pekeng tumawa."Wala, 'no," sagot ko.Hindi ko napansin na kanina pa pala sila kumakain habang ako ay nakatulala lang at iniisip pa rin kung bakit gano'n ang trato sa akin ni Silas.Masyado rin akong nagpadalos-dalos sa aking sinabi kaya gusto kong humingi ng tawad sa kaniya dahil baka nasaktan ko siya dahil sa aking mga sinabi.Matapos kumain ay mabilis lang akong naghugas at dali-dali na umakyat sa taas."Nagmamadali, ah? May lakad?" nagtatakang biro ni Kuya na may halong pang-aasar kaya tinarayan ko na naman siya na lalong nagpatawa sa kaniya.Pagpasok ko sa kuwarto ay agad kong tinignan ang sofa ngunit nagtaka ako matapos makita na walang Silas na nakaupo roon."S
Talking To A Specter Chapter 54
Napahinto ako at saka binuksan ito matapos makita ang isang message mula kay Am-Am. Nangunot ang aking kilay sa pagtataka dahil linagyan pa talaga niya ng nickname ang isa't isa. From Am-Am: Good evening, Averill. Sorry for the inconveniences but I already message some of my friends and two of them is the one who reply fast. The other one said there's no body anymore in their morgue and the other one said that there is. So if you don't mind, can we go there tomorrow? Matapos mabasa ang mga messages niya ay hindi ko maiwasan na mapangiti. Ang ganda ng typings niya tapos English pa! Pak na pak! Dali-dali akong nag-reply sa kaniya baka kasi sabihin na wala akong kwentang kausap, 'no. “Sure! Sure! What time ba? Don't worry, you're not a disturbance. I owe you a lot. A big thanks to you!” Matapos ko 'yon i-send ay hindi ko maiwasan na ma-cringe at hindi ko alam ang dahilan. "Conyo ko," bulong ko matapos mabasa ulit ang ni-send ko. Balak ko sanang i-unsend pero huli na dahil mabi
Talking To A Specter Chapter 55
Matapos kumain ay agad akong naghanda. Hindi na ako nagdala ng malaking bag at tanging sling bag na lang dahil gaya nga ng sabi ni Am-Am, makakauwi rin naman kami agad-agad."Come in," wika ko nang may kumatok sa aking kuwarto."Hoy! May bisita ka sa baba," saad ni Kuya at saka binato sa akin ang tsinelas niya."Aray!" sigaw ko at sinamaan siya ng paningin. Mabilis naman itong nakatakbo agad kaya hindi ko rin naihagis palabas ang kaniyang tsinelas.Tinignan ko muna ulit sa salamin ang aking itsura at kasuotan bago ngumiti at bumaba.Pagbaba ko ay bumungad sa akin si Am-Am na may malawak ang mga ngiti. Napaismid na lang ako dahil dito."Aalis na kami, Ma," pagpapaalam ko kay Mama."Kain ka kaya muna?" yaya ni Mama kay Am-Am.Agad naman umiling si Am-Am at saka hinimas-himas ang kaniyang tiyan."Busog na po ako, Tita," saad nito.Napataas naman ang aking kilay matapos marinig ang kaniyang tawag kay Mama."Oh, sige. Mag-ingat kayo," ika ni Mama."Opo," sabay na sabi namin ni Am-Am at sak
Talking To A Specter Chapter 56
Tumango naman ito kaya mabilis ko siyang sinubuan. Natigilan lang ako nang ma-realize na ang tinidor na ginamit ko sa kaniya ay 'yong tinidor din na ginagamit ko kanina pa."Why?" tanong niya nang mapansin na natigilan ako."Tinidor ko pala 'to," bulong ko at saka hinarap sa kaniya ang tinidor na hawak ko.He giggled. "It's fine. It actually make the spaghetti more sweeter."Napaismid na lang ako bago nagpatuloy pa sa pagkain.Uminom din ako ng drinks at gaya ko ay pinainom ko rin siya dahil kanina pa kami kumakain."How does it taste?" tanong niya nang matapos kaming kumain."Masarap," ngiting sagot ko rito.He hummed and nodded. "And?"Napataas ang aking kilay dahil sa pagtataka.I just tilted my head and let my mouth to spoke without even thinking."J-Just like what you've said, it's sweet," I said.Huli na nang ma-realize ko na nakangiti siya habang nagda-drive. Nagawa pa niyang isandal ang isang braso sa bintana habang nakangisi."Umayos ka nga sa pagda-drive. Baka maaksidente pa
Talking To A Specter Chapter 57
Amadeus' POV:"Thank you so much, Amadeus." Mabilis akong napatitig kay Averill nang banggitin niya ang aking pangalan.Napapikit ako at saka mariin na hinawakan ang manibela at sinubukan na magpokus sa daan.D*mn. Am I pervert?! This is my first time that my junjun got awakened because of someone who calls my name. I am a pervert...Napapikit na lang ulit ako at saka mas nagpokus sa daan pero hindi ko rin naiwasan na tignan-tignan si Averill."Wala pa ring pinagbago ang itsura mo," bulong ko, "tulog man o hindi, maganda ka pa rin."Tinignan ko ang oras at lagpas alas dose na pala ng hapon. Marahil ay maaga rin siyang nagising kaya hindi na napigilan pa ang antok.Siguro ay mamaya na lang din ako kakain ng lunch, sasabay na lang ako sa kaniya tutal sabay naman kaming kumain kanina.Nasa kalagitnaan ako ng byahe nang magulat ako dahil biglang tumirik ang sasakyan ko."What the hell?!" bulong na sigaw ko at saka mabilis na bumaba ng sasakyan.Tinignan ko muna si Averill at napahinga na
Pinakabagong kabanata
Talking To A Specter Chapter 82
Averill's POVIt's been 5 years since then... Life is life until now, but thankfully because of everyone's hard work, it's now paid off. It's been a while since Am-Am trusted one of his hotels to me. It's because of him that I've been living a good life, I also owe him a lot. Back then, as a student, I dreamt of having a house that my home can live in... and now, it's finally not only a dream because we currently live in a first class residential subdivision still here in Biñan, Laguna. It's really a dream come true. Vince is the one who recommended it to me and that's the reason why we're neighbors now... or so I thought? "Vince..." Halos hindi na ako nagulat nang pagbaba ko ng second floor ay nakita kong prenteng nakaupo sa sofa sa living room itong si Vince. Hindi man lang niya ako binigyan ng pansin at tinaas lang ang tasa na hawak-hawak niya na animo'y nagyayaya na magkape rin ako. "Kapal talaga ng mukha mo, ‘no?" ani ko sa kaniya habang patungong kusina para magkape. "Siy
Talking To A Specter Chapter 81
Isang buwan na ang nakalipas at hindi pa rin nagbago ang buhay ko. Sinusubukan ko pa rin na kalimutan ang mga nangyari ngunit may pagkakataon talaga na bigla-bigla ko na lang ito maaalala."Huy! Nakatulala ka na naman," sigaw sa akin ni Vince.Tinarayan ko na lang ito at saka inayos ang tindig ko para salubungin ang mga customers.Pagkatapos ng lahat ng nangyari ay hindi na ulit kami nagkita ni Kuya mabango at hanggang ngayon ay nasa akin pa rin ang panyo na pinahiram niya. Hanggang ngayon din ay wini-wish ko na magkita ulit kami para makapagpasalamat ako ng maayos sa kaniya at masauli na rin ang panyo niya.Isang linggo lang din matapos ng matindi kong break down ay tuluyan nang natapos ang hotel kaya itong si Vince ay todo trabaho para maturuan ako, at nang may sapat ng empleyado ang hotel ay tuluyan na itong binuksan para sa lahat."Vince, huwag mo nga akong guluhin! Hindi ba't naka-assign ka sa hotel sa Batangas?" naiiritang tanong ko sa kaniya.Natanong ko kasi noong nakaraang ar
Talking To A Specter Chapter 80
Seya's POV:I was so happy when Tita Vivi went home with a gift for me, just like what she promised but she failed one of her promises.She promised that they will went home together but why I didn't saw Tito Silas?For some reason, my tears started to fall that even my self can't stop it."What happened?!" Grandma shouted and panicked. My Mom even joined her but I ignored them.I hugged the teddy bear that Tita Vivi gave to me and sat on the sofa. I cried silently and let my tears fell from my eyes."Anong nangyayari?" Tito Elias asked and seems so confused."Hindi ko alam!" my Mom shouted because she don't know what to do to calm me."Bakit naiyak si Seya at bakit gano'n ang ekspresiyon ni Averill?" Tito asked again."Hindi rin namin alam, Elias," Grandma answered."Tatanungin ko lang si Avi—""Don't bother her," I said that made them stared at me.Mommy approached me and hugged me."Why? What happened?" she asked.I sobbed again instead of answering her questions."T-Tito Silas isn
Talking To A Specter Chapter 79
"Tell me the truth. Something happened the day you went to the hospital, right?" he asked.I looked at him surprisingly when he mentioned the hospital."How did you know that I went to hospital?" I asked to him."I have a strong hearing ability, Avery, so I heard what Tita said to you," he explained.Napatango-tango na lang ako at saka pinagmasdan ang mga bituin na nagsisimula nang magliwanag sa madilim na kalangitan."What happened? Since that day, you acted strangely," he said.Napalunok ako ng sarili kong laway at saka tumingin sa kaniya at saka pilit na ngumiti."I just wanted to make memories with you for the last time," I murmured.His eyebrows met. "What do you mean?""I finally found your body, Silas," I said and looked away to him.Napapikit ako matapos kong maramdaman ang nanlalamig niyang kamay na hinawakan ang baba ko at saka hinarap ang mukha ko sa kaniya."Can you tell me where is my body?" naiiyak na tanong niya.Napakagat na lang ako ng aking labi bago dahan-dahan na t
Talking To A Specter Chapter 78
Napatingin ako kay Silas nang lalo niyang hinigpitan ang pagkakakapit sa kamay ko."Ayos lang ba kung kasama mo ako? Paano kung sabihan ka nila na nababaliw na?" tanong niya sa akin."Huwag kang mag-alala dahil marami namang tao ngayon at saka huwag mo na 'yon problemahin. Magsaya ka na lang, okay?" sagot ko at saka nginitian siya.Nang magbago ang musika ay natigil ang lahat sa pagtalon. Kung kanina ay rock ang kantahan, ngayon naman ay romantic na.I intertwined my hands to his and smiled at him.Tinaas ko ang isang kamay ko gaya ng ginagawa ng iba. Pagtingin ko kay Silas ay hindi ko na naiwasan mapahagikgik dahil nakataas na rin pala ang kamay niya.Bawat lyrics ay sinasabayan naming lahat at bawat pagkanta namin ay siya namang pagsabay ng aming katawan sa pag-indayog.When I looked at him to check if he's still at my side, I was so surprised because I didn't expected that he's also looking at me.Naramdaman ko naman ang unti-unting pag-init ng mukha ko at para hindi niya mapansin
Talking To A Specter Chapter 77
Pagkauwi ko sa bahay ay agad akong sinalubong ni Silas. Hindi ko na siya masyadong nakausap pa dahil antok na antok na rin talaga ako kaya diretso akong nahiga sa kama nang hindi man lang nagpapalit ng damit."Bukas na lang ako magpapalit," bulong ko bago maramdaman ang antok at unti-unti nang nagsara ang mata ko.Nagising ako matapos maramdaman ang paglubog ng aking kama.Pagmulat ko ng aking mga mata ay nagsalubong ang aking kilay matapos makita na sobrang lapit ng mukha ni Silas.Mabilis ko namang nilayo ang mukha ko at bumangon."Magandang umaga," ngiting bati niya."Good morning too," bati ko rin dito at saka nagpasiyang maligo na at magpalit ng damit para presko.Paglabas ko ng banyo ay agad ulit na bumungad sa akin si Silas na nakangiti kaya napahagikgik na lang ako at saka tumingkayad para maabot ang kaniyang buhok at. inayos ito.Napansin ko na na-estatwa siya kaya natigilan naman ako sa aking ginagawa."Are you okay?" I asked to him."Keep doing that to me," he said and poin
Talking To A Specter Chapter 76
Natawa naman siya na kinailing-iling ko."Pero seryoso, bakit mukhang ang saya-saya mo yata ngayon?" tanong niya sa akin."Wala. Ang sarap lang talaga asarin ni Vince," sagot ko sa kaniya.Na-estatwa ako matapos ma-realize ang sagot ko.Why did I said that?"Sino si Vince?" tanong niya sa akin."Sige, maliligo muna ako," pagbabago ko ng topik at saka mabilis na naglakad papunta sa banyo.Malapit ko na sana maabot ang door knob nang bigla akong hawakan ni Silas sa aking baywang at saka binuhat ako at nilagay sa kaniyang balikat."Kyah!" sigaw ko dahil sa pagkakagulat at nagpapadiyak pa."Lower your voice if you don't want them to come here and see you in this kind of position," he said."Silas, put me down," utos ko sa kaniya."Uh-oh, I will not. Not until you say who's Vince," he said."He's just my friend, okay?" page-explain ko."Now, put me down," utos ko sa kaniya at may halong diin ang bawat salita."What kind of friend he is?" he asked.Napapikit na lang ako dahil sa inis at sa
Talking To A Specter Chapter 75
After choosing that I will keep his body from him for awhile, one week had passed."May bisita ka, Averill!" rinig kong sigaw ni Mama sa baba.Napakamot na lang ako sa aking buhok at saka labag sa loob na bumaba kahit na naka-pajamas pa ako.Alas otso na ng umaga pero gusto ko pa rin matulog. Paano ba naman kasi ay halos 'di na ako patulugin kagabi ni Silas dahil sa pagiging hyper niya! Mukhang masama rin yata sa mga multo ang ma-spoil ng sobra, ah?"Sino ba 'yan, Ma?" walang ganang tanong ko habang nakapikit na bumababa sa hagdan."Ang aga-aga, e!" reklamo ko at nang maramdaman na wala ng hagdan na aapakan ay minulat ko na ang mga mata ko.Napataas ako ng kilay matapos makita na si Am-Am pala ito at mukhang may kasama pa siyang isang lalaki na hindi ko naman kilala."Oh?" pagtataas ko ng kilay sa kanila.Napahagikgik naman si Am-Am samantalang ang kasama niya ay hindi na napigilan na matawa."May nakakatawa ba sa tanong ko?" seryosong tanong ko sa kanilang dalawa.Mabilis naman silan
Talking To A Specter Chapter 74
"Wala pa masyadong nakakaalam ng lugar na ito bukod sa mga nakatira rito sa malapit," paliwanag ko, "kapag natuklasan na ito ng mga tao ay tiyak na malaki ang pagbabago na magaganap dito.""Sayang naman. Akala ko pa naman may mga chicks dito," aniya."Doon. Pumunta ka sa mga bahay-bahay, may mga sisiw sila," sarkastikong sabi ko.Bago pa man siya makapagsalita ay agad din naman siyang napingot ni Mama na kinatawa ko pa lalo."Anong chicks-chicks, huh?!" sigaw ni Mama."A-aray, Ma!" sigaw din ni Kuya.Napailing-iling na lang ako at saka nagpasiya na tumakbo papunta sa malaking puno para malimliman dahil tumataas na rin ang tirik ng araw.Mula rito ay narinig ko pa ang sigaw ni Mama. "Seya, halika! Magpapaaraw ka."Pinagmasdan ko ang buong parke at saka napangiti. Marami pang mga puno rito at dalawa pa lang ang bench na makikita sa parke isama mo na rin ang duyan na para sa mga bata.Dahil kakaunti lang ang laman ng parke ay mas lalo lang nakikita at nahahalata ang pagiging malawak nit
