NANIGAS siya sa kinauupuan ang maramdaman na umupo si Piero sa tabi niya. Hindi nagtagal ay yumakap na ito sa baiwang niya.At katulad ng inaasahan niya ay humihimas na naman ito.Inis na inalis niya ang kamay nito. "M-magbabanyo ako." Tumayo siya at nagmamadaling umalis sa tabi nito at saka pumasok ng banyo.Nakahinga siya ng malalim ng makapasok sa banyo. Kahit hindi niya gustong maligo ay naligo siya para magtagal siya ro'n.Nakahinga siya ng maluwag ng hindi ito pumasok o sumulpot sa tabi niya habang naliligo na palagi nitong ginagawa.Pati ang pagtu-toothbrush ay binagalan niya, para na ngang luminis ang ngipin niya ng isang libong beses dahil nakatatlong ulit pa siya.Napasimangot siya ng wala siyang nakita na pajama sa walking closet. Puro mga maminipis na nighties ang naro'n at mga dresses.Inis na isinuot niya ang manipis na kulay kremang nighties na hanggang kalahati lang ng hita niya.Bumuga siya ng hangin bago lumabas ng bathroom. Sinadya niyang iiwas ang mata sa binata na
TUWANG-tuwa siya ng may sasakyan agad na dumaan. Hindi 'yon bus o dyip, pero pinara niya 'yon para makaalis siya agad sa lugar na 'to.Nakahinga siya ng maluwag ng huminto ang isang pick up sa harap niya. Agad na sumakay siya ro'n."Salamat ho!" Masayang sambit niya. Hindi tumingin sa kanya ang matandang driver niyon. Nanatili lang na nasa daan ang mga mata nito. Pinagdikit niya ang labi at pinili na wag nalang magsalita. Halata na wala 'tong balak makipag usap sa kanya.Dahil sa tagal ng byahe ay nakatulog pa siya sa sasakyan ng matanda. Nagising lang siya dahil sa malakas na tikhim nito."Salamat po uli, manong." Katulad kanina ay hindi man lang 'to nagsalita o sumulyap sa kanya. Ang sungit naman nito.Dahil sa perang nakuha niya sa bahay ni Piero ay nakabalik siya sa inuupahan niya. Gulat na gulat si Aling Myla ng makita siya. Hinila siya nito sa isang sulok. "Akala ko talagang bata ka ay hindi ka na babalik." Nagpalinga-linga ito sa paligid. "Bakit pala ngayon ka lang? Alam mo b
MASAKIT ang ulo na nagdilat siya ng mata. Bumungad sa kanya ang nag aalalang mukha ng mga kaibigan niya."Beks!" Niyakap agad siya ni Rona. Kahit masakit ang ulo ay unti-unting sumilay sa labi niya ang ngiti hanggang sa tuluyan na siyang naiyak na yumakap sa mga ito.Lahat ng nangyari sa kanya ay gusto niyang ikwento sa mga 'to, lalo na ang naranasan niyang panggagahasa sa mga baliw na binata, pero hindi maaari dahil baka sumugod ang mga ito sa mga baliw na lalaking 'yon. Mapapahamak lang ang mga kaibigan niya, kaya mas pinili nalang niya na wag sabihin sa mga ito. Hindi niya gusto na madamay ang mga kaibigan niya.Tumalikod si Perper sa kanya pero nakita niya ang pagtulo ng luha nito at awa sa mga mata. Si Judith naman ay yumakap rin sa kanya.Kung hindi sana nangyari ang mga ganitong bagay sa kanya ay masaya siya kasama ang mga kaibigan niya. Kung hindi niya nakilala si Leo ay normal pa sana ang lahat.Napahagulhol siya.Napakababoy ng mga taong 'to. Hindi na naawa sa kanya. Alam
KUMUNOT ang noo niya ng mapansin na may ilang kalalakihan ang nasa labas ng kinakain niyang Pastry shop. Dahil salamin ang dingding ay kitang kita niya ang mga tao sa labas. Pinilig niya ang ulo.Sigurado na mali lang siya. Dalawang araw na ang lumipas pero tahimik pa naman ang dalawang araw na 'yon sa kanya. Walang Leo, Draken o Piero na nanggugulo sa kanya. Muli niyang ibinalik sa harap ang atensyon niya at kumain.Nang maubos niya ang mga cake na inorder ay tumayo na siya para maglibot na naman. Sa dalawang araw niya na narito sa maynila ay wala siyang ginawa kundi ang kumain.Inalis niya ang suot na itim na sumbrero saka sinuklay ang maikling buhok gamit ang kamay. Lahat ng nakakita ay natigilan ng makita siya. Mga inggit ang nasa mata ng mga babae, samantalang paghanga naman ang sa mga lalaki.Muli niyang sinuot ang sumbrero ng maayos ang maikli niyang buhok. Bumuga siya ng hangin. Nakakasawa ang ganito. Paulit-ulit lang ang ginagawa niya. Wala siyang bahay na maaaring uwian.Tu
SUMULYAP siya kay Draken, pero agad din siyang nag iwas ng tingin ng makita na malagkit ang tingin nito sa kanya, katulad ng inaasahan niya.Yumuko siya. "G-gusto ko sanang magpahinga ngayon." Pinilit niyang patatagin ang boses pero bigo siya dahil nabasag iyon. Isipin niya palang na hahawakan siya nito ay nandidiri na siya.Rinig niya ang pagbuntong-hininga nito. "Alright." Inalis nito ang kamay na nakapatong sa hita niya at nagpatuloy sa pagkain.Nakahinga siya ng maluwag. Nang maubos niya ang pagkain na nasa plato ay kumain rin siya ng maraming cake.Pagkatapos niyang kumain ay agad na ininom niya ang juice na sinalin kanina ni Draken sa baso para sa kanya kanina.Tapos na silang kumain pero nakaupo parin sila sa kinauupuan nila. Hindi niya ito nililingon dahil ramdam niya ang paninitig nito sa kanya.Ni ang paglunok ay hindi niya magawa. Gusto niya sana magpahinga tulad ng sinabi niya kanina pero natatakot siya na baka kung ano ang gawin nito sa oras na makarating sila sa kwarto.
KAHIT na katatapos palang labasan ni Draken ay nakasaludo parin ang pagkalalakì nito. Tumayo siya sa pagkakaluhod at lumapit rito. Kumandong siya paharap kay Draken, sinakto niya ang pagkakatapat ng pagkalalakì nito sa basa niyang pagkababae. Pareho silang napaungol sa sarap na dulot ng pagpasok ng pagkalalakì nito sa pagkababaè niya na basang basa na.Marahan niyang tinaas at binababa ang katawan. Napapakagat labi siya dahil sa sarap. Pakiramdam niya ay punong puno ang pagkababae niya sa laki ng k*****a nito.Marahas na pinunit ni Draken ang suot niya na kulay pulang nighties saka isinubo ang dalawang korona ng dibdib niya."Ahh!" Malakas na ungol niya ng hawakan ni Draken ang balakang niya at binilisan ang pagtaas at baba ng katawan niya kasabay ng pagsipsip nito sa dibdib niya.Halatang gigil na gigil ang binata sa paraan ng pagsusò nito sa kanya. Punong-puno ng pagnanasa ang mga mata nito katulad ng sa kanya.Hinihingal siya pakiramdam niya ay may malapit na siyang maabot. Mas lal
NATIGIL ito sa pagpupumiglas ng makita siya. Nakita niya kung pa'no ito tumingin ng para bang nagtataka kung bakit siya naroon sa mansion ni Draken."Bitiwan niyo nga ako! Ano ba!" Galit na bumaling ito sa mga lalaki na hindi parin ito binibitiwan."Bitiwan niyo siya." Utos niya kahit hindi siya sigurado kung susundin ng mga ito ang utos niya.Nakahinga siya ng maluwag ng bitiwan ng mga ito si Amara.Galit na lumapit ito sa kanya. Pumikit siya dahil ang buong akala niya ay sasampalin siya nito dahil sa naging mistress siya ni Leo. Pero hindi siya nito sinampal, kundi niyakap siya nito ng mahigpit.Dumilat siya at ng may pagtataka sa mukha.Hindi niya maintindihan. Dapat ay galit ito sa kanya.Bumitaw ito ng yakap sa kanya. Kita ang pag aalala sa mukha nito."I-I'm sorry, Amara." Mahinang usal niya. Nagsimulang tumulo ang luha niya. Walang kapatawaran ang ginawa niya rito kung sakali na nagsisinungaling si Leo tungkol sa peke na kasal ng mga ito. "I'm really sorry." Sunod-sunod ang pagp
PANSAMANTALA na dinala siya ni Draken sa ibang kwarto habang pinapalinis nito ang kwarto nito. Nanginginig parin siya sa takot dahil sa nangyari. Nagpapasalamat siya sa Diyos dahil buhay pa siya. Mabuti at hindi siya nito pinatay. Tuyo na ang mga luha sa mukha niya. Nanatili siyang nakaupo sa kama. Gusto man niyang pumasok ng bathroom para maligo ay hindi niya magawa dahil nanginginig ang katawan niya sa takot. Binuhat lang naman siya ni Draken kaya siya nakarating sa kwarto na kinaroroonan ngayon.Pagnaaalala niya kung paano siya nito tutukan ng baril at lalo siyang nanginginig sa takot. Niyakap niya ang sarili at pinatong ang ulo sa tuhod.Napapitlag siya ng bumukas ang pinto at pumasok si Draken.Walang emosyon ang mukha nito habang naglalakad palapit sa kanya. Huminto ito lumuhod sa harap niya. Hindi niya magawang magreklamo ng hilahin nito ang dalawang binti niya pababa ng kama. Baka magalit na naman ito. Hindi niya gusto na maulit ang nangyari kanina lang.Lumunok siya ng humim