[Pamela] NAKANGITI na binati niya pabalik si Alaric ng batiin siya nito. Kagigising lang niya at handa na siyang pumasok sa trabaho, pero hindi pumayag si Alaric na hindi siya kumain bago umalis. Syempre, sino ba naman siya para tumanggi na tikman ang luto ni Alaric. Habang kumakain ay iniiwasan niya ang titigan ito, lalo na ang labi nito na nagpapaalala sa muntik na nilang paghahalikan. Hindi naman bago ang paghalik sa kanila, mas lagpas pa nga do'n ang nagawa na nila. Pero dahil siguro sa matagal din silang hindi nagkita at siya na may nobyo na ay iba na ang sitwasyon. Pagkatapos kumain ay hinatid din siya agad ni Alaric sa trabaho. Tulad ng nakaraan ay halos kandahaba ang mga leeg ng mga babae na nakakakita sa kanila. Kulang na nga lang ay magsitulo ang mga laway ng mga ito. Sabagay, hindi niya masisisi ang mga ito dahil talaga naman na kalaway-laway si Alaric.Napailing nalang siya sa naisip. Nang aalis na siya papasok ay pinigilan siya ni Alaric sa braso kaya humarap siya rito
[Pamela] HINDI siya nagsalita at nakatingin lang dito. Mabigat parin ang paghinga dahil katatapos lang niya labasan. Alam niya na nagsisimula palang sila. Hindi pa sila tapos.... Napalunok siya ng makita kung gaano kabakat ang namumukol na pagkalalaki ni Alaric sa suot na shorts. Tila nanuyo pa lalo ang lalamunan niya. Nakita niya na pinasok ni Alaric ang kamay sa loob ng shorts nito na para bang hinihimas nito ang sariling kahabaan. "Namiss ka ng sobra ng alaga ko, Pam." Binaba ni Alaric ang shorts. Sapat lang para lumabas ang kahabaan nito. Ilang beses siyang napalunok ng marahas. Katulad ng dati ay mataba at mahaba iyon. Maugat ang paligid at handang maglabas ng napakaraming katas."Uhmm." Mahina niyang sambit ng idampi ni Alaric ang ulo ng pagkalalaki nito sa bukana niya at iniikot ang ulo roon na para bang pinapasabik siya. Napakainit ng nararamdaman nila ngayon na para ba silang tinutupok sa apoy.Napanganga siya ng walang babala na ipinasok ni Alaric ang kahabaan nito sa bas
NAKANGITI siya habang binabasa ang text ni Alaric. Kulang na nga lang ay mapunit ang labi niya.'I miss you'Iyon lang ang message pero shocks! Daig pa niya ang sinabihan ng 'I love you' kung makangiti. Mabilis na ibinulsa niya ang cellphone dahil malapit na matapos ang break time niya. Natapos nalang ang araw niya ng hindi naaalis ang ngiti sa labi niya. Tinutukso tuloy siya ng mga ka-trabaho niya dahil iba daw ang ngiti at saya sa mukha niya ngayon. Siguro ay dahil sa masaya siya ngayon at syempre pa NADILIGAN na siya, not one, not two but so many times!Napailing nalang siya sa naisip niya.Natigilan siya ng may maalala. Hindi pala siya gumagamit ng contraceptive ngayon. Paano kung mabuntis siya? Namawis siya dahil sa naisip. Hindi siya pwede mabuntis. Kung swerte siya noon dahil hindi siya nabuntis, mas mabuti naman ang mag ingat ngayon. Kailangan niya makabili ng pills sa lalong madaling panahon. Nawala sa isip niya ang contraceptive ng makita ang parating na sasakyan ni Alaric.
[Pamela]"ALARIC naman! May sakit lang ako pero hindi naman ako baldado!" Hindi niya alam kung maiinis o matatawa ba siya. Paano ba naman ay pati sa pagkain ay sinusubuan pa siya nito. Kaya naman niya igalaw ang mga kamay niya. Over acting lang talaga ito simula ng magkasakit siya."Just eat, Pam. Para gumaling ka agad at makapasok sa trabaho mo. Sabagay ayos lang naman sa akin kahit hindi ka na magtrabaho. Mas mabuti kung ako nalang ang trabahuhin mo- Ouch!" Piningot niya ito sa tenga. "Manahimik ka. Trabahhuhin ka d'yan!" Nakairap na wika niya. Hindi kasi siya pumasok ngayong araw dahil nagkasakit siya.Hindi talaga pumayag si Alaric sa hindi siya subuan kaya naman ito siya ngayon nakatingin ng diretso sa gwapong mukha nito habang sinusubuan siya. "Baka naman matunaw ako n'yan, Pam." Napangiti siya sa tinuran ni Alaric. "Ano ka? Ice cream?" Tanong niya habang hindi parin inaalis ang tingin rito.Gumuhit ang ngiti sa labi ni Alaric at katulad niya ay hindi rin nito inaalis ang ting
[Pamela] WALANG tigil sa pagring ang phone niya. Siya naman ay nakatingin lang rito. Hindi niya alam kung sasagutin ba niya o hindi katulad noong nakaraan.Bumuga siya ng hangin at mas pinili nalang na sagutin iyon."Mabuti naman at sinagot mo!" May inis na boses na bungad ni Zoren.Natigilan siya. Ngayon lang niya narinig na ganito ang tono ni Zoren na halata ang inis sa boses.Sabagay, sino ang hindi maiinis kung hindi sinasagot ang tawag mo ng ilang beses? Kahit sino ay tiyak na maiinis."K-Kamusta na?" Ilang na tanong niya. Wala si Alaric ngayon dahil may pinuntahan ito."Ikaw ang dapat kong tanungin, Pamela. Iniiwasan mo ba ako? May problema ba tayo?" Halata ang paghihirap sa boses ni Zoren at ang lungkot roon.Ito na naman ang dibdib niya na kinakain ng konsensya. "H-Hindi kita iniiwasan, Zoren. Bakit naman kita iiwasan, diba?" Pagsisinungaling niya.Nakahinga ng maluwag si Zoren sa kabilang linya. "Mabuti naman, Pamela. Akala ko ay iniiwasan mo talaga ako. Mayroon nga pala ako
[Pamela] MUGTO ang mga mata niya dahil sa magdamag na pag iyak. Ngayon tuloy ay nagmamadali siya na naligo para makaalis ng maaga. Gusto niya na mag- window shopping ngayon. Para maalis man lang sa isip niya ang mga bagay-bagay tungkol kay Alaric.Muntik na siyang mapatili ng paglabas niya ng kwarto ay naka-abang sa kanya si Alaric na para bang alam na aalis siya ng gano'n kaaga.Agad na iniwas niya ang tingin ng mapansin na nakatingin ito sa kanya ng diretso. Napansin siguro nito ang pamamaga ng mata niya."Ang aga mo naman nagising, Alaric. May lakad ka?" Tanong niya kunwari para maibsan ang pagkailang na nararamdaman niya habang kaharap ito."Ikaw ang maaga, Pam. Saan ang lakad mo?" Seryoso ang boses na tanong ni Alaric.Tumikhim siya at pilit na ngumiti na tumingin dito pero saglit lang 'yon at agad na umiwas na naman siya ng tingin. "Makikipagkita lang ako sa ka-trabaho ko. Hmm, sige una na ako." Nagmamadali na nilagpasan niya ito. Nakahinga siya ng maluwag ng tuluyan na makalay
[Pamela] AGAD na hinalikan siya ng mariin ni Alaric sa labi na agad niyang ginantihan. Nagsimulang kumalat ang init sa katawan nila pareho. Alam niya na katulad niya ay gano'n din ang nararamdaman ni Alaric. Nag-iinit din ito at maiibsan lang iyon sa pag-iisa ng katawan nila. Nakayakap na ngayon ang dalawang binti niya sa bewang ni Alaric habang mahigpit na nakayakap sa bewang niya ang isa nitong kamay. Samantalang ang isang kamay naman nito ay nasa likod ng ulo niya, nakadiin para palalimin pa ang halikan nila. Hindi niya alam kung paano siya nadala ni Alaric sa kama dahil nagulat nalang siya ng ihiga nalang siya nito roon.Bumitaw ng halik si Alaric sa kanya at tumingin sa kanya ng punong-puno ng pagnanasa."Hindi na uli mangyayari iyan, Pam. Hinding-hindi na kita sasaktan. Pinapangako ko iyan sayo." Sumilay ang masayang ngiti sa labi niya. Kuntento na siya sa pangako na binitiwan nito ngayon. Hindi man nito sabihin na mahal siya, ang mahalaga ngayon ay magkasama sila.Siya na ang
[Alaric short pov] HABANG nagmamaneho ay pasimple na sumusulyap si Alaric kay Pam na nasa tabi lang niya. Alam ni Alaric na kumikilos na ang mga ito. Alam din niya na palaging may nakasubaybay sa asawa niya kaya naman nag-upa na siya ng mga tao para bantayan si Pam.Hindi siya papayag na may mangyaring masama sa asawa niya. Hindi na siya papayag na magkahiwalay pa sila. Napatiimbagang siya pero agad na ngumiti ng makita na nakatingin sa kanya si Pam.Hindi niya mapapatawad ang mga taong nanakit sa asawa niya.[Pamela]HINDI siya mapakali. Alam niya na ngayong araw ang uwi ni Zoren galing ibang bansa. Alam niya na agad na pupunta ito sa bahay niya at hindi niya alam kung paano ito pipigilan.Mabuti nalang at wala si Alaric ngayon araw dahil may aasikasin ito kaya parang nakisama din ang pagkakataon sa kanya.Dahil sa oras na magharap ang dalawa ay hindi niya alam ang gagawin. Tiyak na mas lalo lang niya masasaktan si Zoren kapag nangyari iyon.Bumuntong-hininga siya. Ang hirap ng sitw
LAHAT ng babae ay halos pigil ang paghinga. Samantalang ang mga kalalakihan naman ay hindi maitago ang inggit sa mga mata. TILA isang hari na naglalakad ang binatang si Alaric Martin sa hallway ng isang Uniberisdad. Wala itong pakialam kung tingnan man ito ng karamihan. Sanay na siya at wala ng bago ro'n. Sinuman ang tumingin sa kanya ay masasabi agad na isa itong makapangyarihan na tao, and that's because of his powerful aura. Matangkad, katamtaman ang kulay ng makinis na balat na tila wala ni-isa mang pilat. Matangos ang ilong, perpekto ang prominenteng panga, magandang kulay berde na mata na binagayan ng makapal na kilay. Maganda din ang pangangatawan na halatang alaga sa ehersisyo. Nalukot ang mukha ng binata ng mabangga siya ng isang babae na may kapayatan. Sa laki ng katawan niya ay napa-upo ang babae sa marmol. Hindi man siya ang nasaktan ay hindi parin niya maiwasan ang mainis. Hindi ba siya nakita nito, O baka naman sinadya ito ng babae para magpapansin sa kanya?
[Pamela] HINDI siya nakapagsalita dahil sa pagkabigla sa narinig niya."Eight years ago, I know that you are applying for scholarship, kaya ko binili ang University na pinag- applyan mo at binigyan ka ng scholarship. Naduwag ako, Pam. Naduwag ako dahil masyado ka pang bata that time, kaya pinangako ko sa sarili ko na maghihintay ako, kaya sobrang galit ko ng malaman ko na may nobyo ka na, and that's my brother. Mas lalong nabuhay ang galit ko sa kanilang mag ina, sila ang dahilan kaya my mother killed herself, hindi niya matanggap na iniwan kami ni dad dahil sa mag inang 'yon."Hindi siya makapaniwala sa narinig. Walang taon na siyang mahal ni Alaric?! Ang lalaki na nakakatakot kung tumingin at para siyang babalatan ng buhay ay mahal pala siya matagal na?!"Kaya ng malaman ko kung sino ang nobyo mo ay nakaisip ako ng idea na gamitin ang pera ko para mapasa-akin ka. Makakaganti na ako kay Alden, mapapasa-akin ka pa. I'm sorry, Pam, nabulag ako ng galit at selos ko."Nagsimulang pumatak
[Pamela] SHE'S crying for almost three days. Simula ng sabihin sa kanya ni Alaric ang bagay na 'yon ay hindi siya makapaniwala. Hinintay niya na sabihin ni Alaric na isa lamang biro 'yon, pero hindi nangyari.Anak nila si Arem!Tumayo siya mula sa kama. Nasa mansion siya ni Alaric ngayon. Tatlong araw na siyang nagkulong sa kwarto.Hindi siya makapaniwala sa sinabi ni Alaric sa kanya. Lumabas siya ng kwarto at huminto sa tapat ng isang kwarto. Nakita niya na bahagyang nakaawang ang pinto kaya naman lumapit siya doon at sumilip.Naitakip niya ang kamay sa bibig ng makita si Arem na nakaupo sa kanlungan ni Alaric. Hindi niya mapigil ang lalong mapaluha. Hindi niya parin makayanan ang nalaman niya.Ayon kay Alaric ng ma-aksidente siya tatlong taon na ang nakaraan ay buntis pala siya. Nabuhay ang bata sa tiyan niya kahit comatose siya, at ligtas niyang na-ilabas sa pamamagitan ng cesarean. Ang sugat pala sa tiyan niya na palaging hawak ni Alaric sa tuwing nagtatalik sila ay hindi sanhi n
[Alaric] "ALAM NA NAMIN KUNG NASAAN SILA"Iyan ang mensahe na pinadala ng kaibigan ni Alaric na si Zandro. Naikuyom ni Alaric ang kamay.Gusto niyang durugin si Zoren at Kyle sa kamay niya. Hindi naman niya magawa na iwan si Pamela at Arem sa hospital. Tatlong araw na ang nakalipas pero hindi parin nagigising ang dalawa. Ayon naman kay Red ay nasa mabuting kalagayan na ang asawa niya at gano'n din si Arem.Hinawakan niya ng mahigpit ang kamay ni Pamela. Malaki ang ibinagsak ng katawan ng asawa niya. Hindi niya mapigilan na sisihin ang sarili dahil alam niya na kasalanan niya.Hanggang ngayon ay hindi niya maiwasan na sisihin ang sarili dahil sa nangyari dito. Kung naging mas mabilis lamang siya ay hindi na mapapahamak pa ang mga ito.Pero mas higit na kasalanan ito ni Kyle at ni Zoren. Maraming tauhan niya ang nagkalat sa paligid. Alam niya na tuso sina Kyle at Zoren, gagawa ng paraan ang mga ito na makuha ang gusto, kaya kailangan na doble ingat ang gawin niya.Hindi niya gusto na m
[Pamela] MUNTIK siyang mapatalon sa takot ng makarinig ng putok ng baril. Hindi niya alam kung tatakbo ba siya habang karga si Arem, o mananatili sa pwesto niya. Napalunok siya ng makarinig ng magkakasunod na yabag. Pati yata ang kilikili niya ay namamawis na sa sobrang kaba dahil ang mga yabag ay papalapit sa pwesto niya.Pumikit siya habang nagdadasal na sana ay wag silang makita ng mga tauhan ni Zoren. Gusto man niyang tumakbo ay hindi niya magawa dahil sa takot na marinig ng mga ito ang yabag niya. Nasa bente minuto na pero wala parin sila Grigor at Kanor. Gusto niya ng takbuhin ang daan palabas, pero maraming mga tauhan na naroon kaya naman wala siyang pagpipilian kundi ang hintayin ang dalawa na makuha ang susi.Nakahinga siya ng maluwag ng makalayo ang yabag sa pwesto niya. Pero para saan ang putok ng baril na narinig niya? "Hanapin niyo! Malilintikan tayong lahat sa katangahan niyo!" Malakas na sigaw ng isang lalaki.Shocks! Ibig sabihin ay alam na ng mga ito na nakatakas s
[Pamela] MAY sampung minuto na siyang naghihintay sa pagbabalik ng dalawa, pero hanggang ngayon ay wala parin ang mga ito. Bawat usad ng oras ay hindi niya mapigilan ang makaramdam ng takot na baka bigla nalang sumulpot sina Zoren at ate Kyle sa harapan niya at gawin na ang masamang balak sa anak niya.Nagmamadali siyang tumayo ng makarinig ng yabag. Nakangiti na lumapit siya sa pinto ng marinig ang pagbukas nito."Mabuti at dumating na kayo—" Natigil siya sa pagsasalita ng bumaha ang liwanag sa kwarto. Si Zoren ang nasa harapan niya!Napaatras siya.Nagsimulang kainin ng takot ang puso niya. Bakit narito ito ngayon? May balak ba ito sa anak niya?"Bakit para kang nakakita ng multo, Pamela? Kanina lang ay nakangiti ka, tapos ngayon nakasimangot ka na?" Lumapit si Zoren sa kanya kaya umatras siya uli. "A-Anong kailangan mo?" Nginig ang boses na tanong niya.Nilapag ni Zoren ang dalang pagkain sa ibabaw ng kama. May dala pala itong tray ng pagkain, hindi niya napansin iyon, at saka wal
[Alaric] "NAKAHANDA NA BA ANG LAHAT?" Tanong ni Zandro sa mga kalalakihan na makakasama nila sa pagligtas kay Pamela."Yes, Sir!" Agad na sagot ng mga ito.Galit na galit siya sa sarili niya. Naunahan na naman siya ni Zoren sa paghahanap sa asawa niya. Halos mamuti ang kamao niya sa diin ng pagkakakuyom niya. "That bitch! Kung hindi dahil sa kanya ay nailigtas ko na si Pam!" Kapag naaalala niya si Kyle ay nanggigil talaga siya sa sobrang galit. Napakatuso ng babaing ito at nagawa pa na malaman ang plano nila dahil inakit nito ang isa sa tauhan nila! Ginamit nito ang katawan para malaman ang susunod nilang hakbang!"Tara na." Hinagisan siya ni Zandro ng isang klase ng baril. "Let's go and save your wife, Alaric. Wala tayong dapat sayangin na oras." Dagdag pa ni Zandro.Nagmamadali silang sumakay ng sasakyan. Tama si Zandro, walang dapat sayangin na oras.[Pamela]KANINA pa siya gising at nakaupo sa gilid ng kama at tahimik na umiiyak. Nang magising kanina ay narito na siya sa isang
[Pamela] TUMINGIN siya sa pagkain na dala ng tauhan ni Zoren. Hindi man niya gusto na kainin iyon ay hindi naman maaari lalo na at buntis siya. Kailangan niya ng lakas para sa kanila ng anak niya.Mabilis niyang tinapos ang pagkain niya. Hindi nagtagal ay nakarinig siya yabag at humahangos na pumasok si Zoren sa kwarto at agad na nilapitan siya at saka hinigit ang braso niya. Nang hilahin niya ang braso pabalik ay lalong humigpit ang hawak nito sa braso niya. Napansin niya na masama ang timpla ng mukha nito."Aray ko naman, Zoren! Dahan-dahan naman!" Reklamo niya."Shut up, Pamela!" Singhal ni Zoren.Wala siyang nagawa kundi ang magpadala dahil baka magalit pa ito sa kanya at saktan na naman siya. Habang naglalakad sila ay napapaligiran sila ng tauhan ni Zoren na mukhang hindi gagawa ng mabuti.Dinukot ni Zoren ang cellphone sa gamit ang isang kamay nito."Damn you! Bakit ba ang tagal mo? Natunton na nila kami pero hanggang ngayon ay wala ka pa rin! Aalis na kami sa lugar na ito at m
[Pamela] NANG magmulat siya ng mata ay agad na kinapa niya ang tiyan. Tila tubig na rumagasa sa isip niya lahat ng nangyari kaya agad siyang bumangon mula sa pagkakahiga. Hindi rin niya mapigil ang panginginig ng kanyang katawan dahil sa takot.Sigurado siya na si Zoren ang nagdala sa kanya sa lugar na ito.Nanginginig man ang katawan ay pinilit niyang tumayo para alamin kung bukas ang pinto, pero katulad ng inaasahan niya ang nakasara iyon. Hindi naman niya kayang akyatin ang isang maliit na bintana na may kataasan dahil bukod sa mataas iyon ay wala siyang mapatungan dahil tanging kama lang at wala ng ibang kagamitan na makikita sa loob ng kwarto.Nanlulumo na napaupo siya sa kama. Hindi niya alam kung nasaang lugar siya dinala ng baliw na si Zoren. Hindi niya rin alam kung ano na ang kalagayan ni Rob, pero sigurado siya sa isang bagay—hindi maganda ang lagay nito.Naihilamos niya ang nanginginig na kamay sa mukha. Ano ang plano ni Zoren sa kanya? Balak ba siyang patayin nito? Kung t