Chapter 106

"Dali, baka magbago pa ang isip ko," nabubugnot niyang sambit. Nakangiti ko siyang sinubuan ng rice cake na mabigat sa tiyan. Ganoon na rin ng mandu at kimbap. I noticed how his eyes sparked in amazement. Tsk. Papilit pa, magugustuhan din naman pala.

At ayon, inubos niya na ang pagkain ko. Mukhang nakalimutan niya ang prinsipyo niya na huwag kumain ng hindi masusustansiyang pagkain dahil sa impluwensya ko.

"Here," he said, as he handed me a can of juice that he bought from the convenience store near the park. Kinuha ko iyon at tiningnan. "Lemon water?" tanong ko, habang natatawa. "Sobrang conscious mo naman sa health, Ismael."

"I need to," sagot niya, bago umupo sa tabi ko. Kasalukuyan kaming narito sa bench sa may park at pinagmamasdan ang mga punong pinal