Chapter Three: Romance in the Air

Pagkaraan ng ilang oras, nagpasya sina Michele at Clarisse na bumalik sa beach house upang magpahinga ng kaunti bago sila bumalik sa siyudad at ihatid si Clarisse sa kanyang tinutuluyan.

Binati sila ni Celia, ang mayordoma at caretaker sa beach house. 

"Sir, bigla pong dumating ang inyong mga magulang. Halos kararating din lang po nila." ang imporma agad ng matandang babae sa kanila.

Hindi alam ni Clarisse kung bakit siya tinignan ni Michele. Pagkatapos noon ay muli nitong itinuon ang atensiyon sa matandang babae.

"Nasaan sila ngayon?" 

"Nasa sala sila ngayon at nagpapahinga." ang sagot ng caretaker. 

"Let's go, Clarisse. Let me introduce you to my parents." ang biglang imporma Michele.

Bago pa nakapagprotesta si Clarisse ay hinawakan na ni Michele ang kamay niya, at sabay silang naglakad papunta ng salas. 

"Michele, my son!" nakangiting tumayo ang ina ni Michele, at pagkatapos noon ay dumiretso ito sa anak na lalaki at niyakap ito ng mahigpit 

"Good evening. Dad... Mom. I want you to meet a good friend of mine, Clarisse Marshall." pagpapakilala ni Michele kay Clarisse sa kanyang mga magulang. 

Magiliw na nginitian ng ina ni Michele si Clarisse, habang kumikislap ang mga mata nito sa tuwa. 

"Oh, wow! You have a very pretty friend, Michele. Nice to meet you, Clarisse." ang mainit na pagbati ni Mrs. Montserrat kay Clarisse. 

"Ikinagagalak kong po kayong makilala, Ma'am." ang magalang na sagot ni Clarisse. 

"Honey, bakit hindi natin yayain sina Michele at Clarisse na magkape?" ang suhestiyon ng tatay ni Michele, ngunit walang makikitang kahit anong ekspresyon sa mukha ng matandang lalaki.

Napalunok si Clarisse dahil sa sobrang nerbiyos habang palihim na tinitignan ang matandang lalaki. Mukha kasi itong istrikto. 

"Tigilan mo na ang masyadong pag-iisip, Clarisse. Walang mangyayaring masama sa'yo hanggat kasama mo si Michele." ang pagpapakalma ni Clarisse sa kanyang sarili.

Natigil ang pag-iisip ni Clarisse nang marinig niyang muli ang boses ni Mrs. Montserrat.

"Tama ka, honey.... Celia, pwede bang paghandaan mo kami ng kape at mga pastries and cookies?" ang nakangiting pakiusap ni Mrs. Montserrat sa kanilang mayordoma.

"Yes, Madam." ang tugon naman ni Celia. Matapos noon ay naglakad na ito papuntang kusina. 

Ibinalik naman ni Mrs. Montserrat ang kanyang atensiyon kay Clarisse.

"So tell me, Clarisse. Paano kayo naging magkaibigan ni Marco?" ang tanong nito.

Nagkatinginan sina Michele at Clarisse. 

"Una po kaming nagkakilala sa pnagtatrabahuhan kong convenience store. Nakita ko po na hindi maayos ang kalagayan ni Michele dahil sa hypoglycemia. Binigyan ko po siya ng nararapat na first aid at tumawag na rin po ako ng ambulansya. At doon na po nagsimula ang lahat." ang pagkukwento ni Clarisse.

"Maraming salamat sa pagligtas mo sa buhay ng anak namin, Clarisse." ang sinserong pasasalamat ni Mrs. Montserrat. 

"Sounds like a scene in a romantic movie." 

Hindi nakaligtas sa pandinig ni Clarisse ang sarkastikong tono sa boses ng tatay ni Michele.

Alam niya ang gustong ipahiwatig ni Mr. Montserrat.  Halata namang may ipinapahiwatig siya, pero ayaw niyang magsimula ng gulo, kaya naman nagpasya na lamang siyang manahimik. 

Natigil ang pag-iisip ni Celia nang marinig niya ang boses ni Henry. 

"Nandito na po ang inyong kape." ang imporma ni Celia, habang may hawak itong tray na may mga tasa ng kape at iba't-ibang klaseng pastries.

Naisip ni Clarisse na maganda ang timing ng pagdating ni Celia dahil nabasag ang tension sa pagitan nila ni Mr. Montserrat.

Habang nagkakape sila ay panay naman ang kuwento ni Mrs. Montserrat kay Clarisse.

Pero napapansin din ni Clarisse na nakatitig sa kanya ang tatay ni Michele na parang sinusuri nito ang bawat galaw niya.

Hindi maikakaila na hindi siya gusto ng matanda, at nagtataka siya kung bakit.

Pero gaya nga ng sinasabi ng iba, hindi lahat ng tao ay magugustuhan ang isang tao, at iyon ang realidad ng buhay... 

===============================

Mabilis na lumipas ang linggo.

Matapos ang kanyang dinner date kasama si Michele at ang aksidenteng pgkikita nila ng mga magulang ng lalaki, ay nagpasya si Clarisse na putulin na ang ugnayan nila ni Michele at ipagpatuloy ang kanyang normal na buhay... 

Mas makakabuti na kalimutan na niya si Michele Montserrat para hindi na maging mas komplikado ang kanyang buhay. 

Kasalukuyang busy sa pagtatrabaho si Clarisse sa convenience store nang bigla siyang tawagin ng kanyang katrabaho.

"Okay nandiyan na ako---!" hindi na natapos ni Clarisse ang kanyang sasabihin nang makita niya si Michele.

"Anong ginagawa mo dito, Michele?" ang agad na tanong ni Clarisse sa lalaki.

"Please hear me out, Clarisse. First of all, I want to sincerely and genuinely apologize to you for what happened few weeks ago. Hindi ko alam na pupunta rin ang mga magulang ko sa beach resort!" Michele started explaining.

"Wala kang dapat ihingi ng sorry, Michele." ang tugon ni Clarisse.

"Pero gusto kong humingi ng paumanhin dahil sa malamig na pagtrato sa'yo ng aking ama. Kahit ako ay naramdaman ko din iyon." muling nagsalita si Michele.

"Wala kang ginawang masama, at ganoon din ang tatay mo. Sa totoo lang ay wala akong masama na masasabi sa'yo. Napakabait mo at gentleman pa. Pero magkaiba pa rin tayo ng mundong ginagalawan at kailangan na nating bumalik sa realidad.

"But I want to meet you as much as possible. Gusto kitang makilala pa, gusto kong mapalapit sa'yo, and I want to spend more time with you!" ang muling giit ni Michele.

"Pero bakit pa?" ang curious na tanong ni Clarisse.

"Isn't it obvious? I am madly in love with you, Clarisse! I fell in love with you at first sight!" umamin na rin si Michele sa kanyang nararamdaman.

Nanlaki ang mga mata ni Clarisse sa labis na pagkagulat nang marinig niya ang love confession ni Michele sa kanya. Hindi niya nakuhang makapagsalita...

"Please give me a chance to prove myself and show my love to you, Clarisse." muling nagsalita ang lalaki. 

Kahit papaano ay naantig si Clarisse sa mga sinabi ni Michele. Kitang-kita sa mukha nito ang sinseridad at katapatan nito.

 

As of the moment, hindi pa rin niya masabi kung ganoon din ang nararamdaman niya kay Michele, pero sigurado siya na attracted siya rito.

Huminga muna ng malalim si Clarisse, at nagpasya siyang magsalita ulit.

"Okay then. Let's try to spend more time together and let's see what will happen. But I'm not promising you anything, okay? We'll just take everything slow." sa wakas ay nakapagdesisyon na siya.

Nagliwanag ang buong mukha ni Michele at lalong lumawak ang ngiti nito na para bang nanalo ito sa lotto.

"You don't have any idea how happy I am, Clarisse! Salamat sa pagbibigay mo sa akin ng tsansa at pag-asa." ang tuwang-tuwa pahayag nito.

"Basta huwag tayong magmadali at maging masaya na lamang tayo, okay?" ang nakangiting tugon ni Clarisse...