Oh God! My baby is here. My baby is alive!"S-Sam..." I stood up from my seat and was about to walk towards them pero natulos ako ng biglang may sumigaw sa aking likuran. Si Caren na punong-puno ng luha ang mga mata at nagmamakaawang tumingin kay Knight.Ang kapal ng pagmumukha! Pagkatapos ng lahat ng kasamaang ginawa niya sa amin siya pa ang may mukhang nagpapaawa. Gusto ko siyang sugurin at ingudngod sa sahig."Knight, Baby. Oh God! Babe, you're back..." umiiyak nitong sabi. Mabilis siyang tumayo pero natigil ito pagkakita niya sa batang babae na nakahawak sa kanang kamay ni Knight. "You're not pretty! Who are you?" Baby Sam asked cutely. Her plump lips is pouting, her brows are frowning while looking at Caren. Maldita pa nitong hinawi ang buhok niya bago tumingin sa ama niya. "Who is she Daddy? Why is she calling you, Babe? I don't like her. She's not maganda."Biglang umurong ang mga luha ko. Parang bigla kong nakita ang sarili ko sa kanya habang sinasabi niya yun. Hindi ko tu
"Stop with your lies." Malakas kong sigaw sa doktora. Umayos ako ng tayo at matalim na tumingin sa kanya. Nawalan ako ng pakialam sa mga nangyayari sa paligid.Inilang hakbang ko ang distansya naming dalawa at bago pa man ako mapigilan ng abugado ko at ni Major Castillo, sunod-sunod na malalakas na sampal ang pinadapo ko sa mukha ng doktora. "Order in the court! Silence Everyone!" dinig kong sigaw ng judge. Inutusan niya ang mga oulis nanpaghiwalayin kami. Pinupokpok niya na din ang gavel sa ibabaw ng mesa niya pero nandidilim na ang paningin ko para kay Caren. Hindi ko na napigilan ang galit na gustong kumawala sa akin na kahit anong pigil nila sa akin ay hindi ko na napigilan ang sarili kong saktan siya."How dare you, Bitch!" she screamed like an animal. "Kulang pa yan sa lahat ng kasalanan mo sa akin. Kulang pa yan sa panlilinlang mo sa amin ni Knight. Kulang pa yan sa sakit na pinagdaanan ko ng mag-isa havang ikaw ay nagpapakasaya sa lahat ng kasamaan mo! Kulang pa yan sa la
After Dr. Caren Aldover's admission to the crime, there's no further arguments happened in the court. Kinausap pa siya ng abugado niya at mga magulang niya pero hindi na ito nagsasalita. Tahimik lang itong umiiyak sa upuan niya. The judge announced for a thirty minute break and informed to give final judgement for the case after the break. Pagtalikod nila agad na lumapit ang pamilya ko sa akin. Mahigpit akong yumakap sa mga magulang ko at doon ko na binuhos ang mga luhang kanina ko pa pinipigilan. After years of being in pain, finally makukuha ko na din ang hustisyang matagal ko ng inaasam. Makakabalik na din ako sa dating ako, yung Samantha na masayahin, buo at puno ng pagmamahal ang puso. Makakabawi na rin ako sa ilang taong nalayo ako sa mga magulang at kapatid ko. "Thank you for taking the case of my daughter, Atty. Gonzales. " I heard my Dad said. Umangat ang tingin ko at nakita kong kinamayan ni Daddy si Atty. Gonzales. Pati din si Major Castillo na nakatayo katabi ng p
Noong mga panahong hindi pa nagsisimula ang kaso ilang gabi akong hindi makatulog na maayos. I have my anxiety and panic attacks and mom never left my side. Ilang beses aking nagigising kalagitnaan ng gabi at laging nakabantay si Mommy sa akin. Laging nakaalalay kahit pa ilang beses ko na siyang sinaway.Kumalas ako sa pagkakayakap kay Mommy at bumaling kay Daddy."Daddy, thank you for loving and understanding me despite everything I've done. Please know that I am here for you too. Things will be better soon, Dad. Mahahanap din natin ang asawa ni Kuya at kapag nangyari yun makakabalik na tayong lahat sa dati." Dad smiled sadly and pulled me for a tight hug. " I miss you Daddy. I want you to know that you are still the best Daddy for me. I love you Dad.""I love you, Princess. Thank you for not closing your heard for me anak. Always remember that forever you are Dad's princess. Babawi ako sa inyo nak. Babawi ako sa inyo ng mga kuya mo at sa mga apo ko. Aayusin ko ang buhay natin. Ibab
"Yun naman pala, Sam! Sayo naman pala nanggaling eh. Sleep talk yern?" I frowned when Kuya's friends laughed after Kuya William said that to me in a teasing tone. I glared at him pero mukhang tuwang-tuwa pa ito sa reaksyon ko. Pati sina Tita Miranda at Tito Mariano ay nakikitawa na rin. Si Rook naman kasi eh, pahamak. Malay ko ba na nagsasalita pala ako habang natutulog? Pero, seryoso ba talaga? Bakit hindi ko alam? Tsaka sa dinami dami ng pangalan, yun pa talagang pangalan niya ang binabanggit ko? Like no way! Ano yun? Baka isipin pa nina Tita at Tito na patay na patay ako sa anak nila. Hell no!Pero baka naman gino-goodtime lang ako ng anak ko? But knowing Rook, hindi naman ito nagsisinungaling sa akin. Tsaka nung mga panahong yun hindi niya pa naman siguro kilala kung sino at ano ang pangalan ng tatay niya. Hindi nga ba? O pinipigilan niya lang din ang sarili dahil alam niya na nasasaktan ako?"It's okay Mommy. It's a nice name though. Bagay po sa name ko kasi, I'm Rook and my
"Mom?"Rook looks confused. Palipat-lipat ang tingin niya sa akin, sa tatay niya at sa bibang kambal na ngayon ay nakalapit na at agad na yumakap sa kanya. Nakita ko ang panlalaki ng mga mata ni Rook sa gulat dahil sa ginawa ni Sammy."Omg! Ikaw nga ang twinnie ko. Gossssh! I can't believe it. You really look like daddy." Sammy said still hugging Rook. Walang lumabas ni isang salita mula kay Rook. Talagang nagulat ito.Mabilis kong inalalayan si Knight na tumayo . Sabay kaming nagpahid ng mga luha namin bago ako lumapit sa mga bata. Ang kaninang inaantok na mata ni Rook ay puno na ng kuryusidad. He is still looking at his twin, confused. Habang si Sammy naman ay mukhang tuwang-tuwa pa sa nakikita nitong reaction ng kakambal niya. "Kuya kambal, ako lang to! Ano ka ba? Haha!" she said cutely covering her mouth with her hand. " Look at my face oh, I'm so Mommy's look a like. We are both pretty, right?" biba nitong sabi kay Rook na hanggang ngayon ay hindi pa rin nagsasalita. He remai
Hi AVAngers! I'm quite sad but at the same time happy that finally another story has come to an end. It's hard to let go but I have to so that we can give way to another Brute's journey in finding his forever. (Sino kaya next? hahaha!)Maraming salamat sa inyo AVAngers! Thank you for being with me since Hendrick and Ava's story. From 134 AVAngers now to 14k! The family is growing! Yehey!Thank you for not leaving me all through out Knight and Sam's journey. You, my AVAngers are the reason why I continue writing. You all inspire me to do better each chapter. _______________________________"Go Daddy! Go Daddy! Go Daddy!"The kids are cheering when it is Knight's turn to dance. Hindi talaga siya tinantanan ng mga kaibigan niyang sumama sa sayaw nila. Actually there are few left in front. Si Kuya William, Kuya Ethan, Kuya Calyx, Kuya Derick at Kuya Joe na lang ang mga nakatayo doon at sumasayaw. Mga tiktokerist yern? Si Knoxx kasama si Major Castillo ay nakatayo nalang sa tabi kasam
"Knight, anak, do you want to come with us?"Natigil ako sa pag-gigitara ng lumapit si Papá at Mamá sa akin. Nakaayos na ang mga ito at mukhang handa ng umalis.Ako lang ang nandito sa mansion ngayon dahil ang kakambal ko ay nagpaalam na pupuntahan niya si Cara. May project atang gagawin ang bestfriend niya at gustong tulungan ni Knoxx.Hindi ako sumama sa kanya dahil wala ako sa mood simula pa kanina pagka-gising ko. Hindi rin ako lumabas ng mansion kahit na pinuntahan ako ni Guerrero dahil mabigat ang pakiramdam ko. Wala naman akong sakit it's just that I feel so lazy and not in the mood for anything today.Wala akong ginawa mula ng umalis si Knoxx kundi ang mag-piano at mag-gitara. Ito ang paraan ko para marelax ako. Music makes me feel better."We are going to visit the Dela Vega's, you are friends with their sons right? Sandro and Simone?" Mamá asked.Simone, yes but Sandro? Hmm, I don't think so. That brute is not talking to anyone. He's snob and always not in the mood to make f
This is the last part of Knight Wharton's POV.Maraming salamat po sa inyong lahat. Thank you for not leaving Knight and Sam in this wonderful journey to forever.See you in my next story, AVAngers!Amping mong tanan! Labyu All!______________________________That night Knoxx stayed with me. Nagising ako kinabukasan na katabi ko siya sa kama, natutulog.Para kaming bumalik noong mga panahong maliliit palang kami. Mga panahong kahit na may iniinda akong sakit sa puso pero hindi naman ganito kalaki ang mga problema. I look at my twin, he is sleeping peacefully. He look so strong from the outside but I know deep inside him, he is also in big trouble. He just have to stand up for both of us because he has to.My twin is supporting me in silent. More than anyone else, Knoxx is the only whom I know will never leave my side.Days passed, though I am struggling and still suffering from the pain I caused to myself, I need to continue with my life. I have to keep going, maraming taong umaasa
"Smile naman dyan!"Una.Alam ko na ang kasunod niyan. Kukunin niya ang camera na nakasabit sa leeg niya at itatapat sa akin. Tapos kukuhanan niya akon ng picture."Pogi naman! Model yern?"Pangalawa.Hindi pa yan kuntento sa isang kuha lang. Muli niyang itatapat sa akin ang camera at kukuhanan ako ulit."Wharton! Isang ngiti mo lang kumpleto na araw ko."Pangatlo.Ilang kuha ulit at kapag ayos na 'yon sa kanya, saka niya pa ibabalik sa pagkakasabit ang camera niya at sumabay sa paglalakad sa akin.Ito ang araw-araw niyang pangungulit sa akin kasama ang mga stolen shots mula sa camera na dala-dala niya.Minsan gusto ko ng bumigay sa kanya, but I have to stop myself. I really have to. I know the moment I'll give in to her I can't control myself anymore. There's no turning back."Sagutin mo lang ako Knight, hindi ka magsisisi na ako ang magiging baby mo." sabi niya. Walang pakialam kung may makakarinig ba sa kanya. Mabuti nalang at maaga pa, wala pa gaanong estudyanteng dumadaan.Gusto
"Bulaga!""Damn it, Guerrero! What the hell is wrong with you?" Parang lumabas ang kaluluwa ko sa aking katawan sa sobrang pagkagulat nang pagkalabas ko ng elevator ay bigla akong ginulat ni gago. Nakayuko ako at saktong pag-angat ko ng tingin ang mukha ni gago ang una kong nakita. "What the fuck, Brute?! " Para pa itong gagong tumawa ng malakas ng makita niyang nakahawak ako sa aking dibdib."Nagulat ka?" Ay hindi! Gago! "Napaka magulatin mo naman." Alam ni gago na may sakit ako sa puso at bawal akong ginugulat pero heto parang walang pakialam ang buang. Lintek lang talaga. Maluha-luha pa ito sa kakatawa."You should have seen your face, Knight. You look so funny." he said laughing. Sino ang hindi magiging katawa-tawa? Talagang nagulat ako sa ginawa niya. "Para kang najejebs na ewan." I told myself that I will distance myself from Guerrero dahil napakaligalig niya talaga. Pero heto ako ngayon sinusubok na naman ng panahon. The more na umiiwas ako sa kanya, the more naman na lumap
"Knight, anak, do you want to come with us?"Natigil ako sa pag-gigitara ng lumapit si Papá at Mamá sa akin. Nakaayos na ang mga ito at mukhang handa ng umalis.Ako lang ang nandito sa mansion ngayon dahil ang kakambal ko ay nagpaalam na pupuntahan niya si Cara. May project atang gagawin ang bestfriend niya at gustong tulungan ni Knoxx.Hindi ako sumama sa kanya dahil wala ako sa mood simula pa kanina pagka-gising ko. Hindi rin ako lumabas ng mansion kahit na pinuntahan ako ni Guerrero dahil mabigat ang pakiramdam ko. Wala naman akong sakit it's just that I feel so lazy and not in the mood for anything today.Wala akong ginawa mula ng umalis si Knoxx kundi ang mag-piano at mag-gitara. Ito ang paraan ko para marelax ako. Music makes me feel better."We are going to visit the Dela Vega's, you are friends with their sons right? Sandro and Simone?" Mamá asked.Simone, yes but Sandro? Hmm, I don't think so. That brute is not talking to anyone. He's snob and always not in the mood to make f
Hi AVAngers! I'm quite sad but at the same time happy that finally another story has come to an end. It's hard to let go but I have to so that we can give way to another Brute's journey in finding his forever. (Sino kaya next? hahaha!)Maraming salamat sa inyo AVAngers! Thank you for being with me since Hendrick and Ava's story. From 134 AVAngers now to 14k! The family is growing! Yehey!Thank you for not leaving me all through out Knight and Sam's journey. You, my AVAngers are the reason why I continue writing. You all inspire me to do better each chapter. _______________________________"Go Daddy! Go Daddy! Go Daddy!"The kids are cheering when it is Knight's turn to dance. Hindi talaga siya tinantanan ng mga kaibigan niyang sumama sa sayaw nila. Actually there are few left in front. Si Kuya William, Kuya Ethan, Kuya Calyx, Kuya Derick at Kuya Joe na lang ang mga nakatayo doon at sumasayaw. Mga tiktokerist yern? Si Knoxx kasama si Major Castillo ay nakatayo nalang sa tabi kasam
"Mom?"Rook looks confused. Palipat-lipat ang tingin niya sa akin, sa tatay niya at sa bibang kambal na ngayon ay nakalapit na at agad na yumakap sa kanya. Nakita ko ang panlalaki ng mga mata ni Rook sa gulat dahil sa ginawa ni Sammy."Omg! Ikaw nga ang twinnie ko. Gossssh! I can't believe it. You really look like daddy." Sammy said still hugging Rook. Walang lumabas ni isang salita mula kay Rook. Talagang nagulat ito.Mabilis kong inalalayan si Knight na tumayo . Sabay kaming nagpahid ng mga luha namin bago ako lumapit sa mga bata. Ang kaninang inaantok na mata ni Rook ay puno na ng kuryusidad. He is still looking at his twin, confused. Habang si Sammy naman ay mukhang tuwang-tuwa pa sa nakikita nitong reaction ng kakambal niya. "Kuya kambal, ako lang to! Ano ka ba? Haha!" she said cutely covering her mouth with her hand. " Look at my face oh, I'm so Mommy's look a like. We are both pretty, right?" biba nitong sabi kay Rook na hanggang ngayon ay hindi pa rin nagsasalita. He remai
"Yun naman pala, Sam! Sayo naman pala nanggaling eh. Sleep talk yern?" I frowned when Kuya's friends laughed after Kuya William said that to me in a teasing tone. I glared at him pero mukhang tuwang-tuwa pa ito sa reaksyon ko. Pati sina Tita Miranda at Tito Mariano ay nakikitawa na rin. Si Rook naman kasi eh, pahamak. Malay ko ba na nagsasalita pala ako habang natutulog? Pero, seryoso ba talaga? Bakit hindi ko alam? Tsaka sa dinami dami ng pangalan, yun pa talagang pangalan niya ang binabanggit ko? Like no way! Ano yun? Baka isipin pa nina Tita at Tito na patay na patay ako sa anak nila. Hell no!Pero baka naman gino-goodtime lang ako ng anak ko? But knowing Rook, hindi naman ito nagsisinungaling sa akin. Tsaka nung mga panahong yun hindi niya pa naman siguro kilala kung sino at ano ang pangalan ng tatay niya. Hindi nga ba? O pinipigilan niya lang din ang sarili dahil alam niya na nasasaktan ako?"It's okay Mommy. It's a nice name though. Bagay po sa name ko kasi, I'm Rook and my
Noong mga panahong hindi pa nagsisimula ang kaso ilang gabi akong hindi makatulog na maayos. I have my anxiety and panic attacks and mom never left my side. Ilang beses aking nagigising kalagitnaan ng gabi at laging nakabantay si Mommy sa akin. Laging nakaalalay kahit pa ilang beses ko na siyang sinaway.Kumalas ako sa pagkakayakap kay Mommy at bumaling kay Daddy."Daddy, thank you for loving and understanding me despite everything I've done. Please know that I am here for you too. Things will be better soon, Dad. Mahahanap din natin ang asawa ni Kuya at kapag nangyari yun makakabalik na tayong lahat sa dati." Dad smiled sadly and pulled me for a tight hug. " I miss you Daddy. I want you to know that you are still the best Daddy for me. I love you Dad.""I love you, Princess. Thank you for not closing your heard for me anak. Always remember that forever you are Dad's princess. Babawi ako sa inyo nak. Babawi ako sa inyo ng mga kuya mo at sa mga apo ko. Aayusin ko ang buhay natin. Ibab
After Dr. Caren Aldover's admission to the crime, there's no further arguments happened in the court. Kinausap pa siya ng abugado niya at mga magulang niya pero hindi na ito nagsasalita. Tahimik lang itong umiiyak sa upuan niya. The judge announced for a thirty minute break and informed to give final judgement for the case after the break. Pagtalikod nila agad na lumapit ang pamilya ko sa akin. Mahigpit akong yumakap sa mga magulang ko at doon ko na binuhos ang mga luhang kanina ko pa pinipigilan. After years of being in pain, finally makukuha ko na din ang hustisyang matagal ko ng inaasam. Makakabalik na din ako sa dating ako, yung Samantha na masayahin, buo at puno ng pagmamahal ang puso. Makakabawi na rin ako sa ilang taong nalayo ako sa mga magulang at kapatid ko. "Thank you for taking the case of my daughter, Atty. Gonzales. " I heard my Dad said. Umangat ang tingin ko at nakita kong kinamayan ni Daddy si Atty. Gonzales. Pati din si Major Castillo na nakatayo katabi ng p