Chapter 52

Nang tuluyan na siyang makalabas ng kuwarto ay isasara ko na sana ang pinto nang matigilan ako at napabuntong hininga.

Hindi kasi siya tumawa sa biro ko kaya agad kong hinila ang kamay niya para matigilan siya sa paglalakad.

Napataas siya ng kilay. "Aalis na ako gaya ng sabi mo kaya bitawan mo 'ko."

Napanguso naman ako dahil sa biglaang panlalamig ng kaniyang tono. Hindi ko alam kung nasaktan ko ba siya sa aking sinabi o sadyang toyoin lang siya...

"Nagbibiro lang naman ako... pero kaya kung nasaktan kita, pasensya na," bulong ko sa kaniya at napayuko dahil sa kahihiyan pero hawak ko pa rin ang kaniyang kamay.

Ayaw ko naman na hindi humingi ng tawad, 'no. Kakainin ako ng kunsensya ko hanggang sa hindi ako makatulog.

Napaangat ako ng tingin sa kaniya nang guluhin niya ang aking buhok at saka ngumiti.

Napahagikgik siya. "Huwag ka mag-alala, nagbibiro lang din naman ako. Hindi ako galit sa iyo o nasaktan sa sinabi mo kaya huwag ka mag-overthink."

Na-estatwa ako sa aking kinatatayuan nang