Warning SPG: Read Responsibly***"Yes, hubby, you can take me now.""Oh fuck!" I heard him chuckled sexily kaya napatawa ako. Tumigil ito sa pagkiskis ng kahabaan niya sa akin at mahipit na humawak ang dalawang kamay niya sa bewang ko. Akala ko ipapasok niya ang alaga niya pero siguro ngayon pa nagsink-in sa kanya ang pagtawag ko sa kanya nang hubby kaya mahigpit niya akong niyakap mula sa likuran at maingat na pinaharap sa kanya.Nasa ibabaw ko ito ngayon habang ang dalawang siko ay nakatukod sa gilid ko. Yong matigas niya namang pagkalalaki ay kumikislot sa bandang hita ko kaya hindi ako makapag-isip ng maayos dahil nadi-distract ako."What did you just call me, wife?" parang batang tanong nito sa akin.Nangniningning pa ang mga mata niya na para bang tuwang-tuwa itong e-na-acknowledge ko na asawa ko siya."What" I asked smiling trying to ignore his hard shaft poking at my inner thigh." Fuck! I'm so happy to hear that, Baby. Call me again, please..." he's like a happy kid beggin
"Hindi pa ba sagad? Ang sakit talaga, Joe, mahapdi..." para akong batang nagsusumbong sa kanya. Sobrang sakit kasi talaga. "Do it quick--"Hindi ko na natapos ng bigla niyang isagad ang buong kahabaan niya sa akin."Mine." He whispered pero wala doon ang utak ko kundi sa napunit kong pagkababae.Napaigik ako sa sobrang sakit na napakagat ako sa balikat niya. Hindi ito gumalaw at hinayaan lang ang kanyang pagkalalaki na nakakababad sa loob at hinahayaan akong makapag-adjust sa laki at haba niya. "I'm sorry, Baby. I have to put it inside quickly para isang sakit na lang." aniya at masuyong hinalikan ang noo ko. Marahan niya pang pinunasan ang luha na sa gilid sa aking mga mata at paulit na hinalik-halikan ang mga ito."I'll just massage you later, para mawala ang sakit. I'm sorry." Bumaba ang halik nito sa leeg ko habang ang isang kamay ay nagsimulang masahiin ang aking dibdib. Unti-unti nawawala ang sakit sa ibaba ko dahil nagsisimula na naman akong mahibang sa paglalaro ng mga dalir
Nagising ako nang maramdaman na tila may kakaibang nangyayari sa gitna ng mga hita ko. I want to stretched my body but I can't because Joe's face is buried in between my thighs, licking my wetness and giving my folds a gentle massage.Hindi na ako nagulat dahil ilang beses na akong naaalimpungatan sa kakaibang paraan n paggising ni Joe sa akin. Minsan ang dibdib ko ang kanyang pinagdidiskitahan, nagigising nalang ako dahil nakabaon na ang dunggot ko sa bibig niya at matiyagang sinisipsip ito na parang naghihintay ng gatas na lumabas dito.Imbes na magprotesta ay mariin pa akong napapikit, dinadama ang mabagal na hagod ng dila niya sa aking kaselanan. Magkahalong sensasyon ang aking nararamdaman dahil bahagya itong kumikirot pero napapalitan din naman ng kakaibang sarap sa tuwing lumalapat ang mainit niyang dila dito."Good morning, wife." masayang bungad nito sa akin ng mapansin niyang tuluyan na akong nagising. "Morning, Hubby. What time is it?" I asked still my eyes are closed. H
Ang bilis lang ng panahon, days , weeks , months, quickly passed. Parang kailan lang nung nakilala ko si Joe, ngayon tapos na ang first semester at sa awa ng Diyos naipasa namin ang tatlong minor subjects niya. This semester naman, yong dalawang incomplete niya ang kinuha namin. We need to pass this subject dahil graduating na siya. Busy na din siya dahil kailangan niya ng actual na training at magpapractice na siyang magpalipad ng eroplano. Nabanggit niya sa akin nung nakaraan na nakiusap ang mommy niya para makapag-start na siya. Kailangan niya ding magtraining sa management ng airlines nila. Ayaw pa nga niya sana for some reasons na hindi niya naman sinasabi sa akin pero dahil nakiusap ang Mom niya, hindi niya ito nahindian.But despite his busy schedule he always makes sure that he still have time for me. Minsan nga naawa na ako sa kanya dahil halos wala na siyang pahinga. Late na siyang umuuwi galing sa office nila then kailangan niyang gumising ng maaga para ihatid ako sa work
ICU?Oh God.Hindi ko na napigilan ang sariling mapaiyak. Ano ang gagawin ko ngayon? Saan ako kukuha ng pera pambayad sa hospital para makaligtas si tatay?"We'll do every thing to help your tatay recover. Don't worry about the bills our family will shoulder that. Hindi namin kayo papabayaan." he assured me.Marami pa siyang sinabi pero wala na doon ang utak ko. Iniisip ko ngayon kung anong gagawin ko para madugtungan ang buhay ng taong nagpalaki at kumupkop sa akin. Ang taong kumalinga sa akin kahit...kahit na h-hin..."Marie, your phone is ringing. Baka importante ang tawag..."Kinuha ko ang phone sa bag ko. Si Patricia ang tumatawag sa akin kaya agad kong sinagot. Nakalimutan ko palang magpadala sa kanya kanina dahil sobrang busy ko, kaya alam ko na kung bakit ito napatawag ngayon."Belle, nasaan na ang padala mo sa amin ni Mama?" bungad niya sa kabilang linya, iritado ang boses. " Ano ba naman yan, Belle? Buong maghapon akong naghintay sa tawag mo pero hindi ka man lang tumawag. I
The next day umayos na ang kalagayan ni tatay.Nailipat na siya sa regular room pero kailangan pa naming manatili ng ilang araw bago kami makalabas ng hospital. He is still sleeping pero sabi ng doktor normal lang naman daw, hintayin lang namin na magising siya. Nakakalungkot tingnan ang kalagayan ni tatay. Hindi pa masabi ng doktor kung ano ang maapektuhan sa katawan niya. Pinapanalangin ko na wag naman sana malala."Tay, lumaban ka ha?" mahinang bulong ko.Gusto ko na namang maiyak pero pinipigilan ko lang ang aking sarili. I need to be strong for us. kagabi ko pa kinokontak si Patricia para makausap si nanay pero naka block na ata ako sa kanya. Kailangan namin sila ni tatay ngayon, kailangan ko ng tutulong sa akin sa pag-aalaga kay tatay. "It's fine Belle, tutulungan ka naman naming alagaan si Manong Ben hanggang sa gumaling siya kaya wag ka nang malungkot." sabi ni Ver. I heard her soft sighs, nahihiya ako sa kanila dahil pati sila nadamay sa problema namin.Kinausap ako nina Sir
Madami pang sinabi si Sam pero isa lang ang rumehistro sa utak ko.Nasa ospital ang asawa ko. Pakiramdam ko namanhid ang buong utak ko pagkatapos marinig ang sinabi ni Sam. Hindi pa nga nakakalabas si tatay pati si Joe nasa hospital din.Mabilis akong nagpalit ng damit, medyo nahihilo pa ako dahil sa biglaang paggising pero ayos lang, kailangan kong mapuntahan ang asawa ko. Ilang minuto lang nakasakay na ako ng taxi pabalik sa hospital. Sa Castilllo Medical din pala siya dinala.Panay ang agos ng luha ko na pati ang driver nababahala na sa akin. "Ayos ka lang, Ineng?" nag-aalalang tanong nito sa akin.Tumango lang ako sa kanya at pilit na pinipigilan ang mga hikbing gustong kumawala sa akin. Grabe namang pagsubok to sa akin. Hindi ba pwedeng isa-isa lang? Hindi ko kakayanin kapag nawala sa akin ang asawa ko. Masaya pa kaming nag-usap kahapon bago kami naaghiwalay. Ang dami pa naming plano tapos bigla na lang naging ganito?"Babe let's go." salubong ni Sam sa akin. "Stop crying, Ku
"Name your price and disappear."His voice is cold and menacing. His aura is intimidating. Even his wife who is standing beside him was shocked. The atmosphere became hot, it's suffocating. My breathing became heavy, my nerves were shaking. I can no longer name the emotion I am feeling right now."I want you to stay away from my son."Hindi kaagad ako nakagalaw sa sobrang gulat. Parang biglang nablangko ang utak ko na hindi ko alam kung ano ang aking sasabihin. Parang lahat ng gusto kong ibatong salita sa kanya ay biglang naglaho, hindi ko alam kung anong gagawin.The man in front me right now is looking straight to me with a disgust look in his eyes. I know that this day will come but I never expected it to be like this. The mighty Samuel Dela Vega is looking at me like I'm a mere dust, a nobody. I'm shocked and I am not prepared for this. My husband didn't ready me for this.Ito na ang kinatatakutan kong araw. I know the moment his father knew me or anything about me and his son h
This is the last part of Simone's POV. I divided it into four dahil gusto kong e-share kung anong nararamdaman ni Simone Mamon, ang himatay king at isa ding iyakin Brute and soon to be member of team UNDERstanding. Maraming salamat po sa inyong lahat. Thank you for being with Belle and Joe in this wonderful journey. See you in my next story, AVAngers!Amping mong tanan! Labyu All!___________________________________"Are you ready to give up your single life? Dahil kapag ako ang naging asawa mo Joe, madamot ako. I want my husband only for me. Ayoko ng may kahati."After she said those words agad kong tinawagan si Castillo. Siya ang unang pumasok sa utak ko na pwede kong hingan ng tulong at the same pwedeng magtago tungkol dito ayun sa kahilingan ng Belle Marie ko. I can't let this day passed without getting married to my baby girl. It is too early to for me to decide but I'm certain. Siya ang babaeng gusto kong maging asawa at siya ang gusto kong maging ina ng mga anak ko. "Brute!
"Is this really true?" pabulong kong tanong sa aking sarili habang nakatingin sa mensaheng pinadala ni Castillo sa akin. I still can't believe that I finally found her."I don't think it's just a plain coincidence, it is something that we're destined for."Akalain mo na ang tutor na bestfriend pala ng bunso namin, na inaayawan ko kanina at ang batang babaeng nakilala ko 8 years ago ay iisa lang pala. Such a lucky ass I am, right?My tutor and my baby girl who owned the most beautiful pair of amber eyes is just the same. Kapag sinuwerte ka naman talaga, oo. Paayaw-ayaw pa ako kanina, yun pala ito na ang matagal kong hinihintay. Ang tadhana na ang siyang gumawa ng paraan at naglapit sa amin ni baby girl ko."Please be good to her Kuya, she's my bestfriend. She's the nicest and the best kaya please lang Kuya, don't be so hard on her. I know napipilitan ka lang dahil kay Daddy but please don't be rude with her."mahinahong paalala ng kapatid ko sa akin. I sighed. It's true na napilitan la
Today is our last day here in Davao. It's so sad na matatapos na ang bakasyon namin ng hindi ko man lang nakita ulit si baby girl. Gustong-gusto ko ng magtanong kung nasaan siya kaso ayoko namang maging target ng mga tukmol. Baka isipin pa nilang interesado ako sa whereabouts ni baby girl kahit yun naman talaga ang totoo. The last time I'd seen her was that in the green house. Hindi na ito nasundan kahit maaga pa akong nagpunta sa green house kinabukasan. Wala din doon ang tatay na sinasabi niya at mukhang ibang tauhan ang nandun para alagaan ang cauliflower ni baby girl."Brute, here's the box of your veggies." Napasulyap ako sa kahon na sinasabi ni Vin Derick. Naka-tape na ito and if I'm not mistaken ito yung cauliflower at lettuce na sinasabi ni baby girl. So tinotoo niya talaga ang sinabi niyang bibigyan niya ako ng gulay. That's so sweet...I thought ako lang ang may dadalhin but then I stopped when I saw William and Calyx have this annoying smiles in their faces. "Bakit?" mas
"She's too young for you Dude." Agad na nagsalubong ang kilay ko ng marinig ko ang nang-iintrigang si William na sinabayan pa ng tawa ng gagong si Villegas.Here they are again! Ang aga pa nambubwesit na naman.Binaling ko ang tingin sa ungas at tama nga ang hinala ko dahil nakangisi ang mga gago habang nakatingin sa akin at pasimple pa silang nagbubulong-bulungan ni Villegas."Don't start Guerrero, it's too early." Masungit kong sabi sa kanya pero nagkibit balikat pa si gago at lalong ngumisi sa akin.Bakit ba kasi sinama pa ni Vin Derick ang mga gagong to dito ngayon sa hacienda Valderama? Lalo na itong si Guerrero.Ayos lang naman sana kapag andito si gago kasi masaya ang tropa yun nga lang sobrang intrigero, chismoso, sipsip at hindi lang yun napaka-ingay pa. Kung ano-ano lang kasi ang pumapasok sa utak ni gago. Daig pa ang babae sa katabilan"Kanina ka pa dyan nakatingin sa batang babae, kala mo hindi namin napapansin?" He said, raising his cup of coffee. Lalo pang ginanahan si g
Pagkaparada pa lang ngsasakyan agad na sumalubong sa amin ang makukulay na ilaw sa entrada ng mansion. Napatingin ako kay Joe na nakatitig pala sa akin at pinagmamasdan ang reaksyon ko. "You like it?" He asked. Sunod-sunod akong tumango sa kanya. "Ang ganda daddy,super..."Lalong nagliwanag ang entrance dahil pinuno nila ng puting maliliit na ilaw ang labas. Pati ang pathway na dadaanan ay may ilaw din. Wala pa ito kanina pag-alis namin ah? Ano kayang meron?"This way baby." aniya at maingat akong inalalayan papunta sa may pool at garden area. Pagdating doon lalo akong namangha. The garden is decorated with raindrop snow falling lights. Ang ganda tingnan, magical yung tipong sa mga palabas mo lang makikita.Patingin-tingin ako sa paligid dahil nakakapanibago ang katahimikan. Anong meron? Bakit ganito ang lightings? Bakit sobrang tahimik? Saan ang mga kaibigan nila? Saan si Bella, si Mommy, si Papa at si Kuya?Magtatanong sana ako sa kanya ng biglang pumailalanlang ang isang magand
Finally! Another story has to an end. Thank you so much Avangers ko for making it this far. Thank you for being with me in Simone Jose and Belle Marie's journey to forever. Salamat sa hindi niyo pag-iwan sa akin at higit sa lahat salamat sa mga comments niyo. You inspire me to write more. Awww naiiyak ako. Basta! Thank you sa inyong lahat. Love you all, Avangers ko!Sana may natutunan po kayo kina Daddy Joe at Baby Belle. Thank you from the bottom of my heart.Kitakits po tayo sa next story ko, Avangers!Amping mong tanan! Labyu All! Kaya nato ni! Laban lang!———————————————————————-"Belle Marie?" a familiar voice stopped me from picking the boxes of cookies for my daughter pero hindi ko agad nakita kung sinong tumawag sa akin dahil agad na nakaharang ang asawa ko na kulang na lang ay itago ako sa kanyang dibdib. Kung makayapakap ito sa akin para bang may taong may gustong umagaw sa akin ngayon mula sa kanya. "Daddy, who is that?" I asked looking at his grumpy face again. Natawa ak
"S-sorry ate...sana mapatawad mo ako sa lahat ng kasalanan ko sayo. I promise to be good here. Magbabago ako para sa inyo ni papa. Hindi pa huli ang lahat diba?" Hindi ko na nasagot ang tanong niya dahil muli ko siyang niyakap ng mahigpit. I cried with her. I cried with my sister. Masakit sa akin na nangyari 'to kay Patricia."Yes, baby sis, hindi pa huli ang lahat. Magpakabait ka dito ha? Babawi si ate sayo kapag maayos na ang lahat. Tutulungan kita, basta magpakabait ka. " I said and kissed her cheek before we left. Hindi ko na nilingon si tiyang. Tama na ang mga salitang binitiwan ko para sa kanya. "I will wait for you ate. Please bisitahin mo ako dito...isama mo ang pamangkin ko." I smiled and nodded at her. I miss my bratty sister. Kahit naman kasi maldita si Pat mahal na mahal ko pa rin ito."Are you okay?" my husband ask in a concerned tone. I sighed and nodded. I somehow felt relieve na nailabas ko ang lahat ng hinanakit ko kina tiyang pero hindi ko pa rin maiwasang malungk
Ayaw makipag-usap ni tiyang at Pat sa akin kung hindi ko kasama si Tatay Ben kaya kailangan pa naming hintayin si Tatay na pinasundo ni Papa sa mga tauhan ni Kuya. Pagkadating ni tatay saka pa kami pumasok. Ayaw pa sana nilang may kasamang iba pero hindi ako papayagan ni Joe na mag-isa. Magkatabi sila ni Pat parehong nakatulala at nakatingin lang sa mesa sa harapan nila. Ibang-iba ang ayos nila noong huling kita namin. Malaki ang ibinawas ng timbang nilang dalawa. Si Pat ay mukhang mas matanda pa tingnan kesa sa akin. Si tiyang hindi na kagaya nung nasa davao kami na sobra kung makapostura, ngayon kahit sa pagsuklay ng buhok mukhang wala na din itong pakialam at basta na lang tinali. Nang mapansin nilang dumating na kami ay biglang tumalim ang tingin nilang dalawa sa amin, lalo na sa akin. "Ben love." tawag ni Tiyang pero hindi sumagot si tatay tatayo pa sana ito pero napahiyang umupo ng tinaas ni tatay ang kamay niya para pigilan ito."Papa ko." si Patricia na agad tumayo para sal
"Hi D-daddy I have a good news for you..." His eyes watered as soon as I opened my mouth to greet him in the camera. I wanted to look happy but tears started pooling in my eyes as I look at the camera with my shaking hands and trembling lips. I'm holding my pregnancy test with two lines showing it to him. That is suppose to be the happiest day of our lives... "I-I'm positive, Daddy. I'm pregnant, you're going to be a real daddy soon." I look straight at the camera like I was talking to him. " I know it's not possible for you to know about my situation but still I want to tell you. Joe, magiging daddy ka na. Natupad na ang matagal mong pangarap."Tumigil ako dahil may bumara sa aking lalamunan at nahihirapan akong huminga. Tumingala pa ako para pigilang ang mga luhang nag-uunahang pumatak sa aking mga mata pero patuloy lang ito sa pangingilid sa aking pisngi."Ang daya mo ang sabi mo mag-iingat ka pero ayos lang dahil iniwanan mo akong ng magandang alaala." I tried to joke and smile