NATHANIEL DEVON'S POV"Who are you? Why are you playing with my Kuya's ball?"Malditang tanong ng bunsong kapatid ni Hendrick at Derick sa akin, kanina ko pa ito pinagmamasdan habang naglalro siya ng barbie niya. She's different from other kids playing their barbies, kasi yong iba sinusuklay suklay pero siya binibitin niya patiwarik ang barbie niya at sinasakal sakal niya ito gamit ang isa pa.Siguro nasa limang taong gulang ito. Nakapamaywang pa na akala mo talaga ay ninakaw ko ang bola ng kapatid niya. Hiniram nga lang eh, 'nong akala niya sa akin walang ganto? Meron din kaya akong bola sa bahay, hindi ko lang nadala."Are you deaf? Are you mute? Why are you not talking?"Hinawi niya pa ang kanyang buhok sa likod tsaka muling namaywang. She looks pretty in her dress sana kaya lang biglang pumangit kasi pangit ang ugali. Ke bata bata pa ang suplada na. Halos mag-isang linya na ang kilay nya habang natingin sa akin. "What?" Maarteng tanong niya sa akin. Pinamaywangan nya pa ako.l na a
"Welcome back Chrystelle!" Napatigil ako sa paglalakad papasok ng bar ng marinig ko ang malakas na tili ni Cassandra. Kahit na malakas ang tugtog sa loob dinig ko pa rin ang tela nakatrumpang boses nito. And this bitch really has the guts to shout my name,tuloy dami-daming nakapansin sa aming dalawa.Nakadipa pa ang dalawang kamay nito para salubungin ako ng yakap. She's my college bestfriend,actually dalawa silang malapit si akin noong college pa kami, siya at si Kathiana. But I cut my friendship with Kathiana 'coz we found out that she cheated on my brother, and I can't accept that. I don't wanna be friends with cheater. I hate cheaters. Mas feel ko pang mag-solo ako kesa pumatol sa mga manloloko.Dito namin napag-usapang magkita pagkatapos nang ilang taong pamamalagi ko sa Paris. I'm a freelance model, kaya minsan kung saan-saang bansa ako nakakaabot. At nitong huli nga sa Paris ang show namin."Hello Cassy! I miss you babe." Bati ko sa kanya sabay beso.Hinawakan nito ang kamay ko
"Hoy Valderama, bakit andito ka?" maangas na tanong ni Mira sa akin. I pretended that I didn't hear them, nanatili lamang akong nakayuko at kunwari nagbabasa ng libro pero ang totoo ay nakikinig lang ako ng music sa airpods ko.Pinili kong tumambay mag-isa ngayon dito sa likod ng building dahil iniiwasan kong mapaaway sa grupo ni Mira. Wala akong kasama dahil nag-halfday lang si Cassandra tsaka di ko alam kung saan naman nagsususuot si Kathiana. Tatlo lang kaming magkakaibigan. I'm choosy with my friends, Kath and Cassy is enough for me.Ayaw ko din ng maraming kaibigan dahil yong iba pinaplastic lang ako. Nakikipagkaibigan lang ang mga ito sa akin para mapalapit sa mga kuya ko.Gaya na lang nitong mga kaibigan ni Mira, dati nagfe-feeling close ang mga ito sa akin pero nung hindi ko sila ni-reto kay Kuya Derick bigla na lang nagbago ang mga ugali ng mga 'to.Lumayo na nga ako para makaiwas sa kanila pero heto sumunod parin ang mga 'to sa akin dito sa likod para awayin ako.Iniiwasan k
Ilang linggo na ang nakalipas pero naiinis pa rin ako sa tuwing naalala ko ang ginawa nina Mira pati ng mga kaibigan niya sa akin. Gusto kong gumanti sa kanila. Feeling ko hindi ako magkakaroon ng peace of mind kung hindi ko maiganti ang sarili ko. Pero bilin ni Kuya wag na daw ako maghanap ng gulo at silang dalawa na ang bahala ni Kuya Derick ang babawi para sa akin. But I doubt, my brothers are strict but I think they're not freak like me. Ako lang ata ang medyo matigas ang ulo sa aming tatlo.I could still remember Mirabella and her friends' mocking faces at sa tuwing pumapasok yon sa utak ko bigla na lang akong naiirita. Nagising ako nung araw na yon masakit ang buong katawan ko. Sino ba naman ang hindi sasakit ang katawan kung limang tao ang kakalabanin mo? Hindi ko na nga nakilala kung sino ang lalaking nagdala sa akin sa clinic. Ang sabi ni Kuya Hendrick, tumawag lang daw ang nurse ng school sa kanya para ipaalam ang nangyari sa akin. Hindi niya din binanggit kung nakilala
"What is it this time, Veronica Chrystelle?"Kapag ganito ang tono ng pagtatanong ni Kuya Hendrick alam kong, alam na niya ang nangyari sa school kanina. Paano niya kaya nalamang nakipag-away na naman ako?"Kuya..." I acted hurt." Ako na nga yong inaway pero ako pa ang pinapagalitan mo.""I know you, princess..."Wala talaga akong lusot dito kay Kuya Hendrick. Mas okay pa si Kuya Derick sinasabayan yong mga trip ko.Paano naman kasi? Sino ba ang hindi mapapaaway kung yong tinuring mong best friend sa loob ng ilang taon ay ta-traydorin ka?We found out that Kuya's girlfriend Kathiana cheated on him at ang masaklap sa bestfriend niya pang si Hugo! Hugo gago! That a**hole! Kala niya siguro ikina-gwapo niya kung susulotin niya ang girlfriend ni Kuya Derick. At ito namang si malanding Kathiana, akala niya din siguro na ikina-ganda niya yong pag-cheat niya sa Kuya ko. Di hamak na mas gwapo ang Kuya Derick ko kesa kay Hugo taba noh. Kala niya nakalimutan ko nang ang taba-taba niya dati nung
"One more pose Ver." I lift my chin, mouth half-open, look sideway, brows half raised, eyes are fierce and look at the camera seductively. This is my last photo shoot for today. I look like a hot goddess in my bloody red string bikini for the lingerie brand I'm endorsing."Good job, Veronica!"Dun pa ako nakahinga ng maayos pagkatapos kung marinig ang sigaw ng official photographer na kaibigan ko din. After ilang shots natapos ko din lahat ng shots na kailangan niya.Many people think that modelling is an easy job, where in fact it's one of the toughest. I have to maintain my diet, I have to limit my food intake at halos din nga ako kumain. I have to exercise regularly at ang dami pang bawal. That's my routine for years now. Madalas kasi sunod-sunod ang pictorials ko lalo na kapag madaming na booked na project si Blane, that's why I have to maintain my figure.After graduation I flew to Paris to fulfill my dreams. I landed on a big company and was invited to other different countri
"Princess, this is Nathaniel Castillo your personal bodyguard." Dad said.Halos mabingi ako pagkatapos kong marinig ang sinabi ni Daddy. What the heck? Magiging bodyguard ko ang hambog na yan? It can't be."Dad, No way! I said and glared at the man who's just standing like a post and giving me a cold stare. He's really good at acting. Akala mo kung sinong mabait sa harap ng magulang at mga kapatid ko."Yes way, Princess." Natatawang sagot ni Dad sa akin at alam kong kapag ganito si Daddy he's not taking my whims seriously."No need, Daddy, I can protect my self. I don't need hi—" I tried to defend myself but to no avail. Decided na si Dad at pati ang mga kapatid ko."Please don't argue, baby. It's for your own good and beside Nate is your brothers' friend. He's a retired army and I trust him . He's good baby, he can protect you tsaka mabait na bata to.Wow! Just wow! I almost choke on what he said. Mabait? Yang hambog na ya mabait? Hindi mo lang ang ginawa niyan sa akin Dad. Pati ba
Can I call you baby?Can you be my friend?Can you be my lover up until the very end?Let me show you love, oh, I don't pretendStick by my side even when the world is givin' in, yeahThe moment I step into his car that annoying music invaded my ear. Pati ba naman ang lalaking to nakikinig sa ganyang klaseng tugtog? The lyrics is so corny like duh?!I don't know if it's on his playlist or it just randomly played?Oh, oh, oh, don'tDon't you worryI'll be there, whenever you want meI don't believe in that. Only fools will. Alam ko na ang ganyang linyahan. Kaya palaging nasasaktan si Cassandra dahil paniwalang-paniwala siya sa mga ganyan.I need somebody who can love me at my worstNo, I'm not perfect, but I hope you see my worth'Cause it's only you, nobody new, I put you firstAnd for you, girl, I swear I'll do the worstI can't take it any more this music is so annoying. I want a quiet ride. Gusto kong marelax ang utak ko, pero nakakinis yong tugtog niya."Turn that off." sabi ko
NATHANIEL DEVON'S POV"Who are you? Why are you playing with my Kuya's ball?"Malditang tanong ng bunsong kapatid ni Hendrick at Derick sa akin, kanina ko pa ito pinagmamasdan habang naglalro siya ng barbie niya. She's different from other kids playing their barbies, kasi yong iba sinusuklay suklay pero siya binibitin niya patiwarik ang barbie niya at sinasakal sakal niya ito gamit ang isa pa.Siguro nasa limang taong gulang ito. Nakapamaywang pa na akala mo talaga ay ninakaw ko ang bola ng kapatid niya. Hiniram nga lang eh, 'nong akala niya sa akin walang ganto? Meron din kaya akong bola sa bahay, hindi ko lang nadala."Are you deaf? Are you mute? Why are you not talking?"Hinawi niya pa ang kanyang buhok sa likod tsaka muling namaywang. She looks pretty in her dress sana kaya lang biglang pumangit kasi pangit ang ugali. Ke bata bata pa ang suplada na. Halos mag-isang linya na ang kilay nya habang natingin sa akin. "What?" Maarteng tanong niya sa akin. Pinamaywangan nya pa ako.l na a
"Meeting adjourned. Goodnight everyone."It's another tiring day but at the same time productive. Sa ganitong paraan ko nilibang ang aking sarili mula ng dumating ako dito sa Amerika.It's been a while, ang bilis lumipas ng mga araw. Hindi ko namalayang anim na buwan na pala ako dito.I continued my therapy and treatment here in US,so far hindi na ako inaatake ng depression.I'm good,masasabi kong ayos na ako. Nakakatulog na din ako ng maayos. Though minsan naalala ko pa rin si Natasha, iniisip ko na lang na sana nasa maayos siyang kalagayan.I'm still hoping that one day magkikita kami ulit ng anak ko. Alam ko naman kasi noon pa, na kinuha siya ng totoo niyang ina. I'm just in denial 'coz I didn't expect that, time will come she will take my daughter away from me.Bago pa man ako nakapagdesisyon na pumunta dito sa US, alam ko na lahat. Actually noon ko pa alam ang tungkol kina Ate Vilma, Celine at Milo.Ipinagtapat na ito sa akin ni Nathaniel pati ng pamilya ko pero ayokong makinig,
(Maraming salamat sa inyong patuloy na nag-aabang sa update ko. This story is the one who made me cry a lot. Yong ilang ulit akong nagbago ng mga chapters para lang hindi masyadong masakit para sa akin. I so love Veronica and Nate na feel ko din ang pain nila. Isang chapter na lang matatapos na.)________________________________________"I'm so sorry, Hon..."Nate is kneeling in front of me, crying like a lost kid. Apologizing over and over something that he didn't do. It's not his fault that Natasha is missing, pero araw-araw itong humihingi ng tawad sa akin sa kasalanang di niya naman ginawa.It's been five months. Halos halughugin na nila Nathaniel ang buong Pilipinas pero hindi parin mahanap ang anak namin."Please stop saying sorry Nate. We both know that it's not your fault." I am controlling my emotion not to have another breakdown. I can't be weak now. Tama si Mommy, hindi lang ako ang nasasaktan dito. Nathaniel loves my daughter so much that even if he's not talking I know he
"Tahan na, Princess, mahahanap di si Natasha. Maibabalik din sa atin ang anak mo."Tahimik lamang akong nakikinig kay Mommy habang tumutulo ang mga luha ko. Kanina nya pa ako pinapatahan pero wala na atang kapaguran ang mga mata ko, wala na sigurong katapusan itong mga luha ko. It's more than a month, hindi pa rin nahahanap ang Natasha ko. Sa bawat araw na dumadaan para akong mamamatay sa sakit ng pagkawala ng anak ko. Simula ng mawala si Tasha araw araw na lang akong umiiyak dito sa aking silid. Wala akong kinakausap. Ayokong makipag-usap kahit kanino. Ang gusto ko lang ngayon makita na ang anak ko at lumayo sa lugar na ito.Hindi ako makatulog ng maayos. Sa bawat pagpikit ng aking mga mata ay ang mukha ng anak ko ang aking nakikita. Naririnig ko ang mga tawa niya. Ang boses niya na tinatawag ang pangalan ko. My poor Natasha..my sweet pumpkin...Ano na kaya ang nangyayari sa kanya ngayon? Hindi ko alam kung inaalagaan ba siya? Kung maayos ba ang kain niya... ang tinutulugan niya..
"Babe, I miss you." bungad sa akin ni Cassandra. Kauwi niya lang galing states the other day. She contacted me last night dahil gusto niya daw makipagkita sa akin ngayon.As usual my bubbly bestfriend is back. She looks so happy and I'm happy for her too. I guess her stay in US taught her a lot. Ibang-iba na din ang aura niya ngayon, sobrang aliwalas lang tingnan ng mukha niya."Are you okay?" tumango ako saka yumakap sa kanya."I miss you Cass..."Ang kaninang ngiti niya ay napalitan ng pag-aalala. "Why you look sad? Something's bothering you, Babe?Inangat niya pa ang mukha ko para tingnan ako sa mga mata at doon ko na hindi napigilan ang pag-uunahan ng mga luha ko. Pakiramadam ko ngayon, nakahanap ako ng taong pwede kong mapagsabihan kung ano man ang nararamdaman ko, kung ano ang mga gumugulo sa akin ang kung gaano kabigat ang dibdib ko."What happened?" Tanong niyang puno ng pag-aalala. Giniya niya pa ako sa tabi ng inuupuan niya. Ang sana masaya naming pagkikita ay naging malungk
Nate's POV"Don't be a coward, Dude, Maiintindihan ka din ng mga in-laws mo. Kung ako sayo sabihin ko na kay Veronica. Asawa mo yun, dapat wala kang tinatago sa kanya.""Tang-ina naman, Montenegro.Kung sana ganun lang kadali ang lahat. Paano ko sasabihin sa asawa ko? Saan ako magsisimula? Anong uunahin ko? "Maaga palang ito na ang topic namin ni Montenegro. Gusto niyang sabihin ko kay Veronica ang lahat ng mga nangyayari at pagkatapos kausapin ko din itong sa Paris muna o sa States mamalagi para hindi siya mapahamak. But knowing my wife alam kong hindi ako iiwan nito kapag nalaman niyang pati ang buhay ko ay nanganganib.How can I tell her about the kidnapping case kung hanggan ngayon hindi pa naman alam kung sino ang mastermind? Paano ko sasabihin sa kanyang alam na ng mga magulang niya ang tungkol sa pagpapakasal namin. Paano ko sasabihing pupunta muna kami sa ibang bansa dahil kailangan kong samahan saglit ang kapatid ko? Ngayon lang ako naging ganito, yong tipong hindi ko alam ku
Nathaniel's POV"Where's my sister?"Andito kami ngayon sa warehouse, dala ang babaeng nagngangalang Myrna. After hours of waiting na tyempuhan din ito ng mga tauhan ko na lumabas dahil bumili ng pagkain niya. Wala na itong nagawa ng isakay ito ng mga tauhan ko sa van at dinala dito.Kanina pa ito umiiyak at nagmamakaawa na wag namin siyang patayin. Bakas sa boses ang takot nito, siguro iniisip niyang isa kami sa mga gustong magpapatay sa kanila ng kinasama niya."Sagot!" Malapit ng maubos ang pasensya ko. We've been asking her countless time, pero ayaw nitong magsalita. Hindi siya naniniwalang kapatid ko si Nathalia na tinatawag niyang Clea.Kinasa ko ang aking baril sa harapan niya at doon ito natigilan. "I'm not kidding, woman! Sabihin mo sa akin kung nasaan ang kapatid mo kung ayaw mong humantong tayo--""Nasa mga Contreras siya nagtatrabaho. Katulong...k-katulong si Clea ng mga Contreras...Elena Contreras.""Fuck! Tawagan niyo si Milo!"I knew it, that girl has something kaya i
Nate's POV"Did you tell her the real score, Dude?"Napatigil ako sa pag-inom dahil sa tanong ni Montenegro. Padabog kong binaba ang baso ng alak na muntik pang mabasag. Hindi lang itong ang unang beses niyang tinanong sa akin simula nung malaman naming si Veronica ang target ng mga kidnapper.Isa sa kidnapper ang natagpuan namin at inamin nya sa amin na napagkamalan lang ang kapatid ko. Yun lang ang tangin nakuha namin sa kanya dahil nung binalikan namin ito wala na. Pinapatay na ng mastermind nila. Hindi niya na rin naituro sa amin kung saan ang nagtakas sa kapatid ko kasi wala na din silang balita pagkatapos nagka-onsehan. Sinabi nitong may kasama silang babae, yun at ang kinakasama niya ang tumakas kay Nathalia. Muntik ko pa siyang mabaril nang sinabi niyang baka patay na din ang kapatid ko dahil hinhunting na ang mga ito. Ilang taon na ang nakalipas pero umaasa akong buhay siya. Nararamdaman kong buhay ang kapatid ko at hindi ako nawawalan ng pag-asa na balang araw magkikita k
I woke up feeling dizzy. Pakiramdam ko nanginginig pa rin ang katawan ko sa takot sa nangyaring barilan kanina. Dahan-dahan kong minulat ang aking mata para alamin kung nasaan ako pero ang mukha ni Nathaniel ang bumungad sa akin. Andito na ako sa silid ko ngayon. Ang huling naalala ko kanina ay yakap ako ni Daddy ng mawalan ako ng malay. Tatayo na sana ako ngunit may kamay na pumigil sa akin."Hon...""What are you doing here, Mr. Castillo?""Hon...please let me ex--""Get out! I don't want to hear anything from --"Hindi ko na natapos ang nais kung sabihin dahil biglang pumasok si Kuya Derick at agad pinalunan ng suntok si Nathaniel. Nanigas ako sa aking pwesto."I already warned you, A**hole!" he shouted at Nathaniel and again punch him in the face. " "You're messing my sister's life again, Fucker!" I thought Nathaniel will fight back but he just let Kuya Derick gave him strong punches. Kaliwat kanang suntok na sobrang lakas ngunit tinatanggap lang niya. Ni hindi mana lang ito umi