Chapter Five: Blast From The Past

Dali-daling tinapik ni Paolo si Serena at pabirong nagsuklay kunwari ng mahabang buhok nito sa malamyang paraan sabay nguso kay Sir Peralta.Matalim na tinginan naman ni Serena ang binata at pagkatapos noon ay ibinalik ang atensiyon sa kanilang guro...

After 2 hours...

Sabay na bumaba paunta ng canteen sina Paolo at Serena.At gaya ng ginagawa nito noon pa man,nakaakbay si Paolo sa kanya habang naglalakad silang dalawa.

“Hay,naku...Kung nakakamatay lang ang tingin,siguro matagal na akong nakabulagta.” ang biglang nasabi ni Serena.

“At bakit mo naman nasabi iyan?” ang tanong ni Paolo.

“Hindi ko alam kong manhid ka o nagtatanga-tangahan ka lang...Hindi mo ba alam na since freshman year natin ay marami nang nagkaka-crush sa’yo?Marami nga ang nagsasabi sa akin na gusto ka niang makausap pero mukhang suplado ka daw.Akala pa nga nila ay magsyota tayo...” ang natatawang kwento ni Serena.

“I don’t have time for girls.Alam mo naman na basketball lang nakatuon ang atensiyon ko.” ang paliwanag ni Paolo.

Nakarating na sila sa school canteen.Pila-pila ang mga estudyante habang pumipili ng kanilang kakainin.Napansin ni Serena ang isang grupo ng mga babae na nakatingin sa kanila ni Paolo.As usual,masama nanaman ang tingin ng mga ito sa kanya.At isa lang ang dahilan ng mga ito.May guso kasi ang mga ito kay Paolo lalo na ang pinaka-lider ng grupo nila na si Brianna.Lagi na lamang silang nagpaparinigan tuwing magkakasalubong silang dalawa sa hallway.

Dana slyly slung her arm on Paolo’s arm.

“Paolo,sweetie...Pwede bang umupo na lang ako at ikaw na ang bumili ng food natin?” sinadya nilang lakasan ang kanyang boses upang marinig nina Brianna.

Mukha namang nakatunog si Paolo sa plano niya.He saw the group of girls at the corner of his eye na pinapanood ang bawat kilos nila.

“Sure,sweetheart.Alam ko naman kung anong favourite food mo...Ham and cheese and milk na nasa tetra pack,right?” ang pakikisakay ni Paolo.

Gustong humalakhak ni Serena nang makita niya na namumula sa inis ang mukha ng kanyang mortal enemy na si Brianna.

“Hmp!Let’s go,girls.Sumasakit ang mga mata ko tuwing nakakakita ako ng maarteng babae.” ang malakas na pahayag nito,and she was talking about Serena.

Nagsisunuran ang mga alipores nito.Sinuyod si Serena ng mga matatalim na tingin at they all passed their way.Once Brianna was about to walk their way,Paolo suddenly kissed Serena on the cheek.Bagay na ikinagulat niya.

Na siya ring ikinagulat ng lahat ng estudyante na nasa canteen.

Brianna was obviously annoyed nang makita niya ang lahat.Dali-dali itong lumabas habang bumubulong ng mga hindi kaaya-aya na mga salita.

Meanwhile,Serena stood there,frozen in shock dahil sa bilis ng mga pangyayariMadalas na niyang ginagawa ang pagpapanggap na nobya ni Paolo para iwasan ang mga babae na nagkakagusto dito.But this is the first time that Paolo crossed the line from a simple holding of hands to a kiss on the cheek...

“Serena,anong nangyari sa’yo?Bakit bigla ka na lang natulala?” ang bulong sa kanya ni Paolo.

Serena then realized that Paolo’s face is so close to her face...Kaunting lingon na lamang ay mahahalikan na siya ni Paolo...Sa lips.

Doon nag-init ang mukha ni Serena.She took few steps backwards from Paolo.

“What are you doing,Serena?” ang curious na tanong muli ni Paolo.

“H-Hindi na ako nagugutom...Hintayin na lang kita sa labas...” hinid na hinintay ni Serena ang sagot ni Paolo dahil dali-dali na siyang lumakad palabas ng canteen.

Once she was outside,she took a deep,calming breath.

“Serena,that was nothing.It was a playful kiss.Wala iyong meaning na kahit ano.” ang sabi niya sa sarili.

Kinagabihan...

Naiinis na pinunit ni Serena ang papel mula sa kanyang notebook.Gumagawa siya ng assignment at nakakailang beses na siyang nag-try na mag-compose ng essay,pero pakiramdam niya ay may mali o kaya ay kulang sa bawat nasusulat niya.

She buried her face on her hands and tried to concentrate by looking at the mirror.Pero hindi niya makuha ang konsentrasyon na gusto niya nang mapagtuunan ng pansin ang bahagi ng psingi niya na hinalikan ni Paolo.

Feeling irritated again,she opened her drawer,grabbed a box of tissue and a bottle of alcohol.Madiin niyang pinunasan ang parte na nadampian ng labi ni Paolo.

At nang makontento,she decided to listen to the radio.Matapos niyang mapakalma ang sarili,she continued to work with her essay assignment...

The next day...

Napako sa kinatatayuan si Serena nang makita niya na makakasalubong niya ang crush na guro na si Sir Peralta.Kinipkip niya ng mahigpit ang hawak na libro while wondering if her face looks okay...If her hair is in place.Kung tama ba ang lipstick na nilagay niya...

Nasa ganoon siyang kaisipan nang biglang huminto sa harapan niya si Sir Peralta.

“Good morning,Serena.” ang bati sa kanya ng guro.

“G-Good morning..sir.” ang nauutal na sagot ni Serena.

“Serena,get a hold of yourself!Act smart and normal!” lihim niyang pinagalitan ang sarili.

“Serena,can you meet me in the library after lunch?” ang bulong ni Mr.Peralta sa kanya.

Sa sobrang shock ay napatango na lamang si Serena habang nakatulala sa hinahangaan na guro.Hindi na niya nakuhang makapagsalita...At kahit na kanina pa nakaalis sa harapan niya ang guro,hindi pa rin makagalaw mula sa kinatatayuan si Serena...Pakiramdam niya ay para siyang nananaginip habang nakatayo...

“O,bakit ka nakatunganga d’yan?”

Napasimangot bigla si Serena nang marinig ang nang-aalaska na boses ni Paolo.

“Wala!” ang maikling sagot ni Serena sabay mabilis na lumakad palayo sa lalake.

“Teka,hindi ka ba sasabay sa akin na mag-lunch?” ang naksunod na tanong sa kanya ni Paolo.

Walang lingon na nagpatuloy sa paglalakad si Serena.

“I’m on a diet!” ang sagot niyang muli.Alam niyang nagtataka ang kaibigan dahil ngayon lang siya hindi sumabay na kumain ng lunch sa ilang taon ng pagsasama nila.

“Sorry ka na lang,Paolo...This is a state of emergency.” bulong niya sa sarili,saka napangiti nang maalala ang usapan nila ni Sir Peralta...

Tumigil na sa paglalakad si Paolo at malungkot na sinundan ng tingin si Serena...

After half-an-hour...

Dahan-dahang naglakad si Serena papasok ng library.Nang masiguro niya na walang ibang tao tuluyan na niyang isinarado ang pinto.Her eyes searched for the sight of Mr.Peralta.

“S-Sir Peralta?” tinawag niya ito sa hindi kalakasan na boses.

“I’m glad you’re in time,Serena...” narinig niya ang boses nito mula sa kanyang likuran.Tumayo lahat ang balahibo niya sa batok hindi dahil sa takot,kung hindi dahil sa nadaramang kilig.

Serena spun around and stared at her teacher’s face.

“H-Hello,sir.” she stammered.

“Why don’t you take a seat?” ang paanyaya nito.

Bigla namang kumabog ang dibdib ni Serena sa sobrang excitement sa mga susunod na mangyayari.

“Oh my gosh!Ano kaya ang sasabihin ni Sir?Don’t tell me...Na sasabihin niya na the feeling is mutual between us?Na inlove din siya sa akin and he wanted me to be his girlfriend at kailangang maging patago ang realsyon naming kung sakali?” ang kinakabahang tanong niya sa sarili.

Nang makaupo na sila ng magkaharapan,nauna nang magsalita si Sir Peralta.

“Serena,I’m really glad you’re here kahit na biglaan kitang nasabihan.But I want you to promise me first na kung ano man ang mapag-usapan natin ngayon ay hindi makakalabas sa kuwartong ito.” ang panimula nito.

“Yes,sir.” ang responde ni Serena.

Nai-imagine na niya kung ano ang magiging susunod na eksena..Kung paano ito magtatapat ng pag-ibig sa kanya,katulad ng mga nababasa niya sa romance pocketbooks...

She held her breath as she waited in atnticipation sa love confession ni Sir Peralta.

“---Ano ang relasyon ninyo ni Paolo Montero?” ang tanong ng guro sa kanya.

Biglang napatanga ng wala sa oras si Serena.Hindi pa ma-process ng isipan niya kung paano napasok si Paolo sa eksena...

“H-Huh?” she dumbly mumbled.

“Are you in a boyfriend and girlfriend relationship?” ang tanong muli ni Mr.Peralta.

Nagtataka man,sinagot pa rin ni Serena ang tanong nito.

“Paolo and I don’t have that kind of relationship,sir.Close lang talaga kami.Madalas nga kaming napagkakamalan na higit pa kami sa magkaibigan...Well,we’re just comfortable with each other since magkasama na kami sa iisang klase since gradeschool...” ang paliwanag niya.

Ngunit bakit may nakikita siya na kakaibang kislap sa mga mata nito matapos niyang magpaliwanag?What’s going on with Mr.Peralta?

Magtatanong pa sana si Serena kung bakit gustong malaman nito ang real score sa kanila ni Paolo nang biglang tumunog ang telepono sa desk ng library.

“I’m sorry to dismiss you,Serena,but you can go back to your classroom...Malapit nang magsimula ang afternoon classes...” ang nagmamadaling paalan ni Mr.Peralta sa kanya.Pagkatapos noon ay sinagot na nito ang tawag sa telepono.

Serena was still curious as a cat habang naglalakad sa hallway pabalik sa kanilang classroom...

“Hindi kaya totoo ang rumors tungkol kay Sir?” ang nagtatakang tanong ni Serena sa sarili...

Bigla niyang naisip ang kanyang bestfriend...Kahit na lagi siyang inaasar ni Paolo ay nag-aalala pa rin siya rito.Baka kung ano pa ang gawin sa kanya ni Mr.Peralta!

She needs to do something to prevent it...