Warning: SPG"Alright!"Harvest time, Langga."Nagsimulang gumalaw ang mga labi niya. Ang kamay na nasa pisngi ko kanina ay napunta sa batok ko at marahan niyang hinila ang buhok ko para iposisyon ang ulo ko sa angulong nais niya. Nang makuntento, sinimulan niyang ipasok ang dila sa loob ng bibig ko at nagsimulang galugarin ang bawat sulok nito.Nung una hindi ako nakagalaw hanggang sa marahan niyang kinagat ang labi ko urging me to kiss him back. Nilabanan ko ang balik niya, nakikipag-espadahan ako sa dila niya. Nagsimula siyang sipsipin ang dila ko at ganun din ang ginawa ko sa kanya.Sobrang init ng katawan namin. Hindi kinaya ng lamig mula sa hanging buga ng aircon ang nag-aalab na katawan naming dalawa ni Calyx. Uhaw at puno ng pananabik. Para niya akong hinihigop.Naramdaman ko ang isang kamay niya sa sa hita ko pataas sa aking baywang at kinandong niya ako paharap sa kanya. Pinulupot ko ang braso sa batok niya para kumuha doon ng lakas. I was straddling him, both my legs are on
Warning: SPGI'm still tired and still can't process what type of cleaning he will do to me that I need to turn my back to him. Pinatukod niya ang dalawang siko ko sa unan habang nakaluhod ako patuwad sa kanya. "What are you doing, Zach?" I asked. Bahagya pa akong napaigtad ng maramdaman ko ang mainit niyang hininga na humangin sa aking bukana. "I'm checking my oyster, Langga." sagot niya sabay halik sa basa kong pagkababae. Marahan niya pang tinampal ang pisngi ng pang-upo ko saka mahinang pinisil. Pagkatapos dahan-dahan niya pinaghiwalay ang hiwa ko gamit ang kanyang daliri bago ko naramdaman ang mainit niyang dila na gumuhit sa aking bukana. "Fuck! My supreme oyster taste so good." he mumbled. "Y-you ahhhh, s-said you w-will ahhhh.... clean me?" kapos hininga kong tanong na may halong daing. Sino ang hindi mapapadaing kung nagsimula ng maglumikot ang dila niya sa pagkababae ko?Hindi ito sumagot sa halip mas humigpit ang pagkakahawak niya sa pang-upo ko. Pinipigilan na hindi
"Ang bait ng batang yan."Sinundan ko ng tingin ang lalaking tinitingnan ni Nana na nasa baybayin kasama si tatang at ibang mangingisda. Nakasuot ito ng simpleng puting t-shirt at shorts kagaya ng suot ng karamihan dito sa isla pero hindi mo maikakaila na angat talaga ito sa iba. Hindi mo maiisip na isa siyang may-ari ng malaking kompanya sa ayos niya ngayon. Not the usual three-piece suit that he's wearing.And like the other days, Calyx looks so comfortable and happy talking to the fishermen. He treats them as his friend, maayos siyang makitungo sa mga trabahante niya at iba pang mga taga-isla. "Halos lahat ng tao dito sa isla kilala yan si Arkitek, mabait kasi at magaling makitungo." dagdag ni Nana.Ngayon lang kami nakapag-usap ng masinsinan ni Nana at ang dami kong gustong itanong sa kanya. Isa na doon kung paano nila tinaggap at tinuring na parang anak si Calyx. "Umuulan nun ng biglang may narinig kami ng tatang mo na parang batang umiiyak at tumatawag sa pangalan mo sa labas
"Langga, what's wrong?" bumalik ang isip ko sa kasalukayan dahil sa boses ni Calyx. Hindi ko namalayan na nakalapit na pala ito sa akin. May dala itong pagkain dahil ang sabi ko masama ang pakiramdam ko at wala akong gana. Pagkatapos naming mag-usap ni Nana kanina, agad akong dumiritso sa silid. I went inside my room with a heavy heart and my thoughts are in chaos. Kanina pa ako nakatulala at hindi alam kung ano ba ang dapat kung maramdaman dun sa mga sinabi ni Nana. Dumilim na lang hindi pa rin ma-proseso ng utak ko ang lahat ng impormasyong nalaman ko ngayon. Posible bang may kinalaman ang mga lalaking yun sa pagkamatay ng tatay ko? At si Calyx anong alam niya tungkol dito? Ang damong tanong na naglalaro sa aking isipan. Gusto kong maliwanagan. Ayoko nitong madaming akong iniisip na tila ba walang kasagutan. Parang bigla akong nawalan ng gana, madaming gumugulo sa utak ko at ayoko ng ganito. Kahit anong pilit ko sa sariling wag magpaapekto hindi ko kayang balewalain lalo't an
I can't change the past but I can definitely change my future. Kung noon hinayaan lang ni nanay at tatay na api-apihin sila ni Armina, iba ako. Hindi ako papayag na gagawin niya ulit ang ginawa niya sa mga magulang ko. Kaya namimihasa si Armina dahil akala niya walang taong lalaban sa kaniya pero hindi na ngayon. Kukunin ko ang kung anong para sa akin, sa amin ng mga magulang ko. After talking to Judge Gonzales last week, he told us that the documents submitted in court to prove their claim is forged documents, means it is invalid and couldn't be used as a proof that the Ignacio's brought the resort from Tatay Minandro and Armina. Paano nga naman niya mabibili kay tatay kung noong una pa lang hindi na pinirmahan ang papeles na dinala ni Armina. Ang kapal pa ng mukha nilang e-peke ang pirma ng tatay ko. Akala siguro nila magtatagumpay sila pero hindi dahil bumalik ako at hindi ako papayag. Ngayon pa, pagkatapos kung malaman lahat ng kasamaan ni Armina? Hah! Magdusa siya. "Nanay,
"Where do you think they went, Agnes?" My heart is pounding that I could feel it is reaching my throat. Kanina pa ako hindi mapalaki simula ng magpaalam si Calyx na may pupuntuhan sila kasama si Falcon at ang ibang mga tauhan nila. Pakiramdam ko may kinalaman ito sa mga taong nagpaputok ng baril kanina. Napansin ko din na simula nung umalis silang dalawa mas dumami ang mga lalaking naka-uniporme ng itim ang nakapalibot sa bahay. Mas nakadagdag pa sa kaba ko ang mahahabang baril na dala ng mga ito. "Ang sabi ni Ibon sa akin may bibisitahin lang daw sila ni arkitek, babalik din daw agad." sagot ni Agnes sa akin. Anong bibisitahin? May bibisitang parang pupunta sa gyera. Nakita kong may baril na dala si Calyx ng magpaalam ito sa akin, pati si Falcon. Pero nung tinanong ko kung saan sila pupunta, walang maayos na sagot. May titingnan lang daw at babalik din agad. Ilang oras na ang lumipas pero wala pa rin ang mga ito. Hindi ko din makontak ang cellphone ni Calyx dahil unattended i
"My, anong kinain mo kagabi?" bungad sa akin ni Agnes na may makahulugang ngisi, muntik pa akong mabilaukan ng sarili kong laway sa tanong niya. Lumagpas pa ang tingin niya kay Calyx na nakayakap sa akin mula sa likuran. Maaga palang ito na ang agad ang bungad ni Agnes sa akin hindi ko alam kung ano namang kalokohan ang pumasok sa utak niya pero hindi ako sumagot dahil wala ako sa mood para sa kalokohan niya ngayon. Naalala ko na iba nga pala ang kinain ko kagabi kaya agad kong sinupil ang ngiting gustong gumuhit sa aking labi. Umupo ako sa mesa, kaharap ang maraming pagkain na niluto nila Calyx."Ang sabi ni Arkitek ayaw mo daw kumain nung bulalo saka isda? Yun pala ang dahilan bakit ka umiiyak dun sa banyo sana sinabi mo agad para doon na lang kami sa bahay nagluto?" daldal niya habang nagsasandok ng kanin. "I cooked your request baby." bulong ni Calyx sa akin. Naramdaman ko pa ang marahang paghaplos niya sa impis na puson ko. Mukhang may alam na ang loko at hinhintay lang na kum
Warning: SPG (Supreme Pa-mukbang ni Gwy)Mukbang muna bago sumugod hahahaha 😋😋😋——————————————————————-"W-what are you doing, Langga?"I didn't answer him. Instead, I went off the bed, took the ice bucket and put it on the side. Then I went inside the closet took one of my scarf and then went back to him. The mighty Calyx Zachary Villegas is lying on the bed naked, gently caressing his long and mighty manhood while staring at me. I told him to start pleasuring himself as I was preparing for my 'meal' at yun nga ang ginawa niya. Mukhang gusto niya din naman na siya ang gusto kong kainin dahil kanina niya pa hinihimas ang alaga niya na tila ba naghahanda rin. Lalo tuloy akong nag-iinit. I'm not like this before, ngayon lang. Parang may nakain akong hindi ko alam at bigla na lang tumaas ang libido ko at gustong-gusto kong palaging papakin si Calyx. "Put your hands up daddy." I said seductively, teasing him. I'm excited to see how he would react if I put the ice on top of his sexy
This is the last part of Calyx's POV. Maraming salamat po sa inyong lahat. Thank you for being with Arch. Villegas and Doc Gwy in this wonderful journey to forever.See you in my next story, AVAngers!Amping mong tanan! Labyu All!_____________________________________"Dad, Mom, bakit niyo ako iniwan? Sana sinama niyo na lang ako." bulong ko sa hangin habang nakatitig sa lapida ng mga magulang ko. Today is my birthday. Andito na naman ako sa puntod ng mga magulang ko dahil death anniversary din nilang dalawa. Until when I will be like this? Habang buhay na lang ba akong mag-isa? Did I forever loose her? Pigilan ko na ba ang sariling umasa? Wala na ba talagang pag-asa na bumalik pa siya sa akin? Simple lang naman sana ang hiling ko. Hangad ko lang naman sana maging masaya sa buhay na to. Na kahit papano maranasan ko rin na may taong magmamahal sa akin, yung hindi ako iiwan. Pero paano pa mangyayari yun kung ako mismo ang sumira sa taong yun?"Hindi na ako naniniwala sa mga wish-wish
"What's your problem Villegas?" It was Nate asking. I don't know how to explain to my friends how I ended everything between me and Gwy. Ni hindi ko nga alam paano nila nalaman na nandito ako. Oh well, paano naman palang hindi e nandito ako sa bar ni Dominguez at kasama ko ang numerong unong chismoso sa grupo namin. Ang sabi ko sa kanya gusto ko lang namang uminom pero bigla na lang nagsidatingan ang mga kaibigan ko. "Are you not gonna tell us or well beat your ass til you can't walk?" it was Hendrick this time, his voice is impatient and base on how he looked at me I know any minute matatamaan na ako ng kamao niya. "I'm sorry." I muttered and slowly bend my knees and kneeled in front of them. I lowered my head and started crying. I heard curses from them but I deserve all that. I deserve even if they will beat me. "I h-hurt her...I hurt the woman I love. I'm an ass, Dude. I'm an ass..."Walang nagsalita, hinayaan lang nila akong sabihin ko sa kanila ang lahat ng nangyari. I was c
"Hi Brute how are you?" Bati ko kay Nate pero kahit hindi ko siya nakikita na-iimagine kung nakakunot na naman ang noo nito.Ganunpaman dapat relax lang ako, dapat yung pina-cool talaga na approach dahil alam mo naman si Olaf ang hirap ding tantyain ng mood. I need his help how to find information about my talaba girl pero bago yun timplahin ko muna ang mood niya. And speaking of mood, isa lang naman ang alam kong nagpapabago ng mood ni gago. Syempre ang nag-iisang brat ng buhay niya. Akala siguro ni Castillo na hindi namin alam ang sekreto niya. Pero syempre bilang kaibigan quiet lang kami, kaya nga sekreto diba?"Spill it Villegas, I don't have time for you."masungit nitong sabi.Pero himala mahaba-haba yung sinabi ni Castillo. At least kahit nagsusungit madami namang sinabi. "Brute, balita ko napaaway daw si brat. Napuntahan mo na? Pupunta kami---""I know."putol niya sa akin."O talaga Dude, kamusta siya? Ang sabi ni Hendrick nasa ospital pa daw nag--""Spill it before I cut th
Today I'm here at Isla Aurora to spend my summer vacation at the beach with Tito Alfred after my 6th grade graduation. Ayoko sanang pumunta dito kaso wala na akong ibang mairarason pa kay Tito. Lahat na lang kasi ng invitation niya sa akin dine-decline ko pero ngayon wala na akong kawala. Magbabakasyon sana ako sa Davao sa hacienda nina Valderama kaso mapilit si Tito kaya wala na akong nagawa. Anyway since andito na din naman ako mas maiging mag-enjoy na lang ako dito sa beach. Matagal na din nung huli kong punta dito sa dagat. Nami-miss ko na ring maligo ang magtampisaw sa malinis na tubig.Kaya siguro gustong-gusto ni mommy na pumunta dito noon kasi maganda naman talaga ang dagat dito sa isla. Pero sana sinama niya ako para na-enjoy ko din to kasama siya. Sana naranasan ko rin yung naranasan ng ibang bata na maligo sa dagat kasama ang mommy nila."Ano ngayon kung mataba ako? Inggit lang kayo kasi mas maganda ako kesa sa inyo!"Nalipat ang tingin ko sa mga batang nag-aaway ilang dip
Finally! Another story has come to an end. Thank you so much Avangers ko for making it this far. Thank you for being with me in Calyx Zachary Villegas and Myra Gwy Valderamos' journey to forever. Salamat sa hindi niyo pag-iwan sa akin at higit sa lahat salamat sa mga comments niyo. You inspire me to write more. Thank you sa inyong lahat. Love you all, Avangers ko!Sana may natutunan po kayo kina Daddy Langga at Baby Langga. Thank you from the bottom of my heart.Kitakits po tayo sa next story ko, Avangers!Amping mong tanan! Labyu All!Kaya nato ni! Laban lang!____________________________________"Mommy, daddy, I'm back...I'm sorry if it took me this long to come back here."Nandito kami ni Calyx ngayon sa musuleo ng mommy at daddy niya bago kami pupunta sa isla. According to him, it's quite some time since he last visited his parents. But for whatever reasons he had I can feel the emptiness ang longingess inside his heart.Pagkarating namin kanina, pinaupo niya lang ako saka siya su
"I'M SORRY..."Two words only but I feel like I lost everything. My heart stopped beating, my mind became numb. Every part of my body is aching. Hindi ko alam kung ano ang dapat kong maramdaman. Everything was shattered right through my eyes.I was so hurt that I could literally feel my heart shattering into pieces. My tears were non stop and all the memories we had started flashing from the time we first met.The pain that I am feeling is killing me. I can still remember everything clearly and in detailed. All I could see now is nothing but darkess, all I could feel is pain. Endless pain.Naalala kong yung unang araw na nagkakilala kami. Yong mga pagtataray ko sa kanya at yung pagsuntok ko sa mukha niya.Yung mga araw na wala siyang ginawa kundi ang kulitin ako. Na kahit anong away ko sa kanya, tawa lang ang sinusukli niya sa akin. Na kahit ilang beses ko na siyang pinapauwi ayaw niya dahil mas gusto niyang kasama ako. Naalala ko kung paano niya ako inalagaan. Paano niya ako asika
"Daddy Langga, please hold on..." I said crying. His eyes are half open pero ako halos hindi ko na siya makita sa dami ng luha ko. I was panicking. I don't know what to do. My legs are shaking, my body feel week. Hawak ko ang mga kamay niya at dama ko ang mahinang pagpisil niya dito. "D-dont cry, I-i'm okay..." paputol-putol niyang sabi sa mahinang boses. "A-are you o-okay, Lang? A-are you not hurt?"Sunod-sunod akong tumango sa kanya. "Ayos lang ako, basta maging maayos ka. Please daddy, hold on..."Kahit na nahihirapan pinipilit niya pa rin ang sarili na kausapin ako. Ako pa rin ang iniitindi niya. Ako na lang palagi ang inuuna niya. Kung sana hindi niya hinarang ang sarili kanina hindi ito mangyayari ngayon."D-don't cry Lang...""Shhh...I'm okay daddy...I'm okay...Don't talk..don't talk..."pigil ko sa kanya. Mabilis kong hinawi ang mga luha sa aking pisngi saka dinala ang kamay niya sa aking puson. Maingat kong pinatong ang kamay niya doon. Nakita ko ang pagtulo ng luha sa gili
"C-cal, what is the meaning of this?" she asked after going down from the stage. Ilang dipa lang ang layo nito mula sa amin ngayon. Ang mga magulang niya at si Armina ay nanatili sa taas ng stage kasama ang mga tauhan nila. Hindi makababa dahil mabilis na nakaakyat si William at Gaden doon. Shocked is an understatement. I want to laugh at Tamara's reaction, mukha itong natuklaw ng ahas. "Why are you with her, who is she?" Huh! I smirked. Really? She didn't know me at all? "You don't remember this lady beside me?" kunot noong tanong ni Calyx sa kanya. Pagkatpos tumingin sa akin pero nagkibit balikat lang ako sa kanya. Baka nga nagka-amnesia siya at hindi niya na ako maalala. Or maybe nabagok yung ulo niya kaya nakalimutan niya kung sino ako. "Why are you with..." hindi niya maituloy ang sasabihin. Lumakas na rin ang bulung-bulungan ng mga tao sa paligid. Napansin ko ang mga tauhan nina Gaden na naka-alerto na ang iba nakapalibot sa amin yung iba nasa malapit sa stage. Their guards
"Good morning, Doc My, tapos naba ang consultation? Wala bang pasyente ngayon?"Maaga pa lang ito na naman ang bungad ni Agnes sa akin kaya tuloy pati ang mga brutes na nasa hapag ay sabay-sabay na napalingon sa akin na puno ng pagtataka ang mga mukha. Kakababa lang namin ni Calyx galing sa silid para sumabay sa kanila ng agahan. Alam ko kung ano ang nasa utak ni Agnes pero nagpatay malisya lang ako para hindi nila mahalata. Mukhang nasa mood siya ngayon para mang-asar sa akin. Siguro nagkasundo na sila ni Ibon niya at maaga palang maaliwalas na ang aura ng mukha ng dalaga."You still do medical mission, Doc?" ani William. Siguro alam din nila ang nagyari noon sa medical mission kaya nagtatanong ito.Hindi pa man ako nakasagot, muli na namang nagsalita si Agnes. Bida-bida na naman ito. Kung tawagin ko kaya si Falcon?"Ano ka ba Sir Will, ibang medical mission ang sinasabi ko." nakangising sagot ni Agnes. Tinaasan ko siya ng isang kilay pero wa epek kay Agnes. Nginuso niya ang pintua