"cousin !are you alright?Bakit Panay Ang inom mo ng alak?"tanong ng pinsan ko sa aKing tabi. "I'm fine claire, h'wag mo na lang akong pansinin."saad ko.Saka muli Akong nagsalin ng alak sa aking baso.Agad Kong tinungga. Naka-dalawang bote na ako ng alak ngunit hindi pa rin ako tumitigil sa aking
Bigla Kong naalala Ang napag-usapan namin ni kapitan kahapon.Siguro pakikitungohan ko na lamang ito ng maayos ngunit Ang makipag mabutihan ay hindi na.Dahil Wala ng dahilan upang mangyari pa 'yon.Tapos na Ang kahibangan ko sa kanya.Tapos na Ang pagiging parausan niya. Huminga muna ako ng malalim b
Isang lingo nang nakalipas ng huli kaming magkausap ni kapitan.At hindi na nasundan pang muli. Nakiusap 'to,Kong maaari ay h'wag Akong umalis bilang secretaria niya dahil mahirap Ang maghanap nang bagong secretary.Kahit dagdagan daw nito aKing sahod.Kaya pumayag na lamang ako sa pakiusap niya. Bi
Hanggang sa maramdaman Ko Ang kanyang kamay sa aking pempem at hinimas -himas niya 'yon. Bumaba Ang halik ni kapitan sa aking leeg at dinila-dilaan niya ito pababa sa aking dalawang malulusog Kong soso.Napaliyad ako habang s********p ni kapitan Ang naninigas kong u***g.Nakakaliyo ang ginagawa nito
Masaya naming pinagsasaluhan ni Hendrix Ang niluto Kong sinigang na baboy.Hendrix na lang Ang tawag ko sa kanya kapag kaming dalawa lamang.Dahil 'yon Ang pakiusap niya kahapon bago Ako umuwi. Pero kapag may iba kaming kasama ay kapitan Ang tawag ko rito Masaya na ako sa set up naming 'to kahit t
Naramdaman Kong hinagod ng dila nito simula sa butas papunta sa kuntil ko.Hindi ko mapigilan Ang hindi umungol dahil sa napakasarap na pagromansa ni Hendrix sa pempem ko.Napasabunot ako sa buhok nito habang binibilisan nito ang pagdila sa hiwa ng pempem Naramdaman Kong ipinasok niya ang dalawan
Kinabukasan,Ang balak Kong magpa check up hindi natuloy.Parang hindi pa ako handang malaman Kong may sakit na ba ako. Kaya Ang bagsak ay pumasok ako sa barangay hall.Nagulat pa Ang mga tanod na nagbabantay dahil Ang alam nila ay hindi ako papasok ngayong araw. Tuloy -tuloy akong pumasok sa loob
Kuyom Ang kamao ko ng marinig ko Ang sinasabe ni manong wando. "salamat sa Balita manong wando." Hanggang sa magpaalam si manong wando.Napabuga ako ng hangin bago Ako tuluyang pumasok sa loob ng opisina ko. Nakaramdam ako ng kaba ng madatnan Kong nakahiga sa sahig Ang dalaga.Mabilis Akong lumapit
Dinampot ko Ang cellphone kong nag-iingay na nakapatong sa counter top.Napangiti ako dahil baka si Darius na ito. Ngunit nanlumo ako ng makita ko sa screen na iba Ang tumatawag, walang iba kundi si Bea na kasamahan ko sa trabaho. "cath,bar tayo."bungad nito. Agad akong pumayag sa pag-anyaya sa
"apo,mabuti nandito kana.Akala ko hindi mo na naman Ako pagbibigyan."sambit ni Lolo ng makita ako., "why not Lolo,minsan lang Naman 'to."sagot ko sa kanya. "alam mo apo,bigyan mo naman Ng oras Ang sarili mo.Maghanap ka rin Ng maging asawa mo,aba!tumatanda kana, matanda na rin ako.Bago Ako magpah
Sumandal ako sa swivel chair ko at pinag-isipan ko ang mga sinabi niya.Siguro nga ay tama siya, pero hindi pa sa ngayon dahil hindi ko pa alam kung ano talaga ang tunay kong nararamdaman, hindi ko talaga masabi kung may nabubuo na bang pagmamahal sa puso ko,Hindi ko talaga alam.Isang buwan na lang A
"you take a rest at nasabi ko na ang lahat ng gusto kong sabihin sa iyo. Malinis ang kunsensya ko at kung hindi ka naniniwala sa akin ay wala na akong magagawa pa,pero hindi ka makakaalis sa lugar na ito. Dito ka lang kung ayaw mong ikulong kita dito."wika niya. Hindi ko siya pinansin dahil matind
Hindi ko na talaga kaya. "cath,hintayin mo ako." tawag sa akin ng akin ni ate oliv ngunit hindi ako huminto sa aking pagtakbo hanggang sa nakarating ako ng parking lot. "Let's go, please ate oliv,gusto ko ng umuwi." umiiyak Kong wika kay ate Olivia dahil ayokong abutan kami ni Darius, pero huli na
Catherine pov's Isang buwan na kaming nagsasama ng bahay-bahayan ni darius sa ibang bahay nito.Sa ibang bahay Ako nito dinala Kong saan kami lang Ang tao at malayo sa kapitbahay. Malawak Ang lupain nito na may mataas na pader na nakapaligid. Natatawa na lamang ako sa ganitong sitwasiyon naming d
Hindi siya nagsasalita kaya panay ang sulyap ko sa kanya. Kinuha ko ang isang kamay niya habang ang isa kong kamay ay nanatili lamang sa manibela. "Please tell me kong ano man 'yan."tanong ko. Hindi siya kumibo at sa bintana lamang siya nakatingin,pero hindi ko binibitawan ang kamay niya. Ayaw na
Sandali Akong natigilan dahil sa binigkas niyang salita.Hindi ako makapaniwalang marinig ko sa kanya Ang katagang iyon. Nakaramdam ako ng kakaibang kaligayahan dahil mahal na Pala ako ni tinay.Hindi ko alam Kong parte pa ba ito ng Plano ko sa kanya na mahulog Ang loob Niya sakin o iba na. Hanggang
Napatingin siya sa akin kaya hinalikan ko siya sa kanyang labi. "Baka Naman puro pambababae ang gawin mo duon?" tanong niya. Natawa lamang ako mukhang may pagkaselosa pa siya.Pero may mga ugali din siya na never kong nakita dati. Mukhang matagal na panahon ang kailangan ko bago ko tuluyang makil