"Oops!" I almost lost my balance mabuti nalang at nakahawakan niya agad ako. Dahil sa sobrang pagmamadali ko may nabunggo akong lalaki. Nagkasalubong ang mga mata at agad na gumuhit ang pilyong ngiti sa mga labi nito. "William?" Hindi ko siya napansin dahil busy ako sa phone ko. Katatapos lang ng duty ko. I was calling Knoxx but he's phone is just ringing. "O kalma! Ako lang to, akala mo artista noh?" mayabang nitong sabi sabay akbay sa akin. "Tapos na duty mo? Tara sabay na tayo?" hindi pa man ako naka-recover kinuha niya na ang bag ko at hinawakan ang kamay ko palabas. Siya si William Anthony Guerrero,nag-iisang anak ng mga Guerrero kung saan nagtatrabaho ang nanay ko. Kaibigan ito ni Knoxx at Knight at kabigan ko na rin. Halos sabay na kaming lumaki ng mga ito. William lang ang tawag ko sa kanya dahil ayaw niyang tinatawag ko siyang Sir. Mabait at palakaibigan si William yun nga lang medyo kagaya ko rin ito, GGSS din at sobrang mahangin. "Anong ginagawa mo dito?" tanong k
"Wife? Hala! Mag-asawa na kayo?" Si William na siyang pinaka chismoso sa lahat ang unang lumapit sa amin.Hindi pa ito nakuntento sa simpleng tanong lang kinalabit niya pa talaga ang lasing na si Knoxx para humarap sa kanila."Asawa mo na si Cara, Knoxx?" Ulit ni William pero sinimangutan lang siya ni Knoxx."Kelan pa, Brute? Bakit di man lang kayo nang-imbita ni Cara?" Dagdag ni Calyx pero ganun din ang ginawa ni Knoxx sa kanya."Damot mo naman Knoxx, gusto kong kumain ng lechon sa kasal niyo eh. Bat di mo sinabi?" Segunda naman ni Ethan na akala mo talaga di afford bumili ng lechon."Sinong nagkasal sa inyo? Si Tito Judge ba?" Si Derick."Malamang sino pa ba?" Kompirma ni Simone na sinang-ayunan din ng iba."Sino pa ang nakakaalam nito?" Si Knight na kanina pa halatang nalilito at naguguluhang tumingin sa amin ng kambal niya."Alam ba ito ng mga magulang ni Cara, Kuya? Alam ba nila ang tungkol sa kasal niyo Cara? Bakit hindi mo pinaalam kay Mamá at Papá? Bakit di mo man lang sinabi
I promised to myself that I will protect my parents no matter what but seems like ako pa ang dahilan kung bakit sila naghihirap ngayon. Ako ang dahilan kung bakit nalagay sa panganib ang buhay ni tatay. Hindi lang basta bugbog ang inabot ng tatay ko. May nakitang fructure sa ribs ni Tatay sa sobrang pagkabugbog sa kanya at posibleng may maapektuhang organ sa loob. Kailangan siyang maoperahan kaagad.Hindi ko alam kung ano ang aking gagawin. Walang makapagturo kung sino ang gumawa nito kay tatay. Hindi niya rin namukhaan ang mga bumugbog sa kanya dahil sa madilim na parte ng hacienda siya inabangan. Hindi ko alam kung alin ang uunahin ko. Hindi sapat ang perang naipon ko. Hindi ko alam saan ako manghihiram. Kanina tinawagan ko si Knoxx pero hindi ito sumagot. Akala ko nakatulog lang pero nung tinawagan ko si Knight sinabi niya sa akin may emergency na dinaluhan si Knoxx sa Manila. Umalis daw ito kaninang madaling araw at hanggang ngayon hindi pa nakakabalik. Hindi daw niya dala ang
Weeks passed wala akong narinig mula kay Knoxx. Ang alam ko hindi pa ito nakakauwi mula nung may nangyari sa planta nila. Naibalita sa telebisyon ang nangyaring sunog. Kinamusta ko siya pero wala akong natanggap na reply mula sa kanya. Pero ayos lang kailangan ko pa rin siyang intindihin. Alam kong madami siyang problema ngayon.This is not the time for us to fight. I need to understand him and his responsibilities because that is what he needs right now. Ito lang ang magagawa ko dahil wala akong maitulong na pinansyal sa kanya.Hindi ako naniniwala sa mga sinabi ni Miracle. Kay Knoxx lang ako maniniwala. Hanggat hindi niya sinasabi sa akin na ayaw niya na sa akin mananatili ako sa tabi niya. He promised me that he will stay with me for the rest of our lives. I won't leave him. I trust him and his words. I will stay and wait for him 'til he comes back. I will hold on to his promises. Bibitaw lang ako kapag siya na mismo ang umayaw sa akin. Kapag siya na mismo ang magtulak sa akin pal
That day William left. Hindi ko alam kung kailan siya dadalaw ulit pero nag-iwan ulit siya ng pera panggastos namin ni Nanay. Hindi na ako nahiyang tanggapin ang binigay niya dahil matumal na rin ang kita ko sa pagbebenta. Kung hindi ko tanggapin ang perang inabot ni William, parehas kaming magugutom ng mga magulang ko. Ang hirap maging mahirap. Kahit anong pagpipilit ang gawin para makaahon sa kahirapan kulang parin. Mas lalo pang naging mahirap ang buhay dahil may mga taong masayang nakikita kang naghihirap. Though I was feeling tired and exhausted, kailangan kong pumunta sa clinic ni doktora Marfori para sa 'community service ko' . Community service na hindi ko alam kung kailan matatapos. Isang malakas na buntong hininga ang aking pinakawalan bago ako nagpakita sa Doktora. Pagkapasok ko pa lang ang malditang mukha ni Miracle agad ang sumalubong sa akin. May hawak itong tasa at nakataas ang isang kilay sa akin. "Bakit ngayon ka lang? Don't you know that you are late alread
Trigger warning: Read responsibly. (Kung may pinagdadaanan ka. Please skip this chapter.__________________________"Knoxx is mine!" she shouted desperately and tried slapping me using her other hand but I was quick to hold it. I am holding now her both hands, stopping her from hurting me. She is now out of control. I know because I have witnessed how many times she lose her temper. Her eyes is screaming hate and anger. She is gritting her teeth. Nararamdaman ko na rin ang panginginig ng katawan niya sa sobrang galit. "You poor gold digger bitch! I will kill you!" sigaw niya at nagpupumiglas, gustong makawala sa akin pero mahhigpit kong hinawakan ang magkabilang kamay niya. "Tama na Miracle. Tumigil ka na! Wag mong ipilit ang sarili mo sa taong ayaw sa 'yo. Ako ang mahal ng asawa ko.""Ikaw ang tumigil, hampaslupa! Akin si Knoxx. Ako ang mahal niya."She's pushing me, trying to get her hands from me but I held it tightly. I have to hold her for her not to hurt me. She's started
Breaking News: Mayor Rigor De lima with three other men was found dead inside De Lima's rest house at Sitio Mabuhay, Patayan District, Province of the Dead. The whole province is mourning for the lost of the governor's son, a good public servant and a loving Mayor.On the other hand the family is asking for prayers for Dra. Miracle De Lima. The governor's youngest daughter was still missing . It was reported that she was last seen entering a hotel somewhere in Makati but there was no news about the lady doctor since February 24, 20xx.Any information about the doctor's whereabouts please contact this hotline 0999-xxxx-xxxBALITANG LOKAL:Natagpuang patay si Mayor Rigor De Lima kasama ang kinikilalang tatlong mga tauhan sa loob resthouse ng mga De Lima nitong Sabado bandang alas tres ng hapon. Ayun sa pulisya tumawag ang caretaker ng mga De Lima para ibalita ang naturang pangyayari. Bago ang nagawang pagpaslang naibalitang ilang araw ng nawawala ang Mayor kasama ang mga tauhan niya
Wala na akong pakialam kung pagchismisan man ako ng mga kapitbahay. Wala ng nararamdaman ang puso ko. Pakiramdam ko, hindi ko na kilala ang aking sarili. Nawala na ang dati kong sigla. Nawala na ang dating Carla na puno ng pangarap. Ang Carla na ambisyosa pero may puso at puno ng pagmamahal. Sa tuwing tumitingin ako sa salamin wala akong ibang nakikita kundi ang Carla na walang buhay. I'm alive but I feel like I'm dead. O mas maiging sabihin mas gustuhin ko pang mamatay nalang. Maybe I was not really meant to be born in this world. Kaya din siguro iniwan ako ng mga magulang ko sa bahay ampunan dahil pati sila ayaw sa akin. Ayaw nila sa isang katulad ko. Totoo nga siguro ang sinasabi nung mga batang nam-bubully sa akin noon na hindi ako mahal ng mga totoo kong magulang dahil malas ako. At kaya walang gustong umampon sa akin dahil takot sila na baka pati sila malasin kapag ako ang pinili nila. Bakit nga ba hindi nalang ako namatay nung maliit pa lang ako? Bakit kailangan ko p
My wife loathed me. Tatay Ador's death didn't stop her from moving out of our place. When I called Alex to look after my wife and make sure no one's gonna hurt her again, he told me that they are already taking their things out of their house. This is what we planned but why the hell it fucking hurt me? Thinking that my wife will leave our place it feels like killing me. Ng daming magagandang alaala namin doon sa bahay nila. Doon na sya lumaki at nagkaisip pero ngayon kailangan nyang umalis dahil sa kasalanan di nya naman ginawa. Oh God. What have I done? Did I do the right thing? I was in the hospital and I want to come to her but my friends won't allow unless I'm cleared. Ginagamot ng doktor ang tama ng baril sa tagiliran ko. I was shot earlier today. I didn't even feel the bullet. I only found out when there's a blood in my shirt already. One of the governor's men did this to me. They ambushed me. Gumanti sa akin sa ginawa kong pagbaril sa kasamahan nila but he was dead alr
I thought everything was done and we can live peacefully again but I was wrong, again. It was just the beginning of another nightmare. The mayor died and so his men. Pagkaalis namin dumating ang mga dating niyang kasama illegal nilang negosyo at yun ang tumapos sa kanila. Ang footage lang nung mga lalaking sumunod sa amin ang nakita sa CCTV. Nilinis ni Montenegro at ng mga tauhan nya ang lahat ng cctv footage na maaring makapagturo sa amin na kami ang unang nagtorture sa kanila. Nung dumating ang mga pulis at reporter patay na ang apat. Akala ko talaga doon na magtatapos ang lahat pero hindi pa pala. Nagkabarilan ang mga tauhan ng mga De Lima at tauhan ni Nate bago pa kami makabalik sa ospital. Nabaril si Milo at ibang kasamahan niya. Walang namatay sa tauhan ni Castillo pero tatlo ang namatay sa kalaban. At ang masakla, nakatakas si Miracle. Pinaghahanap na sya pero hanggang ngayon hindi pa rin sa mahanap. Nagluluksa ang buong lalawigan sa pagkamatay ng 'butihing mayor' pero h
Trigger Warning: Read Responsibly (Please skip this chapter kung may pinagdadaanan ka.)__________________________________I'm alive but I feel like a dead man walking. I survived each fucking day broken and wounded. This is the hardest time of my life. Sunod-sunod ang problema ng pamilya. Kailangan dalhin si Mamá sa ibang bansa para sa gamutan nya. Knight's also having his own problem. Tumawag sa akin ang doctor nya hindi na raw regular na nagpapa-check up si Knight sa kanya. Tinanong ko si Knight kung may problema ba pero ayaw naman nyang sabihin. Ang sabi niya ayos lang daw sya at magsasabi lang kapag hindi niya na talaga kaya. Naniwala ako sa kanya sa pag-aakalang ayos lang talaga sya pero isang pagkakamali din pala ang ginawa ko. My twin was in deep shit and I should have known that. Everyday I have to juggle with our companies problem, our family's problem and my personal problem. It's not that I am complaining. Wala namang problema sa akin, sanay na akong humarap sa mga pro
My whole life, all I wanted to do is to make Ysabelle happy. I wanted to give her the love and protection that she deserves. I wanted her to have that smile plastered on her face. I want to give her the world. She is my precious. My first love. My first in everything. Our whole relationship was magical. It was so strong and powerful. She's the young girl who brought love and excitement into my life, made me realize how amazing it is to give your heart to someone. Because of her, I discovered a feeling I never could have imagined would be so strong. I am so delighted beyond words to have her in my life and I wish that I could spend all the time and the rest of my life with her. I love hearing her magical voice, her corny yet funny jokes which awakes me and my feelings. I love watching her innocent face, her beautiful eyes like an ocean. I love feeling the tenderness and warmth of her touch and love. She is all mine and I cannot share her with anybody. I am selfish when it
"Tart." Tawag ko kay Ysabelle sa mahina at mababang boses. Palakad na ito paalis. Hindi niya alam na nasa likod niya ako. Huli na naman itong lumabas sa classroom nila. Nahuli na naman ata sa pagkopya at mukhang may dinaldal na naman kanina. Now that she's grown up, she became more madaldal. Para itong kakandidato sa daming kakilala at kung saan-saan pa napupunta. Pero ang sabi nya strategy lang daw niya 'yun para madami siyang maibenta. Minsan nga hindi ko maiwasang magselos sa atensyong binibigay nya sa iba pero ayaw ko naman syang pigilan. I want her to grow happy, yung na-eenjoy niya ang buhay niya. But I also make sure that no one comes close other than me. I'm a jealous guy and I don't want it when I'm jealous. I'm the worst. "Tart!"Mukhang nagulat pa ito pagkakita sa akin pero agad naman nagliwanag ang mga mata nya. "Hi Tart ko!!!" May kasama pang tili ang pagtawag niya sa akin. Pawisan na naman ang mukha at hindi na nakaayos ang pagkatali ng buhok. Saan-saan na naman
"Wooooow!" "Ang gaaaaanda!" "Ang baaaaaango!" "Sure ka po Kuya na sayo ang van na 'to?" Nagniningning ang mga mata ng Ysabelle ko habang nakatingin sa loob ng van. I feel a little guilty that she cried because of my foolishness earlier that's why I'm here with her now in my van showing what's the inside. Tumango ako at ngumiti din sa kanya. "Yeah, this is mine." And it can be yours too, Baby. Of course I didn't say that, I don't want to creep her out. Lumawak ang ngiti nito at namamanghang tumingin sa loob. Ang ganda nya talagang bata. Mas maganda pa sya sa barbie niyang binili ko sa US. After more than a year of just simply looking at her from afar , finally we got up close. And I must say that she looks prettier each day. As I was staring at her I can see her beautiful pair of bluish gray eyes is twinkling. Literal na kumikislap ang mga mata nito sa paningin ko. Pwede pala ang ganun? Akala ko sabi-sabi lang nila ang ganun na kumikislap ang mata. But now looking at her
"Ano ang mga 'to, Senyorito?" Manong Ador asked looking at the boxes of groceries inside our car. I also bought two sacks of rice and meat for them. I called him because I want to give these groceries to him. It's been a month that the kid was with them. And I feel like I need to help Manong Ador for their food. Yes. Manong Ador and Nana Mildred adopted the kid. After that day that I talked to him, the next day they went to the orphanage to process the adoption of the kid. I talked to my parents about it and asked if they could extend help to the couple and my parents did. After days of processing with the help of my parents the orphanage granted the couple the adoption to Manong Ador and Nana Mildred. I ask Manong Ador to keep secret that I'm the one who convinced him to adopt her because I don't want the kid to feel that they adopted her out of pity. But Manong Ador told me there's nothing for me to worry because even if I didn't tell him he wont say anything. I'm happy that
"We can be your family. I will talk to my--" Pero hindi ko pa man natapos ang aking sasabihin, malungkot na itong umiling sa akin. "Ayoko nang maniwala. Ayoko nang umasa. Ilang beses ko na narinig yan sa inyong mayayaman pero sa bandang huli wala din namang umaampon sa akin. Walang bumalik para kunin ako. P-P-P-pinapaasa lang a-ako." She said and her tears became more. She started sobbing. Her small lips are trembling. She touched her necklace and held it tightly like she's getting strength from it. I extended my hand to reached her but she took a step away from me, shaking his head. She don't want. "Naging mabait naman akong bata. Hindi ako nang-aaway dahil akala ko kapag mabait ako may aampon sa akin pero wala din namang nangyari. Lahat umaayaw sa akin. Pero sanay na ako, tanggap ko na. Walang gustong umampon sa akin kahit magpakabait pa ako." "That's not true. You're a good kid. I can see it." I whispered but she shook her head, pained. "Sinasabi mo lang yan para pagaanin
For the first time in my life, someone talked to me like that. People around me are dying to have my attention but this kid?This kid just dumped me. I feel like I'm being rejected. Am I rejected?But, she's just a kid right? She doesn't know what she's saying. She doesn't mean it. Maybe nakulitan sya sa akin? Am I makulit? Am I becoming like my brother? Should I shut my mouth and stop talking to her?When I looked at her again. Nakasimangot na ito. Tinapunan nya pa ulit ako ng tingin tsaka inikutan ng mata. What the heck?Did she just rolled her eyes on me?Oh, shit! Yes she did. This time with matching irap na. Like seriously? Anong kasalanan ko sa kanya?I was beyond shocked. I didn't expect her to do that. She's annoyed at me. But for what reason? I am just trying to help her."Kunwari mabait pero ang totoo hindi naman talaga." Mahinang sabi niya pero umabot ito sa pandinig ko. At nang mapansing hindi pa rin ako umaalis sa tabi niya nakita kong isa-isa niyang sininop ang mga