AS A cry baby, Astria eyes starts crying. Ayaw niya mang umiyak ngunit hindi niya talaga mapigilan, sobrang sama ng loob niya kay Cian. Pero kahit na umiiyak si Astria ay malamig at masama parin ang tingin niya sa binaya, it's unyielding and full of hostility. "Alright fine, kung ayon ang gusto mong isipin bahala ka na! basta ako I know that it wasn't my fault! She got out of balance dahil lapit siya ng lapit sakin! she even helf my arm out of nowhere na nagpagulat sakin kaya naout of balance din ako and things happend so fast and nakikita ko na siyang gumugulong but I tried to reach her out!" mahabang saad ni Astria saka malamig na tiningnan si Cian habang walang humpay na umaagos ang mga luha sa mata niya. Nagulat naman si Astria nang makarinig siya nang pagtawa, It was Cian laughing his ass off. Anong nakakatawa? baliw na ba siya!? nagaya na siya sa nobya niyang baliw na rin. Napatigil si Astria sa pagluha at nakataas ang kikay na nakatingin sa Binata sabay sabing "Are you c
"WHY AREN'T you giving me the keycard? so ano gusto mokong palayasin nang walang dala!?"iritadong saad ni Cian.Naghehesistate naman si Cian sa narinig na sinabi ng dalaga, he didn't mean na paalisin eto sa hotel. It's just... Gusto nyang magsorry kay Roxie si Astria, na tanggapin neto ang kamalian neto."N-no... Let's go together, kukuha rin ako gamit ni Roxie" nag aalangang saad ni Cian.Wala naman nang imik si Astria at napairap nalang, she didn't have a choice. Kailangan nya ang gamit niya kaya kailangan nyang sumama sa binata kahit pa labag sa loob niya.Ang pagbaybay patungong hotel nila ay napuno nang nakakabagabag na katahimik, hindi umiimik si Astria kay Cian at ganon rin naman si Cian.Matapos buksan ni Cian ang pinto ng kwarto nila ay agad-agad na dumiresto si Astria sa tinutuluyan niyang kwarto, buti nalang talaga at konti lang ang dala nyang gamit kaya madali etong bitbitin.Aalis talaga sya bahala na ang tatay niya! sobrang inis na inis na siya sa ugali nila Cian, magsa
NAGULAT NAMAN si Cairan sa naging reaction ni Astria nang imaniobra niya ang sasakyan, hindi pa sila masyadong nakakapasok sa gate nang resort. She's so fragile and unstable right now, what happen? Pansin na pansin si Cairan na sobeang sensitive ng dalaga ngayon. "Wait a minute" saad niya at hininto ang sasakyan "Where do you want to go? wala ka nang masasakyan ngayon pabalik sa inyo, ang last trip dito ng mga provincial bus ay 6 pm. Wala rin mga minor transporation dito para maghatid sayo sa kung saan, dahil hindi pa naman bukas ang resort nato kaya wala masyadong dumadaan pa" dagdag pa ni Cairan at hinarap ang dalaga matapos ay mariing tumitig rito. Napayuko nalang si Astria at napakagat sa labi nya. Hindi na niya alam, she know naman na hindi talaga siya makakabalik ngayon sa syudad dahil may kalayuan eto rito at wala din talagang transportation. Well, she just left na walang plano just because hindi na niya kaya pang tiisin ang dalawa, ayaw narij niyang mag istay sa hotel kun
Napakunot noo naman si Cairan sa narinig "And, how small is that?"Nag aalangan namang napatingin ang lalaki sa passenger seat ng kotse kung nasaan si Astria sabay nag aalangang ituran na "Ahh ano po... isang single bed lang ang meron at isang kwarto, may one-living-room high-end colored steel h ouse for tourists who co me alone. Pero ano po kumpleto naman po lahat nang necessities as in fully furnished na lahat but for one person nga lang talaga" mahabang pagpapaliwanag nung caretaker.Nabaling naman ang tingin ni Cairan sa passenger seat "Is that ok for you? do you want to stay here?"Ok lanh naman kay Astria ang sinabi ng caretaker as long as may matutulugan siya, tsaka nakakahiya narin na istorbohin pa si Cairan dahil lang nagiinarte sya. "Ok lang no, ok lang sakin magstay" nahihiyang saas ni Astria at nahihiyang ngumiti.Matapos nang ganap na iyon ay nagpatuloy na ang dalawa patungo sa rest house.Malayo sa naiimagine ni Astria ang kapaligiran nang Rest house, akala nya kasi ay
HE REMINDED her to lock the door and bring the curtains down pero hindi neto ginawa, she didn't listen to his words.Si Astria naman ay nagulat sa tunog nang pagbukas ng pinto at dali-daling kinakabahang luminga sa direksyon neto.Nang makita niyang si Cairan ang lumabas rito ay nakahinga naman siya ng maluwag at nawala na ang kabang bumabalit sakanya.She felt relieved knowing it's Cairan not some other people...But gosh! it's so embarrassing!Punong puno ng luha ang mukha niya ngayon!She immediately stood up and pasimpleng pinunasan ang mukha niya gamit ang likod nang kamay niya."Why are you back again?" hindi maunawaan ni Astria kung anong tono ang nagamit niya.Nagpatuloy lang maglakad si Cairan papasok ng resthouse at inilagay ang paper bag na dala dala niya sa coffee table sa harap ng sofa, matapos mailagay ay dumiretso agad si Cairan sa pinto at inilock eto kasama nang pagpunta sa malaking ceiling to floor window para ibaba ang mga kurtina dito.Matapos non ay umikot siya pa
"YOU SHOULD be careful ok yourself" rinig ni Astriang saad ni Cairan.Damang dama ni Astria ang maiinit na hininga ni Cairan na ngayon ay dumadapo sa kanyang mga balat.It's giving her that goosebumps.My god, nasa likod nya padin ang binata...Hindi naman nakapagreact si Astria. Hindi nya alam ang isasagot at natutuliro sya sa kanilang situation.Pero...She didn't hate it tho...And that makes her confused by her own reaction.She suddenly shrank her shoulders backwards dahilan upang magtama ang likod nya at ang katawan ng binata.She had no where to go now, she's trapped in his arms.Hindi nya naman maibuka ang sariling bibig upang sabihan ang binata na humiwalay na sakanya, hindi nya alam kung bakit.Her mind went blank and couldn't think of anything bukod sa situation nila ng binata."Astria..." He softly uttered her name, it gives a tingling sensation kay Astria. Idagdag pa ang pagdampi ng maiinir netong hininga sa batok nya."Hmmm" she hum as an answer."Do..." he paused for a
"ARE YOU SURE? I think you need it..." she paused for a while stretching her arms out atsaka umakto na sinusukat ang sofa gamit ang mga ito and said "Yours is longer anyway" wala sa sariling saad ni Astria sa binata.Nagulat naman si Cairan at nanigas sa kinatatayuan ng marinig ang sinabi ni Astria matapos ay napatitig sa dalaga nang may mga komplikado at naguguluhang ekspresyon.Hindi alam ni Astria kung bakit at paano nya naintindihan ang maduming iniisip ni Cairan matapos nyang bigkasin ang mga katagang yon, dali-dali namang nag-init at namula ang mga mukha ni Astria."I... no.. I mean is that... your ano tall! taller and longer for the sofa" natatarantang saad ni Astria sa binata.Sa sobrang hiya ay gusto na nyang pagsasampalin ang sarili nya dahil sa nakakalinlang sa sinabi, maski siya ay ngayon lang narealize ang tinuran nya.Hays! Astria! your way of wording is Insane.Natahimik pa din si Cairan at nakakalokong nakatingin kay Astria."Do you always talk like that to others?" he
NAPAPIKIT NALANG si Cian at mariing ininda ang pagsikip ng kanyang dibdib. Hanggang ngayon ay hindi nya parin maintindihan kung pano nangyari ang lahat ng ito, he never expect this kind of disturbance.Just looking back, madami nga talagang sobrang nakakahinalang pangyayaring at bakas rin sa mukha ni Astria na hindi siya nagbibiro ngunit...Paano naman kasi malalaglag si Roxie sa surfboard mag isa? she even fell harded as if she's unaware. Isa pa, wala naman siyang rason para gawin ng bagay nayon, ano bang mapapala nya pag sinaktan niya ang sarili??Roxie is not like some low class girl, sobrang understanding nya at wala rin siyang pake kung ano ang pagkakaibang meron kami ni Astria, so why would she do that? being jealous is impossible, kaya ang sketchy talaga para sakanya ang sinabi ni Astria na pakana etong lahat ni Roxie.Kahit anong isip na gawin ni Cian ay wala talaga siyang makuhang kasagutan sa mga tanong ng utak nya, kakaisip ay nakatulog narin siya.Kinabukasan, pagmulat na