Thank you for reading. Probably one chapter to go and the Season 3 is ended. Kayo na po ang bahala kung sasamahan niyo pa ako sa final season ng story na ito. Thank you sa mga pa-gems at thank you sa lahat ng support ng mga solid TROWE. Love you, guys.
TRACE Last week of July 2022. Deversorium, Agrianthropos City. Family. I only want a family. Ni minsan hindi ko inisip noon na bubuo ako ng pamilya dahil tama na sa akin sina Lev, Logan, at Paige. Tama na sa akin na gago ako pero may tatlong tao na nagpapahalaga sa akin. Pero nabuo ang Foedus, ang tatlo ay naging pito. Hindi lang sa pitong tao na importante sa akin nahinto. Dumagdag na kami ng dumagdag sa grupo. And Foedus became my family more than an organization. The prosperity of Foedus made me think I could do whatever I wanted. Ang sirain si Papa. Ang unti-unting mapabagsak si Louisianna. But what the hell happened to me? I should not pursue Chloe. I should remain as wasted as I was. Love makes me weak, and now I am broken. My emotion was shattered into pieces while watching the only one who gave me hope. The only one who finds the goodness in me. In her videos on my phone, Chloe was so vibrant and full of life, but now… now I don’t know where she is. And that’s killing me…
CHLOE December 10, 2022. Pasadena, California, USA. Chloe, kain na tayo,” tawag ni Mommy sa akin. Bumaba na rin ako agad at pumunta sa dining. Nandoon na ang mga bata. I smiled at Mommy and Daddy, kissed my boys at naupo na. “Wow… sisig again. My favorite.” We ate. I know that there is something in sisig that Mommy keeps on cooking for me. Sinasadya niya kasi favorite ni… I sighed—no need to go there. “Darating ang Papa mo mamaya,” Mommy said na ikinatingin ko sa kaniya at kay Daddy, na ngumiti naman sa akin. Ngiti na pilit. “That’s fine, Mom. I… I miss Papa. I’m—I’m glad that he will visit me.” Fine. Yeah. Okay naman ang lahat talaga, but I need to be sure. Hindi ako pwedeng magkamali sa ngayon. Ang kailangan ay manatili ako rito sa California para lang sa katahimikan ng lahat. Wala na rin kaming iba pang pinag-usapan. Nang matapos kami sa lunchtime ay inintindi ko lang ang dalawang bata. We were building their blocks in the veranda when I heard voices. Louisianna. I sig
TRACE For the last four months ay para na lang akong nabubuhay para huminga-hinga na lang. I know where my wife is but I can’t get in touch with her. For unknown reason ay hindi niya ako maalala. Sina Catarina at Jonas ay nakikiusap sa akin na huwag akong manggulo pa. Na tapusin ko ang problema para kay Chloe bago ko siya bawiin. The two devils are using Chloe’s memory loss para mauto nila ang asawa ko. They are good, damn good. And like what Mommy Cathy and Daddy Joe ask me to do… Yes, I proudly said that I am destroying Zentro of those two devils slowly. Habang hindi ko pinipilit mabawi si Chloe ay pagkakataon kong masira muna ang mga dapat sirain. Sa apat na buwan na lumipas ay alam kong malaki na ang pinsala na nagagawa ko sa panggugulo sa mga transaksyon nila kahit saang lupalop pa ng mundo nila gawin iyon. Kyle is dead but he gave Ice all the information needed para malaman namin kung saan ang mga lokasyon ng teritoryo ng Zentro. Nalaman din ang mga tao at grupo na konektado s
CHLOE It was a cloudy day on December 8, 2022. "Gunner, come here, sweetie." The boy ran towards me. We were in the park, and I was doing my best for the two boys to be good. My eyes glance at Killian standing beside me. I was holding his hand. "We're going home," I informed them. "Yes, Mommy…" Gunner replied, pulled, and held my other hand. Lumakad na kami palayo sa park. Alam kong nakasunod sa amin ang mga tao ni Papa. I am free here in California, but the fact that Papa's men were stalking me, made me sick. I know why Papa and Loui are doing this to me; they are just securing my safety from Trace. I sighed. One week to go, and I will be back in the Philippines. I am sure that the bodyguards tailing me here will be doubled or tripled once I'm back in the Philippines. “Mommy, mit ko na ti Tito Alguien,” Killian spoke. “Mit ko na rin ti mama ko. Tapot mit ko pa ti… ti Daddy Tulot Talot.” "Shhh…" Gunner covered Killian's mouth with his hands. "Kill, stop babbling! Mommy doesn't
TRACE “Status?” tanong ko kay Franco pagpasok ko pa lang sa opisina niya. “Boss…” mabilis na tumayo ang babaeng naabutan kong nakapatong sa kaniya at kahalikan. They were kissing, and I didn't give a fuck even if they were fucking when I got in. Ang kailangan ko lang ay kumustahin ang status ng Forte Konztrakt. Technically, this company is no more under my name. This is Chloe's. But because of her absence and not signing the documents for the company transfer to her name, I am still the one who is acting as the president of my wife's company. I am still the CEO of FK, but its presidency belongs to the owner, and that's my Chloe. "Status, Franco? I'm here to know the status of the company." I went to his swivel chair and took it from him. Nanatili naman siyang nakatayo na nakatingin sa akin. I lifted my feet to the table. "Report, Franco." "The status of the company is progressive, boss." "I am still the CEO, Franco. Just to remind you." "I know, boss." “Alam mo pala ay bakit wa
CHLOE “Chloe, nand’yan na pala kayo.” Salubong ni Mommy sa amin ng mga bata. Agad niya kaming nilapitan. Mommy took Gunner and Killian’s hands at magkasabay na kaming pumasok sa bahay. I smiled at Mom. Alam ko ang reason why she kept talking to me using the Tagalog language; she wanted me to remember. Mula nang dumating kami ng mga bata rito sa California ay lagi nang Tagalog ang gamit ni Mommy makipag-usap sa akin. No one knows I am faking my memory loss. I can’t entrust my secret to anyone. It’s better if I am the only one who knows my game. “Nag-enjoy ba kayo sa park?” tanong ni Mommy sa mga bata at masaya namang nag-unahan ang dalawa sa pagkwento. Kakaupo lang namin sa sofa at nag-unahan pa sila sa pagpapakalong kay Mommy. I smiled looking at them. At least, Mommy really changed. Hindi na siya ang mommy na kinakatakutan ko noon, yet I still can’t trust her with my secrets. I can’t endanger her and Daddy. Mas safe kapag ako lang ang may alam sa mga plano ko. “Where’s Daddy,
TRACE Kinuha ko ang bote ng Jack Daniel’s at lumakad palabas ng mansion. I could stay at the garden’s gazebo alone. Nandito ako sa Salvacion at engagement party nina Papa at Mama Mela. Yes, they both decided to marry each other. Ang lahat ay maayos na sa kanilang dalawa. Nakakainis lang isipin na maayos na sila pero kami ni Chloe ay hindi pa. Nasa gazebo na ako at napatingin sa iilang bisita na naroon pa. I drank the whiskey straight from its bottle, and I wiped the stale of it that dropped on my beard. Tiningnan ko ang pinanggalingan kong party. Mostly ay ang mga kamag-anak na lang ang naroroon, nakaalis na ang karamihan sa mga taga-kapitolyo at city hall. I took my phone from my pants pocket and stared at Chloe’s photo in my wallpaper. “I miss you, Roxo…” Nakatitig lang ako sa mukha ng asawa ko nang maisip kong tawagan si Genesis at makibalita. I am looking for her name in the phone book when… “Trace!” Napalingon ako. Si Logan, at lumalakad siya palapit sa akin. Akala ko nakaal
CHLOE “Chloe!!!” I turned to face the triplets na sabay-sabay akong niyakap. I blinked and bit my lower lip to control and remind myself I needed to continue my act. I miss them, but I can’t hug them back. Hindi na muna. I've arrived in the Philippines, and I have yet to bring the boys with me. They'll still be coming; I just told Papa that Mommy and Daddy will be the ones who will bring the kids to the Philippines. I just didn't mention my real plans. The reason I gave to Papa was that… Mommy and Daddy said they were going to the Philippines to attend Mama's wedding to Governor Dimagiba, and for my convenience, Mom and Dad decided to take care of the boys for me. “I–I’m sorry…” I hushed to the triplets. “I… I can’t remember. Who—who are you?” tanong ko pa nang pakawalan na nila ako. “I’m Genesis.” “Exodus.” “Leviticus,” the youngest among them, abruptly supplied her name and pulled me to hug again. “I am the coolest and cutest among the three. And we are your sisters.” I act s
TRACE We locate Raiden through Logan. Si Logan ang tumawag kay Dev para hanapin si Gavi. Dev tracked the GPS of his sister kaya narito kami ngayon sa isang hotel, na katapat lang ng hotel namin dito sa Baguio. Lumapit sa amin ang manager ng hotel, inabot ang isang key card saka kami iniwan sa harap ng kuwarto. I used it to open the door. We entered the room at napasinghap si Chloe sa nakita. “Wake up!” gising ko kay Raid. Tulog na tulog. Sa lahat ng anak namin ni Chloe ay itong si Raid ang bihira namin masermunan. Hindi dahil sa wala siyang nagawang mali, pero hindi namin kayang pagsabihan siya ng sobra dahil sa takot namin na baka mawala na naman siya. He used to hide when he was younger, paano pa ngayon? Patuloy kong tinapik ang mukha ni Raid. Napabuga ako ng hangin nang magising na siya. Bahagyang lumaki ang mga mata ni Raid sa gulat nang nakita ang mommy niya na nasa kabilang gilid ng kama at ginigising si Gavi. “Put your clothes on!” utos ko kay Raid. Dinampot ko ang m
CHLOE Busy ang lahat. Today is Gunner’s wedding. He is twenty-seven and will marry Reign Pellegrini, ang anak ni Rex kay Julianna. I sighed as time flew so fast for all of us. Ikakasal na si Gunner and who knows kung sino ang susunod sa mga kapatid niya. Cadence is still engrossed with his art. Narinig ko kay Saint na girlfriend ni Cade ang muse niya. Sa mga nakikita kong paintings niya lately ay kadalasan ang babae na nga ang main objective ng mga gawa niya. And she’s pretty. Killian is living his life to its full simplicity. Masaya si Kill sa simpleng buhay na pinili sa isla kasama ang mga malalaking pusa. He has no girlfriend lately. The last girl he was into was the time he went to trouble kaya siya isinama sa Fielvia ni Alguien para magbakasyon muna doon. Darth is the most famous among my children now being the rockstar he is. Kung hindi lang sina Anghel at Axel ang kasama niya lagi sa mga tours niya ay baka hindi ako pumayag sa buhay na pinasok niya. Yes, kasama niya ang dala
TRACE “What is he doing?” kunot-noong tanong ko. Mas para sa sarili ko iyon kaysa sa dalawang pinsan ko na nanonood lang din sa ginagawa ni Prime thru monitor. I just got here like ten minutes ago. Hindi lang ako pumasok pa sa loob ng bahay dahil mas gusto kong makita muna ang ginagawa ni Prime. At gusto kong makita rin muna kung ano ang itsura ng anak kong matagal na nawala sa amin. “Kanina pa ‘yan gan’yan…” Atlas said. “Paikot-ikot. Obvious na alam niyang may mga CCTV cam pero hindi naman sinisira.” “He is obviously showing us that he knows we are watching yet he doesn't give a damn at all…” ani naman ni Isidro. “Nanghahamon ‘yan.” “Send men inside…” I uttered. “Katorse na lang ang natitirang tao sa labas. Ilan ang papapasukin natin?” tanong ni Atlas sa akin. “Papasukin lahat. Kinaya niya ang walo sabi niyo. Let him face fourteen this time.” “Akala ko ba gusto mong makumpleto na ang mga anak mo?” natawang tanong ni Atlas. “Bakit parang gusto mong mapahamak iyang isa?” “B
TRACE Bumiyahe ako agad pagkatapos namin mag-usap sa telepono ni Chloe. Umiiyak siya at sinasabing alam na kung nasaan si Prime. Kahit hindi pa tapos ang usapan para sa shipment namin sa Ecuador ay iniwan ko na sina Lev at Logan. Bahala na sila umayos at magpulido ng plano. Kailangan ako ni Chloe at sa sinabi niya ay nabuhayan din ako ng pag-asa na mahahanap na namin si Prime. At sana nga mahanap na namin talaga… “Trace…” Lumapit si Chloe sa akin at yumakap nang mahigpit pagpasok ko pa lang ng kuwarto namin. She was crying. Birthday ng asawa ko bukas at naghanda ako ng sorpresa para sa kaniya. Kinasabwat ko pa nga sina Cade, Gunn at Kill. Magiging masaya si Chloe sana bukas pero sa nangyayari ngayon ay alam kong walang party na dapat maganap kung hindi ko rin lang maiuuwi si Prime. Paano naman kasi kami magpa-party kung si Prime ang nasa isip naming lahat? Dahil sa mga sinabi ni France na nakakausap niya ang Kuya Raid niya ay waring nahinto na naman ang ikot ng mundo ng aming pam
CHLOEI looked at my reflection in the mirror. I smiled. I am turning forty-one after this day, and yet hindi pa rin naman halata. I still look younger than my age. Sabi nga ng Big 3 ay para lang akong nasa early thirties. Na ngayon puro binata na talaga sila ay mukha na lang nila akong ate. Time flies fast… the Big 3 have graduated college. Cade is the one following Trace's love of art, but he is more on painting than architectural art. Gunn is always with his cars and into international races often. Kill, the youngest among the three, is the one who chooses to stay with the beasts in Alma Livre. Mas gusto ni Killian kasama ang mga big cats kaysa manirahan sa syudad. Umaalis lang ng isla si Killian kapag may race si Gunner at sinumpong siyang panoorin o kaya may art exhibit si Cadence at may gusto siyang bilhin na gawa ng kapatid. The Big 3 are now twenty-three. Same age as mine when I got married to their father and they became my son. Same age when I gave birth to Prime. My Prime
TRACE“Shut up, old man! I knew it! Walang magandang gagawin ang pugad na ‘yon na kasing kulot ng utak ang buhok! Look at what he’s done to his wife!”That was Maddison. The ‘always’ nagging wife of Indigo. Mukhang hindi pa yata nasabihan sa totoong nangyari kaya ako na naman ang obvious na sinisisi sa nangyari kay Chloe, na napaanak kagabi dahil sa stress sa nangyaring pagkidnap kay Saint. “Bakit? Ano na naman ba ang kasalanan ko?” And that was Indigo Magtanggol talking to his judgmental wife. “Member ako ng Foedus, we have our brotherhood and Trace leads us. At hayaan mo na ang problema nilang mag-asawa.”“But look at Chloe! She—”“Chloe is definitely safe and sound. And stop acting that I will do the same thing towards you. I won’t let you worry…”“Don’t ever think about that, Indi! I swear, iiwanan kita!”I knocked the already opened door to let them know I heard them and stopped them from talking nonsense. “Trace!” bati sa akin ni Indigo. Nilapitan ko ito at tinanggap ang pakik
CHLOEI checked the time in my wrist watch. Ang sabi ni Trace ay parating na sila ng mga bata dahil sa resto ng Sacrebleu ni Matthias kami magdi-dinner, pero two hours na mula nang nakausap ko siya ay wala pa rin sila. Kanina pa rin ako pabalik-balik kakalakad dahil medyo sumasakit pa ang tiyan ko. This is my last month of being pregnant at two weeks na lang ay due date ko na. Excited kaming lahat sa baby girl namin ni Trace na magiging last child na rin namin. Saint just turned seven last month. Darth and Xenon are now ten. And the Big 3 are now eighteen in legal ages and all in their freshmen in college. Nasa HCU dormitory sila inilagay ni Trace para matuto raw sa buhay at masanay na walang mga yaya at bodyguards. At kung akala ni Trace ay malulungkot ang tatlo na wala na sa poder namin ay nagkamali siya. Those three were all excited after their father left them in the dormitory. Ilang beses na nga rin silang tumawag sa akin para sabihin na huwag papuntahin si Trace pa sa HCU at a
TRACE Three days later… I parked my car in front of Willow’s mansion. Sinalubong naman ako agad ng butler na si Alfredo at magalang na bumati. “Buenos días, Señor Trace.” “Buenos días… Saan sina Chloe?” hanap ko agad sa mag-iina ko. “Wala po si Señora Chloe, señor. May pinuntahan sila ni Señora Willow.” “Saan?” Ang malas naman ng punta ko yata. Huwag lang sana pumunta ng Colombia o Italy ang mga iyon. “Hindi ko po alam at walang pasabi.” Magalang na ngumiti ito at bahagyang yumukod pa. “Ang mga anak ninyo, nasa loob po sila. Nasa recreation room kasama nina Señorito Isaia at Señorito Isauro.” Mga anak ni Willow ang binanggit ni Alfredo. Ibig sabihin ay hindi nangibang-bansa sina Chloe at Willow kasi naiwan lang ang mga bata. Tumango-tango ako. “Sige,” sabi ko na lang at tinalikuran na ito para puntahan ang mga bata. Bumalik ako nang may naalala na ibilin kay Alfredo bago dumiretso na ulit sa mga bata. Pagbukas ko ng pinto ng recreation room ay napatingin silang lahat sa akin.
TRACE ‘The number you have dialed is either unattended or out of coverage a—’ “Tangina!” galit kong sabi at ibinalibag na ang phone na hawak ko. Langya! Hanggang ngayon ay hindi sinasagot ni Chloe ang mga tawag ko. “Kalma lang… Hindi naman lalaban ‘yan.” Inis kong nilingon ang nagsalita. Si Ice na kararating at nasa likod si Lash na nakangisi. “Paano ako kakalma?” tanong ko. “Isang linggo na akong ayaw kausapin. Kung sino man ang putanginang may gawa ng kalokohan na pagdala sa mga bata na ‘yon kay Chloe ay tatamaan talaga sa akin!” “But they are your sons, right?” Ice yawned. Parang sinabi na rin na nauumay na siya sa topic. Sabagay at ulit-ulit na lang din nga ang sinasabi ko tungkol sa inis ko sa nangyari. Paano ba naman? Sino bang matutuwa na bibintangan ka sa bagay na hindi mo ginawa? Wala na akong problema kung anak ko ang dalawa, eksplanasyon na lang ang kailangan kung paano ko sila naging mga anak. Ang hindi ko maunawaan ay ang galit ni Chloe dahil sa pakikipag-orgy ko