Mag-log inShare
Chapter 55
Huling Na-update:
2024-10-29 19:42:56Kaugnay na kabanata
Talking To A Specter Chapter 56
Tumango naman ito kaya mabilis ko siyang sinubuan. Natigilan lang ako nang ma-realize na ang tinidor na ginamit ko sa kaniya ay 'yong tinidor din na ginagamit ko kanina pa."Why?" tanong niya nang mapansin na natigilan ako."Tinidor ko pala 'to," bulong ko at saka hinarap sa kaniya ang tinidor na hawak ko.He giggled. "It's fine. It actually make the spaghetti more sweeter."Napaismid na lang ako bago nagpatuloy pa sa pagkain.Uminom din ako ng drinks at gaya ko ay pinainom ko rin siya dahil kanina pa kami kumakain."How does it taste?" tanong niya nang matapos kaming kumain."Masarap," ngiting sagot ko rito.He hummed and nodded. "And?"Napataas ang aking kilay dahil sa pagtataka.I just tilted my head and let my mouth to spoke without even thinking."J-Just like what you've said, it's sweet," I said.Huli na nang ma-realize ko na nakangiti siya habang nagda-drive. Nagawa pa niyang isandal ang isang braso sa bintana habang nakangisi."Umayos ka nga sa pagda-drive. Baka maaksidente pa
Talking To A Specter Chapter 57
Amadeus' POV:"Thank you so much, Amadeus." Mabilis akong napatitig kay Averill nang banggitin niya ang aking pangalan.Napapikit ako at saka mariin na hinawakan ang manibela at sinubukan na magpokus sa daan.D*mn. Am I pervert?! This is my first time that my junjun got awakened because of someone who calls my name. I am a pervert...Napapikit na lang ulit ako at saka mas nagpokus sa daan pero hindi ko rin naiwasan na tignan-tignan si Averill."Wala pa ring pinagbago ang itsura mo," bulong ko, "tulog man o hindi, maganda ka pa rin."Tinignan ko ang oras at lagpas alas dose na pala ng hapon. Marahil ay maaga rin siyang nagising kaya hindi na napigilan pa ang antok.Siguro ay mamaya na lang din ako kakain ng lunch, sasabay na lang ako sa kaniya tutal sabay naman kaming kumain kanina.Nasa kalagitnaan ako ng byahe nang magulat ako dahil biglang tumirik ang sasakyan ko."What the hell?!" bulong na sigaw ko at saka mabilis na bumaba ng sasakyan.Tinignan ko muna si Averill at napahinga na
Talking To A Specter Chapter 58
Mabilis akong umikot sa kotse at kinuha ang bag ni Averill at binuhat siya.Pagsara ko ng pinto ay tinignan ko muna siya bago magsimula sa paglalakad ngunit bago pa man ako makahakbang ay natigilan ako matapos maramdaman ang pagsiksik niya sa aking dibdib.Napapikit na lang ako at napangiti.F*ck! Why she's so cute even when she's sleeping?!Mabilis akong pumunta sa lobby ng hotel at saka kinausap ang naka-assign doon ngayon."S-sir," tawag ng isa sa mga nasa counter.Hindi ko pinansin ang sinabi niya at saka mabilis na pinakatitigan siya ng malamig na titig."One room that has two bedrooms for the both of us," wika ko sa katabi nito na manager ng hotel."Sorry, sir, but all the rooms that have more than one bed are already reserved. We didn't expected your arrival that's why we're sincerely sorry," paliwanag nito.Napatango naman ako dahil sa kaniyang sinabi. Inaasahan ko na iyon na sasabihin niya dahil hindi pa man ako nakakapasok sa resort ay punuan na ang parking lot."Then prepar
Talking To A Specter Chapter 59
Averill's POV:Nagising ako nang marinig ang ingay sa tabi ko. Pagmulat ng aking mga mata ay bumungad ang isang hindi pamilyar na kisame.Pagbangon ko ay nakita ko si Am-Am na tila ba nag-iimpake na nagpakunot ng aking noo."Anong ginagawa mo?" tanong ko sa kaniya."Ay! Gising ka na pala," aniya.Napahagikgik naman ako dahil sa kaniyang pagkakagulat."Nasaan tayo?" tanong ko ulit sa kaniya."Sa resort ko," sagot nito.Hindi makapaniwalang pinakatitigan ko naman siya dahil sa kaniyang sinabi.So, hindi pala siya nagbibiro noong sinabi niya na nagmamay-ari siya ng hotels and resorts?!Tatanungin ko sana kung ano ang ginagawa namin dito ngunit pagtingin ko sa tagiliran ko ay kitang-kita ko ang malakas na patak ng mga ulan.Nanatili lang akong nakatitig sa labas ng bintana. Halos wala na akong makita dahil puro hamog na lang ang nakikita ko sa labas."Amadeu—ow!" Napatingin ako sa pinto nang walang katok-katok na pumasok ang isang babae.Pinagmasdan ko siya nang mabuti at masasabi kong is
Talking To A Specter Chapter 60
Tumango-tango naman ako bilang sagot.Nagtaka ako nang sabunutan niya ang kaniyang buhok at tila ba hindi mapakali."May problema ba?" tanong ko sa kaniya."Sa totoo lang, nahirapan si Father na paalisin iyon sa katawan ng Mama at ng pamangkin mo. Malakas kasi talaga ang kapit ng dalawang multong iyon," wika ni Am-Am.Nag-Indian seat ako at saka hinayaan na makinig sa mga sasabihin niya."Inakala nga namin na isang demonyo ang sumapi sa kanila dahil sa sobrang lakas nito," dagdag niya, "pero mabuti na lang dahil malakas ang pananampalataya sa puso nilang dalawa."Napatango-tango naman ako sa kaniyang sinabi at ngumiti."Pero..." Pinutol niya ang kaniyang sasabihin dahilan para mapatingin ako sa kaniya at sakto naman na nakatingin din siya sa akin."Kung gano'n kalakas ang mga multong iyon, paano ka nakatakas sa kanila?" tanong niya sa akin."May tumulong sa akin na isang multo. Isang kaibigan. At siguro dahil na rin sa pananampalataya ko," sagot ko rito.He nodded. "Totoo pala ang sin
Talking To A Specter Chapter 61
Madaling araw na pero hindi pa rin ako makatulog, marahil ay dahil namamahay ako. Humarap ako sa aking tagiliran kung saan makikita ang bintana at ganoon na lang ang gulat ko nang bumungad doon si Tenshi. Konti na lang ay aatakihin na ako ng puso dahil sa kaniya.Dahan-dahan akong umupo sa kama at saka pinagmasdan si Am-Am kung tulog na ba siya at nang makumpirma na tulog na ito ay dali-dali naman akong tumayo at binuksan ang sliding door."Tenshi," bulong na tawag ko sa kaniya."Anong ginagawa mo rito?" tanong ko pa."Binabantayan ka," sagot nito."Sana naman ipaalam mo muna 'yan. Muntik na ako himatayin dahil sa iyo kanina, e," pagbibiro ko ngunit nawala ang ngiti sa labi ko matapos makita ang seryoso niyang mukha."Sige na. Matulog ka na," wika niya.Sunod-sunod naman akong umiling at saka lumapit sa may railings pero dahan-dahan lang dahil basa pa rin ang sahig ng veranda. Kanina pa pala tumila ang ulan.Pinagmasdan ko ang magandang view mula rito at napangiti naman ako nang maki
Talking To A Specter Chapter 62
Napanganga naman ako dahil sa gulat. Hindi ko alam kung totoo ba ang sinasabi niya pero base sa inaakto niya, hindi sila bagay ni Am-Am dahil kakawawain lang siya ng babaeng ito."Kapal naman ng mukha mo." Napatingin ako sa pinto ng elevator nang bumukas ulit ito at binungad si Zy. Matalim ang titig na binibigay niya sa babaeng katabi ko.Akala ko kanina pa kami nakaakyat..."FYI, kahit kailan hindi magiging tipo ni Amadeus ang isang tulad mo 'tsaka tinigilan mo nga 'yang pagbanggit ng pangalan niya," dagdag pa ni Zy, "magtrabaho ka na kung ayaw mong patalsikin kita rito."Nakita ko pa ang pagsama niya ng paningin kay Zy bago lumabas ng elevator. Dali-dali naman pumasok si Zy at saka sinara ito."Don't trust that girl," she murmured.Tumango na lang ako at saka hinintay na makarating sa 8th floor.Pagbukas ng elevator ay nagulat ako dahil bumungad sa amin si Am-Am. Nang magtama ang aming paningin ay dali-dali niya akong hinila at saka yinakap nang mahigpit."Dàmn, I thought I lost you
Talking To A Specter Chapter 63
Mabilis kinuha ng mga guards ang babae at nang mapalabas na ang iba pang tao sa hotel room namin ay mabilis na nilapitan ni Zy si Amadeus at saka hinawakan sa kaniyang balikat."Ayos ka lang ba? Nasaktan ka ba? Huy! Magsalita ka naman, oh," sunod-sunod na tanong nito at halata mo pa sa boses ang pag-aalala.Nagmukha tuloy akong third weel sa kanila dahil hanggang ngayon ay hawak-hawak ko pa rin ang kumot na nakatakip sa katawan ni Am-Am.Nang maka-recover sa nangyari ay mabilis na tumingin sa akin si Am-Am."Ayos ka lang ba? Wala bang masakit sa iyo? Nasugatan ka ba?" sunod-sunod na tanong naman sa akin nito.Nagdalawang isip naman ako bago sagutin ang tanong niya dahil pareho silang nakatingin sa akin ni Zy at hanggang ngayon ay hindi pa rin sinasagot ni Am-Am ang mga tanong niya at tila ba hangin lang siya sa paligid namin.Awkward naman akong tumango. "Wala namang masakit sa akin," pagsisinungaling ko dahil nasaktan ako sa pagsuntok ng mukha ng babaeng iyon.Mukhang bakal yata ang
Pinakabagong kabanata
Talking To A Specter Chapter 82
Averill's POVIt's been 5 years since then... Life is life until now, but thankfully because of everyone's hard work, it's now paid off. It's been a while since Am-Am trusted one of his hotels to me. It's because of him that I've been living a good life, I also owe him a lot. Back then, as a student, I dreamt of having a house that my home can live in... and now, it's finally not only a dream because we currently live in a first class residential subdivision still here in Biñan, Laguna. It's really a dream come true. Vince is the one who recommended it to me and that's the reason why we're neighbors now... or so I thought? "Vince..." Halos hindi na ako nagulat nang pagbaba ko ng second floor ay nakita kong prenteng nakaupo sa sofa sa living room itong si Vince. Hindi man lang niya ako binigyan ng pansin at tinaas lang ang tasa na hawak-hawak niya na animo'y nagyayaya na magkape rin ako. "Kapal talaga ng mukha mo, ‘no?" ani ko sa kaniya habang patungong kusina para magkape. "Siy
Talking To A Specter Chapter 81
Isang buwan na ang nakalipas at hindi pa rin nagbago ang buhay ko. Sinusubukan ko pa rin na kalimutan ang mga nangyari ngunit may pagkakataon talaga na bigla-bigla ko na lang ito maaalala."Huy! Nakatulala ka na naman," sigaw sa akin ni Vince.Tinarayan ko na lang ito at saka inayos ang tindig ko para salubungin ang mga customers.Pagkatapos ng lahat ng nangyari ay hindi na ulit kami nagkita ni Kuya mabango at hanggang ngayon ay nasa akin pa rin ang panyo na pinahiram niya. Hanggang ngayon din ay wini-wish ko na magkita ulit kami para makapagpasalamat ako ng maayos sa kaniya at masauli na rin ang panyo niya.Isang linggo lang din matapos ng matindi kong break down ay tuluyan nang natapos ang hotel kaya itong si Vince ay todo trabaho para maturuan ako, at nang may sapat ng empleyado ang hotel ay tuluyan na itong binuksan para sa lahat."Vince, huwag mo nga akong guluhin! Hindi ba't naka-assign ka sa hotel sa Batangas?" naiiritang tanong ko sa kaniya.Natanong ko kasi noong nakaraang ar
Talking To A Specter Chapter 80
Seya's POV:I was so happy when Tita Vivi went home with a gift for me, just like what she promised but she failed one of her promises.She promised that they will went home together but why I didn't saw Tito Silas?For some reason, my tears started to fall that even my self can't stop it."What happened?!" Grandma shouted and panicked. My Mom even joined her but I ignored them.I hugged the teddy bear that Tita Vivi gave to me and sat on the sofa. I cried silently and let my tears fell from my eyes."Anong nangyayari?" Tito Elias asked and seems so confused."Hindi ko alam!" my Mom shouted because she don't know what to do to calm me."Bakit naiyak si Seya at bakit gano'n ang ekspresiyon ni Averill?" Tito asked again."Hindi rin namin alam, Elias," Grandma answered."Tatanungin ko lang si Avi—""Don't bother her," I said that made them stared at me.Mommy approached me and hugged me."Why? What happened?" she asked.I sobbed again instead of answering her questions."T-Tito Silas isn
Talking To A Specter Chapter 79
"Tell me the truth. Something happened the day you went to the hospital, right?" he asked.I looked at him surprisingly when he mentioned the hospital."How did you know that I went to hospital?" I asked to him."I have a strong hearing ability, Avery, so I heard what Tita said to you," he explained.Napatango-tango na lang ako at saka pinagmasdan ang mga bituin na nagsisimula nang magliwanag sa madilim na kalangitan."What happened? Since that day, you acted strangely," he said.Napalunok ako ng sarili kong laway at saka tumingin sa kaniya at saka pilit na ngumiti."I just wanted to make memories with you for the last time," I murmured.His eyebrows met. "What do you mean?""I finally found your body, Silas," I said and looked away to him.Napapikit ako matapos kong maramdaman ang nanlalamig niyang kamay na hinawakan ang baba ko at saka hinarap ang mukha ko sa kaniya."Can you tell me where is my body?" naiiyak na tanong niya.Napakagat na lang ako ng aking labi bago dahan-dahan na t
Talking To A Specter Chapter 78
Napatingin ako kay Silas nang lalo niyang hinigpitan ang pagkakakapit sa kamay ko."Ayos lang ba kung kasama mo ako? Paano kung sabihan ka nila na nababaliw na?" tanong niya sa akin."Huwag kang mag-alala dahil marami namang tao ngayon at saka huwag mo na 'yon problemahin. Magsaya ka na lang, okay?" sagot ko at saka nginitian siya.Nang magbago ang musika ay natigil ang lahat sa pagtalon. Kung kanina ay rock ang kantahan, ngayon naman ay romantic na.I intertwined my hands to his and smiled at him.Tinaas ko ang isang kamay ko gaya ng ginagawa ng iba. Pagtingin ko kay Silas ay hindi ko na naiwasan mapahagikgik dahil nakataas na rin pala ang kamay niya.Bawat lyrics ay sinasabayan naming lahat at bawat pagkanta namin ay siya namang pagsabay ng aming katawan sa pag-indayog.When I looked at him to check if he's still at my side, I was so surprised because I didn't expected that he's also looking at me.Naramdaman ko naman ang unti-unting pag-init ng mukha ko at para hindi niya mapansin
Talking To A Specter Chapter 77
Pagkauwi ko sa bahay ay agad akong sinalubong ni Silas. Hindi ko na siya masyadong nakausap pa dahil antok na antok na rin talaga ako kaya diretso akong nahiga sa kama nang hindi man lang nagpapalit ng damit."Bukas na lang ako magpapalit," bulong ko bago maramdaman ang antok at unti-unti nang nagsara ang mata ko.Nagising ako matapos maramdaman ang paglubog ng aking kama.Pagmulat ko ng aking mga mata ay nagsalubong ang aking kilay matapos makita na sobrang lapit ng mukha ni Silas.Mabilis ko namang nilayo ang mukha ko at bumangon."Magandang umaga," ngiting bati niya."Good morning too," bati ko rin dito at saka nagpasiyang maligo na at magpalit ng damit para presko.Paglabas ko ng banyo ay agad ulit na bumungad sa akin si Silas na nakangiti kaya napahagikgik na lang ako at saka tumingkayad para maabot ang kaniyang buhok at. inayos ito.Napansin ko na na-estatwa siya kaya natigilan naman ako sa aking ginagawa."Are you okay?" I asked to him."Keep doing that to me," he said and poin
Talking To A Specter Chapter 76
Natawa naman siya na kinailing-iling ko."Pero seryoso, bakit mukhang ang saya-saya mo yata ngayon?" tanong niya sa akin."Wala. Ang sarap lang talaga asarin ni Vince," sagot ko sa kaniya.Na-estatwa ako matapos ma-realize ang sagot ko.Why did I said that?"Sino si Vince?" tanong niya sa akin."Sige, maliligo muna ako," pagbabago ko ng topik at saka mabilis na naglakad papunta sa banyo.Malapit ko na sana maabot ang door knob nang bigla akong hawakan ni Silas sa aking baywang at saka binuhat ako at nilagay sa kaniyang balikat."Kyah!" sigaw ko dahil sa pagkakagulat at nagpapadiyak pa."Lower your voice if you don't want them to come here and see you in this kind of position," he said."Silas, put me down," utos ko sa kaniya."Uh-oh, I will not. Not until you say who's Vince," he said."He's just my friend, okay?" page-explain ko."Now, put me down," utos ko sa kaniya at may halong diin ang bawat salita."What kind of friend he is?" he asked.Napapikit na lang ako dahil sa inis at sa
Talking To A Specter Chapter 75
After choosing that I will keep his body from him for awhile, one week had passed."May bisita ka, Averill!" rinig kong sigaw ni Mama sa baba.Napakamot na lang ako sa aking buhok at saka labag sa loob na bumaba kahit na naka-pajamas pa ako.Alas otso na ng umaga pero gusto ko pa rin matulog. Paano ba naman kasi ay halos 'di na ako patulugin kagabi ni Silas dahil sa pagiging hyper niya! Mukhang masama rin yata sa mga multo ang ma-spoil ng sobra, ah?"Sino ba 'yan, Ma?" walang ganang tanong ko habang nakapikit na bumababa sa hagdan."Ang aga-aga, e!" reklamo ko at nang maramdaman na wala ng hagdan na aapakan ay minulat ko na ang mga mata ko.Napataas ako ng kilay matapos makita na si Am-Am pala ito at mukhang may kasama pa siyang isang lalaki na hindi ko naman kilala."Oh?" pagtataas ko ng kilay sa kanila.Napahagikgik naman si Am-Am samantalang ang kasama niya ay hindi na napigilan na matawa."May nakakatawa ba sa tanong ko?" seryosong tanong ko sa kanilang dalawa.Mabilis naman silan
Talking To A Specter Chapter 74
"Wala pa masyadong nakakaalam ng lugar na ito bukod sa mga nakatira rito sa malapit," paliwanag ko, "kapag natuklasan na ito ng mga tao ay tiyak na malaki ang pagbabago na magaganap dito.""Sayang naman. Akala ko pa naman may mga chicks dito," aniya."Doon. Pumunta ka sa mga bahay-bahay, may mga sisiw sila," sarkastikong sabi ko.Bago pa man siya makapagsalita ay agad din naman siyang napingot ni Mama na kinatawa ko pa lalo."Anong chicks-chicks, huh?!" sigaw ni Mama."A-aray, Ma!" sigaw din ni Kuya.Napailing-iling na lang ako at saka nagpasiya na tumakbo papunta sa malaking puno para malimliman dahil tumataas na rin ang tirik ng araw.Mula rito ay narinig ko pa ang sigaw ni Mama. "Seya, halika! Magpapaaraw ka."Pinagmasdan ko ang buong parke at saka napangiti. Marami pang mga puno rito at dalawa pa lang ang bench na makikita sa parke isama mo na rin ang duyan na para sa mga bata.Dahil kakaunti lang ang laman ng parke ay mas lalo lang nakikita at nahahalata ang pagiging malawak nit
